Kayaç Mekaniği Bölüm 3
Transkript
Kayaç Mekaniği Bölüm 3
KAYALARIN MÜHENDĠSLĠK ÖZELLĠKLERĠ Kaya özellikleri doğası gereği araĢtırma, tasarım, yapım ve inĢaat mühendisliği projelerinin yapım sonrası evrelerinin bir parçasıdır. Kaya sınıflamaları çoğu karakteristiklerini sağlar. mühendislik uygulamaları için kayanın adı ve jeolojik Buna ek olarak, kayaların mühendislik amaçlı kullanımları kayaları daha genel iki parçada ele almayı gerektirir. KAYA MALZEMESĠ/KAYA KÜTLESĠ KAYA MALZEMESĠ/SAĞLAM KAYA (Rock Material/Intact Rock): kaya eklem, tabakalanma gibi süreksizlikler içermez. KAYA KÜTLESĠ (Rock Mass):kaya malzemesi ile süreksizliklerin birlikte oluĢturdukları kütle veya sistemdir. Intact rock Discontinuities Tunnel being constructed Rock mass properties Sağlam Kaya/Kaya Malzemesi Kaya malzemesini tanımlayan özellikler: Kaya türü Renk Tane boyu Doku ve yapı Bozunma Sertlik Dayanıklılık Porozite Yoğunluk Dayanım Sonik Hız Young modülü Poisson oranı Birincil Geçirgenlik Tüm bu özellikler kayanın mühendislik amaçlı kullanımları için dolaylı bir anlam ifade eder. Jeolojik terminoloji aydınlatıcıdır ama mühendise ihtiyacı olan niteleyici veriyi sağlamaz. KAYA DAYANIMI Kayanın mühendislik kullanımında, süreksizliklerin varlığı, mühendislik karakterini genellikle kaya malzemesinin fiziksel özelliklerinden daha büyük ölçüde etkiler. Ancak, kaya malzemesi özelliklerinin mühendislik değerinin çok yüksek olduğu durumlar da vardır. Gerilim ve elastik özelliği son derece yüksek kayalarda yapılan açıklıklarda deformasyon miktarları ve oranlarının tahmini bunun tipik bir örneğidir. Tünel açma makinelerinin (TBM) performansı bir anlamda kaya malzemesinin mineraloji, doku, tane boyu ve foliasyon gibi bazı faktörlerine bağlıdır. Kaya malzemesinin dayanım ve elastisitesi, deformasyon ve yenilme karakteristikleri baraj ve basınçlı tünellerin tasarımı ve bir yapının tahmini performansında kullanılır. Ufalanma ve fiziksel bozunmayı önlemek için yüzeydeki taze kaya yapısını koruma ihtiyacı ve bunun için yeterli zaman ayrıca kaya malzemesi özelliklerinin işlevleridir. Kayanın yenildiği anda uygulanan gerilim miktarı bu kayanın dayanımını ifade eder. Uygulanan gerilim: SıkıĢma (Compressive) Makaslama (Shear) Çekilme (Tensile) Burulma (Torsion) Bunların arasında mühendislik uygulamalarında, sıkışma dayanımı en sık kullanılandır. TEK EKSENLĠ SIKIġMA DAYANIMI UCS (uniaxial compressive strength) için kaya örnekleri ======> silindirik karot örnek KAROTLAR NASIL ELDE EDĠLĠR? -Arazide sondaj yoluyla -Laboratuvarda blok örneklerden UCS = F / A (MPa) Tek ekseli sıkışma dayanımı için standart bir karot örneğin L/D oranı 2.5-3 olmalıdır. Length Displacement (shortening of specimen) Stress (load/area) Load Compressive strength E (Young’s modulus) Strain (displacement/length) Birim deformasyonu ölçmek için E&m Deformasyon ölçerler (strain gauges) Belirlenir. ÜÇ EKSENLĠ SIKIġMA & MAKASLAMA DAYANIMI Kullanım alanları: - Temellerin taşıma kapasitesinde - Maden sütunlarının makaslama dayanımlarında - Yeraltı yapılarında 1 3 1 Axial stress 3 Confining stress 3 2 1 2 1 3 1 Üç eksenli deney hücreleri (Hoek hücreleri-1), kılıflar (2), ve küresel başlıklar (3). Axial Stress (1) Strength Envelope arcsin Dayanım Zarfı m 1 m 1 arctanm Si b b Confining Stress (3) Shear Stress () veya Sİ 3 1 Normal Stress (n) S i n tan 1 sin 2 cos c a cos sin 1 (tan ) Şekil 5.2. (a) Üç eksenli yenilmede gerilme koşulları ve (b) Mohr-Coulomb yenilme zarfı. Kaya Malzemesi Ġçin Deere & Miller Sınıflaması UCS E Dayanım c (kg/cm2) Sınıf Modül Oranı Değer A Çok yüksek > 2200 H Yüksek > 500 B Yüksek 1100-2200 M Orta 200-500 C Orta 550-1100 L Düşük < 200 D Düşük 275-550 < 275 16 8 4 16 D E C 32 B 2 3 (Ib/in x10 ) A 20 o Ra ti ati o M od lu od u M LL 0.5 20 0.5 M 1 ow 1 ul us od ul 2 -M ed iu 0: m 1 2 sR 5 us 4 10 Ra tio 8 H 50 -Hig 0: h 1 M Çok düşük Modulus of Elasticity E (Ib/in2x106) 2 4 (kg/cm x10 ) Sınıf 0.25 4 75 125 250 8 500 c 2 3 (Ib/in x10 ) 20 30 40 2 1000 2000 4000 (kg/cm ) ÇEKĠLME DAYANIMI F DOLAYLI YÖNTEM BRAZILIAN DENEYĠ Loading frames (Yükleme plakaları) F 0.636 F t tD F: yenilme anındaki yük D: çap T: kalınlık Çekilme dayanımı, yer altı kazılarındaki tavan açıklıklarının tasarımı ve çekilme ile geliĢen ani yenilmelerin tahmini gibi kaya mühendisliği uygulamalarında önemli bir rol oynar. c t KAYA DEFORMASYONU STATĠK ELASTĠSĠTE MODÜLÜ& POSSON ORANI Failure %50 of strength Axial Compressive Strength EM : eksenel sıkışmadan kaynaklı eksenel deformasyon, gerilim-birim deformasyon eğrisi ile gösterilir. Es50 Ortalama elastisite modülü: eğrinin doğrusal bölümünün eğiminden elde edilir. STRESS E STRAIN Et50 Axial Strain E av Kiriş (sekant) modülü (Es) ve teğet (tanjant) modülü (Et), mühendislik uygulamalarında daha yaygın olarak kullanılır. Standartlaştırmak için, sekant ve tanjant değerleri doruk dayanımın yüzdesinden veya sabit bir değerinden elde edilir. %50 seviyesi bugün sekant modülü Es50 ve tanjant modülü şeklinde sıklıkla kullanılmaktadır. Sekant modülü daha tutucudur. Doruk dayanımın seçilen yüzdesinde oluşabilecek maksimum elastik deformasyonu tahmin eder. Poisson oranı, m, kullanıĢlı bir mühendislik özelliktir çünkü eksenel sıkıĢıma gerilimi altında uzunluktaki değiĢme ile beraber çaptaki değiĢimi ifade eder. m= çaptaki birim değişim boydaki birim değişim m nün maksimum değeri 0.5’tir ve hem sıkıĢma dayanımı hem de elastisite modülü ile ters orantılıdır. BAZI KAYALAR ĠÇĠN E & m DEĞERLERĠ GRANITE BASALT GNEISS SCHIST QUARZITE MARBLE LIME STONE SAND STONE SHALE Eav (GPa) 59.3 62.6 58.6 42.4 70.9 46.3 50.4 15.3 13.7 m 0.23 0.25 0.21 0.21 0.15 0.23 0.25 0.24 0.08 E & m DĠNAMĠĞĠ Kaya üzerinde hızlı gerilim uygulamalarıyla dinamik parametreler elde edilir. SıkıĢma ve makaslama dalga üreteci (generator) veya çevirgeci (transducers) karot kaya örneğine bağlanır. SONĠK HIZ EKĠPMANI Transducers SAMPLE Oscilloscope Microseismic Timer Örnek boyunca ilerleyen dalganın hızı, üreteçten karĢı uçtaki bir alıcıya varıĢ süresinden hesaplanır. Makaslama dalga hızı (VS), sıkıĢma dalga hızının (Vp) yaklaĢık olarak 2/3’ü kadardır. Genellikle Ed , Es’den büyüktür. Çünkü örneğin çok kısa süreli birim deformasyon ve düĢük gerilim seviyeleri için tepkisi özünde tamamen elastiktir. Ed = k • p • V 2 S μd = (3V • (V Vp2 - Vs2 ( 2 Vp2 - Vs2 2 p 2 p ) - 4Vp2 - Vs2 ) ) ρ = yoğunluk Vp = P veya sıkıĢma dalgasının yayılma hızı Vs = S veya makaslama dalgasının yayılma hızı γ d = ρ • Vs2 k = birim sabiti ÖRNEK: Karot boyu= 0.123 m = 2.643 g/cm3 P-dalgası varıĢ süresi (karot boyunca) = 2.88*10-5 sec S-dalgası varıĢ süresi (karot boyunca) = 5.426*10-5 sec Hız hesaplamaları: P-Dalgası, VP = 0.123m 4270.8m = (2.88 × 10 5 sec) sec S-Dalgası, VS = 0.123m 2266.9m (5.426 ×10 5 sec) = sec k=1000.6 (kütle yoğunluğuna çevirme) Ed = 1000.6 × 2.643 × 2266.9 2 [(3 × 4270.82 ) (4 × 2266.92 )] × (4270.82 2266.92 ) Ed = 35.44 ×109 Pa = 35.44 GPa 4270.8 (2 × 2266.92 ) μd = 2 2 = 0.304 ( 2 × 4270.8 2266.9 ) BOZUNMA Kaya kütlesinin bozunması bünyesindeki bozunmuĢ süreksizliklerdeki bozunmanın etkisine göre tanımlanabilir. maddelerin dağılımına ve KĠMYASAL BOZUNMANIN MÜHENDĠSLĠK YÖNÜ Kaya malzemesinin fiziksel özellikleri kimyasal bozunma ile önemli derecede değiĢebilir. Kaya kütlelerinde sağlam (intact) özelliklerini etkilemeden blok boyunda küçülmeye neden olan fiziksel yada mekanik bozunmanın aksine, kimyasal bozunma kaya malzemesi boyunca yayılabilir. JEOTEKNĠK UYGULAMA Kısa vadeli etki Uzun vadeli etki Bölgedeki kayanın üzerindeki etkisi. Gerek yüzeyde gerekse yer altında kayayı elementlere maruz bırakan yapım sırasında ve sonrasındaki problemler. Kayanın bu kısa dönemli bozunmaya karĢı duyarlılığı bozunabilirlik olarak adlandırılabilir. Ör: bazı kil içeren kayalarda ufalanma fiziksel durumu Kimyasal bozunmanın derecesi bölgedeki zaman, iĢlemler ve durumu yansıtacaktır. KAYA ÖZELLĠKLERĠ: Sağlam kayanın alterasyonu veya kimyasal bozunmasından kaynaklanan sıkıĢma dayanımındaki azalma en önemli jeoteknik sonuçtur. Bozunma derecesi c & E KAYA MALZEMESĠ BOZUNMA SINIFLAMASI Tanım Açıklama bozunduğuna Sınıf Taze Kaya malzemesinin görünür bir işaret yok dair IA Hafif Bozunmuş Ana süreksizlik yüzeyinde renk değişimi IB Az Bozunmuş Kaya malzemesi ve süreksizlik yüzeyinde renk değişimi.Kaya malzemesinde bozunma nedeniyle renk değişimi olabilir ve ilk durumuna göre kısmen daha zayıf olabilir II Orta-Derece Bozunmuş Kaya malzemesinin yarısından azında ayrışma ve/veya parçalanma. Taze veya solmuş kaya ya sürekli bir yapı veya çekirdek taşı olarak bulunmakta. III Yüksek-Derece Bozunmuş Kaya malzemesinin yarıdan fazlası ayrışmış ve/veya parçalanmış. Taze veya solmuş kaya ya süreksiz bir yapı veya çekirdek taşı olarak bulunmakta. IV Tamamen Bozunmuş Tüm kaya malzemesi ayrışmış ve/veya parçalanmış. Orijinal kütle yapısı hala çoğunlukla sağlam. V Rezidüel(Artık) Toprak Tüm kaya malzemesi toprağa dönüşmüş. Kütle yapısı ve malzeme dokusu tahrip olmuş. Hacimde büyük bir değişiklik var ama toprağın önemli bir kısmı taşınmamış (yerinde). VI ĠNDEKS DENEYLER: Kaya malzemesi için dayanım,bozunabilirlik ve bozunma derecesinin belirlenmesini sağlayan çeĢitli saha ve laboratuvar deneyleri mevcuttur. Bunlara ĠNDEKS DENEYLER denir. Ġndeks deneylerin avantajları ve dezavantajları: deney hazırlığının ekonomikliği deney süresinin kısalığı deney ekipmanının az geliĢmiĢ olması çoğu jeoteknik uygulamaları için genellikle temsil edici ve niteleyici oluĢu standart laboratuvar deneylerinden daha kesin ve doğru olmayıĢı (UCS, t etc) Nokta Yükü Ġndeksi & Schmidt Çekici (Point Load Index) (Schmidt Hammer) En sıklıkla kullanılan c, t & E tahmininde Nokta Yükü Ġndeksi KarĢılıklı iki konik çelik yüzey tarafından kaya örneğine uygulanan sıkıĢma gerilmesinin ile örnek yenilir. IS = F/D2 Ġki nokta arasındaki mesafe Çekme gerilmesi, IS yaklaĢık olarak %80’i kadardır . c = k*IS(50) 50 mm mesafe için IS düzeltmesi. k, 9’dan 50’ye değiĢir. F Eksenel deney F D = 1.1 0.005 L D D F L L F Çapsal deney L > 0.7D F Blok ve düzensiz örneklerde deney D ~= 50 mm D = L D 1.0 -1.4 F L Nokta yükleme deney aleti SCHMĠDT ÇEKĠCĠ DENEYĠ UCS & E belirlenmesi için kullanılır. Schmidt sertlik çekici deneyinin laboratuvarda yapılması Schmidt sertlik ve tek eksenli sıkışma dayanımı arasındaki ilişki (Deere and Miller, 1966) SUDA DAĞILMAYA KARġI DURAYLILIK ĠNDEKSĠ (SLAKE DURABĠLĠTY) DENEYĠ Zengin kil içerikli toprak ve kayaların bozunma ve parçalanma karakteristiklerinin mühendislik önemi büyüktür. Kil içeriği yüksek kayaların bozunabilirliği problem teĢkil etmektedir. Çünkü bu kayaların performansları suya maruz bırakıldıklarında pekiĢme derecesi açısından yanlıĢ yönlendirecek gözlemlere neden olabilir. Ġki çevrimli suda dağılmaya karĢı duraylılık indeks deneyi kil içeriği yüksek kayaların bozunma sınıflaması için standart olarak önerilmiĢtir. Suda dağılmaya karşı duraylılık indeksi deney düzeneği Id2 Sınıflaması Id2 (%) Sınıflama 0-30 Çok düşük 30-60 Düşük 60-85 Orta 85-95 Orta derecede yüksek 95-98 Yüksek 98-100 Çok yüksek Taşınabilir makaslama kutusuyla doğrudan makaslama deneyinin yapılışı Creep (Akma) DavranıĢı: Aslında, gerilim altında malzemeler mükemmel elastik davranıĢ göstermezler. Tüm malzemeler: elastik plastik akma davranıĢı gösterir. Sabit bir gerilim altındaki malzemenin zamana bağlı deformasyonu akma (creep) olarak tanımlanabilir. Failure t (time) Be gi elastic strain nni ng of c ree p creep strain =f(t) Primary Creep Steady creep behaviour under medium stresses Secondary Creep Accelerated creep behaviour under high stresses & failure phase Tertiary Creep t Bir noktadaki gerilim: Surface (yüzey) z: depth örtü yükünün birim hacim ağırlığı, σv = γ • z (derinlik) σh = k • σ v (A noktası) Point A σh k= σv Yatay gerilim DüĢey gerilim gerilim alanı katsayısı Terzaghi-Richard YaklaĢımı: k= μ 1 μ ortalamahorizontal yatay gerilim, hav Average stress, hav düşey gerilim, v Vertical stress, v derinlik, Yüzeyden Depth from surface,z (m) z (m) k= (100/z + 0.3) < k < (1500/z + 0.5)