edebiyat atolyesinden geriye kalanlar

EKİN SANAT DERGİSİ EDEBİYAT ATÖLYESİNDEN GERİYE KALANLAR
Öyküye Kuramsal Giriş…
Tarih: 24 Şubat 2013 Pazar
Yer: Ekin Sanat Dergisi İstanbul İl Temsilciliği (Osmanağa Mahallesi Nüzhetefendi
Sokak Başaranoğlu İşhanı No. 20 Kat: 4 D. 7 Kadıköy/İstanbul)
Saat: 14.00-16.00
Konu: Öyküye Giriş
Katılımcılar: Mehmet Özgür Ersan, Osman Akyol, Serhat Çakın, Hikmet
Güzelkokar, Özcan Özkan, Şencan Kural, Emel Dinseven, Orhan İhtiyaroğlu, Dilek Burak,
Hülya Uslu, Cemal Öztürk
Konuşmacı: Osman Akyol
Yaşanmış veya yaşanması mümkün olayları; kişi, yer ve zamana bağlı olarak anlatan
yazı türüne öykü ya da hikâye denir.
Tanımda geçen olay, kişi, yer, zaman ve anlatım biçimine hikâyenin unsurları diyoruz.
Öykü temel olarak üç bölümden oluşur: serim, düğüm ve çözüm.
Serim: Öykünün giriş bölümü olup olayın geçtiği çevre ve kişiler (karakterler) bu
bölümde tanıtılır
Düğüm: Öyküde geçen olayın/yaşantının bütün yönleriyle anlatıldığı ve okuyucunun
meraklandırıldığı kısımdır.
Çözüm: Öykünün sonuç bölümü olup düğümün çözüldüğü, merakın giderildiği
bölümdür.
Dede Korkut Hikâyeleri, destanlar, halk masalları ve Binbir Gece Masalları hikâyenin
öncülleridir.
Bugünkü anlamdaki ilk öykü, İtalyan yazar Giovanni Boccaccio (Covanni
Bokaçyo)’nun “Decamaron” adlı öyküsüdür.
Öykü türü bize Tanzimat’la birlikte girmiştir ve batılı anlamdaki ilk öykü, Ahmet
Mithat Efendi’nin “Letaif-i Rivayet” adlı öyküsüdür.
Öykü Çeşitleri
Olay Öyküsü: Bir olayın serim, düğüm ve çözüm planına sadık kalınarak anlatıldığı
öykü çeşididir.
Fransız yazar Guy de Maupassant (Guy dö Mopasan) tarafından bulunduğu için
Mopasan Tarzı Hikâye de denir.
Bu tarzın bizdeki temsilcileri: Ömer Seyfettin, Refik Halit Karay, Reşat Nuri
Güntekin, Samet Ağaoğlu, Haldun Taner, Oktay Akbal, Turgut Koçak ve Mustafa Kutlu’dur.
Durum Öyküsü: Günlük yaşamın herhangi bir kesitini alıp anlatan öykü çeşididir. Başı
ve sonu yoktur. Mesaj kaygısı güdülmez. Meraktan çok duygu ve hayallere yer verilir. Çevre
ve kişiler uzun uzun betimlenmez.
Bu tarzı Rus öykücü Anton Çehov bulduğu için “Çehov Tarzı Hikâye” olarak da
adlandırılır.
Bu tarzın bizdeki temsilcileri: Sait Faik Abasıyanık, Memduh Şevket Esendal, Tarık
Buğra ve Sevinç Çokum gibi yazarlardır.
Mehmet Özgür Ersan-Öykücü Sabahattin Ali’yi MAH (Milli Emniyet Hizmeti)
mensubu Ali Ertekin öldürmüş.
Modern Öykü: Öncülüğünü Fransız yazar Franz Kafka’nın yaptığı bu türde olaydan
çok olayın psikolojik perde arkası anlatılır.
Varoluşçu çizgideki bu türde, hiçbir toplumsal kaygı güdülmeden, büyük kentlerdeki
yozlaşmış tipler, toplumsal bozukluklar, cinsel sorunlar felsefi bir yaklaşımla ironik bir
üslupla anlatılır.
Bu türün bizdeki temsilcileri: Haldun Taner, Yusuf Atılgan, Demirtaş Ceyhun, Ferit
Edgü, Erdal Öz, Cezmi Ersöz ve Nihat Genç’tir.
Mehmet Özgür Ersan-Yusuf Atılgan, Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar romanına esin
kaynağı olmuş bir adamdır. Oblomovcudur. Oblomovculuk, İvan Gençarov’un 1858’de
yazdığı Oblomov romanındaki aşırı tembel ve soylu baş karakter Oblomov’dan adını alan bir
akımdır. Türkiyedeki temsilcileri: Yusuf Atılgan, Oğuz Atay ve Edip Cansever.
Osman Akyol-Yusuf Atılgan’ın Aylak Adam romanı pek çok kişiyi yazmaya iten kültromanlardan biridir. Yazarlar zaten aykırı adamlardır. Bazı Rus yazarların klasikleri esrar
içerek yazdığı söyleniyor.
Mehmet Özgür Ersan-Ernest Hemingway (Örnist Hemingvey) av tüfeğiyle intihar
etmiş mesela.
Ülkemizde her yıl verilen Sait Faik Hikaye Armağanı, Haldun Taner Öykü Ödülü,
Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü gibi ödüller öykü dalındaki prestijli ödüllerdir.
Bilge Karasu, Vüs’at Orhan Bener, Füruzan, Nezihe Meriç, Sait Faik Abasıyanık, Ferit
Edgü, Erdal Öz, Hasan Ali Toptaş, Peride Celal, Sabahattin Ali, Ziya Osman Saba, Nursel
Duruel, Aziz Nesin, Nazlı Eray, Peyami Safa, Sema Kaygusuz, ve Murathan Mungan gibi
yazarlar ülkemizdeki adları geçen önemli öykücüler arasındadır.
Mehmet Özgür Ersan-Bu arada aynı zamanda dergimizin de yazarı olan Emel
Dinsever arkadaşımız da öykücüdür. Milliyet Blog’da Ezgi Umut müstear adıyla yazılar
yazıyor.
Emel Dinsever-Soyadıma bakmayın dinci falan değilim.
İkinci Yeni Şiiri…
Tarih: 13 Nisan 2013 Cumartesi
Yer: Ekin Sanat Dergisi İstanbul İl Temsilciliği (Osmanağa Mahallesi Nüzhetefendi
Sokak Başaranoğlu İşhanı No. 20 Kat: 4 D. 7 Kadıköy/İstanbul)
Saat: 16.00-18.00
Konu: İkinci Yeni Şiiri
Katılımcılar: Mehmet Özgür Ersan, Osman Akyol, Serhat Çakın, Hikmet
Güzelkokar, Özcan Özkan, Şencan Kural, Emel Dinseven, Orhan İhtiyaroğlu, Dilek Burak,
Hülya Uslu, Cemal Öztürk
Konuşmacı: Dilek Burak
İkinci Yeni, 1940-1950 arasında moda olan Orhan Veli’nin önderliğini yaptığı Garip
(Birinci Yeni) Akımı’na bir tepki olarak doğmuş şiir akımıdır. 1954-1964 arası dönemi
kapsar.
Sürrealizmden etkilenmiş olan bu akımda şiirler, serbest çağrışım tekniğiyle
yazılmıştır.
Sanat sanat içindir, anlayışı hâkimdir.
Bu akımın temsilcileri olan şairler önceleri Yedi Tepe, Pazar Postası, Salkım,
Kimsecik ve Köprü dergilerinde daha sonra Yeni Dergi ve Papirüs dergilerinde göründüler.
Oktay Rifat’ın Perçemli Sokak, Edip Cansever’in Yer Çekimli Karanfil, Cemal
Süreya’nın Üvercinka, İlhan Berk’in Galile Denizi, Turgut Uyar’ın Dünyanın En Güzel
Arabistanı, Sezai Karakoç’un Körfez, Ece Ayhan’ın Kınar Hanım’ın Denizleri, Ülkü
Tamer’in Soğuk Otların Altında kitapları bu dönemde yazılmış önemli eserler arasındadır.
Daha çok kapalı şiirler yazan bu dönemin şairleri, şiirlerinde kelimelerle oynamışlar,
cümle yapısını bozmuşlar ve anlamsızlığa varan mantık dışı soyutlamalara girişmişlerdir.
Bu akımın şairleri, şiirlerinde daha çok insanların karmaşık ruh hali, kadın ve cinsel
sorunlar gibi konuları işlemişlerdir.
İsim babası Muzaffer Erdost olan bu akımın başını İlhan Berk çeker. Turgut Uyar,
Cemal Süreya, Edip Cansever, Sezai Karakoç, Ece Ayhan ve Ülkü Tamer gibi isimler bu
türün diğer önemli temsilcileridir.
Cahit Zarifoğlu bu dönemin İslamcı şairidir.
Mehmet Özgür Ersan-İkinci Yeni; Marksizm, varoluşçuluk ve Freud’un bilinçaltından
da etkilenmiştir. Cemal Süreya ve Edip Cansever toplumsal gerçekçi şairler; Atilla İlhan ise
sosyalist gerçekçi bir şairdir. Ece Ayhan, İkinci Yeni’nin kara şairidir. Sezai Karakoç ve
İsmet Özel, İkinci Yeni içindeki İslamcı şairlerdir. İkinci Yeni okuruyla uzun süre bağ
kuramadı. Bu dönemin şairleri dili zorlayan şiirler yazmışlardır.
1965’li yıllarda Nazım’ın kitapları yasallaştı. Nazım’ın, Hasan Hüseyin Korkmazgil’in
şiirlerinin olduğu yerde zaten İkinci Yeni’ye yer yoktu. 1965’ten sonra yerini, halk
edebiyatına yaslanan toplumsal gerçekçi şiire bıraktı.
İsmet Özel’in bu dönemde yazdığı şiirleri daha çok toplumcu gerçekçi şiirlerdir.
Erbain kitabını okuyun.
Serhat Çakın-Erbain “kırk” demek.
Dilek Burak-(Devamla) Hilmi Yavuz, Özdemir İnce, Ataol Behramoğlu ve İsmet Özel
gibi şairler İkinci Yeni’den etkilenmekle birlikte kendi tarzını yaratmayı başarmış şairlerdir.
Can Yücel ise bu dönemde tamamen bu akımın dışında kalmıştır.
Seksen kuşağını da etkilemiş olan İkinci Yeni, 1965’lere gelindiğinde doğal ömrünü
tamamlamış ve yerini toplumcu şiire bırakmıştır. Daha sonra Broy dergisi yazarları tarafından
bir manifesto yayınlanarak tekrar canlandırılmak istendiyse de başarılı olunamamıştır.
Bizim toplumumuzu dünya şiiriyle buluşturan şair ise Nazım Hikmet’tir.
Mehmet Özgür Ersan-İkinci Yeni şiirleri, kapalı, duygu yoğunluğu olan şiirlerdir, elite
seslenir.
Cemal Öztürk-Dışavurumcu anlatımda şair, insanın iç dünyasını imgelerle anlatır.
Mehmet Özgür Ersan-Bir burjuva düşüncesi olan “Paryalar/ezilenler sanat yapamaz”
fikri, aslında Aristo’ya kadar giden ilkel bir düşüncedir. Sosyalistler bu anlayışa karşıdır. Tabi
sloganvari şiire de karşıyız. Beğenmediğimiz İslamcıların iki milyon kitabevi var. Londra
temsilcimiz Nihan Kaya İslamcı bir kızdır.
Dilek Burak-(Devamla) Bu konuda Erdoğan Alkan’ın Şiir Sanatı kitabını öneriyorum.
Özetlersem: İkinci Yeninin en önemli özelliği şiirde biçime önem vermesidir.
Mehmet Özgür Ersan-Ülkemizdeki en önemli edebiyat eleştirmenleri Hüseyin
Cöntürk, Nurullah Ataç ve Asım Bezirci’dir.
Mehmet Özgür Ersan-Ahmet Kaya, ‘Atilla İlhan’ı ben meşhur ettim’ demiş.
Osman Akyol-Bu türün temsilcisi olan yazarlar nasıl olmuş da birbirinden habersiz
aynı özelliklere sahip şiirler yazmışlar?
Dilek Burak-Fransız etkisinden... Hepsinin ortak yanı Fransız etkisinde kalmaları ve
Galatasaray Lisesi mezunu olmaları…
Taşlama Şiiri…
Tarih: 27 Nisan 2013 Cumartesi
Yer: Ekin Sanat Dergisi İstanbul İl Temsilciliği (Osmanağa Mahallesi Nüzhetefendi
Sokak Başaranoğlu İşhanı No. 20 Kat: 4 D. 7 Kadıköy/İstanbul)
Saat: 16.00-18.00
Konu: Taşlama Şiiri
Katılımcılar: Mehmet Özgür Ersan, Osman Akyol, Serhat Çakın, Hikmet
Güzelkokar, Özcan Özkan, Şencan Kural, Emel Dinseven, Orhan İhtiyaroğlu, Dilek Burak,
Hülya Uslu, Cemal Öztürk
Konuşmacı: Hikmet Güzelkokar
Taşlama (yergi) deyince akla daha çok Divan Edebiyatındaki hiciv gelir. Bir kişi, olay
veya durumun iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle eleştirilmesine hiciv ya da yergi (taşlama)
denir. Bu tür Divan Edebiyatı’nda hiciv, halk şiirinde taşlama, Batı edebiyatında ise satirik
şiir olarak adlandırılır. Hiciv ustalarına heccav adı verilir.
Şair Eşref, Neyzen Tevfik, Namık Kemal, Nefi, Tevfik Fikret, Ziya Paşa, Kazak
Abdal, Abdurrahim Karakoç, Arif Nihat Asya, Refik Halit Karay, Orhan Seyfi Orhon, Aziz
Nesin bu türün önemli temsilcileri arasındadır.
Taşlamada; kişilerin hoş olmayan tutumları ve toplumdaki; rüşvet, yolsuzluk, kötü
yönetim, taassup, boş inanç gibi aksayan yönler eleştirilir.
Aşık Mahzuni Şerif’in “Yuh Yuh” ve Kazak Abdal’ın “Eşeği Saldım Çayıra” türküleri
taşlamaya birer örnektir. Yine Nazım’ın “Diyet” ve Peyami Safa için yazdığı “Bir Provakatör
Üzerine Hiciv Denemeleri” şiirleri; Tevfik Fikret’in “Han-ı Yağma” şiiri taşlamanın en güzel
örnekleri arasındadır.
Mehmet Özgür Ersan-Peyami Safa, yaptığı bir araştırmada Türkiye’de 264 adet
sosyalizm bulmuş bir adamdır. Cemil Meriç ve Peyami Safa sağcılar içindeki iyi adamlardır.
Bazı yergi şiirlerinde hakaret kabilinden “dürzü” lafının kullanıldığını görürsünüz.
Anadolu’da daha çok hakaret anlamında kullanılan “Dürzülük” aslında bir inançtır. Lübnan
Alevilerine “dürzü” denir. Şu anki Lübnan Komünist Partisi’nin başkanı dürzüdür mesela.
Dürzüleri araştırdım ben. Doğa tapıcılık diyebileceğimiz “binant” diye bir inanışları var.
Hikmet Güzelkokar-Karacaoğlan, Yunus Emre, Pir Sultan Abdal da birer taşlama
şairidir.
Serhat Çakın-Fransız hayranlığı bizde Tanzimat’la başlar ve 1950’lere kadar sürer.
Ondan sonra İngiliz hayranlığı başlar.
Mehmet Özgür Ersan-Sankilotlar/külotsuzlar, yani Müslüman kadınlar, cinsel
organları sırıttığı için camiden uzaklaştırılmışlardır.
Dilek Burak-Eflatun Tanrı rengidir.
Mehmet Özgür Ersan- Akıllı insan homo sapiens tam 50 bin yaşında… Lenin, ilk
insanın dört bin yıl sadece yeri eşelediğini, söylüyor. Yıkılmaz sandığımız kapitalizmin 100150 yıllık bir tarihi var. Bu 50 bin yıllık insanlık tarihinin yanında solda sıfırdır
Osman Akyol-Bence Tanrı dişidir.
Mehmet Özgür Ersan-Ortadoğu toplumlarında Tanrı babaya benzetilir.
Osman Akyol- Peygamberlerin hepsi erkek olduğuna göre Tanrı dişidir. Bunu şaka
olarak söylüyorum ancak tüm peygamberlerin erkek olmasının başka bir açıklaması da yok.
Orhan İhtiyaroğlu-Türk-İş’ten önce Amele Cemiyeti varmış sendika olarak.
Mehmet Özgür Ersan-Jean-Jacques Rousseau (Jan Jak Ruso)’nun Toplum Sözleşmesi
kitabı, Tevrat’ta geçen ve kötülüğün simgesi sayılan canavar Leviathan’a dayanıyormuş.
Mehmet Özgür Ersan-Yahudilerin Tanrısı Yehova çok serttir.
Mehmet Özgür Ersan-Ulusalcılar devrimlerini yapar, sınırlarını çizer sonra da
gericileşirler. Antiemperyalist mücadeleyi bu ülkede sadece İşçi Partisi’ne bırakmak doğru
değildir.
Toplumcu Gerçekçi Şiir Akımı…
Tarih: 18 Mayıs 2013 Cumartesi
Yer: Ekin Sanat Dergisi İstanbul İl Temsilciliği (Osmanağa Mahallesi Nüzhetefendi
Sokak Başaranoğlu İşhanı No. 20 Kat: 4 D. 7 Kadıköy/İstanbul)
Saat: 18.00-20.00
Konu: Toplumcu Gerçekçi Şiir Akımı
Katılımcılar: Mehmet Özgür Ersan, Osman Akyol, Serhat Çakın, Hikmet
Güzelkokar, Özcan Özkan, Şencan Kural, Emel Dinseven, Orhan İhtiyaroğlu, Dilek Burak,
Hülya Uslu, Cemal Öztürk
Konuşmacı: Serhat Çakın
Toplumcu gerçekçi şiir (edebiyat) akımının doğmasında, Ekim Devrimi etkili
olmuştur.
Nazım Hikmet, Şevket Süreyya Aydemir, Ahmet Arif, Hasan Hüseyin Korkmazgil,
Ataol Behramoğlu, A. Kadir bu akımın bizdeki başlıca temsilcileridir.
Dünyada 1930’larda başlayan bu akım ancak bize 1940’larda gelebilmiştir. Toplumcu
gerçekçi şiir akımı, serbest nazım özellikleri taşıyan ideolojik bir şiir akımıdır.
İşçi sınıfı ve emekçilerin ideolojisini savunur. Marksist dünya görüşünü ve
materyalizmi benimsemiştir. Hümanizmden etkilenmiştir. Şiirin dinsel ve töresel bağlardan
koparılmasını savunur.
Toplum için sanat anlayışı egemendir.
Şiirde daha çok başkaldırı konusu işlenir.
Toplumsal gerçekçi şiirdeki paralel, simetrik akışlar ve kırılmalar Rus şair
Mayakovski’den geçen özelliklerdir. Nazım Hikmet’in “Makineleşmek İstiyorum” şiirinde
Mayakovski’nin etkisini açıkça görmek mümkündür.
Nazım Hikmet’in “Taranta-Babu’ya Mektuplar”, “Benerci Kendini Niçin Öldürdü?”,
“Memleketimden İnsan Manzaraları” şiirleri bu türün en iyi örnekleri arasındadır. Keza Hasan
Hüseyin Korkmazgil’in “Haziran’da Ölmek Zor” şiiri de öyle.
Aziz Nesin, Rıfat Ilgaz bu türün öyküdeki temsilcileridir.
Bu akım bize 40’lı yıllarda gelmiş olmasına karşın Nazım’ın şiirleri ancak 60’lardan
sonraki Sanayi Devrimi sonrasında geniş kitlelere ulaşabilmiştir.
Toplumsal gerçekçi şiir, 12 Eylül’deki baskılarla birlikte gerilemiş, Rusya’nın çöküşü
gibi konjonktürel gelişmelerin de etkisiyle doğal ömrünü tamamlayıp seksenlerde yerini
postmodern şiire bırakmıştır.
Dilek Burak-Ben slogan atan şiiri sevmiyorum.
Osman Akyol-Ben de sevmem. Şair vermek istediği mesajı okuyucunun suratına
çarpmamalı bence.
Serhat Çakın-(Devamla) Bertolt Brecht ve Pablo Neruda bu türün dünyadaki
temsilcileridir.
Toplumcu gerçekçilik akımı aslında İkinci Meşrutiyet’le birlikte doğmuş bir akımdır.
Ancak o zaman burjuva toplumculuğu şeklindeydi, zamanla toplumcu gerçekçi bir karaktere
büründü.
Bu akımın romandaki temsilcileri: Fakir Baykurt, Yaşar Kemal, Orhan Kemal, Kemal
Tahir ve Samim Karagöz’dür.
İsmet Özel de zamanında toplumcu gerçekçi şiirler yazmış, ancak daha sonra politik
görüşüyle birlikte şiir anlayışı da değişmiştir.
Kaynak: Osman Akyol
Ekin Sanat dergisi edebiyat atölyesi bitti…
24 Şubat’ta başlayan ve iki haftalık periyotlar halinde devam eden Ekin Sanat dergisi edebiyat
atölyesinin ilk bölümü tamamlandı.
Mehmet Özgür Ersan, Osman Akyol, Serhat Çakın, Hikmet Güzelkokar, Özcan Özkan,
Şencan Kural, Emel Dinseven, Orhan İhtiyaroğlu, Dilek Burak, Hülya Uslu, Cemal Öztürk
gibi yazın dünyasının yeni parlayan isimlerinin yer aldığı etkinlik, derginin Kadıköy
Osmanağa Mahallesi Nüzhetefendi Sokak No. 20’deki İstanbul il temsilciliği binasında
yapıldı. Cumartesi günleri, seminerler dizisi halinde devam eden etkinlikte; öykü, sinema
sanatı, fotoğraf sanatı, ikinci yeni şiiri, taşlama şiiri ve toplumsal gerçekçi edebiyat gibi
konular işlendi.
Moderatörlüğünü Ekin Sanat ve Kirpi dergilerinin editörü Mehmet Özgür Ersan’ın yaptığı
atölye çalışmasından yansıyan ilginç diyaloglar ise şöyle:
“Öykücü Sabahattin Ali’yi MAH mensubu Ali Ertekin öldürmüş.”
“Yusuf Atılgan, Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar romanına esin kaynağı olmuş bir adamdır.”
“Oblomovcu Yusuf Atılgan’ın Aylak Adam romanı pek çok kişiyi yazmaya iten kültromanlardan biridir.”
“Ernest Hemingway (Örnist Hemigvey) av tüfeğiyle intihar etmiş.”
“İkinci yeninin İsim babası Muzaffer Erdost’muş.”
“Sezai Karakoç ve İsmet Özel, İkinci Yeni içindeki İslamcı şairler, Ece Ayhan ise İkinci
Yeni’nin kara şairidir.”
“Burjuva düşüncesi olan ‘Paryalar/ezilenler sanat yapamaz’ fikri, Aristo’ya kadar gidiyor.
Sosyalistler bu anlayışa karşıdır.”
“Beğenmediğimiz İslamcıların iki milyon kitabevi var.”
“Eleştiri kültürünün olmadığı ülkemizde maalesef edebiyat eleştirmeni yetişmiyor. En değerli
üç edebiyat eleştirmenimiz Hüseyin Cöntürk, Nurullah Ataç ve Asım Bezirci’yi kaybettik.”
“Ahmet Kaya, ‘Atilla İlhan’ı ben meşhur ettim’ demiş.”
“Cemil Meriç ve Peyami Safa sağcılar içindeki iyi adamlar.”
“Bazı yergi şiirlerinde geçen ‘Dürzülük’ aslında bir inanç… Lübnan Alevilerine ‘Dürzü’
deniyor.”
“Son zamanlarda şiirleri sansüre uğrayan Yunus Emre aslında bir yergi şairidir.”
“Fransız hayranlığı bizde Tanzimat’la başlayıp 1950’lere kadar sürer. O tarihten sonra İngiliz
hayranlığı başlar.”
“Akıllı insan homo sapiens tam 50 bin yaşında… Lenin, ilk insanın dört bin yıl sadece yeri
eşelediğini, söylüyor. Yıkılmaz sandığımız kapitalizmin 100-150 yıllık bir tarihi var. Bu 50
bin yıllık insanlık tarihinin yanında solda sıfırdır.”
“Osman Akyol-Peygamberlerin hepsi erkek olduğuna göre Tanrı dişidir. Bunu şaka olarak
söylüyorum ancak tüm peygamberlerin erkek olmasının başka bir açıklaması da yok.”
“Mehmet Özgür Ersan-Ortadoğu toplumlarında Tanrı babaya benzetilir. Ben panteist ve
sosyalist biriyim.”
“Ulusalcılar devrimlerini yapar, sınırlarını çizer sonra da gericileşirler. Antiemperyalist
mücadelede İşçi Partisi’ni yalnız bırakmak doğru değildir.”
“İsmet Özel gençlik yıllarında toplumcu gerçekçi şiirler yazmış, ancak daha sonra politik
görüşüyle birlikte şiir anlayışı da değişmiştir.”
24 Haziran 2013 Pazartesi, İstanbul
Haber: Osman Akyol