KONST PASYONLU OLGULARDA
Transkript
KONST PASYONLU OLGULARDA
T.C. D CLE ÜN VERS TES TIP FAKÜLTES Ç HASTALIKLARI A.B.D KONST PASYONLU OLGULARDA KOLONOSKOP ÖNCES BA IRSAK HAZIRLI INDA PEG VE ORAL NaP SOLÜSYONLARININ ETK NL K VE TOLERAB L TE KAR ILA TIRMASI DR. CO KUN BEYAZ (UZMANLIK TEZ ) TEZ YÖNET C S Yrd. Doç. DR. A. YEKTA TÜZÜN D YARBAKIR 200 i TE EKKÜR Ara t rma faydaland görevlisi oldu um süreçte engin bilgi ve tecrübelerinden m, çal ma ve prensip ba lam nda, bana ve bütün t p ö rencilerine örnek olan dahiliye A.B.D ba kan ve çok de erli hocam z say n Prof. Dr. Ekrem Müftüo lu na sonsuz te ekkür ve sayg lar m sunar m. Yine yeti memde de erli katk lar n benden esirgemeyen say n hocalar m; Say n Prof. Dr. Fikri Canoruç, Say n Prof. Dr. Vedat Göral, Say n Prof. Dr. Orhan Ayy ld z, Say n Prof. Dr. M. Emin Y lmaz, Say n Prof. Dr. Mithat Bahçeci, Say n Doç. Dr. Abdurrahman I kdo an, Say n Doç. Dr. Alpaslan Tuzcu, Say n Doç. Dr. Mehmet Dursun, Say n Doç. Dr. erif Y lmaz, Say n Doç. Dr. Kendal Yalç n, Say n Doç.Dr. Ali Kemal Kadiro ullar , Say n Yrd. Doç. Dr. enay Ar kan, Say n Yrd. Doç. Dr. Abdullah Alt nta , Say n Yrd. Doç. Dr. ehmus Özmen, Say n Yrd. Doç. Dr. Davut Ak n, Say n Yrd. Doç. Dr. Deniz Gökalp ve Say nYrd. Doc. Dr. Kadim Beyan hocalar ma ve endoskopi ünitesi çal anlar na te ekürülerimi sunar m. Ayr ca, tezimin haz rlanmas nda çaba ve fedakarl klar n unutamayaca m tez hocam ve de erli a abe im; Say n Yrd Doç. Dr. A.Yekta Tüzün e sonsuz te ekkür ve sayg lar m sunar m. E itimim süresince deste ini esirgemeyen, e ime aileme ve aram za yeni kat lan o lum Ali ye sevgilerle ii Ç NDEK LER TE EKKÜR............................................................................................................ i Ç NDEK LER ii TABLOLAR D Z N .iii S MGELER VE KISALTMALAR .v TÜRKÇE ÖZET .vi NGL ZCE ÖZET 1. G R .vii VE AMAÇ .. 1 2. GENEL B LG LER 2.1. FONKS YONEL KABIZLIK . 2 2.1.1.Tan ve Epidemiyoloji ... 2 2. 1.2. Konstipasyon Patofizyolojisi .. 5 2.1.3. Kronik konstipasyon tan yöntemleri . .7 2.1.4. Fonksiyonel Kab zl kta Tedavi...........................................................9 2.2. RR TABL BA IRSAK SENDROMU ..................13 2.2.1. Tan m .13 2.2.2. Prevelans 14 2.2.3. Tan Kriterleri 14 2.2.4. BS Alt Tiplerinin Belirlenmesi .15 2.2.5. BS Patogenez 16 2.2.6. Tedavi .18 2.3. KOLONOSKOP ÖNCES BA IRSAK HAZIRLI I PRENS PLER ..22 2.3.1. Diyet ...23 2.3.2. Yüksek Volümlü Ba rsak Lavaj ..23 2.3.3. Rektal rrigasyon S v lar 24 2.3.4. Elektrolit Bazl PEG 24 2.3.5. Sülfat çermeyen PEG 2.3.6. Dü ük Volüm PEG veya PEG + Bisacodyl 2.3.7. Oral Sodyum Fosfat Solüsyonu .........25 25 ..26 iii 2.3.8. Sodyum Fosfat Tabletleri 27 2.3.9. Ba rsak Temizli inde Kullan lan Yard mc Maddeler ..28 2.3.10. Özel artlarda Ba rsak Haz rl ..29 3. GEREÇ VE YÖNTEM 3.1. Olgu Seçimi 3.2. statiksel Analiz ...31 .33 4. BULGULAR 34 5. TARTI MA .37 6. KAYNAKLAR 41 iv TABLOLAR Tablo 2.1.1. Fonksiyonel Konstipasyon ve BS-C de Roma-3 kriterleri Tablo 2.1.2. Eri kin Hastalarda Kab zl k Nedenleri Tablo 2.1.3. Konstipasyonu Olan Hastalarda Alarm Semptomlar Tablo 2.1.4. Konstipasyon Tan s nda Kullan lan laçlar Tablo 2.2.1. Roma 3 Kriterlerine Göre Fonksiyonel Gastrointestinal Bozukl klar Tablo 2.2.2. Bristol D k ekli Skalas Tablo 2.2.3. Roma 3 kriterlerine göre BS Alttipleri Tablo 2.2.4. BS Tan s nda Kullan lan Antispazmotik laçlar Tablo 3.1.1. Çal mada Kullan lan D lanma Kriterleri Tablo 3.1.2. Çal maya Al nan 57 Hastan n Da l m Tablo 3.1.3. PEG Gurubu çin Uygulanan Haz rl k lemleri Tablo 3.1.4. Oral NaP Gurubu çin Uygulanan Haz rl k lemleri Tablo 3.1.5. Kolonoskopi Haz rl k Kalitesinin De erlendirildi i Skala Tablo 4.1. Çal maya Al nan Hastalar n Sosyodemografik Özellikleri Tablo 4.2. Kullan lan solüsyonlar n guruplara göre yan etkilerinin da l m Tablo 4.3. Ba rsak haz rl Tablo 4.4. i lemine subjektif uyum skorlar ki gurup aras nda kolonoskopi haz rl k kalitesi v S MGELER ve KISILTMALAR BS : rritabl Ba rsak Sendromu BS-C : rritabl Ba rsak Sendromu (Kab zl k Bask n) BS-D : rritabl Ba rsak Sendromu (Diyare Bask n) BS-A : rritabl Ba rsak Sendromu (Kab zl k ve Diyare le Giden De i ken) BS-U : rritabl Ba rsak Sendromu (Alt S n f Olmayan) NSAID : Nonsteroid Antiinflamatuar laçlar FDP : Fonksiyonel Defakasyon Bozukluklar MSS : Merkezi Sinir Sistemi NMDA : N-Metil-D- Aspartat CGRP : Kalsitonin Gen Ba lant l Peptid IPAN : ntrensek Primer Afferent Nöronlar SERT : Seratonin Geri Al m Ta y c s NaP : Oral Sodyum fosfat Solüsyonu (Fleeet Fosfo-Soda) PEG : Polietilen Glikol (Golytely) FDA : Amerikan Ulusal G da Ve laç Birli i NaP : Sodyum Fosfat CRH : Kortikotropin Salg lat c Hormon 5-HT : 5-Hidroksitriptamin (Seratonin) L 10 KBY BH : nterlökin 10 : Kronik Böbrek Yetersizli i : nflamatuar Ba rsak Hastal klar TCAD : Trisiklik Antidepresan laçlar SSRI : Seratonin Geri Al m nhibitörleri ASCRES : Amerikan Kolon ve Rektal Cerrahisi Derne i ASGE : Amerikan Gastrointestinal Cerrahi Derne i SAGES : Amerikan Endoskopik Cerrahi Derne i ACE : Anjiotensin Converting Enzim ARB : Anjiotensin Reseptör Blokörleri vi ÖZET GR Kolon hastal klar n n tan ve tedavisinde önemli yer tutan kolonoskopi i leminin ba ar s için, kolonoskopi öncesi ba rsak haz rl hastalarda ba rsak haz rl n n yeterli olmas gereklidir. Konstipe yetersiz olup nedenleri belirlenmi de ildir. AMAÇ Bu çal ma yetersiz ba rsak haz rl na neden olan faktörlerden biri olan konstipasyonlu hastalarda PEG ve NaP solüsyonlar n n etkinlik ve tolerabilitesini kar la t rmakt r. YÖNTEM Ara t rmam z; Aral k 2007 ile Temmuz 2008 tarihleri aras nda Dicle Üniversitesi T p Fakültesi E itim ve Ara t rma Hastanesi Gastroenteroloji poliklini ine ba vuran ve kab zl k ikâyeti olan hastalar aras nda yap ld . Kolonoskopi öncesi hastalar n sosyodemografik özellikleri, i leme uyum ve kullan lan ajanlara ba l geli en yan etkiler anket formuna kaydedildi. Ba rsak temizlik ölçüsü olarak, iki gastroenterolog gözlemine dayanan skorlar kullan ld (mükemmel, iyi, kabul edilebilir, orta, kötü). Elde edilen veriler Ki kare Test, Fisher s exact test ve Mann Whitney U testi uygulanarak de erlendirildi. BULGULAR De erlendirmeye al nan hasta say s PEG gurubu için 28, NaP gurubu için 29 idi. Kullan lan solüsyonlara ba l geli en yan etkiler aç s ndan yap lan de erlendirmede; PEG gurubunda i kinlik daha s k saptand (p=0.03). Buna kar n kar n a r s ve bulant NaP gurubunda daha s k saptand (p=0.04, p=0.01). Etkinlik de erlendirilmesinin kar la t r ld skalaya göre PEG gurubunda %71,5 hasta mükemmel, %28,5 hasta iyi olarak de erlendirildi. NaP gurubunda %55,2 hasta mükemmel, %31,0 hasta iyi olarak de erlendirildi. Ancak iki gurup aras nda ba rsak haz rl k etkinli i aç s ndan istatiksel anlaml fark saptanmad (p=0.213). SONUÇ Konstipe olgularda kolonoskopi öncesi ba rsak haz rl nda PEG ve NaP benzer etkinliktedir. NaP n tolerabilitresi PEG solüsyonundan daha iyidir. vii SUMMARY INTRODUCTION The succes in colonoscopic investigation is closely associated with preperation before performing and luminal cleansing. Intestinal cleansity can not be fluent in case of consipation however, the main reasons are not understood well n this presented study. AIM We aimed to investigate and compare the effectiveness and tolerability of PEG and NaP solutions in contipation. METHOD Fifty-seven patients who admitted with complaint of constipation to Gatroenterology Department of Medical Faculty of Dicle University between December 2007 and June 2008 were included into the study. Sociodemographic features, tolerability and the advers events developed to used specific solution were recorded. The degree of cleansity was evaluated by two different gastroenterologists and scored as; excellent, good, acceptable, mild, bad. Non-parametric data were compared with chisquare test and Fisher s exact test and Mann Whitney U test. FINDINGS Twnenty-eight out of 57 patients were in PEG group, and 29 were in NaP group. Disguisting incidence was higher in PEG group as compared with NaP (p=0.03). On the other hand, abdominal pain and nause incidence was higher in NaP group (p=0.04 and p=0.01, respectively). The effecivenes was excellent in 71.5% and good in 28.5% of patients in PEG group, and excellent in 55.2% and good in 31.0% in NaP group according to used scale. There was no statistical significant difference between effectiveness of PEG and NaP (p=0.213). CONCLUSION PEG and NaP solutions have similar effects on preperation of colonoscopy. The tolerability of NaP was better than PEG solution. 1 1. G R VE AMAÇ Kolonoskopi; Kolorektal kanser taramalar ba ta olmak üzere, kolon polipleri, inflamatuar ba rsak hastal klar , gastrointestinal kanama ve anemi taramalar gibi kolonu ilgilendiren hastal klar n tan veya tedavinde önemlidir. yi bir kolonoskopi için, kaliteli bir ba rsak haz rl haz rl artt r. deal ba rsak ndan sonra yap lan kolonoskopide, kolon mukozas net görünmeli, kat ve s v art k olmamal d r. Kullan lan haz rl k rejimleri hasta taraf ndan kabul edilebilir ve güvenli olmal d r. Ba rsak temizli inde kullan lan ajanlar etkili, yan etkileri az, kullan m kolay ve ve ucuz olmal d r. Ne yaz k ki bütün bu özellikleri kar layan ideal bir haz rl k rejimi mevcut de ildir (1). Oral sodyum fosfat (NaP) ve polietilen glikol (PEG) solusyonlar , kolonoskopi öncesi ba rsak temizli i için yayg n kullan lan ajanlard r. Yap lan kar la t rmal birçok çal mada iki ajan da etkili ve güvenli bulunmu tur (2) Ba rsak haz rl ndaki yetersizli in; hastaya gereksiz i lemin yap lmas na, i lemin uzamas na, önemli patolojik lezyonlar n kaç r lmas na ve komplikasyon say s n n artmas na sebep oldu u bilinmektedir. Kolonoskopi için haz rlanan hastalar n yakla k % 20 sinde yetersiz ba rsak haz rl Ba rsak haz rl sorunu ya anmaktad r. ndaki yetersizli in en önemli sebepleri için; ba rsak haz rl talimatlar na uyumsuzluk, kolonoskopinin zaman nda yap lmamas , fonksiyonel konstipasyon, konstipasyon yap c ilaç kullan m , siroz öyküsü, polip öyküsü, inme öyküsü, erkek cinsiyet ve immobilte suçlanm t r (3). Amac m z; yetersiz ba rsak haz rl n n önemli sebeplerinden biri olarak kabul edilen konstipasyonlu hastalarda Polietilen Glikol ve Oral Sodyom Fosfat solüsyonlar n etkinlik ve tolarabilite aç s ndan kar la t rmakt r. 2 2. GENEL B LG LER 2.1 FONKS YONEL KONST PASYON 2.1.1. Tan ve Epidemiyoloji Konstipasyon; toplumda oldukça s k görülen, s kl ise kullan lan tan mlara göre farkl l k gösteren (% 2-28), ya am kalitesini dü üren ve maliyeti artt ran önemli bir sa l k problemidir. Ba rsak al kanl anla lamad nda normalin ne oldu u tam olarak ndan konstipasyon tan m farkl ekillerde yap lm t r. Hastalar n ço una göre konstipasyon; sert d k lama, d k lama yaparken zorlanma, tam bo alamama hissi, yada haftada 3 ten az d k lama eklinde tan mlan r. Tan mlamayla ilgili birçok ara t rma yap lm t r. Sandler ve Drossman taraf ndan yap lan geni kapsaml bir çal mada; hastalar n % 52 si zorlu d k lamay , %44 ü sert d k lamay , % 34 ü istenmesine ra men defakasyon yapamamay ve % 32 si seyrek d k lamay kab zl k olarak tarif etmi lerdir (4). Buna benzer birçok çal mada ilk üç s rada zorlu d k lama, sert d k lama ve seyrek d k lama tan mlamalar yer alm t r. Tan mlamada bir standart olu turabilmek amac yla Roma komitesi taraf ndan fonksiyonel konstipasyon kriterleri belirlenmi tir. Roma 1 kriterlerine göre en az 3 ay süre ile fonksiyonel konstipasyon semptomlar n n devaml veya tekrarlay c olmas öngörülürken; Roma 2 kriterlerinde ise semptomlar, son 12 ay n en az 12 haftas nda (birbirini takip etmesi gerekmeyen) olmal d r (5,6). En son May s 2006 da fonksyonel kab zl k ve BS-C için kullan lan Roma 3 kriterlerine göre, fonksiyonel kab zl k semptomlar tan dan en az 6 ay önce ba lamal ve son 3 ay içinde her ay en az 3 gün sürmelidir (7). Tablo 2.1.1. Fonksyonel kab zl k prevalans ; temel al nan yöntem, ya ve toplumlar aras farklara göre de i mekle birlikte %10 30 aras nda de i mektedir (8,9). Çetinkaya ve arkada lar n n Ankaran n de i ik kesimlerinde yapt klar bir çal mada; BS oran %5,8 iken; kab zl k oran % 14 saptanm t r (10). Benzer birçok çal mada buna yak n oranlar bildirilm tir. 3 Tablo 2.1.1. Fonksiyonel Konstipasyon ve BS-C de Roma 3 kriterleri Semptomlar tan dan 6 ay önce ba lamal ; 3 aydan fazla sürmelidir Fonksiyonel konstipasyon BS-C * A a daki semptomlar n 2 ve/veya * Son 3 ay içerisinde her ay en az 3 daha fazlas olmal d r gün süreyle; tekrarlay c kar n a r s 1. D k lamada zorlanma ve/veya rahats zl k hissinin a ag daki 2 2. Yumrulu veya sert d k lama semptomla ili kili olmas 3. Tam bo alamama hissi 1. Defakasyonla düzelen ve/veya; 4. Anorektal t kan kl k hissi 2. D k n n 5. Manuel manevralarla defakasyon yapma gereksinimi (parmakla veya pelvik taban n destekleni i) 6. Haftada 3 ten az d k lama s kl da de i iklikle ili kili olmas ve/veya 3. D k n n eklinde de i iklik ile ili kili aç a ç kan * Bask n d k k vam na göre BS * Gev ek d k lama nadirdir. Laksatif alttipleri saptan r BS-C: Sert ve yumrulu d k lama: kullan m olmamal d r. * BS-C için kriterler yetersiz defakasyon süresinin %25 veya daha olmal d r. fazlas nda olmas ; gev ek veya s v d k laman n defakasyon zaman n n %25 veya daha az nda olmas Konstipasyon; kad nlarda erkeklere göre, çocuklarda eri kinlere göre, ya l larda gençlere göre, zencilerde beyazlara göre daha s k oranda görülmektedir. Fiziksel inaktivite, e itim düzeyi dü üklü ü, cinsel suistimale maruz kalma öyküsü, depresyon semptomlar n n varl , NSAID ve di er konstipasyon yapan ilaç kullan mlar gibi durumlar konstipasyon için risk faktörleridir. Ya am kalitesini bozmad kça ve semptomlara yol açmad kça hafif veya aral kl konstipasyonlar klinik öneme sahip de ildir (11). Eri kinlerde görülen konstipasyon nedenleri tablo 2.1.2 de özetlenmi tir. 4 Tablo 2.1.2. Eri kin Hastalarda Konstipasyon Nedenleri Yayg n nedenler Yetersiz fiber veya s v al m Kötü ba rsak al kanl Sistemik hastal klar Endokrin: Hipotiroidzm, hiperparatiroidizm, diabetes mellitus Metabolik: Hipokalemi, hiperkalsemi, üremi, porfiri Nörolojik: Parkinson hastal , multipl skleroz, sakral sinir hasar (pelvik cerrahi veya tümör, parapleji, otonom nöropati) laçlar Opioidler, diüretikler, kalsiyum kanal blokörleri, antikolinerjikler, psikotropikler, kalsiyum ve demir preparatlar , NSAID lar, klonidin, kolestiramin Yap sal bozukluklar Rektal prolapsus, rektosel, anorektal darl k, anal fissür, soliter rektal ülser sendromu Dü ük kolonik transit zaman diopatik: Kolona spesifik Psikojenik Yeme bozukluklar Kronik intestinal psödo-obstrüksyon Anoraktal disfonksyon rritabl Ba rsak Sendromu Bu s n flamaya ilave olarak konstipasyon; primer ve sekonder konstipasyon olmak üzere iki guruba ay r labilir. Primer konstipasyon sistemik veya yap sal anormallik olmadan görülen konstipasyondur. Birçok hastada kolon transit zaman normaldir. Bununla birlikte baz subtiplerde dü ük kolon transit zaman veya anorektal disfonksyon olabilmektedir. Normal kolonik transit zaman yakla k olarak 35 saattir. 72 saati a mas anormal olarak kabul edilir. Dü ük kolon transit zaman nedenleri ço unlukla idiyopatiktir. Fakat bir k sm nda gastrointestinal dismotilite semptomlar saptanabilmektedir. Genellikle kad nlarda daha s k görülür. 5 Baz hastalarda depresyon, anksiyete, yeme bozukluklar gibi problemler mevcuttur. Normal defakasyon için anal sfinkter ile pelvik duvar kaslar aras nda koordinasyon gereklidir. Anorektal disfonksiyonlu hastalarda bu uyum bozulmu tur. Bu hastalarda ço u zaman d k lamada a r zorlanma, tam bo alamama hissi, parmakla bo atlma gibi semptomlar görülür. Sekonder konstipasyon; sistemik hastal klar, ilaçlar veya t kan kl k yapan durumlardan kaynaklanmaktad r. Sistemik hastal klardan nörolojik hastal klar, endokrin hastal klar, metabolik hastal klar ön planda de erlendirilmelidir. Neoplazm veya darl k gibi kolonik patolojiler dikkatle incelenmelidir. Alarm semptomlar olan hastalarda kanser taramas gerekmektedir. Tablo 2.1.3. Tablo 2.1.3. Konstipasyonu Olan Hastarda Alarm Semptomlar > 50 ya Hematoçezya Kilo kayb Anemi veya pozitif gizli kan testi nflamatuar Ba rsak Hastal , Gluten Sensitif Enteropati ve malignite gibi organik hastal klar için aile hikayesi olmas 2.1.2. Konstipasyon Patofizyolojisi Kolonda d k lamay sa layan üç temel a ama tarif edilmi tir. lk a amada d k n n kar m n sa layan segmental kontraksiyonlar (non peristaltik) meydana gelir. Kolon grafilerinde, haustralar olarak tarif edilir. kinci a amada d k y proksimal veya distal yöne do ru, sadece k sa mesafeler içerisinde sürükleyen lokal itici kontraksiyonlar (peristaltik)olu ur. Üçüncü a amada ise olu an yüksek amplitüdlü itici kontraksiyonlar (peristaltik) d k y proksimal kolondan distale do ru uzun bir mesafede sürükleyerek, ki inin d k lamas n sa larlar. Yemeklerden sonra ortaya ç kan d k lama hissi, yüksek amplitüdlü itici kontraksiyonlardan do ar. (Gastrokolik Refleks) (12) 6 Normalde d k inen kolon distalinde, sigmoid kolonda ve rektum proksimalinde birikir. Burada biriken d k belli bir miktar a nca, lümen içi bas nç artar. Feçes olu an kontraksiyonlarla rektum distaline itilir. Bu s rada internal anal sfinkter gev erken, eksternal anal sfinkter hafifçe kontrakte olur. Olu an anorektal bas nç nedeni ile ah s d k lama ihtiyac duyar. Ortam uygun ise d k lama pozisyonu al n r. Ik nma eylemi ile birlikte internal ve eksternal anal sfinkterler aç l r. Anal kanal n bas nc dü er. Puborektal adele gev er ve anorektal aç düzle irken perine birkaç santimetre a a do ru bombele ir. Sigmoid kolon ve rektumda olu an güçlü peristaltik aktivite d k y d ar atmaya çal r. E er ortam d k lama için uygun de ilse, anorektal bölgede bulunan ve korteksle ili kili olan refleks mekanizmalar sayesinde, rektum ve sigmoid kolon adeleleri gev eyerek d k lama hissinin geçmesine neden olur. Konstipasyonda, kolonun, anorektal bölgenin veya her ikisinin hareketlerinde bozulma saptanm t r. Anorektal bölgenin fonksiyonu bozukken, kolon fonksiyonu normal olabilir. Bu durumda kolon transit zaman normal saptan r. Buna kar n anorektal bölge fonksiyonu normalken, kolon fonksiyonu bozulursa, kolon transit zaman yava lam olarak saptan r. Yava lam konstipasyonda, yava lam kolon transit zaman na ba l kolon motilitesi, kolonun kitle hareketinin s kl nda azalma, yemeklerden sonra olu mas beklenen reflekslerde (gastrokolik refleks) kaybolma ve laksatiflere olan cevaplarda körle me saptan r. Anorektal bölge fonksiyonu iki ekilde bozulabilir. 1. Dissinerjik defakasyon: Tek ba na olabildi i gibi yava kolon transit zaman na ba l kab zl kla veya kab zl kla seyreden irritabl barsak sendromu ile birlikte olabilir. Bu bozukluklarda, kar n adaleleri ile rektoanal ve pelvik taban adalelerinin defekasyona yard mc olmas nda zaafiyet vard r. Defekasyon giri imi s ras nda, rektal bas nçla birlikte anal sfinkter bas nc n n da art göstermesi, d k n n at l m nda bozuklu a neden olmaktad r (13). 2. Defekasyon itici gücünde yetersizlik: Burada defekasyonun itici gücünde yetersizlik vard r. Yani k nma s ras nda rektumun iç bas nc d k y atacak kadar kuvvetli de ildir. 7 2.1.3. Kronik Konstipasyonda Tan Yöntemleri Kronik konstipasyonda tan çal malar hikâye ve fizik muayene ile ba lar. Rektal tu e ile anal sfinkter tonusu, hassasiyet, obstrüksyon ve kanama de erlendirilir. Dikkatli bir kar n muayenesi artt r. Ayr nt l bir nörolojik muayene ile konstipasyon yapan sistemik hastal k bulgular saptanabilir. Ayr ca, alarm semptomlar olmayan konstipe hastalarda jinekolojik muayene, kan testleri, radyografi ve gerekirse endoskopi yap lmal d r. Seçilen hasta gruplar nda, kolonik transit zaman , anorektal manometri, balon defakasyon testleri ve radyoopak incelemeleri, konstipasyonun fizyolojik anormalliklerini gösterebilir. Bununla birlikte bu testler patofizyolojiyi ayd nlatmaya yeterli olmayabilir (14). Fleksibl Sigmoidoskopi ve Kolonoskopi: Kolonu t kayan veya daraltan lezyonlar n tan s nda ideal tekniklerdir. Nazik bir ekilde yapmak art ile her ya ta uygulanabilir. D k da kan n görülmesi ve anemi varl alarm bulgusu olarak kolonoskopik tetkiki gerektirir. Direk ve Baryumlu Grafiler: Abdomenin direk filmleri kolondaki anlaml d k retansiyonunu saptayabildi i gibi, bu hastalarda barsak temizli ini takip etmede kullan l r. Baryumlu kolon grafileri ile çocuk ve gençlerde klasik Hirschsprung hastal ndaki aganglionlik distal kal n barsak segmentini, idyopatik megarektumu ve rektoseli göstermek mümkündür. Volvulusu ve d k n n s k mas ile meydana gelen kab zl tespit etmek için gastrografin lavman n n tan sal de eri yüksektir. Radyoopak Marker ncelemeleri: Tedaviye iyi cevap vermeyen kronik fonksiyonel konstipasyonlu hastalar n de erlendirilmesinde kolon transit çal malar oldukça faydal d r. Ancak, kronik konstipasyon ikâyeti olan birçok hastada kolon transit zaman ve defekasyon say s normal olabilir. Belirli bir süre hastalara 20-30g /gün miktar nda yo un fiberli g dalar verilir. Bu arada laksatifler, lavmanlar ve ilaç tedavileri kesilir. Radyopak markerler yutturulur. Markerlerin kolondaki pasaj de i ik zamanlarda direk bat n grafileri ile takip edilir. Sa kolon, sol kolon ve rektosigmoid bölgelerdeki radyopak markerler say l r. Her gün veya birkaç günde bir direk bat n filmi çekilerek, her üç bölgede kaç markerin bulundu u tespit edilir. 8 Normalde mark rlar n % 80 inden fazlas be inci günde d k ile at lm olmal d r. Kolonun proksimalinde gecikme varsa yava kolon transit zaman ; rektosigmoid bölgede gecikme saptan rsa fonksiyonel defekasyon bozuklu u olarak de erlendirilir. Anorektal Manometri: Anorektal bölge hastal klar nda faydal bilgiler verir. Bas nca duyarl sensörlere sahip manometri cihazlar kullan l r. Bu cihazlar n bas nç sensörleri, internal ve eksternal anal sfinkter hizas na gelecek ekilde rektuma yerle tirilir. Önce, istirahat durumundaki bas nçlar ölçülür. Daha sonra balonlar n içine hafifçe hava verilerek, hastan n bunu ilk hissetti i hava hacmi, d k lama hissi olu turan hacim ve hastan n tahammül edebildi i maksimum hava hacmi kaydedilir. Çe itli manevralar yapt r larak bas nçlar ölçülür (15). Fizyolojik d k lamada, hasta k narak balonlar d ar atmaya çal r. Rektumun kontraksiyonu ile proksimal balon üzerindeki bas nç artarken, sfinkterlerin gev emesine ba l olarak, sfinkter hizas ndaki balonlar n üzerindeki bas nç azalarak dü er. Böylece rektum ile birlikte internal ve eksternal anal sfinkterlerin bir uyum içinde birlikte çal p çal mad elde edilen bas nç e rileri yard m ile yorumlanmaya çal l r. Pelvik taban dissinerjisinde d k lama s ras nda hem rektum hem de eksternal anal sfinkter birlikte kas ld için hasta d k s n atamaz. iddetli ve hastay b kt ran bir kab zl k hali vard r. Hirschsprung s hastal nda d k lama gayreti s ras nda, rektal distansiyonu takiben, internal anal sfinkterin gev emesi mümkün olmaz (16). Balon Defekasyonu Testi: Rektuma yerle tirildikten sonra içine 50 ml su doldurulan balon, d k lama gayreti ile laz ml a ç kart lmaya çal l r. Normalde 1 dakikal k sürede, balon d ar at lmal d r. Defakasyon bozukluklar nda at lmas nda problem vard r. yi bir tarama testidir. Son zamanlarda k vam ve ekli d k ya benzeyen balonlar kullan lmaya ba lanm t r (17). Defekografi: Baryum d k k vam nda haz rlan r. Yakla k 120 ml kadar rektuma lavman yolu ile verilir. Fizyolojik defekasyon pozisyonunda baryumun d k lanmas floroskopi veya video kay d ile takip edilir. Anorektal bölgenin yap s ve defekasyon s ras nda fonksiyonu görülür( 18). 9 2.1.4. Fonksiyonel Konstipasyonda Tedavi A. Diyet ve Ya am tarz Kronik konstipasyonlu hastalara, ilk a amada fiberli yiyeceklerin fazlaca yenilmesi ve fazla s v al nmas eklindeki diyet önerilmelidir. Fiberli diyet tedavilerine ba lang çta yan t al nmayabilir. Yan t için ortalama 7 10 gün beklenmelidir. Özellikle normal kolonik transit zaman olan hastalarda yararlar gösterilmi tir. Anorektal disfonksyon ve irritabl ba rsak sendromlu hastalarda semptomlar alevlendirdi ine dair çal malar mevcuttur. Ayn zamanda artm fiberli diyetin i kinlik ve gaz problemine neden olabilece i ak lda tutulmal d r. Fiberli diyet ve fazla s v al m yan nda kar n kaslar n n güçlendirilmesi için orta derecede yürüyü ve egzersiz önerilmelidir. Normal defakasyon al kanl , uygun d k lama zaman ve pozisyonu hakk nda e itim verilmelidir. Postprandiyal gastrokolik refleksten yararlanmak için, kolon motilitesinin en fazla oldu u sabah kahvalt s ve di er ö ünlerden sonra d k lama yap lmas önerilmektedir (19). B. Laksatifler Laksatifler; kronik veya aral kl konstipasyonu olan, diyet ve ya am tarz de i ikli i gibi yakla mlarla tedavi edilemeyen hastalarda tercih edilmelidir. 1. Hacim olu turan laksatifler: Do al fiberler, semisentetik fiberler, sentetik fiberler ve yumu at c lar bu gruptand r. Bunlar d k n n su ve hacim bak m ndan artmas n sa larken, ayn zamanda kolon motilitesini art r rarak kolon transit zaman n n k salmas n sa larlar. Bu nedenle yemeklerden önce ve yatarken bol su ile al nmal d rlar. Do al fiberler, psyllium tohumunun kabu undan yap l rlar. Ayn zamanda tah llar gibi sindirime dirençli hücre duvar olan yiyeceklerde bulunurlar. Tah llar aras nda bu day kepe i en etkili fiber laksatiftir. Laksatif etki 3 5 gün içinde görülebilir. Kronik konstipasyonun düzelmesi birkaç haftay bulabilir. Semisentetik ve sentetik fiberlerlerden; metilsellüloz ve kalsiyum polikarbofil ayn ekilde etki etmektedirler. Özellikle semisentetik ve sentetik laksatifler ile tedavide s v al m az ise, mekanik obstrüksiyon yan nda kalsiyum ve demir malabsorpsiyonu geli ebilir. 10 D k yumu at c olarak; docusate calcium ve mineral oil kullan l r. Docusates; yüzey gerilimini azaltarak, intestinal s v n n d k ya penetrasyonunu sa lar. Ek olarak, barsak peristaltizmini art r r. Mineral oil de docutes gibi yumu at c bir etkiye sahiptir. Kar n kramplar na ve elektrolit kayb na neden olabilir (20). 2. Osmotik laksatifler: Ba rsak lümeninde osmotik bas nç fark yaratarak suyun intestinal lümene çekilmesini, d k n n yumu amas n ve kolay ilerlemesini sa larlar. Salin içeren solüsyonlar, emilimi zay f olan ekerler ve polietilen glikol solüsyonu bu gruptand r. Salin içeren solüsyonlarda; magnezyum hidroksid, magnezyum sitrat, magnezyum sülfat, sodyum fosfat ve sodyum sülfat maddelerinden herhangi biri olabilir. Magnezyum içeren solüsyonlar böbrek yetmezli inde kullan lmamal d r. Emilimi zay f olan ekerler; laktuloz, sorbitol ve gliserindir. Bu ekerler ba rsaklarda koliform bakterilerce laktik asit, asetik asit ve formik asid e hidrolize edilirler. Asit metabolitlerin osmotik etkisi ile s v barsak içinde tutularak yumu ak, ekilli bir d k n n olu umu sa lan r. Gaz ve i kinli e neden olabilirler. Polietilen glikol 3350, geleneksel olarak kolonoskopi öncesi ba rsak temizli inde kullan l r. Ancak, akut konstipasyonda, cerrahi ve radyografi öncesi ba rsak haz rl nda, sodyum fosfat ve magnezyum sitrat laksatifleri kadar potenttir. Biraz pahal olmas na ra men gaz veya i kinlik yapmamas nedeniyle emilimi zay f olan ekerlerden daha üstündür. Genellikle 2 veya 4 litre kullan l r. Ya l larda, renal ve kardiyak hastal olanlarda güvenle kullan labilir. 3. Stimulan laksatifler: Kolonik sekresyon ve kontraksiyonu artt r rlar. Akut ve iddetli kab zl kta kullan l rlar. Oral ajanlar genelde günde birkez yatma zaman al n r. Bu ajanlar aras nda, bisacodyl, senna ve cascara bile ikleri bulunur. Son y llarda lubiprostone, kronik konstipasyon için onay alm t r (21). Uzun süreli kullan mlar ; rektal irritasyon, diyare, elektrolit dengesizlikleri (hiponatremi, hipokalemi, hipokalsemi) dehidratasyon ve metabolik alkalozla sonuçlanabilmektedir Senna iddetli konstipasyonda etkilidir. Fazla doz verildi inde de güvenlidir. Psyllium veya di er hacim olu turanlar ile kombine edildi inde az miktarlarda yeterli olabilir. Cascara ise hafif etkili olup yumu ak, ekilli d k lamaya neden olur. 11 Bisacodyl aktif elektrolit transportunu ve s v hareketini de i tirerek ba rsak peristaltizmini uyar r. Bisacodyl yumu ak ekilli d k meydana getirir. Ancak a r uyand rmas dezavantaj olarak gösterilmi tir. 4. 5-HT4 reseptör agonistleri: Ba rsak motilitesini ve sekresyonunu art rarak visseral hipersensitiviteyi azaltan Tegasorid bu gruptand r. lac n al nmas ndan sonra yakla k 18 saatte spontan barsak hareketleri ba lar. 65 ya ndan küçük erkek ve kad n hastalar n kronik fonksiyonel kab zl klar nda ve kab zl kla seyreden irritabl ba rsak hastal olan kad n hastalarda kullan l r. Tedavinin birinci haftas nda geçici ishal olabilir. Tedaviyi kesmeden spontan düzelir. Kardiyak yan etkileri nedeniyle 2007 y l nda kullan mdan kald r lm t r (22). 5. Klorid kanal aktivatörleri: nce ba rsa n epitel hücrelerine etki ederek intestinal s v y ve sekonder olarak intestinal peristaltizmi art ran Lubiprostone bu gruptand r. Günde 2 kez kullan l r. Etkisi 12 48 saatte ba lar. Bulant , ba a r s ve ishal görülebilir. Gebelik kategorisi C dir. lac n yemekle birlikte al nmas bu yan etkileri en aza indirebilir. Konstipasyon tedavisinde kullan lan ajanlar n; doz, etki süresi ve yan etkileri tablo 2.1.4 te listelenmi tir. 12 Tablo 2.1.4. Konstipasyon Tedavisinde Kullan lan Ajanlar Laksatif ajan Doz Etki Yorum Kepek 1 4 ölçek x Günler Gaz ve i kinlik Psyllium 2/gün Günler Metilselüloz 1 ölçek 1 2/gün Günler Gaz ve i kinlik (az) Kalsiyum pilokarbil 1 ölçek 1 2/gün 12 24 saat Tableti var. Yumu at c lar 1 2 tb 1 2/gün 12 72 saat Az yararl 6 8 saat Lipoid pnömoni Fiber laksatif Docusate sodyum Mineral oil 100 mg 1 2/gün Osmotik laksatifler 15 45 ml 12/gün Mg hidroksit 6 24 saat Laktuloz / Sorbitol 15 30 ml 1 6 48 saat PEG 2/gün 6 24 saat Stimulan laksatifler 15 60 ml 1 Bisacodyl 3/gün 6 8 saat Cascara 17 gr/gün (2-4lt) 8 12 saat Günlük kullan m 8 12 saat yok 12 48 saat Günlük kullan m Senna Kramp, gaz, i kinlik Kramp, i kinlik Lubiproston 5 20 mg yeterli Enemalar 4 8 ml veya 2 tb Musluk suyu 8.6 17,2 oral 5 15 dakika Günlük kullan m Fosfat enema 24 mcq 2/gün 5 15 dakika yok 5 15 dakika Pahal , kusma Sabun enema yok Mineral oil enema 500 ml rektal Akut Purgatifler 120 ml rektal PEG 1500 ml rektal <4 saat konstipasyonda Sodyum Fosfat 100 250ml 1 6 saat ba rsak haz rl Mg Sitrat rektal 3 6 saat kullan l rlar Akut nda 4L oral 2 4 Genelde saatte kolonoskopi öncesi 45 ml 10 12 kullan l rlar. saatte 2/gün 13 2.2. RR TABL BA IRSAK SENDROMU 2.2.1. Tan m rritabl ba rsak sendromu; ba rsak al kanl ndaki de i iklikle ili kili olan kar n a r s veya rahats zl k hissi ile karakterize, hayat tehdit etmeyen fakat ya am kalitesini bozan, i gücü kayb ve maliyet kay plar na neden olan, kronik fonksiyonel bir gastrointestinal bozukluktur. Fonksiyonel gastrointestinal bozukluklar strüktürel veya biyokimyasal anormalliklerle aç klanamayan, tekrarlay c veya kronik olabilen çe itli semptomlar içerirler. Bu bozukluklar tablo 2.2.1 de gösterilmi tir. Tablo 2.2.1. Roma 3 Kriterlerine Göre Fonksiyonel Bozukluklar A. Fonksiyonel özofageal hastal klar B. Fonksiyonel gastroduodenal hastal klar C. Fonksiyonel ba rsak hastal klar rritabl ba rsak sendromu Fonksiyonel i kinlik Fonksiyonel konstipasyon Fonksiyonel diyare Spesifiye edilemeyen fonksiyonel ba rsak hastal klar D. Fonksiyonel abdominal a r sendromu E. Fonksiyonel safra kesesi ve oddi sfinkter hastal klar F. Fonksiyonel anorektal hastal klar G. Fonksiyonel hastal klar: Yenido an ve bebekler H. Fonksiyonel hastal klar: çocuklar ve adolesanlar Gastrointestinal 14 2.2.2. Prevelans Birle ik Devletler ve ngiltere de prevelans kad nlarda %7-24, erkeklerde %5-19 dur. Türkiye de prevelans kad nlarda %7,4, erkeklerde %5 ve tüm toplumda %6,3 olarak bildirilmi tir (23). Manning ve Roma kriterleri kullan larak yap lan tarama çal malar nda prevalans %3-22 aras nda bulunmu tur. Bu farkl l k daha çok tan mlama kriterlerine ba lanmaktad r. Manning kriterleri gibi duyarl l yüksek yöntem kullan ld nda prevalans %20 iken; Roma kriterleriyle %10 civar ndad r. Ya la ili kili prevalans de i memektedir. Cinsiyet prevalans baz çal malarda e itken; baz lar nda 2/1 kad n predominans bildirilmi tir. 2.2.3. Tan Kriterleri BS tan s nda semptomlarla ili kili bütün hastal klar d lama eklindeki eski görü , a r maliyet kayb ve gereksiz hasta rahats zl nedeniyle terkedilmi tir. Hekimler; ço u hastada tipik semptomlar tan yarak, alarm belirtilerini kontrol ederek, fizik muayeneyle bireyselle tirilmi tan sal testler kullanmaktad r. Bu daha basit yakla m, ço u hastada güvenilir bir tan konulmas na ve kapsaml testlerin özel durumlar için saklanmas na olanak sa lar. IBS için yap lan epidemiyolojik çal malarda Manning kriterleri ve Roma kriterleri kullan lm t r. Manning kriterleri d k lama ile düzelen kar n a r s ve buna fonksiyonel kab zl k semptomlar n n eklenmesi esas na dayan r (24). Kullan lan semptom say s artt r ld nda spesifitesi artarken, sensitivitesi azalmaktad r. Roma kriterleri, fonksiyonel konstipasyon semptomlar na kar n a r s ve/veya rahats zl k hissinin e lik etmesi esas na dayan r. Aradaki farklar semptomlar n olu ma zaman ve devam etme süreleri ile ilgilidir (5,6,7). Ayr ca Roma 2 kriterlerine göre alttipler belirlenirken; d k s kl , d k ekli ve d k lama semptomlar esas al nm t r. Roma-3 te ise alttipler belirlenirken sadece d k k vam esas al nm t r. Alt gruplara ay rma tedavi seçenkleri aç s ndan önem ta r. D k k vam n gösteren Bristol tan skalas tablo 2.2.2. de gösterilmi tir. 15 Tablo 2.2.2. Bristol D k K vam Skalas Tip-1. Ayr ve sert yumrular, f nd k benzeri Tip-2. Sosis biçimli, fakat topak topak Tip-3. Sosis biçimli, ancak yüzeyinde çatlaklar var Tip-4. Sosis yada y lan gibi, yumu ak ve düzgün yüzeyli Tip-5. S n rlar keskin, yumu ak kabarc klar Tip-6. Kenarlar parçalanm , yumu ak parçac klar Tip-7. Sulu, kat parça yok 2.2.4. BS de alttiplerin belirlenmesi En son yay nlanan Roma 3 kriterlerine göre BS alttipleri tablo 2.2.3 te gösterilmi tir Tablo 2.2.3. Roma 3 Kriterlerine Göre BS Alttipleri 1. Konstipasyonlu BS ( BS-C) D k laman n Bristol %25 inde d k k vam n n, ekil skalas na göre 1 2 olmas veya d k laman n < %25 inde d k k vam n n Bristol 6 7 olmas 2. Diyareli BS ( BS-D) D k laman n %25'inde d k k vam n n Bristol ekil skalas na göre 6 7 olmas veya d k laman n < %25 inde d k k vam n n Bristol 1- 2 olmas 3. Mix tip BS ( BS-M) D k laman n Bristol %25'inde, d k k vam n n ekil skalas na göre 1 2 olmas d k laman n %25 inde d k ve k vam n n Bristol 6- 7 olmas 4. S n fland r lamayan BS D k n n k vam nda BS-C, D ya da M kriterlerini kar lamak için yeterli düzeyde anormallik olmamas . 16 2.2. 5. Patogenez Fonksiyonel gastrointestinal hastal klarla ili kili semptomlar n mekanizmalar kar kt r ve BS için organik bir neden tan mlanmam t r. Bozulmu motilite, viseral hipersensitivite, inflamasyon, infeksiyon, santral sinir sistemi modülasyonu, beyin-ba rsak etkile imleri ve psikososyal faktörleri içeren birçok hipotez öne sürülmü tür (25). Bozulmu motilite: Normalde kolonun myoelektrik aktivitesi k sa süreli kontraksiyonlar n olu turdu u 5-15 saniyelik k sa patlamalar ve uzun süreli kontraksiyonlar n olu turdu u 15-60 saniyelik uzun patlamalardan olu ur. K sa patlamalar kolon içeri ini kar t r rken, uzun patlamalar feçesi herhangi bir yöne iter. D k lama öncesinde yüksek amplitütlü yay lan kontraksiyonlar olu ur ve kitle ileri itilir (26). Sa l kl bireylerde güçlü emasyonel veya çevresel stresler, gastrointestinal kanalda motilite art na neden olabilmektedir. Fonksiyonel gastrointestinal hastal olanlar, stres faktörlerine kar , normal bireylere oranla daha büyük bir motilite cevab na sahiptirler. Visseral hipersensitivite: Hipersensitivite ve sensitizasyon, ba rsak mukozas ndaki ve mezenterik plexuslardaki reseptörlerin duyarl l ndaki de i melere ba l olabilir (27). Bu de i imlere mukozal inflamasyon, mast hücre degranülasyonu, serotonin aktivitesinde art ve bakteriyel a r ço almas gibi nedenler yol aç yor olabilir. Santral sensitizasyon yolu ile de eksitabilite art söz konusu olabilir. Buda kronik ve tekrarlay c visseral stimülasyonlara ba l olarak medulla spinalis, dorsal boynuz nöronlar ve santral sinir sistemine gelen uyar lar n amplifiye edilmesinden kaynaklan yor olabilir. BS deki visseral hipersensitivite kolona spesifik olmay p, gastrointestinal kanal n farkl yerlerinde gösterilebilir. i kinlik ve a r gazdan yak nan hastalar gerçekte asemptomatik kontrollerdekine göre benzer volümlerde gaza sahiptirler, fakat intestinal gaz yükünün i leyi i aksamaktad r (28). 17 nflamasyon ve infeksiyon: BS ile enfeksiyonlar aras ndaki ili ki çok eskiden beri ara t r lm bir konudur. lk olarak 1997 y l nda Mc Kendrick bir salmonella salg n n takip eden bir çal ma yay nlam t r. Bu çal maya göre infeksiyondan alt ay sonra Roma kriterlerini kar layan hasta say s yakla k dörtte bir oran nda yüksek bulunmu tur (29). li kilendirilen bakteriyel enfeksiyonlar aras nda salmonella, higella, campylobacter vard r. BS da ileum ve kolon mukozas nda ve kolonun muskularis externa tabakas nda mast hücrelerinin say s n n artt rapor edilmi tir (30). mmünhistolojik ara t rmalar, özellikle diyare bask n tipte mukozal immün sistem aktivasyonu oldu unu göstermi tir (31). Yap lan birçok çal mada mast hücre aktivasyonu, anormal IL0/IL12 oran saptanm t r. Bu bulgular proinflamatuar bir duruma i aret etmektedir. Santral sinir sistemi modülasyonu ve beyin ba rsak etkile imleri: Beyinden ba rsa a gelen sinyaller, organizman n uyku, uyan kl k ve stres ko ullar nda, sindirim sisteminin regülasyonunu sa larlar. Bunun tersine ba rsaktan beyine do ru olan sinyaller; ruhsal durum modülasyonunda oldu u gibi, reflex regülasyonunda primer rol oynarlar. Rektal distansyon esnas nda bölgesel serebral kan ak m ölçümleri; kontrol gurubuna göre BS hastalar da, anterior singulat kortex, amgdal ve dorsomedial frontal kortexte daha fazla aktivasyon oldu unu ortaya koymu tur (32). Bununla birlikte pozitron emisyon tomografisi veya fonksiyonel MRI ile visseral stimulasyonlara kar beyinde olu an de i iklikler BS hastalar nda, kontrol gurubuna göre farkl bulunmu tur. Beyin ba rsak disfonksiyonunda rol alfan nöropeptidler; 5-HT, enkefalinler, opioid reseptörleri, kolesistokinin ve CRH antagonistleridir. Vücutta büyük oranda ba rsakta bulunan enterokromaffin hücrelerde bulunan serotonin, peristaltik reflexin önemli bir regülatörüdür. Konstipasyon predominant BS de plazmadaki serotonin sal n m n azalmakta ve diyarede artmaktad r. BS ve ülseratif kolitte serotonin sinyalizasyonunda bir defekt oldu u ve mukozal serotonin transporter immüno reaktivitesinde azalma oldu u gösterilmi tir (33). 18 Kronik stres: Kronik stres ve onunla ilgili varsay lan sonuçlar na maruz kal nmas , hipotalamik hipofizer adrenal eksenin aktivasyonu ile giden otonom sinir sistemi ve a r modülasyonundaki de i imlerle ili kilidir. Hat r say l r bir ara t rmada kortikotropin salg lanmas yla ve stresle, kolonik epitelyum hücrelerinin indüklendi i ve mast hücre aktivasyonuna neden oldu u gösterilmi tir (34). Kronik stresin gastrointestinel sistemde dengeleyici mekanizmalar de i tirerek, ba rsak a r duyarl l n artt rd ve BS nin alevlenmesinde etkili oldu u dü ünülmektedir. Psikiyatrik bozukluk: Major depresyon, somatizasyon bozuklu u, aksiyete bozuklu u, panik bozukluk ve fobiler, BS hastalar nda sa l kl kontrollerden daha s k görülmektedir. Psikolojik stres hastalar n ço unda semptomlar n ba lamas na neden olur. BS li kad nlarda stres ve günlük semptomlar aras nda korelasyon bildirilmi tir (35). En s k ili kili olan durumlar anksiyete ve depresyondur. Bu hastal klar n BS nin prognozunu olumsuz etkiledi i bilinmektedir. Bunlar anksiyolitik/antidepresanlarla tedavi edildiklerinde iyile me oranlar normal popülasyona göre dü üktür (36). 2.2.6. Tedavi BS için tek ba na ba ar l hiçbir tedavi yakla m yoktur. Tedavinin amac hastan n güveninin kazan lmas , hastal k konusunda e itimi ve semptomlar n iyile tirilmesine dayan r. A. Genel yakla mlar Doktor hasta ili kisi: Doktor ile hasta aras nda olumlu ili kilerin geli tirilmesi, hastal n bilinen ve bilinmeyen yönleriyle aç klanmas tedavinin ba lang ç art d r. Hastay çe itli konularda e itmek ve üzerinde durulmas gereken konular hastayla payla mak gerekir. Tan n n do rulu u hastan n major ikayetlerine dayand r lmal , hastan n bu major problemine odaklan lmal d r. Gaz olu umu, fizyolojik uyaranlara kar artm ba rsak duyarl l ve diyetteki fazlal klar n alevlenmeye neden olabilece i aç klanmal d r. Stresin alevlenmedeki major rolü ve BS nin kafan n içinde olmad , fizyolojik bozulma oldu u vurgulanmal d r. Her hastan n spesifik korkular n n altta yatan ciddi bir hastal a ba l anlat lmal ; organik patolojiler d lanmal d r. olmad 19 Diyet ve hacim artt r c lar: Ço u hastada diyet intolerans görülmesine ra men, BS tan l hastalarda diyetin yararl oldu u inand r c bulunmam t r. Genellikle ya l ve kafeinli yiyecekler kötü tolere edilir. Bu hastalarda diyare, i kinlik ve gaz problemleri s k görülür. Laktoz intolerans n d lamak için hidrojen nefes testi yap lmal d r. Fruktoz veya sorbitol malabsorbusyonu olan hastalarda ikayetlerde alevlenme olmaktad r. Fasulye, çi sar msak, k rm z so an, brüksel lahanas , lahana, arap semptomlar n alevlenmesine sebep olabilir. Yüksek fiberli diyet BS lu hastalar n küçük bir k sm nda fayda sa lam t r. i kinlik ishal ve guruldama ile gelen hastalara dü ük lifli diyetler önerilir. Yüksek lifli diyetin rolü, esasen konstipasyon olan hastalarla s n rl d r. Probiyotikler uygun miktarlarda tüketildiklerinde sa l a yararl d rlar. Normal kolonik bakterilere ait eksikliklerin probiyotiklerle desteklenmesi BS de ek bir yarar sa layabilir. Probiyotik olan laktabasillus plantarum kullan larak yap lan tek bir çal mada plaseboya oranla guruldama ve i kinli i azaltt gösterimi tir (37). Psikoterapi: Bili sel tedavi, davran tedavileri ve ki iler aras tedaviler olmak üzere üç farkl psikoterapötik yakla m vard r. Bili sel tedavilerin as l amac hastalar n a r lar hakk ndaki yanl uyum bilgilerinin modifiye edilmesi ve yerlerine daha uygun rasyonel olanlar n konmas d r. Tedavi hastan n aktif i birli ini gerektirir. Dirençli vakalarda etkisi üphelidir. Davran tedavileri ise a r ile il kili tav rlar n de i tirilmesi üzerine odaklanm t r. S kl kla bili sel yakla mlarla kombine edilir. Sadece BS da yap lm çal malarda tek ba na davran tedavilerinin ek faydas gösterilememi tir. Ancak idiyopatik konstipasyonlu hastalarda ve konstipasyon bask n BS de faydal bulunmu tur. Ki ileraras tedavilerde ise bireylerin ili kilerindeki ve aile ya ant lar ndaki ç kmazlar ve problemleri çözmeye yöneliktir. Bunlar aras nda aile sürtü meleri, cinsel taciz, cinsel zorluk, düzelmemi yaslar vs vard r. Svellund ve arkada lar 100 den fazla BS hastas nda yapt klar bir çal mada, psikodinamik tedavi ile desteklenen normal tedavinin daha etkili oldu unu göstermi lerdir (38). 20 B. Farmakolojik tedaviler 1. Antispazmotik ajanlar: Bunlar ya do rudan ba rsak düz kaslar n gev eterek etkili olurlar (mabeverin ve pinaverin); yada antikolinerjik veya anti muskarinik özellikleriyle (dicyclomin ve hyosyamin) etkili olurlar. Postprandial abdominal a r , gaz, i kinlik ve tam bo alamama durumlar nda faydal d rlar. Tablo 2.2.4 te plasebodan daha etkili ilaçlar s ralanm t r. Kronik kullan mlar nda etkileri azal r. Tablo 2.2.4. BS Tedavisinde Kullan lan Antispazmotik laçlar Oxytylonium bromid Ca antagonist özellikleri Spazmomen film tb Pinaverium bromid mevcuttur Diecetel film tb 50 mg Trimebutin Periferik opiat antagonisti Debridat tb 100 mg, 200 mg Antimuskarinik Mebeverin Buscopan ve molit Hyosyamin Alverin Duspatelin 100 mg sitrat + .. Meteospazmyl kaps. simetikon 2. Antidiareik ajanlar: BS de diyare tedavisinde de erlendirilmi tek antidiyareik opioid derivesi Loperamid dir. Kan beyin bariyerine geçi i az oldu undan tercih edilmektedir. Diyare tedavisinde etkili olmas na kar n kar n a r s na etkisi yoktur ve BS semptomlar n iyile tirmemektedir (39). 2 mg oral dozda günde 3 kez kullan l r. 3. Konstipasyonda kullan lan ajanlar: PEG veya magnezyum sitrat gibi osmotik laksatifler, laktuloz veya sorbitol gibi ajanlar kullan labilir. Dirençli konstipasyonda kolonik transit zaman ve pelvik taban disfonksyonu ara t r lmal d r. 4. Psikotropik ajanlar Dü ük doz antidepresanlar n visseral duyarl l k, ba rsak motilitesi ve santral a r alg lamas üzerine psikotropik etkilerinden ba ms z olarak yararlar gösterilmi tir. Bu amaçla imipramin, nortriptilin ve desipramin kullan lm t r. Cevap h z dozla korele de ildir. Trisiklik ilaç dozlar n n kar la t r ld bir çal mada 50 miligramdan dü ük dozlar ayn etkiye sahip bulunmu tur. Trisiklik antidepresanlar n, diyarenin bask n oldu u BS hastalar için daha uygun oldu u vurguland halde; 21 klinik uygulamalarda en iyi etkiyi, bask n semptomu a r olan hastalarda göstermi tir (40). Üriner retansyon, ta ikardi, ortostatik hipotansiyon ve kilo art BS tedavisinde kullan lan antidepresanlardan, yapabilirler. serotonin geri al m inhibitörleri; trisiklik antidepresanlardan farkl olarak dü ük dozlarda de il; tedavi dozlar nda kullan lmal d rlar (Sertralin 50-150 mg-fluoxetin 20-40 mg/gün). Dü ük dozlarda etkinlik daha azd r (41). Trisiklik antidepresanlardan daha iyi tolere edilirler. 5. Serotonin reseptör agonistleri ve antagonistleri: Serotonin, sindirim sisteminde duyusal motor i levlerin sinir ileticisi olarak i lev görür. Serotonin reseptörlerinin 7 tane alt s n f vard r. 5-HT1A reseptörlerine yüksek afinitesi olan Buspiron, yayg n anksiyete bozuklu unun tedavisinde etkinli i gösterilmi anksiyolitik bir ajand r. Fonksiyonel dispepsili hastalarda ve düzelme sa lad BS de semptomlarda gösterilmi tir (42). K smi 5HT4 agonisti olan tegasorid motiliteyi her düzeyde artt rd için, konstipasyonun bask n oldu u kad n BS lu hastalarda total bir düzelmeye yol açmaktad r. 2 veya 6 mg olarak iki doz halinde verilir. Total rahatlama 4 hafta içinde oturmu tur. Günlük a r skoru, i kinlik skoru, d k laman n s kl ve k vam ile ilgili etkileri plasebodan çok üstün bulunmu tur. 2007 y l nda yap lan çal malarda ciddi kardiyovasküler yan etkileri nedeniyle piyasadan kald r lm t r (22). Alosetron hidroklorür ve cilasetron ise 5HT3 reseptör antagonistleridir. Alosetron, a r n n giderilmesi ve d k lama s kl n n normalle mesinde, ayr ca diyarenin bask n oldu u kad nlardaki s k ma hissin n azalt lmas nda etkili bulunmu tur. (43). 6. Emilmeyen antibiyotikler: Bu amaçla kullan lan antibiyotik ba rsaklardan emilimi olmayan Rifaximindir. 400 mg günde 3 kez on gün boyunca kullan l r. Semptomlar n iyile mesi kolon ve ince ba rsaklardaki bakteri süpresyonuna ba lanm t r. Bakteri a r ço almas üphelenilen hastalarda baz doktorlar hidrojen nefes testi önerirken; baz lar ise direkt Rifamixin tedavisi ba lamaktad rlar (44) 22 2.3. KOLONOSKOP ÖNCES BA IRSAK HAZIRLI I PRENS PLER Günümüzde, kolonun de erlendirilmesinde kullan lan standart metod kolonoskopidir. Kolon kanserlerinin tan s nda en s k kullan lan tan araçlar ndan biridir. Bununla birlikte, inflamatuar ba rsak hastal klar , kanama, anemi ve di er kolon patolojilerinin tan ve/veya tedavisinde yayg n olarak kullan lmaktad r. yi bir kolonoskopik muayene için ba rsak mukozas net bir görülmelidir. Kolonoskopi öncesi ba rsak haz rl ba ar s n artt rd ba rsak haz rl ekilde kalitesinin, kolonoskopi ve gereksiz kolonoskopi tekrar n önledi i bilinmektedir. yi bir için kullan lacak preparatlar n; hasta konforunu bozmamas , s v elektrolit dengesizli i yapmamas , dü ük hacimli ve kolay kullan labilir olmas ve ucuz olmas istenir. Ancak günümüzde kolon haz rl nda kullan lan birçok preparat bulunmas na ra men, ideal özelliklere sahip bir preparat yoktur (3,45). Ba rsak haz rl ndaki yetersizlik; hastaya gereksiz i lemin yap lmas na, i lemin uzamas na, önemli patolojik lezyonlar n kaç r lmas na ve komplikasyon say s n n artmas na sebep olur. Kolonoskopi için haz rlanan hastalar n yakla k % 20 sinde ba rsak haz rl yetersiz olmaktad r. Ba rsak haz rl ndaki yetersizlik ço unlukla; hasta uyumsuzlu una, kolonoskopinin geciktirilmesine, konstipasyon yap c ilaç al nmas na, siroz veya demans öyküsü olmas na ve konstipasyon olmas na ba l d r (46). Özellikle konstipe hastalara normal haz rlama rejimine al nmadan birkaç gün önce senna veya ba ka purgatiflerin eklenmesi önerilmektedir. Bu hastalar n ba rsak temizli i zor saptanm olmakla birlikte mekanizmayla ilgili yeterli çal ma mevcut de ildir. S n rl kolonoskopi veya flexible sigmoidoskopi yapmak için k smi haz rl k yeterlidir. Hastan n diyete al nmas na gerek yoktur. fosfat enemayla haz rl k yap labilir. lemden 20-30 dakika önce leme erken ba lan rsa, proximalden gelecek olan ba rsak içeri ininin önününe geçilebilir. Genç hastalarda, fosfatl enemalar n rektal yolla verilmesiyle hepatik flexuraya kadar temizlik sa lanabilir. 23 2.3.1. Diyet Kolonoskopi öncesi yap lacak sulu diyetin kolonoskopi kalitesini artt rd bilinmektedir. Diyet rejimlerinin karekteristik bile imleri; musluk suyu ve dü ük rezidü b rakan yiyeceklerdir. Ancak diyet tek ba na iyi bir ba rsak temizli i için yeterli de ildir. Di er ba rsak temizleme rejimleri ile kullan lmas önerilir. lemden bir gün önce, magnezyum sitrat veya senna bile ikleri al nmas ile iyi bir ba rsak temizli i sa land n bildiren ara t rmalar mevcuttur (47). Sindirilemeyen veya yüksek posal yiyecekler (fibröz meyveler, mantar, sebzeler, f nd k, kuru üzüm vs.) i lem öncesi 24 saat verilmemelidir. Meyve sular veya biran n içimi büyük hacimli suyu içmekten daha kolay olabilir. Hastalara öneriler içeren yaz l bir kâ d n verilmesi yararl d r. Organik demir tannate; koyu siyah vizkoid bir d k ya neden olmaktad r. Bu durum hem inspeksyonu bozar hemde temizlenmeyi güçle tirir. Bu nedenle demir preperatlar n n kolonoskopiden 3 4 gün önce kesilmesi gerekir. Konstipasyon yapan ajanlar i lemden 1 2 gün önce kesilmesi gerekirken, ba ka ilaçlara devam edilebilir. 2.3.2. Yüksek Volümlü Ba rsak Lavaj Salin solüsyonu veya dengeli elektrolit içeren 7 12 litre miktar ndaki solüsyonlar, nazogastrik tüp olmaks z n oral yoldan verilir. Bu amaçla kullan lan solusyonlar genelde mannitol ihtiva ederler. Mannitol ve benzerleri (sorbitol veya laktuloz) inceba rsak mukozas nda absorbe edilemeyen ekerlerdir. Osmotik bir etki yaratarak ba rsak temizli i sa larlar. Erken yap lmas gereken kolonoskopilerde tercih edilebilirler. Ancak kolonik bakterilerin mannitol u parçalay c enzimlere sahip olmas sonucu gerçekle en metabolizmayla; patlay c miktarlara ula abilen hidrojen aç a ç kar. Bu tür hastalarda elektro cerrahi veya lazer kullan l rsa ve kolonoskopi esnas da CO2 kullan lmam sa ciddi zararlar olabilir. Kolonik gazlar birkaç kez aspire edilip oda havas verilirse bu ciddi tehlikenin önüne geçilebilir. Yüksek volümlü lavaj s v lar kolon temizli inde etkili olmalar na ra men; dramatik s v elektrolit bozuklu una neden olabilirler. 24 2.3.3. Rektal rrigasyon S v lar Bunlar genelde magnezyum sitrat içerirler. Rektal yolla 30 dakikada ve kolonoskopiden hemen önce verilmelidir. Dezavantajlar rektal yoldan verilmeleri, tam temizlik yapmamalar ve hem ire uygulamas n gerektirmeleridir. Chang ve arkada lar n n yapt bir çal mada 4 litre PEG solüsyonu kullan m ile ayn etkinli e sahip oldu u iddia edilmi tir. 4 litre oral PEG kullan m n n tolere edilemedi i vakalarda dü ünülebilir (48). 2.3.4. Elektrolit Bazl PEG Polietilen glikol, ba rsakta absorbsiyonu ve salg lamas olmayan osmotik bir bile iktir. lk olarak 1980 y l nda Davis ve arkada lar taraf ndan tan mlanm t r (49). Golytely piyasa ad yla bulunan bu solüsyonda; 227.1 gram polietilen glikol, 21.5 gram sodyum sülfat, 6.36 gram sodyum bikarbonat, 5.53 gram sodyum klorid ve 2.82 gram potasyum klorid bulunmaktad r. Bir paket toz halindedir. Mannitol bazl solüsyonlar, yüksek volümlü dengeli solüsyonlar ve enemalardan daha etkili oldu u kan tlanm t r. PEG ile birlikte ilaveten enema kullan lmas ek bir yarar sa lamad gibi; hasta konforunu da bozmaktad r (50). Bununla birlikte bisacodyl gibi prokinetik ajanlar n eklenmesi kolonik temizlik ve hasta uyumu aç s ndan farkl l k yaratmam t r. Dozun verili zaman n n ba rsak temizlik kalitesini etkiledi i kan tlanm t r. Solüsyonun al m ndan en az 2 saat önce kat g da al nmamas gerekir. Rektal ç k temizleninceye veya toplam 4 litre tamamlan ncaya kadar al n r. Her on dakikada 240 ml al nmas tavsiye edilir. Nazogastrik yoldan dakikada 20 30 ml verilebilir. Kolonoskopiden önceki ak am 3 litre ve kolonoskopi sabah 1 litre eklinde verilerek yap lan çal malarda standart 4 litre uygulamas na göre üstün bulunmu tur (51). PEG genelde iyi tolere edilmesine ra men, yakla k % 5- 15 hastada ba rsak haz rl k i lemi tamamlanamaz. Renal yetersizlik, konjestif kalp yetersizli i ve ilerlemi karaci er yetersizli i olan hastalarda s v elektrolit bozukluklar na dikkat edilmelidir. Bu hastal klarda di er solüsyonlardan daha güvenilirdir. Bununla birlikte infant ve çocuklarda ba rsak temizli inde ilk tercih edilecek ajan polietilen glikol (PEG) olmal d r. 25 2.3.5. Sülfat çermeyen PEG Sülfat içermeyen PEG bazl lavaj solüsyonu Fordtran ve arkada lar taraf ndan geli tirildi (52). Potasyum ve klorid konsantrasyonunu azalt p, sodyum sülfat konsantrasyonunu s f ra indirerek koku ve tad n geli tirmeye çal t lar. Luminal sodyum konsantrasyonun azalt lmas ile sodyum sülfat konsantrasyonu azalt ld . Bu mekanizma osmotik etkili PEG solüsyonuna ba l d r. Sülfat free PEG solusyon lavaj Nulytely ve Trilyte piyasa ad yla ve de i ik tat seçenekleriyle piyasada mevcuttur. Solüsyon al m ndan en az 2 saat önce kat g dalar al nmamas önerilmektedir. Her 10 dakikada 240 ml oral al nmak suretiyle kullan l r. Rektal ç k temizleninceye veya 4 litre tamamlan ncaya kadar al nmal d r. Nazogastrik yoldan verilecekse 20 30 ml/dakika h zla verilmelidir. Pediatrik doz 25 ml/kg rektal ç k temizleninceye kadard r. Sülfat free PEG dü ük tuz içeriyi ve iyi tad yla kolon temizli inde etkili ve tolere edilebilir bulunmu tur (53). Tek dezavantaj 4 litre gibi yüksek say labilecek volüm gereklili i olmas d r. 2.3.6. Dü ük Volüm PEG veya PEG+ Bisacodyl Dü ük volümlü PEG kullan m hastalar n tolerebilitesini artt rmaya yönelik dü ünülmü tür. Yüksek volüme ba l i kinlik, kar n a r s gibi semptomlar n dü ürülmesi amaçlanm t r. Ayn etkiyi sürdürmek için Bisacodyl ve magnezyum sitrat eklenmi tir. Piyasada halflytely ismiyle de i ik tat seçenekleri mevcuttur. Kullan laca gün sadece sulu g dalar tüketilmesi önerilir. Bisacodyl 5 mg dan 4 adet al n p ba rsak hareketlerinin ba lamas beklenir. Yada 6 saat geçmesi gerekmektedir. Sonras nda PEG solüsyonu ayn ekilde her 10 dakikada 240 ml olacak ekilde 2 litre tamamlan ncaya kadar al nmal d r. Dü ük volümlü PEG birçok çal mada kar la t r lm ; e it kalitede ba rsak temizli i sa lad standart volüm PEG ile ve hastalar taraf ndan daha iyi tolere edilebildi i vurgulanm t r (54 55). PEG kullan m dü ünüldü ünde iyi bir alternatif gibi görünmektedir. 26 2.3.7. Oral Sodyum Fosfat Solüsyonu Oral sodyum fosfat solüsyonu dü ük volümlü, hiperosmotik bir solüsyondur. Osmotik gradient olu turarak ba rsak lümenine s v geçi ini artt r r. Bu etki ile önemli oranda s v ve elektrolit ak meydana gelmektedir. Bundan dolay özellikle ya l hastalarda ciddi s v ve elekrolit bozuklu u yaratabilece i bilinmelidir. Oral sodyum fosfat soluüsyonu; 48 gram monobazik sodyum fosfat ve 18 gram dibazik sodyum fosfat ihtiva eder. Yap lan birçok çal mada, günde iki doz eklinde 12 saat arayla verilmesi, kolon temizli i ve hasta uyumu aç s ndan daha etkili bulunmu tur (56). lemden 3 saat önce ve 30 45 ml olarak verilmelidir lem öncesi sadece bir gün sulu diyet uygulanmas yeterli olmaktad r. Randomize kontrollü birçok çal mada, sulu sodyum fosfat rejimi, polietilen glikol (PEG) ve oral tablet sodyum fosfat rejimleri ile kar la t r lm ; ba rsak temizli i, güvenilirlik ve hasta uyumu aç s ndan etkili bulunmu tur (57). Kullan m n s n rlayan durumlar; etki mekanizmas ndan kaynaklanan ciddi s v ve elektrolit bozukluklar n n saptand ; ya l hastalar, renal bozukluk ve yetersizlik, konjestif kalp yetersizli i, karaci er yetersizli i, ba rsak motilite bozukluklar ve intestinal obstrüksyonlar, anjiyotensin konverting enzim ve reseptör blokerleri kullan m ve 5 ya ndan küçük çocuklard r. Bunlar n d nda ba rsak temizli inde NaP n oldukça güvenilir ve etkili oldu u birçok çal mada gösterilmi tir (56). Oral NaP n nefrotoksitite ili kisi ile ilgili yap lan ara t rmalarda; osmotik etkisinden dolay dehidratasyona yol açmas , fosfat ve kalsiyum dengesini bozarak üremiye sebep olmas ve böbrek tübüllerinde histolojik incelemelerde kalsiyum fosfat kristallerinin saptanmas gibi patolojik mekanizmalar ileri sürülmü tür. Bu patolojik mekanizmalar n risk faktörü olmayan hastalarda hafif düzeyde kreatinin yükselmesiyle sonuçland ; ancak klinik bir öneme sahip olmad gösterilmi tir Sulu sodyum fosfat ve tablet formunun kar la t r ld çal malarda (58). tablet formun ba rsak temizli i ve hasta uyumu aç s ndan etkili oldu u ortaya konmu tur. Ancak bu formun içerdi i mikrokristalin art klar n n mukoza yüzeyinin görünümünü bozmas ve k sa peryotta 40 tablet al m n n gerekli olmas kullan m n k s tlam t r (59). 27 Oral Sodyum Fosfat n farmakolojik etkinli ini Linden ve Waye dile getirmi lerdir. Bu ara t rmac lara göre ilk dozdan 1.7 saat sonra ba rsak hareketleri ba lamakta, ikinci dozdan sonra bu süre 0.7 saate inmektedir. lk doz 4,6 saat etki etmekteyken, ikinci dozun etkisi 2,9 saat sürmektedir. Kolonoskopistler bu rejimi PEG rejimlerine göre daha s k tercih etmektedir. Çünkü 30 45 ml dozlar nda etkili ve hasta tolaribilitesi yüksektir. Ancak s v ve elektrolit iftine neden olabildi i için kullan m n s n rlayan durumlar her zaman göz önünde bulundurulmal d r. ki doz verilmesi ile hem PEG hemde ba ka rejimlerden üstün bulunmu tur. E er bu rejime Bisacodyl eklenecekse kolonoskopi öncesi gece al nmas önerilir. Karbonhidratl rejimlerle kullan lacaksa patlay c gaz olu umu dikkate al nmal d r. 2.3.8. Sodyum Fosfat Tabletleri Bu form, tat ve s n rl volüm gereksinimi amac yla tasarlanm t r. 2000 y l nda FDA taraf nda birçok kontrollü çal maya dayanarak onaylanm t r. Her bir 2 gr l k tablet 1500 mg aktif madde ihtiva etmektedir. Aktif maddeler; monobazik ve dibazik NaP t r. Ek olarak 460 mg mikrokristalin selüloz içermektedir. Mikrokristalin selüloz ba rsakta absorbe olmayan hareketsiz polimerlerdir (60). Bu art klar n kolonoskopi s ras nda ba rsak mukozas n n görünümünü engelledi i görülmü tür. Bundan dolay 2001 y l nda zencefilli gazoz eklenmesiyle üretilen ve visicol tablet ismiyle piyasaya sunulan NaP tabletlerin mikrokristalin art klar n ortadan kald rd kan tlanm t r (61). Visicol piyasa ismiyle kullan lan NaP tabletler 32 veya 40 tablet olarak piyasaya sürülmü tür. Kolonoskopiden önceki gün 20 tablet; kolonoskopi günü i lemden 3 5 saat önce 12 20 tablet eklinde al n r. Baz doktorlar bisacodyl eklemeyi uygun bulmu lard r. Tablet NaP rejimleri 4 litre PEG ile kar la t r lm ve e it etkinlikte oldu u saptanm t r. Ayn zamanda Balaban ve arkada lar s v NaP rejiminden daha etkin ve tolere edilebilir bulmu tur (62). Ancak mikrokristalin parçac klar n n görüntü üzerine olumsuz etkisi ve k sa zamanda 40 tablet al m n n zor olmas dezavantajlar d r. Bu problemler nedeniyle 28 veya 32 tablet kullan m ortaya at lm t r. 28 Aronchick ve arkada lar n yapt etkinli i azaltmad bir çal mada 28 ve 32 tablet kullan m n n ve hastalar taraf ndan daha iyi tolere edildi i vurgulanm t r (63) 2.3.9. Ba rsak Temizli inde Kullan lan Yard mc Maddeler Karbonhidrat Elektrolit solüsyonlar : Bunlar genelde PEG ve NaP solüsyonlar yla kombine edilerek kullan l r. PEG ile kombine edilen ve piyasa ismiyle miralax olan molekülün tad ve tolerebilitesi iyi saptanm t r (64). NaP ile kombine edilen ekli E-lyte ismindeki molekül etkili, ancak fazla dehidrasyona neden olmaktad r. Ayr ca e it etkinlik olsada karbonhidratlar n kolonik bakteriler taraf nda patlay c bir gaza dönü türülmesi problem olu turmaktad r. Salin laksatifler: Magnezyum sitrat ve picolax (sodyum pikofosfat + magnezyum sülfat) bu gruptand r. Magnezyum sitrat; hiperosmotik salin laksatiftir. ntralüminal volümü artt rmak suretiyla intestinal motiliteyi artt r r. Magnezyum, kolesistokinin sal n m n stimüle eder. Lümen içinde su ve elektrolit birikimine neden olarak ince ve kal n ba rsak motilitesini düzenler. Magnezyum sadece böbrekler yoluyla elimine edildi i için; renal bozuklu u veya yetmezli i olan hastalarda dikkatli olunmal d r. Sharma ve arkada lar n n yapt iki çal mada; magnezyum sitrat içeren 4 litre ve 2 litre PEG solüsyonlar n n oldukça etkili oldu u vurgulanm t r (65). ngilterede Picolax ile yap lan birçok çal mada PEG ile kar la t r lm , bulant n n çok az görüldü ü ve picolax n kullan m kolayl vurgulanm t r. NaP ile kar la t r ld oldu u çal malarda çeli kili sonuçlar ç km t r (66). Castor oil ( 30- 40 ): Hem ince hemde kal n ba rsaklara etkilidir. Ancak tad birçok hasta taraf ndan sevilmemektedir. Meyve sular ile kar t r larak tad daha iyi hale getirilebilir. Magnezyum tuzlar gibi osmotik purgatifler etkili bir biçimde kullan labilirler. Diyare berrak gelene kadrar 1 2 saatte bir verilebilir. Enemalar: Musluk suyu, izotonik salin veya purgatif (bisacodyl veya oxyplanisetin) içerir. Muayeneden 1 2 saat önce verilmelidir. deal olarak, hasta temiz materyal ç karana kadar enema verilebilir. Kesin kan tlar; enema kullan m n n hasta konforunu bozdu u, sadece k smi ve h zl inceleme gereken durumlarda kullan lmas gerekti ini desteklemektedir (67). 29 Metaclopramid: Dopamin antagonisti olan metaclopramid, asetilkolinin doku düzeyinde sensitizasyonunu sa lar. Buda artm gastrik kontraksiyonla sonuçlan r. Bununla birlikte duodenum ve jejunum peristaltizmi artarken, kolon motilitesi de i mez. Metaclopramid PEG solüsyonu ile kullan ld kar n i kinli ini azaltt nda bulant ve gösterilmi tir (68). Simetikon: Kolonoskopi haz rl k rejimleriyle birlikte kullan lan gaz giderici bir maddedir. PEG solüsyonuyla kullan m nda ba rsak mukozas köpükleri ortadan kald rd üzerindeki için mukozan n görünümünü kolayla t rd iddia edilmi tir (69). Ancak bu mekanizma aç k de ildir. Bisacodyl: Kolonik peristaltizmi stimüle eden difenilmetan içerir. Genellikle PEG ile birlikte kullan l r. Ancak kolonoskopi süresini ve kalitesini önemli oranda etkilemedi i gösterilmi tir. Bisacodyl ve magnezyum sitrat kullan m ile PEG solüsyonu ihtiyac önemli oranda azalt labilir. Afridi ve arkada lar , bisacodyl i NaP ile beraber kulland klar bir çal mada, standart 4 litre PEG ile e it etkinlikte bulmu lard r. Bununla birlikte, NaP ve Bsacodyl kombinasyonu daha iyi tolere edilmi tir. (70). Senna: Bu laksatifler antrakinon deriveleri (glikosidaz ve sennosidaz) içerirler. Bunlar kolonik bakteriler taraf ndan aktive edilir. Bu aktif deriveler, direkt intestinal mukozaya etki ederek kolonik motiliteyi ve kolonik transit geçi ini artt r rlar. Su ve elktrolit sekresyonunu inhibe eder. Senna genelde PEG ile kullan l r. Etkisini art rd vurgulanm t r (71). 2.3.10. Özel artlarda Ba rsak Haz rl Ya l hastalar: Bu hastalarda kötü ba rsak temizli ine e ilim mevcuttur. Böbrek bozuklu u, çoklu ilaç kullan m , sistemik ve gastrointestinal hastal olan ya l larda fosfatl solüsyonlar n kullan lmamas önerilmektedir. NaP kullan m sonras önemli derecede hiperfosfatemi, hipokalemi bildirilmi sede böbrek fonksiyonlar normal olan hastalarda NaP kullan m n n güvenli oldu unu bildiren çok say da çal ma mevcuttur (72). Çocuklar: Pediatrik hastalar için tad iyi olan senna veya magnezyum sitrat uruplar kullan lmal d r. Mannitol bulant ve / kusmaya neden olabilirken; fosfatl enemalar hiperfosfatemi riskinden dolay önerilmezler. 30 Kolitli hastalar: nflamatuar ba rsak hastalar nda PEG, fosfatl enemalar, mannitol veya magnezyum sitrat iyi tolere edilir. Aktif kolite ba l diyaresi olanlarda PEG solüsyonu tercih edilir. S n rl kolonoskopi yap lacak hastalara musluk suyu ve salinle yap lan enemalar yeterli olmaktad r. Ancak kolitisli hastalarda kolonoskopinin endikasyonu kanseri ekarte etmekse veya terminal ileuma ula mak ay r c tan da yard mc olacaksa tam kolon haz rl yap lmal d r. Ciddi koliti olanlar kolonoskopiye uygun de ildirler. Bu hastalardaki NaP kullan m n n crohn hastal taklit eden lezyonlara sebep oldu n vurgulanm t r (73). Bununla birlikte bu problem çok nadir ve NaP kullan m n azaltmaz. Bu uyar kolitis üphesi olan hastalarda önem arzetmektedir. Diabetes mellitus: PEG kulan lan bir çal mada diabetli olan hastalarda kötü ba rsak temizli inin diabetik olmayanlara göre yüksek oldu u saptanm t r. NaP kullan m için yeterli kan t mevcut de ildir (74). Gebelik: Gebe hastalarda kolonoskopi gereklili i yayg n de ildir. Bu yüzden gebelerde ba rsak temizli i için kullan lan rejimlerin etkinli i ve güvenilirli i ile ilgili iyi kan tlar mevcut de ildir. PEG solüsyonunun gebelerde kullan lma kategorisi C olarak bildirilmi tir. Kolonoskopi zorunluysa tercih edilecek rejim dü ük volümlü PEG olmas gerekti i vurgulanm t r. NaP ile ilgili kullan m kategorisi yine C olarak bildirilmi tir. NaP kullan lacaksa s v ve elektrolit bozuklu u yak ndan izlenmelidir (75). Kolostomisi olan hastalar: Kolostomili hastalarda kolonoskopi en az normal hastalar kadar zordur. Bu hastalarda, kolon k sa oldu u için, oral haz rl k rejimleri iyi tolere edilmektedir. Enemalar can s k c ve uygulanmas zordur. Aktif kolonik kanama: Kan iyi bir purgatiftir ve aktif kanama s ras nda herhangi bir haz rl a gerek olmayabilir. Hastan n pozisyonunu görüntüyü etkilemeyecek ekilde, sa lateral pozisyona getirmekle, proximal sigmoid ve desenden kolonun daha efektif de erlendirilebilece i gösterilmi tir. Daha iyi bir kolonoskopi için nazogastrik tüple oral elektrolit/mannitol lavajlar yla temizlenmesi önerilir. Bu yolla kan, kanama oda n n distaline kayd r l r. 31 3. GEREÇ VE YÖNTEM 3.1. Olgu seçimi Bu çal ma; Aral k 2007 ile Temmuz 2008 tarihleri aras nda Dicle Üniversitesi T p Fakültesi ara t rma ve uygulama hastanesi ç Hastal klar Gastroenteroloji poliklini ine ba vuran ve kab zl k ikâyeti olan hastalar aras nda yap ld . Çal maya al nan hastalara çal ma ile ilgili ayr nt l bilgi verildi. Çal maya kat lmay kabul eden hastalardan imzal bilgilendirilmi olur formu al nd . Çal maya kat lan ve 18 ya ndan büyük, kab zl k ikayeti olan bütün hastalara Roma 3 kriterleri uyguland . Buna göre fonksiyonel konstipasyon ve/veya kab zl k bask n BS saptanan 68 hasta çal maya al nd . Bu hastalardan 11 tanesi d lama kriterlerine göre, Tablo. 14 te gösterilen nedenlerden dolay çal ma d b rak ld . Tablo 3.11. Çal mada Uygulanan D lanma Kriterleri Kalp yetmezli i Ba rsak obstrükyonu Diabetes mellitus Gastrointestinal kanser öyküsü Hipotiroidi BH KBY TCAD al m Karaci er sirozu Gebelik, Stroke G S operasyonu geçirme lemde çekuma ula lamama D lama kriterlerine göre; 2 hasta i lemi tolere edemedi i için,1 hasta kalp yetmezli i, 3 hasta diabetes mellitus, 2 hasta hipotiroidi, 2 hasta TCAD ilaç kullan m ve 1 hasta proximaldeki kitle nedeniyle çekuma ula lamad d için çal ma b rak ld . Geriye kalan toplam 57 hasta Grup 1 ve Grup 2 olmak üzere ve rasgele iki gruba ayr ld Tablo 3.1.2. Çal maya Al nan 57 Hastan n Da l m Grup 1: Polietilen Glikol Gurubu (PEG) n=28 hasta Grup 2: Oral Sodyum Fosfat Gurubu (NaP) n=29 hasta Grup 1 hastalar n ya ortalamas : 42±12; Grup 2 hastalar n ya ortalamas 38±11 olarak saptand . Grup 1 hastalar 4 Litre PEG solüsyonu kullan rken; Grup 2 hastalar 90 ml (2x45 ml) oral NaP kulland . 32 Haz rl k i lemleri Tablo 16 ve tablo 17 de gösterildi i gibi; hastalarla yüzyüze görü mek suretiyle, çal may yapan ki i taraf ndan ayr nt l olarak anlat ld . Bununla beraber her hastaya, haz rl k i lemini gösteren yaz l bir bro ür verildi. Tablo 3.1.3 PEG Grubu çin Uygulanan Haz rl k lemleri lemden 24 saat önce s v diyete al nd . Sebze, meyve, kuru Diyet yemi gibi posa b rakan g dalar yasakland . Bol meyve suyu, süt, sütlaç, muhallebi, yo urt ile beslenmenin yeterli olaca anlat ld . PEG - 3350 ve elektrolit içeren 263 gram toz madde, 4 litre Solüsyon suda eritilmek suretiyle kullan ld . Golytely Uygulama ekli lemden önceki ak am, 3 litre PEG solüsyonundan, her 10 dakikada 240 ml (yakla k 1 su barda ) 4 6 saatte ve i lem ve zaman sabah , kalan 1 litre ayn ekilde içilmelidir Kolonoskopi i lemi 2 gastroenterolog taraf ndan yap ld . lem Tablo 3.1.4. Oral NaP Gurubu çin Uygulanan Haz rl k lemleri lemden 24 saat önce s v diyete al nd . Sebze, meyve, kuru Diyet yemi gibi posa b rakan g dalar yasakland . Bol meyve suyu, süt, sütlaç, muhallebi, yo urt ile beslenmenin yeterli olaca anlat ld . 100 ml de 48 gram monobazik sodyum fosfat ve 18 gram Solüsyon dibazik sodyum fosfat içeren, 45 ml lik haz r oral sodyum fosfat solüsyonu. fleet fosfo soda Uygulama ve zaman lem ekli lemden önceki ak am ve i lem sabah 45 ml 2 doz almalar istendi. Kolonoskopi i lemi 2 gastroenterolog taraf ndan yap ld . lemden 1 saat önce hastalarla görü ülüp haz rl k i lemine subjektif uyum skoru ve yan etki profili sorguland . Buna göre solüsyonu tam ve zaman nda alan hastalar n uyumu iyi; solüsyonu zaman nda almayan ve/veya yetersiz alan hastalar n uyumu kötü olarak de erlendirildi. Tüm haz rl k i lemleri tamamlanan hastalar n kolonoskopileri iki uzman gastroenterolog taraf ndan yap ld . Gastroenterologlar, hangi gruptan hasta al nd ndan habersizdi. 33 ki gastroenterolog taraf ndan yap lan kolonoskopik bak da, her hastan n çekum, ç kan kolon, transvers kolon, inen kolon, sigmoid bölge ve rektum bölgesi temizlik aç s ndan, tablo 3.1.5 te belirtilen kriterlere göre de erlendirildi. Farkl görü ler, tart ld ktan sonra ortak bir noktada bulu uldu. Tablo 3.1.5. Kolonoskopi Haz rl k Kalitesinin De erlendirildi i Skala 5 Mükemmel (her alanda total yüzeyin % 10 undan az n kaplayan mukus sv materyal bulunmas ) 4 yi (her alanda mukozal yüzeyin > % 10 unu kaplayan mukus 3 Kabul edilebilir (aspirasyonla kolay al nan küçük partiküller) 2 Orta (mukozal yüzeyin < % 10 unu kaplayan solid materyal) 1 Kötü (mukozal yüzeyin > %10 unu kaplayan solid materyal) s v materyal) 3.2. statiksel Analiz ki grup aras nda etkinlik ve yan etki profili kar la t r ld . Kategorik verilerin kar la t r lmas için Ki kare ya da Fisher s exact test, sürekli verilerin kar la t r lmas nda Mann Whitney U testi kullan ld . Tüm analizler bilgisayarda, SPSS (Stasistical Package for Social Sciences) paket program kullan larak yap ld . 34 4. BULGULAR Çal maya al nan 57 hastan n; PEG(n=28) ve NaP(n=29) kar la t rmal sosyodemografik özellikleri Tablo 19 da gösterilmi tir. ki grup aras nda medyan ya de eri, cinsiyet, vücut kitle indexi, e itim durumu, haftal k d k lama say s , ilaç kullan m , e lik eden hastal klar ve kab zl k geçmi ini belirten süreler aras nda istatiksel olarak anlaml fark bulunmad . Tablo 4.1. Tablo 4.1. Çal ma Kapsam na Al nan Hastalar n Sosyodemografik Özellikleri PEG (n=28) NaP (n=29) Toplam P (n=57) 42±12 38±11 Kad n 18 (64.3) 17 (58.6) 35 (61.4) Erkek 10 (35.7) 12 (41.4) 22 (38.6) <25 kg/m2 19 (65.9) 19 (67.9) 38 (66.6) >25 kg/m2 9 (34.5) 10 (32.1) 19 (33.4) 15 (53.6) 14 (48.3) 29 (50.9) 6 (21.4) 13 (44.8) 19 (33.3) Lise 5 (17.9) 1 (3.4) 6 (10.5) Yüksekö retim 2 (7.1) 1 (3.4) 3 (5.3) < 3/hafta 11 (39.3) 10 (34.5) 21 (36.8) >3 /hafta 17 (60.7) 19 (65.5) 36 (63.2) 6 ay - 1 y l 5 (17.9) 10 (34.5) 15 (26.3) 2-5 y l 15 (53.6) 14 (48.3) 29 (50.9) 5-10 y l 2 (7.1) 1 (3.4) 5 (5.3) > 10 y l 6 (21.4) 4 (13.8) 10 (17.5) Ya (y l) 0.272 Cinsiyet (n, %) 0.661 BMI (n, %) 0.846 E itim (n, %) Okur yazar de il lkö retim 0.133 Haftal k d k lama say s (n, %) 0.707 Kab zl k geçmi i (n, %) 0.490 35 Bütün hastalar, kolonoskopi i lemi öncesi kullan lan haz rl k rejimine ba l geli en yan etkiler aç s ndan sorguland . ki grup aras nda yap lan analizde, NaP kullanan hastalarda kar n a r s ve bulant daha s k gözlenirken; PEG gurubunda kar nda i kinlik hissi daha s k saptand (p=0.04; p=0.012; p=0.03). Tablo 4.2. Tablo 4.2. Kullan lan Solüsyonlar n Gruplara Göre Yan Etkilerinin Da l m Semptomlar PEG (n=28) NaP (n=29) P Kar n a r s (n, %) 2 (7.1) 8 (27.6) 0.042 Bulant (n, %) 9 (32.1) 19 (65.5) 0,012 Kusma (n, %) 1 (3.6) 1 (3.4) 0,980 Kar nda i kinlik (n, %) 8 (28.6) 2 (6.9) 0,031 Susama (n, %) 12 (42.9) 8 (27.6) 0.227 1 (3.4) 0,980 Perianal (n, %) irritasyon 1 (3.6) lem öncesi ba rsak haz rl na uyum skorlar ara t rmac taraf ndan de erlendirildi. Solüsyonu tam ve zaman nda alan hastalar n uyumu iyi; solüsyonu zaman nda almayan ve/veya yetersiz alan hastalar kötü olarak de erlendirildi. Tablo 4.3. Tablo 4.3. Ba rsak Haz rl Uyum skoru lemine Subjektif Uyum Skorlar PEG(n=28) NaP(n=29) yi 26 (92.8) 26 (89.6) Orta 2 (7.20) 3 (10.4) Kötü 0 0 36 Kolonoskopi haz rl k kalitesinin de erlendirildi i skalaya göre iki gurubun verileri kar la t r ld . Bu verilere göre PEG kullanan hastalar n hepsinde ba rsak temizli i kalitesi mükemmel ve iyi saptan rken; NaP kullanan hastalar n % 13.8 de ba rsak temizli i yetersizdi. Ancak ba rsak haz rl k kalitesi aç s ndan istatiksel olarak anlaml fark saptanmad (p=0.213). ki grubun temizlik kalitesine göre toplam skorlar n aritmetik ortalamalar al nd . En yüksek skor olan 5 üzerinden yap lan kar la t rmal de erlendirmede PEG grubu aritmetik ortalamas NaP grubuna göre daha yüksek saptand (4.71; 4.34). Ancak aritmetik ortalamaya göre yap lan kar la t rmada iki grup aras nda istatiksel olarak anlaml fark saptanmad (p=0.321) Tablo 4.4. Tablo 4.4. ki Grup Aras nda Kolonoskopi Haz rl k Kalitesi Kalite PEG(n=28) NaP(n=29) 5 (Mükemmel) (n, %) 20 (71.5) 16 (55.2) 4 ( yi) (n, %) 8 (28.5) 9 (31.0) 3 (kabul edilebilir) (n, %) 0 2 (6.9) 2 (orta) (n, %) 0 2 (6.9) 1 (kötü) (n, %) 0 0 Aritmetik ortalama 4.71 4.34 P 0.213 0.321 37 5. TARTI MA Kolorektal kanserler gibi önemli mortalite ve morbidite nedeni olan hastal klar ba ta olmak üzere, di er kolon hastal klar n n tan ve tedavisinde kolonoskopi alt n standartt r. Kolonoskopi ile; kolon mukozas n görüntülemek ve lümen içi yada mukoza yüzeyindeki anormallikleri de erlendirmek mümkündür (76,77,78). Kolonoskopi ba ar s n etkileyen birçok faktör vard r. Bu faktörler aras nda, ba rsak temizli inin yeterli olmas arkada lar , barsak haz rl oldukça önem arzetmektedir. Ness ve n n yetersiz olmas na neden olan faktörleri ara t rd klar çal malar nda; i leme ba lama zaman , ba rsak haz rl talimatlar na uyum, yatan hastalar, TCAD ilaç kullan m , siroz öyküsü, polip öyküsü, erkek cinsiyet, inme öyküsü ve konstipasyonun yetersiz ba rsak haz rl için ba ms z risk faktörleri oldu unu saptam lard r (3). Bu çal maya göre konstipasyonlu hastalarda, al nan purgatif ajandan ba ms z olarak, ba rsak motilitesinin de i mesi veya azalmas sebebiyle, yeterli ba rsak haz rl sa lanamad dü ünülmektedir. Ba ka bir çal mada kab zl k yan etkisi olan TCAD ilaç kullanan hastalarda ba rsak motilitesinde azalma sebebiyle yetersiz ba rsak temizli i saptanm t r (79). Reilly ve arkada lar n n yatan hastalarda yapt klar bir ba ka ara t rmada; diyabet, kronik obstrüktif akci er hastal , narkotik kullan m ve kronik konstipasyonun yetersiz ba rsak temizli ine neden oldu u vurgulanm t r. Bu grup hastalarda daha iyi bir ba rsak temizli i sa lanmas için daha etkin haz rl k yapmalar gerekti i belirtilmi tir (47). 2001 y l nda Anderson ve arkada lar n yapt klar bir çal mada, 802 hasta 7 uzman gastroenterolog taraf ndan de erlendirilmi tir. Çekal bölgeye ula ma zaman n n esas al nd çal mada ileri ya , kad n cinsiyet, dü ük vücut kitle indexi, kad nlardaki divertiküler hastal k, laksatif kullanan veya konstipasyon öyküsü olan hastalarda kolonoskopi i leminin zorlu unu vurgulam lard r (80). Konstipasyonun hangi mekanizmayla, yetersiz ba rsak haz rl na sebep oldu u bilinmemektedir. Ancak, ba rsak motilitesinin azalmas veya de i mesi, konstipe hastalarda s k görülen depresyon, sedanter ya am, beslenmede yeterli lifli g da ve s v al nmamas gibi faktörler suçlanm t r (81). 38 Ara t rmam zda standart ba rsak haz rl kullan ld . Bu solüsyonlar n kullan ld ba rsak haz rl için PEG ve oral NaP solüsyonlar kar la t rmal çal malarda, yetersiz oranlar %8 ve %18 saptanm t r (82). Ara t rmam zda konstipe hastalarda PEG ile haz rlanan hastalar n hepsinde temizlik sa land . NaP gurubunda ise %13.8 hastada ba rsak haz rl yetersizdi. Bu fark hasta say s n n azl na veya hastalara yeterli e itim verilmesine ba l olabilir. PEG ile oral NaP n etkinli inin kar la t r ld birçok çal mada; iki rejiminde etkili oldu u ve i lemden bir gün önce ve i lem günü al nan bölünmü iki dozun, etkinli i anlaml bir ekilde artt rd vurgulanm t r (66). Marschall ve arkada lar n n 1993 y l nda yapt klar çal mada; PEG ve oral NaP solüsyonlar ba rsak temizli i kalitesi aç s ndan benzer etkinlikte bulunmu tur (ortalama skorlar 1.93; 2.07) (83). J. Lee ve arkada lar n n çal mas nda ba rsak temizli i iyi ve mükemmel olarak de erlendirilen hasta oranlar PEG grubu için %74; NaP grubu için %70.4 saptanm t r (84). Ayn ekilde Afridi ve arkada lar n n çal mas nda çekuma ula abilme olarak de erlendirilen ba rsak temizli i kalitesi benzer bulunmu tur (PEG için %90.1; NaP için %94.3) (70). Bizde çal mam zda, her iki gurubu benzer etkinlikte saptad k. Çal mam zda, PEG grubundaki hastalar n hepsinde iyi ve mükemmel ba rsak temizli i sa lanmas na kar n; NaP gurubunda bu oran %86.2 olarak saptand . ki grup kar la t r ld nda; PEG gurubu k smen daha ba ar l görünse de aralar nda istatiksel anlaml fark saptanmad (p=0.213). Law ve arkada lar n n 2004 y l nda yapt klar bir çal mada NaP daha etkili saptanm t r. Bu çal mada mükemmel ve iyi temizlik oranlar NaP için %77.2 iken; PEG için %55 olarak tespit edildi (85). Ayn ekilde Cohen ve arkada lar taraf ndan yap lan çal mada NaP solüsyonu daha etkin bulunmu tur (66). Çal mam z destekleyen veriler daha fazla olsada aksi görü ler de mevcuttur. PEG ve NaP solüsyonlar n n tolerabilite ve yan etkilerinin kar la t r ld çal malarda NaP daha üstün bulunmu tur. Çal malarda genellikle kolay kullan labilme, tat seçenekleri, yan etkiler, ya l l k veya komorbid hastal klar olan ki ilerde kullan labilme durumu kar la t r larak tolerabilite de erlendirilmi tir. 39 Marshall ve arkada lar NaP ve PEG solusyonlar n kolay kullan labilme ve gastrointestinal intolerans aç s ndan kar la t rm lard r. Yap lan analizler sonucunda NaP solüsyonu PEG solüsyonuna göre, hastalar taraf ndan daha kolay kullan lm t r (ortalama skor NaP için 2.07; PEG için 2.41 ve p=0.05). Bu çal mada abdominal a r , bulant veya kusma aç s ndan iki grup aras nda fark saptanmad . Klinik önemi olmayan ba dönmesi NaP alan hastalarda daha s k gözlendi (83). Vanner ve arkada lar n n 102 hasta üzerinde yapt klar bir çal mada, daha önceki kolonoskopilerinde ba rsak haz rl NaP verilerek kar la t rmas için PEG kullanan 37 hastaya bu sefer istenmi . Hastalar n hepsi NaP daha kolay kulland klar n ve daha az rahats zl k hissettiklerini ifade etmi lerdir. Ayn çal mada hastalar n kan bas nçlar ve nab zlar ard arda ölçülmü ve klinik olarak anlaml bir fark olmad gözlemlenmi tir (86). Thompson ve arkada lar n n çal mas nda ise NaP solüsyonu daha tolerabl bulunmu tur. Bunun yan nda PEG kullanan hastalarda kolonoskopi esnas nda ba rsak lümeninde daha fazla hacimde s v saptanm t r. Ayn çal mada NaP kullanan hastalarda klinik anlam olmayan potasyum dü üklü ü saptanm t r (3.8 mmol/L ile 4.2mmol/L) (87). Fransada yay mlanan Lapalus ve arkada lar n n bir çal mas nda, NaP kullanan hastalar n, solüsyonu daha kolay içtikleri saptanm t r. Bununla birlikte NaP kullanan hastalarda klinik anlam olmayan potasyum dü üklü ü, sodyum ve fosfat yüksekli i saptanm t r (88). WaiLun Law ve arkada lar n n NaP ve PEG solüsyonu kullan m na ba l yan etkileri de erlendirdi i bir çal mada, abdominal a r veya i kinlik, bulant ve kusma aç s ndan önemli fark yoktu. NaP kullan m na ba l a r ba dönmesi ve rektal irritasyon daha s k gürülmü tür. Ayn çal mada NaP kullanan hastalar n %9.9 u tekrar ilaç alabilece ini belirtirken; bu oran PEG gurubunda %20.8 olarak saptand . Önceki kolonoskopilerinde PEG alan hastalar n %79.7 si bu sefer NaP kullanmay tercih etmi lerdir (85). 40 2008 de yay mlanan S ngal ve arkada lar n n PEG ve NaP solüsyonlar n n renal toksitite üzerine etkilerini kar la t rd klar bir çal mada, PEG kullan m na ba l serum kreatini düzeyi azal rken; NaP kullan m na ba l serum kreatinin düzeyi artm t r (p=0.01). statiksel olarak anlaml olan bu fark klinik bulgulara yol açmam t r. Glomerül filtrasyon h z anlaml derecede etkilenmemi tir. NSAID kullanan hastalarda serum kreatin düzeyi daha fazla düzeyde artm t r (89). Çal mam zda hastalar m z n %80 ni NaP solüsyonunu kolay kulland klar n belirttiler. En s k ikayet bulant %65, kar n a r s %27.6 ve susama hissi %27.6 olarak saptand . 1 hasta kusma nedeniyle ilac tamamlayamad . PEG gurubunda ise 3 hasta (%10.4) solüsyonu tamamlayamad . En s k ikayetler, ilac içmede zorluk, susama (%42.9), bulant (%32.1) ve kar nda i kinlik (28.6) olarak belirtildi. NaP kullan m na ba l geli en kar n a r s ve bulant ikayetleri PEG grubuna göre yüksek saptand (p=0.042 ve p=0.012). Buna kar n, kar nda i kinlik PEG grubunda daha yüksek saptand (p=0.031). Çal mam zdaki ilaç kullan m na uyum özellikleri literatürdeki verilerle uyumludur. NaP grubundaki hastalar ilac kolay kullanabildiklerini ifade ettiler. PEG grubunda uyum düzeyleri orta olarak belirlenen hastalar n hepsi (%10.4) PEG solüsyonunun tamam n alamayan hastalardan olu maktayd . Çal mam zda oral NaP kullanan hatalar n %10.4 ünde, kolonun de i ik kesimlerinde noktasal erozyonlar tespit edildi. Rejchart S ve arkada lar n n 2004 y l nda yapt klar bir çal mada, oral NaP kullan m na ba l inflamatuar ba rsak hastal klar mukozal lezyon ve ülserasyonlar na benzer lezyonlar tarif etmi lerdir (90). Bu lezyonlar n olu ma mekanizmalar yla ilgili tatmin edici bilgi olmamas na ra men, inflamatuar ba rsak hastal olan ki ilerde ba rsak haz rl nda NaP kullan m önerilmemektedir. Sonuç olarak; Yetersiz ba rsak haz rl nedenlerinden biri olan konstipasyonda PEG ve NaP benzer etkinli e sahiptir. NaP tolerabilitesi PEG solüsyonundan üstündür. 41 6. KAYNAKLAR 1. DiPalma JA, Brady CE, Tooson JD (1989) Colon cleansing for diagnostic and surgical procedures: polyethylene glycol-electrolyte lavage solution. Am J Gastroenterol 84: 1008 162. 2. Thomas G, Brozisky S, Isenberg JI (1982) Patient acceptance and effectiveness of a balanced lavage solution (Golytely) versus the standard preparation for colonoscopy. Gastroenterology 82: 435 7 3. Ness RM, Manam R, Hoen H, Chalasani N (2001) Predictors of inadequate preparation for colonoscopy. Am J Gastroenterol 96: 1792 802 4. Sandler RS, Drosmann DA. Bowel habits in young adults not seeking health care. Dig Dis Sci 1987; 32: 841 5. 5. Drossman DA, Richter J, Talley NJ. At al. The functional gastrointestinal disorders: Diagnosis, Pathophsiology and Treatment Boston, little Braun, 1994. 6. Thompson WG, Longstreth G, Drossman DA, et al. Functional Bowel Disorders. IN: Rome II: The functional gastrointestinal disorders. 2 nd edition, Drossman DA, Corazziari E, Talley NJ (Eds). Et al. Degnon Associates, McLaren, VA 2000. p.335. 7. Drossman DA: The functional gastrointestinal disorders and the Rome III process. Gastroenterology 2006: 1337 1390. 8. Pare P, Ferazzi S, Thompson WG, et al. An epidemiological survey of constipation in canada: definitions, rates, Demographics and predictors of healt care seeking. Am J Gastroenterol 2001: 96: 3130 37. 9. Talley NJ, Weaver AL, Zinsmeister AR, et al. Functional constipation and outlet delay: a popülation-based study. Gasroenterology 1993: 105: 781 90. 10. Çetinkaya H, Özkan H, Bekta M ve ark. Ankara n n de i ik kesimlerinde konstipasyon prevalans ve demografik özelliklerin konstipasyon ile ili kisi. Türk J Gastroenterol 2000;11 (Suppl1): 80, (P 280), 36 (P 104,105), 37 (P 106,108,109). 11. Lembo A, Camilleri M. Chronic Constipation. NEJM 2003; 349: 1360 1368. 42 12. American College of Gastroenterology Functional Gastrointestinal Disorders Task Force. Evidence-based position statement on the management of irritable bowel syndrome in North America. American Journal of Gastroenterology, 97: S1 S5, 2002. 13. Rao SSC, Tuteja AK, Vellema T et al. Dyssynergic defecation: demographics, symptoms, stool patterns, and quality of life. J Clin Gastroenterol 2004; 38: 680 5. 14. Heaton KW, Ghosh S, Braddon FE. How bad are the symptoms and bowel dysfunction of patients with the irritable bowel syndrome? A prospective, controlled study with emphasis on stool form. Gut. 1991;32: 73 79. 15. Keren S, Wagner Y, Heldenberg D, et al. Studies of manometric abnormalities of rectoanal region during defecation in constipated and soiling children: modification through biofeedback therapy. Am J Gastroenterol 1998; 83: 827 31. 16. Rao SSC, Hatfield R, Soffer E, et al. Manometric tests of anorectal function in healthy adults. Am J Gastroenterol 1999; 94: 773 83. 17. Pelsang RE, Rao SSC, Welcher K. A new artificial stool for assessing defecation. Am J Gastroenterol 1999; 94: 183 6. 18. Diamant ND, Kamm MA, Wald A, et al. AGA technical review on anorectal testing techniques. Gastroenterology 1999; 116: 735 60. 19. Locke GR, Pemberton JH, Phillips SF. American Gastroenterological Association Medical Position Statement: guidelines on constipation. Gastroenterology 2000; 119: 1761 6. 20. Hsieh C. Treatment of Constipat on in older adult. Am Fam Physician. 2005 Dec;72(11):2277 84. 21. McKeage K et al. Lubiprostone. Drugs. 2006;66(6):873 9. 22. Mueller-Lissner S. Fumagalli I. Bardhan KD. Et. Al: Tegasorid, a 5-HT4 reseptor partial agonist, relives key semptoms of BS. Gastroenterology 2000:118; A 175 23. Celeb S, Ac k Y, Devec SE, Bahcecioglu IH, Ayar A, Demir A. Epidemiological features of irritable bowel syndrome in a Turkish urban society. Journal of Gastroenterology and Hepatology 2004;19: 738 74., 43 24. Manning AP, Thompson WG, Heaton KW, et al. Towards positive diagnoses of the irritabl bowel syndrome. BMJ 1978:2: 653 4. 25. Drossman DA, Camilleri M, Mayer EA, Whitehead WE. AGA technical review on irritable bowel syndrome. Gastroenterology 2002;123: 2108 2131. 26. Sarna SK. Physiology and pathophysiology of colonic motor activity. Dig Dis Sci 1991; 36:827 862. 27. Rogers J, Henry MM, Misiewicz JJ. Increased segmental activity and intraluminal pressures in the sigmoid colon of patients with the irritable bowel syndrome. Gut;30:634 641, 1989. 28. Serra J. Azpiroz F, Malagelada JR, Impaired transit and tolerance of intestinal gaz in the IBS. Gut 2001; 48:14. 29. McKendrick MW, Read NW. rritable bowel syndrome- post salmonella infection 194;29:1 3. 30. Hiatt RB, Katz L. Mast cells in inflammatory conditions of the gastrointestinal t 31. ract. Arn J Gastroenterol;37:541 545, 1962. Chun AB. Desautels S. Slivha A. Et al. Visceral algesia in IBS. Firomyalgia, and sphincter of oddi dysfonction, type III Dig Dis Sci 1999; 44;631. 32. Mayer EA. Berman S, Suyenobo B, et al. Differences in brain responses to visseral pain beween patients with IBS and ulserative colitis. Pain 2005; 115; 398 409. 33. Dunlop SP, Coleman NS, Blackshaw E. et al. Abnormalities of 5 HT metabolism in IBS. Clin Gastroenteral hepatol 2005; 3;349 57. 34. Santos J, Benjamin M, Yang P-C, et al. Chronic stress impairs rat growth and jejunal epithelial barrier function: role of mast cells. Am J Physio/2000; 278(6): G847-G854. 35. Levy RL, Cain KC, Jarrett M, Heitkemper MM. The relationship between daily life stress and gastrointestinal symptoms in women with irritable bowel syndrome. J Behav Med; 20:177 193, 1997. 44 36. Lancaster-Smith MJ, Prom BJ. Pinto T. Influence of drug treatment on the irritable bowel syndrome and its interaction with psychoneurotic personality. Ada Psycbiatr Scand I. 82: 66: 33 41. 37. Nobaek S, Johansson ML, Molin G at al. Alterat on of intestinal mikroflora is associated with reduction in abdominal bloating and pain in patients with irritable bowel syndrome. Am J Gastroenterol 2000;95:1231 1238. 38. Svedlund J, Sjodin I, Ottoson JO, et al. Controlled study of psychotherapy in the irritable bowel syndrome. Lancet 1983; 2:782 784 39. Cann PA, Read NW, Holdsworth CD. Role of loperamide and placebo in management of irritable bowel syndrome (IBS). Digestive Diseases and Sciences; 29:239 247, 1984. 40. Hislop IG. Psychological significance of the irritable colon syndrome. Gut 1971; 12: 452:57. 41. Tanum L, Malt UF. A new pharmacologic treatment of functional gastrointestinal disorder. A double-blind placebo- controlled study with mianserin. Scand J Gastroenterol 1996; 31: 318 325. 42. Tack J, Piessevaux H, Coulie B, Fischler B, De Gucht V, Janssens J. A placebo-controlled trial of buspirone, a fundus-relaxing drug, in functional dyspepsia: effect on symptoms and gastric sensory and motor function. Gastroenterology 1999; 116: A325 43. Camilleri M, Mayer EA, Drossman DA et al. Improvement in pain and bowel function in female irritable bowel patients with alosetron, a 5HT receptor antagonist. Aliment Pharmacol Ther 1999; 13: 1149 1159. 44. Stephan J. McPhee, Maxine A. Papadakis. Current medical diagnoses&treatment forty-seventh edition. 2008;542 6. 45. Froehlich F, Wietlisbach V, Gonvers JJ, Burnand B, Vader JP. Impact of colonic cleansing on quality and diagnostic yield of colonoscopy: the European Panel of Appropriateness of Gastrointestinal Endoscopy European multicenter study Gastrointest Endosc 2005; 61:378 84. 47. Reilly T, Walker G (2004) Reasons for poor colonic preparation for inpatients. Gastroenterol Nurs 27: 115 7 45 48. Chang KJ, Erickson RA, Schandler S, Coye T, Moody C (1991) Per-rectal pulsed irrigation versus per-oral colonic lavage for colonoscopy preparation: a randomized, controlled trial. Gastrointest Endosc 37: 444 8 49. Davis GR, Santa Ana CA, Morawski SG, Fordtran JS (1980) Development of a lavage solütion with minimal water and elektrolyte absorption or secretion. Gastroenterology 78: 991 5. 50. Schmidt LM, Williams P, King D, Perera D (2004) Picoprep 3 is a superior colonoscopy preparation to Fleet: a randomized, controlled trial comparing the two bowel preparations. Dis Colon Rectum 47: 2238 42 51. Rosch T, Classen M (1987) Fractional cleansing of the large bowel with Golytely for colonoscopic preparations: a controlled trial. Endoscopy 19: 198 200 52. Fordtran JS, Santa Ana CA, Cleveland MvB (1990) A lowsodium solution for gastrointestinal lavage. Gastroenterolgy 98:11 6 53. DiPalma JA, Marshall JB (1990) Comparison of a new sulfate-free polyethylene glycol lavage solution versus a standard solution for colonoscopy cleansing. Gastrointest Endosc 36:285 989 54. Adams WJ, Meagher AP, Lubowski DZ, King DW (1994) Bisacodyl reduces the volume of PEG solution required for bowel preparation. Dis Colon Rectum 27: 229 33 55. Sharma VK, Steinberg EN, Vasudeva R, Howden CW (1997) Randomized, controlled study of pretreatment with magnesium citrate on the quality of colonoscopy preparation with polyethylene glycol electrolyte lavage solution. Gastrointest Endosc 46:541 3 56. Schiller LR (1988) Clinical pharmacology and use of laxatives and lavage solutions. J Clin Gastroenterol 28: 11 8 57. Seinela L, Pehkonen E, Laasanen T, Ahvenainen J (2003) Bowel preparation for colonoscopy in very old patients: a randomized prospective trial comparing oral sodium phosphate and polyethylene glycol electrolyte lavage solution. Scand J Gastroenterol 38: 216 20 46 58. Markowitz GS, Stokes MB, Radhakrishnan J, D Agati VD. Acute phosphate nephropathy following oral sodium phosphate bowel purgative: an underrecognized cause of chronic renal failure. J Am Soc Nephrol 2005; 16: 3389 96. 59. Kastenberg D, Chasen R, Choudhary C, et al. (2001) Efficacy and safety of sodium phosphate tablets compared with PEG solution in colon cleansing: two identically designed, randomized, controlled, parallel group multicenter Phase III trials. Gastrointest Endosc 54: 705 13 60. Khashab M, Rex DK (2005) Efficacy and tolerability of a new formulation of sodium phosphate tablets and a reduced sodium phosphate dose, in colon cleansing: a single-center open-label pilot trial. Aliment Pharmacol Ther 21: 465 8 61. InKine confirms effect of ginger ale on Visicol tablets. Business Wire, November 5, 2001; 32: 234-256. 62. Balaban DH, Leavell BS Jr, Oblinger MJ, Thompson WO, Bolton ND, Pambianco DJ (2003) Low-volume preparation for colonoscopy: randomized, endoscopist-blinded trial of liquid sodium phosphate versus tablet sodium phosphate. Am J Gastroenterol 98: 827 32 63. Aronchick CA, Lipshutz WH, Wrigh SH, Dufrayne F, Bergman G (2000) a novel tableted pugative for colonoscopic preparation: efficasy and safety comparisons with colyte and fleet phospho soda . Gastrointest Endosc 52: 346-52. 64. Pashankar DS, Uc A, Bishop WP (2004) Polyethylene glycol 3350 without electrolytes: a new safe, effective, and palatable bowel preparation for colonoscopy in children. J Pediatr 144: 358 62 65. Sharma VK, Chockalingham SK, Ugheoke EA, et al. (1998) Prospective, randomized, controlled comparison of the use of polyethylene glycol electrolyte lavage solution in four-liter versus two-liter volumes and pretreatment with either magnesium citrate or bisacodyl for colonoscopy preparation. Gastrointest Endosc 47: 167 71 47 66. Cohen SM, Wexner SD, Binderow SR, et al. (1994) Prospective, randomized, endoscopic-blinded trial comparing precolonoscopy bowel cleansing methods. Dis Colon Rectum 37: 689 96 67. Lever EL, Walter MH, Condon SC, et al. (1992) Addition of enemas to oral lavage preparation for colonoscopy is not necessary. Gastrointest Endosc 38: 369 72 68. Rhodes JB, Engstrom J, Stone KE (1978) Metoclopramide reduces the distress associated with colon cleansing by an oral electrolyte overload. Gastrointest Endosc 24: 162 3 69. Shaver WA, Storms P, Peterson WL (1988) Improvement of colonic lavage with supplemental simethicone. Dig Dis Sci 33: 185 8 70. Afridi SA, Barthel JS, King PD, Pineda JJ, Marshall JB (1995) Prospective, randomized trial comparing a new sodium phosphate bisacodyl regimen with conventional PEG-ES lavage for outpatient colonoscopy preparation. Gastrointest Endosc 41: 485 9 71. Ziegenhagen DJ, Zehnter E, Tacke W, Kruis W (1991) Addition of Senna improves colonoscopy preparation with lavage: a prospective randomized trial. Gastrointest Endosc 37: 547 9 72. Ainley EJ, Winwood PJ, Begley JP (2005) Measurement of serum electrolytes and phosphate after sodium phosphate colonoscopy bowel preparation: an evaluation. Dig Dis Sci 50: 1319 23 73. Zwas FR, Cirillo NW, el-Serag HB, Eisen RN (1996) Colonic mucosal abnormalities associated with oral sodium phosphate solution. Gastrointest Endosc 43: 463 6 74. Taylor C, Schubert ML (2001) Decreased efficacy of polythelyene glycol lavage solution (Golytely) in the preparation of diabetic patients for outpatient colonoscopy: a prospective and blinded study. Am J Gastroenterol 96: 710 4 75. Ell C, Fischbach W, Keller R, et al. (2003) A randomized, blinded, prospective trial to compare the safety and efficacy of three bowel-cleansing solutions for colonoscopy (HSG 01). Endoscopy 35: 300 4 48 76. Winawer SJ, Stewart ET, Zauber AG, et al. A comparison of colonoscopy and double- contrast barium enema for surveillance after polypectomy. NEJM 2000;342:1766 72. 77. McCormick D, Kibbe PJ, Morgan SW. Colon cancer: prevention, diagnosis, treatment. Gastroenterol Nurs 2002;25(5):204 11. 78. Bresalier RS. Malignent neoplasms of the large intestine. In: Feldman M, Friedman LS, Sleisenger MH, (Eds). Gastrointestinal and liver disease, pathophysiology, diagnosis, management. 7th ed. Philadelphia: Saunders; 2002. p. 2215 62. 79. Johanson JF, Sonnenberg A, Koch TR, McCarty DJ. Association of constipation with neurologic diseases. Dig Dis Sci 1992;37;179 86. 80. Anderson JC, Messina CR, Cohn W, Gottfried E, Ingber S, Bernstein G, Coman E, Polito J. Factors predictive of difficult colonoscopy. Gastrointest Endosc. 2002 Jun; 55(7):965-6; author reply 966. 81. Bergin AJ, Read NW. The effect of preliminary bowel preparation on a simple test of colonic transit in constipated subjects. Int J Colorect Dis 1993;8:75 7. 82. Hsu CW, mperiale TF Meta-analysis and cost comparison of polyethylene glycol lavage versus sodium phosphate for colonoscopy preparation. Gastrointest Endosc 1998;48:276 82. 83. Marshall JB, Pineda JJ, Barthel JS, King PD. Prospective, randomized trial comparing sodium phosphate solution with polyethylene glycol-electrolyte lavage for colonoscopy preparation. Gastrointest Endosc.(1993); 39: 631-4. 84. Lee L, K McCallion, S.T. Irwin (1999). A prospective randomized study comparing polyethylene glycol and sodium phosphate bowel cleansing solutions for colonoscopy. The ulser medical journal 68: 68-72. 85. Wai-Lun Law, Hok-Kwok Choi, Kin-Wah Chu. Bowel preparation for colonoscopy: A randomized controlled trial comparing polyethylene glycol solution, one dose two dose of oral sodium phosphate solution. Asian J surg 2004 27: 120-4. 49 86 Vanner SJ, MacDonald PH, Paterson WG, Prentice RS, Da Costa LR, Beck IT. A randomized prospective trial comparing oral sodium phosphate with standard polyethylene glycol-based lavage solution (Golytely) in the preparation of patients for colonoscopy. Am J Gastroenterol. 1991 Feb;86(2):248-9. 87. Thomson A, Naido P, Crotty B. Bowel preparation for colonoscopy: a randomized prospective trail comparing sodium phosphate and polyethylene glycol in a predominantly elderly population. J Gastroenterol Hepatol. 1996 Feb;11(2):103-7. 88. Lapalus MG, Gaudin JL, Lemkecher T, Souquet JC, Wendehenne F, Peltrault. Prospective randomized single-blind trial comparing oral sodium phosphate with polyethylene glycol for colonoscopy preparation] Gastroenterol Clin Biol. 2001 Jan;25(1):29-34. 89. Singal A.K. Rosman A.S, Bauman W.A. 2008. the renal safety of bowel preparations for colonoscopy: a comparative study of oral sodium phosphate solution and polyethylene glycol. Aliment Pharmacol Ther 27: 41-47. 90. Reschrt S, Bures J, Siroky M, Kopacova (2004) A prospektive, observational study of colonik mucosal abnormalities associated with orally administered sodium phosphate for colon cleansing before colonoscopy. Gastrointest Endosc 59:651-4 This document was created with Win2PDF available at http://www.daneprairie.com. The unregistered version of Win2PDF is for evaluation or non-commercial use only.