tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni
Transkript
tc adalet bakanlığı eğitim dairesi başkanlığı yargı mevzuatı bülteni
T.C. ADALET BAKANLIĞI EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI YARGI MEVZUATI BÜLTENİ Bültenin Kapsadığı Tarihler 06 – 15 Eylül 2011 Yayımlandığı Tarih 16 Eylül 2011 Sayı 495 İÇİNDEKİLER - - - Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında KHK/652 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname (R.G. 14 Eylül 2011 – 28054) Avrupa Konseyi Çocukların Cinsel Sömürü ve İstismara Karşı Korunması Sözleşme’sinin Onaylanması Dair 2011/2060 Sayılı Milletlerarası Sözleşme (R.G. 10 Eylül 2011 – 28050) 4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa Ekli (I) Sayılı Listenin (B) Cetvelinde Yer Alan Bazı Mallarda Uygulanan Özel Tüketim Vergisi Tutarlarının Yeniden Belirlenmesi ile 2010/668 Sayılı Kararnamede Değişiklik Yapılmasına İlişkin 2011/2198 Sayılı Karar (R.G. 14 Eylül 2011 – 28054) Anayasa Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ’ın Yeniden Seçilmesi Hakkında Karar (R.G. 15 Eylül 2011 – 28055) Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Üyesi Ahmet AKYALÇIN’ın Seçilmesi Hakkında Karar (R.G. 15 Eylül 2011 – 28055) Çerçeve Anlaşma İhaleleri Uygulama Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 08 Eylül 2011 – 28048) Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Tespiti, Dinlenmesi, Sinyal Bilgilerinin Değerlendirilmesi ve Kayda Alınmasına Dair Usul ve Esaslar İle Telekomünikasyon İletişim Başkanlığının Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 09 Eylül 2011 – 28049) Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasında Tarife Uygulama Esasları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 15 Eylül 2011 – 28055) Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasında Tarife Uygulama Esasları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 15 Eylül 2011 – 28055) Orman Kanununun 17 ve 18 inci Maddelerinin Uygulama Yönetmeliği (R.G. 15 Eylül 2011 – 28055) - Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Mehmet Ali Kaplan ve Diğerleri/Türkiye Davası) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararı (Zöhre Akyol/Türkiye ) Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan Zorunlu Karayolu Taşımacılık Mali Sorumluluk Sigortası Tarife ve Talimatında Değişiklik Yapılmasına İlişkin Tarife ve Talimat (R.G. 15 Eylül 2011 – 28055) Karayolu Yolcu Taşımacılığı Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası Tarife ve Talimatında Değişiklik Yapılmasına İlişkin Tarife ve Talimat (R.G. 15 Eylül 2011 – 28055) İcişleri Bakanlığındıan 2011/673 Sınır Tespit Kararı (R.G. 07 Eylül 2011 – 28047) İcişleri Bakanlığındıan 2011/674 Sınır Tespit Kararı (R.G. 07 Eylül 2011 – 28047) Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından İşkolu Tespit Kararı (R.G. 12 Eylül 2011 – 28052) Kanun Hükmünde Kararname MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞININ TEŞKİLAT VE GÖREVLERİ HAKKINDA KANUN HÜKMÜNDE KARARNAME Karar Sayısı: KHK/652 Millî Eğitim Bakanlığının yeniden yapılandırılması; 6/4/2011 tarihli ve 6223 sayılı Kanunun verdiği yetkiye dayanılarak, Bakanlar Kurulu’nca 25/8/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır. BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam ve Görevler Amaç ve kapsam MADDE 1 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin amacı; Anayasa, 430 sayılı Tevhidi Tedrisat Kanunu, 1739 sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu ile kalkınma plan ve programları doğrultusunda millî eğitim hizmetlerini yürütmek üzere, Millî Eğitim Bakanlığının kuruluş, görev, yetki ve sorumluluklarını düzenlemektir. Görevler MADDE 2 – (1) Millî Eğitim Bakanlığının görevleri şunlardır: a) Okul öncesi, ilk ve orta öğretim çağındaki öğrencileri bedenî, zihnî, ahlakî, manevî, sosyal ve kültürel nitelikler yönünden geliştiren ve insan haklarına dayalı toplum yapısının ve küresel düzeyde rekabet gücüne sahip ekonomik sistemin gerektirdiği bilgi ve becerilerle donatarak geleceğe hazırlayan eğitim ve öğretim programlarını tasarlamak, uygulamak, güncellemek; öğretmen ve öğrencilerin eğitim ve öğretim hizmetlerini bu çerçevede yürütmek ve denetlemek. b) Eğitim ve öğretimin her kademesi için ulusal politika ve stratejileri belirlemek, uygulamak, uygulanmasını izlemek ve denetlemek, ortaya çıkan yeni hizmet modellerine göre güncelleyerek geliştirmek. c) Eğitim sistemini yeniliklere açık, dinamik, ekonomik ve toplumsal gelişimin gerekleriyle uyumlu biçimde güncel teknik ve modeller ışığında tasarlamak ve geliştirmek. ç) Eğitime erişimi kolaylaştıran, her vatandaşın eğitim fırsat ve imkânlarından eşit derecede yararlanabilmesini teminat altına alan politika ve stratejiler geliştirmek, uygulamak, uygulanmasını izlemek ve koordine etmek. d) Kız öğrencilerin, özürlülerin ve toplumun özel ilgi bekleyen diğer kesimlerinin eğitime katılımını yaygınlaştıracak politika ve stratejiler geliştirmek, uygulamak ve uygulanmasını koordine etmek. e) Özel yetenek sahibi kişilerin bu niteliklerini koruyucu ve geliştirici özel eğitim ve öğretim programlarını tasarlamak, uygulamak ve uygulanmasını koordine etmek. f) Yükseköğretim kurumları dışındaki eğitim ve öğretim kurumlarını açmak, açılmasına izin vermek ve denetlemek. g) Yurtdışında çalışan veya ikamet eden Türk vatandaşlarının eğitim ve öğretim alanındaki ihtiyaç ve sorunlarına yönelik çalışmaları ilgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği içinde yürütmek. ğ) Yükseköğretim dışında kalan ve diğer kurum ve kuruluşlarca açılan örgün ve yaygın eğitim ve öğretim kurumlarının denklik derecelerini belirlemek, program ve düzenlemelerini hazırlamak. h) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı ortaöğretim kurumlarının program ve denklik derecelerinin belirlenmesi ile yönetmeliklerinin hazırlanmasında işbirliğinde bulunmak. ı) Yükseköğretimin millî eğitim politikası bütünlüğü içinde yürütülmesini sağlamak için, 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ile Bakanlığa verilmiş olan görev ve sorumlulukları yerine getirmek. i) Mevzuatla Bakanlığa verilen diğer görev ve hizmetleri yapmak. İKİNCİ BÖLÜM Bakanlık Teşkilatı Teşkilat MADDE 3 – (1) Bakanlık merkez, taşra ve yurtdışı teşkilatından oluşur. (2) Bakanlık merkez teşkilatı ekli (I) sayılı cetvelde gösterilmiştir. Bakan MADDE 4 – (1) Bakanlık teşkilatının en üst amiri olan Bakan, Bakanlık icraatından ve emri altındakilerin faaliyet ve işlemlerinden Başbakana karşı sorumlu olup aşağıdaki görev, yetki ve sorumluluklara sahiptir: a) Bakanlığı, Anayasaya, kanunlara, hükümet programına ve Bakanlar Kurulunca belirlenen politika ve stratejilere uygun olarak yönetmek. b) Bakanlığın görev alanına giren konularda politika ve stratejiler geliştirmek, bunlara uygun olarak yıllık amaç ve hedefler oluşturmak, performans ölçütleri belirlemek, Bakanlık bütçesini hazırlamak, gerekli kanunî ve idarî düzenleme çalışmalarını yapmak, belirlenen stratejiler, amaçlar ve performans ölçütleri doğrultusunda uygulamayı koordine etmek, izlemek ve değerlendirmek. c) Bakanlık faaliyetlerini ve işlemlerini denetlemek, yönetim sistemlerini gözden geçirmek, teşkilat yapısı ve yönetim süreçlerinin etkililiğini gözetmek ve yönetimin geliştirilmesini sağlamak. ç) Faaliyet alanına giren konularda diğer bakanlıklar ile kamu kurum ve kuruluşları arasında işbirliği ve koordinasyonu sağlamak. Müsteşar ve Müsteşar Yardımcıları MADDE 5 – (1) Müsteşar, Bakandan sonra gelen en üst düzey kamu görevlisi olup Bakanlık hizmetlerini, Bakan adına ve onun emir ve yönlendirmesi doğrultusunda, mevzuat hükümlerine, Bakanlığın amaç ve politikaları ile stratejik planına uygun olarak düzenler ve yürütür. Bu amaçla, Bakanlık birimlerine gereken emirleri verir, bunların uygulanmasını gözetir ve sağlar. Müsteşar, bu hizmetlerin yürütülmesinden Bakana karşı sorumludur. (2) Müsteşara yardımcı olmak üzere beş Müsteşar Yardımcısı görevlendirilebilir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Hizmet Birimleri Hizmet birimleri MADDE 6 – (1) Bakanlığın hizmet birimleri şunlardır: a) Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. b) Ortaöğretim Genel Müdürlüğü. c) Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü. ç) Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. d) Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü. e) Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü. f) Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü. g) Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü. ğ) Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. h) Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü. ı) Rehberlik ve Denetim Başkanlığı. i) Strateji Geliştirme Başkanlığı. j) Hukuk Müşavirliği. k) İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü. l) Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğü. m) Bilgi İşlem Grup Başkanlığı. n) İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığı. o) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği. ö) Özel Kalem Müdürlüğü. Temel Eğitim Genel Müdürlüğü MADDE 7 – (1) Temel Eğitim Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Okul öncesi ve ilköğretim okul ve kurumlarının yönetimine ve öğrencilerinin eğitim ve öğretimine yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak. b) Okul öncesi ve ilköğretim okul ve kurumlarının eğitim ve öğretim programlarını, ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak. c) İlköğretim öğrencilerinin barınma ihtiyaçlarının giderilmesi ve maddî yönden desteklenmesi ile ilgili iş ve işlemleri yürütmek. ç) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Ortaöğretim Genel Müdürlüğü MADDE 8 – (1) Ortaöğretim Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Ortaöğretim okul ve kurumlarının yönetimine ve öğrencilerinin eğitim ve öğretimine yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak. b) Ortaöğretim okul ve kurumlarının eğitim ve öğretim programlarını, ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak. c) Ortaöğrenim öğrencilerinin barınma ihtiyaçlarının giderilmesi ve maddî yönden desteklenmesi ile ilgili iş ve işlemleri yürütmek. ç) Her kademedeki öğrencilere yönelik dernek ve vakıflar ile gerçek ve diğer tüzel kişilerce açılacak veya işletilecek yurt, pansiyon ve benzeri kurumların açılması, devri, nakli ve kapatılmasıyla ilgili esasları belirlemek ve denetlemek. d) Yükseköğretim politikasının, strateji ve amaçlarının belirlenmesi, geliştirilmesi ve etkili bir şekilde yürütülmesi için gerekli tedbirleri almak. e) Yükseköğretime giriş sistemine ilişkin usûl ve esasların belirlenmesinde ilgili birim, kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapmak. f) 2547 sayılı Kanun ile Bakanlığa verilmiş olan görevleri yerine getirmek. g) Ülkemizin hizmete ihtiyaç duyduğu alanları belirleyerek yurtdışına yükseköğrenim görmek amacıyla gönderileceklerde aranacak nitelikler, bunların sayıları, burs durumları, yurtdışındaki öğrenim aşamaları, öğrenim planları ve dönüşlerinde istihdamlarının sağlanması ile ilgili işleri yürütmek ve koordinasyonu sağlamak. ğ) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü MADDE 9 – (1) Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Meslekî ve teknik eğitim ve öğretim veren okul ve kurumların yönetimine ve öğrencilerinin eğitim ve öğretimine yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak. b) Meslekî ve teknik eğitim ve öğretim veren okul ve kurumların eğitim ve öğretim programlarını, ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak. c) Eğitim-istihdam ilişkisini güçlendirecek, meslekî eğitimi yaygınlaştıracak politika ve stratejiler geliştirmek, uygulamak ve uygulanmasını koordine etmek. ç) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Din Öğretimi Genel Müdürlüğü MADDE 10 – (1) Din Öğretimi Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) İmam-hatip liselerinin yönetimine ve öğrencilerinin eğitim ve öğretimine yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak. b) İlköğretim, ortaöğretim ve yaygın eğitim kurumlarında din kültürü ve ahlâk eğitim ve öğretimine ait programlar ile ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak. c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü MADDE 11 – (1) Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) İlgili bakanlıklarla işbirliği içinde, özel eğitim sınıfları, özel eğitim okulları, rehberlik ve araştırma merkezleri, iş okulları ve iş eğitim merkezleri ile aynı seviye ve türdeki benzeri okul ve kurumların yönetimine ve öğrencilerin eğitim ve öğretimine yönelik politikalar belirlemek ve uygulamak. b) İlgili bakanlıklarla işbirliği içinde, özel eğitim okul ve kurumlarının eğitim ve öğretim programlarını, ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak. c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü MADDE 12 – (1) Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Zorunlu eğitim dışında, eğitim ve öğretimi hayat boyu devam edecek şekilde yaygınlaştırmak amacıyla politikalar oluşturmak, bunları uygulamak, izlemek ve değerlendirmek. b) Yaygın eğitim ve öğretim ile açık öğretim hizmetlerini yürütmek. c) Örgün eğitim sistemine girmemiş, herhangi bir eğitim kademesinden ayrılmış veya bitirmiş vatandaşlara yaygın eğitim yoluyla genel veya meslekî ve teknik öğretim alanlarında eğitim ve öğretim vermek. ç) Yaygın eğitim ve öğretim okul ve kurumlarının eğitim ve öğretim programlarını, ders kitaplarını, eğitim araç-gereçlerini hazırlamak veya hazırlatmak ve Talim ve Terbiye Kuruluna sunmak. d) Yaygın özel öğretim kurumlarıyla ilgili hizmetleri yürütmek. e) 5/6/1986 tarihli ve 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanununa göre aday çırak, çırak, kalfa ve ustaların genel ve meslekî eğitimlerini sağlamak. f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü MADDE 13 – (1) Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Bakanlığın ilgili birimleriyle işbirliği içinde, yükseköğretim dışındaki her kademedeki özel öğretim kurumlarının açılmasına izin vermek ve bunları denetlemek. b) 8/2/2007 tarihli ve 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunuyla Bakanlığa verilen görevleri yerine getirmek. c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü MADDE 14 – (1) Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Eğitim ve öğretimin teknoloji ile desteklenmesine yönelik işleri yürütmek. b) Eğitim ve öğretim faaliyetlerinde bilişim teknolojileri ile bilişim ürünlerinin kullanılmasına yönelik çalışmalar yürütmek. c) Merkezî sistemle yürütülen resmî ve özel yerleştirme, bitirme, karşılaştırma sınavlarını planlamak, uygulamak ve değerlendirmek. ç) Yaygın eğitim ve öğretime yönelik olarak bilgi ve iletişim teknolojilerine dayalı program, film ve benzeri yayınları hazırlamak veya hazırlatmak, yayınlamak veya yayınlatmak. d) Eğitim ve öğretimde uygulanan yeni teknoloji ve gelişmeleri izlemek ve değerlendirmek. e) Eğitim ve öğretimde teknolojik imkânların tüm yurt çapında etkin ve yaygın biçimde kullanılmasını ve her öğrencinin bilgi teknolojilerinden yararlanmasını sağlamak. f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü MADDE 15 – (1) Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Öğretmenlerin nitelikleri ve yeterliklerinin belirlenmesi ve geliştirilmesine yönelik politikaları oluşturmak, bu amaçla ilgili birim, kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapmak. b) Bakanlık öğretmenleri ile talepleri hâlinde özel öğretim kurumları eğitim personeline yönelik olarak; meslek öncesi ve meslek içi eğitimi vermek veya verdirmek, gelişmeleri için kurslar açmak veya açtırmak, uzmanlık programları, seminer, sempozyum, konferans ve benzeri etkinlikler düzenlemek. c) Öğretmenlere yönelik olarak verilecek eğitime ilişkin konularda inceleme ve araştırmalar yapmak. ç) Görev alanına giren konularda kamu kurum ve kuruluşları, üniversiteler ve sivil toplum kuruluşları ile işbirliği yapmak; bunlarla ortak çalışma, araştırma, eğitim programları düzenlemek, danışma kurulları ve komisyonlar oluşturmak. d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. (2) Öğretmenlere verilecek meslek öncesi, meslek içi ve diğer eğitimlere ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle belirlenir. Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü MADDE 16 – (1) Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Bakanlığın Avrupa Birliği ve diğer uluslararası kuruluşlarla ilgili işbirliği çalışmaları ile ilgili mevzuat çerçevesinde ikili anlaşmalara ilişkin iş ve işlemleri yürütmek. b) Bakanlığın diğer birimleri tarafından yürütülen ve uluslararası işbirliğine dayanan projelerin koordinasyonunu sağlamak. c) 16/12/1960 tarihli ve 168 sayılı Yabancı Memleketlerde Türk Asıllı ve Yabancı Uyruklu Öğretmenlere Sosyal Yardım Yapılması Hakkında Kanunla Bakanlığa verilen görevleri yerine getirmek. ç) Yabancı hükümet ve kuruluşlardan sağlanan veya ülkemiz tarafından yabancılara verilen burslarla, kendi hesabına öğrenim yapmak üzere ülkemize gelen yabancı uyruklu öğrencilere ilişkin görev ve hizmetleri yerine getirmek. d) Yurtdışında bulunan vatandaşlarımızın ve çocuklarının; öncelikle millî ve kültürel kimliklerini koruyucu, yaşadıkları toplumla uyum içinde olmalarını sağlayıcı ve eğitim düzeylerini yükseltici önlemler almak, bulundukları ülkenin eğitim imkânlarından verimli bir şekilde yararlanmaları bakımından gerekli eğitim ve öğretim hizmetlerini yürütmek, yurda dönüşlerinde eğitim sistemimize uyumlarını sağlamak amacıyla gerekli tedbirleri almak. e) Eğitim ve öğretim alanında ülkemizle dil, tarih veya kültür birliği bulunan ülke ve topluluklar ile diğer ülkelerle işbirliğine yönelik işleri yürütmek. f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Rehberlik ve Denetim Başkanlığı MADDE 17 – (1) Rehberlik ve Denetim Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Bakanlığın görev alanına giren konularda Bakanlık personeline, Bakanlık okul ve kurumlarına, özel öğretim kurumlarına ve gerçek ve tüzel kişilere rehberlik etmek. b) Bakanlığın görev alanına giren konularda faaliyet gösteren kamu kurum ve kuruluşları, gerçek ve tüzel kişiler ile gönüllü kuruluşlara, faaliyetlerinde yol gösterecek plan ve programlar oluşturmak ve rehberlik etmek. c) Bakanlık tarafından veya Bakanlığın denetiminde sunulan hizmetlerin kontrol ve denetimini ilgili birimlerle işbirliği içinde yapmak, süreç ve sonuçlarını mevzuata, önceden belirlenmiş amaç ve hedeflere, performans ölçütlerine ve kalite standartlarına göre analiz etmek, karşılaştırmak ve ölçmek, kanıtlara dayalı olarak değerlendirmek, elde edilen sonuçları rapor hâline getirerek ilgili birimlere ve kişilere iletmek. ç) Bakanlık teşkilatı ile Bakanlığın denetimi altındaki her türlü kuruluşun faaliyet ve işlemlerine ilişkin olarak, usûlsüzlükleri önleyici, eğitici ve rehberlik yaklaşımını ön plana çıkaran bir anlayışla, Bakanlığın görev ve yetkileri çerçevesinde denetim, inceleme ve soruşturmalar yapmak. d) Bakanlık teşkilatı ile personelinin idarî, malî ve hukukî işlemleri hakkında denetim, inceleme ve soruşturma yapmak. e) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. (2) Denetime tâbi olan gerçek ve tüzel kişiler, gizli dahi olsa bütün belge, defter ve bilgileri talep edildiği takdirde ibraz etmek, para ve para hükmündeki evrakı ve ayniyatı ilk talep hâlinde göstermek, sayılmasına ve incelenmesine yardımcı olmak zorundadır. Millî Eğitim Denetçileri, görevleri sırasında kamu kurum ve kuruluşları ve kamuya yararlı dernekler ile gerçek ve tüzel kişilerden gerekli yardım, bilgi, evrak, kayıt ve belgeleri istemeye yetkili olup kanunî engel bulunmadıkça bu talebin yerine getirilmesi zorunludur. Strateji Geliştirme Başkanlığı MADDE 18 – (1) Strateji Geliştirme Başkanlığının görevleri şunlardır: a) 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile 22/12/2005 tarihli ve 5436 sayılı Kanunun 15 inci maddesi ve diğer mevzuatla strateji geliştirme ve malî hizmetler birimlerine verilen görevleri yapmak. b) Bakanlık hizmet birimleri, taşra teşkilatı ile okul ve kurumlar için performans ölçütlerinin oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapmak. c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Hukuk Müşavirliği MADDE 19 – (1) Hukuk Müşavirliğinin görevleri şunlardır: a) Bakanlığın taraf olduğu adlî ve idarî davalarda, tahkim yargılamasında ve icra işlemlerinde Bakanlığı temsil etmek, dava ve icra işlemlerini takip etmek, anlaşmazlıkları önleyici hukukî tedbirleri zamanında almak. b) Bakanlık hizmet ve faaliyetleriyle ilgili olarak diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından hazırlanan mevzuat taslaklarını, Bakanlık birimleri tarafından düzenlenecek her türlü mevzuat, sözleşme ve şartname taslaklarını, Bakanlık ile üçüncü kişiler arasında çıkan her türlü uyuşmazlığa ilişkin işleri ve Bakanlık birimlerince sorulacak diğer işleri inceleyip hukukî mütalaasını bildirmek. c) Bakanlıkça hizmet satın alma yoluyla temsil ettirilecek dava ve icra takiplerini izlemek, koordine etmek ve denetlemek. ç) Bakanlığın amaçlarını daha iyi gerçekleştirmek, mevzuata, plan ve programa uygun çalışmalarını temin etmek amacıyla gerekli hukukî teklifleri hazırlayıp Bakana sunmak. d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. (2) Birinci fıkrada belirtilen her türlü dava ve takip işleri ile diğer görevler, Bakanlığın Hukuk Müşavirleri ve Avukatları aracılığıyla yerine getirilir. Gerekli hâllerde dava ve takip işleri Hazine Avukatları aracılığıyla veya ihtiyaç duyulması hâlinde Bakanlıkça belirlenecek usûl ve esaslar çerçevesinde 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 22 nci maddesinde öngörülen doğrudan temin usûlü ile avukatlar veya avukatlık ortaklıkları ile yapılacak avukatlık sözleşmeleri yoluyla yürütülür. (3) Davalarda temsil yetkisi bulunan Hukuk Müşavirleri ve Avukatların bir listesi Bakanlıkça ilgili Cumhuriyet başsavcılığı ve bölge idare mahkemesi başkanlıklarına verilir. Bu listelerin birer nüshası, Cumhuriyet başsavcılığı tarafından adlî yargı çevresinde, bölge idare mahkemesi tarafından idarî yargı çevresinde bulunan mahkemelere gönderilir. Yüksek mahkemeler ve bölge adliye mahkemesindeki duruşmalarda temsil yetkisini kullanacakların isimleri ilgili mahkemelerin başsavcılıklarına veya başkanlıklarına bildirilir. Listede isimleri yer alan Hukuk Müşavirleri ve Avukatlar, baroya kayıt ve vekâletname ibrazı gerekmeksizin temsil yetkilerini kullanırlar. Temsil yetkisi sona erenlerin isimleri anılan mercilere derhal bildirilir. (4) Bakanlık lehine sonuçlanan dava ve icra takipleri nedeniyle hükme bağlanarak karşı taraftan tahsil edilen vekâlet ücretlerinin Avukatlara dağıtımı hakkında, 2/2/1929 tarihli ve 1389 sayılı Devlet Davalarını İntaç Eden Avukat ve Saireye Verilecek Ücreti Vekâlet Hakkında Kanun hükümleri kıyas yoluyla uygulanır. İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü MADDE 20 – (1) İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Bakanlığın insan gücü politikası ve planlaması ile insan kaynakları sisteminin geliştirilmesi konusunda çalışmalar yapmak ve tekliflerde bulunmak. b) Bakanlık personelinin atama, nakil, terfi, emeklilik ve benzeri özlük işlemlerini yürütmek. c) Bakanlığın öğretmenler dışındaki personeli için eğitim planını hazırlamak, uygulamak ve değerlendirmek. ç) Eğitim faaliyetleri ile ilgili dokümantasyon, yayım ve arşiv hizmetlerini yürütmek. d) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğü MADDE 21 – (1) Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) 5018 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde, kiralama ve satın alma işlerini yürütmek, temizlik, güvenlik, aydınlatma, ısınma, onarım, taşıma ve benzeri hizmetleri yapmak veya yaptırmak. b) Bakanlığın taşınır ve taşınmazlarına ilişkin işlemleri ilgili mevzuat çerçevesinde yürütmek. c) Genel evrak ve arşiv faaliyetlerini düzenlemek ve yürütmek. ç) Bakanlık sivil savunma ve seferberlik hizmetlerini planlamak ve yürütmek. d) Ders kitaplarını, kaynak ve yardımcı eğitim dokümanlarını, ders ve laboratuvar araç ve gereçleri ile basılı eğitim malzemelerini, makine, teçhizat ve donatım ihtiyaçlarını temin etmek. e) Bakanlığa bağlı döner sermaye işletmeleri ile ilgili işleri yürütmek. f) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Bilgi İşlem Grup Başkanlığı MADDE 22 – (1) Bilgi İşlem Grup Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Bakanlık projelerinin Bakanlık bilişim altyapısına uygun olarak tasarlanmasını ve uygulanmasını sağlamak, teknolojik gelişmeleri takip etmek, bilgi güvenliği ve güvenilirliği konusunun gerektirdiği önlemleri almak, politikaları ve ilkeleri belirlemek, kamu bilişim standartlarına uygun çözümler üretmek. b) Bakanlık birimleri ile taşra teşkilatının bilgi işlem ve otomasyon ihtiyacını karşılamak ve işletimini sağlamak, Bakanlığın bilgi işlem hizmetlerini yürütmek. c) Bakanlığın internet sayfaları, elektronik imza ve elektronik belge uygulamaları ile ilgili teknik çalışmaları yapmak. ç) Bakanlık hizmetleriyle ilgili bilgileri toplamak ve ilgili birimlerle işbirliği içinde veri tabanları oluşturmak. d) Bakanlığın mevcut bilişim altyapısının kurulumu, bakımı, ikmali, geliştirilmesi ve güncellenmesi ile ilgili işleri yürütmek, haberleşme güvenliğini sağlamak ve bu konularda görev üstlenen personelin bilgi teknolojilerindeki gelişmelere paralel olarak düzenli şekilde hizmet içi eğitim almalarını sağlamak. e) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığı MADDE 23 – (1) İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Okul ve kurum binaları dâhil, taşınmazlara ilişkin her türlü satım, yapma, yaptırma, bakım, onarım ve tadilat işlerini; bunlara ait kontrol, koordinasyon ve mimari proje çalışmalarını yürütmek. b) Kamulaştırma işlemlerini yürütmek. c) Bakanlığa ait arsa, bina ve tesisleri, ilgili birimlerle koordine ederek, imar durumu ve uygunluğu yönünden incelemek, ihtiyaçlarını tespit etmek ve programlamak. ç) Bakanlığın ihtiyaç duyduğu her türlü tesis ve hizmet binaları ile ihtiyaç duyulan okul ve eğitim yerleşkesi, sosyal donatı gibi eğitim tesislerini, Hazinenin mülkiyetinde bulunan arazi, arsa ve binaların gerçek bedeli üzerinden devri karşılığında ve/veya bedeli Bakanlık bütçesinin ilgili tertiplerine bu amaçla konulan ödeneklerden veya döner sermaye gelirlerinden karşılanmak üzere, kiralamak, satın almak, yapmak, yaptırmak veya düzenlenen protokoller çerçevesinde Toplu Konut İdaresi Başkanlığına veya inşaat işleri ile ilgili araştırma, proje, taahhüt, finansman ve yapım işlemleri konusunda görevli ve yetkili kamu tüzel kişiliğine sahip diğer kamu kurum ve kuruluşlarına doğrudan yaptırmak ve bu amaçla yapılacak iş ve işlemleri yürütmek. d) Okul ve eğitim yerleşkesi gibi eğitim tesislerinin okul ve eğitim tesisi olarak kullanılmak kaydıyla gerçek kişilere veya özel hukuk tüzel kişilerine kiralanmasına ilişkin işleri yürütmek. e) Bakanlık taşınmaz ve demirbaşlarını sigortalatmak, kiraya vermek, işletmek, kamu kurumları arasında taşınmaz ve aynî hak devri ile Bakanlığa yapılacak taşınmaz bağış işlemlerinin yürütülmesinde mevzuata yönelik değerlendirmeleri, teknik-ekonomik etütleri ve rantabilite hesaplarını yapmak, izlemek, her aşamada takip etmek ve yürütmek. f) Bakanlık demirbaşlarının bakım ve onarım işlerini yürütmek. g) Bakanlığa ait sosyal tesislerle ilgili işleri yürütmek. ğ) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. (2) Bakanlık, kamu kurum ve kuruluşlarına ait veya tahsisli taşınmazların kendisine tahsisini veya devrini talep edebilir veya kullanım protokolleri yapabilir. Bu protokoller ile oluşan yükümlülüklerini Toplu Konut İdaresi Başkanlığına veya inşaat işleri ile ilgili araştırma, proje, taahhüt, finansman ve yapım işlemleri konusunda görevli ve yetkili kamu tüzel kişiliğine sahip diğer kurum ve kuruluşlara yaptırabilir. (3) a) Yapılmasının gerekli olduğuna Bakanlık tarafından karar verilen eğitim öğretim tesisleri, Bakanlık tarafından verilecek ön proje ve belirlenecek temel standartlar çerçevesinde, kendisine veya Hazineye ait taşınmazlar üzerinde ihale ile belirlenecek gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine kırkdokuz yılı geçmemek şartıyla belirli süre ve bedel üzerinden kiralama karşılığı yaptırılabilir. b) Bu amaçla Maliye Bakanlığınca, gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine Hazineye ait taşınmazlar bedelsiz devredilebilir. Bu taşınmazların sözleşme süresince amacı dışında kullanılamayacağına, Maliye ve Millî Eğitim Bakanlıklarından izin alınmaksızın devredilemeyeceğine dair tapu kütüğüne şerh konulur. c) Kira bedeli ve kiralama süresinin tespitinde; taşınmazın gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine ait olup olmadığı, bedelsiz Hazine taşınmazı devredilip devredilmediği, yatırımın maliyeti, eğitim öğretim donanımının bu kişiler tarafından sağlanıp sağlanmayacağı, kiralama konusu taşınmaz ve üzerindeki eğitim öğretim tesislerinde eğitim öğretim hizmetleri dışındaki hizmetlerin ve alanların işletilmesinin kiralayana verilip verilmeyeceği hususları dikkate alınır. (4) Bakanlığın kullanımında bulunan eğitim öğretim tesislerinin, öngörülecek proje ve belirlenecek esaslar doğrultusunda yenilenmesi; tesislerdeki eğitim öğretim hizmet alanları dışındaki hizmet ve alanların işletilmesi karşılığında, sözleşmeyle gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine yaptırılabilir. (5) Birinci fıkra hariç bu maddeye göre yapılacak iş ve işlemler, 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ile 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununa tâbi değildir. (6) Birinci fıkra hariç bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar ile ihale yöntemi; gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerinde aranılacak nitelikler, sözleşmelerin kapsamı ve konuya ilişkin diğer hususlar, Bakanlık, Kalkınma Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Hazine Müsteşarlığınca müştereken hazırlanarak Bakanlar Kurulu kararı ile yürürlüğe konulan yönetmelikle düzenlenir. Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği MADDE 24 – (1) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliğinin görevleri şunlardır: a) Bakanlığın basın ve halkla ilişkilerle ilgili faaliyetlerini planlamak ve bu faaliyetlerin belirlenecek usûl ve esaslara göre yürütülmesini sağlamak. b) 9/10/2003 tarihli ve 4982 sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanununa göre yapılacak bilgi edinme başvurularını etkin, süratli ve doğru bir şekilde sonuçlandırmak üzere gerekli tedbirleri almak. c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Özel Kalem Müdürlüğü MADDE 25 – (1) Özel Kalem Müdürlüğünün görevleri şunlardır: a) Bakanın çalışma programını düzenlemek. b) Bakanın resmî ve özel yazışmalarını, protokol ve tören işlerini düzenlemek ve yürütmek. c) Bakan tarafından verilen benzeri görevleri yapmak. Bakanlık Müşavirleri MADDE 26 – (1) Bakanlıkta, özel önem ve öncelik taşıyan konularda Bakana yardımcı olmak üzere otuz Bakanlık Müşaviri atanabilir. Ortak görevler MADDE 27 – (1) Temel Eğitim Genel Müdürlüğü, Ortaöğretim Genel Müdürlüğü, Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü, Din Öğretimi Genel Müdürlüğü ve Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü, sorumluluk alanlarıyla ilgili konularda aşağıdaki görevleri de yerine getirirler: a) Eğitim ve öğretime ilişkin hedef, politika ve standartlar belirlemek. b) Eğitim ve öğretimi etkileyen faktörleri tespit etmek, toplum ve sektör bazında ihtiyaç ve beklentileri karşılamak üzere araştırma ve geliştirme faaliyetleri yapmak. c) Öğrencilerin, plan ve programlarda tespit edilen amaçlar doğrultusunda yöneltme ve geliştirilmelerine ilişkin rehberlik çalışmaları yapmak. ç) Öğretim programları, ders kitapları, öğretmen kılavuz kitapları ile diğer ders araç ve gereçlerine yönelik araştırmalar yapmak, geliştirilmelerine katkı sağlayıcı çalışmalar yapmak ve ilgili birimlere sunmak. d) Özel eğitim, rehberlik ve psikolojik danışma hizmetlerini yürütmek. e) Okul, ilçe, il ve ülke düzeyinde yapılan eğitim, öğretim ve yönetim hizmetleri ile ilgili ölçme ve değerlendirme sonuçlarını değerlendirmek. f) Eğitim ve öğretim sürecine diğer kurum, kuruluş ve bireylerin katılımını sağlamak. g) Eğitim ihtiyaçlarını karşılamak üzere, eğitim bina ve tesisleri ile eğitim araç ve gereçlerinin planlanması, projelendirilmesi ve üretilmesinde ilgili birimlerle işbirliği yapmak. ğ) Eğitim ve öğretim kurumlarının öğretime açılması ve kapatılmasına ilişkin usûl ve esasları belirlemek. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı ve Millî Eğitim Şûrası Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı MADDE 28 – (1) Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Bakanlığın bilimsel danışma ve karar organıdır. (2) Kurul, eğitim sisteminin tüm kademelerini temsil edecek nitelikte bir Başkan ile on üyeden oluşur. Kurul Başkan ve üyeleri dört yıllık süreyle atanır. Bu süre her defasında bir yıl olmak üzere en fazla üç defa uzatılabilir. Kurul Başkanı ve üyeleri, en az dört yıllık eğitim veren yükseköğretim kurumlarından mezun olmuş, eğitim alanında yaptığı çalışma ve yayınlarla temayüz etmiş; a) Eğitim ile ilgili alanlarda öğretim üyeleri, b) En az on yıl süreyle öğretmenlik veya okul yöneticiliği yapmış olanlar, c) Kamu görevlileri, arasından seçilir. (3) Hizmet birimlerinin amirleri oy kullanmamak şartıyla, kendi birimlerini ilgilendiren konuların görüşülmesi sırasında Kurula katılır. (4) Kurul kararları, Bakan onayı ile yürürlüğe girer. (5) Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığının çalışma usûl ve esasları, Başkan ve üyelerin diğer nitelikleri, görev, yetki ve sorumlulukları ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir. (6) Talim ve Terbiye Kurulu, evrensel değer ve standartları gözönünde bulundurarak, kalite, eşitlik ve etkililik ilkeleri ile millî ve toplumsal değerlere dayalı bir eğitim sistemi oluşturmak amacıyla aşağıdaki görevleri yerine getirir: a) Eğitim sistemini, eğitim ve öğretim plan ve programlarını, ders kitaplarını hazırlatmak, hazırlananları incelemek veya inceletmek, araştırmak, geliştirmek ve uygulama kararlarını Bakan onayına sunmak. b) Bakanlık birimlerince hazırlanan eğitim ve öğretim programları, ders kitapları, yardımcı kitaplar ile öğretmen kılavuz kitaplarını incelemek, inceletmek ve nihaî şeklini vererek Bakanın onayına sunmak. c) Yurtdışı eğitim ve öğretim kurumlarından alınmış, ilköğretim ve ortaöğretim diploma ve öğrenim belgelerinin derece ve denkliklerine ilişkin ilke kararlarını Bakanın onayına sunmak. ç) Eğitim ve öğretimle ilgili konularda Bakanlığın diğer birimleri tarafından oluşturulacak politika ve stratejilerin belirlenmesinde işbirliği yapmak. d) Millî Eğitim Şûrasının sekreterya hizmetlerini yürütmek. Millî Eğitim Şûrası MADDE 29 – (1) Millî Eğitim Şûrası, Bakanlığın en yüksek danışma kuruludur. Eğitim ve öğretim ile ilgili gerekli görülen konuları tetkik etmek ve tavsiye niteliğinde kararlar almakla görevlidir. (2) Şûranın oluşumu ile çalışma usûl ve esasları yönetmelikle belirlenir. BEŞİNCİ BÖLÜM Taşra ve Yurtdışı Teşkilatı ile Çalışma Grupları Taşra teşkilatı MADDE 30 – (1) Bakanlık, ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde taşra teşkilatı kurmaya yetkilidir. (2) Her ilde ve ilçede bir millî eğitim müdürlüğü kurulur. İlçe millî eğitim müdürlükleri, görev ve hizmetleri yürütürken il millî eğitim müdürlüklerine karşı da sorumludur. İl ve ilçelerin sosyal ve ekonomik gelişme durumları, nüfusları ve öğrenci sayıları göz önünde bulundurularak, bu müdürlükler farklı tip ve statülerde kurulabilir ve bunlara farklı yetkiler verilebilir. İş durumuna ve ihtiyaca göre millî eğitim müdürlüklerine bağlı olarak ayrı il ve ilçe birimleri de kurulabilir. (3) İl millî eğitim müdürlükleri bünyesinde, millî eğitim müdürüne bağlı olarak Eğitim Denetmenleri Başkanlığı oluşturulur. Yurtdışı teşkilatı MADDE 31 – (1) Bakanlık, 13/12/1983 tarihli ve 189 sayılı Kamu Kurum ve Kuruluşlarının Yurtdışı Teşkilatı Hakkında Kanun Hükmünde Kararname esaslarına uygun olarak yurtdışı teşkilatı kurmaya yetkilidir. Çalışma grupları MADDE 32 – (1) Bakanlık görev alanına giren konularla ilgili olarak çalışmalarda bulunmak üzere diğer bakanlıklar, kamu kurum ve kuruluşları, sivil toplum kuruluşları, özel sektör temsilcileri ve konu ile ilgili uzmanların katılımıyla geçici çalışma grupları oluşturabilir. ALTINCI BÖLÜM Sorumluluk ve Yetkiler Yöneticilerin sorumlulukları MADDE 33 – (1) Bakanlığın her kademedeki yöneticileri, görevlerini mevzuata, stratejik plan ve programlara, performans ölçütlerine ve hizmet kalite standartlarına uygun olarak yürütmekten üst kademelere karşı sorumludur. Yetki devri MADDE 34 – (1) Bakan, Müsteşar ve her kademedeki Bakanlık yöneticileri, sınırlarını açıkça belirtmek ve yazılı olmak kaydıyla, yetkilerinden bir kısmını alt kademelere devredebilir. Yetki devri, uygun araçlarla ilgililere duyurulur. Koordinasyon ve işbirliği MADDE 35 – (1) Bakanlık, hizmet ve görevleriyle ilgili konularda, diğer bakanlıkların ve kamu kurum ve kuruluşlarının uyacakları esasları mevzuata uygun olarak belirlemekle, kaynak israfını önleyecek ve koordinasyonu sağlayacak tedbirleri almakla görevli ve yetkilidir. (2) Bakanlık, diğer bakanlıkların hizmet alanına giren konulara ilişkin faaliyetlerinde, ilgili bakanlıklara danışmak ve gerekli işbirliği ve koordinasyonu sağlamaktan sorumludur. (3) Bakanlık, hizmet alanına giren konularda mahallî idarelerle koordinasyonu sağlar. Düzenleme yetkisi MADDE 36 – (1) Bakanlık görev, yetki ve sorumluluk alanına giren ve önceden kanunla düzenlenmiş konularda idarî düzenlemeler yapabilir. YEDİNCİ BÖLÜM Personele İlişkin Hükümler Atama MADDE 37 – (1) 23/4/1981 tarihli ve 2451 sayılı Bakanlıklar ve Bağlı Kuruluşlarda Atama Usulüne İlişkin Kanunun eki cetvellerde sayılanlar dışında kalan memurların atamaları Bakan tarafından yapılır. (2) Bakan, gerekli gördüğü hâllerde atama yetkisini merkez teşkilatında alt kademelere, illerde valilere devredebilir. (3) Öğretmenlerin Bakanlıkça belirlenen hizmet bölge veya alanlarında en az üç eğitim öğretim yılı görev yapması esastır. Bunların yer değiştirme suretiyle atamaları her yıl yapılan atama plan ve programları çerçevesinde eğitim öğretim faaliyetlerini etkilemeyecek şekilde sonuçlandırılır. Bakanlıkça belirlenen özür gruplarına bağlı yer değiştirmeler ise yaz tatillerinde yapılır. (4) Öğretmenlerin yer değiştirme suretiyle atamalarında uyulacak temel ilkeler, özür grupları, hizmet bölgeleri ve alanları, hizmet puanı ve diğer hususlara ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle belirlenir. (5) Özüre dayalı yer değiştirme istekleri hizmet puanı sıralamasındaki yetersizlik sonucu yerine getirilemeyenlere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 72 nci maddesi kapsamına girenlerin hakları saklı kalmak kaydıyla, istekleri hâlinde istekte bulundukları yere atanmaya hak kazanıncaya kadar, aylıksız izin verilebilir. Bu şekilde aylıksız izin verilen öğretmenler, bağlı bulundukları il millî eğitim müdürlüklerine bu amaçla tahsis edilmiş bulunan boş öğretmen kadrolarına aylıksız izinli olmak şartıyla atanır. Bunların atandıkları bu kadrolar aylıksız izin süresiyle sınırlı olarak saklı tutulur. Ancak, aylıksız izne ayrılan öğretmenler, üçüncü yıl sonuna kadar istedikleri yere atamalarının yapılamaması hâlinde durumlarına uygun boş öğretmen kadrolarına öncelikle atanırlar. (6) Öğretmenlerin atamaları Bakanlıkça il/ilçe emrine veya doğrudan eğitim kurumuna yapılır. Bakanlıkça il/ilçe emrine atama yapılması hâlinde, öğretmenlerin atandıkları ildeki görev yerleri, hizmet puanları ve yeterlikleri dikkate alınarak il millî eğitim müdürünün teklifine göre valilerce belirlenir. (7) İl millî eğitim müdürü, ilçe millî eğitim müdürü, okul ve kurum müdürü olarak görev yapanların yer değiştirmeleri, hizmet süreleri, performans ve yeterlikleri dikkate alınarak bölge hizmeti ve rotasyon esasına göre yapılır. Bunların yer değiştirmelerine ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle belirlenir. (8) Okul ve kurum müdürleri; yazılı ve/veya sözlü olarak yapılacak okul veya kurum müdürlüğü sınavında başarılı olmak kaydıyla, hizmet süreleri, performans ve yeterlikleri dikkate alınarak il millî eğitim müdürünün teklifi üzerine vali tarafından atanır. Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. Kadrolar MADDE 38 – (1) Kadroların tespiti, ihdası, kullanımı ve iptali ile kadrolara ilişkin diğer hususlar, 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre düzenlenir. (2) Bakanlığa tahsis edilmiş bulunan serbest kadrolar; Maliye Bakanlığı ve Devlet Personel Başkanlığının görüşü alınarak Bakanlık tarafından hazırlanan yönetmelikte belirlenen norm kadro sayılarına uygun olarak öğretmen kadroları dışındaki kadrolar merkez ve taşra birimlerine, öğretmen kadroları ise branşlar esas alınarak okul ve kurumlara dağıtılır. Dağıtım cetvellerinin vizesine ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikte düzenlenir. İl millî eğitim müdürlüklerine, 37 nci madde çerçevesinde aylıksız izne ayrılma talebinde bulunan öğretmenlerin izin verilmeden önce atamalarında kullanılmak amacıyla yeterli sayıda boş öğretmen kadrosu tahsis edilir. Kapatılan veya norm kadro sayısı azalan okul ve kurumların ihtiyaç fazlası boş öğretmen kadroları il millî eğitim müdürlüklerine aktarılır. Öğretmenlerin emekliliği MADDE 39 – (1) Öğretmenlerin emeklilik işlemleri Haziran ve Temmuz ayları içinde yapılır. Bu aylar dışında emeklilik işlemi yapılabilmesi, görev yapılan il sınırları içinde emeklilik talebinde bulunan personelin sınıf ve branşında öğretmen fazlasının bulunması ve işlemin Bakanlıkça uygun görülmesine bağlıdır. Uzman ve Denetçi istihdamı MADDE 40 – (1) Bakanlık merkez teşkilatında; Millî Eğitim Uzmanları ve Uzman Yardımcıları ile Millî Eğitim Denetçileri ve Denetçi Yardımcıları istihdam edilir. (2) Uzman Yardımcılığı ve Denetçi Yardımcılığına atanabilmek için 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinde sayılan genel şartlara ek olarak aşağıdaki şartlar aranır: a) En az dört yıllık lisans eğitimi veren eğitim, fen-edebiyat, hukuk, siyasal bilgiler, iktisadî ve idarî bilimler, iktisat, işletme fakülteleri ile hizmet birimlerinin görev alanına giren ve yönetmelikle belirlenen yükseköğretim kurumlarından veya bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulu tarafından kabul edilen yurtiçindeki veya yurtdışındaki yükseköğretim kurumlarından mezun olmak. b) Yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak. (3) Uzman Yardımcılığı ve Denetçi Yardımcılığına atananlar, en az üç yıl fiilen çalışmak ve istihdam edildikleri birimlerce belirlenecek konularda hazırlayacakları tezin oluşturulacak tez jürisi tarafından kabul edilmesi kaydıyla, yapılacak yeterlik sınavına girmeye hak kazanırlar. Süresi içinde tezlerini sunmayan veya tezleri kabul edilmeyenlere tezlerini sunmaları veya yeni bir tez hazırlamaları için altı ayı aşmamak üzere ilâve süre verilir. Yeterlik sınavında başarılı olanların Millî Eğitim Uzmanı ve Millî Eğitim Denetçisi kadrolarına atanabilmeleri, Kamu Personeli Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavından asgarî (C) düzeyinde veya dil yeterliği bakımından buna denkliği kabul edilen ve uluslararası geçerliliği bulunan başka bir belgeye yeterlik sınavından itibaren en geç iki yıl içinde sahip olma şartına bağlıdır. Sınavda başarılı olamayanlara veya sınava girmeye hak kazandığı hâlde geçerli mazereti olmaksızın sınav hakkını kullanmayanlara, bir yıl içinde ikinci kez sınav hakkı verilir. Verilen ilave süre içinde tezlerini sunmayan veya ikinci defa hazırladıkları tezleri de kabul edilmeyenler, ikinci sınavda da başarı gösteremeyen veya sınav hakkını kullanmayanlar ile süresi içinde yabancı dil yeterliği şartını yerine getirmeyenler Uzman Yardımcısı ve Denetçi Yardımcısı unvanını kaybeder ve Bakanlıkta durumlarına uygun başka kadrolara atanırlar. (4) Uzman Yardımcıları ve Denetçi Yardımcılarının mesleğe alınmaları, yetiştirilmeleri, yarışma sınavı, tez hazırlama ve yeterlik sınavı ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir. İl Eğitim Denetmenleri MADDE 41 – (1) İl millî eğitim müdürlükleri bünyesinde oluşturulan Eğitim Denetmenleri Başkanlığında İl Eğitim Denetmenleri ve İl Eğitim Denetmen Yardımcıları istihdam edilir. İl eğitim denetmen yardımcıları, en az dört yıllık yüksek öğrenimi ve öğretmenlikte sekiz yıl ve daha fazla hizmeti bulunan öğretmenler arasından yarışma sınavı ile mesleğe alınırlar. Bu görevde üç yıllık yetişme dönemini takiben yapılacak yeterlik sınavında başarılı olanlar il eğitim denetmeni kadrolarına atanır. (2) İl eğitim denetmenleri ve denetmen yardımcılarının alanlarında uzmanlaşmaları için gerekli tedbirler alınır. İl eğitim denetmenlerinin, her hizmet bölgesinde iki yıldan az olmamak üzere Bakanlıkça belirlenecek süreler kadar çalışmaları esastır. (3) İl eğitim denetmenleri ve denetmen yardımcıları, ildeki her derece ve türdeki örgün ve yaygın eğitim kurumları ile il ve ilçe millî eğitim müdürlüklerinin rehberlik, işbaşında yetiştirme, denetim, değerlendirme, inceleme, araştırma ve soruşturma hizmetlerini yürütür. (4) Hizmet bölgelerinin oluşturulması ve bu bölgelerdeki çalışma süreleri; Eğitim Denetmenleri Başkanlığının görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışmaları; il eğitim denetmenleri ve denetmen yardımcılarının nitelikleri, sınav ve yetişme şekilleri, atanmaları, görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma ve yer değiştirmelerine ilişkin usûl ve esaslar yönetmelikle düzenlenir. (5) Denetime tâbi olan gerçek ve tüzel kişiler, gizli dahi olsa bütün belge, defter ve bilgileri talep edildiği takdirde ibraz etmek, para ve para hükmündeki evrakı ve ayniyatı ilk talep hâlinde göstermek, sayılmasına ve incelenmesine yardımcı olmak zorundadır. İl eğitim denetmenleri, görevleri sırasında kamu kurum ve kuruluşları ve kamuya yararlı dernekler ile gerçek ve tüzel kişilerden gerekli yardım, bilgi, evrak, kayıt ve belgeleri istemeye yetkili olup kanunî engel bulunmadıkça bu talebin yerine getirilmesi zorunludur. Sözleşmeli personel ve ek ödeme MADDE 42 – (1) Bakanlık merkez teşkilatında; Müsteşar, Müsteşar Yardımcısı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkan ve Üyesi, Genel Müdür, Rehberlik ve Denetim Başkanı, Strateji Geliştirme Başkanı, Bakanlık Müşaviri, I. Hukuk Müşaviri, Grup Başkanı, Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, Özel Kalem Müdürü, Millî Eğitim Uzmanı, Hukuk Müşaviri ve Millî Eğitim Uzman Yardımcısı kadrolarına atananlar, kadroları karşılık gösterilmek suretiyle, 657 sayılı Kanun ve diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması hakkındaki hükümlerine bağlı olmaksızın sözleşmeli olarak çalıştırılabilir. Bu şekilde çalıştırılacak personele, bu Kanun Hükmünde Kararnameye ekli (II) sayılı cetvelde unvanlar itibarıyla yer alan taban ve tavan ücretleri arasında kalmak üzere, Bakanın onayı ile belirlenecek tutarda aylık brüt sözleşme ücreti ödenir. Söz konusu personele çalıştıkları günlerle orantılı olarak, hastalık ve yıllık izinler dâhil, Ocak, Nisan, Temmuz ve Ekim aylarında birer aylık sözleşme ücreti tutarında ikramiye ödenir. Bunlardan üstün gayret ve çalışmaları sonucunda emsallerine göre başarılı çalışmalar yaptıkları tespit edilenlere, Bakanın onayı ile Haziran ve Aralık aylarında birer aylık sözleşme ücreti tutarına kadar teşvik ikramiyesi ödenebilir. Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar ile bu fıkra kapsamındaki personele yapılacak diğer ödemeler Bakanlar Kurulunca belirlenir. (2) Birinci fıkrada belirtilen kadrolarda fiilen çalışanlar ile Millî Eğitim Başdenetçileri, Denetçileri ve Denetçi Yardımcılarına, 657 sayılı Kanunda belirtilen en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dâhil); a) 9 ila 7 nci derecelerden aylık alanlara % 25’ini, b) 6 ila 4 üncü derecelerden aylık alanlara % 30’unu, c) 3 ila 1 inci derecelerden aylık alanlara % 35’ini, geçmemek üzere Bakanlıkça tespit edilecek usûl ve esaslar çerçevesinde her ay aylıkla birlikte peşin olarak damga vergisi hariç herhangi bir kesintiye tabi olmaksızın fazla çalışma ücreti ödenir. Fazla çalışma ücretinin usûl ve esasları yönetmelikle düzenlenir. (3) Kadro karşılığı sözleşmeli olarak istihdam edilenler ile öğretmen kadrolarında bulunanlar (örgün ve yaygın eğitim kurumlarında öğretmen unvanlı kadrolardaki yöneticiler dâhil) hariç olmak üzere, Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı kadrolarında fiilen çalışan personele en yüksek Devlet memuru aylığının (ek gösterge dâhil) % 200’ünü geçmemek üzere her ay ek ödeme yapılabilir. Bakanlık merkez teşkilatı ile il ve ilçe millî eğitim müdürlüklerinde görevlendirilen ve ek ders ücreti almayan öğretmenler de bu ek ödemeden yararlanır. Ek ödemenin oranı ile usûl ve esasları; görev yapılan birim ve iş hacmi, görevin önem ve güçlüğü, görev yerinin özelliği, çalışma süresi, personelin sınıfı, kadro veya görev unvanı, derecesi, atanma usûlü ile emsali veya benzeri görev ve unvanlarda bulunan personele malî haklar kapsamında yapılan her türlü ödemeler dâhil almakta oldukları toplam ödeme tutarları gibi kriterler birlikte veya ayrı ayrı dikkate alınarak, Maliye Bakanlığının uygun görüşü üzerine Bakan tarafından belirlenir. Bu ödemelerde 657 sayılı Kanunun aylıklara ilişkin hükümleri uygulanır ve bu ödemelerden damga vergisi hariç herhangi bir vergi ve kesinti yapılmaz. Bu fıkrada belirtilen ek ödemeden yararlananlara 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesi uyarınca ek ödeme yapılmaz. (4) Öğretmen kadrolarında bulunan ve fiilen öğretmenlik yapanlar (örgün ve yaygın eğitim kurumlarındaki öğretmen unvanlı kadrolarda fiilen yöneticilik yapanlar dâhil) haricindeki Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı personeline, fiilen yapılmayan ders karşılığı ek ders ücreti ödenmez. SEKİZİNCİ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Özel eğitim giderleri MADDE 43 – (1) Özürlü sağlık kurulu raporu düzenlemeye yetkili sağlık kurum veya kuruluşlarınca verilen sağlık kurulu raporuyla asgarî % 20 oranında özürlü olduğu tespit edilen ve özel eğitim değerlendirme kurulları tarafından da eğitsel değerlendirme ve tanılamaları yapılarak 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu kapsamında açılan özel eğitim okulları ile özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde verilen destek eğitimini almaları uygun görülen görme, işitme, dil-konuşma, spastik, zihinsel, ortopedik veya ruhsal özürlü bireylerin eğitim giderlerinin her yıl Maliye Bakanlığınca belirlenen tutarı, Bakanlık bütçesine bu amaçla konulan ödenekten karşılanır. Bu özürlü bireylerin özür grupları ve dereceleri ile özür niteliğine göre eğitim programlarının kapsamı ve eğitim süreleri, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının görüşü alınmak suretiyle yönetmelikle belirlenir. (2) Birinci fıkrada belirtilen eğitim hizmetini sunan veya yararlananların gerçek dışı beyanda bulunmak suretiyle fazladan ödemeye sebebiyet vermeleri durumunda bu tutarlar, iki katı ve kanunî faiziyle birlikte ilgililerden müteselsilen tahsil edilir. Bu fiillerin özel eğitim okulları ile özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri tarafından tekrarı hâlinde, ayrıca kurum açma izinleri iptal edilir. Atıflar, değiştirilen ve yürürlükten kaldırılan hükümler MADDE 44 – (1) 30/4/1992 tarihli ve 3797 sayılı Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun yürürlükten kaldırılmıştır. Mevzuatta anılan Kanuna yapılan atıflar bu Kanun Hükmünde Kararnameye veya ilgili hükümlerine; kapatılan kurul veya birimlere yapılan atıflar ilgisine göre bu Kanun Hükmünde Kararname ile kurulan kurul veya birimlere yapılmış sayılır. (2) Ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Millî Eğitim Bakanlığına ait bölümünden çıkarılmış ve ekli (2) sayılı listede belirtilen kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Millî Eğitim Bakanlığına ait bölümüne eklenmiştir. (3) 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 33 üncü maddesinin (b) fıkrasında yer alan “İlköğretim Müfettişleri ve Müfettiş Yardımcıları” ibaresi “Millî Eğitim Denetçileri ve Millî Eğitim Denetçi Yardımcıları ile İl Eğitim Denetmenleri ve İl Eğitim Denetmen Yardımcıları,” şeklinde değiştirilmiştir. (4) 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun; a) 36 ncı maddesinin “Ortak Hükümler” bölümünün (A) fıkrasının (11) numaralı bendine, “Ürün Denetmen Yardımcıları,” ibaresinden sonra gelmek üzere “Millî Eğitim Uzman Yardımcıları ve Millî Eğitim Denetçi Yardımcıları,” ve “Ürün Denetmenliğine,” ibaresinden sonra gelmek üzere “Millî Eğitim Uzmanlığına ve Millî Eğitim Denetçiliğine,” ibaresi eklenmiş, anılan bentte yer alan “Eğitim Müfettiş Yardımcıları” ibaresi “İl Eğitim Denetmen Yardımcıları”, “Eğitim Müfettişliğine” ibaresi “İl Eğitim Denetmenliğine” şeklinde değiştirilmiştir. b) 152 nci maddesinin “II- Tazminatlar” kısmının “A- Özel Hizmet Tazminatı” bölümünün (g) bendine “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Denetçi ve Denetçi Yardımcıları” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Millî Eğitim Denetçi ve Denetçi Yardımcıları” ibaresi eklenmiş, (h) bendinde yer alan “Eğitim Müfettişleri” ibaresi “Millî Eğitim Uzmanları ve İl Eğitim Denetmenleri” şeklinde değiştirilmiştir. c) Eki (I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “I- Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün (d) bendine “Bakanlık Rehberlik ve Teftiş Başkanları,” ibaresinden sonra gelmek üzere “Bakanlık Rehberlik ve Denetim Başkanları,” ibaresi eklenmiş, (g) bendinde yer alan “Eğitim Müfettişleri,” ibaresi “Millî Eğitim Uzmanları, Millî Eğitim Denetçileri ve İl Eğitim Denetmenleri” şeklinde değiştirilmiştir. ç) Eki (II) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “1. Başbakanlık ve Bakanlıklarda” başlıklı bölümünde yer alan “Serbest Bölge Müdürü” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Millî Eğitim Bakanlığı Bilgi İşlem Grup Başkanı ile İnşaat ve Emlak Grup Başkanı,” ibaresi, aynı Cetvelin “4. Başbakanlık ve Bakanlıklarda” başlıklı bölümünde yer alan “Başkanlık Daire Başkanı,” ibaresinden sonra gelmek üzere “Millî Eğitim Bakanlığı Grup Başkanı,” ibaresi eklenmiştir. d) Eki (IV) sayılı Makam Tazminatı Cetvelinin 7 nci sırasına “Gelir İdaresi Grup Başkanı” ibaresinden önce gelmek üzere “Millî Eğitim Bakanlığı Grup Başkanı,” ibaresi, 8 inci sırasının (a) bendine “Aile ve Sosyal Politikalar Denetçileri” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Millî Eğitim Denetçileri” ibaresi, (b) bendine “Avrupa Birliği İşleri Uzmanları” ibaresinden sonra gelmek üzere “, Millî Eğitim Uzmanları” ibaresi eklenmiştir. Yeniden yapılanma sürecinde görevlerin yürütülmesi GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamede yer alan hükümlere göre Bakanlığın yeniden yapılanması tamamlanıncaya kadar, yeni kurulan birimlere ve kurullara verilen görevlerin, bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yayımı tarihinden önce bu görevleri yerine getirmekte olan birimler, kurullar ve personel tarafından yürütülmesine devam edilir. Dava ve takip dosyalarının devri GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Maliye Bakanlığı uhdesinde Hazine Avukatları tarafından Bakanlığı temsilen takip edilmekte olan dava dosyaları ve icra takiplerine ilişkin dosyalar, Maliye Bakanlığı ve Bakanlıkça müştereken belirlenecek esaslara göre bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde Bakanlığa devredilir. Bu şekilde devredilen dava ve icra takipleri ile ilgili olarak devir tarihine kadar yapılmış her türlü işlem Bakanlık adına yapılmış sayılır. Personele dair geçiş hükümleri GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihte Bakanlık merkez teşkilatında; Müsteşar, Müsteşar Yardımcısı, Talim ve Terbiye Kurulu Başkanı ve Üyesi, Genel Müdür, Teftiş Kurulu Başkanı, Strateji Geliştirme Başkanı, I. Hukuk Müşaviri, Genel Müdür Yardımcısı, Daire Başkanı (anahizmet ve yardımcı hizmet birimi), Daire Başkanı, Bakanlık Müşaviri, Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, Özel Kalem Müdürü, Şube Müdürü kadrolarında bulunanlar ile Bakanlık taşra teşkilatında İl Müdürü kadrolarında bulunanların görevleri hiçbir işleme gerek kalmaksızın sona erer. Bunlardan Genel Müdür Yardımcısı, Daire Başkanı (anahizmet ve yardımcı hizmet birimi), Daire Başkanı, Şube Müdürü ve İl Müdürü kadrosunda bulunanlar ilgisine göre ekli (3) sayılı listede şahıslarına bağlı olarak ihdas edilen Genel Müdür Yardımcısı, Daire Başkanı, Şube Müdürü ve İl Müdürü kadrolarına, diğerleri ise aynı listede ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadrolarına hâlen bulundukları kadro dereceleriyle hiçbir işleme gerek kalmaksızın atanmış sayılır. Bu fıkra ile ihdas edilen Bakanlık Müşaviri kadroları ile şahsa bağlı kadroların herhangi bir sebeple boşalması hâlinde bu kadrolar hiçbir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır. (2) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihte Bakanlıkta Eğitim Müşaviri, Eğitim Ataşesi ve Eğitim Ataşe Yardımcısı kadrolarında bulunanların görevleri hiçbir işleme gerek kalmaksızın sona erer. Bu kadrolarda bulunanlar, ilgili mevzuatına göre görev süreleri daha önce dolmamak kaydıyla, 1/7/2012 tarihini geçmemek üzere Eğitim Müşaviri, Eğitim Ataşesi ve Eğitim Ataşe Yardımcısı kadrolarına yeni bir atama yapılıncaya kadar bulundukları ülkelerdeki yurtdışı teşkilatına ait işleri yürütmeye devam eder. (3) Birinci fıkraya göre Bakanlık Müşaviri kadrolarına atanmış sayılanların bu kadrolara atanmış sayıldıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına ilişkin olarak en son ayda aldıkları aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatlar, makam, görev ve temsil tazminatları, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiilî çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti ile fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders ücreti hariç) toplam net tutarının (bu tutar sabit bir değer olarak esas alınır), atanmış sayıldıkları yeni kadrolara ilişkin olarak aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatlar, makam, görev ve temsil tazminatları, ek ücret, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiilî çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti ile fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders ücreti hariç) toplam net tutarından fazla olması hâlinde aradaki fark tutarı, herhangi bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca fark tazminatı olarak ödenir. Atanmış sayıldıkları kadro unvanlarında isteklerine bağlı olarak herhangi bir değişiklik olanlarla, kendi istekleriyle başka kurumlara atananlara fark tazminatı ödenmesine son verilir. (4) Birinci fıkraya göre Bakanlık Müşaviri kadroları ile şahıslarına bağlı olarak ihdas edilen kadrolara atanmış sayılanlar, Bakan tarafından belirlenen birimlerde, Bakan tarafından belirlenen görevleri yürütür. (5) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihte Eğitim Müfettişi ve Eğitim Müfettiş Yardımcısı kadrolarında bulunanlar, İl Eğitim Denetmeni ve İl Eğitim Denetmen Yardımcısı kadrolarına, başka bir işleme gerek kalmaksızın bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılır. Bunların Eğitim Müfettişi ve Eğitim Müfettiş Yardımcısı olarak geçirdikleri süreler, İl Eğitim Denetmeni ve İl Eğitim Denetmen Yardımcısı olarak geçmiş sayılır. (6) Bakanlık Teftiş Kurulu Başkanlığı Başmüfettiş, Müfettiş ve Müfettiş Yardımcısı kadrolarında bulunanlar, Rehberlik ve Denetim Başkanlığında ilgisine göre Millî Eğitim Başdenetçisi, Denetçisi ve Denetçi Yardımcısı kadrolarına başka bir işleme gerek kalmaksızın bulundukları kadro dereceleriyle atanmış sayılır. Bunların Bakanlık Teftiş Kurulu Başkanlığında Başmüfettiş, Müfettiş ve Müfettiş Yardımcısı kadrolarında geçirdikleri süreler Rehberlik ve Denetim Başkanlığında Başdenetçi, Denetçi ve Denetçi Yardımcısı olarak geçmiş sayılır. (7) 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Millî Eğitim Bakanlığına ait bölümünde yer alan boş ve dolu Başmüfettiş, Müfettiş, Müfettiş Yardımcısı, Eğitim Müfettişi ve Eğitim Müfettiş Yardımcısı kadrolarının unvanı sırasıyla Başdenetçi, Denetçi, Denetçi Yardımcısı, İl Eğitim Denetmeni ve İl Eğitim Denetmen Yardımcısı olarak değiştirilmiştir. Bütçe işlemleri GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Bakanlığın 2011 malî yılı harcamaları, 6091 sayılı 2011 Yılı Merkezî Yönetim Bütçe Kanununa istinaden Maliye Bakanlığınca yeni bir düzenleme yapılıncaya kadar kapatılan birim ve kurulların 2011 yılı bütçesinde yer alan ödeneklerden karşılanır. Kadro değişiklikleri GEÇİCİ MADDE 5 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl süreyle 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesindeki sınırlamalara bağlı olmaksızın boş kadrolarda sınıf, unvan ve derece, dolu kadrolarda derece değişikliği yapmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir. (2) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl süreyle Millî Eğitim Uzman Yardımcısı, Millî Eğitim Denetçi Yardımcısı ve İl Eğitim Denetmen Yardımcısı kadrolarına yapılacak açıktan atamalar, yılı merkezî yönetim bütçe kanunlarında yer alan açıktan atama sayı sınırlamasına tâbi değildir. Düzenleyici işlemler GEÇİCİ MADDE 6 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararnamenin uygulanmasına ilişkin düzenlemeler bir yıl içinde yürürlüğe konulur. Bu düzenlemeler yürürlüğe girinceye kadar mevcut düzenlemelerin bu Kanun Hükmünde Kararnameye aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Yurtdışı teşkilatının düzenlenmesi GEÇİCİ MADDE 7 – (1) Bakanlık yurtdışı teşkilatı ve yurtdışı birimlerinin 31/12/2012 tarihine kadar kaldırılmasına, birleştirilmesine veya bulundukları merkezler veya ülkelerin değiştirilmesine Bakan yetkilidir. Sorunların giderilmesi GEÇİCİ MADDE 8 – (1) Bakanlığın yeniden yapılanması sebebiyle gerçekleştirilen kapatma, devir, personel geçişi ve nakli, diğer geçiş işlemleri ile kadro, demirbaş devri ve benzeri hususlara ilişkin olarak ortaya çıkabilecek tereddütleri gidermeye Bakan yetkilidir. Yürürlük MADDE 45 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 46 – (1) Bu Kanun Hükmünde Kararname hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Başbakan B. ARINÇ A. BABACAN B. ATALAY B. BOZDAĞ Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı S. ERGİN F. ŞAHİN E. BAĞIŞ N. ERGÜN Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi Teknoloji Bakanı ve F. ÇELİK E. BAYRAKTAR A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Çevre ve Şehircilik Bakanı Dışişleri Bakanı Ekonomi Bakanı T. YILDIZ S. KILIÇ M. M. EKER Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı Gençlik ve Spor Bakanı Hayvancılık BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı H. YAZICI Gıda, Tarım ve İ. N. ŞAHİN İçişleri Bakanı C. YILMAZ E. GÜNAY Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı M. ŞİMŞEK Maliye Bakanı Ö. DİNÇER İ. YILMAZ V. EROĞLU Milli Eğitim BakanıMilli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı R. AKDAĞ B. YILDIRIM Sağlık Bakanı Ulaştırma Bakanı (I) SAYILI CETVEL MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEŞKİLATI Müsteşar Müsteşar Talim ve Terbiye Kurulu Talim ve Terbiye Kurulu Müsteşar Yardımcısı Müsteşar Yardımcısı Müsteşar Yardımcısı Müsteşar Yardımcısı Müsteşar Yardımcısı Müsteşar Yardımcısı Hizmet Birimleri 1) Temel Eğitim Genel Müdürlüğü 2) Ortaöğretim Genel Müdürlüğü 3) Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürlüğü 4) Din Öğretimi Genel Müdürlüğü 5) Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü 6) Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü 7) Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü 8) Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü 9) Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü 10) Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü 11) Rehberlik ve Denetim Başkanlığı 12) Strateji Geliştirme Başkanlığı 13) Hukuk Müşavirliği 14) İnsan Kaynakları Genel Müdürlüğü 15) Destek Hizmetleri Genel Müdürlüğü 16) Bilgi İşlem Grup Başkanlığı 17) İnşaat ve Emlak Grup Başkanlığı 18) Basın ve Halkla İlişkiler Müşavirliği 19) Özel Kalem Müdürlüğü (II) SAYILI CETVEL MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI SÖZLEŞME ÜCRET CETVELİ (BRÜT TL) 3055 3.022 2.794 2.030 2.009 1.952 EN ÇOK 3.443 3.200 3.164 3.002 2.850 2.813 2.720 1.894 2.644 1.879 1.846 1.827 1.807 1.788 1.769 1.749 863 2.587 2.523 2.504 2.486 2.467 2.448 2.428 1.952 EN AZ Müsteşar Talim ve Terbiye Kurulu Başkanı Müsteşar Yardımcısı Genel Müdür, Rehberlik ve Denetim Başkanı, Strateji Geliştirme Başkanı Talim ve Terbiye Kurulu Üyesi I. Hukuk Müşaviri Bilgi İşlem Grup Başkanı, İnşaat ve Emlak Grup Başkanı Bakanlık Müşaviri, Grup Başkanı, Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri, Özel Kalem Müdürü Millî Eğitim Uzmanı, Hukuk Müşaviri Kadro Derecesi 1 Kadro Derecesi 2 Kadro Derecesi 3 Kadro Derecesi 4 Kadro Derecesi 5 Kadro Derecesi 6 Kadro Derecesi 7 Millî Eğitim Uzman Yardımcısı (1) SAYILI LİSTE KURUMU : MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEŞKİLATI : MERKEZ İPTAL EDİLEN KADROLARIN SINIFI GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH UNVANI Müsteşar Yardımcısı Teftiş Kurulu Başkanı Talim ve Terbiye Kurul Üyesi Okul Öncesi Eğitimi Genel Müdürü İlköğretim Genel Müdürü Erkek Teknik Öğretim Genel Müdürü Kız Teknik Öğretim Genel Müdürü Ticaret ve Turizm Öğretimi Genel Müdürü Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürü Çıraklık ve Yaygın Eğitim Genel Müdürü Yükseköğretim Genel Müdürü Dış İlişkiler Genel Müdürü Yurt Dışı Eğitim Öğretim Genel Müdürü Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürü Eğitim Teknolojileri Genel Müdürü Personel Genel Müdürü Genel Müdür Yardımcısı Okuliçi Beden Eğitimi, Spor ve İzcilik Dairesi Başkanı Yayımlar Dairesi Başkanı Hizmetiçi Eğitim Dairesi Başkanı Öğretmene Hizmet ve Sosyal İşler Dairesi Başkanı İşletmeler Dairesi Başkanı Yatırımlar ve Tesisler Dairesi Başkanı Eğitim Araçları ve Donatım Dairesi Başkanı Sağlık İşleri Dairesi Başkanı Ortaöğrenim Burs ve Yurtlar Dairesi Başkanı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanı Çıraklık, Mesleki ve Teknik Eğitimi Geliştirme ve Yaygınlaştırma Dairesi Başkanı İdari ve Mali İşler Dairesi Başkanı Daire Başkanı Araştırmacı (Özelleştirme) Uzman (Özelleştirme) Eğitim Uzmanı TOPLAM SERBEST KADRO DERECESİ ADEDİ TOPLAM 1 2 2 1 1 1 1 5 5 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 35 1 1 35 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 13 12 1 1 69 50 50 50 287 1 69 50 50 50 287 (2) SAYILI LİSTE KURUMU : MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEŞKİLATI : MERKEZ İHDAS EDİLEN KADROLARIN SINIFI GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH GİH AH AH UNVANI Temel Eğitim Genel Müdürü Meslekî ve Teknik Eğitim Genel Müdürü Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürü Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürü Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürü Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürü Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Genel Müdürü Rehberlik ve Denetim Başkanı İnsan Kaynakları Genel Müdürü Destek Hizmetleri Genel Müdürü Bilgi İşlem Grup Başkanı İnşaat ve Emlak Grup Başkanı Grup Başkanı Millî Eğitim Uzmanı Millî Eğitim Uzman Yardımcısı Hukuk Müşaviri Hukuk Müşaviri Müsteşar Özel Kalem Müdürü Şube Müdürü Avukat Avukat TOPLAM SERBEST KADRO DERECESİ ADEDİ TOPLAM 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 7 9 1 5 1 1 1 4 1 1 1 1 1 100 50 400 3 5 1 35 5 7 618 1 1 1 1 1 100 50 400 3 5 1 35 5 7 618 KURUMU : MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEŞKİLATI : TAŞRA İHDAS EDİLEN KADROLARIN SINIFI UNVANI SERBEST KADRO DERECESİ ADEDİ TOPLAM AH AH AH AH AH Avukat Avukat Avukat Avukat Avukat TOPLAM 1 2 5 6 7 20 20 20 20 50 130 20 20 20 20 50 130 EK (3) SAYILI LİSTE KURUMU : MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEŞKİLATI : MERKEZ SINIFI GİH GİH GİH GİH İHDAS EDİLEN KADROLARIN SERBEST KADRO UNVANI ADEDİ TOPLAM Bakanlık Müşaviri 95 95 Genel Müdür Yardımcısı 40 40 Daire Başkanı 85 85 Şube Müdürü 370 370 TOPLAM 590 590 KURUMU : MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TEŞKİLATI : TAŞRA SINIFI GİH İHDAS EDİLEN KADROLARIN SERBEST KADRO UNVANI ADEDİ TOPLAM İl Müdürü 74 74 TOPLAM 74 74 [R.G. 14 Eylül 2011 – 27854] —— • —— Karar Sayısı : 2011/2060 Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti adına 25/10/2007 tarihinde Lanzarote’de imzalanan ve 25/11/2010 tarihli ve 6084 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli “Avrupa Konseyi Çocukların Cinsel Sömürü ve İstismara Karşı Korunması Sözleşmesi”nin onaylanması; Dışişleri Bakanlığının teklifi üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 18/7/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır. Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Başbakan B. ARINÇ A. BABACAN B. ATALAY B. BOZDAĞ Başbakan Yardımcısı Başbakan YardımcısıBaşbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı S. ERGİN F. ŞAHİN E. BAĞIŞ N. ERGÜN Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı F. ÇELİK E. BAYRAKTAR T. YILDIZ M. Z. ÇAĞLAYAN Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Çevre ve Şehircilik BakanıDışişleri Bakanı V. Ekonomi Bakanı T. YILDIZ S. KILIÇ M. M. EKER H. YAZICI Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı Gençlik ve Spor BakanıGıda, Tarım ve Hayvancılık BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı İ. N. ŞAHİN C. YILMAZ E. GÜNAY M. ŞİMŞEK İçişleri Bakanı Kalkınma BakanıKültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı Ö. DİNÇER İ. YILMAZ V. EROĞLU Milli Eğitim Bakanı Milli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı R. AKDAĞ B. YILDIRIM Sağlık Bakanı Ulaştırma Bakanı Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK [R.G.10 Eylül 2011 – 28050] —— • —— Karar Sayısı : 2011/2198 Ekli “4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa Ekli (I) Sayılı Listenin (B) Cetvelinde Yer Alan Bazı Mallarda Uygulanan Özel Tüketim Vergisi Tutarlarının Yeniden Belirlenmesi ile 2010/668 Sayılı Kararnamede Değişiklik Yapılmasına İlişkin Karar”ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığının 9/9/2011 tarihli ve 85261 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 8 inci ve 12 nci maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 12/9/2011 tarihinde kararlaştırılmıştır. Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN Başbakan B. ARINÇ A. BABACAN B. ATALAY B. BOZDAĞ Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı S. ERGİN F. ŞAHİN E. BAĞIŞ N. ERGÜN Adalet BakanıAile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği BakanıBilim, Sanayi Teknoloji Bakanı ve F. ÇELİK E. BAYRAKTAR A. DAVUTOĞLU M. Z. ÇAĞLAYAN Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Çevre ve Şehircilik Bakanı Dışişleri Bakanı Ekonomi Bakanı T. YILDIZ S. KILIÇ M. M. EKER Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı Gençlik ve Spor Bakanı Hayvancılık BakanıGümrük ve Ticaret Bakanı İ. N. ŞAHİN İçişleri Bakanı C. YILMAZ E. GÜNAY Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı H. YAZICI Gıda, Tarım ve M. ŞİMŞEK Maliye Bakanı Ö. DİNÇER İ. YILMAZ V. EROĞLU Milli Eğitim BakanıMilli Savunma BakanıOrman ve Su İşleri Bakanı R. AKDAĞ Sağlık Bakanı B. YILDIRIM Ulaştırma Bakanı [R.G.14 Eylül 2011 – 28054] —— • —— Bakanlar Kurulu Kararı Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK Anayasa Mahkemesi Başkanlığına Seçme Kararı Anayasa Mahkemesi Başkanlığından: Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 146., 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 12. maddesine göre; 14/9/2011 günü yapılan seçimde; Anayasa Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Başkanı Haşim KILIÇ yeniden seçilmiştir. [R.G.15 Eylül 2011 – 28055] —— • —— Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına Seçme Kararı Anayasa Mahkemesi Başkanlığından: Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 158., 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 12. ve 2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluşu ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 3. ve 4. maddelerine göre; 14/9/2011 günü yapılan seçimde; Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanlığına Anayasa Mahkemesi Üyesi Ahmet AKYALÇIN seçilmiştir. [R.G.15 Eylül 2011 – 28055] —— • —— Kamu İhale Kurumundan: ÇERÇEVE ANLAŞMA İHALELERİ UYGULAMA YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK MADDE 1 – 4/3/2009 tarihli ve 27159 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çerçeve Anlaşma İhaleleri Uygulama Yönetmeliğinin 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(b) Çerçeve anlaşma ihalelerinde ihale yetkilisi: İdarenin, ihale ve harcama yapma yetki ve sorumluluğuna sahip kişi veya kurullarını, birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda ise, çerçeve anlaşma imzalanıncaya kadarki ihale işlemleri ile çerçeve anlaşmaya taraf olan isteklilerin yeterliklerinin oniki ayda bir değerlendirilmesi işlemlerini bu idareler adına yapma yetki ve sorumluluğuna sahip kişi veya kurulları ile usulüne uygun olarak yetki devri yapılmış görevlilerini,” MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin ikinci, sekizinci ve dokuzuncu fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(2) Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda, çerçeve anlaşmadan yararlanacak olan her bir idare tarafından çerçeve anlaşma kapsamında ayrı münferit sözleşmeler yapılabilir. Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK (8) İstekliler yeterliklerinin devam ettiğini oniki ayda bir belgelendirir. Yeterliği devam etmeyen istekliler ile çerçeve anlaşma kapsamında teklif vermeye davet edildiği halde iki kez teklif vermeyen veya iki kez geçerli teklif vermeyen isteklilerin çerçeve anlaşmaları feshedilir. Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda, teklif vermeye davet edildiği halde teklif vermeyen veya geçerli teklif vermeyen istekliler, münferit sözleşmeyi imzalayacak idare tarafından çerçeve anlaşma ihalesini yapan idareye bildirilir. (9) Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda, münferit sözleşmenin imzalanmasına ve uygulanmasına ilişkin hususlar, alımı/işi gerçekleştirecek idare tarafından belirlenir ve muayene ve kabul komisyonu da aynı idare tarafından oluşturulur.” MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(3) Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda, çerçeve anlaşma işlem dosyasının bir örneği, bu anlaşma kapsamında münferit sözleşme yapabilecek idarelere gönderilir.” MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 27 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(2) Birden fazla idarenin bir araya gelerek çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştirdiği durumlarda oniki ayda bir yapılacak yeterlik değerlendirmesi, çerçeve anlaşma ihalesini gerçekleştiren idarenin oluşturacağı komisyon tarafından yapılır.” MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 33 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(2) Başvuru veya teklif zarfları, alınış sırasına göre incelenir. Teklif zarfları açılmadan önce yaklaşık maliyet açıklanır. Zarflardan uygun olanların açılması ve belge kontrolünün yapılması aşamasında, aday veya isteklilerce sunulan belgeler tek tek kontrol edilerek hangi belgelerin sunulduğu, Zarf Açma ve Belge Kontrol Tutanağında her belge için açılmış bulunan sütunlara kaydedilerek gösterilir. İhale usulüne göre ilgili oturumda istekliler ve teklif ettikleri fiyatlar duyurularak tutanak düzenlenir. Bu tutanakların komisyon başkanınca onaylanmış suretleri, isteyenlere imza karşılığı verilmeden oturum kapatılamaz.” MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 41 inci maddesinin birinci fıkrasındaki “diğer yasal yükümlülükler yerine getirildiği halde” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 43 üncü maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve onuncu fıkrasındaki “diğer yasal yükümlülükler yerine getirildiği halde” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır. “(5) Kesinleşen ihale kararı, ihale yetkilisi tarafından onaylandığı günü izleyen iki iş günü içinde, ihale üzerinde bırakılan dahil, ihaleye teklif veren bütün isteklilere, 40 ıncı maddenin birinci fıkrası uyarınca alınan ihale komisyonu kararı ile birlikte bildirilir. Kesinleşen ihale kararının bütün isteklilere bildiriminden itibaren üç iş günü geçmeden sözleşme imzalanamaz.” MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin Ek 1’inde yer alan standart formlardan “Standart Form-KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu”, “Standart Form-KİK015.1/Ç Münferit Sözleşme İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu” ekteki şekilde değiştirilmiş ve “Standart Form-KİK019.0/Ç Münferit Sözleşmeye Davet Formu”nda yer alan “tarihinden itibaren en geç” ibaresi “tarihini izleyen” olarak değiştirilmiştir. MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin Ek 2’sinde yer alan Çerçeve Anlaşma İhalelerinde Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 26.2.3. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “26.2.3. İhale konusu işin yaklaşık maliyeti açıklandıktan sonra zarflar isteklilerle birlikte hazır bulunanlar önünde alınış sırasına göre açılır. İsteklilerin belgelerinin eksik olup Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK olmadığı ve teklif mektubu ile geçici teminatlarının usulüne uygun olup olmadığı kontrol edilir. Belgeleri eksik olan veya teklif mektubu ile geçici teminatı usulüne uygun olmayan istekliler tutanakla tespit edilir. İstekliler ve teklif bedelleri açıklanarak tutanağa bağlanır. Düzenlenen bu tutanaklar ihale komisyonunca imzalanır ve ihale komisyon başkanı tarafından onaylanmış bir sureti isteyenlere imza karşılığı verilir.” MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin Ek 2’sinde yer alan Çerçeve Anlaşma İhalelerinde Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 31.1. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “31.1. Yapılan değerlendirme sonucunda ekonomik açıdan en avantajlı tekliften başlanmak suretiyle en fazla …………….. [rakam ve yazıyla] istekli listeye alınacaktır.” MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin Ek 2’sinde yer alan Çerçeve Anlaşma İhalelerinde Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 33.1. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “33.1. Kesinleşen ihale kararı, ihale yetkilisi tarafından onaylandığı günü izleyen en geç üç gün içinde, ihale üzerinde bırakılan dahil, ihaleye teklif veren bütün isteklilere, 31.9. maddesi uyarınca alınan ihale komisyonu kararı ile birlikte bildirilir.” MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin Ek 2’sinde yer alan Çerçeve Anlaşma İhalelerinde Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 35.3. maddesindeki “diğer yasal yükümlülükler yerine getirildiği halde” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin Ek 2’sinde yer alan Çerçeve Anlaşma İhalelerinde Uygulanacak Tip İdari Şartnamenin 38.7. maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve 38.12. maddesindeki “diğer yasal yükümlülükler yerine getirildiği halde” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır. “38.7. Kesinleşen ihale kararı teklif veren tüm isteklilere, ihale kararının ihale yetkilisi tarafından onaylandığı günü izleyen iki iş günü içinde, 38.5. maddesi uyarınca alınan ihale komisyonu kararı ile birlikte bildirilir. Kesinleşen ihale kararının bütün isteklilere bildiriminden itibaren üç iş günü geçmeden sözleşme imzalanamaz.” MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki Geçici 3 üncü madde eklenmiştir. “Başlamış olan ihaleler GEÇİCİ MADDE 3 – (1) 15/9/2011 tarihinden önce ilanı veya duyurusu yapılmış olan ihaleler, ilan edildiği veya duyurulduğu tarihte yürürlükte olan Yönetmelik hükümlerine göre sonuçlandırılır.” MADDE 15 – Bu Yönetmelik 15/9/2011 tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 16 – Bu Yönetmelik hükümlerini Kamu İhale Kurumu Başkanı yürütür. Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmi Gazete’nin Tarihi Sayısı 4/3/2009 27159 (Mükerrer) Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmi Gazete’nin Tarihi Sayısı 1 3/7/2009 27277 2 16/3/2011 27876 [idarenin anteti] İhale kayıt numarası Sayı Konu : : : [Kesinleşen ihale kararının bildirilmesi/Kesinleşen ihale kararı ve iptal edilen kısımların bildirilmesi] Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK İhale karar tarihi İhale kararının onaylandığı : _ _/_ _/_ _ _ _ : _ _/_ _/_ _ _ _ tarih Bu mektup _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde [elden verilmiştir / iadeli taahhütlü posta yoluyla/elektronik posta yoluyla/faksla gönderilmiştir].1 Sayın [isteklinin adı ve soyadı/ ticaret unvanı]; [isteklinin adresi] : _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde, .................... sıra numarası ile kayda alınan teklifiniz. İLGİ [işin adı] işinin ihalesine katıldığınız için teşekkür ederiz. Yapılan değerlendirme sonucunda [listeye alındınız./ihale komisyon kararında belirtilen sebeplerden dolayı listeye alınmadınız.] İhale yetkilisince onaylanan ihale kararı ekte yer almaktadır. Bu mektubun elden tebliğ edilmesi halinde aynı gün, postayla gönderilmesi halinde postaya verildiği tarihi izleyen yedinci gün2 tarafınıza tebliğ edildiği tarih sayılacaktır. Bu kararın bildiriminden itibaren süresi içinde 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 54 ve 55 inci maddeleri uyarınca şikayet başvurusunda bulunulabilecektir. Anılan Kanunun 41 inci maddesi hükmü gereğince bilgi edinilmesi hususunu rica ederim. İhalesi Yetkilisi Adı SOYADI Görevi İmza EK: 1-Çerçeve Anlaşma İçin İhale Komisyon Kararı (.. Sayfa) 1 Elektronik posta yoluyla veya faksla yapılan bildirimler, aynı gün idare tarafından iadeli taahhütlü mektupla bildirime çıkarılmak suretiyle teyit edilecektir. 2 Bu mektubun yabancı istekliye posta ile gönderilmesi halinde “yedinci gün” yerine “ondokuzuncu gün” ibaresi yazılacaktır. Standart Form ― KİK015.0/Ç Çerçeve Anlaşma İçin Kesinleşen İhale Kararının Bildirilmesi Formu EK [idarenin anteti] İhale kayıt numarası Sayı Konu İhale karar tarihi İhale kararının onaylandığı tarih : : : Kesinleşen ihale kararının bildirilmesi : _ _/_ _/_ _ _ _ : _ _/_ _/_ _ _ _ Bu mektup _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde [elden verilmiştir / iadeli taahhütlü posta yoluyla/elektronik posta yoluyla/faksla gönderilmiştir].1 Sa yın [isteklinin adı ve soyadı/ ticaret unvanı], [isteklinin adresi] : _ _/_ _/_ _ _ _ tarihinde, .................... sıra numarası ile kayda alınan teklifiniz. İLGİ [işin adı] işine ait ihale [üzerine ihale yapılan isteklinin adı ve soyadı/ticaret unvanı]’da kalmıştır. İhale yetkilisince onaylanan ihale kararı ekte yer almaktadır. Bu mektubun elden tebliğ edilmesi halinde aynı gün, postayla gönderilmesi halinde postaya verildiği tarihi izleyen yedinci gün2 tarafınıza tebliğ edildiği tarih sayılacaktır. Bu kararın bildiriminden itibaren üç iş günü içerisinde doğrudan Kamu İhale Kurumuna itirazen şikayet başvurusunda bulunulabilecektir. Anılan Kanunun 41 inci maddesi hükmü gereğince bilgi edinilmesi hususunu rica ederim. İhale Yetkilisi Adı SOYADI Görevi İmza EK: 1-Münferit Sözleşme İçin İhale Komisyon Kararı (.. Sayfa) [R.G. 08 Eylül 2011 – 28048] —— • —— YÖNETMELİKLER 51 EK Başbakanlıktan: TELEKOMÜNİKASYON YOLUYLA YAPILAN İLETİŞİMİN TESPİTİ, DİNLENMESİ, SİNYAL BİLGİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE KAYDA ALINMASINA DAİR USUL VE ESASLAR İLE TELEKOMÜNİKASYON İLETİŞİM BAŞKANLIĞININ KURULUŞ, GÖREV VE YETKİLERİ HAKKINDA YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK MADDE 1 ‒ 10/11/2005 tarihli ve 25989 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe konulan Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Tespiti, Dinlenmesi, Sinyal Bilgilerinin Değerlendirilmesi ve Kayda Alınmasına Dair Usul ve Esaslar ile Telekomünikasyon İletişim Başkanlığının Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Yönetmeliğin 5 inci, 6 ncı ve 7 nci maddelerinin birinci fıkralarında yer alan "Teknik Daire Başkanlığına" ibareleri "ilgili daire başkanlığına" şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 2 ‒ Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. "Başkanlık, Telekomünikasyon İletişim Başkanı ile Hukuk, Teknik İşletme, Bilgi Sistemleri, İdarî ve İnternet daire başkanlıklarından oluşur." MADDE 3 ‒ Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin birinci fıkrasının (s) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. "s) İlgili mevzuat kapsamında hâkim, mahkeme veya Cumhuriyet savcısı tarafından verilen erişimin engellenmesi kararlarını uygulamak ve buna ilişkin iş ve işlemleri yürütmek," MADDE 4 ‒ Aynı Yönetmeliğin 21 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. "Teknik İşletme Daire Başkanlığının görevleri MADDE 21 ‒ Teknik İşletme Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) İlgili kanunlar çerçevesindeki taleplerin Yönetmeliğe uygun şekilde yerine getirilmesini sağlamak, b) Başkanlığın faaliyetleri için gerekli alt yapıyı kurmak, kurdurmak, geliştirmek, işletmek, bakım ve onarımlarını yapmak veya yaptırmak, bu alandaki teknolojik gelişmeleri takip etmek ve Başkana görüş bildirmek, c) İlgili kurumlarca sisteme kesintisiz, hızlı ve gerçek zamanlı erişim için talep edilecek miktar ve kapasitede, ihtiyaç duyulan noktalar arasında güvenli iletişim alt yapısını kurmak veya kurdurmak, d) İlgili kurumlara ait kayıtları, Başkanlık ve ilgili kurumların sistem üzerinde gerçekleştirdikleri her türlü faaliyete ait bilgisayar kayıt ve bilgilerini 52 EK kompartımantasyon ilkeleri çerçevesinde muhafaza etmek, oluşturulacak yetki seviyeleri doğrultusunda ilgili kurumlara göndermek veya erişimlerine açmak, e) Kurulan ve işletilen sistemlerin güvenliğini sağlamak, f) Başkanlık faaliyetleri için ihtiyaç duyulan her türlü malzeme, sistem ve donanımın yurt içi ve yurt dışından temin edilmesi konularında görüş bildirmek, g) Başkanlık için kurulacak ayrı ve özel bir ağ üzerinden bilgi akışının düzenli ve güvenli bir şekilde yapılmasını ve ilgili kurumlarca Başkanlığa yapılacak bağlantıların güvenliğini sağlamak, h) Başkan tarafından verilen diğer görevleri yerine getirmek." MADDE 5 ‒ Aynı Yönetmeliğe 21 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki 21/A maddesi eklenmiştir. "Bilgi Sistemleri Daire Başkanlığının görevleri MADDE 21/A ‒ Bilgi Sistemleri Daire Başkanlığının görevleri şunlardır: a) İlgili kanunlar çerçevesindeki taleplerin Yönetmeliğe uygun şekilde yerine getirilmesini sağlamak, b) Başkanlığın faaliyetleri için gerekli sistemleri oluşturmak, yazılımları geliştirmek, işletmek, bakım ve onarımlarını yapmak veya yaptırmak, bu alandaki teknolojik gelişmeleri takip etmek ve Başkana görüş bildirmek, c) Aynı iletişim hakkında birden fazla ilgili kurum tarafından hâkim veya Cumhuriyet savcısı kararı alınması ya da yazılı emir verilmesi halinde, taleplerin aynı anda karşılanarak söz konusu iletişim bilgilerinin ilgili kurumların her birine gerçek zamanlı olarak iletilmesini sağlamak, d) Kaydedilen ses, faks, veri ve internet dâhil her türlü iletişim bilgilerinin ilgili kurumların taleplerine göre çözümlenmiş ya da ham olarak ortak formatta ulaştırılmasını ve sistemin yirmidört saat esasına göre çalışmasını sağlamak, e) Yapılan kayıtları, iletişimin içeriği ve içeriğin dışında kalan iletişime ait bilgilerle birlikte tedbir devam ettiği sürece saklamak, f) İlgili kurumlar tarafından alınan kayıtların çözümünde kriptolu haberleşmeye rastlanılması halinde, ilgili kurumun talebi üzerine kripto çözüm mekanizmasının sisteme dâhil edilmesini sağlamak, g) Kaydedilen verilerin güvenliğini sağlamak, h) Başkanlık faaliyetleri için ihtiyaç duyulan her türlü malzeme, sistem ve donanımın yurt içi ve yurt dışından temin edilmesi konularında görüş bildirmek, i) Başkan tarafından verilen diğer görevleri yerine getirmek." MADDE 6 ‒ Aynı Yönetmeliğin 22 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. 53 EK "a) 12 nci maddenin ikinci fıkrası ile 15 inci maddenin üçüncü fıkrası saklı kalmak kaydıyla, 21 ve 2l/A maddeleri kapsamı dışındaki Başkanlık faaliyetleriyle ilgili olarak tutulan kayıtlar ile kamu kurum ve kuruluşları, kamu hizmeti veren kuruluşlar ve işletmecilerden gelen bilgi, belge ve kayıtların bilgi güvenliği kriterlerine uygun olarak arşivlenmesini sağlamak," MADDE 7 ‒ Aynı Yönetmeliğin 22/A maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. "a) 17 nci maddenin (j), (k), (1), (m), (o), (p), (r), (s), (t) ve (u) bentleri kapsamında sayılan görevleri yerine getirmek ve buna ilişkin iş ve işlemleri yürütmek, b) 5651 sayılı Kanunla verilen görevler kapsamındaki suçların internet ortamında işlenmesini önlemek için gerekli iş ve işlemleri yürütmek," MADDE 8 ‒ Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 9 ‒ Bu Yönetmelik hükümlerini Başbakan yürütür. Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin Tarihi Sayısı 10/11/2005 25989 Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin Tarihi Sayısı 1 24/2/2006 26090 2 4/7/2007 26572 3 7/8/2009 27312 [R.G. 09 Eylül 2011 – 28049] —— • —— İçişleri Bakanlığından: KARAYOLLARI TRAFİK YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK MADDE 1 – 18/7/1997 tarihli ve 23053 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 12 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “MADDE 12 – Sağlık Bakanlığının görev ve yetkileri aşağıda gösterilmiştir. a) Karayollarında meydana gelen trafik kazaları ile ilgili ilk ve acil yardım hizmetlerini planlamak ve uygulamak. 54 EK b) Trafik kazalarında yaralananların en kısa zamanda sağlık hizmetlerinden istifadelerini temin etmek üzere, İçişleri Bakanlığının ve Karayolları Genel Müdürlüğünün uygun görüşü de alınarak karayolları üzerinde ilk yardım istasyonları kurmak, bu istasyonlara gerekli personeli, araç ve gereci sağlamak. c) Her ilde trafik kazaları için eğitilmiş sağlık personeli ile birlikte yeteri kadar ilk ve acil yardım ambulansı bulundurmak. ç) 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu ve mevzuatla verilen trafikle ilgili diğer görevleri yapmak.” MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesinin birinci fıkrasının (B) bendinin giriş ibaresi ile (a) ve (b) alt bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “B) İlk defa tescili yapılacak araçlarla ilgili olarak; a) Araç sahipleri, tescili zorunlu ve ilk tescili yapılacak olan araçlarının tescili için satın alma veya gümrükten çekme tarihinden itibaren üç ay içinde ibrazı zorunlu belgelerle birlikte ilgili trafik tescil kuruluşuna veya Emniyet Genel Müdürlüğünün belirleyeceği kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine müracaat etmek zorundadırlar. b) Araçların giriş işlemini yapan gümrük idareleri, tescil işlemlerine esas olmak üzere düzenlediği Gümrük Trafik Şahadetnamesinin bir örneğini de tescilin yapılacağı beyan edilen trafik tescil kuruluşuna, gümrük işleminin tamamlandığı tarihten itibaren onbeş gün içinde göndermeye mecburdur. Gümrük Trafik Şahadetnamesindeki bilgilerin elektronik ortamda gönderilmesi halinde, şahadetname ayrıca yazılı olarak gönderilmez.” MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 30 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Tescil işlemlerinin yapılmasında aşağıdaki usul ve esaslar uygulanır: a) Araçların tescilleri, tescil edilen araçlara ait araç tescil belgesinin ve motorlu araç trafik belgesinin düzenlenmesi, kişiselleştirilmesi, kişiselleştirilen belgelerin basımı ve ilgililerine elden veya posta aracılığı ile teslimi işlemleri Emniyet Genel Müdürlüğü veya bağlı trafik tescil kuruluşlarınca yapılır. b) Tescili yapılan araçlar için düzenlenen ve bu Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-3'teki “Araç Tescil Belgesi” ile ek-4’teki “Motorlu Araç Trafik Belgesi”nin “Onaylayan” bölümleri yetkili personel tarafından sicil numarası yazılmak suretiyle imzalanır. Belgelerde yer alan bütün bilgiler silinti ve kazıntı olmaksızın bilgisayar ortamında doldurulur. c) Araca ait kişiselleştirilen tescil belgesi ve motorlu araç trafik belgesinin basımı ve ilgililerine elden veya posta yoluyla teslimi Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından belirlenen kamu kurum veya kuruluşları ile özel hukuk tüzel kişilerine de yaptırılabilir. Basılan bu belgeler gerçek kişiler için araç sahibinin Kimlik Paylaşımı Sisteminde yer alan yerleşim yeri adresine, tüzel kişiler için ticaret sicil gazetesi, tüzük veya diğer resmi kayıt belgelerinde belirtilen adreslerine posta aracılığı ile teslim edilir. Yabancılar için ise belgelerin gönderileceği adrese ilişkin hususlar Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir. Bu şekilde basılan belgeler üzerinde yetkili personelin sicil ve imza şartı aranmaz. Düzenleme sırasında herhangi bir nedenle iptali gereken belgeler, iptal gerekçesi ve seri numarası belirtilerek bir tutanakla tespit edilir ve ilgili muhasebe birimine teslim edilir. Buna dair usul ve esaslar Maliye Bakanlığınca belirlenir. ç) İlk defa tescili yapılan her araca bir tescil plaka numarası tahsis edilir. Satış veya devir işlemlerinde daha önce düzenlenerek bir önceki araç sahibine verilmiş olan motorlu araç trafik belgesi ile tescil plakaları yeni sahibine devredilir. Yerleşim yeri adresi dışındaki başka bir trafik tescil kuruluşunda kayıtlı araçları satın veya devir alanlar ile yerleşim yeri adresi değişenlerin araçlarına yerleşim yeri adresinin bulunduğu 55 EK yerdeki trafik tescil kuruluşunun plakasını alabilmeleri isteklerine bağlıdır. İsteğe bağlı olarak tescil plaka numarasının değiştirilecek olması halinde bu değişiklik; araç sahiplerinin, kanuni temsilcilerinin, vekillerinin veya kamu kurum ve kuruluşları ile tüzel kişiliklerce yetkilendirilen kişilerin ibrazı zorunlu belgelerle birlikte yerleşim yeri adresinin bulunduğu yerdeki, yerleşim yeri adresi yurtdışında olan Türk vatandaşlarının ise Kimlik Paylaşımı Sisteminde yer alan diğer adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil kuruluşuna bir ay içerisinde müracaat etmeleri suretiyle yapılır. Aracın tescil plaka numarası, can ve mal güvenliğinin gerekli kıldığı hallerde valiliğin talebi ve İçişleri Bakanlığının onayı ile aracın kayıtlı olduğu yer trafik tescil kuruluşunda başka bir tescil plaka numarası ile değiştirilebilir. d) Emniyet Genel Müdürlüğünce araçlara ait bilgiler, manyetik veya elektronik sistemle Milli Savunma Bakanlığı Seferberlik Dairesi Başkanlığına gönderilir. e) Tescili yapılarak bu Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-4'teki Motorlu Araç Trafik Belgesi verilen ve müracaat formu bilgisi Milli Savunma Bakanlığı Seferberlik Dairesi Başkanlığına gönderilen araçlardan, Türk Silahlı Kuvvetlerinin ihtiyacına elverişli olanlara sefer görev emri verilir. Sefer görev emri verilen araçlara Türk Silahlı Kuvvetleri Motorlu Kara Nakil Araçları Sefer Görev Emri (ARAÇ SEF. 3) (Ek-5) dört suret olarak Milli Savunma Bakanlığınca tanzim edilir. Milli Müdafaa Mükellefiyeti Komisyon kararı alınmak ve araç sahiplerine tebliğ edilmek üzere mülki makamlara gönderilir. Mülki idare makamlarınca da sefer görev emirleri araç sahiplerine tebliğ edilmek üzere trafik tescil şube ve bürolarına gönderilir. Sefer görev emirleri için 4/11/1983 tarihli ve 2941 sayılı Seferberlik ve Savaş Hali Kanunu ile 24/5/1990 tarihli ve 90/500 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Seferberlik ve Savaş Hali Tüzüğü ve ilgili diğer mevzuat hükümlerine göre işlem yapılır. f) Sefer görev emirlerine tabi araçlara, trafik tescil şube veya bürolarınca yapılacak işlemler bu Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-5'teki talimata göre yapılır. g) Tescili yapılan araçlar ve sahiplerine ilişkin bilgiler ile sonradan araç üzerinde yapılan her türlü işlem ve değişiklikler trafik tescil kuruluşlarınca derhal bilgisayar ortamına aktarılır. Ayrıca, yapılan işlem ve değişikliğe dair bilgi ve belgelerden Emniyet Genel Müdürlüğünce gerekli görülenler tescil dosyasına konulmak üzere aracın kaydının bulunduğu trafik tescil kuruluşuna postayla veya elektronik sistemle gönderilir. ğ) Tescil edilen araçlara ve sahiplerine ilişkin bilgiler ile sonradan araç üzerinde yapılan her türlü işlem ve değişiklikler elektronik sistemle Gelir İdaresi Başkanlığına, bunun mümkün olmaması halinde ise en geç onbeş iş günü içinde yazılı olarak ilgili vergi dairesine bildirilir. h) Tescil plakalarında, plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşun mührü bulunur. Tescile yetkili kuruluşlar ile Emniyet Genel Müdürlüğünce yetkilendirilen kurum veya kuruluşlar tarafından düzenlenen plaka basım talep belgesi (Ek-45) yazılı veya elektronik ortamda ibraz edilmeden plaka basımı yapılmaz. Plaka basım talep belgesi veya buna ilişkin elektronik bildirim plakayı basan kuruluş tarafından en az üç yıl süre ile muhafaza edilir. ı) Tüzel kişiler veya yabancılar adına yapılacak araç tescillerinde istenilecek bilgi ve belgeler ile diğer hususlar Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir. i) Ambulans ve acil sağlık araçlarının tescillerinde il sağlık müdürlüğünün ambulans/acil sağlık aracı uygunluk yazısının ibraz edilmesi zorunludur. j) Ülkemizde belirli bir süre kullanıldıktan sonra tekrar yurt dışına çıkarılmak üzere geçici ithal yoluyla getirilenler ile iş amacına göre üzerine çeşitli ekipmanlar monte edilmiş ve karayolunda insan, hayvan ve yük taşımasında kullanılamayan araçlar hariç olmak üzere, direksiyonu sağda olan araçların tescili yapılmaz. 56 EK k) Araçlar üzerinde 28/11/2008 tarihli ve 27068 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Araçların İmal, Tadil ve Montajı Hakkında Yönetmelikte belirtilen şekillerde değişiklik yapılmış olması halinde, aracın muayenesinin yeniden yaptırılması zorunludur. l) Başka bir trafik tescil kuruluşuna nakil giden araçların tescil dosyaları bir yıl geçmedikçe imha edilemez.” MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “MADDE 31 – Tescili zorunlu ve ilk tescili yapılacak olan araçların tescil işlemleri; aracın satın alınma veya gümrükten çekilme tarihinden itibaren üç ay içinde araç sahibinin ilgili trafik tescil kuruluşuna veya Emniyet Genel Müdürlüğünün belirleyeceği kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine müracaat etmeleri suretiyle yapılır. Tescil işleminin yapılabilmesi için sahiplik belgesi, uygunluk belgesi, zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçesi ve özel tüketim vergisi ödeme belgesinin aslının ibraz edilmesi zorunludur. Ancak, bu belgelere ait bilgilerin Emniyet Genel Müdürlüğünce ilgili kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya diğer özel hukuk tüzel kişilerinden elektronik sistemle alınabilmesi halinde, ibraz zorunluluğu aranmaz. Tescile tabi ve Türkiye’de tescil edilecek olan araçları imal veya ithal edenler; bu araçların uygunluk belgesi bilgileri ile Emniyet Genel Müdürlüğünce gerekli görülen diğer bilgilerini, güvenli elektronik imza kullanarak Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesindeki bilgi sistemine elektronik ortamda kaydetmek zorundadırlar. Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenecek tarihten itibaren bilgi sistemine kayıtlı olmayan araçların tescil işlemi yapılmaz. İthalatçı veya imalatçı tarafından Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesindeki bilgi sistemine elektronik ortamda kaydedilen araçların, tescil edileceği safhaya kadar el değiştirmesi veya üzerinde tadilat yapılması halinde, bu değişikliklerin bilgi sistemine işlenmesi amacıyla bildirim zorunluluğu getirmeye ve bu şekilde yapılacak bildirimlerin usul ve esaslarını tespit etmeye, Maliye Bakanlığının görüşünü almak suretiyle Emniyet Genel Müdürlüğü yetkilidir. Araç imal veya ithalatçıları, kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk kişileri, içeriği Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından belirlenerek bilgi sisteminde oluşturulan taahhütnameleri güvenli elektronik imzaları ile imzalamaları halinde yetkilendirilmiş sayılırlar. Buna ilişkin diğer usul ve esaslar Emniyet Genel Müdürlüğünün resmi internet sitesinde yayımlanır. Emniyet Genel Müdürlüğü; ilk tescili yapılacak araçların tesciline esas teşkil edecek işlemleri elektronik ortamda bilgi paylaşımı yoluyla yapmak üzere, elektronik ortamda oluşturduğu bir ay süreyle geçerli Ek-46’daki tescile ilişkin geçici belgeyi basmak ve araç sahibine vermek üzere kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerini, belirleyeceği usul ve esaslar doğrultusunda yetkilendirebilir. Yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişileri, yapacakları işlemleri, kendi aralarında noterde düzenleyecekleri protokol çerçevesinde başka gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine de yaptırabilirler. Düzenlenen protokolün bir nüshası Emniyet Genel Müdürlüğüne gönderilir. Elektronik ortamda gönderilmesi halinde, protokol ayrıca yazılı olarak gönderilmez. Emniyet Genel Müdürlüğünce yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerinin, yapacakları işlemler için başka gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine yetki vermeleri halinde, yetki verilecek gerçek veya tüzel kişinin oda sicil kaydı (ticaret odası, sanayi ve ticaret odası, ilgili esnaf odası ve benzeri) ve vergi kaydının bulunması gerekir. Ayrıca, yetki verilecek kişinin gerçek kişi olması halinde ilgili kişinin, tüzel kişilik olması halinde ise, şirketi temsile yetkili olan kişi ile bilgi sistemi üzerinde işlem yapmaya yetki verecekleri kişinin; malvarlığına, topluma, kamu güvenliğine, kamunun sağlığına, 57 EK kamu barışına, ulaşım araçları veya sabit platforma, genel ahlaka, millete ve devlete, devletin güvenliğine, anayasal düzen ve bu düzenin işleyişine karşı suçlardan hüküm giymemiş olmaları şarttır. Buna ilişkin diğer usul ve esaslar Emniyet Genel Müdürlüğünün resmi internet sitesinde yayımlanır. Tescil işlemlerinde; gerçek kişiler için Kimlik Paylaşımı Sisteminde yer alan yerleşim yeri adresi, yerleşim yeri adresi yurtdışında olan Türk vatandaşlarının Kimlik Paylaşımı Sisteminde yer alan diğer adresi, tüzel kişiler için ise ticaret sicil gazetesi, tüzük veya diğer resmi kayıt belgelerinde belirtilen adresi esas alınır. Yabancılar için tescile esas adres bilgisi ise Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir. Tescil edilen her araca, sahibinin tescile esas adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil kuruluşunun il kodu, harf ve rakam grubunu içeren bir tescil plakası tahsis edilir. Kamu kurum veya kuruluşlarınca finansal kiralama yoluyla kiralanan ve ilk defa tescili yapılacak araçlara, kiracının tescile esas adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil kuruluşunun il kodu, harf ve rakam grubunu içeren tescil plakası da tahsis edilebilir. 23/9/2004 tarihli ve 25592 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Araç Muayene İstasyonlarının Açılması, İşletilmesi ve Araç Muayenesi Hakkında Yönetmelikte belirtilen ilk muayene süresini geçirmiş araçlar, bir aylık muayene süresi verilmek suretiyle tescil edilir. Tescil müracaatının; a) Trafik tescil kuruluşlarına yapılması halinde; 1) Tescil işlemi, araç sahibinin tescile esas adresinin bulunduğu yerdeki trafik tescil şube veya bürosunda yapılır. 2) Araçların ilk tescilleri, araç sahiplerinin, kanuni temsilcilerinin, vekillerinin veya kamu kurum veya kuruluşları ile tüzel kişiliklerce yetkilendirilen kişilerin ibrazı mecburi belgeleri göstererek üzerindeki bilgiler tam, okunaklı, örneğine uygun olarak doldurulmuş, bu Yönetmeliğin ekinde yer alan "Araç Trafik Tescil Müracaat ve İşlem Formu” (Ek-1)’nu veya işlemi yapan trafik tescil kuruluşunca elektronik ortamda düzenlenen “Araç Tescil İşlem Formu” (Ek-43/A-B)’nu trafik tescil şube veya bürolarında yetkili memurun önünde imzalaması suretiyle yapılır. 3) Araç sahibince beyan edilen bilgilerden araca ait olanlar ibraz edilen belgelerle, kişiye ait olanlar ise nüfus hüviyet cüzdanı ve Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü Merkezi Nüfus İdaresi Sistemi kayıtlarından karşılaştırılarak yetkili memurca tasdik edilir. 4) Araca ait ibraz edilen belgelere "............... plakaya tescil yapılmıştır" kaşesi vurulur ve bu belgelerden gerekli görülenler muhafaza edilmek üzere araç sahibine iade edilir. 5) Araca ve tesciline dair bilgiler Emniyet Genel Müdürlüğünce elektronik ortamda tutulur. Ayrıca, tescile dair müracaat formları (Ek-1, Ek-43/A-B) ve gerekli diğer belgelerin saklanacağı dosya oluşturularak, tescil plaka numarasına göre arşivlenir. Araç dosyasına konulacak belgeler Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir. 6) Tescili yapılan araçların tescille birlikte aynı anda trafikten çekilmesi talebinde bulunulması halinde, öncelikle tescil işlemi yapılır, ancak motorlu araç trafik belgesi düzenlenmez ve tescil plakası bastırılmaz. Tescil işlemini takiben 41 inci madde hükümleri doğrultusunda trafikten çekme işlemi yapılır. b) Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından yetkilendirilen kamu kurum veya kuruluşları ile gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine yapılması halinde; 1) Yetki verilenler, satışı yapılan aracın tescili amacıyla, araca ve sahibine ait bilgiler ile gerekli görülen diğer bilgileri, Emniyet Genel Müdürlüğü bünyesindeki bilgi sistemine güvenli elektronik imzalı olarak bildirirler. 2) Bu bildirim üzerine, aracın tescilinde herhangi bir sakınca olmadığının anlaşılması halinde tescil işlemi elektronik ortamda gerçekleştirilir. 58 EK 3) Tescil işleminin gerçekleşmesiyle birlikte Emniyet Genel Müdürlüğünce elektronik ortamda bir ay süreyle geçerli tescile ilişkin geçici belge ve plaka basım talep belgesi oluşturulur. Belgeler, tescil bildiriminde bulunanlarca iki suret olarak basılır. Belgelere kaşe veya mühür basılarak yetkilendirilen kişi tarafından imzalanır. Belgelerin birer sureti araç sahibine verilir, birer sureti ise, diğer belgelerle birlikte beş yıl süreyle muhafaza edilir. 4) Araç sahibi adına yapılacak tescil nedeniyle düzenlenmesi gereken değerli kâğıtların bedelleri, yetki verilenlerce tahsil edilebilir. Buna dair usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir. 5) Araç tescil belgesi ve motorlu araç trafik belgesinin bir ay içerisinde teslim edilememesi halinde, araç sahibine sorumluluk yüklenemez. 6) Araç tescil belgesinin araç sahibine teslim edilmesi ile birlikte tescile ilişkin geçici belge hükümsüz sayılır. 7) Araç imal veya ithal edenler ile tescile ilişkin geçici belgeyi basmak ve araç sahibine vermek üzere yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerinin, araçların tesciline ilişkin olarak yapacakları işlemler, müracaat sırasında ibraz edilmesi zorunlu belgeler, tescile ilişkin geçici belgenin basılmasına ve araç sahiplerine teslim edilmesine ilişkin usul ve esaslar ile muhafaza edilmesi gereken belgeler Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir. 8) Yetkilendirilen gerçek veya özel hukuk tüzel kişileri, yapacakları işlemleri, aralarında yapacakları protokol çerçevesinde başka gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine yaptırmaları halinde; muhafaza edilmesi gereken belgeler protokolün taraflarınca beş yıl süreyle muhafaza edilmek üzere yeterli sayıda düzenlenir. Emniyet Genel Müdürlüğü, araç imal veya ithal edenler ile yetki verilenlerin, araçların tesciline ilişkin olarak yaptıkları işlemleri, belirlenen usul ve esaslara uygun olarak yapıp yapmadığını denetlemeye yetkilidir.” MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 33 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Motorlu araç trafik belgesi ve geçerliliği MADDE 33 – Motorlu araç trafik belgesi, tescil işlemleri tamamlanmış araçların trafiğe çıkarılmasına müsaade edilen ve muayene sürelerini belirleyen bir belgedir. Motorlu araç trafik belgesi, veriliş tarihinden itibaren Ulaştırma Bakanlığınca araç muayenesi ile ilgili olarak çıkartılan Yönetmeliğin öngörmüş olduğu muayene süresi içerisinde geçerlidir. İlk tescili yapılan araçlar için düzenlenen tescile ilişkin geçici belgelerin geçerlilik süresi içinde, motorlu araç trafik belgesi alma zorunluluğu aranmaz. Motorlu araç trafik belgesi, her muayene süresi sonunda yetkili kılınmış muayene istasyonu görevlilerince, taşıt cinslerine göre yönetmelikte belirtilen süre kadar uzatılır ve trafik belgesinin muayeneye ait bölümüne gerekli kayıtlar işlenerek tasdik ve imza edilir. Motorlu araç trafik belgesi, yıpranması, kaybolması veya muayene bölümlerinin bitmiş olması halinde, herhangi bir tescil biriminde yenilenir. Bu değiştirmelerde tescil belgesindeki bilgiler esas alınır. Yenilenen belgelerin eskileri alınarak iptal edilir.” MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 39 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye bu fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “Ekonomik ömrünü doldurma, eskime, yıpranma, kaza, yanma, tahrip edilme ve benzeri nedenlerle kullanılamaz duruma gelen araçlar; sahiplerinin, kanuni temsilcilerinin, vekillerinin veya tüzel kişiliklerce yetkilendirilen kişilerin dilekçesi üzerine, muayeneye tabi tutulmadan; ilgili vergi dairesinden alınmış motorlu taşıtlar vergisi, gecikme faizi, 59 EK gecikme zammı, vergi cezası, trafik idari para cezası ile 25/6/2010 tarihli ve 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 30 uncu maddesine göre verilen idari para cezaları ile geçiş ücreti borcu bulunmadığına dair ilişik kesme belgesinin veya hurdaya ayrılmasında sakınca bulunmadığına dair belgenin ibrazı ve kayıtlarında haciz, rehin, tedbir gibi kısıtlayıcı şerhler bulunmaması halinde, müracaat tarihi itibariyle herhangi bir trafik tescil şube veya bürosunda hurdaya çıkarılır. Hurdaya çıkarılacak araçtan dolayı yukarıda sayılan hususlarla ilgili borcu bulunmadığının Gelir İdaresi Başkanlığından elektronik sistemle tespit edilebilmesi halinde, belge ibrazı zorunluluğu aranmaz.” “M1, N1 kategorisindeki araçlar ile motosiklet ve motorlu bisiklet haricindeki üç tekerlekli araçların hurdaya ayrılması işlemleri sırasında 30/12/2009 tarihli ve 27448 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ömrünü Tamamlamış Araçların Kontrolü Hakkında Yönetmeliğin ek-3’ünde örneği yer alan “Araç Kayıttan Düşme ve Bertaraf Formu”nun ibrazı zorunludur.” MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 53 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “MADDE 53 – Tescil plakalarının niteliklerine ve ölçülerine ait esaslar aşağıda gösterilmiştir. a) Nitelikleri Tescil plakaları, 0.97 mm. kalınlığında DIN 1745 standardına uygun AL 99,5 F11 ½ sertlikte, gerilme kuvveti 100-150 N/mm, % 0.2 akıcılık sınırı, en az 90 N/mm, uzama direnci en az % 6 (a 10) standardında dikdörtgen biçiminde alüminyumdan yapılır. Harf ve rakamlar ile plaka kenarları preste en az 1, en çok 3 milimetre kabartılır ve köşeleri 1 santimetre yarıçapla yuvarlatılır. Plaka kenarları (bordürü) genişliği 5 milimetre olur. Geçici plakalardan gümrük plakaları ile altı güne kadar verilen plakalar, plastik veya karton kâğıttan yapılabilir. Bunların üzerinde ayrıca sol üst köşeden sağ alt köşeye doğru 2 santimetre genişlikte beyaz renkli bir bant bulunur. b) Ölçüleri 1) Motorlu bisiklet, motosiklet, yük motosikleti ve lastik tekerlekli traktörlerde 15x24 santimetre, 2) Otomobil, kamyonet, minibüs, kamyon, çekici ve otobüslerde ön plaka 11x52, arka plaka 21x32 santimetre; ithal araçlarda plaka yerlerinin bu ölçülere uymaması halinde ölçüler 15x30 santimetre, en ve boyda olur. 3) Harf ve rakam gruplarının plaka üzerindeki yerleri ile genişlik, yükseklik, çizgi kalınlığı ve aralıklarına ait ölçüler; 12, 12/A, 12/A-1, 12/B, 12/B-1, 12/C, 12/C-1, 12/G, 12/G-1, 12/H, 12/H-1, 12/J, 12/J-1, 12/K, 12/K-1, 12/L, 12/L-1, 12/M, 12/M-1, 12/N, 12/N-1, 12/N-2, 12/P, 12/P-1, 12/P-2, 12/R, 12/R-1, 12/R-2, 12/S, 12/S-1, 12/S-2, 12/T, 12/U, 12/V eklerdeki şekillerde gösterilmiştir. Özürlülere ait araçların trafik tescil kuruluşlarınca tescil işlemlerinin yapılması sırasında; a) Bizzat kullanım amacıyla özürlüler tarafından ithal edilen özel tertibatlı otomobiller ile motosikletlerin tescil belgelerine ve bilgisayar kayıtlarına, "Araç sahibi tarafından kullanılması zorunlu olup, ilgili gümrük müdürlüğünün izni olmadan devri, satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının vekâletname ile devredilmesi, kiralanması, ödünç verilmesi, özel tertibatının kaldırılması veya değiştirilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur. b) Özürlüler tarafından ithal edilen özel tertibatlı minibüslerin tescil belgelerine ve bilgisayar kayıtlarına "Araç sahibinin üçüncü dereceye kadar kan ve sihri hısımlarından bir sürücü veya noterce düzenlenmiş iş akdine bağlı olarak istihdam edilen bir sürücü 60 EK tarafından kullanılması zorunlu olup, ilgili gümrük müdürlüğünün izni olmadan devri, satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının vekâletname ile devredilmesi, kiralanması ödünç verilmesi, özel tertibatının kaldırılması veya değiştirilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur. c) Özürlülük derecesi % 90’ın altında olan özürlüler tarafından bizzat kullanılmak amacıyla özel tertibatlı araçların Özel Tüketim Vergisinden muaf olarak yurt içinden ilk iktisabında tescil belgelerine, "İlk iktisap tarihinden itibaren beş yıl geçmedikçe Özel Tüketim Vergisi ödenmeden devri, satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının vekâletname ile devredilmesi, özel tertibatının kaldırılması veya değiştirilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur. ç) Özel tertibatı olmayıp, özürlülük derecesi % 90 ve üzeri olan malul ve engelliler tarafından Özel Tüketim Vergisinden muaf olarak bizzat ithal edilen araçların tescil belgelerine ve bilgisayar kayıtlarına, "Araç sahibi özürlü kişinin kanuni mümessili ile üçüncü dereceye kadar kan ve sihri hısımlarından bir sürücü veya noterce düzenlenmiş iş akdine bağlı olarak istihdam edilen bir sürücü tarafından kullanılması zorunlu olup, beş yıl içerisinde Özel Tüketim Vergisi ödenmeden devri, satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının vekâletname ile devredilmesi, kiralanması, ödünç verilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur. Ayrıca ithal araçların gümrük şahadetnamelerinde, yukarıda belirtilen şerh dışında varsa diğer şerhler de tescil belgesine işlenir. d) Özürlüler tarafından ithal edilerek getirilen araçların, aynı durumdaki başka bir özürlüye devri veya bunların ölümü sonucunda varislerine intikali halinde, bu araçlar gümrük vergisinden muaf olup, devir ve tescil işlemi ilgili gümrük müdürlüğünün iznine bağlıdır. e) Özel tertibatı olmayıp, özürlülük derecesi % 90 ve üzeri olan özürlüler tarafından Özel Tüketim Vergisinden muaf olarak yurt içinden satın alınıp ilk iktisabı yapılan araçların tescil belgelerine “İlk iktisap tarihinden itibaren beş yıl geçmedikçe Özel Tüketim Vergisi ödenmeden devri, satışı, hibesi, intifasının mülkiyeti muhafaza kaydıyla veya sair şekillerde akden devri, tasarruf hakkının vekâletname ile devredilmesi yasaktır." şeklinde şerh konulur. f) Özürlülere ait yurt dışından ithal edilmiş olan özel tertibatlı araçların Yönetmelikte izin verilen kişiler dışında başkaları tarafından kullanıldığının tespiti halinde; araç trafikten men edilerek bu hususta düzenlenecek bir tutanakla mer'i mevzuat çerçevesinde işlem yapılmak üzere Gümrük Müsteşarlığının ilgili birimlerine intikal ettirilir. Talep halinde, trafik tescil kuruluşları tarafından özürlülerin araçları için ayrılmış park yerlerinden istifade etmeleri amacıyla, özürlülere örneği Ek:47’de gösterilen park kartı verilir. Park kartlarının verilmesi, kullanılması ve iptaline dair usul ve esaslar Emniyet Genel Müdürlüğünce belirlenir.” MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 65 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “MADDE 65 – Araçların üzerinde, Araçların İmal, Tadil ve Montajı Hakkında Yönetmelikte belirtilen şekillerde yapılan her türlü teknik değişiklik ile aracın rengine ilişkin değişikliklerin, değişikliğin meydana geldiği tarihten itibaren otuz gün içinde herhangi bir trafik tescil şube veya bürosuna bildirilerek tescil kayıtları ile belgelerine işletilmesi, araç sahibinin adresine ilişkin değişikliklerin ise, otuz gün içinde herhangi bir trafik tescil kuruluşuna bildirilmesi zorunludur. Emniyet Genel Müdürlüğü, araçlar üzerinde teknik değişiklik yapan veya yapılan değişikliklere ilişkin belgeleri onaylayan kişi veya kuruluşlara, bu değişikliklerin aracın bilgisayar kayıtlarına işlenmesi amacıyla bildirim zorunluluğu getirmeye, bu 61 EK bildirimlerin yapılmasına ilişkin usul ve esasları, Maliye Bakanlığının görüşünü almak suretiyle belirlemeye yetkilidir. Üzerinde değişiklik yapılıp da süresi içinde bildirilmeyen araçlar, değişiklik belgelendirilip trafik tescil kuruluşunda tescil edilinceye ve belgelerine işletilinceye kadar trafikten men edilir.” MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 71 inci maddesinin üçüncü fıkrasının sonunda yer alan “istenir” ibaresi “istenebilir” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan ek-12/D, ek-12/D1, ek-12/E, ek-12/E1, ek12/F, ek-12/F1 ve ek-12/Z yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğe, ekteki ek- 45, ek- 46 ve ek- 47 eklenmiştir. MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki ek madde eklenmiştir. “Belediyelerce kurulan elektronik sistemlerin Emniyet Genel Müdürlüğünce kullanılması EK MADDE 2 – Belediyelerce kendi bütçe kaynakları kullanılarak, karayollarında can ve mal güvenliğini sağlamak, düzenli ve güvenli trafik akışını temin etmek amaçlarına hizmet etmek üzere kurulmuş veya kurulacak elektronik sistemlerin Emniyet Genel Müdürlüğünce trafik ihlallerinin tespiti amacıyla kullanılması durumunda, bu sistemler üzerinden yapılan aylık tespitlere dayanılarak düzenlenen trafik idari yaptırım karar tutanaklarında yer alan trafik idari para cezasının % 30’u oranındaki tutar, izleyen ayın sonuna kadar Emniyet Genel Müdürlüğü bütçesinden ilgili belediyelere sistem kullanımı hizmet bedeli olarak ödenir. Bu madde kapsamında hizmetinden yararlanılacak elektronik sistemlerin taşıması gereken teknik özellikler, kurulması gereken yerler ve belediyelerle yapılacak protokollere ilişkin diğer şartlar ile uygulamaya ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ve İçişleri Bakanlığınca (Emniyet Genel Müdürlüğü) müştereken belirlenir.” MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. “Özürlü işaretinin plakalar üzerinden kaldırılması GEÇİCİ MADDE 6 – Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce, özürlülere ait özel tertibatlı araçlar ile özürlülük derecesi % 90 ve üzerinde olan özürlüler adına tescil edilmiş özel tertibatı olmayan araçlara verilmiş olan ve üzerinde özürlülere mahsus işaret bulunan tescil plakaları, araç sahiplerinin istemeleri halinde veya zayi, yıpranma ya da aracın bir başka tescil kuruluşuna nakli durumunda ek-12/U ve ek-12/V'de nitelik ve ölçüleri gösterilen tescil plakaları ile değiştirilir.” MADDE 14 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 15 – Bu Yönetmelik hükümlerini İçişleri, Çevre ve Şehircilik ile Ulaştırma Bakanları yürütür. 62 EK 63 EK 64 EK 65 EK 66 EK 67 EK [R.G. 09 Eylül 2011 – 28049] —— • —— Orman ve Su İşleri Bakanlığından: ORMAN KANUNUNUN 17 VE 18 İNCİ MADDELERİNİN UYGULAMA YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç ve kapsam MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun 17 ve 18 inci maddelerine göre verilecek izinlere ait iş ve işlemler ile aynı Kanunun 115, Ek 9, Ek 11 ve Geçici 8 inci maddelerine ilişkin uygulama usul ve esasları ile bunlardan tahsil edilecek bedellere ait iş ve işlemleri düzenlemektir. Dayanak MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 6831 sayılı Orman Kanununun Ek 5 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Ağaçlandırma bedeli: Orman sayılan alanlarda izin verilmesi sonucu bu yerlerin ağaçlandırılması için yapılacak giderlerin karşılığı olarak alınan bedeli, b) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri: 3/9/2005 tarihli ve 25925 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Hizmetlerine İlişkin Usul ve Esasların 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen gelirleri, c) Arazi izin bedeli: Orman sayılan alanlarda verilecek izinlerden her yıl alınacak bedeli, ç) Bakan: Orman ve Su İşleri Bakanını, d) Bakanlık: Orman ve Su İşleri Bakanlığını, e) Bölge müdürlüğü: Orman bölge müdürlüklerini, f) Çevresel etki değerlendirmesi (ÇED) belgesi: 17/7/2008 tarihli ve 26939 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliğine göre verilecek “ÇED olumlu” kararı veya “ÇED gerekli değildir” kararını veya Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliği kapsamı dışında olduğuna dair belgeyi, g) Deflatör: Kalkınma Bakanlığınca her yıl belirlenen cari fiyatları, sabit fiyatlara çeviren dönüştürme katsayısını, ğ) Devlet idareleri: Bu Yönetmelikte tanımlanan genel bütçe kapsamındaki kamu idarelerini, h) Fabrika: Olması gereken üniteleriyle birlikte orman ürünlerini mekanik ve/veya kimyasal metotlarla işleyip mamul ya da yarı mamul hale getiren tesisleri, ı) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri: 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanununun ekli (I) sayılı cetvelinde yer alan idareleri, i) Genel Müdürlük: Orman Genel Müdürlüğünü, j) Heyet: Bölge müdürlüğünce; bölge müdür yardımcısı, şube müdürü, mühendis veya ilgili orman işletme müdür yardımcısı başkanlığında; ilgili orman işletme müdür yardımcısı, 68 EK ilgili orman işletme şefi varsa kadastro ve mülkiyet şefi ve/veya bir teknik elemandan oluşturulan en az üç kişilik komisyonu, k) Hızar tesisi: Tek testereli, muhtelif şekilde hareket eden ve orman emvali biçme işlerini yapan makineli işletmeleri, l) Kesin izin: Orman Kanununun 17 ve 18 inci maddelerine göre amacı doğrultusunda kullanılmak üzere verilecek izni, m) Kamu kurum ve kuruluşları: Bu Yönetmelikte tanımlanan genel bütçe kapsamı dışında yer alan kamu idarelerini, n) Katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesisleri: Evsel, endüstriyel, tıbbi, tehlikeli atıklar ile inşaat yıkıntı ve atıklarının usulüne uygun olarak geri kazanıldıkları, bertaraf edildikleri veya belirli teknik standartlara göre depolandıkları tesisleri, o) Kira artış oranı: Türkiye İstatistik Kurumu tarafından bir önceki yılın aynı ayına göre açıklanan yıllık üretici fiyat endeksi oranını, ö) Kira bedeli: İzne konu orman sayılan alandaki tesislerin bir kısmının veya tamamının işletme hakkının kiralanması halinde, kiralayan ile kiracı arasında düzenlenen sözleşmede belirtilen ve kiralama işleminden dolayı kiracı tarafından tahsil edilen tüm bedelleri, p) Ocak: Odun kömürü, terebentin, katran, sakız ve benzeri gibi işletilmesinde ağaç kullanılan ocakları, r) Ormancılık bürosu: Orman mühendisi veya orman yüksek mühendisi unvanına sahip, ruhsatlı serbest meslek mensubu veya ruhsatlı serbest yeminli meslek mensuplarının, 8/4/2009 tarihli ve 27194 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ormancılık ve Orman Ürünleri Bürolarının Kuruluş ve Çalışma Esasları Yönetmeliği hükümlerine göre kurdukları serbest ormancılık veya serbest yeminli ormancılık bürolarını, s) Orman idaresi: Orman Genel Müdürlüğü merkez ve taşra teşkilatını, ş) Orman köylüleri kalkındırma geliri: 31/12/2005 tarihli ve 26040 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Orman Köylüleri Kalkınma Hizmetlerine İlişkin Esas ve Usullerin 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen gelirini, t) Orman ürünleri bürosu: Orman endüstri mühendisi veya orman endüstri yüksek mühendisi unvanına sahip, ruhsatlı serbest meslek mensubu veya ruhsatlı serbest yeminli meslek mensuplarının, 8/4/2009 tarihli ve 27194 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ormancılık ve Orman Ürünleri Bürolarının Kuruluş ve Çalışma Esasları Yönetmeliği hükümlerine göre kurdukları serbest orman ürünleri veya serbest yeminli orman ürünleri bürolarını, u) Ön izin: Kesin izinde istenen belgelerin hazırlanması için verilen izni, ü) Ruhsat: Belirli bir bölgede petrol, doğalgaz ile jeotermal ve doğal mineralli su arama veya işletme faaliyetlerinin yürütülebilmesi için ilgili kurum tarafından verilen yetki belgesini, v) Sokak hayvanları bakımevi: Barınacak yeri olmayan veya sahibinin ya da koruyucusunun ev ve arazisinin sınırları dışında bulunan ve herhangi bir sahip veya koruyucunun kontrolü ya da doğrudan denetimi altında bulunmayan sahipsiz evcil hayvanların, kısırlaştırılıp aşılanarak alındıkları ortama bırakılıncaya veya bu zaman zarfında sahiplendirilinceye kadar geçici olarak kaldığı tesisleri, y) Şerit tesisi: İki volan üzerinde hareket eden ve orman emvali biçme işlerini yapan makineli işletmeleri, z) Teminat: Her yıl Genel Müdürlükçe belirlenen ve taahhüt senedi hükümlerinin yerine getirilmesini temin maksadıyla alınan değeri, aa) Toplam proje bedeli: İzne konu edilecek orman sayılan alan üzerinde kurulması planlanan tesislerin, metraj cetveli ve cari yıl birim fiyatları baz alınarak hazırlanmış maliyetini, 69 EK bb) ÜFE: Türkiye İstatistik Kurumu tarafından bir önceki yılın aynı ayına göre açıklanan yıllık üretici fiyat endeksini, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Petrol ve Doğalgaz İzin İşlemleri Müracaat ve taleplerin değerlendirilmesi MADDE 4 – (1) Ruhsatlı sahalarda, petrol ve doğalgaz arama ve işletilmesi için gerekli yer ve tesislere izin verilebilir. (2) Talep sahibi; izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini ve yüzölçümünü belirten yazılarına, a) Ruhsatını, b) Ruhsatın ve talep sahasının üzerinde gösterildiği 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, c) Meşcere haritasını, ç) Orman kadastro haritasını, d) 1/1000 veya uygun ölçekli vaziyet planını, e) Koordinat özet çizelgesini, f) İlgili kanunlar uyarınca alınması gereken ÇED, sit ve benzeri belge, görüş, karar veya muvafakatı, g) Talep edilen sahada yapılacak tesislerin metraj cetveli ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, ilgili Devlet idareleri veya kamu kurum ve kuruluşlarınca belirlenecek cari yıl birim fiyatlarına veya proforma faturalarına göre hazırlanmış keşif özetlerini, dört takım halinde ekleyerek izin müracaatında bulunur. (3) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler, eksik veya yanlış evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep değerlendirmeye alınmaz. Evrakın tam olması halinde heyet tarafından arazi üzerinde gerekli incelemeler yapılarak, tesislerin Devlet ormanlarında yapılmasında kamu yararı ve zaruret olup olmadığı hususunu da içeren kesin izin raporu düzenlenir. (4) Kesin izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Bakanlıkça ruhsat süresi kadar kesin izin verilebilir. Verilen izin ilgiliye tebliğ edilir. Bir ay içinde bedeller, teminat ve taahhüt senedi alınır. İzin sahasının köşe noktalarına zeminden bir metre yükseklikte koordinat değerleri belirli sabit işaretler tesis ettirilerek saha teslimi yapılır. (5) Aksi halde verilen izin resen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. Alınacak bedeller MADDE 5 – (1) Petrol ve doğalgaz arama izinlerinden; a) Ağaçlandırma bedeli, b) 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli, alınır. (2) Petrol ve doğalgaz tesis ve işletme izinlerinden; a) Ağaçlandırma bedeli, b) 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (2) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli, c) Orman köylüleri kalkındırma geliri, ç) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri, d) Ancak; tesis izinlerinde, tesisin oturma alanı dışında kalan keşif özeti bulunmayan saha için 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli ayrıca, alınır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM 70 EK Define Arama, Arkeolojik Kazı, Restorasyon, Ocak, Fabrika, Hızar ve Şerit Kurma İzinleri Define arama, arkeolojik kazı ve restorasyon izni MADDE 6 – (1) Define arama taleplerinde talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkisini ve yüzölçümünü belirten yazılarına; a) Define arama ruhsatını, b) Ruhsat ve talep sahasının üzerinde gösterildiği 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, c) Meşcere haritasını, ç) Orman kadastro haritasını, d) Koordinat özet çizelgesini, e) 1/100 ölçekli vaziyet planını, dört takım halinde ekleyerek orman idaresinden izin talebinde bulunur. (2) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler, eksik ve yanlış evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep değerlendirmeye alınmaz. Evrakın tam olması halinde heyet tarafından arazi üzerinde gerekli incelemeler yapılarak, talep edilen sahanın Devlet ormanlarına rastlayan kısımları için bedelli izin raporu tanzim edilir. (3) Uygun görülenlere define arama ruhsat süresi dikkate alınarak 27/1/1984 tarihli ve 18294 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Define Arama Yönetmeliğindeki şartlarla Genel Müdürlükçe izin verilir. İzin sahibine tebliğ edilir. İzin sahibinden teminat, ağaçlandırma bedeli ve 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli ile taahhüt senedi alınarak saha teslimi yapılır. Tebligat tarihinden itibaren bir ay içerisinde bu işlemler tamamlanmadığı takdirde ikaz yapılmaksızın verilen izin iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. (4) Kültür ve Turizm Bakanlığı; arkeolojik kazı ve restorasyon yapılmak istenen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini ve yüzölçümünü belirten yazılarına; a) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, b) Meşcere haritasını, c) Orman kadastro haritasını, ç) Koordinat özet çizelgesini, d) 1/1000 veya uygun ölçekli vaziyet planını, ekleyerek bölge müdürlüğüne izin için müracaat eder. (5) Heyet tarafından arazi üzerinde gerekli incelemeler yapılarak, talep edilen sahanın Devlet ormanlarına rastlayan kısımları için bedelsiz izin raporu tanzim edilir. Uygun görülenlere Genel Müdürlükçe izin verilebilir. İzin sahibine tebliğ edilir. İzin sahibinden taahhüt senedi alınır ve saha teslimi yapılır. Tebligat tarihinden itibaren bir ay içerisinde yukarıda belirtilen işlemler tamamlanmadığı takdirde ikaz yapılmaksızın verilen izin iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. Ocak izinleri MADDE 7 – (1) Devlet ormanları içerisinde veya bu orman sınırlarına dört kilometreye kadar olan yerlerde odun kömürü, terebentin, katran, sakız ve benzeri gibi işletilmesinde ağaç kullanılan ocakların açılması için izin verilebilir. Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkisini ve yüzölçümünü belirten yazılarına, a) Orman sayılan yerlerde talep sahasının; 1) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, 2) Meşcere haritasını, 3) Orman kadastro haritasını, 4) İzin sahasına ait koordinat özet çizelgesini, 5) 1/200 ölçekli vaziyet planını, b) Orman sayılmayan yerlerde ise talep sahasının; 71 EK 1) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, 2) 1/200 ölçekli vaziyet planını, 3) Mülkiyet belgesi ve/veya kira kontratını, dört takım halinde ekleyerek bölge müdürlüğünden izin talebinde bulunur. (2) Heyetçe, civar ormanların bu tip ocakları besleyecek verim gücü ve üretim miktarı, kaçakçılık ve yangına hassasiyet gibi hususlar dikkate alınarak orman sınırları içinde bulunanlara bedelli, orman sınırları dışında bulunanlara bedelsiz izin raporu düzenlenir. Uygun görülenlere Genel Müdürlükçe izin verilir. (3) Verilecek izin süresi orman idaresince belirlenir. Verilen izin, izin sahibine tebliğ edilir. Orman sınırları içinde verilen izinlerde bedellerle birlikte teminat ve taahhüt senedi, orman sınırları dışında ise taahhüt senedi alınır. Tebligat tarihinden itibaren bir ay içerisinde bu işlemler tamamlanmadığı takdirde verilen izin re’sen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. (4) Ocak izni; izin süresinin sona ermesi, hak sahibinin vazgeçmesi, bu Yönetmelik veya taahhüt senedi hükümlerine uyulmaması halinde iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. (5) Orman Kanununun 18 inci maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen sahalarda bu ocakların açılmasına izin verilmez. (6) Devlet ormanları içinde tesis edilecek ocaklardan; a) Ağaçlandırma bedeli, b) 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli, alınır. Fabrika, hızar, şerit kurma izinleri MADDE 8 – (1) Orman ürünlerini işleyecek her türlü fabrika ile Devlet ormanları sınırlarına dört kilometreye kadar olan yerlerde hızar ve şerit tesisi kurmak isteyenlere izin verilebilir. (2) Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkisini ve yüzölçümünü belirten yazılarına; a) Fizibilite raporunu, b) Talep sahasını gösterir 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, c) 1/100 veya uygun ölçekli vaziyet planını, ç) Tesislerin kurulacağı taşınmaza ait mülkiyet belgesini veya kira kontratını, dört takım halinde ekleyerek orman idaresinden izin talebinde bulunur. (3) Heyetçe; arazi incelemesi, fizibilite raporu, civar ormanlarının üretim durumu ve bu tip tesislere olan ihtiyacı dikkate alınarak izin raporu düzenlenir. (4) Uygun görülenlere hammadde garantisi vermemek kaydıyla fabrikalara Bakanlıkça, hızar ve şeritlere Genel Müdürlükçe tesis kurma izni verilebilir. (5) İzin sahipleri, tesis içinde ve çevresinde damgasız ve nakliyesiz kaçak orman emvali bulundurmamayı, işlememeyi ve orman idaresince istenen diğer tedbirleri almayı kabul ettiğini taahhüt etmek zorundadır. (6) Devlet ormanlarında fabrika, hızar, şerit tesislerine izin verilmez. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Balık Üretmek Üzere Tesis Kurma İzinleri Müracaat ve taleplerin değerlendirilmesi MADDE 9 – (1) Balık üretmek üzere Devlet ormanları içinde veya bu orman sınırlarına dört kilometreye kadar olan yerlerde tesis kurulmasına izin verilebilir. (2) Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini, yüzölçümünü ve kullanılacak su kaynağını belirten yazılarına, a) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, 72 EK b) 1/200 veya uygun ölçekli vaziyet planını, c) Koordinat özet çizelgesini, ç) Meşcere haritasını, d) Orman kadastro haritasını, e) Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığınca onaylanmış fizibilite raporunu, f) 1/200 veya uygun ölçekli ağaç röleve planını, g) Tesislere ait avan projesini, ğ) İlgili kanunlar uyarınca alınması gereken ÇED, sit, su tahsis ve benzeri belge, görüş, karar veya muvafakatı, h) İzin verilecek sahada yapılacak tesislerin metraj cetveli ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, ilgili Devlet idareleri veya kamu kurum ve kuruluşlarınca belirlenecek cari yıl birim fiyatlarına veya proforma faturalarına göre hazırlanmış keşif özetlerini, dört takım halinde ekleyerek kesin izin için veya (a), (b), (c), (ç) ve (d) bentlerinde belirtilen belgeleri ekleyerek ön izin için bölge müdürlüğüne müracaatta bulunur. (3) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler, eksik veya yanlış evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep değerlendirmeye alınmaz. Evrakın tam olması halinde heyet tarafından arazi üzerinde gerekli incelemeler yapılarak, Devlet ormanları içerisinde bulunanlara zaruret olup olmadığı hususunu da içeren bedelli, orman sınırları dışında bulunanlara bedelsiz izin raporu düzenlenir. (4) Ön izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Genel Müdürlükçe 24 ay süreli ön izin verilebilir. (5) Kesin izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Genel Müdürlükçe su tahsis belgesindeki süre kadar kesin izin verilebilir. (6) Verilen izin ilgiliye tebliğ edilir. Bir ay içinde bedeller, teminat ve taahhüt senedi alınır. Aksi halde verilen izin resen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. Balık üretmek üzere tesis kurma izinlerine ilişkin diğer hükümler MADDE 10 – (1) Orman sınırları dışındaki taleplerde mülkiyet belgesi veya kira sözleşmesi istenir. (2) Orman sınırları içinde verilen izinlerde; bedeller, teminat ve taahhüt senedi orman sınırları dışında ise taahhüt senedi alınır. (3) Orman sınırları içinde kuluçkahane, havuz gibi balık üretimine yönelik tesislerle birlikte kurulması zorunlu bekçi kulübesi, yatakhane, depo, idari büro gibi geçici tesislere de izin verilebilir. (4) Göl ve deniz yüzeyinde yapılan balık üretimi ile ilgili olarak orman sayılan alanda bekçi kulübesi, depo, ağ serme yeri ve kuluçkahane yapımına izin verilebilir. (5) Yatırıma; kesin izin tarihinden itibaren sekiz ay içinde başlanması ve yine kesin izin tarihinden itibaren tesisin iki yıl içinde tamamlanarak işletmeye açılması mecburidir. Bu süre mücbir sebepler dolayısıyla veya Genel Müdürlükçe uygun görülen hallerde uzatılabilir. (6) Tesisin süresi içinde tamamlanmaması halinde izin iptal edilerek bu Yönetmelik gereği alınan teminat irat kaydedilir. İzni iptal edilen yerlerdeki tamamlanmamış tesisler için taahhüt senedi hükümleri uygulanır. (7) Orman sayılan yerlerde, izin verilen proje dışında tesis yapılamaz. İlave veya tadilat projelerine Genel Müdürlükçe izin verilebilir. İzinsiz yapılan tesislere 6831 sayılı Orman Kanunu hükümlerine göre orman idaresince el konulur. Balık üretmek üzere tesis kurma izinlerinden alınacak bedeller MADDE 11 – (1) Devlet ormanlarında verilen balık üretim tesis izinlerinden; a) Ağaçlandırma bedeli, b)16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (2) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli, 73 EK c) Orman köylüleri kalkındırma geliri, ç) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri, alınır. (2) Ancak; bina izinlerinde, binanın oturma alanı dışında kalan keşif özeti bulunmayan saha için 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli ayrıca alınır. BEŞİNCİ BÖLÜM Yol, Bina ve Diğer Tesis İzinleri İçin İzin Verilmesi Verilecek izinler MADDE 12 – (1) Kamu yararı ve zaruret bulunması halinde; savunma ve güvenlik tesislerine, yol, liman geri hizmet alanı, havaalanı, demiryolu gibi ulaşım tesislerine, enerji nakil hattı, trafo binası, enerji üretim santralleri, rüzgar ölçüm direği gibi enerji tesislerine, telefon iletim hattı, iletişim panosu, ölçüm istasyonu, R/L tesisleri, radyo-televizyon verici istasyonu ve antenleri, elektronik haberleşme sistemlerine ait baz istasyonları, fiber optik kablo gibi haberleşme tesislerine, su arama, su kuyusu, kaptaj, su isale hattı, su deposu, su dolum tesisi, jeotermal kaynak ve doğal mineralli su arama gibi su tesislerine, atık su tesislerine, petrol ve doğalgaz boru hattı, alt yapı tesislerine, katı atık transfer istasyonu, katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesislerine, baraj, gölet, sokak hayvanları bakımevi, mezarlık tesislerine, sağlık ocağı, hastane gibi sağlık tesislerine, ilk ve orta öğretim okulu gibi eğitim tesislerine, futbol sahası, kapalı spor salonu, atış poligonu gibi spor tesislerine ve bunlarla ilgili tesislere izin verilebilir. (2) Sağlık ve eğitim tesisleri için Devlet idarelerine, spor tesisleri için ise Devlet idareleri ile Spor Genel Müdürlüğüne izin verilebilir. (3) Diğer kamu kurum ve kuruluşlarına ve gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine sağlık, eğitim ve spor tesisi yapımı amacıyla izin verilmez. Müracaat MADDE 13 – (1) Talep sahibi, izin talep edilen yerin ilini, ilçesini, köyünü, mevkiini ve yüzölçümünü belirten yazılarına dört takım, a) 1/25000 ölçekli harita veya krokisini, b) Meşcere haritasını, c) 1/1000 veya uygun ölçekli vaziyet planını, ç) Orman kadastro haritasını, d) Koordinat özet çizelgesini, e) Bina tesislerine ait avan projesini, f) 1/1000 veya uygun ölçekli ağaç röleve planını, g) 1/1000 ölçekli mevzii imar planını, ğ) İlgili kanunlar uyarınca alınması gereken ÇED, sit, su tahsis, lisans ve benzeri belge, görüş, karar veya muvafakatı, h) Talep edilen sahada yapılacak tesislerin, metraj cetveli ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, ilgili Devlet idareleri veya kamu kurum ve kuruluşlarınca belirlenecek cari yıl birim fiyatlarına veya proforma faturalarına göre hazırlanmış keşif özetlerini, ekleyerek kesin izin için veya (a), (b), (c), (ç) ve (d) bentlerinde belirtilen belgeleri ekleyerek ön izin için bölge müdürlüğüne müracaatta bulunurlar. Taleplerin değerlendirilmesi MADDE 14 – (1) Bölge müdürlüğü yapılan müracaatı öncelikle evrak üzerinde inceler, eksik veya yanlış evrak varsa müracaat sahibine bildirir. Belgeler tamamlanıncaya kadar talep değerlendirmeye alınmaz. Evrakın tam olması halinde heyet tarafından arazi üzerinde gerekli incelemeler yapılarak, tesislerin Devlet ormanlarında yapılmasında kamu yararı ve zaruret olup olmadığı hususunu da içeren ön veya kesin izin raporu düzenlenir. 74 EK (2) Ön izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Bakanlıkça yirmi dört aya kadar ön izin verilebilir. (3) Kesin izin raporu düzenlenenlerden uygun görülenlere Bakanlıkça kırk dokuz yıla kadar kesin izin verilebilir. (4) Verilen izin ilgiliye tebliğ edilir. Bir ay içinde taahhüt senedi, bedeller ve teminat alınır. Aksi halde verilen izin resen iptal edilir. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. Alınacak bedeller MADDE 15 – (1) İletişim panosu hariç verilen izinlerden; a) Ağaçlandırma bedeli, b) 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin ikinci alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli, c) Orman köylüleri kalkındırma geliri, ç) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri, alınır. (2) Ancak; bina izinlerinde, binanın oturma alanı dışında kalan keşif özeti bulunmayan saha için 16 ncı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde belirtildiği şekilde arazi izin bedeli ayrıca alınır. (3) İletişim panoları için verilen izinlerden ise; Genel Müdürlükçe belirlenen metrekare bedeline bölge müdürlüğünce yöresel şartlara uygun olarak belirlenecek bedelin ilavesiyle elde edilecek pano metrekare birim fiyatı esas alınarak panonun ebatlarına göre yapılacak hesaplamaya göre ilk yıl arazi izin bedeli alınır. Belirlenen arazi izin bedeli toplam proje bedeli olarak kabul edilir. Orman köylüleri kalkındırma geliri ile ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri alınır. Ağaçlandırma bedeli alınmaz. (4) İl özel idareleri, belediyeler, köy tüzel kişilikleri, belediyeler birliği, çevre koruma birlikleri ve köylere hizmet götürme birliklerinin kâr gayesi bulunmaksızın ve kamu yararına yönelik hizmetlerde kullanılmak üzere yapacakları tesislerden, Türkiye Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi Genel Müdürlüğü ve bağlı şirketlerince orman sayılan alanlarda yapılacak köy enerji nakil hatlarından ve bunlara ait trafo binalarından, ağaçlandırma bedeli, orman köylüleri kalkındırma geliri ile ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri alınmaz, arazi izin bedeli toplam proje bedelinin binde biri olarak alınır. (5) Jeotermal kaynak ve doğal mineralli su arama maksadıyla Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğüne verilecek izinlerden orman köylüleri kalkındırma geliri ile ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri alınmaz. (6) Orman Kanununun Ek 9 uncu maddesinin birinci fıkrası gereğince Spor Genel Müdürlüğüne spor tesisi yapımı maksadı ile verilen izinlerden bedel alınmaz. (7) Orman Kanununun Ek 9 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince 9/5/1985 tarihli ve 3202 sayılı Köye Yönelik Hizmetler Hakkında Kanun çerçevesinde köye ve bağlı yerleşim birimlerine yönelik yol, su, atıksu, gölet, mezarlık ve altyapı tesisi yapımı maksadı ile İstanbul ve Kocaeli illerinde il sınırları dahilinde büyükşehir belediyelerine ve bağlı kuruluşlarına, diğer illerde ise il özel idareleri adına verilen izinlerden bedel alınmaz. (8) 10/5/2005 tarihli ve 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanuna göre verilecek izinlerde bu Kanunun 8 inci maddesinde belirtildiği şekilde bedeller alınır. (9) 25/6/2010 tarihli ve 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 28 inci maddesi gereği Karayolları Genel Müdürlüğüne verilecek izinlerden bedel alınmaz. (10) Devlet idarelerine verilecek izinlerden bedel alınmaz. (11) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından ön izin süresi içinde herhangi bir bedel alınmaz. ALTINCI BÖLÜM 75 EK Teminat ve Bedeller Bedellerin tespiti MADDE 16 – (1) Devlet ormanlarında verilecek bedelli kesin izinlerde izin türüne göre alınacak bedellerden; a) Ağaçlandırma bedeli: Genel Müdürlükçe, orman bölge müdürlükleri bazında tespit edilen giydirilmiş brüt vasıfsız işçi ücreti ile ibreli ormanlar için 1615 saat/hektar, yapraklı ormanlar için 1748 saat/hektar katsayısı ile çarpımı sonucu belirlenen bedelin, izin alanı ile çarpımı sonucu, b) Arazi izin bedeli; 1) İzin süresince arazi iradından yoksun kalma ve izin bitiminden sonra yetiştirilecek meşcerenin hasılat düşüklüğünden doğan zararın karşılığı olarak Genel Müdürlükçe belirlenen birim bedel ile verilecek iznin bulunduğu arazinin yol ve yerleşim merkezlerine yakınlığı, civar arazilerinin rayiç değerleri ve talep alanındaki ormanın vasfı dikkate alınarak bölge müdürlüğünce tespit edilecek birim kullanma bedelinin toplamının izin alanı ile çarpımı sonucu, 2) Çevre ve Şehircilik Bakanlığının ve ilgili kurumların ait olduğu yılı birim fiyatları veya proforma faturaları üzerinden hesaplanan toplam proje bedelinin binde beşi (% 05) alınarak, c) Orman köylüleri kalkındırma geliri; Toplam proje bedelinin yüzde üçü (%3) alınarak, ç) Ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri; Toplam proje bedelinin yüzde ikisi (%2) alınarak, bulunur. (2) Bedel hesaplarında Devlet ormanına isabet eden bölümler esas alınır. (3) Bu bedellerden arazi izin bedeli her yıl, diğer bedeller izin başlangıcında bir defaya mahsus defaten alınır. (4) Yılı birim fiyatları yayınlanıncaya kadar bir önceki yıl birim fiyatlarına göre hesaplanan proje maliyet bedelleri bir önceki yılın aynı ayına göre açıklanan yıllık ÜFE değişim oranında arttırılmak suretiyle güncellenebilir. (5) Ön izinlerde; izin alanının metre karesi ile o yılın yapraklı ormanlar için belirlenen ağaçlandırma birim metrekare bedelinin 1/10’u ile çarpımı sonucu bulunacak bedel ön izin bedeli olarak bir defaya mahsus alınır, süre uzatmalarında bedel alınmaz. (6) Müteakip yıllara ait arazi izin bedelleri, Türkiye İstatistik Kurumunca artışın yapılacağı ayda yayımlanan bir önceki yılın aynı ayına göre yüzde değişim oranına göre açıklanan yıllık ÜFE değişim oranında arttırılmak suretiyle tespit edilerek, bildirime gerek kalmaksızın izin başlangıç tarihinden itibaren en geç 1 ay içinde her yıl defaten tahsil edilir. Ancak ÜFE’nin negatif çıkması halinde bir önceki yıl arazi izin bedeli, o yılın arazi izin bedeli olarak tahsil edilir. (7) Sonraki yıl bedellerinin peşin ödenmesinin talep edilmesi halinde, ödenmesi talep edilen yıllara ait bedeller ödemenin yapıldığı yıl bedeli üzerinden defaten tahsil edilebilir. Bedellerin yatırılması MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre tahsil edilecek; orman köylüleri kalkındırma geliri, ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri, arazi izin bedeli, ağaçlandırma bedeli, %2 gayrisafi yıllık gelir payı, işletme hakkı gelir payı ve kira gelir payı Genel Müdürlüğün özel bütçe hesabına yatırılır. Gecikme zammı MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre bedelli olarak verilen izinlerde, zamanında ödenmeyen bedeller için, izinlerin iptaline ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen oranda gecikme zammı alınır. Zamanında ödenmeyen bedeller için yapılan ara 76 EK ödemeler 22/4/1926 tarihli ve 818 sayılı Borçlar Kanununun 84 üncü maddesine göre öncelikle alacak ferilerine mahsup edilir. Teminat ve teminat olarak alınacak değerler MADDE 19 – (1) Teminat; izin başlangıcında bir defa alınır. Süre uzatımlarında ve izin devirlerinde güncellenir. Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından, orman sayılmayan alanlarda verilen izinlerden ve ön izinlerden teminat alınmaz. (2) Teminat olarak; Türk Parası, bankalar tarafından verilecek limit dahili süresiz teminat mektupları, Hazine Müsteşarlığınca ihraç edilen Devlet iç borçlanma senetleri ve bu senetler yerine düzenlenen belgeler kabul edilir. (3) Genel Müdürlükçe belirlenerek alınan teminat her ne suretle olursa olsun haczedilemez, üzerine ihtiyati tedbir konulamaz. (4) Teminat olarak alınan değerler, gerekli hallerde birbiriyle değiştirilebilir. (5) Teminat özel bütçe hesabına alınır. Teminat ve bedellerin iadesi MADDE 20 – (1) Bu Yönetmelik gereğince verilen izinler sebebiyle alınan teminat ve bedeller; a) İznin, verilen sürenin dolması sebebiyle sona ermesi halinde; alınan bedeller iade edilmez, teminat ise taahhüt senedi ile ilgili yükümlülüklerini yerine getirmesi halinde iade edilir. b) Yönetmelik ve taahhüt senedi hükümlerine uygun davranılmadığının tespiti üzerine iznin iptali halinde, alınmış olan bedeller iade edilmez. Teminat idarece irat kaydedilir. Teminat borca mahsup edilemez. c) İzin sahibinin bir yıl içinde vazgeçmesi nedeniyle iznin iptali halinde; izin verilen sahada kısmen ya da tamamen çalışma yapılmadığı, izin öncesi doğal yapının bozulmadığının heyetçe düzenlenecek bir raporla tespiti ve bölge müdürlüğünce uygun görülmesi halinde, arazi izin bedeli dışındaki bedeller faizsiz olarak iade edilir. Ancak alınan teminat irat kaydedilir. ç) Mahkeme kararı veya diğer kurumların işlemlerinden kaynaklanan nedenlerle iznin iptal edilmesi halinde; izin verilen sahada çalışma yapılmadığı, doğal yapının bozulmadığının heyetçe düzenlenecek bir raporla tespiti halinde, tüm bedeller ve teminat faizsiz olarak iade edilir. İzin verilen sahada çalışma yapılıp, izin sahasının kısmen veya tamamen doğal yapısının bozulduğunun tespiti halinde doğal yapısı bozulan alan izin sahibi tarafından ağaçlandırmaya uygun hale getirilir, aksi takdirde orman idaresince yerine getirilerek bu işle ilgili giderler alınan arazi izin bedelinden ve teminattan mahsup edilerek geriye kalan miktar faizsiz olarak iade edilir. Ağaçlandırma bedeli iade edilmez. Bedellerin idarece yapılan giderleri karşılamaması halinde aradaki fark izin sahibinden tahsil edilir. d) İzin sahibinin izinden vazgeçtiğini ve faaliyetini durdurduğunu orman idaresine yazılı olarak bildirdiği durumlarda sahanın geri teslim alındığı tarihten itibaren bedel tahakkuk ettirilmez. YEDİNCİ BÖLÜM Çeşitli Hükümler Müracaat şekli MADDE 21 – (1) İzin talep yazılarına müracaatta istenilen belgelerle birlikte; a) Belediyeler encümen veya meclis kararını, b) Çevre koruma birlikleri ile köylere hizmet götürme birlikleri ve kooperatifler yönetim kurulu kararını, c) Köy muhtarlıkları kaymakam veya vali tarafından onaylanmış köy ihtiyar heyeti kararını, 77 EK ç) Özel hukuk tüzel kişileri ise vekaleten müracaatlarda vekaletname, temsilen müracaatlarda yetki belgesini ve faal olduğuna ilişkin ilgili kurumlardan alınacak belgeyi ve imza sirkülerini, d) Gerçek kişiler ise vekaleten müracaatlarda vekaletname ve imza sirkülerini, eklerler. (2) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşları bağlı oldukları bakanlıklarının veya genel müdürlüklerinin resmi yazısı ile müracaat eder veya yetki devri kapsamında taşra birimlerinin müracaatı sağlanır. İzin rapor eklerinin hazırlanması, vize ettirilmesi ve taahhüt senetlerinin onaylanması MADDE 22 – (1) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarınca yapılacaklar hariç olmak üzere, izin sahalarının 1/25000 ölçekli memleket haritası ile orman kadastro ve meşcere haritasında gösterilmesi, izin sahalarına ait ağaç röleve planlarının hazırlanması ormancılık bürosu tarafından, şerit, hızar ve orman ürünlerini birinci el olarak işleyen fabrika tesislerinin yerleşim planı ve fizibilite raporları, orman ürünleri bürosu tarafından düzenlenerek imzalanır ve orman mühendisleri odasına vize ettirilir. (2) Devlet idareleri veya kamu kurum ve kuruluşlarınca onaylı keşif özetleri hariç, keşif özetleri bölge müdürlüğü makine ikmal şube müdürlüğünce onaylanır. (3) Orman kadastro ve meşcere haritaları ile koordinat özet çizelgeleri ve vaziyet planlarının uygunluğu heyet tarafından kontrol edilerek onaylanır. (4) Katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesisine ait vaziyet planı talep sahibince Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğüne onaylattırılarak uygun görüşü alınır. (5) Sokak hayvanları bakımevi izinlerinde Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünün uygun görüşü alınır. (6) Bedelsiz izinlerde metraj ve keşif özeti, orman kadastrosu yapılmamış yerlerde ise orman kadastro haritası istenmez. (7) Taahhüt senetleri noter tarafından onaylanır. Ancak; genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından alınacak taahhüt senedinde noter onayı aranmaz. Kurum yetkilisi tarafından onaylanır. (8) Orman ürünleri işleyecek her çeşit fabrika izinleri ile Devlet ormanı sınırlarına dört kilometreye kadar olan yerlerde hızar, şerit kurulması ve kömür, terebentin, katran, sakız gibi işletilmesinde ağaç kullanılacak ocakların açılması izinleri ve balık üretmek üzere tesis kurulması için verilen izinlerden alınacak taahhüt senetlerinde noter onayı aranmaz. (9) Gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerince bölge müdürlüğüne verilen noter onaylı veya asıl belgelerin, ihtiyaç kadar çoğaltılan suretlerinin aslına uygunluğu ormancılık bürosu tarafından kontrol edilerek onaylanır. Evrakın aslına uygunluğu bölge müdürlüğünce kontrol edilir. Ön izin MADDE 23 – (1) Ön izin süresi içinde saha teslimi yapılmaz ve hiçbir inşaat faaliyetine müsaade edilmez. (2) Ön izin devredilemez. (3) Harp, deprem, sel, yangın, toprak kayması gibi mücbir sebepler ile kendi kusuru dışındaki sebepler nedeniyle istenen belgelerin tamamlanamadığının bildirilmesi halinde veya uygun görülecek hallerde, ön izin sahibine ek süre verilebilir. Ön izin süresi uzatmalar dahil toplam 36 ayı geçemez. Ancak nükleer tesisler için 60 aya kadar ön izin süresi uzatılabilir. (4) Ön izin; izin süresi son günü mesai bitimine kadar gerekli belgelerle birlikte, orman idaresine iznin uzatılması talebinde bulunulmaması halinde, bildirime gerek kalmaksızın kendiliğinden sona erer. (5) İzin sahibinin vazgeçmesi, istenen belgelerin süresi içinde tamamlanarak orman idaresine verilmemesi halinde resen iptal edilerek sona erer. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. 78 EK (6) Ön izin süresi içinde mevzuatta kesin izin verilmesini engelleyen değişiklik olması halinde ön izin iptal edilir. Kesin izin ve devir MADDE 24 – (1) Verilen izinler maksadı dışında kullanılamaz. (2) Kesin izin; taahhüt senedi hükümlerine ve sürelerine bağlı kalmak kaydıyla talep edilmesi halinde Bakanlıkça devir edilebilir. Devir alanın, devir eden adına olan ruhsat, lisans, tahsis belgesinin devrini alması, taahhüt senedi ve teminat vermesi zorunludur. Aksi halde devir edenin orman idaresine karşı sorumlulukları aynen devam eder. (3) Sağlık, eğitim ve spor tesisi için verilen izinler Devlet idarelerine devredilebilir. Ancak spor tesisleri, kamu kurum ve kuruluşlarından sadece Spor Genel Müdürlüğüne devredilebilir. (4) Kesin izin süresi izin sahibinin talebi halinde uzatılabilir. Kesin izin süresi, uzatmalar dahil toplam 49 yılı geçemez. Ancak izin amaç ve şartlarına uygun olarak faaliyet gösteren hak sahiplerinin izin süreleri; yer, bina ve tesislerin rayiç değeri üzerinden belirlenecek yıllık bedelle doksandokuz yıla kadar uzatılabilir. Tesislerin orman idaresine devir işlemleri bu süre sonunda yapılır. (5) İzin süresinin dolması, izin sahibinin vazgeçmesi, bu Yönetmelik ve taahhüt senedi hükümlerine aykırı davranılması halinde ise kesin izin iptal edilerek sona erer. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. (6) İznin herhangi bir şekilde sona ermesi halinde; sahalar orman idaresince teslim alınır. Mülkiyet uyuşmazlığı MADDE 25 – (1) Mülkiyeti konusunda uyuşmazlık bulunması nedeniyle mahkemeye intikal etmiş yerlerde dava sonucuna kadar izin verilmez. (2) Ancak ilgili birimlerce izne konu projenin yapılmasına ilişkin kamulaştırma maksadıyla kamu yararı kararı alınması halinde; mahkeme kararına göre ihtilaflı yerin orman sınırları dışında kalması durumunda, talep sahibinden, kamulaştırmadan doğacak bedellerin ödeneceğine ve her türlü sorumluluğun yerine getirileceğine dair taahhüt senedi alınarak izin verilir. (3) Mahkeme neticesinde ihtilaflı yerin orman sınırları dışında kalması halinde verilen izin iptal edilir. Ancak alınan bedeller iade edilmez, teminat faizsiz olarak iade edilir. İzni iptal edilen sahaların yeniden izne konu edilmesi ve tesislerin değerlendirilmesi MADDE 26 – (1) Önceden izin verilmiş olup da herhangi bir sebeple izni iptal edilen ancak üzerinde tesis bulunmayan sahalar bu Yönetmelik hükümlerine göre yeniden izne konu edilebilir. (2) 6831 sayılı Orman Kanununun 17 nci maddesinin üçüncü fıkrasına göre izin verilen tesisler ise iznin sona ermesi halinde eksiksiz ve bedelsiz olarak Genel Müdürlüğün tasarrufuna geçer. Bu tesisler sabit kıymetlere alınarak orman idaresince değerlendirilir. Orman idaresinin teslim almak istemediği tesisler ise izin sahibince yerinden kaldırılarak orman sınırları dışına çıkartılır. Hizmet giderleri MADDE 27 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre orman idaresinin yapacağı her türlü giderler, müracaat sahiplerince karşılanır. Bunlar; a) Arazi incelemelerine katılacak teknik elemanların ve diğer personelin 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümlerine göre her türlü yol giderleri ve gündelikleri, b) Zaruri olarak kullanılan resmi hizmet vasıtalarının işletme giderleridir. (2) Bu Yönetmelik hükümlerine göre arazi incelemelerinde görevlendirilen elemanlara yapılacak ödemeler, müracaat sahiplerince avans olarak orman idaresine yatırılır. 79 EK (3) Her başvuru için ayrı dosya açılır ve giderler ayrı ayrı hesaplanarak ilgilisinden tahsil edilir. (4) Orman idaresince her türlü giderlerin ödenmesi ve mahsup işlemleri sarf evrakına müsteniden, usulüne göre yapılır. Yatırılan avanstan geriye kalan miktar müracaat sahibine iade edilir. (5) Müracaat sahibince avans olarak yatırılacak miktar orman idaresine yatırılmadığı takdirde arazi incelemesine çıkılmaz. (6) Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından hizmet giderleri alınmaz. Yapılacak ilave tesisler MADDE 28 – (1) Orman sayılan yerlerde, izin verilen proje dışında izinsiz tesis yapılamaz. İzinli saha içinde yapılacak ilave tesisler için bu Yönetmelik hükümlerine göre izin alınması mecburidir. İzin sahalarının kontrolü ve sorumluluk MADDE 29 – (1) İzin sahaları takvim yılı içinde en az bir defa heyetçe kontrolü yapılarak tutanak tanzim edilir. (2) İzin alanlarında her türlü hak ve yükümlülük izin sahibine aittir. Ancak, bu Yönetmelik gereği izin verilen alanlarda izin sahibi ile üçüncü kişi veya kuruluşlar arasındaki sözleşmeye dayanılarak yapılan faaliyetlerden izin sahibi üçüncü kişi ile birlikte sorumludur. İzin başlangıcı MADDE 30 – (1) İzin başlangıç tarihi, izin olurunda izin başlangıç tarihi belirtilmemiş ise izin olurunun verildiği tarihtir. Aynı alana isabet eden izinler MADDE 31 – (1) İzin verilen sahanın bir bölümünün zorunluluk halinde bir başka tesis yapılması amacıyla verilecek izin sahası ile aynı sahaya isabet etmesi halinde, daha önce verilen izin sahibinin muvafakatı alınır. Muvafakat verilmemesi halinde mevcut izin faaliyetinin engellenmemesi için talep sahibince gerekli tedbirler alınarak İdarece resen izin verilebilir. Kamu yararı ve zaruret halinin tespiti MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelikte belirtilen tesislerin ormanlık sahada yapılmasında kamu yararı ve zaruret olduğuna dair tespit; talep edilen faaliyetin orman ekosistemi dışında gerçekleştirilmesi imkanı bulunup bulunmadığı hususu irdelenerek, bölge müdürlüğünce teşkil edilecek izin raporunu yapan heyet marifetiyle yapılır. Beş yıllık bedel tespit tutanaklarının tanzimi MADDE 33 – (1) Taahhüt senetlerinde hüküm bulunan izinlerde; beş yıllık bedel tespit tutanaklarının tanziminde deflatör, kira artış oranı, ÜFE değişim oranı veya diğer ekonomik kriterler dikkate alınır. Beş yıllık bedel tespit tutanağı ile tespit edilen bedel, taahhüt senedi hükümlerine göre bulunacak bedelden daha az olamaz. (2) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden sonra verilecek izinlerde beş yıllık bedel tespit tutanağı düzenlenmez. İrtifak hakkı tesisi MADDE 34 – (1) Kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesinin talep edilmesi halinde, Bakanlığın uygun görüşü ile birlikte, bu talep Maliye Bakanlığına gönderilir. Maliye Bakanlığınca da uygun görülmesi halinde, adına kesin izin verilen yatırımcı lehine 6831 sayılı Orman Kanununun 115 inci maddesine ve 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre kat irtifakı kurulmaması kaydıyla irtifak hakkı tesis edilir. (2) Maliye Bakanlığı irtifak hakkının tapuya tescili sırasında kesin izin sözleşmesinde gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. (3) Kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesi halinde resmi senet hükümleri uygulanır. Kısıtlamalar MADDE 35 – (1) Orman sayılan alanda lojman ve sosyal tesislere izin verilmez. 80 EK (2) Orman sayılan alanda yapılması zorunlu olan yollar çevreye zarar vermeyecek şekilde ekskavatörle yapılır, yol yapımından çıkan malzeme ormana zarar vermeyecek şekilde izinli alanlara taşınır. (3) Sokak hayvanları bakımevi maksadıyla yalnızca belediyeler ve devlet idareleri adına izne konu edilebilir. (4) Mezarlık tesis izinleri sadece belediyelere, il özel idarelerine ve köy tüzel kişiliklerine verilebilir. (5) Orman Kanununun 17 nci maddesine göre verilen enerji, ulaşım, su isale hattı gibi izinlerde, izinli tesislerin inşaatı esnasında orman sayılan alandan çıkan orman toprağını da içeren kazı fazlası malzemelerin depolanacağı izin alanlarına, orman sayılan alanlardan izinli sahaların dışından getirilecek herhangi bir malzeme dökülemez. Bu sahalar izin sahibince ağaçlandırılacak hale getirilerek geri teslim edilir. (6) İstanbul ve Kocaeli illerinde köy ve bağlı yerleşim birimleri 5216 sayılı Kanunun Geçici 2 nci maddesine göre tüzel kişiliği devam eden orman köyleridir. (7) Savunma ve güvenlik amaçlı verilen bina tesislerine ait avan proje istenmez. (8) Bu Yönetmeliğe göre izin verilen saha sınırları içinde ve izin veriliş maksadına uygun mevzii imar planı yaptırılabilir. (9) Bu Yönetmeliğe göre yalnızca okul, hastane, sağlık ocağı gibi bina izinlerinde, hidroelektrik santral tesislerinde santral binası, termik, doğal gaz çevrim, nükleer güç, rüzgar gibi enerji santralleri, katı atık bertaraf ve düzenli depolama tesisi, atık su arıtma, sokak hayvanları bakımevi, su arıtma, su dolum tesisi, liman geri hizmet alanı, havaalanı ve spor tesisi izinlerinde 1/1000 ölçekli mevzii imar planı veya ilgili idareden alınacak imar planı gerektiren yapı ve tesislerden olmadığına dair yazı istenir. SEKİZİNCİ BÖLÜM İzinlere Konu Tesislerin Tamamının veya Bir Bölümünün Kiralanması, İşletme Hakkının Devredilmesi, Yap-İşlet-Devret Modeli ile Yaptırılması Taleplerin değerlendirilmesi MADDE 36 – (1) Orman Kanununun 17 nci maddesinin üçüncü fıkrasına göre; sağlık, eğitim ve spor tesisi yapımı maksadıyla verilen izinlere konu asli tesislerin dışındaki kafeterya, kantin, otopark gibi yan ünitelerin kiralanmasının, aynı fıkra kapsamında diğer izinlere konu tesislerin tamamının veya bir bölümünün kiralanmasının veya özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devredilmesinin, yap-işlet-devret modeli ile yaptırılmasının izin sahibi tarafından talep edilmesi halinde heyetçe konu incelenir. İnceleme raporu düzenlenir. Uygun görülenlere Bakanlıkça izin verilir. (2) Sağlık, eğitim ve spor tesisi yapımı maksadıyla verilen izinlere konu asli tesislerin kiralanmasına, işletme hakkının devredilmesine, yap-işlet-devret modeli ile yaptırılmasına izin verilemez. İzinlere konu tesislerin kiraya verilmesi MADDE 37 – (1) Turizm izinleri dışındaki, 36 ncı maddede belirtilen izinlere konu tesislerin tamamının veya bir bölümünün üçüncü kişilere kiralanmasına izin verilmesi halinde, izin sahibi; a) Kiracı ile arasındaki sözleşmenin noter onaylı bir suretini, b) İzin başlangıcında alınan taahhüt senedinde, kira sözleşmesinde belirtilen tarihten itibaren kira bedelinin yüzde ellisinin en geç bir ay içinde Genel Müdürlük özel bütçe hesabına yatırılacağına, kira sözleşmesinin sona ermesi halinde en geç bir ay içinde orman idaresine bildirileceğine, aksi halde doğacak her türlü hukuki ve mali yükümlülüklerden sorumlu olacağına ilişkin hüküm bulunmaması halinde, bu hususları içeren ek taahhüt senedi orman idaresine verilir. (2) Aksi halde verilen kiralama izni resen iptal edilir. Bedelsiz izinlerin özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devri 81 EK MADDE 38 – (1) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelsiz izinlerin, özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devri hâlinde işletme hakkı devir bedeli üzerinden orman sayılan alanların devredilen toplam kullanım alanları içindeki yüzde oranı dikkate alınarak hesaplanacak tutarın binde beşi bir defaya mahsus olmak üzere işletici tarafından devir alma tarihinden itibaren üç ay içinde defaten Genel Müdürlük özel bütçe hesabına yatırılır. (2) Bu izinlerden ayrıca bir bedel alınmaz. (3) İzinler, ilgili genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder. Ancak taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirilir. (4) İzin başlangıcında alınan taahhüt senedinde, taahhüt senetlerinde yer alan hakların işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılacağı ve yükümlülüklerin yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirileceğine ilişkin hüküm bulunmaması halinde işletmeciden ek taahhüt senedi alınır. (5) Ancak izinlerin birden fazla olması halinde alınacak ek taahhüt senedi her bir izin için ayrı ayrı alınabileceği gibi tüm izinler için tek bir taahhüt senedi de alınabilir. Bedelli izinlerin özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devri MADDE 39 – (1) Kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelli izinlerin özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devri halinde, taahhüt senedinde yer alan bedeller dışında işletme hakkı bedeli üzerinden herhangi bir bedel alınmaz. (2) Kamu kurum ve kuruluşları adına verilmiş izinlerin, grup olarak işletme hakkının devri halinde, bu grup içinde yer alan varsa bedelsiz izinler bedelliye dönüştürülür ve buna uygun yeni taahhüt senedi alınır. Bu izinlerden de taahhüt senedinde yer alan bedeller dışında işletme hakkı bedeli üzerinden herhangi bir bedel alınmaz. (3) İzinler, ilgili genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder. Ancak taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirilir. Taahhüt senedinden doğan bedeller işletmeci tarafından yatırılır. (4) İzin başlangıcında alınan taahhüt senedinde, taahhüt senetlerinde yer alan hakların işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılacağı ve yükümlülüklerin yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirileceğine ilişkin hüküm bulunmaması halinde işletmeciden, ek taahhüt senedi alınır. (5) Ancak izinlerin birden fazla olması halinde alınacak ek taahhüt senedi her bir izin için ayrı ayrı alınabileceği gibi tüm izinler için tek bir taahhüt senedi de alınabilir. Bedelsiz izinlerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılması MADDE 40 – (1) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarına verilen izinlere konu tesislerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılması hâlinde işletme hakkı bedeli üzerinden herhangi bir bedel alınmaz. (2) İzinler, ilgili genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder. Ancak taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirilir. (3) İzin başlangıcında alınan taahhüt senedinde, taahhüt senetlerinde yer alan hakların işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılacağı ve yükümlülüklerin yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirileceğine ilişkin hüküm bulunmaması halinde, işletmeciden ek taahhüt senedi alınır. (4) İzinlerin birden fazla olması halinde alınacak ek taahhüt senedi her bir izin için ayrı ayrı alınabileceği gibi tüm izinler için tek bir taahhüt senedi de alınabilir. 82 EK Bedelli izinlerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılması MADDE 41 – (1) Kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelli izinlere konu tesislerin yap-işlet-devret modeli esas alınarak yaptırılması ve işlettirilmesi halinde taahhüt senedinde yer alan bedeller dışında herhangi bir bedel alınmaz. (2) İzinler, ilgili kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder. Ancak taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirilir. Taahhüt senedinden doğan bedeller işletmeci tarafından yatırılır. (3) İzin başlangıcında alınan taahhüt senedinde, taahhüt senetlerinde yer alan hakların işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılacağı ve yükümlülüklerin yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirileceğine ilişkin hüküm bulunmaması halinde işletmeciden, ek taahhüt senedi alınır. (4) Ancak izinlerin birden fazla olması halinde alınacak ek taahhüt senedi her bir izin için ayrı ayrı alınabileceği gibi tüm izinler için tek bir taahhüt senedi de alınabilir. Kiralama, işletme hakkı devri, yap-işlet-devret modeli ile yaptırılan mevcut izinler MADDE 42 – (1) Orman Kanununun Ek 11 inci maddesinin yürürlük tarihi olan 13/7/2010 tarihinden önce genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ile diğer kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelsiz izinlerin işletme hakkının devredilmiş veya izinlere konu tesislerin yap-işlet-devret modeli ile yaptırılmış olması hâlinde herhangi bir bedel alınmaz. (2) Kamu kurum ve kuruluşlarına verilen bedelli izinlerde ise taahhüt senedinde yer alan bedeller dışında herhangi bir bedel alınmaz. Taahhüt senedinden doğan bedeller işletmeci tarafından ödenir. (3) İzinler, ilgili kamu idareleri veya kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder. Ancak taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirileceğine ilişkin ek taahhüt senedi alınır. DOKUZUNCU BÖLÜM Geçici Hükümler Mevcut izinlerin devamı GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce verilen izinlerin süre uzatımında ve devirlerinde, ayrıca devam eden izinlerde izin sahibinin talebi halinde bu Yönetmelik hükümleri uygulanır ve buna uygun taahhüt senedi alınır. Geçmişte bedelli verilen izinler bu Yönetmeliğe göre değerlendirilerek, bedelsiz olması halinde bedelsiz taahhüt senedi alınır. (2) Bedelli izinlerde, izin sahibinin talebi üzerine yeni taahhüt senedi düzenlenmesi halinde; taahhüt senedinin düzenlendiği yıla ait arazi izin bedeli, en son tutanak bedeli esas alınarak ÜFE değişim oranında güncellenerek belirlenir. Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce verilen izinlerde 15 inci maddenin dördüncü fıkrası hükmü uygulanmaz. (3) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce verilmiş izinlerde arazi izin bedellerinin arttırılması için uygulanan “Deflatör” artış oranı yerine, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesi ile bu Yönetmelikte belirtilen “ÜFE” değişim oranı uygulanır, bildirime gerek kalmaksızın izin başlangıç tarihinden itibaren en geç bir ay içinde her yıl defaten tahsil edilir. (4) Orman Kanununun 17 nci maddesi hükümlerine göre 8/11/2003 tarihinden önce kesin izin verilen turizm ve diğer izinlerin izin hakları devam eder. İzinli saha içinde kalmak kaydıyla mevcut tesislere ilave, tadilat, kapasite, tür ve sınıf değişikliği izni Bakanlık onayı ile verilebilir. Ancak kanuni düzenlemelere göre izin verilemeyecek ön izinler, kesin izne dönüştürülemez. Kesin izin verilen mevcut turizm izinlerine ilişkin iş ve işlemler 83 EK GEÇİCİ MADDE 2 – (1) 8/11/2003 tarihinden önce Bakanlıkça turizm kesin izni verilmiş tesislerin işlemleri; Bakan tarafından görevlendirilecek bir başkan ve üç üyeden teşekkül eden değerlendirme komisyonunca değerlendirilir. Komisyonun sekretarya görevini Kadastro ve Mülkiyet Dairesi Başkanlığı yürütür. Kararlar oy çokluğu ile alınır. Komisyonun görevi; Bakanlıkça verilen turizm izinlerine veya tahsislerine ilişkin değerlendirmeyi yapmak, kararını ve varsa farklı görüşlerini Bakanlığa arz etmektir. Komisyon kararları Bakanlık oluruna sunulur. Onaylanması halinde yürürlüğe girer. (2) İzinle ilgili olarak mahkemelerde dava açılması veya müteşebbisin iradesi dışında yatırımın gerçekleştirilmesini imkansız kılacak ve Bakanlık tarafından da uygun görülecek bir idari işlemle karşılaşılması durumunda müteşebbisin; a) İzin ve irtifak hakkı süresinin dondurulmasını talep etmesi, b) İznin başlangıç tarihi ile iznin dondurulduğu tarih arasında varsa ödenmeyen arazi izin bedeli veya irtifak hakkı tesis edilmiş ise irtifak hakkı bedelini, 6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen oranda hesaplanacak gecikme zammı ile birlikte ödemesi, c) İznin yeniden başlayacağı tarih itibariyle, Kültür ve Turizm Bakanlığınca tespit edilen; yataklı tesisler için yatak başı, yataksız tesisler için metrekare birim fiyatları ile çarpımı sonucu bulunacak toplam proje bedelinin binde beşi (%05) oranında belirlenecek yeni bedelin, o yıla ait arazi izin veya irtifak hakkı bedeli sayılmak üzere, bu bedelin ödeneceğine ilişkin taahhüt senedi vermesi, halinde izin veya irtifak hakkı süresi talep tarihi esas alınarak dondurulabilir. (3) Dondurulan süre için müteşebbisten arazi izin bedeli veya irtifak hakkı bedeli alınmaz. Dondurulan süre izin süresinden sayılmaz. İzin veya irtifak hakkı süresinin dondurulmasına neden olan sebeplerin ortadan kalkması durumunda izin veya irtifak hakkı süresi kaldığı yerden işlemeye devam eder. Ancak, izin veya irtifak hakkı süresinin dondurulduğu sebepler ortadan kalktığı halde, müteşebbis tarafından orman idaresinin bu durumdan haberdar edilmemesi halinde, geçen süre normal izin veya irtifak hakkı süresinden sayılır ve geçen süre için arazi izin veya irtifak hakkı bedeli 6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen oranda gecikme zammı ile birlikte alınır. (4) Turizm yatırım/işletme belgesinin iptali halinde, taahhüt senetlerinde aksi hüküm bulunmuş olsa dahi en geç 1 yıl içinde alınacak yeni belge İdareye verilir. Bu süre uygun görülmesi halinde Bakanlık onayı ile uzatılabilir. Aksi halde izin iptal edilir. (5) İzinli saha içinde kalmak kaydıyla verilecek; ilave, tadilat, kapasite, tür ve sınıf değişikliği izinlerinde Kültür ve Turizm Bakanlığınca turizm yatırımı türleri için her yıl belirlenen birim maliyetlere göre hesaplanacak ilave proje bedelinin; binde beşi oranında arazi izin bedeli, yüzde üçü oranında orman köylüleri kalkındırma geliri, yüzde ikisi oranında ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri, bedelleri ile ek taahhüt senedi ve ek teminat alınır. Kapasite, tür ve sınıfın düşmesi halinde bedellerde herhangi bir indirime gidilmez. (6) Herhangi bir şekilde irtifak hakkı kurulmamış kesin izinler; tesis işletmeye açılıncaya kadar; izin verilen müteşebbisin, şirket sermayesinin yüzde elli biri (% 51) kendisinde kalması ve izni devir alan tarafından bu Yönetmelik hükümlerine göre güncellenecek arazi izin bedeli, teminat ve yeni taahhüt senedi vermesi, tesisler işletmeye açıldıktan sonra ise devir alan müteşebbislerce bu Yönetmelik hükümlerine göre güncellenecek arazi izin bedeli, teminat ve yeni taahhüt senedi verilmesi kaydıyla, Bakanlıkça devredilebilir. (7) Herhangi bir şekilde irtifak hakkı kurulmuş kesin izinler ise tesisin işletmeye açılıp açılmadığına bakılmaksızın, Maliye Bakanlığının uygun görüşünün alınması, bu Yönetmelik hükümlerine göre güncellenecek arazi izin bedeli, teminat ve yeni taahhüt senedi alınması kaydıyla, Bakanlıkça devredilebilir. (8) Şirket hisse devri veya unvan değişikliği talep edilmesi halinde; tesis işletmeye açılmış olsun veya olmasın, taahhüt senedi veya resmi senetlerdeki izin ve irtifak hakkı 84 EK sürelerine bağlı kalmak ve daha önce alınan taahhüt senedi hükümlerinin kabul edildiğine, tüm borç ve taahhütlerinden sorumlu olduğuna dair ek taahhüt alınması kaydıyla Bakanlıkça izin verilebilir. (9) Her türlü devir halinde; devredenin devir tarihine kadar, devralanın ise devir tarihinden başlamak üzere izin süresi sonuna kadar bu Yönetmelik ve taahhüt senedi hükümlerinden doğan hukuki ve mali sorumlulukları devam eder. (10) Tesisler, müteşebbis tarafından, Bakanlıktan izin alınması kaydıyla üçüncü kişilere işlettirilebilir. Alt ünitelerin üçüncü kişilere işlettirilmesi halinde Bakanlığa bilgi verilir, ancak Bakanlık onayı aranmaz. Kira yoluyla üçüncü şahıslara işlettirilmesi halinde, müteşebbisin kesin izin taahhüt senedi ve irtifak hakkı taahhüt senedindeki sorumluluklar aynen devam eder. (11) Ayrıca yapılan yatırımın işletmeye geçtiği tarihten başlamak üzere, yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı aşağıda izah edildiği şekilde tahsil edilir. Ancak tesisin işletmeye açıldığı yıl ile takip eden birinci takvim yılı için muafiyet tanınır. a) Yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı; izin verilen arazi üzerinde kurulan işletmelere ait; yılın ilk günü ile son günü arasındaki tahsil edilmiş olsun veya olmasın tahakkuk eden her türlü satış hasılatı, hizmet satış bedelleri, izne esas konu dahilindeki her türlü kira gelirleri, faiz gelirleri ile izin verilen alan içerisinde herhangi bir isim altında elde edilen gelirlerin tek düzen muhasebe sistemdeki gelir tablosuna esas net satışlar ve gelir tablosu içeriğinde bulunan diğer olağan gelir ve karlar ile diğer olağandışı gelir ve karların toplamının yüzde ikisi (%2) dir. Takip eden yılın eylül ayı sonuna kadar izin sahibinden tahsil edilir. Bu tesise ait cari yıl öncesi vergi gelir tablosu ile yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payına ait hesaplama cetvelinin 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununa göre yetkili kılınan yeminli mali müşavire tasdik ettirilmesi zorunludur. b) İzinli saha üzerinde kurulan tesislerin işletmeciliğinin üçüncü kişi veya kuruluşlara kiraya verilmesi halinde, kiracıların yapacakları kiraya verme işlemleri de dahil olmak üzere, kiraya verenlerden kira bedeli üzerinden, son kiracı olan işleticiden ise işletme hasılatı üzerinden yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı tahsil edilir. Kiracı veya kiracılar işletme hasılatı üzerinden yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payını ilgili orman işletme müdürlüğü saymanlığına yatırmayı taahhüt eder. Taahhüt, kira kontratının tanzim edildiği tarihten itibaren bir ay içinde yapılır. Kiracıların taahhütte bulunmamalarından dolayı bunlardan alınamayan yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı kiraya verenlerden alınır. Kiracıların yıllık işletme hasılatını beyan etmesi ile yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payını yatırmasında ve tespitinde yatırımcı için öngörülen esaslar uygulanır. c) Tesisin kısmen orman sayılan, kısmen orman sayılmayan alanda kurulu olması durumunda yüzde iki (%2) gayrisafi yıllık gelir payı orman sayılan alanın genel alana oranlanması suretiyle hesaplanır. İzinli tesisi de kapsayan birden fazla tesise ait bilançonun tek olarak düzenlenmesi halinde, izinli tesise ait tek düzen muhasebe sistemindeki gelir tablosu yetkili yeminli mali müşavir tarafından ayrılarak düzenlenir ve onaylı olarak orman idaresine verilir. (12) Orman köylüleri kalkındırma geliri, 2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 15 inci maddesine göre tahsil edilir. (13) Müteakip yıllara ait arazi izin bedelleri, ÜFE değişim oranında arttırılmak suretiyle tespit edilerek, bildirime gerek kalmaksızın izin başlangıç tarihinden itibaren en geç bir ay içinde her yıl defaten tahsil edilir. (14) Teminat, toplam proje bedelinin yüzde üçü (%3) oranında izin başlangıcında bir defa alınır. Süre uzatımlarında ve izin devirlerinde güncellenir. Devlet idareleri ile kamu kurum ve kuruluşlarından teminat alınmaz. Teminat olarak; Türk Parası, mevduat bankaları ve katılım bankalarınca verilecek teminat mektupları, Hazine Müsteşarlığınca ihraç edilen 85 EK Devlet İç Borçlanma Senetleri ve bu senetler yerine düzenlenen belgeler kabul edilir. Genel Müdürlükçe belirlenerek alınan teminat her ne suretle olursa olsun haczedilemez, üzerine ihtiyati tedbir konulamaz, tespit ve tahsiline itiraz edilemez. Teminat olarak alınan değerler, gerekli hallerde birbiriyle değiştirilebilir. (15) Yatırımcı tarafından, kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesinin talep edilmesi halinde Bakanlığın uygun görüşü ile birlikte, bu talep Maliye Bakanlığına gönderilir. Maliye Bakanlığınca da uygun görülmesi halinde, adına kesin izin verilen yatırımcı lehine 6831 sayılı Orman Kanununun 115 inci maddesine ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre; kat irtifakı kurulmaması kaydıyla irtifak hakkı tesis edilir. Maliye Bakanlığı irtifak hakkının tapuya tescili sırasında kesin izin sözleşmesinde gerekli gördüğü değişiklikleri yapabilir. Kesin iznin irtifak hakkına dönüştürülmesi halinde resmi senet hükümleri uygulanır. (16) Kesin izin; sürenin dolması, izin sahibinin vazgeçmesi, bu Yönetmelik ve taahhüt senedi hükümlerine aykırı davranılması, Kültür ve Turizm Bakanlığınca verilen turizm yatırım belgesi veya turizm işletme belgesinin alınamaması, bu belgelerden iptal edilmiş olanların en geç 1 yıl içinde yenilenmemiş veya süre verilmemiş olması hallerinde, Bakanlık onayı ile iptal edilerek, sona erer. İptal işlemi ilgiliye tebliğ edilir. Varsa irtifak hakkı da kaldırılır. Devlet ormanları üzerindeki her türlü bina ve tesisler eksiksiz ve bedelsiz olarak en geç üç ay içinde orman idaresinin tasarrufuna geçer. Söz konusu bina ve tesisler Genel Müdürlükçe değerlendirilir. Önceden yapılan müracaatların değerlendirilmesi GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önceki müracaatlardan değerlendirme aşamasında olan taleplere bu Yönetmelik hükümleri uygulanır. (2) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce verilen ön izinlerin süre uzatımlarında da herhangi bir bedel alınmaz. ONUNCU BÖLÜM Son Hükümler Yürürlükten kaldırılan yönetmelik MADDE 43 – (1) 22/3/2007 tarihli ve 26470 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Orman Sayılan Alanlarda Verilecek İzinler Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. Yürürlük MADDE 44 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 45 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Orman ve Su İşleri Bakanı yürütür. [R.G.15 Eylül 2011 – 28055] —— • —— Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları MEHMET ALİ KAPLAN VE DİĞERLERİ/Türkiye Davası* Başvuru No: 3224/05, 4884/05, 9504/05, 9545/05, 9568/05, 9600/05, 9658/05, 9695/05, 9720/05 ve13516/05 Strazburg 86 EK 16 Aralık 2008 İKİNCİ DAİRE USUL Türkiye Cumhuriyeti Devleti aleyhine açılan (3224/05, 4884/05, 9504/05, 9545/05, 9568/05, 9600/05, 9658/05, 9695/05, 9720/05 ve 13516/05) no’lu davanın nedeni kırk altı T.C. vatandaşı’nın (başvuranlar) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına ilişkin Sözleşme’nin (Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi - AİHS) 34. maddesi uyarınca yapmış olduğu başvurudur. Başvuranların adları ve doğum tarihleri ile başvuruları yapmış oldukları tarihler ekte yer almaktadır. Başvuranlar Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) önünde Gaziantep Barosu avukatlarından M. Ş. Yıldız tarafından temsil edilmektedir. OLAYLAR I. DAVANIN KOŞULLARI Başvuranlar Gaziantep’te ikamet etmektedirler. 17 Ağustos 1990 tarihinde, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı (« İdare ») bir baraj inşaatı için Nizip bölgesinde bazı araziler için istimlak kararı almıştır. İdare 1998 yılından itibaren bu kararın uygulamasına geçerek başvuranların sahibi olduğu arazileri istimlak etmeye ve bir bilirkişi heyeti tarafından belirlenen istimlak tazminatlarını ödemeye başlamıştır. İdarenin ödediği bedele itiraz eden başvuranlar, Nizip Asliye Hukuk Mahkemesi’nde kamulaştırma tazminatını artırma davası açmışlardır. Değişik tarihlerde verilen kararlarda yargı, başvuranların talebini haklı bulmuş ve istimlak tarihinden itibaren başlamak üzere yasal gecikme faiziyle birlikte kendilerine ek istimlak tazminatı verilmesine hükmetmiştir. Bu kararlar Yargıtay tarafından da onanmış ve idari makam bu tazminatları 14 Temmuz 2004 tarihinden itibaren ödemeye başlamıştır. * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. Ulusal mahkemelerde görülen davaların detayları, daha iyi anlaşılması amacıyla, yargılama sürelerine ve ödeme yapılmayan tahmini dönemlerin sırasına göre düzenlenen aşağıdaki tabloda görülmektedir: Başvuranlar Asliye hukuık mahkemesi ne başvuru tarihi Karar tarihi Yargıtay tarafından onanma tarihi 87 Ek kamulaştır ma bedellerini n ödenme tarihi Davanın toplam süresi Etkisiz addedilen dönem EK Başvuru no: 3224/05, Mehmet Ali Kaplan ve diğerleri Mehmet Ali Kaplan 01.06.2000 20.04.2001 14.01.2002 14.07.2004 4 yıl 1 ay Salih Kaplan 24.02.1999 21.12.2000 10.12.2001 14.07.2004 5 yıl 4 ay 01.06.2000 16.04.2001 10.12.2001 14.07.2004 4 yıl 1 ay 01.06.2000 20.04.2001 14.01.2002 14.07.2004 24.02.1999 30.12.1999 14.01.2002 14.07.2004 24.02.1999 11.07.2001 28.01.2002 27.09.2004 24.02.1999 26.12.2000 10.12.2001 14.07.2004 24.02.1999 30.12.1999 14.01.2002 14.07.2004 24.02.1999 30.12.1999 14.01.2002 14.07.2004 24.02.1999 30.12.1999 14.01.2002 14.07.2004 05.06.2000 20.04.2001 10.12.2001 14.07.2004 24.02.1999 30.12.1999 10.12.2001 14.07.2004 05.06.2000 24.03.1999 18.07.2001 30.12.1999 28.01.2002 14.01.2002 27.09.2004 14.07.2004 07.06.2000 30.07.2001 28.01.2002 09.11.2004 18.07.2001 28.01.2002 27.09.2004 Gazi Kaya ve diğer 7 kişi1 Mehmet Ali Kaplan Cafer Kaplan et Mehmet Kaplan Sabiha Kaplan Şıho Yalçınkaya Rasim Kaplan Mehmet Kaplan Şıho Yalçınkaya Hayri Kılınç Mustafa Kaplan Reşit Oktaş Mustafa Kaya Emine Karabulut Cuma Yılmaz 01.06.2000 4 yıl 1 ay 5 yıl 4 ay 5 yıl 7 ay 5 yıl 4 ay 5 yıl 4 ay 5 yıl 4 ay 5 yıl 4 ay 2 yıl 6 ay 2 yıl 7 ay 2 yıl 7 ay 2 yıl 6 ay 2 yıl 6 ay 2 yıl 8 ay 2 yıl 7 ay 2 yıl 6 ay 2 yıl 6 ay 2 yıl 6 ay 4 yıl 1 ay 5 yıl 4 ay 2 yıl 7 ay 4 yıl 3 ay 5 yıl 3 ay 4 yıl 5 ay 2 yıl 8 ay 2 yıl 6 ay 4 yıl 4 ay 2 yıl 8 ay 4 yıl 1 ay 2 yıl 7 ay 2 yıl 7 ay 2 yıl 9 ay Başvuru no 4884/05, İslim Kaplan İslim Kaplan 31.05.2000 20.04.2001 10.12.2001 14.07.2004 Başvuru no 9504/05, Mehmet Kökmen ve diğer 2 kişi Mehmet Kökmen ve diğer 2 kişi2 31.05.2000 20.04.2001 10.12.2001 14.07.2004 4 yıl 1 ay 2 yıl 7 ay 5 yıl 4 ay 2 yıl 7 ay Başvuru no 9545/05, Zeynep Tunç ve diğer 6 kişi Zeynep Tunç ve diğer 6 kişi3 24.02.1999 17.05.2001 10.12.2001 13.07.2004 Başvuru no 9568/05, Mehmet Kılınç ve diğer 4 kişi Mehmet Kılınç ve diğer 4 kişi4 24.02.1999 21.12.2000 10.12.2001 14.07.2004 5 yıl 4 ay 2 yıl 7 ay 4 yıl 1 ay 2 yıl 7 ay 5 yıl 4 ay 2 yıl 6 ay 5 yıl 4 ay 2 yıl 6 ay 5 yıl 4 ay 2 yıl 6 ay Başvuru no 9600/05, Muteber Yigit Muteber Yigit ve diğer 2 kişi5 31.05.2000 16.04.2001 10.12.2001 14.07.2004 Başvuru no 9658/05, Salih Kaplan Salih Kaplan 24.02.1999 30.12.1999 14.01.2002 14.07.2004 Başvuru no 9695/05, Safiye Yalçınkaya Safiye Yalçınkaya 24.02.1999 30.12.1999 14.01.2002 14.07.2004 o Başvuru n 9720/05, Fehime Kaya Fehime Kaya 24.02.1999 30.12.1999 14.01.2002 1 13.07.2004 . Gazi Kaya, Yasin Kaya, Zeynep Kaya (Oktaş), Mehmet Kaya, Sultan Kaya, Fatoş Kaya, Cumali Kaya, Ceyhun Kaya. 2 . Mehmet Kökmen, Cemil Kökmen, Fatma Kökmen (Satan). 3 . Zeynep Tunç, Fatma Tunç, Mehmet Tunç, Sait Tunç, Salih Tunç, Zübeyde Tunç, Sabiha Yeşil. 4 . Mehmet Kılınç, İslim Kılınç, Selvi Yıldırım, Zöhre Kökmen, Derbo Kılınç. 5 . Muteber Yiğit, Ayça Polat, Hanım Kalkan. 88 EK Başvuru no 13516/05, Mehmet Ali Kaplan ve diğer 4 kişi Mehmet Ali Kaplan ve diğer 4 kişi6 01.06.2000 24.04.2001 10.12.2001 14.07.2004 4 yıl 1 ay 2 yıl 7 ay HUKUK I. DAVALARIN BİRLEŞTİRİLMESİ Davalarda ortaya çıkan temel sorun ve olguların benzerliğini göz önüne alan AİHM, bu davaların birleştirilmesi gerektiği kanaatine varmış ve tek bir yargılama dahilinde beraberce incelemeye karar vermiştir. II. 1 NO’LU EK PROTOKOLÜN 1. MADDESİNİN İHLÂL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuranlar, mülkiyet haklarının ihlâl edildiğini ileri sürmekte ve alacağına uygulanan yasal gecikme faizi oranının Türkiye’deki yüksek enflasyon karşısında yetersiz kalmasından dolayı ulusal mahkemeler tarafından kendilerine hak görülen ek istimlak tazminatının azaldığını iddia etmektedirler. Bu bağlamda aşağıdaki gibi kaleme alınan 1 No’lu Ek Protokolün 1. maddesine atıfta bulunmaktadırlar. AİHM, yerleşik içtihadına göre uğranılan maddi zararın hesaplanması için, başvuranlara ödenen gerçek tutar ile gecikme dönemi süresince ulusal parada meydana gelen değer kaybı oranında düzeltme yapıldıktan sonra ulaşılan tutar arasındaki farkın dikkate alınması gerektiğini anımsatmaktadır (bakınız Türkiye aleyhine Akkuş davası, 9 Temmuz 1997, prg. 30, Karar ve hükümlerin derlemesi 1997-IV). AİHM ayrıca, Akkuş davasında yapılan hesaplamalarda, Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TUİK) yayınladığı perakende fiyatlar endeksinde belirtilen enflasyon rakamlarının dikkate alındığını vurgulamaktadır. AİHM, bu şekilde yapılan hesaplamalar sonrasında, başvuranların aldığı ek tazminatlarda hiçbir değer kaybı olmadığını ve aldıkları tutarların uğranılan maddi zararın tamamını ve hatta fazlasını karşıladığını tespit etmektedir. Dolayısıyla, 1 No’lu Ek Protokolün 1. maddesi anlamında ulusal mahkemelerin verdiği kesin karar tarihleri ile ek tazminatların ödendiği tarihler arasında geçen sürenin enflasyon dolayısıyla tutarda azalmaya neden olduğu söylenemez. Sonuç olarak, bu iddia dayanaktan yoksun olup, AİHS’nin 35. maddesinin 3 ve 4. fıkraları uyarınca reddedilmelidir. 6 . Mehmet Ali Kaplan, Seyit Kaplan, İslim Kaplan, Zöhre Kaplan (Sağlam), Fatma Kaplan (Taşkıran). 89 EK III. AİHS’NİN 6/1 MADDESİNİN İHLÂL EDİLDİĞİ İDDİASI HAKKINDA Başvuranlar, tazminat davası sürecinin uzunluğundan şikâyetçi olmakta ve özellikle lehlerine verilen kararların idari makam tarafından uzun süre icra edilmemesi dolayısıyla « makul süre » ilkesinin ihlâl edildiğini ileri sürmektedir. Bu itibarla, AİHS’nin 6/1 maddesine atıfta bulunmaktadır. A. Kabuledilebilirliğe ilişkin AİHM, yerleşik içtihatında ortaya çıkan kıstasların ışığında ve elindeki bilgiler doğrultusunda, başvurunun esastan incelenmesi gerektiği kanaatine varmıştır. Bu başvurunun başka hiçbir kabuledilemezlik gerekçesi bulunmadığını tespit etmiştir. B. Esasa ilişkin Hükümet, başvuranların iddiasına itiraz etmekte ve davalarının ulusal mahkemeler tarafından «makul süre» içerisinde görüldüğünü ileri sürmektedir. Başvuranlar, iddialarını yinelemektedirler. AİHM, bir yargılama süresinin makul nitelikte olup olmadığının belirlenmesi için davanın ortaya çıkış şartlarının irdelenmesi ve konunun kendi yerleşik içtihadındaki kıstaslar bakımından değerlendirilmesi gerektiğini anımsatmakta ve özellikle dava karmaşıklığının, başvuran ile yetkili makamların tutumlarının ve ilgili şahıslar için davanın öneminin de ayrıca dikkate alınması gerektiğini vurgulamaktadır (bakınız, diğer birçoğu arasından, Fransa aleyhine Frydlender davası [GC], no 30979/96, prg. 43, CEDH 2000-VII). AİHM, mevcut başvuruda, ilk derece mahkemesinde açılan davayla başlayıp, Yargıtay’ın verdiği kararla sona eren yargılamaların bir yıl altı ay ile iki yıl dokuz ay arasında değişen bir sürede tamamlandığını gözlemlemektedir. AİHM’nin yerleşik içtihadına göre ve yukarıda söz edilen kıstaslar çerçevesinde, bu süreler, AİHS’nin 6/1 maddesi anlamında aşırı veya ölçüsüz olarak değerlendirilemez. Bununla birlikte AİHM, İdare’nin başvuranlar lehine verilen kesin kararları iki yıl beş aydan iki yıl dokuz aya kadar varan sürelerde yerine getirdiğini tespit etmektedir AİHM, hangi düzeyde verilmiş olursa olsun bir mahkeme kararının uygulanmasının, AİHS’nin 6/1 maddesi anlamında « yargılama » sürecinin bir parçası olarak değerlendirilmesi gerektiğini anımsatır (bakınız, özellikle, Yunanistan aleyhine Hornsby davası, 19 Mart 1997, prg. 40 ve sonrası, Derleme 1997-II ; Yunanistan aleyhine Metaxas davası, no 8415/02, prg. 25, 27 Mayıs 2004). Bir Sözleşmeci Devletin ulusal hukuk düzeni tarafından verilen zorunlu ve kesinleşmiş bir yargı kararının taraflardan birinin zararına etkisiz kalması durumunda 6/1 maddesiyle güvence altına alınan mahkemeye erişim hakkı anlamsız hale gelmiş olacaktır. Dolayısıyla, yargılanabilirlerin etkin şekilde korunması ilkesi idarenin yargı kararlarına uyma yükümlülüğünü de kapsar. Devlet otoritesi yargı kararına dayanan bir borcu ödememek için kaynak yetersizliğini bahane olarak öne süremez (bkz. Bourdov – Rusya, no:59498/00, prg. 35). AİHM, bir idari makamın ödeme yapmak için, makul olmak şartıyla, belli bir süreye ihtiyacı olduğunu elbette kabul edebilir (bakınız Türkiye aleyhine Ak davası, no 27150/02, prg. 26, 31 Temmuz 2007). 90 EK Mevcut davada AİHM, idari makamın başvuranların ek istimlak tazminatlarının ödemelerini ulusal mahkemelerin verdiği kesin karardan itibaren iki yıl beş aydan iki yıl dokuz aya varan bir süre için geciktirdiğini tespit etmektedir. Geçen bu süre, AİHM’nin gözünde makul bir süre olarak değerlendirilemez. Dolayısıyla AİHM, ulusal makamların kesinleşmiş yargı kararlarına makul bir süre içerisinde uymamak suretiyle AİHS’nin 6. maddesinin 1. paragrafının yararlı etkisinden kısmen yoksun bıraktıkları kanaatine varmaktadır Bu nedenle, söz konusu madde ihlâl edilmiştir. IV. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI HAKKINDA A. Tazminat Başvuranlar maddi tazminat olarak toplam 227.000 Euro talep etmekte, ayrıca 125.000 Euro’ya ulaşan manevi zarara uğradıklarını öne sürmektedirler. Hükümet bu meblağlara karşı çıkmaktadır. İhlal tespiti ile öne sürülen maddi zarar arasında herhangi bir illiyet bağı bulunmadığını kaydeden AİHM bu talebi reddetmektedir. Buna karşın, AİHM başvuranların elde ettikleri toplam tazminat miktarıyla Ek 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesi gereğince tamamiyle tazmin edildiklerinin hakkını vermekle birlikte, ödeme tarihindeki belirsizlik dolayısıyla yalnızca ihlalin tespiti ile telafi edilemeyecek manevi zarara maruz kaldıkları kanaatindedir. Bu nedenle hakkaniyete uygun olarak, AİHM aşağıdaki tabloda belirtilen miktarların başvuranlara manevi tazminat olarak ödenmesini kararlaştırmıştır. Başvuru numarası 3224/05 Başvuranların adları Mehmet Ali Kaplan, Salih Kaplan, Cafer Kaplan, Sabiha Kaplan (Arslan), Rasim Kaplan, Hayri Kılınç, Mustafa Kaplan, Reşit Oktaş, Mustafa Kaya, Emine Karabulut, Cuma Yılmaz Miktarlar 1 500 Euro (başvuranların her birine) 91 EK 3224/05 4884/05 9504/05 9545/05, 9568/05 9600/05 9658/05 9695/05 9720/05 13516/05 Gazi Kaya, Yasin Kaya, Zeynep Kaya (Oktaş), Mehmet Kaya, Sultan Kaya, Fatoş Kaya, Cumali Kaya, Ceyhun Kaya Şıho Yalçınkaya Mehmet Kaplan Islim Kaplan Mehmet Kökmen, Cemil Kökmen, Fatma Kökmen (Satan) Zeynep Tunç, Fatma Tunç, Mehmet Tunç, Sait Tunç, Salih Tunç, Zübeyde Tunç, Sabiha Yeşil Mehmet Kılınç, İslim Kılınç, Selvi Yıldırım, Zöhre Kökmen, Derbo Kılınç Muteber Yiğit, Ayça Polat, Emine Işık (Hanım Kalkan’ın hak sahibi olarak) Salih Kaplan Safiye Yalçınkaya Fehime Kaya Mehmet Ali Kaplan, Seyit Kaplan, Islim Kaplan, Zöhre Kaplan (Sağlam), Fatma Kaplan (Taşkıran) 12 000 Euro (ortaklaşa) 3 000 Euro 3 000 Euro 1 500 Euro 4 500 Euro (ortaklaşa) 10 500 Euro (ortaklaşa) 7 500 Euro (ortaklaşa) 4 500 Euro (ortaklaşa) 1 500 EUR 1 500 EUR 1 500 EUR 7 500 EUR (ortaklaşa) B. Yargılama masraf ve giderleri Başvuranlar AİHM önünde yapmış oldukları tercüme, posta ve avukatlık gider ve masrafları için 16.900 Euro talep etmektedirler. Hükümet bu miktarlara karşı çıkmakta ve başvuranların bu iddialarını destekleyici herhangi bir kanıtlayıcı belgelerinin olmadığını ifade etmektedir. AİHM’nin yerleşik içtihadına göre bir başvuran gerçekliğini, gerekliğini kanıtladığı makul miktarlardaki yargı giderlerini elde edebilir. Ayrıca AİHS’nin 41. maddesi gereğince öne sürülen her talep kanıtlayıcı belgelerle birlikte başlıklar halinde sıralanarak rakamlarla belirtilmelidir, böylesi bir talebin yokluğunda AİHM bu yönde yapılan tüm talepleri reddetmektedir (Bkz. örneğin, Buscarini vd.-Saint-Marin [GC], no 24645/94). 92 EK AİHM bu başvuruda başvuranların yargılama masraf ve giderleri hakkındaki taleplerini destekleyici herhangi bir belge sunmadığını gözlemlemektedir. AİHM sonuç olarak başvuranlara bu başlık altında bir ödeme yapılmasını gerekli görmemektedir. C. Gecikme faizi Gecikme faizi Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı orana üç puanlık bir artış eklenerek belirlenecektir. BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM, OYBİRLİĞİYLE, 1. Başvuruların birleştirilmesine; 2. AİHS’nin 6/1 maddesi hakkında yapılan şikayetin kabuledilebilir, diğer şikayetlerin kabuledilemez olduğuna; 3. AİHS’nin 6/1 maddesinin her bir başvuru açısından ihlal edildiğine; 4. a) AİHS’nin 44/2 maddesi gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde, miktara yansıtılabilecek her türlü vergiden muaf tutularak ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden YTL’ ye çevrilmek üzere, Savunmacı Devlet tarafından manevi tazminat olarak; i) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Ali Kaplan, Salih Kaplan, Cafer Kaplan, Sabiha Kaplan (Arslan), Rasim Kaplan, Hayri Kılınç, Mustafa Kaplan, Reşit Oktaş, Mustafa Kaya, Emine Karabulut ve Cuma Yılmaz’ın her birine 1 500 (bin beş yüz) Euro ödenmesine; ii) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Gazi Kaya, Yasin Kaya, Zeynep Kaya (Oktaş), Mehmet Kaya, Sultan Kaya, Fatoş Kaya, Cumali Kaya ve Ceyhun Kaya’ya ortaklaşa 12 000 (on iki bin) Euro ödenmesine; iii) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, Şıho Yalçınkaya’ya 3 000 (üç bin) Euro ödenmesine; iv) 3224/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, Mehmet Kaplan’a 3 000 (üç bin) Euro ödenmesine; v) 4884/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, İslim Kaplan’a 1 500 EUR (bin beş yüz) Euro ödenmesine; vi) 9504/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Kökmen, Cemil Kökmen ve Fatma Kökmen’e (Satan) ortaklaşa 4 500 (dört bin beş yüz) Euro ödenmesine; vii) 9545/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Zeynep Tunç, Fatma Tunç, Mehmet Tunç, Sait Tunç, Salih Tunç, Zübeyde Tunç et Sabiha Yeşil’e ortaklaşa 10 500 (on bin beş yüz) Euro ödenmesine; viii) 9568/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Kılınç, İslim Kılınç, Selvi Yıldırım, Zöhre Kökmen et Derbo Kılınç’a ortaklaşa 7 500 (yedi bin beş yüz) Euro ödenmesine; ix) 9600/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Muteber Yiğit, Ayça Polat et Emine Işık’a (Hanım Kalkan’ın mirasçısı) ortaklaşa 4 500 (dört bin beş yüz) Euro ödenmesine; x) 9658/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak başvuran Salih Kaplan’a 1 500 (bin beş yüz) Euro ödenmesine; 93 EK xi) 9695/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuran Safiye Yalçınkaya’ya 1 500 (bin beş yüz) Euro ödenmesine; xii) 9720/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuran Fehime Kaya’ya 1 500 (bin beş yüz) Euro ödenmesine; xiii) 13516/05 no’lu başvuru ile ilgili olarak, başvuranlar Mehmet Ali Kaplan, Seyit Kaplan, Islim Kaplan, Zöhre Kaplan (Sağlam) et Fatma Kaplan’a (Taşkıran) ortaklaşa 7 500 (yedi bin beş yüz) Euro ödenmesine; b) sözkonusu sürenin bittiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar Hükümet tarafından, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan faiz oranının üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına; 5. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddine; KARAR VERMİŞTİR. İşbu karar Fransızca olarak hazırlanmış ve AİHM’nin iç tüzüğünün 77. maddesinin 2. ve 3. paragraflarına uygun olarak 16 Aralık 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir. EKLER 22 Aralık 2004 tarihinde yapılan 3224/05 numaralı başvuru Mehmet Ali Kaplan (1949) Salih Kaplan (1945) Gazi Kaya (1965) Yasin Kaya (1960) Zeynep Kaya (Oktaş) Mehmet Kaya Sultan Kaya Fatoş Kaya Cumali Kaya (1980) Ceyhun Kaya Cafer Kaplan (1928) Mehmet Kaplan (1930) Sabiha Kaplan (Arslan) (1955) Şıho Yalçınkaya (1937) Rasim Kaplan (1958) Hayri Kılınç (1944) Mustafa Kaplan (1954) Reşit Oktaş (1943) Mustafa Kaya (1930) Emine Karabulut (1940) Cuma Yılmaz (1939) 20 Aralık 2004 tarihinde yapılan 4884/05 nolu başvuru Islim Kaplan (1948) 94 EK 28 Aralık 2004 tarihinde yapılan 9504/05 nolu başvuru Mehmet Kökmen (1968) Cemil Kökmen (1970) Fatma Kökmen (Satan) (1959) 28 Aralık 2004 tarihinde yapılan 9545/05 nolu başvuru Zeynep Tunç (1941) Fatma Tunç (1957) Mehmet Tunç (1966) Sait Tunç (1970) Salih Tunç (1973) Zübeyde Tunç (1974) Sabiha Yeşil (1965) 28 Aralık 2004 tarihinde yapılan 9568/05 nolu başvuru Mehmet Kılınç (1945) Islim Kılınç Selvi Yıldırım (1944) Zöhre Kökmen Derbo Kılınç (1951) 28 Aralık 2004 tarihinde yapılan 9600/05 nolu başvuru Muteber Yiğit (1948) Ayşe Polat (1930) Hanım Kalkan (1932) 20 Aralık 2004 tarihinde yapılan 9658/05 nolu başvuru Salih Kaplan (1945) 22 Aralık 2004 tarihinde yapılan 9695/05 nolu başvuru Safiye Yalçınkaya (1943) 20 Aralık 2004 tarihinde yapılan 9720/05 nolu başvuru Fehime Kaya (1938) 20 Aralık 2004 tarihinde yapılan 13516/05 nolu başvuru Mehmet Ali Kaplan (1949) Seyit Kaplan (1939) Islim Kaplan (1948) Zöhre Kaplan (Sağlam) Fatma Kaplan (Taşkıran) —— • —— ZÖHRE AKYOL/Türkiye* 95 EK Başvuru No. 28668/03 Strazburg 4 Kasım 2008 İKİNCİ DAİRE USULİ İŞLEMLER Davanın nedeni, Türk vatandaşı Zöhre Akyol’un (“başvuran”), 23 Temmuz 2003 tarihinde, İnsan Hakları ve Temel Özgürlükleri Korumaya Dair Sözleşme’nin (“Sözleşme”) 34. maddesi uyarınca, Türkiye aleyhine Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne yaptığı başvurudur (başvuru no. 28668/03). OLAYLAR I. DAVA OLAYLARI Başvuran, 1958 doğumludur ve Ankara’da yaşamaktadır. 1 Kasım 1990’da Ankara’da bulunan Balıkçıoğlu İş Hanı’ndaki asansöre binerken kaza geçirmiştir. Başvuran bilahare, binada hiçbir uyarı levhası bulunmamasına rağmen sözkonusu tarihte asansörün onarım altına alındığını ve o durumda asansörü kullanmaya çalışmasının kazaya sebebiyet verdiğini öğrenmiştir. Kazayı müteakiben başvuran, Ankara Numune Hastanesi’ne kaldırılmış ve burada tedavi görmüştür. 20 Ağustos 1991’de hastane ortopedistinin hazırladığı raporda, kaza nedeniyle başvuranın sırt omurgasının kırıldığı, 45 gün işgöremeyeceği ve 180 gün tedavi gerektiği belirtilmiştir. Sözkonusu tarihte asansörü tamir etmekte olan iki işçi aleyhinde, mesleki ihmalkarlıktan yaralanmaya sebebiyet verme suçlaması ile cezai takibat başlatılmıştır (1990/986 nolu dava). 11 Mart 1993’te Ankara Ceza Mahkemesi, sözkonusu iki işçinin başvuranın yaralanmasından sorumlu olmadığına karar vermiş ve işçiler beraat etmiştir. Ankara Cumhuriyet Savcısı müteakiben Balıkçıoğlu İş Hanı yöneticisi ve görevlisi aleyhinde mesleki ihmalkarlıktan yaralanmaya sebebiyet verme suçlaması ile cezai takibat başlatmıştır (1993/678 nolu dava). * Dışişleri Bakanlığı Çok Taraflı Siyasî İşler Genel Müdürlüğü tarafından Türkçe’ye çevrilmiş olup, gayrıresmî tercümedir. 8 Nisan 1992’de başvuran, Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi önünde Balıkçıoğlu İş Hanı yönetimi ve Elmas Elektrik Sanayi Ticaret A.Ş. (asansör bakım firması) aleyhinde hukuk davası açmış (1992/284 nolu dava) ve kaza sonucu uğradığı maddi ve manevi zararın telafisini istemiştir. 96 EK Birinci derece mahkemesi Balıkçıoğlu İş Hanı yönetiminin tüzel kişiliği olmaması nedeniyle 4 Şubat 1993’te davayı reddetmiştir. 4 Şubat 1993 tarihli kararı müteakiben, 24 Mayıs 1993’te başvuran, Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi önünde Balıkçıoğlu İş Hanı’ndaki dükkan sahipleri ve yönetici aleyhinde ikinci bir dava açmıştır (1993/452 nolu dava). Müteakiben 1993/452 nolu dava, 1992/284 nolu dava ile birleştirilmiştir. Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi, 2 Şubat 1994’te 1993/678 sayılı dava dosyasını talep etmiştir. Dosya mahkemeye ulaşmadığı için bu tarihten 22 Mart 1995’ye kadar olan duruşmalar ertelenmiştir. 22 Mart 1995’te, dosyayı aldıktan sonra, birinci derece mahkemesi cezai takibatın sonucunu beklemeye karar vermiştir. 3 Mart 2000’de başvuranın yasal temsilcisi, birinci derece mahkemesine, Ceza Kanunu’nun 102. maddesi kapsamındaki yasal sürenin dolması nedeniyle cezai takibatın 2 Kasım 1999’da sona erdiğini bildirmiştir. 3 Mart 2000 ve 21 Mart 2001 tarihleri arasında Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi yeni deliller toplamıştır. 21 Mart 2001’de birinci derece mahkemesi, başvuranın kaza nedeniyle uğradığı maddi zararın tayin edilmesi için dava dosyasını bilirkişiye göndermeye karar vermiştir. 25 Nisan 2001’de bilirkişi raporunu sunmuştur. 17 Ekim 2001’de başvuran, bilirkişinin 25 Nisan 2001 tarihli raporunda vardığı sonuçları yansıtmak için birinci derece mahkemesine, daha önce talep ettiği tazminat miktarında değişiklik yaptığı bir dilekçe sunmuştur. 21 Mayıs 2002’de Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi, Elmas Elektrik Sanayi Ticaret A.Ş.’nin ve iş hanındaki dükkan sahiplerinin, başvurana uğramış olduğu maddi ve manevi zarar için tazminat ödemelerini öngörmüştür. 12 Mayıs 2003’te Yargıtay 21 Mayıs 2002 tarihli kararı bozmuştur. Tazminat ödemesi öngörülen şahıslardan birinin, olay tarihinde iş hanında dükkanı bulunmadığını ve birinci derece mahkemesinin, kararını vermeden önce dükkan sahiplerinin isimlerini belirlemesi gerektiğini kaydetmiştir. Ayrıca, başvuranın 17 Ekim 2001 tarihli dilekçesinin tüm davalılara tebliğ edilmesi gerektiğini belirtmiştir. 10 Aralık 2003’te Yargıtay tarafların 12 Mayıs 2003 tarihli kararın düzeltilmesi taleplerini reddetmiştir. 22 Mart 2005’te Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi, Yargıtay’ın 12 Mayıs 2003 tarihli kararı ışığında yeni bir karar vermiş ve Elmas Elektrik Sanayi Ticaret A.Ş. ile olay tarihinde iş hanında dükkan sahibi olan yedi kişinin, başvurana 1 Kasım 1990’dan itibaren işlemeye başlayan faiz ile birlikte 3,145,941,990 Türk Lirası (TRL) tazminat ödemelerini öngörmüştür. 97 EK 23 Haziran 2005’te Yargıtay, 22 Mart 2005 tarihli kararı onaylamıştır. 6 Aralık 2007’de başvurana, 21,032.60 yeni Türk Lirası (TRY) ödenmiştir. HUKUK I. AİHS’NİN 6/1 MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI Başvuran, AİHS’nin 6/1 maddesi bağlamında hukuki yargılama süresinin “makul süre” gereğine uymadığından şikayetçi olmuştur. Ayrıca, AİHS’nin 13. maddesi kapsamında, yargılama süresinin aşırı olması nedeniyle tazminat talepleri için başvurabileceği etkili bir iç hukuk yolu bulunmadığını ileri sürmüştür. AİHM, başvuranın AİHS’nin 13. maddesi kapsamındaki iddialarının, yargılama süresine karşı başvurabileceği etkili bir iç hukuk yolu bulunmamasına ilişkin değil, makul bir süre içerisinde yargılanma hakkına ilişkin olduğunu kaydetmektedir. Bu nedenle AİHM, 13. madde bağlamındaki şikayetin yalnızca AİHS’nin 6/1 maddesi yönünden incelenmesi gerektiği kanaatindedir. Hükümet, şikayete itiraz etmiştir. Davanın karmaşıklığı ve yükümlülük tespitindeki güçlük göz önüne alındığında mevcut davadaki yargılama süresinin makul olduğunu ileri sürmüştür. Hükümet ayrıca, ulusal mahkemenin duruşmaları, Ankara Ceza Mahkemesi önünde görülen ceza davasının sonucunu beklemek için başvuranın talebi üzerine ertelediğini ve ulusal mahkemelere atfedilebilecek bir gecikme süresi bulunmadığını belirtmiştir. Göz önüne alınması gereken süre, başvuranın Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi önünde dava açtığı 8 Nisan 1992’de başlamış ve Yargıtay’ın, davaya ilişkin nihai kararını verdiği 23 Haziran 2005’te sona ermiştir. Bu nedenle, iki aşamalı yargılamada on üç yıl iki aydan fazla sürmüştür. A. Kabuledilebilirlik AİHS’nin 35. maddesinin 3. paragrafı çerçevesinde başvurunun dayanaktan yoksun olmadığını kaydeden AİHM, ayrıca başka açılardan bakıldığında da kabuledilemezlik unsuru taşımadığını tespit eder. Bu nedenle başvuru, kabuledilebilir niteliktedir. B. Esas AİHM, yargılama süresinin makul nitelikte olup olmadığının, dava koşulları ışığında ve davanın karmaşıklığı, başvuranın ve ilgili makamların tutumları ve başvuran için davada neyin tehlikede olduğu gibi kriterlere atfen değerlendirilmesi gerektiğini yinelemektedir (bkz., diğer hususlar meyanında, Frydlender/Fransa [BD], no. 30979/96, 43. paragraf, AİHM 2000VII). 98 EK AİHM, mevcut davada duruşmaların, Ankara Ceza Mahkemesi önünde görülen ceza davasının sonucu beklemek için beş yıl süreyle ertelendiğini gözlemlemektedir (1993/678 nolu dava). Ancak AİHM, ne davanın karmaşıklığının ne de beş yıllık ertelemenin, takibatın uzunluğunu açıkladığını kaydetmektedir. Ankara Asliye Hukuk Mahkemesi kararını, hukuki yargılamaya başlanmasından on yıl sonra vermiştir. Hükümet, sözkonusu aşırı gecikme için tatmin edici bir açıklamada bulunmamıştır. AİHM, Türk hukuku uyarınca, birinci derece mahkemesinin, ceza mahkemeleri kararlarına tabi olmadığını ve bu nedenle, ceza davasının sonucunu beklemek için yargılamayı bu kadar uzun bir süre ertelemek durumunda olmadığını kaydetmektedir (bkz. Mustafa Türkoğlu/Türkiye, no. 58922/00, 40. paragraf, 8 Ağustos 2006). Sunulan delilleri inceleyen AİHM, Hükümet’in kendisini, mevcut yargılamanın uzunluğunun aşırı olmadığına ve “makul süre” gereğini ihlal etmediğine ikna edecek deliller ya da argümanlar ortaya koymadığı kanısına varmıştır. Dolayısıyla AİHS’nin 6/1 maddesi ihlal edilmiştir. II. 1 NO’LU PROTOKOL’ÜN 1. MADDESİNİN İHLAL EDİLDİĞİ İDDİASI Başvuran, AİHS’ye ek 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesine dayanarak mülkiyet hakkının, cezai yargılamanın aşırı uzun sürmesi nedeniyle ihlal edildiğini ileri sürmüştür. Yargılama, makul bir süre içerisinde sonuçlandırılmış olsaydı, tazminat hakkını daha erken elde edeceğini ve ondan daha erken yararlanacağını iddia etmiştir. AİHM, 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesinin yalnızca mevcut mal ve mülk dokunulmazlığına saygı gösterilmesini isteme hakkını kapsadığını hatırlatır (bkz. Marckx/Belçika, 13 Haziran 1979 tarihli karar, A Serisi, no. 31, 23. sayfa, 50. paragraf). AİHM, icraya konulabilirliği yeterince ispat edildiği takdirde bir “alacağın”, 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesi çerçevesinde bir “mülk” teşkil edebileceğini yinelemektedir (bkz. Burdov/Rusya, no. 59498/00, 40. paragraf, AİHM 2002-III, ve Poltorachenko/Ukrayna, no. 77317/01, 45. paragraf, 18 Ocak 2005). Mevcut davada, başvuranın tazminat talebi, nihai ve icra edilebilir bir mahkeme kararı – ki bu karar, 23 Haziran 2005 tarihli Yargıtay kararıdır – ile icraya konulabilirliği ispat edildiği takdirde bir “mülk” teşkil eder (bkz., mutatis mutandis, Pravednaya/Rusya, no. 69529/01, paragraflar 37-39, 18 Kasım 2004). Sözkonusu tarihten önce başvuran, müdahale konusu olabilecek bir “mülke” sahip değildir. Bu nedenle başvuranın, tazminattan daha erken bir tarihte yararlanamamasının, kendisini 1 no’lu Protokol’ün 1. maddesi kapsamındaki mülkiyet haklarından mahrum bıraktığı kabul edilemez. Dolayısıyla sözkonusu şikayet, dayanaktan yoksundur ve AİHS’nin 35. maddesinin 3. ve 4. paragrafları bağlamında reddedilmelidir. IV. AİHS’NİN 41. MADDESİNİN UYGULANMASI AİHS’nin 41. maddesine göre: “Mahkeme işbu Sözleşme ve protokollerinin ihlal edildiğine karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafın iç hukuku bu ihlali ancak kısmen telafi edebiliyorsa, Mahkeme, gerektiği takdirde, hakkaniyete uygun bir surette, zarar gören tarafın adil tazminine hükmeder.” A. Tazminat 99 EK Başvuran, maddi tazminat olarak 250,000 EUR talep etmiştir. Manevi tazminat olarak da 50,000 EUR talep etmiştir. Hükümet, bu taleplerin aşırı ve dayanaktan yoksun olduğunu ileri sürmüştür. AİHM, başvuranın uğradığını iddia ettiği maddi zarara atfen, bu başlık altındaki talebini gerekçelerle desteklemediğini kaydetmiş ve reddetmiştir. Ancak, başvuranın yalnızca ihlal tespiti ile telafi edilemeyecek bir sıkıntıya uğramış olması gerektiği sonucuna varmıştır. Mevcut davada tespit edilen ihlalin niteliğini göz önüne alan ve hakkaniyet temelinde değerlendirmede bulunan AİHM, başvurana manevi tazminat olarak 10,000 EUR ödenmesine karar vermiştir. B. Yargılama masraf ve giderleri Başvuran, AİHM önünde yaptığı kırtasiye, fotokopi, çeviri ve posta masrafları için 670 YTL (yaklaşık 350 EUR) talep etmiştir. Toplam 170 YTL (yaklaşık 90 EUR) tutarında harcama yaptığını gösteren faturalar sunmuştur. Hükümet, başvuranın iddialarını kanıtlarla destekleyemediğini belirtmiştir. AİHM içtihadına göre, başvuran ancak gerçekten ve gerektiği için yapıldığını ve miktarın makul olduğunu kanıtlaması durumunda masraflarının tazmin edilmesine hak kazanır. Mevcut davada sahip olduğu bilgileri ve yukarıda kaydedilen kriterleri göz önünde bulunduran AİHM, başvurana yaptığı masraf ve harcamalar için 90 EUR tazminat ödenmesine karar vermiştir. C. Gecikme Faizi AİHM, Avrupa Merkez Bankası’nın marjinal kredi kolaylıklarına uyguladığı faiz oranına üç puanlık bir artışın ekleneceğini belirtmektedir. BU GEREKÇELERE DAYALI OLARAK, AİHM OYBİRLİĞİYLE 1. Yargılama süresinin uzun oluşuna ilişkin şikayetin kabuledilebilir ve başvurunun kalan kısmının kabuledilemez olduğuna; 2. AİHS’nin 6/1 maddesinin ihlal edildiğine; 3. (a) AİHS’nin 44. maddesinin 2. paragrafı gereğince kararın kesinleştiği tarihten itibaren üç ay içinde, ödeme tarihindeki döviz kuru üzerinden ulusal para birimine çevrilmek üzere Sorumlu Devlet tarafından başvurana aşağıda kaydedilen meblağların ödenmesine; (i) Manevi tazminat olarak 10,000 EUR (on bin Euro) ve ödenebilecek her tür vergi; (ii)Yargılama masraf ve giderleri için 90 EUR (doksan Euro) ve başvurana uygulanabilecek her tür vergi; (b)Yukarıda belirtilen üç aylık sürenin sona erdiği tarihten itibaren ödemenin yapılmasına kadar, Avrupa Merkez Bankası’nın o dönem için geçerli olan marjinal kredi kolaylığı oranının üç puan fazlasına eşit oranda basit faiz uygulanmasına; 100 EK 4. Adil tatmine ilişkin diğer taleplerin reddedilmesine; KARAR VERMİŞTİR. İşbu karar İngilizce olarak hazırlanmış ve AİHM İçtüzüğü’nün 77. maddesinin 2. ve 3. paragrafları gereğince 4 Kasım 2008 tarihinde yazılı olarak bildirilmiştir. —— • —— Tebliğler Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan: ZORUNLU KARAYOLU TAŞIMACILIK MALİ SORUMLULUK SİGORTASI TARİFE VE TALİMATINDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA İLİŞKİN TARİFE VE TALİMAT MADDE 1 – 18/6/2008 tarihli ve 26910 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Zorunlu Karayolu Taşımacılık Mali Sorumluluk Sigortası Tarife ve Talimatının ekinde yer alan tablo aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. EK Tablo 1 01.01.2012 tarihinden itibaren uygulanacak asgari sigorta teminatları Araç Grup 1 2 Taşıtın Türü* A-Sağlık Gideri B-Sakatlanma ve Kişi Kaza Kişi Kaza Başına Başına Başına Başına 225.000 1.575.000 225.000 1.575.000 225.000 1.575.000 225.000 1.575.000 Otomobil Taksi Minibüs 3 225.000 3.150.000 225.000 3.150.000 (8-14 koltuk) Otobüs 4 225.000 6.525.000 225.000 6.525.000 (15-29 koltuk) Otobüs 5 225.000 11.250.000 225.000 11.250.000 (30 ve üstü koltuk) Dolmuş 16 (4-7 koltuk) 225.000 1.575.000 225.000 1.575.000 17 Minibüs Dolmuş (8-14 koltuk) 225.000 3.150.000 225.000 3.150.000 18 Otobüs Dolmuş (15-29 koltuk) 225.000 6.525.000 225.000 6.525.000 19 Otobüs Dolmuş (30 ve üstü 225.000 11.250.000 225.000 11.250.000 koltuk) * Bu tarife kapsamındaki araçlar için yer alan koltuk sayısı şoför hariç belirlenmiş olup, ruhsatta belirtilen koltuk sayısının bir eksiğine denk gelmektedir. MADDE 2 – Bu Tarife ve Talimat 1/1/2012 tarihinde yürürlüğe girer. [R.G.15 Eylül 2011 – 28055] —— • —— 101 EK Başbakanlık (Hazine Müsteşarlığı)’tan: KARAYOLU YOLCU TAŞIMACILIĞI ZORUNLU KOLTUK FERDİ KAZA SİGORTASI TARİFE VE TALİMATINDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA İLİŞKİN TARİFE VE TALİMAT MADDE 1 – 29/12/2005 tarih ve 26038 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolu Yolcu Taşımcılığı Zorunlu Koltuk Ferdi Kaza Sigortası Tarife ve Talimatının “A. TARİFE” başlıklı maddesinin 1 inci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Teminat tutarları, taşımanın yapıldığı motorlu kara taşıtındaki görevli sürücü ve yardımcıları ile yolcu koltuk başına, aşağıdaki şekilde belirlenmiştir: a) Sağlık giderleri: 150.000.- TL b) Sakatlanma ve ölüm: 150.000.- TL” MADDE 2 – Bu Tarife ve Talimat 1/1/2012 tarihinde yürürlüğe girer. [R.G.15 Eylül 2011 – 28055] —— • —— Sınır Tespit Kararları İçişleri Bakanlığından: 1 ‒ Ordu İli Akkuş İlçesi Merkez Bucağına bağlı Karaçal Köyü ile Tokat İli Niksar İlçes Karar Sayısı : 2011/673i Çamiçi Bucağına bağlı Yalıköy Köyü arasında kalan iki il arası sınırın özel krokisinde de gösterildiği üzere; "Taştekne Tepesinden çıkan Meşeliçal Deresini dik kesen yolun dere ile birleştiği noktadan (340875,00-4511915,00) başlayarak, buradan 655 metre batı istikametinde giden düz hattın Taştekne Tepesinden 445 metre mesafede kesiştiği (Kılburnu Sırtının boyun yaptığı ve bu sırttan geçen yolun üzerindeki) yere (340220,00-4511925,00), buradan güneybatı istikametinde düz hatla yine Kılburnu Sırtının boyun yaptığı yerdeki sırasıyla (340190,004511895,00) ve (340140,00-4511860,00) nirengi noktaları düz bir hatla geçildikten sonra yine batı istikametinde düz bir hatla Tuzla Tepesinden çıkan Kuru Dere ile Taştekne Tepesinden çıkan Kuru Derenin Değirmen Dere ile birleştiği (339750,00-4511725,00) noktaya çekilen ve burada son bulan hat" olarak belirlenmesi, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 2 nci maddesinin (B) ve (D) bentlerine göre uygun görülmüştür. 2 ‒ Tarafların karşı taraf sınırı içinde kalan genel ve özel hakları saklıdır. 3 ‒ Bu Kararı İçişleri Bakanı yürütür. 6/9/2011 Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN İdris Naim ŞAHİN Başbakan İçişleri Bakanı [R.G.07 Eylül 2011 – 28047] 102 EK —— • —— İçişleri Bakanlığından: Karar Sayısı : 2011/674 1 ‒ İzmir İli Karşıyaka İlçesi ile Çiğli İlçesi arasında kalan iki ilçe arası sınırın özel krokisinde de gösterildiği üzere; "Cehar Dudayev Bulvarı üzerindeki Maltepe Deresi Köprüsünün Gediz Nehri tarafındaki ayaklarının güneydoğu köşesinden başlayarak, buradan Cehar Dudayev Bulvarı ile 6525 nolu sokağın kesişiminin orta noktasına çekilen hat, buradan bu sokağı takiben kuzeydoğu istikametine devam ederek bu sokak üzerinde bulunan birinci drenaj kanalının üzerindeki köprünün orta noktasına çekilen hat, bu noktadan doğu istikametine giderek yine bu sokak üzerinde bulunan ikinci drenaj kanalı köprüsünün orta noktasına çekilen hat, bu noktadan güneydoğu istikametine doğru üçüncü drenaj kanalının 6525 nolu sokakla kesiştiği noktaya çekilen hat, bu noktadan dereyi takiben kuzeydoğu istikametinde tren yolu üzerindeki köprüye bağlanan ve son bulan hat" olarak belirlenmesi, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 2 nci maddesinin (B) ve (D) bentlerine göre uygun görülmüştür. 2 ‒ Tarafların karşı taraf sınırı içinde kalan genel ve özel hakları saklıdır. 3 ‒ Bu Kararı İçişleri Bakanı yürütür. 6/9/2011 Abdullah GÜL CUMHURBAŞKANI Recep Tayyip ERDOĞAN İdris Naim ŞAHİN Başbakan İçişleri Bakanı [R.G.07 Eylül 2011 – 28047] —— • —— Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından: İŞKOLU TESPİT KARARI Karar No : 2011/114 İşyeri : Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton San. ve Tic. A.Ş. Taşçılar Köyü 2651 Parsel Pafta:2 BİLECİK (merkez) Tespiti İsteyen : Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton San. ve Tic. A.Ş. İnceleme : Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton San. ve Tic. A.Ş.'de Bakanlığımızca yapılan incelemede; Taşçılar Köyü/BİLECİK adresinde bulunan merkez işyerinde, çimento ve hazır beton üretimi ile idari işler ve çevre düzenlemesi işleri, Balat Mah. 68. İsimsiz Sk. No:7/B Nilüfer/BURSA, Panayır Mah. No:568 Osmangazi/BURSA, Cırcır Arapkırı Mevkii Subaşı Köyü Bila No Yenişehir/BURSA adreslerinde Beton Santralı ve Yalova Yolu 9. Km. Sönmez Holding Tesisleri Bila No:Osmangazi/BURSA adresinde irtibat bürosu bulunan işyerlerinde yapılan işlerin 103 EK İşkolları Tüzüğü'nün 12 sıra numaralı "Çimento, toprak ve cam" işkolunda yer aldığı tespit edilmiştir. Karar: Sançim Bilecik Çimento Madencilik Beton San. ve Tic. A.Ş. ve bağlı işyerlerinde yürütülen işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü'nün 12 sıra numaralı "Çimento, toprak ve cam" işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete'de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4'üncü maddesi gereğince karar verilmiştir. [R.G.12 Eylül 2011 – 28052] —— • —— 104 EK 105 EK 106