Morris`ten “acımasız” bebek bakımı kitaplarına taşlama Çıplak
Transkript
Morris`ten “acımasız” bebek bakımı kitaplarına taşlama Çıplak
Amelia Hill, The Observer, 7 Eylül, Pazar, 2008 http://www.guardian.co.uk/society/2008/sep/07/children.family Morris’ten “acımasız” bebek bakımı kitaplarına taşlama Çıplak Maymun’un yazarı, ebeveynlere rehber niteliğindeki yeni kitabında, bebeklerin terbiye edilmek değil, bakılıp büyütülmek için var oldukları konusunda ısrarcı. Çıplak Maymun’un yazarı ve Britanya’nın en ünlü hayvanbilimcilerinden biri olan Desmond Morris, önümüzdeki hafta kendi bebek bakım kitabını yayımlıyor çünkü ebeveynlere yönelik pek çok yardımcı kitabın “doğal dışı” ve “acımasız” çocuk bakım tekniklerini savunduğuna inanıyor. “Bebek kitaplarının son zamanlarda eskinin sözde çocuk bakım “uzmanlarına” ait doğal dışı görüşleri fazlasıyla dikte etmeye başlamaları beni çok sinirlendiriyor. Bu anlayış annelere asla bebeklerine sarılıp öpmemelerini ve ağladıkları zaman onları duymazdan gelmelerini emrediyor ,” diyor, Morris. “Ben henüz beş aylıkken, bu tür bebek kitaplarından biri yüzünden neredeyse ölüyormuşum. Bu nedenle de konuya karşı özel bir hassasiyetim var. Dolayısıyla bunun benim için şahsi bir mesele olduğu söylenebilir.” Morris Amerikalı bebek bakım uzmanı John Watson’un teorilerinin moda olduğu 1928 yılında dünyaya geldi. Ebeveynlerin çocuk tepkilerini tıpkı at terbiyecilerinin yaptığı gibi bastırmaları gerektiğine inanan Watson, bebeklerin, hava nasıl olursa olsun, pusetle dışarıda bırakılmaları ve ağlamaları halinde duymazdan gelinmelerini gerekli görüyordu. “Watson’un gaddar rejimi altında yetiştirilen bebekler, genelde acı çekiyorlardı ve ben de o neslin üyelerinden biriydim,” diyor, Morris. “Şiddetli doğu rüzgârı altında pusetimde bırakılınca zatürre olmuş ve ölümden dönmüşüm. Bu olaydan sonra annem zamane yöntemlerini terk etmeye ve annelik içgüdülerine güvenmeye karar vermiş.” Çocuk bakıcısı Claire Verity’nin önerdiği yöntemlere dikkat çeken Morris, son zamanlarda Watsonyen teorilere olan ilginin yeniden canlanmasından rahatsızlık duyuyor. Claire Verity şimdiye dek Mick Jagger, Jack Nicholson ve Sting gibi ünlülerin bebeklerine bakıcılık yaptı ama Channel 4’te Bebek Yetiştirmek adı program dizisinde görülmesinin ardından çeşitli ölüm tehditleri aldı, sokakta yüzüne tükürüldü ve insanlar ona Earls Court, Londra’daki Baby Show’dan uzak durmasını söyledi. Ancak otoriter ebeveynlik teknikleriyle ismini duyuran tek çocuk bakım uzmanı Verity değil. Aykırı çocuk bakım gurusu Gina Ford’un Contended Little Baby Book of Weaning adlı kitabı da, anne babalar ile çocukların hayatına belli düzenler getirme yönünde hayli kuralcı bir girişim. “Kitapçılarda bir sürü iyi bebek-bakım kitabı var ama isim yapmak için yeni bir şeyler söylemesi gerektiğine inanan sözde uzmanların yazdığı kitapların sayısı da günbegün artıyor,” diyor, Morris. “Tamamen sevgi üstüne kurulu olması gereken bir ilişkiye neden soğuk disiplin getirilsin ki?” “Bu acımasız ve son derece buyurgan kitapların yükselişini önleme konusunda hak sahibi biriyim ben. Bana yapılan şeyin, başka bir çocuğa yapılmasını engellemek istiyorum.” Morris’in kitabı Bebek, Yaşamın İlk İki Yılının Büyüleyici Öyküsü bir bebeğin ana rahmine düştüğü andan başlayan gelişimini ayrıntılarıyla sunuyor. Bebeğin vücudunda meydana gelen değişiklikleri tetikleyen biyolojik, fiziksel, kimyasal ve benzeri etkileri detaylarıyla ortaya koyan Morris, bu ışık altında ebeveynlerin çocuklarına yönelik davranışları konusunda kendi kararlarını verebilmelerini ümit ediyor. “Gerekli olguları bildikleri takdirde, anne babaların bebeğe nasıl davranmaları gerektiğini kendi kendilerine kolayca görebileceklerine inanıyorum,” diyor. Morris, kuralcı çocuk bakım kitaplarına yönelik ilginin canlanmasından, modern toplumun ayrışık yapısını sorumlu tutuyor. “Genç kadınların çoğu, tavsiye alma ihtiyacı içinde çünkü geniş aile yapısının, partnerlerinin ya da çocuk sahibi diğer kadınların desteğinden mahrumlar,” diyor. “Bu kadınların neden katı kurallar öneren kitaplara başvurduğunu anlayabiliyorum aslında. Ayrıca tek başına bir annenin sağlamakta güçlük çekebileceği düzeyde bir ilgiye aslında gereksinim olmadığını iddia eden bu kitapların sunduğu büyük rahatlamayı da anlayabiliyorum.” Morris kitabının, eskiden kendi anneleri ya da aile üyeleri tarafından aktarılan bebeklerinin vücut dilini “okuma” bilgisini annelere sunacağını ümit ediyor. “Bir gülümseme ya da çığlığın ne anlama geldiğini hepimiz biliyoruz zaten,” diyor, Morris, “ama annelerin, başkalarından öğrenmedikleri takdirde gözden kaçıracakları mesajlar biraz da incelikli. Bebeğin iyi olmadığına ya da olması gerektiği gibi gelişmediğine dair ilk işaretler o mesajlardan bazıları. Kitabım işte bu işaretleri açıklıyor. Umarım annelerin gücüne güç katar.”