Form Analiz - WordPress.com
Transkript
Form Analiz - WordPress.com
BİLKENT ÜNİVERSİTESİ Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi Teori – Kompozisyon Ana Sanat Dalı FORM BİLGİSİ: Periyodik, Aperyodik ve Karma Tema Kuruluşları Öğ. Gör. Gökçe ALTAY 2 03.10.2011 İlgilinin dikkatine, Bilkent Üniversitesi, Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi, Teori – Kompozisyon Ana Sanat Dalı, öğretim görevlisi Gökçe Altay tarafından hazırlanan “FORM BİLGİSİ: Periyodik, Aperyodik ve Karma Tema Kuruluşları” adlı eğitim içerikli çalışma, aşağıda adı geçen uzmanlarca onaylanmıştır. Söz konusu çalışma basıma hazırdır. Bilgilerinize saygılarımla, Prof. Ersin ONAY Prof. Muammer SUN Doç. Kağan KORAD Doç. Hande DALKILIÇ Yard. Doç. Dr. Tolga YAYALAR Dr. Onur TÜRKMEN 3 Form Bilgisi ve Analizi dersi, Bilkent Üniversitesi, Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi, Müzik Bölümü, Lisans evresi toplu dersi olan TMTM III (“Techniques and Materials of Tonal Music III”) adlı dersin içeriğinde yer almaktadır. Elinizdeki çalışma, orijinali İngilizce olarak verilen bu dersin çevirisidir. 4 Bir müzik yapıtının formu, zamansal bir sanat olan müziğin içinde göreli bir “düzen algısı” sergiler. Form olgusu aynı zamanda farklı ses örüntüleri arasındaki ilişkileri içerir. Genel olarak bakıldığında müzik kompozisyonları “ikili” (binary) ya da “üçlü” (ternary) ve “tekil” ya da “bileşik” (compound) şeklinde sınıflandırılabilirler. Tekil formlar “şarkı” (lied) formu gibi biçimsel olarak tamamlanmış ve tonal olarak kendine yetkin yapılardır. Bileşik formlar ise birden fazla tekil form içeren (örneğin “Süit”), döngüsel yapılardır. Çalgısal kompozisyonların içeriğinde yer alan tekil formlar, 16. ve 17. yüzyıllarda oldukça kısa olmakla birlikte (örneğin, Purcell ya da Couperin’in klavye süitlerinden bir bölüm), 19. yüzyıla doğru ve ilerleyen dönemlerde bu durumun değiştiğini, (örneğin, bir Beethoven sonatın ya da senfoninin bir bölümü), dolayısıyla eserin bölümlerinin uzadığını, genişlediğini görmekteyiz. Söz konusu değişimler, formun git gide daha fazla hacim kazanarak, büyük tasarımlar ve ustalıklı uygulamalar olarak algılanmasına neden olmuştur. Aşağıda yer alan çalışma, sözü geçen “tekil” formların temelini içerebilecek ve klasik döneme damgasını vuran periyodik ve aperyodik (periyodik olmayan) tema kuruluşlarını açıklamaktadır. Bir klasik dönem kompozisyonu söz konusu olduğunda, tema kuruluşlarının sıkı bir şekilde düzenlendikleri, sıklıkla gözlemlenen bir durumdur. Klasik dönem öncesi ve sonrası tema kuruluşları ise daha serbest ya da düzensiz kuruluşlar içerebilmektedir. Örneğin barok döneme baktığımızda, sıkı tematik kuruluşların henüz net olarak şekillenmediğini ya da, romantik dönemde tematik kuruluşların genişlediğini ve daha serbest açılımlı bir oluşum izlediğini gözlemleyebileceğimiz pek çok eser bulunur. Tüm bu genellemeler söz konusu olduğunda, biçim olgusunu başlangıç aşamasında bize en açık gösteren klasik dönem kompozisyonlarıdır demek olasıdır. Zira gerek tekil, gerekse bileşik formların (örneğin bir sonat formunun), klasik dönemde şekil aldıkları gerçeği de göz ardı edilmemelidir. Klasik dönemde sıkı tema kuruluşları periyodik, aperyodik, karma ya da bileşik olabilir. Bunlardan periyodik ve aperyodik olan tema kuruluşları, (içeriğine bakmaksızın) temel olarak şu şekildedir: Tablo 1: motif motif Cümle 1 motif motif Cümle 2 Periyodik ya da Aperyodik Tema Kuruluşu 5 Mi Maj. Temel Fikir [t.f.]: Temel fikir temanın sunulduğu bütünsel yapıdır. İçeriğinde motif ya da motif grupları yer alır. Temel fikir kendi başına küçük, ancak diğer fikirlerle gruplaşabilecek ve müzikal bir hareketi (jesti) ifade edebilecek kadar anlam ifade edebilen bir yapıdır. Klasik dönem kompozisyonlarında en tipik haliyle bu yapı iki ölçü sürer. Yukarıda verilen örnek, elbette sabit bir yapı değildir. Zira her temel fikir, motif grupları ya da hücrelere bölünebilecek bir yapı da sergilemez. Ancak burada esas olan, bir motifin, temel fikri (cümlenin yarısını/yarı cümleyi) sergileyecek şekilde yapılandırılmasıdır. Aynı şekilde temel fikrin şu ya da bu şekilde tekrar edilmesi de şart değildir. İşte bu ve benzeri iç tematik düzenlemelerdeki farklılıklar, tema kuruluşlarını farklı terimlerle nitelememize neden olur. PERİYOT Bazı kaynaklarca Türkçemize “dönem” olarak yerleşen periyot1, tonal müziğin bir unsuru olarak barok dönemde karşımıza çıkabilmekle beraber, aslen klasik dönemde netlik kazanmış, temel bir tematik oluşumdur. Bu çalışmada söz konusu terimin “dönem” olarak kullanılmamasının nedeni ise, “periyot” sözcüğünün birebir çevirisinin “dönem” ya da “devir” olmasıyla beraber, (dilbilimsel) semantik olarak bu tanıma uymamasıdır. Periyot, yapısı itibariyle “öncül” 2 ve “soncul” 3 olarak anılan iki cümleyi içerir. Burada esas olan, her iki cümlenin de birer kadansla sonlandırılmasıdır. Yaygın olarak (özellikle klasik dönemde) simetrik bir organizasyon içeren periyotlar, dördü “öncül”, dördü ise “soncul” olmak üzere toplam sekiz ölçüden oluşurlar. Ancak bu durum her zaman geçerli değildir. İç tematik düzenlemeleri itibariyle, (örneğin) 5+54 şeklinde öne çıkan ya da kendi içerisinde genişleme (örneğin 4+4+2), daralma ve benzeri durumlar sergileyen asimetrik oluşumlara da rastlamak olasıdır. Kadans oluşumlarının yanı sıra periyodik kuruluşları niteleyen bir diğer özellik ise az önce sözünü ettiğimiz iç tematik düzenlemeyle ilgilidir. Şöyle ki her periyodik kuruluşun “öncül” 5cümlesi, bir “temel fikir” ile başlar ve bir “karşıt fikir” ya da “karşılayan fikir” ile devam eder. “Öncül” cümlesi 1 Almanca “Periode”; İngilizce “period”. Almanca “Vordersatz”; İngilizce “Antecedent phrase”. 3 Almanca “Nachsatz”; İngilizce “Consequent phrase”. 4 Bu da simetrik bir oluşumdur ancak, tipik 4+4 yapısına göre daha az görülür. 5 Almanca “Satz”; İngilizce “phrase”. 2 6 “gelişimci” bir kadansla sonlanmalıdır. Bu kadans sıklıkla “yarım kadanstır”. Diğer olasılıklar ise “aldatıcı kadans”6, “tamamlanmamış [otantik] kadans” 7 şeklinde olabilir. Simetrik kuruluşlar göz önünde bulundurulduğunda her iki yapı da ikişer ölçü sürer. Periyodik yapılarda “öncül” cümleyi izleyen “soncul” cümle ise, kuruluşuna “temel fikri” tekrar ederek başlar. Yine iki ölçü sürmesi beklenen bu yapıyı “karşıt/karşılayan fikri” tekrar eden, ya da yeni bir motif (fikir) içeren son iki ölçü izler. Bu motif tamamlayıcı bir kadansla (çoğunlukla “tam [otantik]” kadans veya çok daha az görülen, “plagal” kadansla) sonlanır. Buna göre sekiz ölçülük bir periyot, aşağıda belirtildiği şekilde bir tablo sergiler: Tablo 2 PERİYOT/PERİYODİK TEMA (Toplam 8 Ölçü) Öncül (cümle) (4 Ölçü) Temel Fikir [t.f.] Soncul (cümle) (4 Ölçü) Karşıt/Karşılayan Fikir [k.f.] (Gelişimci) Kadans Temel Fikir (tekrar) [t.f.t.] Karşıt/Karşılayan Fikir (tekrar ya da yeni) (Tamamlayıcı) Kadans Cümlelerin Açılımı: ÖNCÜL (cümle) (Toplam 4 Ölçü) 2 Ölçü 2 Ölçü (Gelişimci) Kadans Temel Fikir [t.f.] Karşıt/Karşılayan Fikir [k.f.] Bu cümle modülatif ise, Tam Kadans ile bitebilir. SONCUL (cümle) (Toplam 4 Ölçü) 2 Ölçü 2 Ölçü Karşıt/Karşılayan Fikir (tekrar) Temel Fikir (Tekrar) [t.f.t.] YA DA Yeni bir fikir 6 7 “Kırık kadans”. Periyodik yapılarda daha az görülür. (Tamamlayıcı) Kadans 7 Karşıt/karşılayan fikir [k.f.]: Simetrik periyotlarda yine tipik olarak iki ölçü sürmesi beklenen bu fikir, “temel fikrin” tekrarı olamaz. Buradaki “karşıt” nitelemesi, “temel fikre” zıtlık ifade eden bir hareketi (jesti) tanımlar. Bununla beraber “karşılayan” nitelemesi ise, “temel fikre” cevaben onu tamamlayıcı olarak ortaya konan bir hareketi (jesti) ifade eder. Örnek 2a: Mozart; “Küçük bir Gece Müziği” (Romans) Do Maj. Öncül (1. Cümle) Aşağıdaki örnekte (2b) yer alan “karşılayıcı fikre” dikkat ediniz. Onuncu ölçünün sonunda karşılayıcı fikir yine eksik ölçüyle (Fa diyez) devam ediyor. Bununla birlikte tüm jest ve eşlik işlevi aynı şekilde yapılandırılmış. Örnek 2b: Beethoven; Keman – Piyano Sonatı, Op. 12, No.1 (Rondo) Re Maj. Öncül (1. Cümle) Soncul Cümlede Temel Fikrin Tekrarı: Bu konumda dikkat edilmesi gereken nokta, cümlenin I6 çevirimiyle başlamaması gerekliliğidir. Bunun nedeni, I6 çevriminin potansiyel olarak kararsız (instabil) olmasıdır. Zira klasik dönem kompozisyonları söz konusu olduğunda, I6’dan sonra doğal olarak bir kadans beklentisi doğmaktadır (örneğin: I6 – IV – V7 – I) . Kadans söz konusu olmasa dahi, bu çevirim yine armonik ritmin şu veya bu şekilde hızlanması anlamına gelecektir ki bu da, periyodun simetrik ve/ya devingen olmayan yapısını bozacaktır. I = Kararlılık/Durağanlık (stabilite) I6 = (Potansiyel) Kararsızlık/Devingenlik (instabilite) 8 Periyot formu içeriği itibariyle, armonik kararlılık (stabilite) ve net kadans oluşumları sergilemesi beklenir. Biçimsel verimlilik anlamında ise motifin bütünlüğü, netliği ve olabildiğince simetrik gruplanması esastır. Periyodik Tema Kuruluşları Örnekleri Örnek 3: Schumann; Gençlik Albümü (Küçük Parça). Do Maj. Örnek 4: Mozart; Piyano Sonatı, K.333 (La Majör) ÖNCÜL La Maj. V motif Temel Fikir Karşıt Fikir Yarım Kadans SONCUL Temel Fikir TEKRAR Karşıt Fikir (Kadans Fikriyle) Tam Kadans 9 Periyodik Tema Kuruluşlarında Biçimsel Sapmalar: Periyot formu temel özelliklerini bozmadan, bir takım değişikliklere gidebilir. Bunlar “uzama”, “genişleme”,“(kesitler arası) eklemleme”, “kısalma/daralma” şeklinde olabilir. Uzama Öncül ya da soncul bir cümlenin işlevini tamamlaması beklenirken uzamasıdır. Sonuç olarak uzayan cümle bir kadansla tamamlanır. Örnek 5: Haydn; Yaylı Dörtlü, Op. 54, No. 1 – 3. Bölüm (Sol Majör) Sol Maj. Genişleme Cümle yapısında bir materyalin, kendinden önceki her hangi bir materyale bağlı kalacak biçimde genişlemesinden elde edilir. Bu, örnek olarak belirli bir armonik yapının geliştirilerek uzatılması ya da bir motifin değiştirilerek ya da değiştirilmeden tekrarı şeklinde olabilir. Bu tür oluşumlar eklemlemelerin aksine bağımlı (daha önceden işlenmiş belirli bir materyale bağlı) oluşumlardır. Örnek 6: Mendelssohn; “Sözsüz Şarkılar” , Op. 19b (Venedik Gondol Şarkısı) Sol min. (Kesitler arası) Eklemleme Küçük kesitler (“temel fikir” ve “karşıt/karşılayıcı fikir”) arası oluşan bağımsız eklentilerdir. Eğer bu türden bağımsız bir eklenti öncül ve soncul arasında (her iki kesitten de bağımsız bir şekilde) yer alıyorsa, bu bir bağlantıdır. 10 Örnek 7: Mozart; Piyano Konçertosu, K. 459 (Fa Majör) – 2. Bölüm Kısalma/Daralma Öncül ya da soncul cümlede daha önce yer alan bir materyalin çıkarılmasıyla birlikte daralma (ve dolayısıyla kısalma) meydana gelir. Aşağıdaki örnekte iki adet periyot bulunmakta. Birincisi 1. ve 8. ölçüler arası, ikincisi ise 9. ve 15. ölçüler arasında yer alıyor. İkinci periyodun “karşıt fikri” bir ölçü kısalmış. Örnek 8: Mendelssohn; “Sözsüz Şarkılar”, No.6 Öncül Do Maj. →Soncul Soncul → Öncül →(2. Periyot) Soncul (2. Periyot) →Öncül (2. Periyot) Kısalma/daralma 11 APERYODİK TEMA KURULUŞLARI Diğer bir simetrik (tipik olarak sekiz ölçülük) tematik kuruluş türü ise “aperyodik” yapılardır. Burada “aperyodik” 8 terimi belirli bir türü işaret etmektedir. Zira aperyodik yapılar da, tıpkı periyotlar gibi belli başlı niteliklere sahip sıkı tema kuruluşlarıdır. Tablo 3 APERİYODİK TEMA (8 Ölçü) SUNUM (Cümlesi) DEVAM ya da KADANS (cümlesi) (4 Ölçü) (4 Ölçü) Temel Fikir [t.f.] (2 Ölçü) Temel Fikrin TEKRARI (2 Ölçü) 1) Tam tekrar Devam Fikri 1)Parçalanma 2)Ayıklanma (likidasyon) 2) Seri etki (sequence) Kadans Bu kesit (armonik) kadans işleminin yanı sıra, ayrı bir **“kadans fikri” de içerebilir. 3) Armonik hızlanma 4) Seri etki (sequence) 3) Tonik – Dominant geri bildirimi 5) Yeni materyal 6) *Uzatılmış Kadans İşlemi Temel Fikrin Tekrarı (t.f.t.): Yukarıdaki tabloda da gözlemlediğimiz gibi aperyodik temalarda “temel fikrin” tekrarlanması şartı aranmaktadır. Bu şartı yerine getirmenin birçok yolu vardır. Temel fikir doğrudan aynen tekrarlanabilir ya da değişik yollardan tekrarlanabilir (bkz. Tablo 3). Bunlardan “Tonik – Dominant geri bildirimi” olarak anılan durum, temel fikrin önce tonik derecesi üzerinden sunulması, daha sonra tekrarının ise dominant üzerinden gerçekleştirilmesidir. Bu durumun tersi de söz konusu edilebilir (“Dominant – Tonik geri bildirimi”). * Uzatılmış Kadans İşlemi (U.K.İ.): Periyodun aksine I6 ile ikinci cümleye başlayan oluşum, doğrudan kadans işlemine girer (SD – D – T). Bu şekilde armonik ritimde potansiyel bir hızlanma oluşturulabilir. **Kadans Fikri: Aperyodik bir temanın son cümlesinde daima bir kadans bulunur. Ancak bu armonik işlemin, yeni bir fikir oluşturma şartı yoktur. Bununla birlikte söz konusu yerde “yeni” bir kapanış fikri de oluşturulabilir. İşte bu olası durum gerçekleştiğinde, “kadans fikri” olarak nitelendirilir. Periyotların aksine aperyodik tema kuruluşları, ilk cümlenin sonunda kadans içermez. Ayrıca ilk cümledeki karşıt/karşılayıcı fikrin aksine, temel fikri tekrar ederek savunur. 8 Almanca “Satzform”; İngilizce “Sentence form”. 12 Aperyodik temanın ikinci cümlesi “devam cümlesi” olarak adlandırılır. Bu anlamda periyotlardan farklı olarak aperyodik tema kuruluşlarının bu “devam cümlesi”, pek çok çeşitlilik sergileyebildiklerinden, daha “esnek” yapılar olarak kabul görülürler. “Devam cümlesi” şu oluşumları bir ya da birkaçını bünyesinde barındırabilir: 1) Parçala(n)ma = Tematik bir materyalin (örn. t.f.) küçük parçalara bölünmesidir. Bununla birlikte, söz konusu materyal daha önce kullanılmış bir materyal olmak zorunda değildir. 2) Ayıkla(n)ma9 = Sistematik olarak tematik bir materyalin karakteristik öğelerinin ayıklanması (yok edilmesi) ile oluşturulur. Bu durumda (örneğin) bir ezginin ana hattı anlaşılabilinmekle beraber, ezgiyi belirginleştiren karakteristik öğelerin saptanması, ayıkla(n)ma işleminden sonra mümkün olmaz. Ex. 3. 10 x =ritmik motif y = ses dikliği motifi (ezgisel motif) 3) Model – Seri etki tekniği = Herhangi bir motifin model alınarak, seri etki (sequence) yoluyla tekrarlanmasıdır. 4) Armonik ritmin hızlanması = Bu her hangi bir armonik aktivitenin çeşitliliğinin artmasıyla oluşturulan bir durumdur. Yaygın olarak “uzatılmış kadans işlemi” (U.K.İ.) başvurulan yöntemlerden biridir. Bunun yanı sıra yönelmeler, inici beşli zinciri vb. oluşumlar armonik ritmi hızlandıran işlemler arasında yer alır. Tıpkı periyotlar gibi aperyodik tema kuruluşları da kendi içlerinde “uzama”, “genişleme” vb. şekillerde biçimsel sapmalar gösterebilir. Ancak bu tür durumlar aperyodik tema kuruluşlarının temel yapılarını etkilemez. 9 Bu terim Schönberg tarafından “nötralizasyon” olarak tanımlanmıştır. http://mq.oxfordjournals.org/content/90/1/123.full 10 13 Aperyodik Tema Kuruluşları Örnekleri Örnek 9:Beethoven; Piyano Sonatı, Op. 2, No.1 t.f. (model) Fa min. t.f.t.(seri etki) I Sunum Cümlesi t.f. (parçalanma+seri etki) t.f. (parçalanma) Devam Cümlesi→ kadans fikri → Devam Cümlesi Yarım Kadans Örnek 11: Haydn; Yaylı Dörtlü, Op.42 (Re minör) t.f. (tonik modeli) Re min. Sunum Cümlesi t.f.t.dominant geri bildirimi parçalanma ya da “ayıklanma” (model) Kadans Cümlesi→ i6 U.K.İ → 14 parçalanma ya da “ayıklanma” (Seri etki) Vbas. V iv i → Kadans Cümlesi Örnek 10:Mozart; Yaylı Dörtlü, K. 464 (La Majör) – 2. Bölüm (yeni fikirli) t.f. (model) La Maj. t.f.t. (seri etki) Sunum Cümlesi yeni fikir Devam Cümlesi 15 KARMA TEMA KURULUŞLARI İki farklı “iç tematik düzenlemeyi” bir araya getirerek “karma” bir tema oluşturmak olasıdır. Sonuç olarak yine tipik olarak sekiz ölçüden oluşan bu tür simetrik yapılar, her iki türün de (periyodik ve aperyodik) belirli özelliklerini taşırlar. Aşağıda bu tip bir düzenlemeyi sağlayacak bazı modeller yer almakta: KARMA TEMA KURULUŞLARI (8 Ölçü) MODEL 1 ÖNCÜL (4 Ölçü) t.f. DEVAM (4 Ölçü) Kadans (Gelişimci)11 k.f. Devam (parçalanma) > > Kadans (“kadans fikirli” olabilir) > MODEL 2 ZAYIF ÖNCÜL SONCUL Kadans yok t.f. k.f. Ya da k.f. t.f. (tekrar) Kadans (Tamamlayıcı) Ya da Zayıf bir “kapanış” var Yeni bir fikir MODEL 3 ZAYIF ÖNCÜL t.f. k.f. DEVAM Kadans yok Devam Ya da (parçalanma/ayrılma vb. içerebilir) Zayıf bir “kapanış” var > > Kadans (“kadans fikirli” olabilir) *Zayıf Öncül12(z.ö.): Burada net bir (armonik) kadans oluşumu yerine, bir tür kapanış hissi (hareketi) yaratılmaktadır. Bu durum sıklıkla “dominant üzerinde kalış” ya da “dominantı uzatma13” şeklinde karşımıza çıkar. 11 Modülatif cümleler hariç (bkz. “Periyot”). Dikkat! : Caplin’deki “weak antecedent” terimi, “compound basic idea” anlamında kullanılmaktadır. Bu çalışmada ise “weak antecedent” terimi, yalnızca “karma tema kuruluşları” için, yukarıda belirtildiği şekilde kullanılmaktadır. 13 Dominant pedalı (bkz. Altay G.,“Tonal Armonide İşlevsel Pedal Tonu” ). 12 16 Karma Tema Kuruluşları Örnekleri Örnek 11: Beethoven; Keman Sonatı (Finale) Öncül Cümlesi Kadans Cümlesi k.f . t.f. Re Maj. Yarım Kadans I6 U.K.İ.→ Örnek 12: Beethoven, 12 Menüet, WoO7, nr.2 Soncul Cümlesi→ Sunum Cümlesi t.f. t.f. t.(çeşitlemeli) Si bemol Maj. t.f.t . → Soncul Cümlesi→ Kadans 17 Sınıfta İncelenecek Diğer Eser Örnekleri Periyodik Besteci Mozart Haendel Chopin Haydn J.S. Bach Haydn Beethoven Bölüm 1 - Eser Piyano Konçertosu, Fa Majör, K.459 Aria, Lascia ch’io pianga Prelüd, Op.28, No.15 Senfoni ,no.100 Orkestra Süiti, No.4, ReMajör. Yaylı Dörtlü, Sol Majör, Op.54, No. 1 Ay ışığı Sonatı 4 Menuetto 1 3 2 Besteci Haydn Haydn Beethoven Mozart Grieg Mozart Beethoven Brahms Eser Piyano Sonatı, Re Majör Yaylı Dörtlü, Fa Majör, Op.3 No.5 Yaylı Dörtlü, Fa Majör,,Op. 135 Piyano Sonatı,Sol Majör, K.283 Lirik Parçalar; Op.12, No.1 Senfoni, No. 40 Piyano Sonatı, Do Majör, Op.2, Nr.3 Vals, Op. 39, No. 15 Bölüm 3 1 3 1 Arietta 3 1 - Besteci Haydn Haydn Beethoven Mozart Kuhlau Beethoven Schumann Eser Piyano Sonatı, Sol Majör, No.12 Senfoni ,No.95 12 Menüet, WoO7, No.5 Piyano Sonatı, Fa Majör, KV280 (189e) Sonatina, Do Majör, Op.20, No.1 Piyano Sonatı, Op.31, No.3 Gençlik Albümü, “Rustik Şarkı” Bölüm Menuetto 3 1 2 1 1 - Ölçü 1–8 1–8 1–8 1–8 1–8 1 - 10 1 - 16 Aperyodik Ölçü 1–8 1–8 3 – 10 1–8 1 – 12 1 – 14 1 – ‘4 1 – ‘4 Karma Ölçü 1. Röprize kadar 1–8 1–8 1–8 1 – ‘9 1 - ‘8 1. Röprize kadar 18 KAYNAKÇA Stein L., “Anthology of Muiscal Forms”, Suzuki Method International, (November 1994) Caplin William E., “Classical Form: A Theory of Formal Functions for the Instrumental Music of Haydn, Mozart, and Beethoven”, Oxford University Press, (1998) Berry W., “Form in Music”, Prentice Hall; 2nd edition, (October 11, 1985) Schoenberg A. , “Fundamentals of Musical Composition”, Faber & Faber, (January 1, 1982) Usmanbaş İ., “Müzikte Türler ve Biçimler”, Pan Yayıncılık, (2007)