Türkiye - 5. ulusal verimlilik kongresi
Transkript
Türkiye - 5. ulusal verimlilik kongresi
AÇILIŞ KONFERANSI TÜRKİYE EKONOMİSİNDE SÜRDÜRÜLEBİLİR BÖLGESEL KALKINMA Prof. Dr. A. Erinç YELDAN Bilkent Üniversitesi, İktisat Bölümü T.C. BİLİM, SANAYİ VE TEKNOLOJİ BAKANLIĞI Verimlilik Genel Müdürlüğü Gelibolu Sokak No: 5 Kavaklıdere 06690 ANKARA Tel: (312) 467 55 90 (10 Hat) - Faks: (312) 427 30 22 e-posta: vgm@sanayi.gov.tr - internet: http://vgm.sanayi.gov.tr 6 - 7 Ekim 2015 ANKARA Prof. Dr. A. Erinç YELDAN Erinç Yeldan, 1960 yılında İzmit’te doğdu. Boğaziçi Üniversitesi İktisat Bölümü’nden mezun oldu. İktisat Doktorası derecesini 1988 yılında Minnesota Üniversitesi’nde tamamladıktan sonra Bilkent Üniversitesi’ne katıldı. Aynı Üniversite’de 1990’da Doçent; 1998’de de Profesör ünvanını aldı ve 1998-2003 yılları arasında İktisat Bölüm Başkanı olarak görev yaptı. Profesör Yeldan, uluslararası ekonomi, kalkınma ekonomisi ve makroekonomik modeller üzerinde çalışmaktadır. Merkezi Yeni Delhi’de olan Uluslararası Kalkınma İktisatçıları Birliği (IDEAs) kurucudirektörlerinden olan Profesör Yeldan, 1998 yılında Türkiye Bilimler Akademisi (TÜBA) bilim teşvik ödülü sahibidir. TÜRKİYE EKONOMİSİNDE SÜRDÜRÜLEBİLİR BÖLGESEL KALKINMA T ürkiye ekonomisi son 50 yılda üç büyük üretkenlik atılımı gerçekleştirmiş (1963-71; 1981-1988; 2002-2007) ancak bu atılımlar sürdürülebilir nitelikte olmamıştır. Ulusal ekonominin bütününde şiddetli dalgalanmalar yaratan bu olgunun ardında Türkiye’nin kalkınmakta olan bir piyasa ekonomisi olarak ikili bir yapı (dualité) sergilemesi yatmaktadır. Türkiye, genel itibarıyla, doğu-batı ayırımında gelişmişlik farkının derinden hissedildiği bir ekonomi konumundadır. Türkiye ekonomisinin parçalı karakteristik özellikleri, modern, yükseküretkenliğe sahip büyük işletmelerle küçük, daha enformel ve çok daha verimsiz işletme biçimlerinin yan yana olduğunu göstermektedir. Bir yanda yüksek gelire ulaşma yolunda “orta/ yüksek gelirli Türkiye” ile diğer yanda yoksulluk tuzağından çıkış ve ivmelenme arayışı içinde bulunan “yoksul Türkiye”, bu ikili tuzak yapısının ana unsurlarını oluşturmaktadır. Sürekli olarak birbirini besleyen ve “yoksul Türkiye’yi” kalıcı olarak yoksulluk tuzağına hapseden söz konusu dualité, Türkiye bütününde bir yandan bölgesel eşitsizlik ve parçalanmış/ enformalleştirilmiş bir sanayi ve işgücü yapısı yaratırken, bir yandan da sanayileşme ve bölgesel kalkınmaya yönelik politikaların etkin olamamasına yol açmaktadır. Bu nedenle Türkiye’yi tek bir homojen bölge olarak ele alan ve bölgesel karakteristikleri göz ardı ederek uygulamaya geçirilen politikaların beklenen sonuçları doğurmadığı görülmektedir. Bu tebliğde söz konusu ikili yapının iktisadi boyutları irdelenmekte ve sürdürülebilir ve eşitlikçi bir bölgesel kalkınma stratejisinin ana unsurları tartışılmaktadır.