Untitled
Transkript
Untitled
ÖZ 2006-2009 yılları arasında gerçekleştirilen bu çalışma, Güney Marmara Bölgesi içinde yer alan Kapıdağ Yarımadası’nın fitososyolojik ve fitoekolojik yönden incelenmesini içermektedir. Bu amaçla yarımadanın tamamı incelenmiş ve alınan örnek alanların fizyografik, toprak ve iklim özellikleri ile vejetasyon yapısı ayrı ayrı irdelenmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda bölgede sekiz bitki birliği ve bu birliklere ait yedi alt birlik tespit edilmiş ve söz konusu birlikler sintaksonomik olarak sınıflandırılmıştır. Bu birliklerden Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova birliği Quercetalia(ea) Ilicis ordo ve sınıfına bağlı Quercion Ilicis alyansına dahil edilmiştir. Asphodelo aestivii – Sarcopoterietum spinosi ass. nova birliği Cisto-Micromerietalia(ea) sınıfı ve ordosu içine dahil edilmiştir. Diğer bütün birlikler ve bu birliklere ait alt birlikler ise Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Querco-Carpinetalia orientalis ordosuna bağlı Quercion frainetto alyansı içinde değerlendirilmiştir. Anahtar Sözcükler: Fitososyoloj, Fitoekoloji, Kapıdağ Yarımadası ABSTRACT This study has been carried out between the years 2006-2009. It is reviewing the phytosociologic and phytoecologic of the Kapıdağ Peninsula. The study area is in South Marmara Region. For this purpose, the whole peninsula has been examined and sampled. Physiographic, soil and climatic properties with vegetation structure of the sample areas have been discussed. At the end of the studies have been identified eight associations and seven subassociations are belonging to two of associations in the region. Associations in question have been classified as syntaxonomicaly. Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova association is one of the these associatons and it belongs to Quercetalia(ea) ilicis class-ordo and Quersion ilicis alliance. Asphodelo aestivii – Sarcopoterietum spinosi ass. nova association belongs to Cisto-Micromerietalia(ea) class and ordo. All other associations belong to Quercetea pubescentis class, Querco-Carpinetalia orientalis ordo and Quercion frainetto alliance. Key Words: Phytosociology, phytoecology, Kapıdağ Peninsula I ÖNSÖZ Bu çalışma 2006-2009 yılları arasında, Güney Marmara Bölgesi içinde yer alan Kapıdağ Yarımadası’nda gerçekleştirilmiştir. Çalışmada, Kapıdağ Yarımadası’nın fitososyolojik ve fitoekolojik yapısının incelenmesi amaçlanmıştır. Hazırlanan çalışmanın bir kısmı, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı’na da doktora tezi olarak sunulmuştur. Çalışmamız esnasında her türlü bilgi birikimi, tecrübesi ve tavsiyeleriyle bize yardımcı olan danışmanımız Prof. Dr. Yusuf GEMİCİ’ye, değerli katkılarından dolayı Prof. Dr. Özcan SEÇMEN’e, her koşulda desteğini bizden esirgememiş olan Ege Ormancılık Araştırma Müdürlüğü’nün değerli Müdürü merhum Ergün AVCIOĞLU’na ve şu anki Müdürü Sayın Dr. Salih PARLAK’a, yine Ege Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Toprak ve Ekoloji Araştırmaları Başmühendisi Dr. Nihal ÖZEL’e ve Orman Yüksek Mühendisi Muhammet KILCI’ya, Jeoloji Mühendisi Nuran ALTUN’a ve toprak analizlerini gerçekleştiren toprak laboratuarı personeline, Bilgi İşlem Bölümü personeli Bülent TOKSOY’a, Bandırma Orman İşletme Müdürlüğü’ne, Erdek Orman İşletme Şefliği’ne, Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Arş. Gör. Ademi Fahri PİRHAN ve Hasan YILDIRIM’a teşekkür ederiz. Yapmış olduğumuz bu çalışmanın ormancılığımıza ve konuyla ilgili tüm kesimlere yararlı olması ve katkıda bulunmasını dileriz. İzmir, 2010 Dr. Hafize Handan ÖNER Gıyasettin AKBİN II İÇİNDEKİLER Sayfa ÖZ ..................................................................................................................................... I ABSTRACT...................................................................................................................... I İÇİNDEKİLER .............................................................................................................. III ÇİZELGELER DİZİNİ ................................................................................................... V ŞEKİLLER DİZİNİ ....................................................................................................... VI SİMGELER VE KISALTMALAR ............................................................................... VII 1. GİRİŞ ................................................................................................................. 1 2. ÇALIŞMA BÖLGESİNİN TANITIMI ............................................................. 5 2.1. Coğrafik Durum ............................................................................................ 5 2.2. Jeolojik Yapı ................................................................................................. 6 2.3. Büyük Toprak Grupları ................................................................................. 6 2.4. İklim Özellikleri ............................................................................................ 7 2.4.1. Sıcaklık değerleri (°C) ............................................................................. 7 2.4.2. Yağış miktarı (mm) .................................................................................. 9 2.4.3. En çok esen rüzgar yönü ve ortalama rüzgar hızı (Bofor)........................ 9 2.4.4. Nisbi nem (%) .......................................................................................... 9 3. MATERYAL ve YÖNTEM ............................................................................ 10 3.1. Materyal ...................................................................................................... 10 3.2. Yöntem ....................................................................................................... 10 3.2.1. Flora çalışmalarında kullanılan yöntemler ............................................. 10 3.2.2. Vejetasyon çalışmalarında kullanılan yöntemler.................................... 10 3.2.2.1. Örnek Alanların Seçimi ........................................................... 10 3.2.3. Fizyografik faktörlerin belirlenmesinde kullanılan yöntemler ............... 11 3.2.4. Toprak profilinin tanıtılması ve toprak örneklerinin alınmasında kullanılan yöntemler ......................................................................................................... 11 3.2.5. Toprak analiz yöntemleri ....................................................................... 12 3.2.6. Değerlendirme Metodları ....................................................................... 12 III 4. 4.1. BULGULAR .................................................................................................... 13 Genel Vejetasyon Yapısı............................................................................. 13 4.1.1. Orman vejetasyonu................................................................................. 15 4.1.1.1. Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova............................... 15 4.1.1.2. Violo sieheanae - Fagetum orientalis ass. nova ....................... 17 4.1.1.3. Carpino betuli-Castanaetum sativae ass.nova ......................... 20 4.1.1.4. Acero - Quercetum petraeae ass. Nova.................................... 23 4.1.1.5. Cerastio bannaticii – Quercetum frainetto ass nova ................ 25 4.1.1.6. Crataego monogynae - Quercetum infectoriae ass. nova ........ 27 4.1.2. Maki vejetasyonu ................................................................................... 30 4.1.2.1. Vibirno - Arbutetum unedo ass. nova ....................................... 30 4.1.3. Frigana vejetasyonu................................................................................ 33 4.1.3.1. Asphodelo aestivii - Sarcopoterietum spinosi ass. nova........... 33 4.2. 5. Flora ............................................................................................................ 36 TARTIŞMA VE SONUÇ ................................................................................ 37 5.1. Vejetasyon .................................................................................................. 37 5.1.1. Genel vejetasyon .................................................................................... 37 5.1.2. Tespit edilen birliklerin fitososyolojik ve fitoekolojik yorumları .......... 38 5.2. 6. Flora ............................................................................................................ 58 ÖNERİLER ...................................................................................................... 63 ÖZET ............................................................................................................................. 65 SUMMARY ................................................................................................................... 67 KAYNAKLAR DİZİNİ ................................................................................................. 68 EKLER........................................................................................................................... 75 IV ÇİZELGELER DİZİNİ Çizelge Sayfa Çizelge.1. Bandırma Meteoroloji İstasyonu klimatolojik rasat değerleri......................................... 8 Çizelge 2. Kapıdağ Yarımadası bitki birliklerinin sintaksonomik sınıflandırması ........................ 14 Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova birliği .......................................... 25 Çizelge 3. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla cins içeren familyalar.............................................. 59 Çizelge 4. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla takson içeren familyalar .......................................... 59 Çizelge 5. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla takson içeren cinsler ............................................... 60 Çizelge 6. Kapıdağ Yarımadası’nda tespit edilen taksonların flora bölgelerine göre dağılımı ...... 60 Çizelge 7. Kapıdağ Yarımadası’nın floristik açıdan Karadağ ve Kazdağı ile karşılaştırılması ..... 61 Çizelge 8. Kapıdağ Yarımadası endemik takson ve bu taksonlara ait risk kategorileri ................. 62 Çizelge.1. Bandırma Meteoroloji İstasyonu klimatolojik rasat değerleri (1975-2008) .................... 8 Çizelge 2. Kapıdağ Yarımadası bitki birliklerinin sintaksonomik sınıflandırması ........................ 14 Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova birliği ........................................................... 25 Çizelge 3. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla cins içeren familyalar.............................................. 59 Çizelge 4. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla takson içeren familyalar .......................................... 59 Çizelge 5. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla takson içeren cinsler ............................................... 60 Çizelge 6. Kapıdağ Yarımadası’nda tespit edilen taksonların flora bölgelerine göre dağılımı ...... 60 Çizelge 7. Kapıdağ Yarımadası’nın floristik açıdan Karadağ ve Kazdağı ile karşılaştırılması ..... 61 Çizelge 8. Kapıdağ Yarımadası endemik takson ve bu taksonlara ait risk kategorileri ................. 62 V ŞEKİLLER DİZİNİ Şekil Sayfa Şekil 1. Kapıdağ Yarımadası............................................................................................................ 5 Şekil 2. Kapıdağ Yarımadası jeoloji haritası (Anonim, 1987) ......................................................... 6 Şekil.3. Kapıdağ Yarımadası toprak haritası (Anonim, 1980) ......................................................... 7 Şekil.4. Bandırma Meteoroloji İstasyonu Thornthwaite metoduna göre su bilançosu grafiği ......... 9 VI SİMGELER VE KISALTMALAR Toprak Analiz tablolarında kullanılan kısaltmalar ppm Milyonda kısım (İng.: Parts per million) EC Elektriki iletkenlik mmhos Milimhos AAS Atomik Absorbsiyon Spectrofotometre N Total azot P Yarayışlı fosfor Na Değişebilir sodyum K Değişebilir potasyum Ca Değişebilir kalsiyum Mg Değişebilir magnezyum Anakaya ve ana materyal için kullanılan kısaltmalar Alv. Allüviyal F. Fillat G. Granit Gnd. Granodiorit Klv. Kollüviyal Kmt. Kumtaşı Krç. Kmt. Kireçli Kumtaşı Krçsz. KT Kireçsiz Kahverengi Toprak KT Kahverengi Toprak Kv. Ş. Kuvarsit Şist M Mermer Ş Şeyl Tzt. Toztaşı V. T. Volkanik Tüf Bitki Listesinde kullanılan kısaltmalar Akd. Akdeniz Flora Elementi Akd. d. Akdeniz dağ Flora Elementi D. Akd. Doğu Akdeniz Flora Elementi D. Akd. d. Doğu Akdeniz dağ Flora Elementi. Btn.-Akd. Bütün Akdeniz Flora Elementi Av.-Sib. Avrupa-Sibirya Flora Elementi Öks. Öksin Flora Elementi Hir. Öks. Hyrcano-Öksin Flora Elementi Hir.-Öks. d. Hyrcano-Öksin dağ Flora Elementi İr.-Tur. İran-Turan Flora Elementi End. Endemik VII 1. GİRİŞ Doğada hiçbir canlının tek başına, bağımsız bir şekilde bulunmaması, mutlaka kendi türü veya diğer türlere ait bireylerle birlikte bir yayılışa sahip oldukları her an gözlenebilen bir gerçektir. İnsanoğlunun bitkilerle ilişkisi, ilk çağlardan itibaren bitkileri tanımaya ve incelemeye başlamasına dayanır. Her ne kadar başlardaki amaç yaşamlarını devam ettirmek için faydalanmaya dönük olsa da ve belirli bir temele dayanmıyorsa da bu çalışmalar, gelişimle birlikte bilimsel bir içerik kazanmış, flora ve vejetasyon çalışmaları özgün çalışma alanlarına kavuşmuşlardır. Temel bir bilimsel kavram olan flora ve vejetasyon, kendi bilimsel amaçlarının dışında uygulamaya dönük çok önemli sonuçlar ve veriler sunmuşlardır. Bitkisel temelli ilaçlar, geçmişin deneme-yanılma yöntemlerinin çok ötesinde bileşenlerinin incelenerek etkin maddelerinin açığa çıkarılmasıyla günümüzde modern tıbbın hizmetinde daha sık kullanılır olmuştur. Tarımsal açıdan var olan gen kaynaklarının tespit edilmesi, korunması, geliştirilmesi, üretimin arttırılması; hayvancılıkta mera ıslahı; arıcılıktaki önemli bitkilerin tanınması; biyoteknolojide genetik kaynakların oluşturulması; ormancılıkta, ormanı oluşturan bileşenlerin tanımlanması ve bu doğrultuda orman tiplerinin ayrılması ve belirlenmesi bitki çeşitliliğinin ortaya konmasının, belki de şu ana kadar farkına varılmış olan önemli uygulamalarındandır. Fitososyoloji (Bitki sosyolojisi); herhangi bir bölgenin vejetasyonunu bitkilerin birbirleri ile ve çevreleriyle olan ilişkilerinden yararlanarak araştırır ve vejetasyonu bitki birlikleri halinde sınıflandırırken fitoekoloji (Bitki ekolojisi); bitkiler ve bitki birliklerinin çevre ile olan ilişkilerini incelemektedir (Kılınç, 2005). Bitki sosyolojisi; bitki toplumlarının çok değerli bilgilerini (floristik komposizyon, sosyolojik yapı, kuruluş özellikleri, yayılışı, yıllık, kısa ve uzun süreli gelişim dinamikleri ve yaşama evreleri, toplum tarihçesi, ekonomik ve ekonomi ötesi verimlilik yeteneği vb.) bir araya getirmesi, depolaması ve vejetasyonu sınıflandırmanın da ötesinde, çeşitli analizlere olanak sağlaması açısından da önemlidir. Bitki sosyolojisi çalışmalarından elde edilen veriler; toplum ekolojisi ve ekosistem araştırmalarında, turizm planlamalarında, peyzaj ekolojisi ve coğrafya çalışmalarında, tarım ve ormancılıkta, yerleşim, endüstri, yol vb. planlamalarda, tehlikeli etkilerin izlenmesinde, peyzaj yönetimi ve doğa korumada önemli kullanım alanlarına sahiptir (Kavgacı ve Özalp; 2006). Özel (1999) Saatçioğlu’nun, günümüz ormancılığında flora ve vejetasyon çalışmaları ile belirli orman tiplerinin ayırt edilmesini esas kabul etmekte olup öncelikle iklim ve toprak koşullarındaki farklara göre orman tiplerinin ayrıldığını ve bu farklılığın ağaç türü, meşcere yapısı ve meşcereye eşlik eden florada da kendini gösterdiğini söylediğini bildirmektedir. Ülkemiz biyolojik çeşitlilik açısından çok zengin bir konumdadır. Bu zenginliğin bir parçası olan flora zenginliğini Davis (1965) Türkiye’nin coğrafik konumuna 1 (Avrupa-Sibirya, Akdeniz ve İran Turan flora bölgelerinin kesişme noktasında olması ve Güneybatı Asya ile Güney Avrupa arasındaki bitki göçlerinde köprü görevi yapması); çok sayıda cins ve seksiyonun farklılaşma ve yine çok sayıda kültür bitkisinin orjin merkezi olmasına ve kuvaterner dönemi ardışık buzullaşmasının bir sonucu olan endemik tür fazlalığına bağlamaktadır. Türkiye’de Biyolojik Veri Tabanı Çalışmaları, III. Beş Yıllık Kalkınma Planı, 2001-2005 Özel İhtisas Komisyonları, Birleşmiş Milletler Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesine ilişkin olarak hazırlanan notta; “İçerdiği bitki taksonlarının gösterdiği son derece fazla çeşitlilik ve klasik tahıl bitkilerinin gen havuzuna dahil edilmesi nedeniyle; Türkiye, olası potansiyele sahip endüstri ve tahıl bitkilerinin farklılaşma merkezi durumundadır. Bu nedenle Türkiye’nin bitki çeşitliliği tespit edilmeli, korunmalı, izlenmeli ve akılcı biçimde işletilmelidir.” denmektedir. Yukarıda verilen bilgilerin ışığında çalışmamızın öncelikli amacı, ilgili bilim dallarına katkı sunması da gözetilerek, bugüne değin bitki örtüsü yeterince çalışılmamış olan Kapıdağ Yarımadasını fitososyolojisini ve fitoekolojisini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda, çalışmamızın kapsamı çalışma alanımızın florasını ortaya koymak, mevcut bitki birliklerini tanımlayarak, bunları sintaksonomik olarak sınıflandırma ve söz konusu birliklerin yetişme ortamı özelliklerini ortaya koymaktır. Baytop (2004)’a göre bugüne kadar birçok araştırıcı Türkiye bitkileri ile ilgilenmiş, koleksiyonlar oluşturmuş, değerli yayınlar yapmışlardır. Bugün dahi, birçok araştırıcının ilgisi Türkiye florasına yeni katkılar sağlamaktadır. Türkiye bitki örtüsü üzerine ilişkin ilk verilere, her ne kadar bilimsel çalışmaların dışında olsa da, 17. yy’da yaşamış olan Evliya Çelebi’nin “Seyahatnamesi”nde rastlanmaktadır. Gerçek anlamda ilk çalışmalar ise 1700’lü yıllarda, “Flora Orientalis”in yazarı olan Boissier (1867-1888) ile başlamaktadır. Bu eser genel bir Türkiye vejetasyon yapısını ortaya koymuştur (Baytop, 2004). Türkiye flora ve vejetasyonu ile ilgili çalışmalar 1950’li yıllardan sonra artmış, flora alanında Davis’in (1965-1988) “Flora of Turkey and the East Aegean Islands” eseri Türkiye florası ile ilgilenen her botanistin ilk başvuru kaynağı olmuştur. Güner ve diğer araştırıcılar tarafından 1998 ve 2000 yılında çıkarılan iki ek ciltle bu eser on bir cilde ulaşmıştır (Cullen et all, 1998, Güner ve ark., 2000). Vejetasyon ile ilgili çalışmalar ise Schwarz (1935), Walter (1956,1968), Regel (1963), Zohary (1973), Quezel, Barbero ve Akman (1978-1980), Akman, Barbero ve Quezel (1978-1979) ile birlikte sistemli olarak yapılmaya başlanmıştır (Baytop, 2004). Bitki toplumlarının sistematiği, bu bitki toplumlarının ekolojik, sosyolojik ve morfolojik özellikleri, dinamikleri ve gelişim süreçleri konularında yapılan çalışmaları içeren bitki sosyolojisi için Avrupa’da iki temel yaklaşım mevcuttur. Bu yaklaşımlar ve kullanılan kavramları şöyle açıklayabiliriz: 2 Kommünite “topluluk” olarak Türkçeleştirilmektedir. Biyolojik kommünite; belli bir alanda ya da habitatta yaşayan populasyonların tümüdür. Yani; benzer çevresel istekleri olan ve birlikte yaşayabilme yetisi gösteren populasyonlar kümesidir. Doğal kommünitelerin tam sınırını belirlemek oldukça zordur. Zira, genellikle iç içe geçmiş durumdadırlar. Hayvanlar aleminde bazı kommüniteler bilhassa besin zinciri açısından komşu kommünitelerden nispeten ayrılsa da aslında, kommüniteler; bakterilerden ağaca kadar büyük sayılarla ifade edilmesi söz konusu olan populasyonların bileşimidir. Öte yandan, besin zincirinin ilk basamağı olan bitkiler her kommünitenin temel belirleyici yapı taşıdır. Bu bağlamda kommüniteler çoklukla hakim bitki tür veya türlerine göre ayrılmaktadırlar. Mesela karaçam (Pinus nigra) ormanı, Doğu kayını (Fagus orientalis) ormanı, kermes meşesi (Quercus coccifera) garigi gibi. Sucul kommüniteler ise, kıyı çamur, kıyı kumul, tuzlu bataklık gibi fiziki faktörler göz önüne alınarak ayrımlanmaktadır. Kommunite ve birlik (asosiasyon) ifadeleri çoklukla birlikte kullanılmalarına karşın yaklaşım açısından aralarında bir farklılık söz konusudur (Villee, 1981; Kılınç, 2005). Kommünite, dahası ekosistem bileşenlerinin tamamı eş değerde bir öneme sahip değildir. Burada geçerli olan kommünite kararlığını sağlayan canlı türlerinin tespitidir. Kommüniteyi oluşturan canlılar arasındaki enerji akışı, birlikte olma nedenleri, populasyonlar arasındaki ilişkiler, çevre baskısı ilişkilerinin örgüsünde bu enerji akışının araştırılması, kommünitenin tanımlanmasında çoklukla yeterli olabilmektedir. Bu sınır dahilinde, karasal kommünitelerde hakim bitki türleri, yüksek hayvan gruplarına ait populasyonlar büyük önem arz etmektedir. Kommünitedeki enerji akışının ve benzeri sorunların tespiti için uzun yıllara dayanan gözlemler gerekmektedir. İnsan baskısı ve insanoğlunun doğal kommüniteleri kontrol etme çabaları kommünitelerde bir diğer önemli etkendir. Yakın tarihte populasyonların denetlenmesindense, habitat ve biyotopların kontrol edilerek populasyonların kontrol altına alınması yönünde bir yaklaşım söz konusudur. Assosiasyon, kommüniteye karşılık olarak kullanılan ve “birlik” olarak Türkçeleştirilmiş bir kavramdır. Aslında, farklı araştırma yöntemlerini açıklayan bu iki kavramdan kommünite; Anglo-Sakson Ekolünce varyans analizine göre tanımlanırken, birlik; Zurich-Montpellier Ekolüne göre karakteristik ve ayırt edici türlere bağlı olarak tanımlanmaktadır. Zurich-Montpellier Ekolünün liderliğini yapan Braun-Blanquet bitki birliğini tanımlarken “belirli bir ekolojinin varlığını ortaya koyan, bazı karakteristik veya sadece o birliğe ait bir takım türlerle tayin edilen, yaşadığı çevre ile dengede olan ve nispeten değişmez bir bitki grubudur” ifadesini kullanmıştır (Akman ve Ketenoğlu, 1992; Kılınç, 2005). Buna göre; karakteristik türler ve floristik bileşim aynı zamanda ekolojik parametrelerin de bir göstergesidir. Bu yüzden ekolojik analiz, floristik analizden sonra gelir. Karakteristik türler ve ayırt edici türler esas alınarak belirlenen bitki birlikleri, sintaksonomik kurallar uyarınca alyans, ordo, sınıf gibi üst kategorilere bağlı olarak sınıflandırılırlar. Söz konusu üst kategorilere karşılık gelen sintaksonlar 3 ekolojik ve/veya coğrafik boyuta da sahip iseler de, temelde karakteristik türlere göre ayrılmaktadırlar. Sintaksonomide yer alan assosiasyon normal taksonomiyi ifade eden idiotaksonomideki türler gibi soyut bir kavramdır (Akman ve Ketenoğlu, 1992; Kılınç, 2005). Başta Akdeniz ülkeleri olmak üzere geniş bir kullanım alanına sahip olan BraunBlanquet Yöntemi ülkemizde de en çok tercih edilen yöntemdir. Çalışmamıza konu olan Kapıdağ Yarımadası’nın fitososyolojisinin araştırılması Braun-Blanquet Yöntemi kullanılarak çalışılmıştır. Araştırma bölgemiz, mevcut literatüre göre az çalışılmış olması, coğrafik konumunun getirdiği özellik ve ilginçliği ve buna bağlı olarak Karadeniz, Akdeniz ve İç Anadolu karasal iklim şartlarının kesiştiği “Marmara Geçiş Bölgesi” içinde bulunması, şu ana kadar özgün ve detaylı bir araştırmaya tabi tutulmaması nedeniyle seçilmiştir. Ayrıca bu araştırma alanı; Doğa Derneğinin yayınlamış olduğu “Türkiye’nin Önemli Doğa Alanları” isimli kitapta, Marmara Adaları içinde “korumaya bağımlı gerileme (-1)” ∗ gösteren önemli doğa alanı içinde yer almaktadır (Anonim 2006a). ∗ Alanın bir bölümü gerekli koruma çalışmaları yapıldığı takdirde düzelebilecek veya doğal yaşam üzerinde etkisi nispeten düşük zararlar görmüştür (Değerlendirme süresi 1995-2005). 4 2. ÇALIŞMA BÖLGESİNİN TANITIMI 2.1. Coğrafik Durum Araştırmamıza konu olan Kapıdağ Yarımadası; ülke coğrafyasının Güney Marmara Bölümünün kıyı ortasında yer almaktadır. Kapıdağ, kıyıya yakın bir ada durumunda iken tarihi çağlar içinde genişliği 1700 m, uzunluğu 1500 m olan dar ve kısa bir kıstak ile Anadolu’ya bağlanmıştır (Hızal, 2008). Coğrafi terimle bir tombolo (kıyı yakınında bulunan ada ile kara arasında dalgaların getirdiği malzemelerin birikmesi sonucunda adanın kara ile birleşmesiyle oluşan yer şekli) oluşumu olarak ifade edilen, yaklaşık olarak 300 km2’ lik (28732,50 ha) (Atalay, 2002) üçgen şeklinde bir yarımadadır (Şekil 1). Şekil 1. Kapıdağ Yarımadası Figure 1. Kapıdağ Peninsula Kapıdağ Yarımadası Balıkesir İlinin Erdek İlçesi siyasi sınırları içinde bulunmaktadır. Yarımada Greenwich başlangıcına göre 27o53' 24,73'' batı boylamı ve 40o 27'41,33'' kuzey enlemi arasında kalmaktadır. Denizden yüksekliği 0-808 m arasında değişmektedir. Yarımadanın en yüksek noktası 808 m ile Dedebayırı (Kurtkayası) Tepesidir. Diğer önemli tepeler ise Yatak Tepe (774 m), Dumanlı Tepe (668 m), Kese Tepe (783 m), Çokala Tepe (718 m) ve Büyük Gamla Tepe (797 m)’dir (Anonim, 2002). Yarımada yüzey şekli itibariyle bir dağ sisteminin parçasıdır. Mevcut bu dağ sisteminin ana hatları doğu-batı doğrultulu olup kara ile birleştiği kıstağın doğu yanında Bandırma Körfezini, batı yanında ise Erdek Körfezini kazandırmıştır. Yine bu nedenle; kuzey-güney ve kısmen de doğu-batı farkı oluşmuş ve yarımada birçok vadi ile derin bir şekilde yarılmış olduğundan, ortam şartları kısa mesafelerde dahi değişiklik göstermektedir (Sönmez; 2001). 5 Yarımada su kaynakları açısından zengindir. En önemli akarsuları; kuzeye akan Değirmendere, Ceylan Dere, Bağlar Dere, Pekmez Dere, Muğla Dere, Keslidağ Dere, Eğridere, Kurtboğaz Dere ve Ballıpınar Dereleridir (Anonim, 2002; Koç, 2001). 2.2. Jeolojik Yapı Kapıdağ Yarımadası hem topoğrafik hem de jeolojik özellikleri açısından, Güney Marmara’nın özgün bir alanıdır. Yapılan jeolojik çalışmalar üç ayrı litolojik birimin varlığını açığa çıkarmıştır (Aksoy, 1998). En altta Permiyen öncesi yaşlı, ayırtlanmamış metamorfik karmaşık yer alırken bu seriyi Paleosende granitoid magması kesmektedir. Stratigrafi olarak en genç birim ise kıyı kesimlerde yer alan güncel alüvyon çökellerdir (Şekil 2). Şekil 2. Kapıdağ Yarımadası jeoloji haritası (Anonim, 1987) Figure 2. The geology map of Kapıdağ Peninsula (Anonim, 1987) 2.3. Büyük Toprak Grupları Kapıdağ Yarımadası’nda; geniş yayılım gösteren Kireçsiz Kahverengi Orman Toprağı ile Kireçsiz Kahverengi Toprak ve Kollüviyal Topraklar, granit, granodiyorit gnays, şist, amfibolit, mermer, kristalize kalker ve fillat gibi metamorfikler üzerinde bulunmaktadır (Şekil 3). 6 Şekil.3. Kapıdağ Yarımadası toprak haritası (Anonim, 1980) Figure. 3. The soil map of Kapıdağ Peninsula (Anonim, 1980) 2.4. İklim Özellikleri Kapıdağ Yarımadası’na ait iklim verileri en yakın istasyon olan Bandırma meteoroloji istasyonundan alınmıştır. Kapıdağ Yarımadası Bandırma Meteoroloji İstasyonu verilerine göre; kıyı bölgeleriyle deniz etkisinin sokulduğu yerlerde yarı nemli (C2) iklim tipi (Thornthwaite); Batı Akdeniz az yağışlı, yazı sıcak mezotermik, kışı serin iklim tipi (Emberger, 1960); yazı sıcak mezotermik iklim tipi (Trewortha); Karadeniz etkisine açık kıyı sahası (Erinç, 1996) içinde yer almaktadır (Güngördü, 1999, Anonim, 2008). Yağışın en fazla kış ve sonbahar mevsimlerinde olması nedeniyle yarımadada merkezi Akdeniz yağış rejimi tipi (K.S.İ.Y.) görülmektedir (Akman, 1990). Çalışma alanının iklim tipi Marmara İklimidir. Ayrıca bölgede oseyanik iklimin de etkisi görülmektedir (Erkal, 1996). Kapıdağ Yarımadası’nda egemen rüzgarlar kuzey sektörlüdür (Taştüner, 1993; Anonim, 2008). 2.4.1. Sıcaklık değerleri (°C) Güney Marmara Bölgesinde bulunan Kapıdağ Yarımadası bu coğrafik konumundan dolayı kuzey yüzlerinde Karadeniz’in nemli ve serin etkisi altındadır. Yükseltisinin az oluşu ve yarımada yapısıyla bu etki güney yüzlerde de fark edilmektedir. Bölgenin yıllık ortalama sıcaklığı 14,0oC’dir. Kapıdağ Yarımadası, Güney Marmara’nın kışın en fazla ısınan kıyı kesiminde bulunmakta olup, en düşük sıcaklığın ölçüldüğü ortalama Ocak ayı sıcaklığı 5,1oC’dir. Yazın ise en yüksek sıcaklığın gözlendiği Temmuz ve ağustos aylarında ortalama 23,6oC’dir. Günlük ortalama sıcaklığının en düşük olduğu gün 21-22 ocak olup 4,4oC ve en yüksek olduğu gün 17 Temmuz olup 24,2oC’dir (Anonim, 2008). 7 Bitki büyüme metabolizmasını düzenleyen çevresel faktörlerin içinde sıcaklığın etkinliği oldukça yüksektir. Sıcaklık, terleme hızı, tohum çimlenmesi gibi fizyolojik olaylar ve vejetatif gelişme, üreme ve benzeri bitkilerin çeşitli periyodik fenomenlerini etkiler (Öztürk ve Seçmen, 1992). Büyüme üzerine sıcaklığın etkisi, fotosentez ve metabolizma reaksiyonlarında olduğu kadar su ve mineralle beslenmede, transpirasyon ve göçte de kendini göstermektedir. Yıl boyunca sıcaklığın değişmesi, büyümenin yıllık ritminde temel faktörlerden biridir. Ancak sıcaklık aynı zamanda dolaylı olarak bitki yaşamında ilk durum değişmelerinde tayin edici bir faktör gibi etki eder. Yani bitkinin latent yaşama girmesi veya çıkması veya çiçek açma kabiliyeti kazanması gibi durumlarda etkindir . Aktif bir yaşam için sıcaklık sınırları oldukça dar olup genellikle -5 ve -10 ile +45 C arasında değişmektedir.Yüksek sıcaklıklar bitkinin yapısını bozmakta ve dokular 125150oC’ta ölmektedir. Öte yandan soğuk bitkiyi öldürmez ancak gelişmeyi önler. (Akman ve ark., 2001). o Bitki örtüsü üzerinde olumsuz etki yaratan ekstrem sıcaklıklar göz önüne alındığında Kapıdağ Yarımadası bitki hayatına en uygun alanlardan biridir. Zira, yıllık ortalama donlu gün sayısı 24,8, ilkbahar donlarının oranı % 11.7 ve sonbahar donlarının oranı % 3.6’dır. Çizelge.1. Bandırma Meteoroloji İstasyonu klimatolojik rasat değerleri (1975-2008) Table.1 Bandırma Weather Station climatic observation values (1975-2008) Aylar I II II IV V VI VII VIII IX X XI XII Yıllık Sıcaklık 5,1 5,4 7,7 12,1 16,6 21,3 23,6 23,6 20,0 15,6 10,4 6,9 14,0 Co Yağış (mm) 98,41 71,92 67 53,84 33,36 23,92 18,82 16,8 36,49 70,62 95,25 113,75 700,22 Nisbi nem 76,63 74,78 73,45 71,07 70,50 65,90 66,47 68,45 67,64 71,75 73,68 75,79 71,34 (%) Hakim KD KD KD KD KD KD KD KD KD KD KD KD KD Rüzgar Söz konusu ekstrem sıcaklıkların frekansları ise; 0oC’nin altındaki sıcaklıkların bütün ölçülen sıcaklıklara oranı % 2,3, 30oC’nin üzerindeki sıcaklıkların oranı ise % 1’dir. Optimum sıcaklıklar bakımından, 9-21oC’ler arasında ölçülen sıcaklıkların oranı ise % 46,7’dir (Anonim, 2008; Şekil 4). Gerek bitki hayatı için kritik bir devre olan ilkbahardaki donlu günlerin oranının gerekse buharlaştırmayı arttırıcı etkisi olan 30oC’nin üzerindeki günlerin frekansının düşük öte yandan optimum sıcaklık frekansının yüksek olması, Kapıdağ Yarımadası’nın bitki örtüsü üzerinde olumlu etki yaratmıştır (Güngördü, 1999). 8 200,0 160,0 180,0 140,0 160,0 120,0 YAĞIŞ 140,0 120,0 100,0 100,0 80,0 80,0 60,0 60,0 40,0 40,0 20,0 20,0 0,0 P. EVAPOTRANSPİRASYON Bandırma P. Evapo transpirasyon Yağış 0,0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 AYLAR Şekil.4. Bandırma Meteoroloji İstasyonu Thornthwaite metoduna göre su bilançosu grafiği Figure 4. Water balance of the Meteorological Station of Bandırma according to the Thornthwaite method 2.4.2. Yağış miktarı (mm) Bölge, Marmara geçiş tipi yağış rejiminin egemen olduğu Güney Marmara’da olması nedeniyle Akdeniz ikliminin etkisiyle en çok yağış kış aylarında, en az yağış da yaz aylarında düşmektedir. Bununla beraber, Karadeniz’e yakınlık yaz kuraklığını azaltmaktadır. Kuzey yüzlerde Karadeniz ikliminin etkisiyle yaz yağışları % 7,6, kış yağışları ise % 43,5’tir. Yıllık ortalama yağışın 700 mm olduğu yarımadada, yağışların 900 mm’nin üzerinde olduğu tepelik alanlar, 700-900 mm arasında olduğu kuzey etekler ve yağışların 500-700 mm arasında olduğu güney etekler olmak üzere üç faklı bölge söz konusudur (Taştüner, 1993). 2.4.3. En çok esen rüzgar yönü ve ortalama rüzgar hızı (Bofor) Kapıdağ Yarımadası, Bandırma Meteoroloji İstasyonu verilerine göre, yıl boyunca bütünüyle kuzey sektörlü rüzgarların hakimiyeti altındadır. Bölgede yazın esen rüzgarların % 86,8 Kuzey 22,5o Batıdan, kış rüzgarlarının % 34,1’i Güney 10o Batıdan esmektedir. İlkbahar rüzgarlarının % 66,6’sı Kuzey 18o, sonbahar rüzgarlarının ise % 73,6’sı Kuzey 27o Batı yönlüdür. 2.4.4. Nisbi nem (%) Kapıdağ Yarımadası’ndaki aylık ortalama nisbi nem değerleri %65,90 (haziran ayı) ile %76,63 (ocak ayı) arasında değiştiği gözlenmiştir. Yarımadada özellikle Karadeniz üzerinden gelen kuzey rüzgarlarının getirdiği serin ve nemli hava önemli bir ekolojik etken durumundadır. 9 3. MATERYAL VE YÖNTEM 3.1. Materyal Yapılan çalışmanın materyalini araştırma alanı olan Kapıdağ Yarımadası’nda doğal yayılış gösteren vasküler bitkiler ile mevcut bitki birlikleri ve bu birliklerin bulundukları alanlara ait iklimsel ve fizyografik özellikler ile örnek alanlardan alınan toprak örnekleri oluşturmaktadır. 3.2. Yöntem 3.2.1. Flora çalışmalarında kullanılan yöntemler Çalışma alanının florasını tespit edebilmek amacıyla, öncellikle vejetasyonun en yoğun olduğu dönemler ile geçiş dönemlerinde bölgeye gidilerek bitki örnekleri toplanmış ve toplanan örnekler Ege Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Herbaryumu ve Ege Üniversitesi Rektörlüğü Botanik Bahçesi ve Herbaryum Uygulama ve Araştırma Merkezinde, başta Flora of Turkey (Davis, 1965-1988) olmak üzere çeşitli flora kitaplarından ve herbaryum koleksiyonlarından yararlanılarak tayin edilmiştir. Bitki örnekleri Ege Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Herbaryumunda muhafaza edilmektedir. 3.2.2. Vejetasyon çalışmalarında kullanılan yöntemler Çalışma alanının fitososyolojisi ile ilgili çalışmalar dünyada ve ülkemizde yaygın olarak kullanılan Braun-Blanquet (1969) yöntemi uyarınca gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla vejetasyon dönemi boyunca; vejetasyonu temsil eden, homojen olduğu gözlenen ve rastlantısal olarak seçilen örnekleme alanları alınmış ve bu alanlardaki türlerin bolluk, örtüş ve sosyabilite değerleri saptanmıştır. Örnek alanların büyüklükleri “en küçük alan yöntemi” esas alınarak belirlenmiştir. Buna göre; yüksek odunsuların baskın olduğu yerlerde 1000 m2, alçak odunsu ve çalıların baskın olduğu yerlerde 400 m2 ve alçak odunsu ve otsuların baskın olduğu yerlerde 100 m2’lik alanlar şeklinde alınmıştır. 3.2.2.1. Örnek Alanların Seçimi Kapıdağ Yarımadası tamamen dolaşılmış ve bitki örtüsünün bileşiminin, anakayanın, toprağın değiştiği alanlarda örnek alanlar alınarak öngörülen kayıtlar (arazi formları) tutulmuş ve örnek alanlara ait fizyografik faktörler ile coğrafik bilgiler kaydedilmiş, alanın koordinatları da kayda geçilmiştir. Bu verilerin ışığında, vejetasyon ham çizelgeleri hazırlanmıştır. Bu aşamadan sonra, var olan ilgili çalışmalar da dikkate alınarak bitki birlikleri belirlenmiştir. Birliklerinin isimlendirilmesinde “Uluslararası Bitki Sosyolojisi Adlandırma Kodu (Weber et all., 2000.)” esas alınmıştır. 10 Çalışma alanımız olan Kapıdağ Yarımadası’nda alınan örnek alanların lokaliteleri GPS (Global Position System) ile tesbit edilmiştir. Bu alanlardan bazıları hava durumu muhalefeti ve alandaki yoğun bitki örtüsü nedeniyle alınamamıştır. Çalışmamız sırasında sadece örnek alanlardan değil, aynı zamanda bu alanların dışından da örnekler toplanmıştır. Buna göre alınan örnek alanların lokaliteleri, örnek alan numaralarına göre Ek.1’de verilmiştir. 3.2.3. Fizyografik faktörlerin belirlenmesinde kullanılan yöntemler Enlem-Boylam Dereceleri, Çalışma alanındaki örnek alanların koordinatları GPS aleti yardımıyla önce UTM (Universal Transverse Mercator) olarak kaydedilmiş, daha sonra bunlar Google Earth üzerinde enlem ve boylama çevrilmiştir. Yükselti: Örnek alanların yükseklikleri günlük ayarlanmış altimetre ile ölçülmüştür. Bakı: Örnek alanlarda pusula yardımı ile yön olarak kaydedilmiştir. Değerlendirmeler 4 ana ve 4 ara olmak üzere 8 yön üzerinden, ayrıca gölgeli ve güneşli bakılar olmak üzere iki grup üzerinden yapılmıştır. Eğim: Eğim klizimetre yardımıyla ölçülerek kaydedilmiştir. Eğimin değişken olduğu yerlerde örnek alanın bulunduğu yerdeki eğim dikkate alınmıştır. Arazi Yüzü Şekli: Örnek alanların yeryüzü şekli mutlaka kaydedilmiş ve hangi yeryüzü şeklinde yer aldığı belirlenmiştir. 3.2.4. Toprak profilinin tanıtılması ve toprak örneklerinin alınmasında kullanılan yöntemler Örnek alanların seçiminden sonra örnek alanın ortalama özelliğini temsil eden bir yerde toprak çukuru açılmıştır. Toprak genel olarak anakayaya/anamateryale kadar, mutlak toprak derinliğinin fazla olduğu yerlerde ise 100 cm’e kadar kazılmış ve profil tanımları yapılarak özel olarak hazırlanmış formlara doldurulmuştur. Toprak örnekleri horizon oluşumu gösteren alanlarda horizonlara göre, diğer alanlarda derinlik kademelerine göre alınmıştır. Mutlak ve fizyolojik toprak derinlikleri mm hassasiyetli şerit metre yardımıyla ölçülmüştür. Toprağın iskelet miktarı, yüzeysel kayalılık ve yüzeysel taşlılık oranları Anonim, 2006b’ deki Taşlılık Oranı Tahmin kartları kullanılarak tahmini olarak belirlenmiştir. Örnek alanların anakayası çoğunlukla yerinde belirlenmiş, kimi hallerde ise örnek alınarak laboratuarda belirlenmiştir. Profil aynasında usulüne uygun olarak tespit edilen horizonlar veya katmanlardan (tabaka) yaklaşık 1 kg kadar olacak şekilde toprak örnekleri alınarak naylon poşetlere 11 konmuştur. Toprak örnekleri; alan adı, profil numarası, derinlik ve tarih bilgileri içerecek şekilde etiketlenerek laboratuara getirilmiştir. 3.2.5. Toprak analiz yöntemleri Laboratuara getirilen toprak örnekleri hava kurusu hale getirilip, 2 mm’lik elekten geçirildikten sonra analize hazır hale getirilmiştir (Kacar, 1993). Toprak tekstürü “Bouyoucos Hidrometre Yöntemi” ile (Gülçur, 1974), total kireç miktarları “Scheibler Kalsimetre Yöntemi” ile (Kacar, 1993), elektriki iletkenlikleri 1:2,5 oranında hazırlanmış toprak-su süspansiyonunda cam elektrotlu EC metre ile (Jackson, 1958), toprak reaksiyonları (pH), 1:2,5 oranında hazırlanmış toprak-su süspansiyonunda cam elektrotlu pH metre ile (Jackson, 1958), organik madde miktarları “Walkley-Black Yaş Yakma Yöntemi” ile (Kacar, 1993), total azot içerikleri “Kjeldahl Yöntemi” ile tam otomatik Kjeltec-20 cihazı kullanılarak (Bremner, 1965), fosfor miktarları, toprakların pH ve kireç miktarları göz önünde bulundurularak, “Olsen Yöntemi” ve “Bray&Kurtz No.1 Yöntemi”ne göre (Kacar, 1993),Değişebilir Potasyum, Kalsiyum, Magnezyum ve Sodyum İçerikleri, “Amonyum Asetat Yöntemi” ile flamefotometre ve atomik absorbsiyon spektrofotometre (AAS) kullanılarak belirlenmiştir (Jackson, 1958). 3.2.6. Değerlendirme Metodları Tespit edilen eğimler Kantarcı (1980)’nın, bakı Çepel (1995)’in, toprak türü Çepel (1985)’in, profil taşlılığı Kantarcı (2005)’nın, yüzeysel kayalılık ve yüzeysel taşlılık Gürer ve Dönmez (1986)’in, toprak derinliği Kantarcı (1987)’nın, organik madde miktarları ve azot Kantarcı (1987)’nın, kireç içerikleri Kacar (1993)’ın, toprak reaksiyonu Anonim (1993)’ün, tuzluluk Kılcı ve ark. (2003)’nın, fosfor Anonim (2007a)’nin, potasyum, kalsiyum, magnezyum ve sodyum ise Anonim (2007b)’nin önerdiği sınıflandırmalara göre gruplandırılmışlardır. Değerlendirmeler, birliğe ait örnekleme alanlarının bu gruplara dağılım oranlarına göre yapılmıştır. Bulgulara ait minimum ve maksimum değerler profil derinlik kademeleri esas alınarak, genel toprak özellikleri ise tüm profil esas alınarak değerlendirilmiştir. 12 4. BULGULAR 4.1. Genel Vejetasyon Yapısı Ülkemiz vejetasyonunun yatay ve dikey kademelenmesi Akman ve ark. (1979) tarafından ortaya konulmuştur. Bu kademelenmede araştırıcılar salt biyoiklimsel farklılıklara bağlı kalmamış, floristik ve bitki sosyolojisi unsurları da gözetmişlerdir. Bu kademelenme genel olarak Kuzey ve Güney Anadolu için gerçekleştirilmiştir. Nitekim Akman (1995)’nın da ifade ettiği üzere çalışma alanımızda 0-500 m arası Akdeniz, 500 m’nin üstü ise üst Akdeniz katına karşılık gelmektedir. Kapıdağ Yarımadası doğu-batı doğrultulu bir dağ sisteminin parçasıdır ve bu özelliği ona doğuda (Bandırma Körfezi) ve batıda (Erdek Körfezi) iki önemli körfez kazandırmıştır. Birbirine yakın olmalarına karşın bu körfezlerin tamamen farklı özelliklere sahip oluşu yarımadanın vejetasyon yapısında da kendini göstermektedir. Doğudan gelen Karadeniz etkisi altındaki kuzey yönlü rüzgarların etkisiyle, kuzey yüzlerinde nemli ve serin bir iklim ortamı oluşumuna, güney yüzlerinde ise, Bandırma Körfezi yoluyla kanalize olan bu etkinin kısmen azalması sonucu Erdek Körfezinin daha ılıman bir iklim ortamı oluşmasına neden olmuştur. Bu durum yüzey şekillerinin ve hakim rüzgar yönlerinin etkisi ile kuzey-güney kısmen de doğu-batı farklılığını belirgin bir şekilde ortaya çıkarmıştır. Yarımadadaki yağış, sıcaklık ve nemlilik şartları altında kışın yapraklarını döken, geniş yapraklı orman topluluklarının yanında Akdeniz etkisinin görüldüğü uygun ortam şartlarında ibreli orman toplulukları da kendilerine yer bulmuşlardır. Bunun sonucunda son derece zengin bir yüksek odunsu (ağaç), çalı ve otsu florası oluşmuştur. Çalışma alanımızda orman vejetasyonunun hakim türlerini geniş yapraklı ağaçlar oluşturmaktadır. Bu türlerin başında Fagus orientalis Lipsky, Castanea sativa Miller, Quercus frainetto Ten., Quercus petraea Mattuschka, Quercus infectoria Olivier, Tilia tomentosa Desf. ex DC. ve Carpinus betulus L. gelmektedir. Yarımadadaki Castanea sativa, Pinus brutia Ten. ve Fagus orientalis’in tahrip edildiği alanlarda Quercus coccifera L., Erica arborea L., Phillyrea latifolia L. ve Sytrax officinalis L. gibi maki elemanları hakim duruma geçmiş ve daha dar alanlarda da bu türlerin tahrip edilmesiyle Sarcopoterium spinosum (L.) Spach, Lavandula stoeachas L., Cistus creticus L. ve Centaurea spinosa L. toplulukları oluşmuştur. Bu toplulukların haricinde çok daha dar alanlarda hakimiyet kuran Populus tremula L., Crataegus monogyna Jacq., Corylus avellana L., Acer trautvetteri Medw., Acer pseudoplatanus L., Alnus glutinosa (L.) Gaertner toplulukları yer almıştır. Kapıdağ Yarımadası üzerinde bulunan Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe, uzun süren tahripler sonucunda Castanea sativa ve Arbutus unedo L. toplulukları yapıları içinde karışıma katılır konuma gelmiştir. Çalışma alanımızda belirlenen bitki birlikleri ile bunların dahil olduğu üst üniteler aşağıda verilmiştir (Çizelge 2). 13 Çizelge 2. Kapıdağ Yarımadası bitki birliklerinin sintaksonomik sınıflandırması∗ Table 2. Syntaxonomical classification of associations in Kapıdağ Peninsula Üst sınıf Queco-Fagae üst sınıfı Quézel, Barbéro, Akman,1950 Sınıf Quercetea pubescentis sınıfı Kraft., 1955 Ordo Querco-Carpinetalia orientalis ordosu Quézel, Barbéro, Akman, 1980 Alyans Quercion frainetto alyansı Horvat, 1954 Birlik Violo sieheanae-Fagetum orientalis ass. nova Birlik Carpino betuli-Castanaetum sativae ass. nova Alt birlik Sambucetosum nigrae subass. nova Alt birlik Tiletosum tomentosae subass. cova Alt birlik Carpinetosum betuli subass. nova Birlik Acero-Quercetum petraeae ass. nova Birlik Cerastio bannatici-Quercetum frainetto ass. nova Birlik Crataego monogynae-Quercetum infectoriae ass. nova Birlik Vibirno-Arbetum unedo ass. nova Alt birlik Arbutesum unedo subass. nova Alt birlik Ericetosum arborae subass. nova Alt birlik Phillretosum latifoliae subass. nova Alt birlik Sytretosum officinale subas. nova Sınıf Cisto-Micromerietea Oberdorfel, 1954 Ordo Cisto-Micromerietalia Oberdorfel, 1954 Birlik Asphodelo aestivi-Sarcopoterietum spinosii ass. nova Sınıf Quercetea Ilicis Br. - Bl., 1942 Ordo Quercetalia Ilicis Br. - Bl., 1942 Alyans Quercion Ilicis alyansı Br. - Bl., (1931) 1936 Birlik Roso caninane-Pinetum brutiae ass. nova ∗ Birlik (Assosiasyon): Belirli bir ekolojinin varlığını ortaya koyan, bazı karakteristik veya sadece o birliğe ait bir kısım türlerle tayin edilen, yaşadığı çevre ile dengede olan ve az çok değişmeyen bir bitki grubudur. Alyans: Floristik komposizyon yönünden birbirine benzeyen birliklerin birleşmeleri ile meydana gelen üst birimdir. Ordo: Floristik komposizyon yönünden benzer alyansların birleşmesiyle meydana gelir ve yine karakter türlerle tanımlanır. Sınıf: Floristik komposizyon yönünden benzer ordoların birleşmesiyle meydana gelir ve yine karakter türlerle tanımlanır. Üst Sınıf (Division): Farklı bölgelerde birbirinin yerine geçen (vikaryant) birlik grupları ile geniş anlamda benzerlik gösteren bölgelerdir. Altbirlik (Subassosiasyon): Bir birlik içinde bulunan ve ayırt edici türlerle ayrılan bir alt birimdir. 14 4.1.1. Orman vejetasyonu 4.1.1.1. Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova Kapıdağ Yarımadası’nda topluluk oluşturacak derecede yoğun tek bir konifer (ibreli) türü bulunmaktadır: Kızılçam (Pinus brutia Ten.). Çalışma alanımızda bulunan Pinus brutia orman topluluklarını içeren bu birlik geçirdiği yangın ve ağır tahribat sonucunda kısıtlı bir alanda kalmış ve altı örnek alanla tanımlanmaya çalışılmıştır. Söz konusu birliğin örtüş değerleri % 50 ile % 100 arasındadır (Ek.2). Birliğin karakteristik ve ayırt edici türleri olarak Pinus brutia, Rosa canina, Stachys byzantina, Misopates orontium, Lathyrus bithynica görülmektedir. Birliğin bünyesinde Quercetea pubescentis sınıfı Kraft., 1955 ve Quercetalia(ea) Ilicis sınıf ve ordosu Br. - Bl., 1942 yaklaşık eşit oranda temsil edilmektedir. Ancak Quercetalia(ea) Ilicis karakteristiklerinin bulunuş sayısı belirgin oranda yüksektir. Diğer yandan CistoMicromerietalia(ea) ordo ve sınıfı Oberdorfel, 1954 ait karakteristiklerin sayısı da bir hayli fazladır. Bu nedenle birlik Quercetalia(ea) Ilicis ordo ve sınıfına dahildir. Alyans düzeyinde ise, Quercion Ilicis alyansı Br. - Bl., (1931) 1936’nın Quercus coccifera ve Rubia peregrina gibi önemli karakteristiklerini yüksek frekanslı olması dikkate alınarak, birlik bu alyansa dahil edilmiştir. Quercetalia(ea) Ilıcıs’e bağlı Olea ceratonion alyansı Br. - Bl., 1936 çalışma alanımızda yeterince temsil edilmemektedir. Birliğin Quercetea pubescentis sınıfına ait önemli sayıda karakteristik bulunmaktadır. Bu sınıfa bağlı olan Querco-Carpinetalia orientalis ordosu Quézel, Barbéro, Akman, 1980 ile bu ordoya bağlı Quercion frainetto alyansı Horvat, 1954 düşük frekanslı ikişer türle temsil edilmektedir. Çalışma alanımızda Carpino –Acerion alyansı Akman, Barbéro, Quézel, 1977’ye ait tek bir karakter bulunmaktadır. Birliğin bünyesinde az sayıda da olsa, Fagetalia sylvaticae sınıfı Br. - Bl.& Vilieger, 1937’ye ait Rhodendro-Fagetalia orientalis ordosu Akman, Quézel, Barbéro, 1980’nin etkisi çok azdır. Buna karşılık Querco-Fagea üst sınıfı Quézel, Barbéro, Akman, 1950’nin az sayıda da olsa, karakteristikleri bulumaktadır. Diğer yandan birliğin bünyesinde CistoMicromerietalia(ea) ordo ve sınıfına ait önemli sayıda karakteristik tür de yer almaktadır. (Ek 3). 6 örnek alanda irdelenen bu birliğin bulunduğu alanların fizyografik ve toprak özellikleri aşağıda incelenmiştir. A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanların yükseltileri 10 m ile 132 m arasında değişmektedir. Çoğunlukla (% 66,67) 0–100 m yükselti basamağında yer almıştır. 2. Bakı: Örnekleme alanlarının 3 adedi (% 50,00) güneşli bakılarda, 2 adedi ise (% 33,33) gölgeli bakılarda yer almaktadır. Bir alan ise düzlük bir arazi üzerinde olduğundan bakıdan söz etmek mümkün değildir. 15 3. Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 1 iken, maksimum eğim % 45 olarak belirlenmiştir. Eğim derecelerine göre araziler çoğunlukla (% 50,00) Hafif Meyilli araziler sınıfındadır. 4. Arazi yüzü şekli (Reliyef): Örnekleme alanları çoğunlukla orta ve üst yamaçta yer almaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Birlik örnekleme alanları çoğunlukla (% 50,00) Tortul Anakayalar üzerinde yer almıştır. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granodiorit (1 alan % 16,67), Metamorfik Kayaçlardan Fillat (1 alan % 16,67), Tortul Kayaçlardan ise Kireçli Kumtaşı (1 alan % 16,67), Kireçsiz Kumtaşı (1 alan % 16,67) ve Toztaşı (1 alan % 16,67) bulunmaktadır. Taşınmış anamateryale sahip olan 1 alan da (% 16,67) Kollüviyal özellikte alandır. 2. Drenaj: Örnekleme alanları çoğunlukla (% 66,67) iyi drenaja sahiptir. 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 12 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 100 cm’nin üzerindedir. Örnekleme alanları çoğunlukla ) pek sığ ve derin topraklara sahiptir. Birliğin örnekleme alanlarında tespit edilen fizyolojik derinlikler incelendiğinde alanların tamamının pek derin fizyolojik derinliğe sahip olduğu belirlenmiştir. 4. Taşlılık: Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık % 1’den küçükken, maksimum yüzeysel kayalılık % 10’dur. Alanların % 83,33’ünün Kayasız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Tüm alanlarda yüzeysel taşlılık % 1’den azdır. Örnekleme alanlarının tamamı yüzeysel taşlılık bakımından Taşsız sınıfında topraklara sahiptir. Profil taşlılığı (toprağın iskelet miktarı) açısından ise birlik çoğunlukla Az Taşlı ve Taşlı topraklara sahiptir. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1’den küçükken, maksimum iskelet miktarı % 70 olmuştur. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Birliğin örnekleme alanlarının çoğunun (% 66,67) Balçık türü topraklara sahip oldukları görülmektedir. Bu alanların tamamı Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer almaktadır. Örnekleme alanlarına ait toprakların analiz sonuçları minimum-maksimum değerler açısından incelendiğinde; Kum değerlerinin % 25,48-62,00; Kil değerlerinin % 8,24-30,24; Toz değerlerinin ise % 25,20-52,28 arasında değiştiği görülmektedir. 6. Toprağın organik madde miktarı: Organik madde içeriklerinin çoğunlukla (% 66,67) yüksek düzeyde oldukları belirlenmiştir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,290 iken, maksimum organik madde miktarı % 7,913’tür. 7. Toprağın karbonatları: Bu birliğin örnekleme alanlarının büyük bir kısmı (% 83,33) Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı Eseri, maksimum kireç miktarı ise % 13,82’dir. 16 8. Toprak reaksiyonu (pH): Örnekleme alanlarının çoğunluğu (% 50,00) Nötr topraklara sahiptir. Belirlenen minimum pH değeri 5,53 iken, maksimum olarak 7,87’lik bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birliğine ait örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,099 mmhos/cm ile 0,513 mmhos/cm arasında değişmektedir. Alanların tamamı bu değerlerlerle tuzsuz topraklara sahip alanlardır. 10. Toprağın besin maddeleri: Total azot içeriklerinin çoğunlukla (% 66,67) yüksek düzeyde oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,023, en yüksek total azot içeriği ise % 0,277’dir. Fosfor içerikleri ise çoğunlukla (% 83,33) çok düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük fosfor içeriği eseri düzeyde iken, en yüksek fosfor içeriği 16,07 ppm olarak belirlenmiştir. Potasyum içeriklerinin alanların tamamında çok düşük düzeyde oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 29,1 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 95,2 ppm olarak belirlenmiştir. Kalsiyum içerikleri çoğunlukla düşük ve orta düzeydedir. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 330 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 4465 ppm olarak belirlenmiştir. Magnezyum içerikleri incelendiğinde ise; genel olarak orta ve yüksek düzeyde magnezyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 291 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 1740 ppm olarak belirlenmiştir. Bu birliğin örnekleme alanlarının topraklarının sodyum içerikleri incelendiğinde; düşük ve orta düzeyde sodyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük sodyum içeriği 24,3 ppm iken, en yüksek sodyum içeriği 239,4 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 4). 4.1.1.2. Violo sieheanae - Fagetum orientalis ass. nova Kapıdağ Yarımadası’nda tesbit edilen Violo sieheanae-Fagetum orientalis ass. nova birliğinin asli türü olan Fagus orientalis 260 m’den başlayarak ortama hakim olmakta ve zirvelere kadar çıkmaktadır. Yüksek kısımlarda ıhlamur ormanlarına yerlerini bırakırlar. Ayrıca Castanea sativa, Quercus petraea, Tilia tomentosa, Tilia rubra, Platanus orientalis, Alnus glutinosa ile orman alt katında Daphne pontica, Laurocerasus officinalis, Sambucus nigra, Sorbus torminalis, Euonymus latifolius, Mespilus germanica, Corylus avellana gibi türler yapıya katılır. Çalışma alanımızda bulunan Fagus orientalis orman topluluklarını içeren bu birlik 18 örnek alanda tanımlanmaya çalışılmıştır. Tanımlanan bu birliğin örtüş değerleri de % 70 ile % 95 arasındadır (Ek 5). Birliğin karakteristik ve ayırt edici türleri olarak Fagus orientalis, Viola sieheana, Campanula persiciifolia, Galium elongatum, Humulus lupulus, Paoenia peregrina, Solidago virgourea, Tripleospermum rosellum ve Verbascum aschersonii görülmektedir. Birlik sintaksonomik olarak Querco-Fagea üst sınıfı ile bu sınıfa bağlı Quercatalia orientalis ordosu ve Quercion frainetto alyansına dahildir. Ayrıca yine bu ordoya bağlı Carpino-Acerion alyansı ile Buxo-Staphyllon alyansı Akman, Quézel, Barbéro, 1980 ile Pino- Cistion laurifolii alyansı Akman, Barbéro, Quézel, 1977 karakteristiklerinin 17 belirlediğimiz birlikte yeterince temsil edilmemektedir. Querco Fagatea sınıfı Br. - Bl.& Vilieger, 1937’nin birliğimizde az sayıda türle temsil edilirken Querco fagea üst sınıfının birlik içerisinde iyi temsil edilmektedir. Birliğin bünyesinde RhodendroFagetalia orientalis ordosuna ait çok sayıda karakteristiğin bulunmaktadır. Diğer yandan Populetalia albae ordosu Br. - Bl.,1931 ve Fagetalia sylvaticae ordosu Pawloski et al., 1928’in az sayıda türle de olsa birliğimizde temsil edilmektedir. (Ek 6). 18 örnekleme alanı ile irdelenen birliğin bulunduğu alanların fizyografik ve toprak özellikleri aşağıda incelenmiştir. A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanaların yükseltileri 260 m ile 660 m arasında değişmektedir. Örnekleme alanları çoğunlukla 300–600 m yükseltiler arasında yer almıştır. 2. Bakı: Örnekleme alanlarının en çok görüldüğü bakılar KD, K ve GD’dur. Örnekleme alanlarının çoğunlukla gölgeli bakılarda olduğu (12 alan % 66,67), güneşli bakılarda yer alan alanların da azımsanamayacak bir oranda olduğu görülmektedir (6 alan % 33,33). 3. Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 6 iken, maksimum eğim % 120 olarak belirlenmiştir. Eğim derecelerine göre arazilerin büyük bir kısmı Sarp ve Uçurum araziler sınıfındadır. 4. Arazi yüzü şekli (reliyef): Birliğin örnekleme alanlarının büyük bir bölümü (11 alan % 61,11) orta yamaçta yer almaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Birlik örnekleme alanları en yoğun olarak Püskürük ve Tortul Anakayalar üzerindedir. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granit (3 alan % 16,66) ve Granodioritler (5 alan % 27,78) tesbit edilirken, Tortul Kayaçlardan Toztaşı (5 alan % 27,78) ve Kumtaşı (1 alan % 5,56) bulunmaktadır. Metamorfik Kayaç olarak sadece 1 alanda (% 5,56) Fillat anakayaya rastlanmıştır. Taşınmış anamateryale sahip alanların tamamı (3 alan % 16,66) Kollüviyal alanlardır. 2. Drenaj: Örnekleme alanlarının % 83,33’ü (15 alan) iyi drenaja sahipken, % 16,67’si (3 alan) orta düzeyde drenaja sahiptir. 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 23 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 100 cm’nin üzerindedir. Bu birliğin örnekleme alanlarının % 66,66’sı 75 cm’nin üzerinde bir mutlak toprak derinliğine sahiptir. 50 cm’den daha derin mutlak toprak derinliğine sahip olan alanların oranı ise % 88,88’i bulmaktadır. Birliğin örnekleme alanlarında tespit edilen minimum fizyolojik derinlik 95 cm iken, ölçülen maksimum fizyolojik derinlik 120 cm’nin üzerindedir. Bu alanlardaki fizyolojik derinlikler sınıflandırıldığında çoğunlukla (% 94,44) pek derin fizyolojik derinliğe sahip olduğu belirlenmiştir. 18 4. Taşlılık: Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık % 1’den küçükken, ölçülen maksimum yüzeysel kayalılık % 30’dur. Bu birliğin örnekleme alanlarından % 83,33’ünün Kayasız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Belirlenen minimum yüzeysel taşlılık % 1’den az iken, maksimum yüzeysel taşlılık % 40’dır. Örnekleme alanlarından % 83,33’ü Taşsız alanlardır. Profil taşlılığı açısından örnekleme alanlarının büyük bölümü Az Taşlı-Orta Taşlı topraklara sahiptir. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1’den küçükken, maksimum iskelet miktarı % 90 olmuştur. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Birliğin örnekleme alanlarının çoğunlukla Killi Balçık, Kumlu Balçık ve Balçık topraklara sahip oldukları görülmektedir. Bu alanların % 77,78’inin Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer aldıkları tespit edilmiştir. Örnekleme alanlarının; Kum değerleri % 19,00-% 73,28; Kil değerleri % 2,80-% 46,16 ve Toz değerlerinin ise % 20,20-% 54,84 arasında değiştiği anlaşılmıştır. 6. Toprağın organik madde miktarı: Organik madde içerikleri incelendiğinde, örnekleme alanlarının büyük çoğunluğunun (% 77,78) yüksek düzeyde organik maddeye sahip oldukları belirlenmiştir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,275 iken, maksimum organik madde miktarı % 9,242’dir. 7. Toprağın karbonatları: Bu birliğin örnekleme alanlarının tamamının toprakları Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı % 0,08, maksimum kireç miktarı ise % 0,72’dir. 8. Toprak reaksiyonu (pH): Söz konusu birliğin örnekleme alanlarının tamamı Şiddetli Asidik topraklar üzerindedir. Belirlenen minimum pH değeri 4,40 iken, maksimum olarak 5,89’luk bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birliğe ait örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,052 mmhos/cm ile 0,181 mmhos/cm arasında değişmektedir. Alanların tamamı bu değerlerlerle tuzsuz topraklara sahip alanlardır. 10. Toprağın besin maddeleri: Örnekleme alanlarının azot içerikleri çoğunlukla orta-yüksek düzeyde topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,011, en yüksek total azot içeriği ise % 0,483’tür. Fosfor içerikleri genellikle çok düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük fosfor içeriği eseri düzeyde iken, en yüksek fosfor içeriği 36,05 ppm olarak belirlenmiştir. Ptasyum içerikleri çok düşükdüşük düzeydedir. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 29,1 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 272 ppm olarak belirlenmiştir. Kalsiyum içerikleri ise, çok düşük-düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 49,6 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 1900 ppm olarak belirlenmiştir. Magnezyum içerikleri çoğunlukla (% 72,22) orta düzeydedir. Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 20 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 505 ppm olarak belirlenmiştir. Sodyum içerikleri incelendiğinde de çoğunlukla çok düşük düzeyde sodyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen 19 en düşük sodyum içeriği 9,9 ppm iken, en yüksek sodyum içeriği 92,4 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 7). 4.1.1.3. Carpino betuli-Castanaetum sativae ass.nova Çalışma alanımızda bulunan Castanea sativa orman topluluklarını içeren bu birlik 28 örnek alanla tanımlanmaya çalışılmıştır. Söz konusu bu birliğin örtüş değerleri % 60 ile % 100 arasındadır (Ek 8). Carpino betuli-Castanaetum sativae ass. nova, karakteristik ve ayırt edici türleri olarak Castanea sativa, Dryopteris filix-max, Myosotis ramosissimum, Cistus salviifolius, Euphorbia helioscopia, Quercus petraea subsp. iberica, Galium album subsp. pycnotrichum, Tilia tomentosum, Carpinus betulus ve Sambucus nigra görülmektedir. Birlik açıkça Quercetea pubescentis sınıfına bağlı Querco-Carpinetalia orientalis ordosu içinde yer alan Quercion frainetto alyansına dahildir. Bir önceki birlikte olduğu gibi yine Querco carpinetalia orientalis ordosuna bağlı Carpino Acerion ve Pino-Cistion laurifolii ile Buxo-Staphyllion alyansları az sayıda ve düşük frekansta türle temsil edilmektedir. Birlik önemli sayıda ve yüksek frekansta Fagetalia sylvatica, Populetalia albae ve Rhodendro-Fagetalia orientalis ordolarına ait karakteristikleri içermektedir. Ayrıca, birliğin bünyesinde çok sayıda Quercetalia(ea) Ilicis ordo ve sınıfı ile bu ordo ve sınıfa bağlı Quercion Ilicis ve Oleo-Ceratonion alyanslarının azımsanmayacak oranda temsil edildiği görülmüştür. Aynı şekilde Quercetalia(ea) Ilicis ordo ve sınıfı ve Cisto-Micromerietalia(ea) ordo ve sınıfı da önemli sayıda türle temsil edildiği gözlenmiştir. Buna karşılık Querco-Fagea üst sınıfının çok sayıda ve yüksek frekanslı karakteristikle temsil edilmektedir (Ek 9). 28 örnek alanda tanımlanan Carpino betuli-Castanaetum sativae ass. nova’nın değerlendirilmesi sırasında; Sambucetosum nigrae subass. nova, Tiletosum tomentosae subass. nova ve Carpinetosum betuli subass. nova olmak üzere alt birlikler belirlenmiştir. Aşağıda bu alt birliklere ait ekolojik ve toprak yapısıyla ilgili bilgiler verilmiştir. Sambucetosum nigrae subass. nova alt birliğin karakteristik ve ayırt edici türleri olarak Lamium garganicum, Ilex aquifolium, Epilobium hirsutum, Sambucus ebulus, Festuca callierii, Quercus cerris, Eupotarium cannabium, Atropa belladona, Hypericum linarioides, Pyrus amgydaliformis, Tulipa alphania, Cytisus villosus, Acer trauvetteri, Polystichum setiferum, Tlia rubra subsp. caucasica, Solanum dulcamara, Stellaria graminea, Crataegus microphylla, Galium odoratum görülmektedir. Tiletosum tomentosae subass. nova, alt birliğin karakteristik ve ayırt edici türleri olarak Umblicus erectus, Lathyrus palustris subsp. palustris, Lamium garganicum subsp. laevigatum, Arabis caucasica subsp. caucasica, Doronicum orientale, Inula viscosa, Tamus communis, Stelleria media, Scrophularia scopolii var. scopolii, Agrostis stolonifera, Chondrilla juncea var. juncea, Fritillaria pinardii, Fritillaria pontica, Geranium macrorrhizum, Acer campestre subsp. campestre, Acer platonoides, Arum 20 maculatum, Diplotaxis muralis, Lychnis coronaria, Glechoma hederacea ve Paeonia mascula subsp. peregrina görülmektedir. Carpinetosum betuli subass. nova alt birliğin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak Ilex colchica, Circaea lutetiana, Calamintha nepeta subsp. glandulosa, Festuca heteropylla, Potentilla micranta, Lauraserasus officinalis, Genista tinctoria, Paeonia mascula subsp. ariettina, Lathyrus undulatus ve Scillia bifolia görülmektedir. 28 örnek alanla irdelenen birliğin bulunduğu alanların fizyografik ve toprak özellikleri aşağıda incelenmiştir. A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanların yükseltileri 14 m ile 612 m arasında değişmektedir. Örnekleme alanlarının çoğunluğu 200-300 m ve 300-400 m yükselti basamaklarında yer almıştır. 2. Bakı: Örnekleme alanlarının en çok görüldüğü bakılar sırasıyla KD ve KB’dır. Örnekleme alanlarının çoğunlukla gölgeli bakılarda olduğu (19 alan % 67,86) görülmektedir 3. Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 5 iken, maksimum eğim % 70 olarak belirlenmiştir. Eğim derecelerine göre arazilerin büyük bir kısmı Meyilli ve Sarp araziler sınıfındadır. 4. Arazi yüzü şekli (reliyef): Birliğin örnekleme alanlarının büyük bir bölümü (17 alan % 60,71) orta yamaçta yer almaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Birlik örnekleme alanlarının en yoğun olarak (19 alan % 67,86) Püskürük Anakayalar üzerinde olduğu görülmektedir. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granit (12 alan % 42,86) ve Granodioritler (7 alan % 25,00) tesbit edilirken, Tortul Kayaçlardan Toztaşı (1 alan % 3,57) bulunmaktadır. Metamorfik Kayaç olarak 1 alanda (% 3,57) Kuvarsit Şist anakayaya rastlanmıştır. Taşınmış anamateryale sahip alanların 4’ü (% 21,43) Kollüviyal alan iken 1 alanda ( % 3,57) allüviyaldir. 2. Drenaj: Örnekleme alanlarının % 78,57’si (22 alan) iyi drenaja sahipken, % 21,43’ü (6 alan) orta düzeyde drenaja sahiptir. 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 14 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 100 cm’nin üzerindedir. Örnekleme alanlarının çoğunluğu derin ve pek derin topraklara sahiptir. Tespit edilen fizyolojik derinlikler incelendiğinde alanların tamamının pek derin fizyolojik derinliğe sahip olduğu belirlenmiştir. 4. Taşlılık: Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık %1’den küçükken, ölçülen maksimum yüzeysel kayalılık % 55’dir. Örnekleme alanlarından % 75,00’inin Kayasız 21 alanlar olduğu tespit edilmiştir. Belirlenen minimum yüzeysel taşlılık % 1’den az iken, maksimum yüzeysel taşlılık % 40’dır. Örnekleme alanlarının % 92,86’sı Taşsız olarak tespit edilmiştir. Bu birliğin örnekleme alanları topraklarının iskelet miktarı genel olarak (% 64,29) Az Taşlı sınıfındadır. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1’den küçükken, maksimum iskelet miktarı % 60 olmuştur. İskelet toprağı olarak sınıflandırılan bir alana rastlanmamıştır. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Birliğin örnekleme alanlarının çoğunluğunun (% 64,29) Kumlu Balçık türü topraklara sahip oldukları görülmektedir. Bu alanların % 67,86’sının Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer aldığı tespit edilmiştir. Örnekleme alanlarına ait toprakların analiz sonuçları minimum-maksimum değerler açısından incelendiğinde; Kum değerlerinin % 20,64-% 92,64; Kil değerlerinin % 2,16% 33,16; Toz değerlerinin ise % 5,20-% 59,84 arasında değiştiği anlaşılmıştır. 6. Toprağın organik madde miktarı: Birliğin örnekleme alanlarının topraklarının organik madde içerikleri incelendiğinde genellikle (% 71,43) yüksek düzeyde organik maddeye sahip oldukları belirlenmiştir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,202 iken, maksimum organik madde miktarı % 8,804’dür. 7. Toprağın karbonatları: Bu birliğin örnekleme alanlarının tamamının toprakları Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı Eseri, maksimum kireç miktarı ise % 0,64’dür. 8. Toprak reaksiyonu (pH): Örnekleme alanlarının çok büyük bir kısmı (% 96,43) Asidik topraklar üzerindedir. Belirlenen minimum pH değeri 4,42 iken, maksimum olarak 7,15’lik bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birliğe ait örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,035 mmhos/cm ile 0,439 mmhos/cm arasında değişmektedir. Bu değerlerle alanların tamamının tuzsuz topraklara sahip alanlar oldukları anlaşılmıştır. 10. Toprağın besin maddeleri: Total azot içerikleri incelendiğinde büyük bir kısmının (% 60,71) yüksek düzeyde total azot içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,021, en yüksek total azot içeriği ise % 0,688’dir. Bütün alanların çok düşük düzeyde fosfor içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük fosfor içeriği eseri düzeyde iken, en yüksek fosfor içeriği 27,44 ppm olarak belirlenmiştir. Birliğin örnekleme alanlarının topraklarının çok düşük-orta düzeyde potasyum içeren topraklar oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 22,5 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 308,6 ppm olarak belirlenmiştir. Örnekleme alanlarının topraklarının kalsiyum içeriklerinin genellikle çok düşük-düşük düzeyde oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 79,4 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 3800 ppm olarak belirlenmiştir. Birliğin örnekleme alanlarının topraklarının magnezyum içerikleri çoğunlukla orta düzeydedir. Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 12 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 1356 ppm olarak belirlenmiştir Örnekleme 22 alanlarının topraklarının sodyum içerikleri genellikle (% 89,29) çok düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük sodyum içeriği 6,6 ppm iken, en yüksek sodyum içeriği 47,8 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 10). Meşe Ormanları Çalışma alanımızda bulunan meşe ormanlarını oluşturan türler odunlarının anatomik yapıları, meyvelerinin olgunlaşma süresi, yaprak ve kabuk özelliklerine göre “Ak Meşeler” (Seksion: Quercus: Leucobalanus) grubuna girmektedir. 4.1.1.4. Acero - Quercetum petraeae ass. Nova Acero-Quercetum petraeae ass. nova birliği altı örnek alanla tanımlanmaya çalışılmıştır. Birliğin bulunduğu alanlarda örtüş değeri % 50 ile % 95 arasındadır (Ek 11). Birliğin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak Quercus petraea, Acer pseudoplatanus, Galium elongatum, Veronica pectinata var. pectinata, Aristolochia hirta, Aegopodium podagraria ve Viola odorata görülmektedir. Birlik bünyesinde Querco-Fagea üst sınıfı ve Quercetea pubescentis sınıfı birbirine yakın bulunuş değerleriyle yer almaktadır. Diğer yandan, bu üst sınıftan sayıca daha fazla karakteristiğiyle birliğe katılan Querco-Fagea üst sınıfı ile bu sınıf içinde yer alan Quercion frainetto alyansı yüksek bulunuş değerlerine sahiptir. Quercetea pubescentis sınıfı birlik içinde gözardı edilemeyecek bir varlığa sahiptir. Birlik, içerdiği yüksek değerlikli bulunuşa sahip olan Quercion frainetto alyansına dahildir. Yine birlik içinde Rhodendro-Fagetalia orientalis ordosunun varlığı azımsanmayacak bulunuş değerine sahiptir. Öte yandan, Carpino –Acerion, Quercion ilicis ve Pino- cistion laurifolii alyansları; Fagetalia sylvaticae ve Populetalia albae ordoları ile Cisto – micromerietali(ea) ve Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfları birlik içinde az sayıda türle yer almaktadır. (Ek 12). Altı örnek alanla irdelenen söz konusu birliğin bulunduğu alanların fizyografik ve toprak özellikleri aşağıda incelenmiştir. A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanların yükseltileri 270 m ile 440 m arasında değişmektedir. Alanlar genellikle 200–300 m yükselti basamağında ve 400–500 m yükselti basamağında yer almıştır. 2. Bakı: Örnekleme alanlarının en çok görüldüğü bakı GB olup çoğunlukla güneşli bakılarda olduğu görülmektedir. 3. Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 10 iken, maksimum eğim % 100 olarak belirlenmiştir. Eğim derecelerine göre arazilerin genellikle Dik Meyilli ve Sarp araziler sınıfındadır. 23 4. Arazi yüzü şekli (reliyef): Birliğin örnekleme alanlarının büyük bir bölümü (% 66,67) orta yamaçta yer almaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Birlik örnekleme alanlarının yarısı Püskürük Anakayalar üzerinde, yarısı ise Tortul Anakayalar üzerinde yer almıştır. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granit (2 alan % 33,33) ve Granodioritler (1 alan % 16,67) tesbit edilirken, Tortul Kayaçlardan Toztaşı (1 alan % 16,67) ve Kumtaşı (2 alan % 33,33) bulunmaktadır. 2. Drenaj: Örnekleme alanlarının % 66,67’si iyi drenaja sahipken, % 33,33’ü orta düzeyde drenaja sahiptir. 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 7 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 80 cm’dir. Örnekleme alanlarının büyük kısmı sığ ve orta derin topraklara sahiptir. Birliğin örnekleme alanlarında tespit edilen minimum fizyolojik derinlik 90 cm iken, ölçülen maksimum fizyolojik derinlik 120 cm’nin üzerindedir. Bu alanlardaki fizyolojik derinlikler sınıflandırıldığında büyük kısmının (% 83,33) pek derin fizyolojik derinliğe sahip olduğu belirlenmiştir. 4. Taşlılık: Bu birliğin örnekleme alanlarından çoğunluğunun Kayasız ve Az Kayalı alanlar olduğu tespit edilmiştir. Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık % 1’den küçükken, ölçülen maksimum yüzeysel kayalılık % 50’dir. Belirlenen minimum yüzeysel taşlılık % 1’den az iken, maksimum yüzeysel taşlılık % 10’dur. Örnekleme alanlarından % 83,33’ü Taşsız alanlardır. Profil taşlılığı açısından örnekleme alanlarının çoğunluğu Az Taşlı ve Taşlı topraklara sahiptir. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1’den küçükken, maksimum iskelet miktarı % 80 olmuştur. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Birliğin örnekleme alanlarının çoğunlukla Balçık türü topraklara sahip oldukları görülmektedir. Bu alanların % 83,33’ünün Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer aldığı tespit edilmiştir. Örnekleme alanlarına ait toprakların analiz sonuçları minimum-maksimum değerler açısından incelendiğinde; Kum değerlerinin %33,90-%65,28; Kil değerlerinin %7,16-%25,20; Toz değerlerinin ise %22,20-%56,90 arasında değiştiği anlaşılmıştır. 6. Toprağın organik madde miktarı: Organik madde içerikleri incelendiğinde, büyük çoğunluğunun (% 83,33) yüksek düzeyde organik maddeye sahip oldukları belirlenmiştir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,278 iken, maksimum organik madde miktarı % 9,120’dir. 7. Toprağın karbonatları: Bu birliğin örnekleme alanlarının tamamının toprakları Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı Eseri, maksimum kireç miktarı ise % 0,47’dir. 24 8. Toprak reaksiyonu (pH): Söz konusu birliğin örnekleme alanlarının tamamı Asidik topraklar üzerindedir. Belirlenen minimum pH değeri 5,13 iken, maksimum olarak 6,31’lik bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birliğe ait örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,077 mmhos/cm ile 0,903 mmhos/cm arasında değişmektedir. Alanların tamamı bu değerlerlerle tuzsuz topraklara sahip alanlardır. 10. Toprağın besin maddeleri: Birliğin örnekleme alanlarının azot içerikleri çoğunlukla orta düzeydedir. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,015, en yüksek total azot içeriği ise % 0,412’dir. Fosfor içerikleri çok düşük-orta düzeydedir. Belirlenen en düşük fosfor içeriği 1,02 ppm iken, en yüksek fosfor içeriği 63,27 ppm olarak belirlenmiştir. Birliğin potasyum içerikleri ise düşük-orta düzeydedir. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 84,6 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 429,8 ppm olarak belirlenmiştir. Örnekleme alanlarının topraklarının kalsiyum içerikleri çoğunlukla düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 240 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 3000 ppm olarak belirlenmiştir. Birliğin magnezyum içerikleri orta-yüksek düzeydedir. Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 84 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 516 ppm olarak belirlenmiştir. Bu birliğin örnekleme alanlarının topraklarının sodyum içerikleri incelendiğinde; alanların tamamının (% 100,00) çok düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük sodyum içeriği 20,1 ppm iken, en yüksek sodyum içeriği 41,0 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 13). 4.1.1.5. Cerastio bannaticii – Quercetum frainetto ass nova Çalışma alanımızda Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova üç örnek alan üzerinde değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu birliğin örtüş değerleri %75 ile %95 arasındadır (Ek 14). Birliğin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak Quercus frainetto, Cerastium bannaticum ve Hesperis matronalis subsp. matronalis görülmektedir. Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova birliği QuercoCarpinetalia orientalis ordosu içinde bulunan Quercion frainetto alyansına dahil edilmiştir. Yine bu birlikte, Quercetea pubescentis sınıfı ve Querco-Fagea üst sınıfı yüksek bulunuş değerlerine sahiptir. Rhodendro-Fagetalia orientalis ordosu, CistoMicromerietalia(ea) ve Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfı, Querco-Fagetea sınıfı, Fagetalia sylvaticae ve Populetalia albae ordosu ile Carpino –Acerion, Pino- cistion laurifolii ve Quercion ilicis alyansları da yer almaktadır. (Ek 12). Birliğin incelenmiştir. bulunduğu alanların fizyografik 25 ve toprak özellikleri aşağıda A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanların yükseltileri 212 m ile 560 m arasında değişmektedir. 200– 300 m yükselti basamağında 1 alan (% 33,33), 400–500 m yükselti basamağında 1 alan (% 33,33) ve 500–600 m yükselti basamağında 1 alan (% 33,33) yer almıştır. 2. Bakı: Bu birliğin örnekleme alanları 1’er alan ile (% 33,33) GB, KB ve KD bakılarda yer almıştır. Örnekleme alanlarının çoğunlukla gölgeli bakılarda olduğu görülmektedir. 3. Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 10 iken, maksimum eğim % 70 olarak belirlenmiştir. Örnekleme alanları çoğunlukla Hafif Meyilli araziler sınıfındadır. 4. Arazi yüzü şekli (reliyef): Örnekleme alanlarının tamamı (% 100,00) orta yamaçta yer almaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Bu birliğin örnekleme alanları Püskürük, Tortul Anakayalar ve Taşınmış Anamateryal üzerinde yer almıştır. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granodiorit (1 alan % 33,33) tespit edilirken, Tortul Kayaçlardan Toztaşı (1 alan % 33,33) bulunmaktadır. Taşınmış anamateryale sahip olan alan (1 alan % 33,33) Kollüviyal özellikte bir alandır. 2. Drenaj: Örnekleme alanlarının % 33,33’ü iyi drenaja sahipken, % 66,67’si orta düzeyde drenaja sahiptir. 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 35 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 100 cm’nin üzerindedir. Örnekleme alanlarının çoğunluğu (% 66,67) pek derin topraklara sahiptir. Tespit edilen minimum fizyolojik derinlik 85 cm iken, ölçülen maksimum fizyolojik derinlik 120 cm’nin üzerindedir. Bu alanlardaki fizyolojik derinliklerin derin ve pek derin olduğu belirlenmiştir. 4. Taşlılık: Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık % 1’den küçükken, ölçülen maksimum yüzeysel kayalılık % 1’dir. Örnekleme alanlarının tamamının Kayasız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Belirlenen minimum yüzeysel taşlılık % 1’den az iken, maksimum yüzeysel taşlılık % 1’dir. Örnekleme alanlarının tamamının Taşsız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1’den küçükken, maksimum iskelet miktarı % 50 olmuştur. Örnekleme alanları Az Taşlı, Taşlı ve Orta Taşlı topraklara sahiptir. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Birliğin örnekleme alanlarının Balçık ve Killi Balçık türü topraklara sahip oldukları görülmektedir. Bu alanların tamamının Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer aldığı tespit edilmiştir. 26 Örnekleme alanlarına ait toprakların analiz sonuçları minimum-maksimum değerler açısından incelendiğinde; Kum değerlerinin % 23,50-% 60,08; Kil değerlerinin % 13,72-% 31,52; Toz değerlerinin ise % 26,20-% 52,60 arasında değiştiği anlaşılmıştır. 6. Toprağın organik madde miktarı: Organik madde içerikleri düşük, orta ve yüksek düzeydedir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,160 iken, maksimum organik madde miktarı % 6,128’dir. 7. Toprağın karbonatları: Bu birliğin örnekleme alanlarının tamamının toprakları Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı Eseri, maksimum kireç miktarı ise % 0,40’dır. 8. Toprak reaksiyonu (pH): Örnekleme alanlarının büyük kısmı Orta Şiddetli Asit reaksiyonlu topraklara sahiptir. Alanların tamamı Asidik topraklar üzerindedir. Belirlenen minimum pH değeri 5,03 iken, maksimum olarak 6,40’lık bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birliğe ait örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,045 mmhos/cm ile 0,130 mmhos/cm arasında değişmektedir. Alanların tamamı bu değerlerlerle tuzsuz topraklara sahip alanlardır. 10. Toprağın besin maddeleri: Alanların orta ve yüksek düzeyde total azot içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,065, en yüksek total azot içeriği ise % 0,334’dür. Fosfor içerikleri incelendiğinde; tamamının çok düşük düzeyde fosfor içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük fosfor içeriği eseri düzeyde iken, en yüksek fosfor içeriği 2,13 ppm olarak belirlenmiştir. Çok düşük ve düşük düzeyde potasyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 32,5 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 189,8 ppm olarak belirlenmiştir. Bu birliğin örnekleme alanlarının topraklarının kalsiyum içerikleri incelendiğinde; çok düşük, düşük ve orta düzeyde kalsiyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 337 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 2481 ppm olarak belirlenmiştir. Magnezyum içerikleri orta ve yüksek düzeydedir Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 83 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 470 ppm olarak belirlenmiştir. Alanların tamamının çok düşük düzeyde sodyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük sodyum içeriği 13,3 ppm iken, en yüksek sodyum içeriği 36,6 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 15). 4.1.1.6. Crataego monogynae - Quercetum infectoriae ass. nova Crataego monogynae - Quercetum infectoriae ass. nova çalışma alanımızda beş örnek alanda incelenerek değerlendirilmiştir. Buna göre, Quercus infectoria’nın asli tür olduğu bu birliğin örtüş değerleri de % 85 ile % 100 arasındadır (Ek 16). 27 Birliğin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak Quercus infectoria, Crataegus monogyna ve Asperula tenella görülmektedir. Birlik içinde Querco-Fagea üst sınıfı ve Quercetea pubescentis sınıfı yaklaşık eşit bulunuş değerlerine sahiptir. Bu birlik de, Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Querco-Carpinetalia orientalis ordosuna bağlı Quercion frainetto alyansına dahil edilmiştir. Birlik içinde yer alan yüksek örtüş derecelerine sahip, az sayıda da olsa, Cisto-Micromerietalia(ea) sınıf ve ordosunun karakteristikleri bulunmaktadır. Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfının ise birlik içinde düşük bulunuş değerine karşın sayıca Cisto-Micromerietalia(ea) sınıf ve ordosundan fazladır. Birliğin yapısında Querco-Fagetea sınıfı, Fagetalia sylvaticae, Populetalia albae ve Rhodendro-Fagetalia orientalis ordoları ile Carpino –Acerion ve Quercion ilicis alyansı da az sayıda türle mevcut bulunmaktadır (Ek 17). Birliğin incelenmiştir. bulunduğu alanların fizyografik ve toprak özellikleri aşağıda A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanların yükseltileri 297 m ile 550 m arasında değişmektedir. 200– 300 m, 300–400 m, 400–500 m ve 500–600 m yükselti basamağında yer almıştır. 2. Bakı: Bu birliğin örnekleme alanları 1’er alanla (% 20,00) K, KD, KB, GD ve B bakılarda yer almıştır. Örnekleme alanlarının 2 adedi güneşli bakılarda yer alırken (% 40,00), 3 alanda(% 60,00) gölgeli bakılarda yer almıştır. 3 Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 5 iken, maksimum eğim % 40 olarak belirlenmiştir. Eğim derecelerine göre arazilerin büyük kısmı Meyilli ve Dik Meyilli araziler sınıfındadır. 4. Arazi yüzü şekli (reliyef): Birliğin örnekleme alanlarının % 60,00’ı orta yamaçta yer alırken, % 40,00’ı üst yamaçta bulunmaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Birliğin %40,00’ı Püskürük Anakayalar üzerinde, % 60,00’ı Tortul Anakayalar üzerinde yer almıştır. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granodioritler (2 alan % 40,00) tesbit edilirken, Tortul Kayaçlardan Toztaşı (2 alan % 40,00) ve Kumtaşı (1 alan % 20,00) bulunmaktadır. 2. Drenaj: Bu birliğin örnekleme alanlarının tamamı (5 alan % 100,00) iyi drenaja sahiptir. 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 55 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 100 cm’nin üzerindedir. Örnekleme alanlarının çoğunluğu orta derin topraklara sahiptir. Birliğin örnekleme alanlarında alanların tamamının pek derin fizyolojik derinliğe sahip olduğu belirlenmiştir. 28 4. Taşlılık: Birliğe ait örnekleme alanlarının tamamının Kayasız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık % 1’den küçükken, ölçülen maksimum yüzeysel kayalılık % 1’dir. Yine bu birliğin örnekleme alanlarının tamamının Taşsız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Tüm alanlarda yüzeysel taşlılığın % 1’den az olduğu görülmüştür. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1 iken, maksimum iskelet miktarı % 50 olmuştur. Birliğin örnekleme alanlarının çoğunluğu Az Taşlı ve Orta Taşlı topraklara sahiptir. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Birliğin örnekleme alanları Kumlu Balçık, Balçık ve Killi Balçık türü topraklara sahiptir. Bu alanların çoğunluğunun Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer aldığı tespit edilmiştir. Kum değerlerinin % 25,56-% 57,56; Kil değerlerinin % 9,80-% 36,80; Toz değerlerinin ise % 26,56-% 49,00 arasında değiştiği anlaşılmıştır. 6. Toprağın organik madde miktarı: Birlik örnekleme alanlarının topraklarının çoğunlukla (% 80,00) yüksek düzeyde organik maddeye sahip oldukları belirlenmiştir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,686 iken, maksimum organik madde miktarı % 7,612’dir. 7. Toprağın karbonatları: Bu birliğin örnekleme alanlarının tamamının toprakları Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı % 0,08, maksimum kireç miktarı ise % 0,48’dir. 8. Toprak reaksiyonu (pH): Örnekleme alanlarının % 60,00’ı Şiddetli Asit ve % 40,00’ı Orta Şiddetli Asit reaksiyonlu topraklara sahiptir. Yani, tamamı Asidik topraklar üzerindedir. Belirlenen minimum pH değeri 4,68 iken, maksimum olarak 6,10’luk bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birliğe ait örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,064 mmhos/cm ile 0,299 mmhos/cm arasında değişmektedir. Alanların tamamı bu değerlerlerle tuzsuz topraklara sahip alanlardır. 10. Toprağın besin maddeleri: Söz konusu birliğin örnekleme alanlarının tamamının yüksek düzeyde total azot içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,015, en yüksek total azot içeriği ise % 0,434’dür. Örnekleme alanlarının tamamı çok düşük düzeyde fosfor içeren topraklara sahiptir. Belirlenen en düşük fosfor içeriği 0,20 ppm iken, en yüksek fosfor içeriği 19,91 ppm olarak belirlenmiştir. Potasyum içerikleri incelendiğinde ise; çok düşük(% 40,00), düşük(% 20,00) ve orta (% 20,00) düzeyde potasyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 39,9 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 357 ppm olarak belirlenmiştir. Kalsiyum içerikleri incelendiğinde; çoğunlukla düşük düzeyde kalsiyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 357 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 2000 ppm olarak belirlenmiştir. Alanların çoğunlukla orta düzeyde magnezyum içeren 29 topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 106 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 470 ppm olarak belirlenmiştir. Alanların tamamının çok düşük düzeyde sodyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük sodyum içeriği 13,3 ppm iken, en yüksek sodyum içeriği 50,1 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 18). 4.1.2. Maki vejetasyonu Maki, ülkemizin Akdeniz kesiminde geniş alanlar kaplayan bitki toplumları içinde en karakteristik vejetasyon tipidir. Yapısında 2 m veya daha boylu, kurakçıl karakterli, herdem yeşil, çalılar bulunur (Anşin, 1983). 4.1.2.1. Vibirno - Arbutetum unedo ass. nova Çalışma alanımızda bulunan maki vejetasyonu 27 örnek alanda incelenmeye çalışılmıştır. Birliğin örtüş değerleri %30 ile %100 arasındadır (Ek 19). Vibirno - Arbutetum unedo ass. nova Birliğinin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak Erica arborea, Cistus creticus, Arbutus unedo, Phillyrea latifolia, Sytrax officinalis ve Quercus coccifera görülmektedir. Söz konusu birlik gerek floristik gerekse tür çeşitliliği açısından oldukça zengindir. Birliğin yayıldığı alanlarda insan etkisi göze çarpacak düzeydededir. Birliğin floristik yapısı incelendiğinde, birlik bünyesinde Quercetea pubescentis sınıfına ait karakteristiklerin diğer karakteristiklerden çok daha fazla olduğu barizdir. Yine birlikte, Querco-Fagea üst sınıfının karakteristikleri yüksek bulunuşa sahiptir. Öte yandan, Cisto – micromerietalia(ea) ordo ve sınıfı ve Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfı karakteristikleri de birlik içinde yer almaktadır. Birlik floristik açıdan Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Querco-Carpinetalia orientalis ordosuna bağlı Quercion frainetto alyansına dahildir. Birliğin floristik yapısını oluşturan diğer üst birimlerin; Fagetalia sylvaticae, Populetalia albae ve Rhodendro-Fagetalia orientalis Carpino –Acerion, Pino- cistion laurifolii, Quercion ilicis ve Oleo – ceratonion alyansı ile Querco-Fagetea sınıfı olduğu görülmektedir. (Ek 20). 27 örnek alan üzerinde incelenmeye çalışılan Vibirno - Arbutetum unedo ass. nova birliğinin; Arbutesum unedo subass. nova ve Ericetosum arborae subass. nova, Phillretosum latifoliae subass. nova ve Sytretosum officinale subass. nova olmak üzere alt birlikler olarak değerlendirilmesi uygun görülmüştür. Arbutesum unedo subass. nova; alt birliğin karakteristik ve ayırt edici türleri olarak Hypericum calycinum, Dorycnium pentaphyllum, Viburnum lantana, Laurus nobilis, Sorbus torminalis, Sorbus acuparia, Chamaecytisus austriacus, Pyrus pyraster, Prunus divaricata subsp. divaricata, Clematis vitalba, Lychnis coronaria, Lonicera caprifolium ve Linum strictum var. spicatum görülmektedir. 30 Ericetosum arborae subass. nova; alt birliğin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak, Calicotome villosa, Briza maxima, Pistacia terebinthus subsp. palaestina, Poa bulbosa, Anthemis coelopoda, Aira caryophlloides, Linaria pelisseriana, Silene gallica, Petrorhargia velutina, Anthemis chia, Ornithopus compressus, Juniperus oxycedrus subsp. oxycedrus, Vicia lutea, Myritus communis, Vicia grandiflora var. grandiflora, Viola tricolor, Pistacia lentiscus ve Linaria genistifolia subsp. genistifolia görülmektedir. Phillyretosum latifoliae subass. nova alt birliğin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak, Asparagus acutifolius, Ruscus aculeatus, Valeriana officinalis, Phytospermum cornubiense, Corydothymus capitatus, Cardaria draba, Lupinus varius ve Orchis papillonase görülmektedir. Sytretosum officinale subass. nova; alt birliğin karakteristik ve ayırt edici türleri olarak, Veronica triloba, Trogopagon aureus, Trogopagon dubius ve Cornus mas görülmektedir. Birliğin incelenmiştir. bulunduğu alanların fizyografik ve toprak özellikleri aşağıda A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanların yükseltileri 15 m ile 495 m arasında değişmektedir. Bu birlik en yoğun olarak 0-100 m ve 100-200 m yükselti basamağında yer almıştır. 2. Bakı: Örnekleme alanlarının en çok görüldüğü bakı GD ve G bakıdır. Örnekleme alanlarının çoğunlukla güneşli bakılarda olduğu görülmektedir. 3. Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 5 iken, maksimum eğim % 100 olarak belirlenmiştir. Eğim derecelerine göre arazilerin büyük kısmı Meyilli ve Sarp araziler sınıfındadır. 4. Arazi yüzü şekli (reliyef): Birliğin örnekleme alanlarının büyük bir bölümü (% 55,55) orta yamaçta yer almaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Birlik en yoğun olarak (% 67,86) Püskürük Anakayalar üzerinde görülmüştür. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granit (% 48,15) ve Granodioritler (% 18,52) ile Volkanik Tüf (% 3,70) tesbit edilirken, Tortul Kayaçlardan Toztaşı (% 7,41) bulunmaktadır. Metamorfik Kayaç olarak Fillat (% 3,70) ve Mermer (% 7,41) anakayaya rastlanmıştır. Taşınmış anamateryale sahip alanların tamamı (% 11,11) Kollüviyal alanlardır. 2. Drenaj: Birlik örnekleme alanlarının % 74,07’si iyi drenaja sahipken, % 25,93’ü orta düzeyde drenaja sahiptir. 31 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 5 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 100 cm’nin üzerindedir. Örnekleme alanlarının çoğunluğu pek sığ ve sığ topraklara sahiptir. Fizyolojik derinlikler incelendiğinde; alanların çoğunluğu (% 74,07) pek derin fizyolojik derinliğe sahiptir. Tespit edilen minimum fizyolojik derinlik 35 cm iken, ölçülen maksimum fizyolojik derinlik 120 cm’nin üzerindedir. 4. Taşlılık: Birliğe ait örnekleme alanlarından % 62,96’sının Kayasız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık %1’den küçükken, ölçülen maksimum yüzeysel kayalılık % 50’dir. Belirlenen minimum yüzeysel taşlılık % 1’den az iken, maksimum yüzeysel taşlılık % 5’dir. Alanların tamamının Taşsız olduğu görülmüştür. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1’den küçükken, maksimum iskelet miktarı % 50 olmuştur. Bu birliğin örnekleme alanlarının % 66,66’sı Az Taşlı, % 18,52’si Taşlı ve % 14,82’si Orta Taşlı topraklara sahiptir. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Bu birliğin örnekleme alanlarının genellikle Kumlu Balçık, Balçık ve Balçıklı Kum türü topraklara sahip oldukları görülmektedir. Bu alanların % 55,56’sının Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer alırken; % 44,44’ünün Kaba Tekstürlü Topraklar sınıfında yer aldığı tespit edilmiştir. Örnekleme alanlarına ait toprakların analiz sonuçları minimum-maksimum değerler açısından incelendiğinde; Kum değerlerinin % 21,48-% 80,00; Kil değerlerinin % 2,16-% 30,88; Toz değerlerinin ise % 15,84-% 55,64 arasında değiştiği anlaşılmıştır. 6. Toprağın organik madde miktarı: Örnekleme alanlarının topraklarının organik madde içerikleri incelendiğinde, % 33,33’nün düşük düzeyde, % 29,63’nün orta düzeyde ve % 37,04’nün yüksek düzeyde organik maddeye sahip oldukları belirlenmiştir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,151 iken, maksimum organik madde miktarı % 8,299’dur. 7. Toprağın karbonatları: Birlik örnekleme alanlarının büyük kısmı (% 96,30) Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı Eseri, maksimum kireç miktarı ise % 2,19’dur. 8. Toprak reaksiyonu (pH): Bu birliğin örnekleme alanlarının % 3,70’i Çok Şiddetli Asit, % 7,41’i Şiddetli Asit, % 44,44’ü Orta Şiddetli Asit, % 29,63’ü Hafif Asit, % 11,11’i Nötr ve 3,70’i Hafif Alkali reaksiyonlu topraklara sahiptir. Belirlenen minimum pH değeri 4,90 iken, maksimum olarak 7,45’lik bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birliğe ait örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,030 mmhos/cm ile 1,250 mmhos/cm arasında değişmektedir. Bu değerlerle alanların tamamının tuzsuz topraklara sahip alanlar oldukları anlaşılmıştır. 10. Toprağın besin maddeleri: Total azot içerikleri incelendiğinde; çoğunluğunun orta-yüksek düzeydedir. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,016, en 32 yüksek total azot içeriği ise % 0,378’dir. Fosfor içerikleri büyük çoğunlukla çok düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük fosfor içeriği eseri düzeyde iken, en yüksek fosfor içeriği 81,15 ppm olarak belirlenmiştir. Potasyum içerikleri çok düşük-orta düzeyde topraklardır. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 19,5 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 463 ppm olarak belirlenmiştir. Kalsiyum içeriklerinin incelendiğinde ise; düşükorta düzeyde olduğu görülmüştür. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 290 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 5895 ppm olarak belirlenmiştir. Birliğin örnekleme alanlarının topraklarının magnezyum içerikleri genellikle orta düzeydedir. Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 70 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 679 ppm olarak belirlenmiştir. Örnekleme alanlarının sodyum içerikleri çok büyük bir çoğunlukla çok düşük-düşük düzeyde topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük sodyum içeriği Eseri iken, en yüksek sodyum içeriği 70,2 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 21). 4.1.3. Frigana vejetasyonu Frigana ya da garig, genellikle Sarcopoterium spinosum’un baskın olduğu kısa boylu çalı topluluklarıdır (Şık ve Gemici, 1994). Bu vejetasyon, maki vejetasyonunun tahribi ile daha kurak, fakir ve radyasyonun şiddetli olduğu ortamlarda boyları 0,50-1 m arasında olan bodur çalılıklar olarak ortaya çıkar. Bu yapının içine; Sarcopoterium spinosum, Calycotome villosa, Cistus salviifolius, Coridothymus capitatus, Lavandula stoeachas, Fumana arabica, Genista acanthoclada, Salvia triloba gibi türler katılmaktadır. 4.1.3.1. Asphodelo aestivii - Sarcopoterietum spinosi ass. nova Ülkemizde bitki sosyolojisi anlamında frigana, daha çok orta Ege’de geniş alanlar kaplayan Sarcopoterium spinosum ile Cistus türlerinin, Lavandula stoeachas, Genista acanthoclada, Coridothymus capitatus, Anthyllis hermanniae, Thymbra spicata, Satureja thymbra, Origanum onites, Salvia fruticosa, Centaurea spinosa, Erica arborea, Erica manipuliflora, Hypericum empetrifolium gibi türlerin oluşturduğu saf veya karışık toplulukları içerir. Çalışma alanımızda bulunan Asphodelo aestvi - Sarcopoterietum spinosi ass. nova, alınan 10 örnek alanda incelenmeye çalışılmıştır. Söz konusu birliğin örtüş değerleri % 20 ile % 100 arasındadır (Ek 22). Birliğin karakteristik ve ayırtedici türleri olarak Sarcopoterium spinosum, Asphodelus aestivus, Antyllis tetraphylla, Serapias vomeraceae subsp. laxiflora ve Orchis italica görülmektedir. Birlik bünyesinde en iyi Stellarietea media sınıfı Tx., Lohmeyer et. Preising, 1951 temsil edilirken onu Sisymbrietalia officinalis sınıfı J. Tüxen, 1962 ve Hordeion leporini alyansı Br.-Bl., 1936 takip etmektedir. Birlikte; Cisto-Micromerietalia(ea) sınıfı ve ordosu Chenopodio - Stellarienea alyansı Rivas Goday, 1956’ya ait karakteristikler de azımsanmayacak oranda yer almaktadır. Öte yandan Quercion ilicis alyansı; Artemisetea vulgaris Lohmeyer, Preising & Tüxen ex 33 von Rochow, 1951 ve Quercetea pubescentis sınıfı; Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfı ile Querco-Fagea üst sınıfına ait karakteristikler de az sayıda türle temsil edilmektedir Asphodelo aestivii - Sarcopoterietum spinosi ass. nova birliği CistoMicromerietalia(ea) sınıfı ve ordosu içine dahil edilmiştir (Ek 23). Bu birlik 10 örnek alanla irdelenmiştir. Bu alanların fizyografik ve toprak özellikleri aşağıda incelenmiştir. A. Fizyografik Özellikler 1. Yükselti: Alanların yükseltileri 5 m ile 140 m arasında değişmektedir. Birlik büyük çoğunlukla 0–100 m yükselti basamağında yer almıştır. 2. Bakı: Birliğe ait örnekleme alanlarının yarısının güneşli bakılarda ve yarısının ise gölgeli bakılarda olduğu görülmektedir. 3. Eğim: Tespit edilen minimum eğim % 5 iken, maksimum eğim % 70 olarak belirlenmiştir. Eğim derecelerine göre arazilerin %20,00’si düzlük, % 20,00’si Hafif Meyilli, % 10,00’u Meyilli, % 20,00’si Dik Meyilli ve % 30,00’u Sarp araziler sınıfındadır. 4. Arazi yüzü şekli (reliyef): Birliğin örnekleme alanlarının yarısı orta yamaçta % 30,00’u alt yamaçta yer alırken diğer % 20,00’si üst yamaçta bulunmaktadır. B. Toprak Özellikleri 1. Anakaya/Anamateryal: Birlik örnekleme alanlarının % 30,00’u Püskürük Anakayalar üzerinde, % 50,00’si Tortul Anakayalar üzerinde, % 20,00’si Metamorfik Kayaçlar üzerinde yer almıştır. Bu alanlarda Püskürük Kayaçlardan Granodioritler (3 alan % 30,00) tesbit edilirken, Tortul Kayaçlardan Toztaşı (3 alan % 30,00), Kumtaşı (1 alan % 10,00) ve Şeyl(çamurtaşı) (1 alan % 10,00) bulunmaktadır. Metamorfik Kayaçlardan ise 2 alanda (% 20,00) Fillatlara rastlanmıştır. 2. Drenaj: Örnekleme alanlarının % 60,00’ı iyi drenaja sahipken, % 40,00’ı orta düzeyde drenaja sahiptir. 3. Toprak derinliği: Minimum mutlak toprak derinliği 6 cm olarak belirlenirken, en yüksek mutlak toprak derinliği 64 cm’nin üzerindedir. Örnekleme alanlarının % 50,00’si pek sığ, % 20,00’si sığ topraklara sahipken; % 30,00’u orta derin topraklara sahiptir. Örnekleme alanlarında tespit edilen minimum fizyolojik derinlik 10 cm iken, ölçülen maksimum fizyolojik derinlik 120 cm’nin üzerindedir. Fizyolojik derinlikler sınıflandırıldığında % 20,00’si pek sığ, % 10,00’u sığ, % 20,00’si orta derin, % 20,00’si derin ve % 30,00’u ise pek derin fizyolojik derinliğe sahiptir. 4. Taşlılık: Bu birliğin örnekleme alanlarının tamamının Kayasız alanlar olduğu tespit edilmiştir. Tespit edilen minimum yüzeysel kayalılık % 1’den küçükken, ölçülen maksimum yüzeysel kayalılık % 1’dir. Yüzeysel taşlılık bakımından tamamı Taşsız 34 sınıfında topraklara sahiptir. Tüm alanlarda yüzeysel taşlılık % 1’den azdır. Bu alanlarda belirlenen minimum iskelet miktarı % 1 iken, maksimum iskelet miktarı % 50 olmuştur. Birliğin örnekleme alanlarının % 40,00’ı Az Taşlı, % 40,00’ı Taşlı ve % 20,00’si Orta Taşlı topraklara sahiptir. 5. Toprak taneliliği (tekstür) ve toprak türü: Birliğin örnekleme alanlarının % 40,00’ı Balçık, % 30,00’u Kumlu Balçık, % 20,00’si Tozlu Balçık ve % 10,00’u Balçıklı Kum türü topraklara sahiptir. Bu alanların büyük çoğunluğu Orta Tekstürlü Topraklar içinde yer aldığı tespit edilmiştir. Örnekleme alanlarına ait toprakların analiz sonuçları minimum-maksimum değerler açısından incelendiğinde; Kum değerlerinin % 30,48-% 80,48; Kil değerlerinin % 3,24-% 23,24; Toz değerlerinin ise % 16,28-% 54,56 arasında değiştiği anlaşılmıştır. 6. Toprağın organik madde miktarı: Organik madde içeriklerinin büyük çoğunluğu düşük-orta düzeydedir. Örnekleme alanları topraklarında tespit edilen minimum organik madde miktarı % 0,549 iken, maksimum organik madde miktarı % 4,303’dür. 7. Toprağın karbonatları: Örnekleme alanlarının tamamının toprakları Kireçsiz topraklar sınıfında yer almaktadır. Tespit edilen minimum kireç miktarı % 0,08, maksimum kireç miktarı ise % 0,48’dir. 8. Toprak reaksiyonu (pH): Birliğe ait örnekleme alanlarının büyük çoğunluğu Hafif Asit reaksiyonlu topraklara sahiptir. Belirlenen minimum pH değeri 5,91 iken, maksimum olarak 6,91’lik bir değer tespit edilmiştir. 9. Toprak tuzluluğu (E.C.x10-3): Birlik örnekleme alanlarının topraklarının tuzluluk değerleri 0,063 mmhos/cm ile 0,978 mmhos/cm arasında değişmektedir. Alanların tamamı bu değerlerlerle tuzsuz topraklara sahip alanlardır. 10. Toprağın besin maddeleri: Söz konusu birliğin örnekleme alanlarının topraklarının total azot içerikleri düşük-orta düzeydedir. Belirlenen en düşük total azot içeriği % 0,045, en yüksek total azot içeriği ise % 0,329’dur. Fosfor içerikleri büyük çoğunlukla çok düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük fosfor içeriği 0,20 ppm iken, en yüksek fosfor içeriği 15,82 ppm olarak belirlenmiştir. Potasyum içerikleri incelendiğinde ise genellikle çok düşük düzeydedir. Belirlenen en düşük potasyum içeriği 19,5 ppm iken, en yüksek potasyum içeriği 156 ppm olarak belirlenmiştir. Kalsiyum içerikleri bakımından düşük-yüksek düzeyde kalsiyum içeren topraklara sahip oldukları anlaşılmaktadır. Belirlenen en düşük kalsiyum içeriği 754 ppm iken, en yüksek kalsiyum içeriği 3900 ppm olarak belirlenmiştir. Magnezyum içerikleri orta-yüksek düzeydedir. Belirlenen en düşük magnezyum içeriği 176 ppm iken, en yüksek magnezyum içeriği 1100 ppm olarak belirlenmiştir. Sodyum içerikleri incelendiğinde; çok düşük ile yüksek arasında yakın bir dağılım göstermektedir. Belirlenen en düşük sodyum içeriği 13,3 ppm iken, en yüksek sodyum içeriği 599 ppm olarak belirlenmiştir (Ek 24). 35 4.2. Flora Araştırma alanımızdan 2006 – 2009 yılları arasında toplanan bitki örneklerinin teşhis edilmesi sonucunda; 92 familya belirlenmiştir. Bu familyaların altı tanesi Pteridophyta, 86 tanesi ise Spermatophyta içinde yer almaktadır. Yine bu familyaların dört tanesi Gymnospermae, 82 tanesi ise Angiospermae bölümü içinde bulunmaktadır. Angiospermae içinde bulunan familyaların 71 tanesi Magnoliopsida (Dicotyledoneae) ve 11 tanesi de Liliopsida (Monocotyledoneae) alt sınıfı içinde yer almaktadır. Bu familyalara ait 359 cins ve söz konusu cinslere ait toplam 668 takson belirlenmiştir (Ek 26). Çalışma alanımızla ilgili detaylı bir flora çalışmasına rastlanmamıştır. Bu nedenle yapılan flora taramaları sonucunda alanımızda tespit edilen türlerden 29 tanesinin halihazırda kayıtlı olduğu, bunlardan Lathyrus grandiflorus L., Plantago coronopus L. subsp. commutata (Guss.) Beguirot, Viscum album L. subsp. album ve Galium brevifolium Sm. subsp. insulare Ehrend. & Schönb. Tem.’in de çalışma alanımızda tesbit edildiği görülmüştür. Bu anlamda, bu çalışma Kapıdağ Yarımadası florasının tespiti anlamında detaylı ilk çalışma olma konumundadır. Yine bu çalışma sırasında Kapıdağ Yarımadası’nda, Türkiye Florası için yeni bir kayıt olan Geranium macrorrhizum’un varlığı da tespit edilmiştir. 36 5. TARTIŞMA VE SONUÇ 5.1. Vejetasyon 5.1.1. Genel vejetasyon Çalışma alanımız Marmara Bölgesinde, Marmara Denizinin güneyinde yer almaktadır. Marmara Denizinin kuzeyi ile güneyinin genel vejetasyon yapısı, özellikle de orta kesimlerde oldukça farklıdır. Davis (1965)’e göre Marmara Bölgesi Trakya, Öksin Provensinin batı kesimi ve Biga Yarımadası olarak ayrılmıştır. Çalışma alanımızın vejetasyonu öncelikle bu üç bölge dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Marmara Denizinin kuzey ve güneyi arasındaki farklılık temelde iklimsel etmenlere bağlıdır. Akman (1999)’ın da belirttiği gibi, Marmara Bölgesinin Karadeniz’e bakan kesimi oseyanik iklimin etkisi altındadır ve kıyısal (birinci değişken, SKYİ) yağış rejimi görülür. Buna karşılık Trakya’nın Karadeniz’e bakan kesimi hariç tamamı ile Marmara Denizinin güneyi ve Biga Yarımadası merkezi Akdeniz (KSİY) yağış rejimi göstermektedir. Bununla beraber çalışma alanımızın oseyanik kesim hariç Marmara Bölgesinin büyük kısmı az yağışlı Akdeniz iklim katında yer alırken Istranca Dağlarından başlayıp İstanbul üzerinden Sapanca Gölüne kadar uzanan ve aynı zamanda çalışma alanımızı da içeren kesim yağışlı Akdeniz biyoiklim katına girmektedir. Buna göre; Trakya’nın bitki örtüsü şu şekilde özetlenebilir: Trakya, bir bütün olarak, farklı bölgelere ayrılan bitki örtüsüne sahiptir. Bu çerçevede Trakya, flora-vejetasyon bağlamında üç farklı bölgeye ayrılmaktadır. Kuzey kesiminde “Karadeniz Karakterli” geniş yapraklı nemcil ormanlar yaygın iken; batı ve güneybatıda Ege Denizi kıyılarında Akdeniz tipi kurakçıl bitki örtüsü hakimdir. Ergene Havzası olarak da bilinen iç kesimlerde ise andropojen karakterli step vejetasyonu yer almaktadır. Bölgenin Marmara Denizi kıyılarında ise, kuzeye doğru Karadeniz, güneye doğru Akdeniz yayılışlı türler yaygın olmakla birlikte, özellikle Tekirdağ ve çevresinde genellikle karasal ortamları tercih eden meşe türlerinin baskınlığına dayanan lokal çalı veya ağaççık toplulukları bulunmaktadır. Bunların bileşimine her iki bölgeye özgü türler de katılmaktadır. Buna karşılık Marmara Denizinin güneyi batıda Akdeniz, kuzeyde Öksin provensinin etkisi altındadır. Biga Yarımadası’nın batı ve kuzey kesimlerinde yaygın olan kızılçam ormanları ve maki vejetasyonu ince bir bant halinde Karadeniz kıyılarına kadar uzanmaktadır. Sönmez (2005), Balıkesir ilinin kuzey kesiminde konum ve jeomorfolojik özelliklerinden dolayı sadece geniş yapraklılar kuşağının bulunduğunu ve diğer vejetasyon kademelerinin teşekkül etmemiş olduğunun söylenebileceğini ifade etmesine rağmen; bu çalışma sonucunda, söz konusu kesimde bulunan Kapıdağ Yarımadası’nda dar bir alanda da olsa bir kızılçam birliği ile oldukça geniş yayılıma sahip maki ve frigana vejetasyonun da bulunduğu tespit edilmiştir. Kızılçam, çalışma alanımızı oluşturan Kapıdağ Yarımadası’nın kuzey kesimlerinde deniz seviyesinden 150 m’ye kadar ormanlar kurmaktadır. Ancak bu ormanların kapladığı alanlar başta yangın olmak üzere tahribat sonucu oldukça daralmıştır. Diğer yandan maki vejetasyonu da çalışma alanımızda mezofil karakterli olup, doğuya doğru bu vejetasyon, bakının batı ve 37 kuzeybatı olması nedeniyle daha kserofitik özellik taşımaktadır. Marmara Denizinin Öksin Provensine dahil olan alanlar çok büyük oranda geniş yapraklı ağaçların baskınlığına dayanan bir vejetasyona sahiptir. Orman topluluklarından oluşan bu vejetasyon Batı Karadeniz’de alçak dağ kesiminden başlayıp Istranca Dağları boyunca uzanır. Bu ormanların baskın türleri Fagus orientalis, lokal olarak Fagus sylvatica, Carpinus betulus, Carpinus orientalis ile Quercus petaea ssp. petraea, Q. robur ssp. robur, Q. hartwissiana, Q. frainetto ve Q. cerris var. cerris gibi meşe türleridir. Tüm bu türler saf ya da karışık ormanlar oluşturmaktadırlar. Bu kesimde Pinus ve Abies gibi iğne yapraklı ya da ibreli ağaçlar bulunmayışı dikkat çekicidir. Kapıdağ Yarımadası, Öksin Provenste yer almamakla birlikte Öksin Provense benzeyen bitki örtüsüne sahiptir. Yarımadada Fagus orientalis, Carpinus betulus, Castanea sativa, Tilia tomentosa, Acer campestre, Alnus glutinosa, Laurocerasus officinlis, Sorbus torminalis, Quercus türleri başta olmak üzere geniş yapraklı ağaçların oluşturduğu ormanlar dikkat çekicidir. Bu durum Kapıdağ Yarımadası’nın yağışlı Akdeniz iklim katında yer almasına ve ayrıca Karadeniz üzerinden gelen serin rüzgarların etkisi altıda bulunmasına bağlanabilir. Nitekim Akman (1995)’e göre çalışma alanımız yağışlı Akdeniz biyoiklim katının serin değişkeninde yer almaktadır. 5.1.2. Tespit edilen birliklerin fitososyolojik ve fitoekolojik yorumları Bu bölümde çalışma alanımızda belirlenen bitki birliklerinin sintaksonomik pozisyonları tartışılmıştır. Orman vejetasyonu Roso-caninae-Pinetum brutiae ass. nova Birliği Pinus brutia, biyoklimatolojik açıdan genel olarak yarı kurak Akdeniz katından nemli hatta çok nemli Akdeniz katına kadar yayılış gösterir. Anakaya ve toprak tipi bakımından seçicilikleri bulunmamakla beraber, güney ve batı Akdeniz kireçtaşıdolomit-marn yetişme ortamlarında geniş bir yayılışa sahiptir (Mayer ve Aksoy, 1998). Akman (1995)’in belirttiğine göre İzmir’in kuzeyi ile Marmara Bölgesinin kıyı bölgelerinde Quercion ilicis alyansına bağlı Pinus brutia toplulukları mevcuttur. Buradaki kızılçamlar İzmir, Balıkesir, Bursa ve Bilecik dolayları ile Marmara Bölgesinin az dağlık kısımlarındaki Akdeniz katında oldukça bol gözlenmektedir. Yine Akman (1995)’e göre Karadeniz Bölgesindeki asıl Akdeniz katı, bütün Karadeniz kıyısı boyunca aralıklı olarak dar bir şerit halinde uzanmaktadır. Bu vejetasyon özellikle Cide, İnebolu, Sinop, Ünye, Ordu, Giresun, Akçakoca ve Trabzon bölgelerinde gelişim göstermekte ve buralarda karışık formasyonlar oluşturmaktadır. Pinus brutia’nın Akdeniz iklimi tarafından etkilenen Karadeniz Bölgesi güney yamaçlarında enine açılmış büyük vadilerin içlerinde görüldüğü ve yine “Asıl Akdeniz Katı”nda Quercion Ilicis ordosuna dahil olduğu aynı yazar tarafından ifade edilmektedir. 38 1985’te Duman tarafından Spil Dağı Milli Parkında yapılan çalışmada, yazar tespit etmiş olduğu kızılçam birliğini Quercetea pubescentis sınıfı ve Querco-Cedretalia libani ordosu içinde göstermiş ancak alyans düzeyinde bir ayrım yapmamıştır. Gemici (1986), Akdağ’da yapmış olduğu çalışmasında, alandaki birliği CarpinoAcerion alyansına dahil etmekle birlikte karakteristiklerinin Querco-Carpinetalia orientalis ve Querco-Cedretalia libani ordolarının her ikisini de temsil etmesi nedeniyle bu iki ordo arasında bir tercihte bulunmamıştır. Bolkar Dağları’nda yaptığı çalışmasında Gemici (1992), tanımladığı Pinus brutia birliğinin genel olarak Akdeniz kısmen de üst Akdeniz katında belirginleştiğini ifade ettikten sonra birliği, Ostryo-Quercion alyansı içinde değerlendirmiştir. Alanda ikinci birlik olarak tanımlanmış olan Pinus brutia-Centaurea babylonica birliği, karakteristik ve ayırt edici türleri açısından alanımızda temsil edilmemekte ve sintaksonomik sınıflandırmasında belirgin farklılıklar gözetmektedir. Özen (1993), Alaçam-Gerze ve Boyabat-Durağan arasında kalan bölgeyi incelediği çalışmasında belirlemiş olduğu Pinus brutia-Phillyrea latifolia birliğini floristik komposizyonunda ve fizyonomik görünümünde hakim durumunda bulunan Quercetalia ilicis ordosu içinde değerlendirmiştir. Ancak alyans düzeyinde bir ayrım yapmamıştır. Demirörs (Akman, 1995), Karabük bölgesinde belirlemiş olduğu Pinus brutia topluluklarını ve Yurdakulol (Akman, 1995), yapmış olduğu çalışmasında kızılçam ormanlarını bitki, sosyolojisi açısından Quercion ilicis alyansı ve dolayısıyla buna ait Quercetalia ilicis ordosuna bağlamışlardır. Her iki birlik çalışma alanımızda tanımladığımız birlikle aynı alyans içinde değerlendirilmiş olsa da karakteristik ve ayırt edici türleri ve sintaksonomik üst üniteleri açısından farklıklar içermektedir. Aydın Dağlarında ise Çelik (Akman, 1995), kesin bir ordo ayrımı yapmadığı kızılçam birliğinin Querco-Carpinetalia orientalis, Querco-Cedretalia libani ve Quercetea Pubescentis ordolarının karakteristiklerini oldukça fazla bünyesinde bulundurduğunu ifade etmiştir. Birlik alyans düzeyinde bir ayrıma tabi tutulmamıştır. Kaz Dağları’ndaki kızılçam toplulukları Özel (1999) tarafından Quercetalia Ilicis ordosuna bağlı Quercion Ilicis alyansı içinde değerlendirilmiştir. Ancak yine Özel alanın, Ege Bölgesinin kuzeyinde olması ve nispeten daha nemli bir çevrede bulunması nedeniyle Querco-Carpinetalia orientalis ordosunun da oldukça iyi temsil edildiğini belirtmiştir. Söz konusu birlik karakteristik ve ayırt edici türleri açısından birliğimizden farklıdır. Ancak her iki birlikte Querceta pubescentis sınıfına ait türler belirgin bir sayısal çoğunluğa sahiptir. Neyişçi (1987), kızılçamın Batı Karadeniz, Marmara, Ege ve Akdeniz Bölgelerinde sahile kadar inebildiğini, üst sınırın ise güneyden kuzeye doğru gidildikçe tedrici olarak azaldığını belirtmektedir. Yazar kızılçamın Marmara ve Batı Karadeniz’de 600-700 m.lere kadar çıkabildiğini bildirmiştir. Atalay ve ark. ise (1998) kızılçamın 39 Marmara Bölgesinde 400 m’ye kadar yükselen sahaların güneye bakan yamaçlarında yer aldığını, bölgede dağların kuzeye bakan yamaçlarının yağışla birlikte sis alması ve sıcaklığın düşük olması nedeniyle kızılçamların güneye bakan yamaçlarda olduğu kadar yükselmesini engellediğini bildirmektedirler. Çalışma alanımızda ise kızılçamın 10 m ile 132 m’ler arasında yayılış gösterdiği tespit edilmiştir. Neyişçi (1987), Gill’e atfen kızılçamın optimum pH derecesinin 6,0-7,5 arasında değiştiğini bildirmektedir. Zech ve Çepel (1972) ise kızılçam doğal yayılış alanında pH derecesinin 5,6-7,8 arasında değişen toprak üzerinde bulunduğunu belirtmişlerdir. Çalışma alanımızdaki kızılçam alanlarının topraklarının da pH değerleri 5,53 ile 7,87 arasında değişmektedir. Çepel ve Zech (1993), Antalya bölgesindeki kızılçam meşcerelerinde yaptıkları araştırmalarında örnekleme alanlarının %45-46’sının orta tekstürlü topraklara sahip olduğunu bildirmektedir. Çalışma alanımızdaki kızılçam örnekleme alanlarının tamamının orta tekstürlü topraklara sahip oldukları belirlenmiştir. Sönmez (2005), Balıkesir ilinin kuzeyi ile güneyi arasında yıllık sıcaklık ortalaması değerleri açısından 2°C’lik bir farkın bulunduğunu, bu durumun ilin kuzey kesiminde yer alan vejetasyon formasyonlarının sıcaklık ihtiyacının Ege kıyılarındaki formasyonlardan daha az olduğunu orta koyduğunu ve gerçekten de ilin kuzey kesimlerinde kızılçamın pek yaygın olmayışının ve vejetasyon formasyonlarının daha çalı meşe gibi geniş yapraklı türlerden oluşmuş olmasının bu görüşü destekleyen somut kanıtlar olarak ortaya çıktığını ifade etmektedir. Balıkesir ilinin kuzeyinde yer alan çalışma alanımızdaki kızılçamın çok küçük bir alanda yayılmış olması bu görüş ile uyum göstermektedir. Öte yandan bu alanın üzerindeki yoğun insan baskısı göz ardı edilmemelidir. Yazar ayrıca, en sıcak ay olan Temmuz ve Ağustos değerlerinin, kış aylarında olduğu gibi Marmara kıyılarında Ege kıyılarına nazaran daha düşük olduğunu, hatta Temmuz ayı ortalamasında 3°C kadar bir farkın söz konusu olduğunu, bu durumda sıcaklık ihtiyaçları yüksek olan kızılçam (Pinus brutia) gibi türlerin ve bunların oluşturdukları formasyonların ilin kuzey kesimlerinde yaygın olmasının beklenemeyeceğini ki gerçek durumunda böyle olduğunu belirtmektedir. Yukarıda detaylı olarak verilen literatür bilgisi gözetilerek ve ayrıca çalışma alanımızda kızılçamın ekolojik özellikleri, floristik bileşimi ve vejetasyon dinamiği açısından pozisyonu dikkate alınarak Quecetalia(ea) ilicis ordosu ve sınıfının Quercion ilicis alyansına dahil edilmiştir. Nitekim Akman (1995)’e göre asıl yayılış alanı Batı Akdeniz olan bu alyansın doğu sınırları Kuzeybatı Anadolu ile İzmir’in güneyinde İstanbul’a kadar uzanan bir hattın batı kısmında kalan toplulukları, özellikle de Batı ve Kuzeybatı Anadolu’daki çeşitli Pinus brutia ormanlarını içermektedir. Birlik bünyesinde Quercetea pubescentis sınıfı ile bu sınıfa bağlı alt ünitelerin karakteristiklerinin de önemli sayıda bulunması alanda yaşanan tahribata bağlanmıştır. 40 Violo sieheanae - Fagetum orientalis ass. nova Birliği Davis 1982’ye göre Türkiye’de iki Fagus türü bulunmaktadır: Fagus orientalis ve Fagus sylvatica. Ülkemizde bu türlerden esas yayılışa Fagus orientalis sahiptir. Karadeniz bölgesinde Kuzey Anadolu kıyı dağları ve Trakya’da Istıranca Dağları boyunca yayılan nemli ılıman yaprağını döken ormanların ana ağacı olan ve çoğunlukla saf topluluklar yapan Fagus orientalis, 30-40 m boylanmakta ve 1 m’ye yakın çap yapmaktadır. Bir gölge ağacı olan Fagus orientalis, Kuzey Anadolu dağlarında hem silikat hem de kireçtaşı üstünde geniş bir yayılış gösterir (Mayer ve Aksoy, 1998). Fagus orientalis Karadeniz’in batı kesiminde İnebolu’ya kadar geniş bir yayılış göstermektedir. Burada kıyı bölgesinin orta yüksekliklerinde 300-400 m ile 1000-1100 m’ler arasında bulunur. Kayının alt sınırı Akçakoca (Düzce)’da 80 m’dir. Daha iç kesimlerde ise 1200-1300 m yükseğe kadar çıkabilir (Akman, 1995). Doğu Karadeniz’de ise 1800-1900 m’lere dek çıktığı, Simav’da ise 2000 m yüksekliğe kadar çıkarak karaçam üzerinde orman sınırını teşkil ettiği belirtilmiştir (Anonim, 1985). Bu tür anakaya açısından genellikle kalker olmayan anakayalar üzerinde bütün Karadeniz boyunca yayılmaktadır. Ancak Cide Bölgesinde, Trabzon ve Giresun’un güneyinde, Karadeniz Öncesi bölgede kalker anakaya üzerinde de bulunabilmektedir. Türün anakaya yapısına bağlı olarak özel bir önceliği yoktur (Anonim, 1985). Fagus orientalis toplulukları Batı ve Orta Karadeniz Bölgesinin az dağlık katlarında kalker olmayan anakayalar üzerinde bulunmakta olup Rhododendro-Fagetalia orientalis ordosu ve Crataego-Fagion alyansına bağlıdır. Az dağlık kattaki alt kısımlarda kalkerli kayalar üzerinde ise Querco-Carpinetalia orientalis ordosu ve Buxo-Staphyllion alyansına; az dağlık bölgenin üst kısımlarında ise Crataego-Fagion alyansına bağlanmaktadır (Akman, 1995). Akman, Barbéro ve Quézel (1979) Kaz Dağları, Bursa, Türkmen Dağı (Eskişehir) civarında yaptıkları çalışmada belirledikleri Fagus orientalis-Rubus coesius birliğini Fagion sylvaticae alyans ve Fagetalia sylvaticae ordosu içinde değerlendirmişlerdir. Bu birlik bünyesinde Abies equi-trojani başta olmak üzere Rubus coesius, Pyrola minor, Monotropa hypothys, Festuca gigantea gibi türleri bulundurması, Karadeniz kökenli elemanlara pek rastlanılmaması ve açıkça farklı bir alyans içinde değerlendirilmesiyle çalışma alanımızdaki birlikten ayrı bir konumda yer almaktadır. Yarcı (1991)’de yapmış olduğu çalışmasında Carpinus orientalis ssp. orientalisQuercus robur ssp. robur ve Carpinus betulus-Acer campestre ssp. campestre olmak üzere iki bitki grubu tanımlamıştır. Yazar alyans düzeyinde bir ayrım yapmamıştır. Birliğin Rhododendron ponticum ile karakterize edilmesi birliğimizden farklı olduğunu gösteren noktasıdır. Özen (1993), çalışma alanında belirlemiş olduğu Fagus orientalis-Carpinus betulus birliğini, bünyesinde az sayıda türle temsil edilmesine rağmen, bu ordonun karakteristiklerinin birlik içinde örtüş ve bolluk dereceleri ile bulunma yüzdelerini göz 41 önüne alarak Rhododendro-Fagetalia orientalis ordosu içine dahil etmiştir. Ancak yazar alyans düzeyinde bir ayrım yapmamıştır. Akman (1995), Amanos Dağlarında Fagus orientalis ormanlarını incelemiş ve 1000-1400 m’ler arasındaki bu ormanların üst Akdeniz katında yer aldığını belirtmiştir. Yazar bu kayın topluluklarını Fagus orientalis-Vicia aurantia özel birliğinde tanımlamış ve alyans düzeyinde Ostryo-Quercion içinde değerlendirmiştir. Birlik yükseklik, sintaksonomik içeriği oluşturan türler ve sınıflandırma bakımından tanımladığımız birlikten ayrılmaktadır. Yine Akman, Quézel ve Barbéro (Akman, 1995), tanımladıkları Fagus orientalisTrachystemon orientalis birliğinin Karadeniz etkisinin altında olduğunu ve Fagetalia sylvaticae ordosuna ait birçok türü bünyesinde bulundurduğunu ifade etmişlerdir. Birlik bu açıdan bizim birliğimiz ile benzerlik göstermektedir. Ancak bu birlikte, Quercetea pubescentis’e ait karakteristiklerin uzun bir liste oluşturduğunun vurgulanması ve floristik içeriğinin büyük oranda farklı olması birliğimizden ayrılan noktaları oluşturmaktadır. Demirörs (Akman, 1995), Zonguldak bölgesinde önemli bir yer tuttuğunu belirttiği Fagus orientalis-Epipactis pontica birliğinin daha çok Rhododendro-Fagetalia orientalis ordosunun transgressifleriyle karakterize edildiğini ve yine aynı ordo ve Querco-Fagatea sınıfına bağlandığını ifade etmiştir. Birlik başta Abies bornmuelleriana, Epipactis pontica, Rhodendron ponticum ve R. flavum türlerinin varlığı ve farklı alyansa dahil olması nedeniyle tanımladığımız birlikten ayrılmaktadır. Quézel Barbéro ve Akman (Akman, 1995), Batı ve Orta Karadeniz Bölgelerinin orta ve üst seviyelerindeki kayınları incelemişler ve burada belirledikleri birliği CarpinoAcerion alyansı içinde göstermişlerdir. Birlik dolayısıyla Querco-Carpinetalia orientalis ordosuna bağlanmıştır. Bu birlik Rhodendron ponticum ve Aristolochia pontica olmak üzere iki alt birliğe ayrılmış olup birliğin karakteristikleri olan bu türler ve Abies bornmuelleriana’nın alanımızda bulunmayışı ile birliğimizden farklılaşmaktadır. Akman, Quézel ve Barbéro (Akman, 1995), Batı Karadeniz Bölgesinde Daday, Azdavay (Kastamonu)’da belirledikleri birliği Fagetalia sylvatica ordosu ve özel bir alyans oluşturarak Fagion orientalis’e bağlamışlardır. Birliğin ayırt edici ve karakteristik türleri alanımızdaki birliğin bünyesindeki türlerle benzerlik gösterse de yine bu türlerdeki ve alyans düzeyindeki farklılık birliğimizi söz konusu birlikten ayırmaktadır. Akman (1995) Kuzeybatı Anadolu’da birçok dağın üzerinde özellikle de Eskişehir-Kütahya ve Balıkesir üzerindeki dağlarda belirlediği kayın birliğine Türkmen Dağında, yeşil anakayalar üzerinde de rastlandığını kaydetmiş ve birliğin kışı soğuk yağışlı Akdeniz mezoiklim katında bulunduğunu belirtmiştir. Yine Akman, bu tip kayın ormanlarının bazı ölçülerde Kuzey Akdeniz bölgelerinde üst Akdeniz katında Yunanistan Yarımadası’nın sublitoral bölgelerinde bulunan ve Carpino-Acerion alyansının vikaryantı olan Ostryo-Carpinion alyansına dahil edilen Fagus sylvatica’nın bir vikaryantı olarak kabul gördüğünü söylemiştir. 42 Özel (1999), Kazdağı’ndaki araştırmasında belirlediği birliği Quercion frainetto alyansı içinde değerlendirmeyi uygun görmüştür. Bu ordo Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Querco-Carpinetalia orientalis ordosunda bulunmaktadır. Yine Özel, bu çalışmasında tespit ettiği alt birliği de aynı sintaksonomik sınıflandırma içinde değerlendirmiştir. Alandaki Rubo caesi-Fagetum orientalis birliği gerek alyans düzeyinde gerekse bu alyansa ait türler bakımından benzerlik gösterse de karakteristik ve ayırt edici türlerinde ve sintaksonomik ünitelerinde farklılık söz konusudur. Özpay (1999), Güzören Havzası (Bolu)’nı incelemiştir. Çalışma alanındaki Fagus orientalis meşcerelerini sintaksonomik bir sınıflandırmaya tabi tutmamakla beraber alanın Öksin kesimde kaldığını, ayıt edici türün Fagus orientalis ve muhtemel karakteristik türlerin Abies bornmuelleriana (Stev.) Spach. subsp. bornmuelleriana (Mattf.) Coode & Cullen ve Rubus hirtus Waldst. & Kit olduğunu vurgulamıştır. Çalışmada yükseltiye bağlı olarak floranın değiştiği ifade edilmiştir. Yarcı (2000), Demirköy ve civarında yapmış olduğu çalışmasında tespit ettiği birliği ordo düzeyinde Rhododendro-Fagetalia orientalis içinde göstermiştir. Bu ordo sınıf düzeyinde Querco-Fagetea içinde yer almaktadır. Söz konusu birlik açıkça karakteristik türlerinden biri olan Rhodendron ponticum’un alanımızda bulunmayışı ile farklılık göstermektedir. Yine Yarcı (2002), yapmış olduğu bir diğer çalışmada iki birlik tespit etmiştir: Carpino betuli-Fagetum orientalis ve Querco cerridis-Carpinetum orientalis. Yazar bu birliklerin her ikisini de Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Quercetalia pubescentis ordosu içinde değerlendirmiştir. Birlik üst birim olarak ayrıca Querco-Fagea üst sınıfı içinde bulunmaktadır. Bu birliklerden ilki çalışma alanımızdaki birliğimizden bakı, yükseklik, karakteristik ve ayırt edici türleri ve Quercion frainetto alyansına ait karakteristikleri içermemesi açısından ayrılmaktadır. Özen ve Kılınç (2002), Kunduz Ormanlarında (Vezirköprü/Samsun) yapmış oldukları çalışmada belirledikleri Galio-Fagetum orientalis birliğini Carpino-Acerion alyansına dahil etmişlerdir. Bu birlik, Querco-Carpinetalia orientalis ordosu ve bu ordonun içinde bulunduğu Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer almaktadır. Birlik, alyans düzeyinde ve içerdiği sintaksonomik üniteler açısından alanımızdaki Fagus orientalis birliğinden ayrılmaktadır. Atay (1987), Kalıpsız’a atfen kayının kontinental karakterli iklim mıntıkalarından kaçındığını, ilkbahar donlarına ve ekstrem alçak kış suhunetlerine karşı hassas olduğunu ifade etmekte ve özellikle gençlik çağında iklim etmenlerine karşı hassasiyeti fazla olduğu için kurak yaz ayları ile erken ve geç donların kayın ormanlarını sınırlayan başlıca nedenler olduğunu belirtmektedir. Kapıdağ Yarımadası’nda ilkbahardaki donlu günlerin oranının düşük olması kayının yayılışı açısından olumlu bir özellik olarak ortaya çıkmaktadır. Atay (1987), kayının yağışın yıl içindeki dağılımının müsait (dengeli), bağıl nemin yüksek, sıcaklık ekstremitelerinin fazla olmadığı bir iklim istediğini belirtmektedir. 43 Gerçektende 704 mm ortalama yıllık toplam yağış alan yarımada (ki Taştüner tepelik alanlarda bu rakamın 900 mm’nin üzerinde olduğunu bildirmektedir) bu yağışın tüm aylara yayıldığı ve yağış almayan bir ay ile karşılaşılmadığı görülmektedir (Çizelge 1). Bağıl (nisbi) nem açısından bakıldığında; yarımadada bağıl nemin aylara göre %64 ile %82 arasında değiştiği, ortalama bağıl nemin %75 olduğu görülmektedir. Oldukça yüksek olan bu değerlerin kayının daha çok yayıldığı tepelik alanlarda daha yüksek olacağı rahatlıkla düşünülebilir. Atay (1987), kayının Marmara Denizinin güneyindeki yayılışında daima serin bakıları tercih ettiğini ve Bandırma’da (Kapıdağ ve Karadağ’da) 500 m’nin üzerinde meşcereler oluşturduğunu ifade etmektedir. Sönmez (2005), Balıkesir ilinin kuzey kesimlerinde bulunan Kapıdağ Yarımadası’nda denize bakan, serin ve nemli hava kütlelerinden faydalanan kuzey yamaçlarda kayının 50 m seviyesinden başladığını ve zirveye kadar (808 m) çıktığını belirtmektedir. Yine Sönmez (2005), Kapıdağ Yarımadası’nda 50 m.lerde görülmeye başlanan kayının 400 m’lerde hakimiyet kazandığını, zirveleri örttüğünü ve güney yamaçta 450 m.nin altına inmediğini bildirmektedir Yaptığımız bu çalışmada kayının Kapıdağ Yarımadası’ndaki yayılışının 260 m rakımda başladığı ve zirveye kadar çıktığı görülmüştür. Alemdağ (1963), kayının Kapıdağ’da takriben 500 m’den itibaren meşcere teşkil ettiğini ifade etmiştir. Atalay (1992) da, “Kayın Ormanlarının Ekolojisi ve Tohum Transferi Yönünden Bölgelere Ayrılması” isimli çalışmasında, sis ve yağış artışının Güney Marmara bölgesinin kıyı kuşağında 500 m’nin üzerinde gerçekleşmesinin, kayın ormanlarının bu sınırın üstünde yoğunlaşmasına, saf topluluklar halinde ortaya çıkmasına neden olduğunu belirtmektedir. Ancak bu çalışmada Kapıdağ Yarımadası’nda kayının 260 m’den itibaren meşcere oluşturduğu görülmüştür. Kayın örnekleme alanlarımızın % 61,11’i 500 m yükseltiden daha düşük rakımlarda yayılmıştır. Kayının kuzey ve kuzeybatı bakılar hakim olmak üzere gölgeli bakılarda yayılış gösterdiği ifade edilmektedir (Anonim, 1985). Bu çalışmada da kayın alanlarının çoğunlukla gölgeli bakılarda olduğu belirlenmiştir. Bu durum yayılışı yağış ve neme son derece bağlı olan kayın için olağan bir tablodur. Ancak güneşli bakılarda yer alan alanlarında azımsanamayacak bir oranda olduğu görülmektedir. Bu durum ise çalışma alanının yarımada yapısı münasebeti ile denizsel nemliliğin etkili olması ile açıklanabilir. Kayın ormanları hemen tamamen dağların kuzeye bakan yamaçlarına yerleşmiş durumdadır. Bu durum öncelikle kuzeye bakan yamaçların vejetasyon döneminde sis alması ile ilgilidir. Sis ise, Karadeniz’den iç kısımlara doğru sokulan nemli havanın dağlık kütleler boyunca yükselerek soğuması sonucunda oluşmakta ve sisli ortamların özellikle yüksek seviyelerinde çise şeklinde yağışlar meydana gelmektedir. Sisin güneye döndüğü yamaçlarda veya sis alan güney yamaçların üst kesimlerinde de yine kayın ormanlarına rastlanmaktadır (Atalay, 1992). Kapıdağ Yarımadası’ndaki arazi çalışmalarımızda yarımadanın zaman zaman yoğun sis aldığı çise şeklinde yağışlarının oluştuğu gözlenmiştir (Ek 26). 44 Kayının eğim sınıfına bağlı olarak yamaç arazileri tercih ettiği ve daha çok üst ve orta yamaçlarda bulunduğu belirtilmektedir (Anonim,1985). Kapıdağ Yarımadası’ndaki kayın alanlarının %61,11 gibi yüksek bir oranda orta yamaçta yer alması dikkat çekicidir. Atay (1987), Suner’in Çepel’e atfen kayının iklim koşulları tam uygun olmasa bile granit anataşlarından oluşan topraklar üzerinde iyi gelişme yaptığını belirtmektedir. İklimsel açıdan tam bir geçiş bölgesi niteliğindeki Kapıdağ Yarımadası’ndaki kayın toplulukları da en çok (% 44,44) granitoidler üzerinde yayılmışlardır. Atay (1987), Saatçioğlu’nun kayını “orta derecede toprak isteği olan ağaçlar” grubunda yer aldığını belirttiğini, ancak iklim itibariyle optimumdan uzaklaştığı yerlerde toprak isteğinin arttığını ifade etmektedir. Su tutma kapasitesi yüksek, drenajı iyi, mineral besin maddelerince zengin, derin topraklar kayın meşcerelerinin en iyi geliştiği, isteğine en uygun topraklar olduğunu belirtmektedir. Bu çalışmada da kayının yayılış alanlarının büyük bir çoğunlukla mutlak ve fizyolojik derinlikçe derin topraklar üzerinde yer aldığı ve bu alanlarda herhangi bir drenaj bozukluğunun bulunmadığı belirlenmiştir. Kayın yayılış alanlarında saptanan tekstür sınıflarının çoğunlukla kumlu balçık, killi balçık, balçık ve balçıklı kil olduğu belirtilmektedir (Anonim,1985). Çalışmamızda da Kapıdağ Yarımadası’ndaki kayın meşcerelerinin topraklarının tekstürlerinin genellikle (%83,88) kumlu balçık, balçık ve killi balçık türünde olduğu görülmüştür. Saatçioğlu (1969), kayının kil muhtevası orta olan toprakları tercih ettiğini bildirmektedir. Çalışma alanımızdaki kayın meşcerelerinin toprakları da büyük bir çoğunlukla (% 77,78) orta tekstürlü ve iyi drenaja sahip topraklardır. Atay (1987), kayının Fagetum’un serince sınırlarında kireçce zengin, gevşek ve sıcak topraklı yetişme muhitlerinde iyi bir gelişim gösterebildiği halde, aşağı zonlarda fazla kirece karşı isteksiz hatta kireçten kaçma temayülleri gösterdiğini bildirmektedir. Kapıdağ Yarımadası’ndaki kayın yayılış alanlarının topraklarının tamamı da kireçsiz topraklardır. Kayının Trakya Bölgesindeki doğal yayılış alanlarında yapılan araştırmalarda toprak reaksiyonunun 4-6 arasında değiştiği tespit edilmiştir (Kantarcı, 1976). Eskişehir Türkmendağı kayın meşcerelerinde ise bu değerin 4,4 ile 6,6 arasında değiştiği ifade edilmektedir (Göl ve ark., 2008). Çalışma alanlarımızda da buna paralel bir seyir görülmüş, kayın alanlarının topraklarının çok şiddetli, orta şiddetli ve şiddetli derecede asit reaksiyon gösterdiği belirlenmiştir. pH değerleri 4.40 ile 5.89 arasında değişmiştir. Atalay (1992), kayın alanlarındaki KDK (Katyon değişim kapasitesi) değerlerine dayanarak toprak katının bitki besin elementleri açısından zengin olduğunu, bunun ise başta topraktaki organik madde miktarının yüksekliğinden kaynaklandığının anlaşıldığını bildirmektedir. Kapıdağ Yarımadası’ndaki kayın alanlarında da organik madde miktarları yüksek düzeydedir. Ancak yarayışlı bitki besin elementleri irdelendiğinde, toprakların özellikle fosfor, potasyum, kalsiyum ve sodyumun içeriklerinin düşük-çok düşük 45 düzeyde olduğu, azotça sahaların yarısında düşük-orta yarısında yüksek düzeyde olduğu, magnezyum seviyelerinin ise genellikle orta düzeyde olduğu görülmektedir. Bu durumun oluşmasında toprakların oluştuğu anakaya/anamateryallerin ve yüksek yağış neticesindeki yıkanma olaylarının etkili olduğu düşünülebilir. Ancak, yüksek organik madde muhtevasının ayrışmasıyla oluşan bitki besin maddelerinin devamlı olarak bitkilerce kullanıldığı (yani toprağın bitkilerce sömürüldüğü) ve bu şekilde bir döngünün oluştuğu, ağaçların sağlıklı yapısı da göz önüne alındığında daha olası bir düşüncedir. Yukarıda verilen bilgilerin ışığında Kapıdağ Yarımadası’nda oldukça geniş alanlar kaplayan kayın ve kayın topluluklarının ekolojik özellikleri, floristik bileşimi ve vejetasyon dinamiği açısından durumu gözetilerek yapılan bu çalışmamızda, tanımladığımız kayın birliği, Kuzeybatı Anadolu ve üst Akdeniz katında yayılış gösteren Quercion frainetto alyansı içinde değerlendirilmiştir. Birlik sintaksonomik üst birimler olarak Querco-Fagea üst sınıfı ile bu sınıfa bağlı Querco-Carpinetalia orientalis ordosu içinde yer almaktadır. Diğer sintaksonomik ünitelerin de değerlendirilmesi sonucunda birliğin, Öksin Provensin etkisine kapalı ancak Karadeniz Bitki Coğrafyası Bölgesinin etkisine oldukça açık olduğu belirlenmiştir. Carpino betuli-Castanaetum sativae ass.nova Castanea sativa Miller Avrasya’nın ılıman kuşağında Castanopsis (Doğu Asya ve Kalifornia) ile Eucatanea (Avrasya’nın ılıman bölgeleri ve Kuzey Amerika) adında iki seksiyona bağlı yaklaşık 50 türe sahiptir. Fagaceae familyasına dahil olup submediteran bir türdür. Tersiyer’in Eosen devrinden beri bilinmektedir. Kültür bitkisi olarak kullanıldığından dünyanın değişik yerlerine insan eliyle taşınmış ve çok sayıda varyetesi oluşmuştur. (Mayer ve Aksoy, 1998). Kuzey Anadolu kuşağında büyük ve kapalı meşcere oluşturan Castanea sativa; Kafkaslardan başlayarak, Anadolu’nun kuzeyi, kuzeybatısı üzerinden Yunanistan ve Arnavutluk’a geçtip, Bulgaristan ve Yugoslavya’nın bir kısmında ve Alpler’in güneyinden başlayarak tüm İtalya’da yayılış göstermektedir (Aksoy, 1998). Anadolu Kestanesi Akdeniz havzasının yerli bir türüdür. Kestanenin menşei M.Ö. 5. yy.’da Anadolu’dan Yunanistan’a ve buradan da Güney İtalya ve İspanya’ya götürüldüğü belirtilmektedir (Tosun ve ark., 1999). Castanea sativa’nın Türkiye’deki yayılışı, doğuda Rusya sınırından başlayarak Karadeniz kıyısı boyunca Belgrad Ormanına kadar uzanmaktadır. Ancak daha batıda Istırancalar’a ulaşmaz. Marmara çevresinde (özellikle Kapıdağ Yarımadası) ve Batı Anadolu’da bulunur. Castanea sativa’nın Güney Anadolu’daki en uç yayılışı, Manavgat’ın kuzeyindeki Antik Zerk Harabeleri ile Alanya’nın Türbelinaz Köyü civarıdır. Anadolu’da ise iki önemli kestane mıntıkasından biri Batum ve Trabzon arasında uzanan dar bir şerit sahası diğeri ise İstanbul ve Kocaeli çevresidir (Saatçioğlu, 1969). Bu yayılış alanlarında 800-1000 m’ye kadar çıkan Castanea sativa Karadeniz sahil ormanlarında çeşitli meşeler (Quercus frainetto, Quercus cerris, Quercus pubescens) ile karışık olarak bulunur. 46 Marmara çevresinin Anadolu bölümünde 400-500 m’ye çıkan makilerden sonra, 1000-1200 m’ye kadar yükselen yapraklı ağaçlarla karışık olarak bulunan Castanea sativa, meşe ve kayından sonra yer alır. Bu alanda özellikle Bursa ve İnegöl kestaneleri dikkat çekicidir. Ayrıca Balıkesir ve Edremit civarında oldukça geniş, bozuk koru karakterinde meşcereler oluşturmaktadır. Trakya kesiminde meşe, gürgen ve kayınla birlikte karışık halde bulunur (Erdem, 1951). Kestane Güney Avrupa, Balkan Yarımadası ve Anadolu’nun önemli bir yapraklı ağacıdır. Kafkaslar, Anadolu’nun kuzeyi ve kuzeybatısı, Yunanistan, Arnavutluk, İtalya’nın tamamı, Alpler ve bütün İspanya’ya kadar yayılış gösterir. Castanea sativa’ın biyo-coğrafik orjini ile ilgili yeterince bilgi olmamasına rağmen tersiyer süresince Asya’dan kaynaklandığı birdirilmektedir. Türün günümüzdeki yayılışı andropojeniktir (Konstantinidis vd., 2007). Kestanenin Türkiye’de yayılış sahası esas olarak Kuzey, Kuzeybatı ve kısmen Batı Anadolu’dur. Türün sınırı doğuda Türkiye sınırından başlayak Karadeniz kıyıları boyunca uzanmaktadır. Akman, Barbéero ve Quézel (1979), yaptıkları çalişmada Carpinus betulus baskınlığında belirlemiş oldukları birliği Quercion frainetto alyansı içinde değerlendirmişlerdir. Bu birlik gerek floristik gerekse alyans düzeyindeki sınıflandırılmasıyla alanımızdaki birliğe yakındır. Quézel Barbéro ve Akman (Akman, 1995), Batı ve Orta Karadeniz’de belirlemiş oldukları Castanea sativa-Sophora jaubertii birliğini Crataego-Fagion alyansı ve Rhododendro-Fagetalia orientalis ordosu içinde değerlendirmişlerdir. Birlik karakteristikleri içinde yer alan Rhododendron ponticum, R. flavum ve Sophora jaubertii varlığıyla çalışma alanımızda belirlenen birlikten farklılık gösterse de genel üst ünite karakteristikleri arasında benzerlik mevcuttur. Ancak alyans düzeyinde kesin bir ayrım söz konusudur. Vural (Akman, 1995), tarafından yapılan çalışmada belirlenen kestane birliğinin Castaneo-Carpinion alyansına dahil edilmiş ve Alnion barbatae alyansının karakteristiklerinin de birlik içinde iyi bir şekilde gelişim gösterdiğini vurgulanmıştır. Yine birlikte Rhododendro-Fagetalia orientalis ordosunun iyi temsil edildiği belirtilmiştir. Birlik floristik içeriği ve bağlı olduğu alyans düzeyinde çalışma alanımızda yer alan Castanea sativa birliğinden farklıdır. Öte yandan bakı ve anakaya açısından benzerlikler arzetmektedir. Yurdakulol (Akman, 1995) ve Demirörs (1994) yapmış oldukları çalışmada Castanea sativa-Smilax excelsa birliğini oluşturan kestane topluluklarının devamlı bir kuşak oluşturmamasına karşın floristik yapılarının birbirine oldukça benzediğini vurgulamışlardır. Tespit edilen birliği Rhododendro-Fagetalia orientalis ordosu ve Querco-Fagatea sınıfına dahil etmişlerdir. Birlik sintaksonomik karakteristikleri ve sınıflandırılması açısından birliğimizden ayrılmaktadır. 47 Yarcı (Akman, 1995), yapmış olduğu çalışmasında Carpinus betulus-Acer campestre birliğinin daha çok Karadeniz Öncesi bir özellik gösterdiğini ve QuercoCarpinetalia orientalis ve Rhododendro-Fagetalia orientalis ordolarının az türle temsil edildiğini vurgulamışlardır. Birlikte hiç kayının bulunmadığının özellikle belirtilmesi sınıflandırmadaki farklılıkla birlikte, bu alanla çalışma alanımızdaki birliğin en çarpıcı farkını oluşturmaktadır. Quézel Barbéro ve Akman (Akman, 1995), tespit ettikleri Carpinus betulus ve Fagus orientalis formasyonlarını Carpino-Acerion alyansı ve Querco-Carpinetalia orientalis ordosuna bağlamışlardır. Birlik alanımızdan floristik bileşim ve sintaksonomik sınıflandırma açısından farklıdır. Özel (1999) yapmış olduğu çalışmada tespit ettiği Castanea sativa birliğini Quercion frainetto alyansı içinde değerlendirmiştir. Birlik anakaya açısından farklılık gösterse de floristik içerik ve bakı dikkate alındığında benzerlik göstermektedir. Gemici ve Seçmen (1990), Kuzey Anadolu’da yaprak döken ormanların en alt zonunu oluşturan Castanea sativa’nın açıkça nem oranının yüksek olduğu yerleri (genellikle kuzey bakılı yamaçları) ve nemli derin toprakları tercih ettiğini belirtmekte, yaklaşık 500 m’ den sonra orman oluşturamamalarının, soğuğa karşı duyarlı olduklarını düşündürdüğünü ifade etmektedir. Kapıdağ Yarımadası’ndaki Castanea sativa ormanları 612 m’ye kadar çıktığı tespit edilmiştir. Bu durumun, söz konusu alanın güneşli bakıda olması ve yarımadanın topografik özellikleri nedeniyle denizel iklimin etkisinin sonucu olduğu düşünülmektedir. Yazarlar, Ketenoğlu ve Demirörs’e atfen bu ormanların genellikle marn, kumtaşı ve sist; nadiren de andezit anakayalar üzerinde yayılış gösterdiklerini bildirmektedir. Ayrıca kayaca karşı net bir seçiciliklerinden söz edilemezse de daha çok yüksek su tutma gücüne sahip kayaları tercih ettiklerinin söylenebileceğini belirtmişlerdir. Kapıdağ Yarımadası’nda ise yoğun olarak granit ve granodiyorit anakayaları üzerinde yer almışlardır. Bu toprakların tekstürleri incelendiğinde kumlu balçık ve balçık toprak türüne sahip alanların yoğunlukta olduğu görülmüştür. Gemici ve Seçmen (1990), Carpinus betulus’un daha çok denize bakan nemli yamaçları tercih ettiğini; ancak 900-1000 m den sonra pek görülmeyişinin bu türün soğuğa ve dona karşı duyarlı olduğunu gösterdiğini belirtmişlerdir. Nemli ormanlar sınıfında yer alan Kapıdağ Yarımadası orman vejetasyonunun maksimum 808 m lik bir yükseltiye sahip olması ve bu bölgenin sıfır derecenin altındaki gerçek sıcaklıkların dağılışı incelendiği sıfır derecenin altındaki sıcaklık frekanslarının %5’in altında olmasından (Aydınözü, 2007) dolayı don tehlikesinin minimum olması gürgenin Kapıdağ Yarımadası’nda yayılışının beklenebilecek bir durum olduğunu göstermektedir. Kestanenin Balıkesir ilindeki en önemli yayılış alanlarından biri Kapıdağ Yarımadası’dır. Burada hem diğer yapraklılarla karışım yapmış, hem de dominant tür olarak kestaneye yaygın şekilde rastlanır (Sönmez 2001’e atfen Sönmez 2005). 48 Aynı şekilde Kapıdağ Yarımadası’nın kuzeye bakan yüzlerinde bulunan ıhlamur toplulukları da bu alanlarda baskın duruma geçmektedir. Çalışma alanımızda bulunan birlik yukarıdaki açıklamalar da göz önüne alınarak değerlendirilmeye çalışılmıştır. Tanımlanmaya çalışılan Carpino betuli-Castanaetum sativae ass. nova’nın değerlendirilmesi sırasında; Sambucetosum nigrae subass. nova ile Tiletosum tomentosae subass. nova ve Carpinetosum betuli subass. nova olmak üzere alt birliklere ayrılması uygun görülmüştür. Bu bağlamda birlik açıkça Quercetea pubescentis sınıfına bağlı Querco-Carpinetalia orientalis ordosu içinde yer alan Quercion frainetto alyansına dahildir. Birlik bünyesinde Akdeniz kökenli karakteristiklerin az sayıda ve düşük frekansta bulunuşu anakaya ve iklim özelliklerinin bir sonucudur. Meşe Ormanları Kuzey Yarıkürenin çeşitli bölgelerine dağılmış olarak 450 meşe türü bulunmaktadır. Günümüzde özellikle Meksika, Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa, Batı Asya ve Japonya’da yaygındır. Cins alt Kreatase’den beri bilinmektedir ve başta Sahra Çölü olmak üzere Güney Yarıkürenin bazı noktalarında fosillerine rastlanmaktadır (Emberger, 1960). Türkiye’de 18 meşe türü, orman alanının ¼’ten fazlası olan 6,5 milyon hektarda yayılış gösterirler. Bu alanın 750.000 hektarı koru ormanı, 5.750.000 hektarı bataklıktır (Yaltırık, 1984). Yaltırık, Türkiye’de bulunan birçok tür, alt tür ve varyeteyi sistematik bakımdan yeniden gözden geçirmiş ve bir tanımlama anahtarı (yapraklarına, meyvelerine ve kadehlerine göre) vermiştir. Ülkemizde meşe türleri önemli bir yer tutmakta ve hatta Türk Ormancılığının sembolü olarak meşe yaprağı kullanılmasına karşın bunlar üzerinde gerek taksonomik gerekse bitki sosyolojisi açısından yapılan çalışmaların çok da yeterli olduğunu söylemek olası değildir. Ülkemiz meşeleri insan etkisine en fazla maruz kalan bitki gruplarından birisidir. Birçok yerde, özellikle de step geçiş bölgelerinde tahrip edilmiş olmaları bunlar üzerinde yapılacak ekolojik değerlendirmeleri zorlaştırmaktadır. Ayrıca meşeler çoğu kere diğer asal orman ağaçları ile birlikte karışık topluluklar oluşturmaktadır. Tüm bunlara karşın çalışmamızın da yer aldığı Kuzeybatı Anadolu ile Öksin Provensinin batı kesiminde başta Quercus frainetto, Q. petraea subsp. iberica, Q. infectoria, Q. cerris, Q. pubescens gibi meşe türleri saf veya karışık ormanlar oluşturmaktadır. Kapıdağ Yarımadası’nda bulunan meşe türlerinden Quercus petrea (Mattushcka) Liebl. (sapsız meşe); ülkemizdeki en önemli orman ağaç türlerinden biri olup çoğunlukla saf bükler veya ormanlar kurar. Türkiye’de doğal üç alt türü ile çok sayıda sinonimi saptanmıştır (Yaltırık, 1984). Yarımadada yayılış gösteren bir diğer tür olan Quercus frainetto Ten. (Macar meşesi), orta ve daha iyi büyümesiyle Güneydoğu Avrupa step ormanını Trakya’da 49 karakterize ederken, Marmara Denizi ve çevresinde, Kuzeybatı Anadolu’da ve Batı Ege’nin kuzeyinde kolin meşe karışık ormanı (yağışça yoksul iklimi olan alçak tepelik basamak; kuzeyde ve batıda meşelerce zengin karışık orman) yetişme ortamlarında yer alır. Güneyde ise Samsun Dağına (Kuşadası) kadar yayılış gösterir (Mayer ve Aksoy, 1998). Lokal olarak da Kuşadası, Samsun Dağında bulunur. Deniz seviyesinden 1000 m yükseklere kadar çıkar. Fagus orientalis, Castanea sativa ve diğer meşe türleriyle karışık yapraklı ormanların bünyesinde yer alır (Yaltırık, 1984). Topluluk oluşturacak kadar baskın durumdaki bir başka tür olan Quercus infectoria Oliver subsp. infectoria’nın yayılış alanı tüm Toros yayını kapsar, Antitoroslar üzerinden Güneydoğu Toroslara ve Amanoslar üzerinden İsrail’e kadar ulaşır. Quercus infectoria Oliver mediteran-montan karışık meşcereler oluşturmaktadır ki, İç Anadolu stebinin kıyısında Quercus pubescens ile karışım yapar. Güney Anadolu’da bu alttüre, batıda çoğunlukla makiyi oluşturan türlerden Quercus coccifera ve Quercus infectoria subsp. infectoria katılır (Mayer ve Aksoy, 1998). Çalışma alanımızda yer yayılış gösteren bu meşe türlerinin - Quercus petraea, Quercus frainetto ve Quercus infectoria- ayrı birliklerle değerlendirilmesi uygun görülmüştür. Buna göre bu birliklerle ilgili sintaksonomik yorumlar aşağıda yapılmıştır. Quézel, Barbéro ve Akman (Akman, 1995) Kastamonu’nun kuzeyindeki bölgelerde bulunan karışık formasyonları değerlendirdikleri birliğin Querco-Carpinetalia orientalis ile Carpino-Acerion’a ait zengin bir floristik yapıya sahip olduğunu ve bir kısım Öksin türleri de içerdiğini belirtmişlerdir. Yarcı (Akman, 1995), İğneada-Sislioba civarında incelediği meşe topluluklarının Querco-Carpinetalia orientalis ordosu ve Querco-Fagetea sınıfına dahil etmiştir. Adıgüzel ve Vural (Akman, 1995), Kızılcahamam-Soğuksu Milli Parkında belirledikleri Quercus petraea subsp. iberica topluluklarını Carpino-Acerion alyansına ve Querco-Cedretalia libani ordosuna bağlamışlardır. Yine aynı birliğin Quercetea pubescentis sınıfına dahil olduğu ifade edilmiştir. Yurdakuol (Akman, 1995), Abana-İnebolu bölgelerideki meşe topluluklarını incelediği çalışmalsında belirlediği birliği Carpino-Acerion alyansı ve QuercoCarpinetalia orientalis ordosuna bağlamıştır. Duman (Akman, 1995) Kahraman Maraş –Erince Dağındaki Quercus infectoria subsp. boissieri topluluklarını incelemiş ve belirlediği Lecocia craetiae-Quercetum infectoriae birliğinin Quercus cerris var. cerris, Quercus infectoria subsp. boissieri, Quercus libani ve Quercus brantii ormanlarını karakterize ettiğini belirtmiştir. Birliğin bölgede 1300-1400 m’ler arasında, kalker anakaya üzerindeki humuslu kahverengi orman topraklarda geliştiği ifade edilmiştir. Floristik yapısının oldukça zengin olduğu belirtilen birliğin sosyolojisi bakımından Quercetea pubescentis sınıfına ve buna ait Geranio-Cedrion alyansı ile Querco-Cedretalia libani ordosuna bağlandığı söylenmiştir. 50 Yarcı (2000), yapmış olduğu çalışmada, tespit ettiği alt birliği ordo düzeyinde Querco-Carpinetalia orientalis içinde değerlendirmiştir. Bu ordonun üst üniteleri Quercetea pubescentis sınıfı ve Querco-Fagea üst sınıfıdır. Atay (1987), sapsız meşenin (Quercus petarea) kara ikliminden kaçındığını bildirmektedir. Tamamıyla deniz etkisi altında bulunan Kapıdağ Yarımadası’nda bu meşe türümüzün geniş bir yayılış alanına sahip olması buradan hareketle olağan olarak nitelendirilebilir. Saplı meşe alçakça mevkilerde ve su baskınına uğrayan nehir ormanı sahalarında bulunduğu halde, sapsız meşe tepelik ve yamaç arazinin ağacıdır. Macar meşesi de bu bakımdan sapsız meşeye benzerlik gösterir (Atay,1987). Çalışma alanımızdaki Macar meşesi alanlarının tamamı orta yamaç arazilerde bulunurken; sapsız meşe alanlarının % 66,67’si orta yamaç, % 33,33’ü alt yamaç araziler üzerinde yer almışlardır. Bu durum Atay’ın savı ile uyum göstermektedir. Sönmez (2005), geniş yapraklardan kayın, gürgen, sapsız meşe gibi türlerin kireç ihtiva etmeyen kireçsiz kahverengi orman toprakları üzerinde yayılma gösterdiklerini, hafif asit reaksiyonlu olan bu toprakların kireç ihtiva etmeme durumunu yine andezit, volkanik tüf, granit gibi anakayalara bağlamanın mümkün olduğunu, yukarıda belirtilen türlerden sapsız meşenin (Quercus petraea)’nın diğerlerine göre kireçten kaçan (kalsifob) bir bitki izlenimi verdiğini belirtmektedir. Çalışma alanımızdaki sapsız meşe alanlarının toprak özellikleri incelendiğinde; bu türün gerçektende asidik kireçsiz kahverengi orman toprakları üzerinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Sönmez (2005), sıcaklık ihtiyacı diğer geniş yapraklı türlerden kayına göre daha fazla fakat nem ihtiyacı daha az olan meşelerin Balıkesir ilimizin hemen hemen her kesimine yayılmış ve orman toplulukları oluşturmuş olmalarına rağmen, kuzey kesiminde daha yaygın olarak karşımıza çıktığını, mesela Kapıdağ Yarımadası’nda, Marmara Adasında, Bandırma Karadağ’da, Gönen ve Manyas dağlarında, Balya ve Şanlı platolarında bu ormanların yoğunluk kazandığını belirtmiştir. Yazar, kuzey kesimin meşe ormanlarının dominant türlerinin Macar Meşesi (Quercus frainetto) ve Sapsız Meşelerin (Quercus petraea) olduğunu belirtmektedir. Balıkesir ilinin kuzey kesiminde yer alan çalışma alanımızdaki meşe ormanlarında bu iki türün ve bunlara ek olarak Quercus infectoria’nın da baskın olduğu tarafımızdan gözlenmiştir. Ayrıca baskın olan bu üç meşe türünün dışında Quercus cerris ve Quercus robur da yarımadada gözlenen iki meşe türüdür. Yapraklarının loplu (girintili/çıkıntılı) oluşundan dolayı güneş ışığının toprak yüzeyine ulaşmasını sağlayan (ışıklı) meşe ormanlarının altında fundalar ve kocayemiş ile diğer çalı ve ağaççık türleri yaşayabilmektedir. Meşe ormanının ışıklı oluşu ile kayın ormanının gölgeli oluşu orman altı çalı türlerinin (ve ot türlerinin) yayılmasını önemle etkilemektedir. Meşe ormanlarının tahrip edilmesi ile alttaki funda çalıları ve diğer çalı türleri yeterli ışığa kavuştukları için yaygınlaşmakta ve fundalıklar gelişmektedir 51 (Kantarcı, 2008). Kapıdağ Yarımadası’ndaki kayın meşcerelerinin alt florası meşe meşcerelerine nazaran daha zayıftır. Çalışma alanımızda bulunan Acero - Quercetum petraeae ass. nova, Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova ve Crataego monogynae - Quercetum infectoriae ass. nova birliklerinin her üçü de Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Querco-Carpinetalia orientalis’e bağlı Quercion frainetto alyansına dahildir. İlk iki birlik göz önüne alındığında üst Akdeniz katında yer alan, mezofil ve yaprak döken orman formasyonu özelliği göstermektedir. Bahsi geçen üçüncü birlik her ne kadar diğer ikisi gibi üst Akdeniz katında yer alan, yaprak döken orman ve az dağlık kattaki yaprak döken orman formasyonlarına yakın görünse de, gerek floristik içeriğinin daha mezofil ve ayrıca kserofil türleri içermesi gerekse yer aldığı bakıların gölgeli bakılar olması nedeniyle yukarıda bahsi geçen iki meşe birliğinden ayrılmaktadır. Bu meşe türlerinin ayrı birlikler olarak ele alınmasında büyük oranda saf olmaları, floristik bileşimlerindeki farklılıklar, bakı gibi parametrelerin yanı sıra toprak ve nem istekleri de gözetilmiştir. Zira Quercus infectoria genel olarak daha karasal çevrede ve daha derin topraklar üzerinde bulunmaktadır. Buna karşılık Quercus petraea, Q. frainetto’ya nazaran bol ışıklı ve nispeten daha gevşek topraklar üzerinde bulunmaktadır. Buna ilaveten Kuzeybatı Anadolu’da geniş alanlar kaplayan ve saf topluluklar oluşturan Quercus cerris’in çalışma alanımızda çok seyrek bulunuşu dikkat çekicidir. Ülkemizde 34. boylamın batısında geniş alanlar kaplayan bu meşe türünün sıklıkla başta karaçam olmak üzere ibreli ağaçlarla karışık durumda bulunması oseyanik ikimin etkisinden kaçtığını düşündürmektedir. Maki vejetasyonu Ülkemizde Batı ve Güney Anadolu’da yaygın olan bu vejetasyon bünyesinde Quercus coccifera, Phillyrea latifolia, Laurus nobilis, Olea europaea, Ceratonia siliqua, Arbutus unedo ve Arbutus andrachne, gibi türler baskın durumdadır. Bu türlerin içinde en yaygın olarak gözleneni Quercus coccifera’dır (Gemici, 1992). Marmara bölgesindeki makiler, orman örtüsünün kaldırıldığı kıyı bölgeleriyle, vadiler boyunca deniz etkisinin sokulduğu yerlerde yaygındır. Makiler dağlık alanların güneye bakan alt yamaçlarında kuru ormanların, özellikle kızılçamların tahrip edildiği alanlarda bulunur. Kapıdağ Yarımadasında özellikle Castanea sativa ve Fagus orientalis ve meşe alanlarının tahribiyle oluşmuş yalancı maki alanları vardır. Bu alanlarda yapıya; Corylus avellana, Pyrus elaeagrifolia, Rhodendron ponticum, Laurocerasus officinalis, Mespilus germanica, Fraxinus ornus, Prunus avivum, Acer campestre, Cornus mas, Populus tremula, Sorbus torminalis gibi türler katılmaktadır (Güngördü, 1999). Vibirno-Arbutetum unedo ass. nova Birliği Gemici (1992) yapmış olduğu çalışmada belirlediği maki formasyonunda Quercus coccifera birliğini esas olarak birliğin Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfı içinde değerlendirmiştir. Alyans düzeyinde ise sıcak Akdeniz katında Olea-Ceratonion, Akdeniz katında ise Quercion calliprini alyansına ait görüldüğünü belirtmiştir. 52 Şık (1992) yapmış olduğu çalışmasında Phillyrea latifolia ve Quercus cerris var. cerris birliklerini tespit etmiştir. Adı geçen birliklerde Quercetalia(ea) ilicis’in iyi bir şekilde temsil edildiğini belirtmiştir. Öte yandan sintaksonomik bir sınıflandırma yapmamıştır. Yazar aynı çalışmasında Cistus creticus ve Cistus laurifolius birliklerini çalı tabakasında değerlendirmiş, her iki birlikte de Quercetea pubescentis sınıfının iyi bir şekilde temsil edildiğini belirtmiş olmasına karşın yine bir sınıflandırmaya gitmemiştir. Özen (1993) yapmış olduğu çalışmasında belirlemiş olduğu Spartium junceumOriganum vulgare subsp. viride birliğini fizyonomik görünümünde Cisto-Micromerietea sınıfının hakim olması nedeniyle bu sınıfa dahil etmiş, ancak alyans düzeyinde bir ayrım yapmamıştır. Akman (1995), Batı Karadeniz Bölgesinde Çam Dağları (Akçakoca), Zonguldak, Bartın (İncekum), Cide ve Samsun bölgelerinde yaptığı çalışmasında kserofil elemanların çoğunlukta olduğundan bahsetmiş öte yandan aralarına çeşitli yaprak döken türlerin de karıştığını vurgulamıştır. Bitki sosyolojisi açısından birliğin Quercetalia ilicis sınıfının karakteristiklerini oldukça fazla bünyesinde bulundurduğunu belirtmiş buna karşın Querco-Carpinetalia orientalis ve Carpino-Acerion’a ait türlerin fazla bir rol oynamadığını söylemiştir. Özen ve Kılınç (Akman, 1995), yapmış oldukları çalışmada, çalışma alanlarında maki vejetasyonu gösteren üç alt birlik tesbit etmişlerdir. Belirlenen bu birlikleri Quercetea ilicis sınıfı içinde göstermişler ancak alyans düzeyinde bir ayrımda bulunmamışlardır. Özel (1996), yapmış olduğu çalışmasında maki formasyonu içinde Quercus coccifera ve Erica manupuliflora topluluklarını incelemiştir. Bahsi geçen ilk topluluğun bünyesinde Quercetalia(ea) ilicis ordosu ve sınıfı ile Oleo-Ceratonion alyansının az sayıda karakteristiği içerdiğini ve yine az sayıda Quercetea pubescentis ve CistoMicromerietalia(ea) karakteristiklerine rastlandığını vurgulamıştır. Yazarın belirlediği ikinci topluluk olan Erica manipuliflora topluluklarının Quercetalia(ea) ilicis ve CistoMicromerietalia(ea) karakteristiklerini bünyesinde barındırdığından bahsetmiştir. Ancak yazar bu toplulukları, sintaksonomik olarak alyans düzeyinde tanımlamamış olup bunu da büyük oranda kalker anakayalar üzerinde tanımlanan yukarıda adı geçen ünitelerin pek çok karakteristiğinin çalışma alanında görülmemesine bağlamıştır. Özel (1999), Kaz Dağlarında belirlediği birliğin Carpino betuli-Acerion hyrcani alyansına dahil etmiş olup bu birliğin yakın çevresinde yapılan çalışmalardan farklı olarak Öksin elementlerin azlığını ve floristik bileşimindeki farklılığı vurgulamıştır. Şık ve Gemici (1994), Batı Anadolu vejetasyonun özellikle maki ve frigana sonunda kayaca bağlı olarak belirgin farklılıklar gösterdiğini, bunun floristik bileşimden çok baskın tür düzeyinde kendini gösterdiğini ve buna göre de kalsikol ve silisikol topluluklardan sözedilebileceğini bildirmişlerdir. Yazarlar, kalsikol gruplar olarak Quercus coccifera, Cistus parviflorus ve Coridothymus capitatus topluluklarının; silisikol grupların ise net ayrılmamakla birlikte Erica manipuliflora, Lavandula stoechas, 53 Cistus salviifolius ve Cistus creticus topluluklarından oluştuğunu ifade etmişlerdir. Çalışma alanımız silisikol topluluklar açısından yukarıdaki ifadeyi doğrular niteliktedir. Yarcı (2001), “Demirköy (Istranca Dağları/Trakya Bölgesi) ve Civarının Çalı ve Çayır Vejetasyonu” isimli çalışmasında, çalı vejetasyonunun hakim türlerinin Cistus creticus L., ve Dorycnium pentaphyllum Scop. subsp. herbacceum (Vill.) Rouy olduğunu, bu topluluğun bulunduğu yerlerin jeolojik yapısını granitin oluşturduğunu, toprak tipinin ise kahverengi orman toprağı olduğunu belirtmiş ve bu vejetasyonun yayıldığı bölgede rakımın 350 m. civarında, eğimin %5 civarında, bakının ise doğu yönüne doğru olduğunu ifade etmişlerdir. Yazar, çalı ve vejetasyonun geliştiği toprakların, Tozlu Balçık (siltli-tınlı) tekstürde, kireç içeriğinin %1,19, organik madde miktarının 11,24, toprak reaksiyonunun 5,3, azot içeriklerinin ise %0,892 düzeyinde olduğunu belirtmektedir. Orta tekstürlü topraklardan olan saha toprakları çalışma alanımızdaki yoğun orta tekstürlü topraklar üzerinde yayılan maki vejetasyonu ile uyumluluk taşımaktadır. Kapıdağ Yarımadasıyla benzer olarak Demirköy’deki çalı vejetasyonununda kireçsiz, organik madde ve azotça zengin ve asidik topraklar üzerinde yer aldığı anlaşılmaktadır. Sönmez (2005), makinin Balıkesir ilindeki üst yükselti sınırının 500 m. olarak kabul edilebileceğini belirtmektedir. Kapıdağ Yarımadası’ndaki maki örnekleme alanlarının en yüksekte olanının 495 m. yükseltiye sahip olması yazarın bu tespitini doğrular niteliktedir. Şık ve Gemici (1994), Batı Anadolu’da Quercus coccifera’nın kalker kayalar üzerinde baskın olduğunu ve bu türün kireçsiz kayalar üzerinde hemen hiç bulunmadığını belirtmektedirler. Ancak Kapıdağ Yarımadasındaki Q. coccifera toplulukları tamamen kireçsiz anakayalar üzerinde yayılış göstermektedir. Sönmez (2005), Bandırma meteorolojik verilerine göre en soğuk ayın Ocak ayı olduğunu ve ortalama Ocak ayı sıcaklık değerinin 5,3ºC olduğunu, bu değerlerle Ege kıyılarındaki kadar olmamakla beraber kışların ılık geçtiğini ve Akdeniz ikliminin kış değerlerini hatırlattığını ve bu durumda tüm maki türlerin olmasa bile birçoğunun Balıkesir ilinin kuzey kesimlerinde de yayılabileceğinin anlaşıldığını bildirmektedir. Kapıdağ Yarımadasındaki uzun yıllar meteorolojik verilerine göre çalışma alanımızda da en soğuk ayın ocak ayı olduğu ve ortalama ocak ayı sıcaklığının 5,1ºC olduğu görülmektedir. Bu değerlerin gösterdiği gibi çalışma alanımız da yukarıdaki bilgilerle uyum içindedir. Karadeniz ikliminin serin etkisi altındaki alanlardaki asit topraklarda ağaç Fundası (Erica arborea) ve Çalı Fundası (Erica manipuliflora=E. verticillata), kocayemiş (Arbutus unedo) yaygınlaşmaktadır. Kireçtaşından oluşmuş topraklarda Akdeniz çalı türleri (sıcak toprak özellikleri desteği ile) hakim olmaktadır. Trakya’da doğal karaçam ormanlarının altında da (özellikle karaçam ormanlarının tahrip edildiği alanlarda) fundalığı oluşturan çalı türleri yaygındır. Çünkü karaçam ormanları Trakya’da ve Marmara Bölgesinde asit topraklar-da yaygındır. Fundalıklarda asit topraklar üzerinde 54 daha kolay yaygınlaşmakta ve gelişmektedir (Kantarcı, 2008). Kapıdağ Yarımadası’nda bu durum kestane ve meşe meşcerelerinin tahrip edildiği alanlarda açıkça gözlenebilmektedir. Yarımadanın %75’inde yayılan ve asit karakterde topraklar veren granotoidler üzerinde uygun iklim şartları ile birlikte fundalıklar geniş alanlara yayılmışlardır. Kantarcı (2008), Marmara bölgesinin Karadeniz etkisini alan alçak arazisinde de meşe ormanlarının tahrip edilmesi sonucunda gelişen fundalıkların belirgin olarak yaygın olduğunu, bu fundalıkların önemli bölümünün ağaçlandırıldığını belirmekte ve geri kalan fundalıkların derin topraklı olanlarının ağaçlandırılmasını, sığ topraklı olanların ise “tür çeşitliliğini koruma alanı” olarak korunmasını önermektedir. Kapıdağ Yarımadası’nda yayılan fundalıkların büyük bir çoğunlukla sığ topraklar üzerinde ve yüksek eğimli alanlarda olduğu görülmüştür. Bu durumda; Kantarcı’nın bu nevi alanların “tür çeşitliliğini koruma alanı” olarak korunması önerisinin yerinde olduğu düşünülebilir. Kantarcı (2008), Saatçioğlu’na atfen Türkiye’de maki ve fundalıkların yerinde eskiden ormanların bulunduğunun ilk çağ yazarlarının bıraktığı kitaplardan anlaşıldığını bildirmektedir. Yazar, Akdeniz iklimi etkisi altındaki ormanların tahrip edilmesi sonucunda tipik “Sık Akdeniz Çalılığı”(Maki)’nin geliştiğini, Marmara kıyı kuşağında bu orman altı çalılıklarda ağaç fundası (Erica arborea) ve Çalı Fundası (Erica verticillata) ile Kocayemiş (Arbutus unedo) türlerinin yaygınlaştığını, bu sebeple bu çalılıkların “Fundalık” olarak tanımlandığını belirtmiştir. Tüm bunların ışığında çalışma alanımızdaki çalı topluluklarının başta kestane ve gürgen olmak üzere geniş yapraklı ormanların tahribi sonucu ortaya çıkan paraklimaks konumundaki topluluklardan oluştuğu savını güçlendirmektedir. Çalışmamız maki ve garig kavramalarının değerlendirilebileceği bir alanda gerçekleştirilmemiştir. Bununla birlikte çalışma alanımızda yer alan çalı topluluklarının baskın türleri dikkate alındığında bu toplulukların maki olarak değerlendirilmesinin uygun olacağı kanısına varılmıştır. Birlik gerek floristik gerekse tür çeşitliliği açısından oldukça zengindir. Ülkemizde maki vejetasyonu çok büyük oranda Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfı ile bu ordoya bağlı alyanslar bünyesinde toplanmıştır. Çalışma alanımızda da bu tarz bir yapı beklenebilir. Nitekim Akman (1995) söz konusu ordoya bağlı Quercion ilicis alyansının dar bir bant halinde Marmara Denizinin güneyinde bulunduğunu ve İastanbul Boğazı’na değin sokulduğunu ifade etmektedir. Bu durum çalışma alanımızın kuzeydoğu kesimi için geçerli görülmekle birlikte, Kapıdağ Yarımadası farklı özellik göstermektedir. Çalışma alanımızda maki vejetasyonu için belirlediğimiz birliğin bünyesinda önemli derecede Quercetalia(ea) ilicis karakteristikleri de buluınmaktadır. Ancak gerek birliğin gerekse sintaksonomik birimlere ait karakteristiklerin nitelik ve nicelikleri dikkate alındığında; Quercetea pubescentis sınıfına ait karakteristiklerin yüksek bulunuş değerleri birliğin üst Akdeniz katındaki yaprak döken orman formasyonlarına açıkça yakın olduğunu göstermektedir. Birliğin yayıldığı alanlarda insan etkisi göze çarpacak 55 düzeydedir. Zira birlik daha önce de açıklandığı gibi, Castanea sativa, Fagus orientalis ve Quercus sp. alanlarının tahrip edildiği yerlerde bulunmaktadır. Birlik floristik açıdan Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Querco-Carpinetalia orientalis ordosu’na bağlı Quercion frainetto alyansına dahildir. Frigana vejetasyonu Bu terim Yunanca “phyganon” (çalı, çırpı) kelimesinden gelmektedir. Bu sözcüğün karşılığı olarak benzer topluluklar için Fransızlar “garrigue” terimini kullanıyorlarsa da yukarıda çalı formasyonunda anlatıldığı gibi onların garigden anlayışı kireçli kayalıklar üzerinde gelişen, alanı tamamen kaplamayan, yer yer kayaların görüldüğü Quercus coccifera topluluklarıdır. Öte yandan İtalyanlar ise bu formasyonlar için “mattoral”, İspanyollar Thymus (tomillo)’ların geliştiği yer anlamında “tommillares” ile Cistus (jara) ların yetiştiği yer anlamında “bahta” kelimelerini kullanmaktadırlar. Gerçekte ise frigana sözcüğü Yunanca kökeni de düşünülürse “Frigya Manzarası” anlamına gelmektedir. Burada sözü edilen frigana, kuraklığa oldukça dayanıklı, ilk baharda güzel çiçekler açan, çoğunlukla da hoş kokulu bir formasyonu ifade etmektedir. Frigana boyları genellikle 50 cm.’yi geçmeyen çalılar, aralarında çıplak kayalık, kum veya taşlık yerler bırakarak dağılmışlardır. Genel olarak kireçli kayalarda yetişmekle beraber kuru ve kayalık kalkere, atmosferin kuruluğuna ve yazın yüksek sıcaklığına adapte olmuşlardır. Bu yüzden çoğu tür, kısa, bodur ve su kaybını en aza indirmek için derimsi ya da dikenli yapraklara sahiptir. Orman ve makiden farklı olarak toprağın yer yer değişmesi, friganaların floristik özelliklerinin değişmesine neden olmaktadır. Frigana vejetasyonu, Marmara Bölgesi, Gelibolu Yarımadasında denize yakın yamaçlarda (Cistus creticus, Sarcopoterium spinosum ve Anthyllis hermannie), ve sahil kumları üzerinde (Centaurea spinosum); Ayvalık ve Sarımsaklı mevkiinde (Sarcopoterium spinosum, Quercus coccifera, Cistus creticus, Calycotome villosa, Jasminum fruticans, Osyris alba, Spartium junceum) bulunmaktadır. Frigana elemanları hızlı yayılma yeteneklerinde olup, terk edilen tarlalarda ve tahrip edilen kızılçam orman ve maki alanlarında öncü birlik olurlar. Asphodelo aestivi-Sarcopoterietum spinosi ass. nova Birliği Uslu (1985), yapmış olduğu çalışmada Sarcopoterium spinosum birliğini Cistion orientale alyansı, Cisto –Micrometerietalia ordosu ve Cisto- Micromerietea sınıfına dahil edilmiştir. Şık (1992) yaptığı çalışmasında tanımladığı Sarcopoterium spinosum birliğinde Quercetalia(ea) ilicis’in önemli oranda temsil edildiğini belirtmekle birlikte sintaksonomik bir sınıflandırma yapmamıştır. Özel (1996), yapmış olduğu çalışmasında frigana formasyonu olarak değerlendirilmesinin uygun olduğunu düşündüğü iki topluluk belirlemiştir. Bu 56 topluluklardan Cistus creticus’u Oleo-Ceratonion alyansına ve dolayısıyla Quercetalia(ea) ilicis ordo ve sınıfına dahil etmiştir. Alandaki diğer bir topluluk olan Lavandula stoeachas’ı ise en fazla Quercetalia(ea) ilicis ile Cisto-Micromerietalia(ea) ordo ve sınıfı karakteristiklerini bulundurduğunu ifade etmiştir. Yazar ikinci topluluk için alyans düzeyinde bir ayrım yapmamıştır. Tsiourilis vd. (2007) yapmış oldukları çalışmada Yunanistan’da yapmış oldukları çalışmada belirledikleri Sarcopoterium spinosum’um baskın olduğu toplulukları Sarcopoterietum spinosi Zohary 1947 birliği içinde değerlendirmişlerdir. Akyol (2009)’un yapmış olduğu çalışmada tanımlanan Asphodelo-Sarcopotrium spinosi birliği sintaksonomik bir sınıflandırmaya tabi tutulmamışsa da bu birlik, bizim çalışma alanımızda belirlemiş olduğumuz birlikle benzerlik göstermektedir. Şık ve Gemici (1994), Sarcopoterium Spinozum’un en iyi gelişimini andezit kayalar üzerinde ve kalkersiz kahverengi topraklar üzerinde yaptığını bildirmektedir. Çalışma alanında da çoğunlukla kireçsiz kahverengi topraklar üzerinde yoğunluk kazanmıştır. Kantarcı (2008), Sık Akdeniz Çalılığı (Maki) alanlarında odun kömürü yapmak için yapılan kesimler ile birlikte aşırı ölçüde keçi otlatmasının yaprağı yenilebilen çalı türlerinin azalmasına dikenli veya zehirli çalı türlerinin alanda yaygınlaşmasına sebep olduğunu, böylece “Seyrek Akdeniz Çalılığı” (Frigana)’nın geliştiğini belirtmektedir. Özalp (2000)’nin belirttiğine göre bugün Akdeniz havzasında makinin ekstansif kullanımı sonucu ortaya çıkan bodur çalılar azımsanmayacak bir alanda yayılış göstermektedir. Oluşumu ile ilgili farklı görüşler olmasına rağmen, yazar Shultz’a atfen bu formasyonların, ya sert yapraklı ormanlarda gerileyen süksesyonun bir evresi olarak ortaya çıktığı ya da bunun tersi biçimde, terk edilmiş tarım alanlarında ilerleyen süksesyonun bir basamağı olabileceği ifade etmiştir. Özalp garig’i tanımlarken bu vejetasyon tipinin genellikle kurak ve sıcak kayalık ya da sığ topraklı yetişme ortamlarında bulunduğunu, genellikle boşluklu, diz boyu yahut en çok 1-1,5 m boyunda sürekli yeşil çalı ve yarı çalıların egemen olduğu bir çalı vejetasyonu olduğunu söylemiştir. Yine Mediteran bodur çalı formasyonları için kullanılan bir diğer terim olan Frigana’nın ise, Batı Akdenizde yer alan garig vejetasyonuna karşılık, Doğu Akdenizde bulunan, biraz farklı bir kuruluşa sahip, başta Sarcopoterium spinosum olmak üzere, benzer küremsi-yastık çalıların egemen olduğu garig benzeri bodur çalı toplumları için kullanıldığını belirtmiştir. Özalp (2000), bahsi geçen formasyonların Türkiye’deki durumunu açıklarken, maki alanları üzerindeki antropozoojen etkilerin devam ettiği sürece toprağın korunmasız kaldığını ve geriye kalan sığ, iskeletçe zengin kayaların ortaya çıktığı yetişme ortamlarında tek yıllık otsular ve geofitlerle birlikte karışım oluşturan bodur çalıların hakimiyetindeki bu alanların Batı Akdenizde “garig” olarak adlandırılmasına karşın, Anadolu’nun da içinde bulunduğu Doğu Akdenizde “frigana” olarak adlandırıldığını ifade etmiştir. Kapıdağ Yarımadası’ndaki frigana alanlarının da gerek floristik içeriği 57 açısından benzerliği gerekse mutlak toprak derinliği açısından büyük bir çoğunluğunun (% 70,00) sığ ve pek sığ toprak derinliğine sahip alanlar olduğu tespit edilmiştir. Çalışma alanımızda yer alan birliğin karakteristik ve ayırt edici türleri olarak Sarcopoterium spinosum, Asphodelus aestivus, Antyllis tetraphylla, Serapias vomeraceae subsp. laxiflora ve Orchis italica görülmektedir. Alanda yayılış gösteren bu birlik Cisto-Micromerietalia(ea) ordo ve sınıfı içine dahil edilmiştir. Bu bölümde yaptığımız ayrıntılı değerlendirmeler çalışma alanımızın vejetasyonunun Kuzeybatı Anadolu vejetasyonuna ilişkin yapılan çalışmalarla uyum gösterdiği, özellikle de Kuzeybatı Anadolu’daki Akdeniz ve üst Akdeniz katındaki geniş yapraklı ormanları içeren Quercion frainetto alyansı ile bu alyansın ait olduğu üst ünitelerin oldukça iyi temsil edildiği görülmüştür. Bununla birlikte daha batı ve güneyde yer alan benzer orman gruplarına oranla Öksin Provensinin etkisini bariz olarak kendisini gösterdiği de görülmüştür. 5.2. Flora Çalışma alanımızın yer aldığı Marmara bölgesinde ovalık ve alçak dağlık kesimler türce diğer bölgelere oranla daha fakirdir. Bu bölgede Uludağ’ın zengin bir floraya sahip olması yüksekliğin yanı sıra doğuya doğru Anadolu platosuyla birleşmesine bağlıdır. Bununla birlikte çalışma alanımızda azımsanmayacak sayıda taksonun varlığı belirlenmiştir. Batı ve Kuzey Anadolu’da yapılan flora çalışmalarında tür sayısı 750– 1000 arasında değişmektedir. Bu anlamda çalışma alanımızın florası ilgili literatürle uygunluk göstermektedir (Gemici, 1999, Şık. ve Gemici, 1994). Türkiye genelinde yapılan çalışmalarda elde edilen sonuçlarda en fazla tür içeren familya, en fazla cins içeren familya ve en fazla tür içeren cins sıralaması açısından sıralamada ufak farklılıklar olsa da benzerlikler göstermektedir. Flora elementleri dikkate alındığında Avrupa-Sibirya ve Akdeniz flora elementlerinin birbirine çok yakın olduğu görülmektedir. Bu durum çalışma alanımızın iki farklı bitki coğrafyası bölgesinin kesişim zonunda bulunmasına bağlıdır. Ancak floradaki bu yakınlık, mevcut vejetasyon tipleri dikkate alınınca vejetasyona yansımadığı ve çalışma alanımızın vejetasyonunun açıkça Avrupa-Sibirya kökenli olduğu görülmektedir. Kapıdağ Yarımadası’nda 92 familya belirlenmiştir. Bu familyaların altı tanesi Pteridophyta, 86 tanesi ise Spermatophyta içinde yer almaktadır. Yine bu familyaların dört tanesi Gymnospermae, 82 tanesi ise Angiospermae bölümü içinde bulunmaktadır. Angiospermae içinde bulunan familyaların 71 tanesi Magnoliopsida (Dicotyledoneae) ve 11 tanesi de Liliopsida (Monocotyledoneae) alt sınıfı içinde yer almaktadır (Ek.25). Çalışma alanımızda endemik tür sayısı 10 adet olup flora içinde yüzdesi 1,5’tir. Çalışma alanımızın endemikçe fakir oluşu en başta fiziki koşullardaki homojenliğe bağlanabilir. Mevcut endemiklerin hemen tamamı IUCN tarafından 2001 yılında 3.1 versiyonu yayımlanan Red List Categories’e göre düşük risk (LR) kategorisindedir. 58 Bunlardan sadece Thymus pulvinatus Celak az sayıda lokaliteden kayıtlı olması nedeniyle hassas türler (VU) kategorisinde değerlendirilmiştir. Yarımadada tespit etmiş olduğumuz florada 359 adet cins bulunmaktadır. Çalışma alanımızda yer alan floranın en fazla cins içeren familyalara ait cins sayısı ve yüzdeleri aşağıda verilmiştir (Çizelge 3). Çizelge 3. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla cins içeren familyalar Table 3. The families of containing the most genus in the Kapıdağ Peninsula Familya Compositae Leguminosae Gramineae Labiatae Brassicaceae Umbelliferae Rosaceae Caryophyllaceae Scrophulariaceae Cins sayısı 48 33 29 20 19 19 16 11 11 Yüzde (%) 13,37 9,19 8,07 5,57 5,30 5,30 4,45 3,07 3,07 Yarımadada tespit etmiş olduğumuz flora 668 adet takson içermektedir. Bu floranın en fazla takson içeren familyalara ait takson sayısı aşağıda verilmiştir (Çizelge 4). Çizelge 4. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla takson içeren familyalar Table 4. The families of containing the most taxon in the Kapıdağ Peninsula Familya Leguminosae Compositae Gramineae Labiatae Rosaceae Scrophulariaceae Umbelliferae Takson sayısı 87 80 54 33 30 26 24 Familya Caryophyllaceae Brassicaceae Liliaceae Boraginaceae Rubiaceae Polygonaceae Fagaceae 59 Takson sayısı 23 21 16 15 13 12 10 Çalışma alanımızda belirlenen 359 adet cins içinde en fazla takson içerenler aşağıda verilmiştir (Çizelge 5). Çizelge 5. Kapıdağ Yarımadası’nda en fazla takson içeren cinsler Table 5. The genera of containing the most taxon in the Kapıdağ Peninsula Cins Takson sayısı Cins Takson sayısı Trifolium (Leguminosae) 18 Euphorbia (Euphorbiaceae) 7 Bromus (Gramineae) 11 Geranium (Geraniaceae) 7 Quercus (Fagaceae) 8 Anthemis (Compositae) 5 Veronica (Scrophulariaceae) 9 Cerastium (Caryophyllaceae) 5 Galium (Rubiaceae) 8 Centaurea (Compositae) 5 Rumex (Polygonaceae) 8 Carex (Cyperaceae) 5 Campanula (Campanulaceae) 7 Silene (Caryophyllaceae) 5 Araştırma alanımızda bulunan floranın, floristik bölgelere ait takson sayısı ve yüzdeleri aşağıdaki çizelgede verilmiştir (Çizelge 6). Çizelge 6. Kapıdağ Yarımadası’nda tespit edilen taksonların flora bölgelerine göre dağılımı Table 6. The distribution of taxa according to the of flora region in Kapıdağ Peninsula Floristik Bölge Avrupa-Sibirya Akdeniz Avrupa-Sibirya Öksin Hycano-Öksin Hyrcano-Öksin (dağ) Akdeniz Akdeniz (dağ) Doğu Akdeniz Doğu Akdeniz (dağ) Bütün-Akdeniz İran-Turan Birden fazla bölge Geniş yayılışlı 114 17 2 1 83 1 34 1 1 Takson sayısı Yüzde (%) 134 20,05 120 18,01 11 2 401 1,64 0,28 60,02 Kapıdağ Yarımadası ve yakın çevresinde bulunan Karadağ (Övünç, 1996) ve Kazdağı (Gemici ve ark., 1993)’nda yapılan floristik çalışmalar karşılaştırılmaya 60 çalışılmıştır. Bu çalışmaların yapılan karşılaştırmaları sonucunda familya, cins ve takson sayısı açısından çalışma alanımız ile Kazdağı arasında çok az bir fark olduğu gözlenmektedir. En fazla cins içeren familya Kapıdağ Yarımadası ve Karadağ’da Compositae familyası iken Kazdağında Leguminosae familyasıdır. Öte yandan en çok takson içeren familya açısından bakıldığında Kapıdağ Yarımadası’nda Leguminosae familyası iken Karadağ ve Kazdağı’nda Compositae famiyası olduğu görülmektedir. En fazla takson içeren cinsler mevzu bahis olduğunda ise her üç alanın farklılık gösterdiği görülmektedir. Şöyleki; Kapıdağ Yarımadası’nda Trifolium (Leguminosae) cinsi, Karadağ’da Quercus (Fagaceae) cinsi ve Kazdağı’nda Hypericum (Guttiferae) ve Ranunculus (Ranunculaceae) cinsleri en çok takson içeren cislerdir. Bu üç alanda en çok endemik türün görüldüğü alan 42 taksonla Kazdağı iken onu 10 türle Kapıdağ Yarımadası ve nihayetinde 3 taksonla da Karadağ takip etmektedir. Floristik bölgelere göre takson sayısı Avrupa-Sibirya Bölgesi elemanları Kapıdağ Yarımdası ve Kazdağı’nda hemen hemen aynı iken, Akdeniz elementi söz konusu olduğunda 176 taksonla Kazdağı en fazla element içeren alandır. Bu son flora bölgesi Kapıdağ Yarımadası’nda 120 ve Karadağ’da 64 taksonla temsil edilmektedir. İran-Turan elementleri Kapıdağ Yarımadası ve Kazdağı’nda 11 takson ve Karadağ’da üç taksonla yer almaktadır. Kapıdağ Yarımadası ile yakın çevresinde bulunan Karadağ ve Kazdağı arasında yapılan sayısal floristik karşılaştırma ayrıntılarıyla aşağıda verilmiştir (Çizelge 7). Çizelge 7. Kapıdağ Yarımadası’nın floristik açıdan Karadağ ve Kazdağı ile karşılaştırılması Table 7 The Comparation of Kapıdağ Peninsula with Karadağ and Kazdağ Familya sayısı Cins sayısı Takson sayısı En fazla cins içeren familya En fazla takson içeren familya En fazla takson içeren cins Endemik tür sayısı Avrupa-Sibirya Akdeniz İran-Turan Birden fazla bölge Kapıdağ Yarımadası Karadağ Kazdağı 92 359 668 Compositae 59 216 320 Compositae 93 381 707 Leguminosae Leguminosae Compositae Compositae Trifolium (Leguminosae) Quercus (Fagaceae) 10 134 120 11 2 3 53 64 3 - Hypericum (Guttiferae)Ranunculus (Ranunculaceae) 42 130 176 11 - 61 Kapıdağ Yarımadası’nda biri hassas, dokuzu düşük risk içeren on adet endemik takson tespit edilmiştir. Bu taksonlar risk kategorileri ve ait oldukları familya aşağıdaki gibidir (Çizelge 7). Çizelge 8. Kapıdağ Yarımadası endemik takson ve bu taksonlara ait risk kategorileri Table 8. Endemic taxon and risk category in Kapıdağ Peninsula Takson Familya Risk kategorisi Anchusa leptophylla Roemer & Schultes Boraginaceae subsp. incana (Ledeb.) Chamb. Düşük Aristolochia hirta L. Aristolochiaceae Düşük Campanula lyrata Lam. subsp. lyrata Campanulaceae Düşük Centaurea polyclada DC Compositae Düşük Lathyrus undulatus Boiss. Leguminosae Düşük Stachys cretica L. var. lesbiaca Rech. Labiatae Düşük Thymus pulvinatus Celak Labiatae Hassas Thymus zygoides Griseb. var. lycaonicus Labiatae (Celak) Romiger Düşük Tragopagon aureus Boiss. Düşük Compositae Verbascum aschersonii Boiss. & Sint. ex Scrophulariaceae Murb. Düşük Kapıdağ Yarımadası’nda yapılan bu çalışmada, Türkiye Florası için yeni bir kayıt tespit edilmiştir. Söz konusu bu kayıt; Geraniaceae familyasına ait Geranium macrorrhizum’dur (Ek 27). Bu türün doğal yayılış alanı Balkan Yarımadası, Güney ve Doğu Karpatlar, Güney Alpler ve Apenin Dağları (İtalya)’dır. Tür, Arnavutluk, Avusturya, Fransa, Yunanistan, İtalya Yugoslavya, Romanya, Belçika, İngiltere, Almanya, Kırım, ve orta-üst Karadeniz ülkelerinde kültürden sonradan doğallaşmıştır. 62 6. ÖNERİLER Kapıdağ Yarımadası Karadeniz, Akdeniz ve İç Batı Anadolu karasal iklim şartlarının kesiştiği “Marmara Geçiş Bölgesi” içinde yer almaktadır. Yarımada Akdeniz ve Karadeniz Bitki Coğrafyasına ait iklim ve flora yapısına sahiptir. Konumu, iklimi, yer şekli, bitki toplulukları, faunası ve zengin kültürel birikimin kesişme noktası olan Kapıdağ Yarımadası doğal bir sığınak konumundadır. Bu durum göz önüne alınarak: Anayasa’nın 63. maddesi doğrudan bitki genetik çeşitliliğinin korunmasına yönelik olmasa da; devletin, tarih, kültür ve doğal varlıklar ve değerlerinin korunması ve bu amaçla destekleyici önlemler almasını öngörmektedir. Anayasa’da yer alan hükümlere ek olarak, Kültür ve Tabiat Varlıklarının Koruma Kanunu, Boğaziçi Kanunun, Özel Çevre Koruma Bölgeleri Kararnamesi ve Orman Kanunun gibi değişik tarihlerde yürürlüğe giren yasalar sistematik biçimde olmasa da biyolojik çeşitliliği, dolayısıyla bitki genetik çeşitliliğinin korunmasına yönelik çalışmalara olanak sağlamaktadır. Ayrıca Anayasa’nın “Çevre Korunması”na” yönelik 56. maddesi, “Tabii Servetlerin ve Kaynakların Aranması ve İşletilmesi”ne ilişkin 168. maddesi ve “Ormanların Korunması ve Geliştirilmesi”ne ilşkin 169. maddesi de dolaylı olarak Bitki genetik Çeşitliliğinin Korunması ile ilgilidir. Bu bağlamda, Kapıdağ Yarımadası genetik çeşitliliğin yerinde korunmasında “hedef tür” olabilecek türlerden; tarla bitkileri 1. önceliğe sahip: Pisum sativum, Lathyrus ssp.; 2. önceliğe sahip: Medicago spp. (annual/perennial), Medicago falcata, Onobrychis spp., Lupinus spp.; meyve türleri 1. önceliğe sahip: Prunus spp., Castanea sativa, Pyrus spp., Pistacia spp, Cornus mas, 2. önceliğe sahip: Fragaria vesca, Olea spp., Malus spp., 3. önceliğe sahip: Coryllus spp, Rubus spp., Laurocerasus officinalis, Arbutus andrachne, sebze türleri 1. önceliğe sahip: Lactuca spp., Allium spp., Daucus spp., tıbbi ve aromatik türler 1. önceliğe sahip: Orchidaceae türleri, Origanum spp., Salvia spp., Sideritis spp., Thymus spp., 2. önceliğe sahip: Digitalis spp., endüstri bitkileri 1. önceliğe sahip: Pimpinella spp., Papaver spp., Linum spp., süs bitkileri 1. önceliğe sahip: Galanthus spp., 2. önceliğe sahip: Fritillaria spp., Muscari spp., Tulipa spp., Dianthus spp., 3 önceliğe sahip: Allium spp., Ornithogalum spp., kültür bitkileri (yerel çeşitler) 1. önceliğe sahip: Pyrus communis, Prunus spp., 2 önceliğe sahip: Vitis vinifera, Olea europea, orman ağaçları 1. önceliğe sahip: Alnus glutinosa, Castanea sativa, Ceratonia siliqua, Fagus orientalis, Fraxinus ornus subsp. ornus, Laurus nobilis, Olea europea, Pinus brutia, Pinus nigra, Populus tremula, Pyrus eleagnifolia, Tilia rubra, Tilia tomentosa’yı floristik yapısı içinde barındırmaktadır (Kaya ve ark., 1997; Ural ve ark., 2005). Ayrıca, Hızal (2008)’ın yapmış olduğu “Kapıdağ Yarımadası Memeli (Mammalia) Faunası” isimli çalışmasının sonucunda Kapıdağ Yarımadası’nda 6 takım ve bu takımlara ait 32 türün tespit edildiği belirtilmiş ve ayrıca Türkiye’de 140 türün, Kıbrıs’ta ise 26 türün yaşadığı ifade edilerek, Kapıdağ Yarımadası’nın yüzölçümüne göre, yaşayan memeli türleri açısından zengin bir faunaya sahip olduğu vurgulanmıştır. Yazar bizim de çalışma alanımız olan yarımadanın bu açıdan da koruma faaliyetlerinin arttırılması, 63 mevcut amenajman planlarının yeniden gözden geçirilmesi ve yaban hayvanlarının yaşam ortamı isteklerine göre düzenlenmesi gerektiği yönünde gerekçe sunmuştur. Yukarıda bahsi geçen flora ve fauna zenginliğinin bekası için, Kapıdağ Yarımadası’nın gereken en uygun koruma statüsü içine ivedilikle alınması gerekmektedir. Halihazırda Kapıdağ Yarımadası’nda 1996 yılında 57 nolu gen koruma alanı (41 ha) ve 64 nolu gen koruma alanı (40,5 ha) olmak üzere iki adet kayın gen koruma alanı ayrılmıştır. Bu alanlara ek olarak, içerdikleri ekolojik ve floristik yapıları ve Sönmez (2006)’in de ifade ettiği üzere, Türkiye’nin büyük birlikler halindeki başlıca ıhlamur ormanını (Tilia tomentosa) bünyesinde barındırması nedeniyle ıhlamur meşcerelerinden; altı meşe türünü (Q. coccifera, Q. cerris, Q. frainetto, Q. infectoria, Q. petraea ve Q. robur) bünyesinde barındırması nedeniyle meşe meşcerelerinden ve yine son derece zengin bir odunsu ve otsu floraya sahip kestane meşcerelerinden de gen koruma alanlarının alınması gerek doğal yapının gerekse söz konusu türlerin orjinlerinin bekası için önem arz etmektedir. Ülkemizde maki vejetasyonu oldukça geniş sayılabilecek bir alanda yayılış göstermektedir. Özalp (2000)’nin “Sert Yapraklı Orman ve Maki” isimli makalesinde de ifade ettiği üzere; günümüz orman rejimi içindeki makilerle ilgili uygulamalarda, bilimsel bir yaklaşımdan söz edilemez. Söz konusu alanlar üzerinde gerçekleştirilen gerek traşlama kesimler yapılarak baltalık olarak kullanılması gerekse mevcut vejetasyonun tamamen ortadan kaldırılarak ağaçlandırılması varolan ekosistem için son derece katı bir uygulamadır. Maki vejetasyonunun flora ve fauna açısından tür ve süreç çeşitliliği açısından zengin olduğu, başka arazi kullanım şekillerine dönüştürülmesinden kaçınılması gerektiği Özalp (2000) , Özel ve ark. (2006) ve Kantarcı (2008) tarafından da vurgulanmaktadır. Ayrıca unutulmamalıdır ki yarımadada mevcut bulunan bu vejetasyon tipi kestane, kayın ve meşe alanlarının tahrip edilmesi sonucu meydana gelmiştir ve söz konusu tahribat ortadan kalktığında tekrar bir ormanlaşma sürecinin başlaması yüksek bir ihtimaldir. Bu nedenle çalışma alanımız olan Kapıdağ Yarımadası maki vejetasyonu içinde sığ topraklarda ve yüksek eğimli arazilerde yer alan zengin floristik içerikli fundalıkların tür çeşitliliğini koruma alanı olarak değerlendirilmelidir. Bütün bunların dışında Kapıdağ Yarımadası’nın, sahip olduğu özel iklimsel ve floristik yapısı nedeniyle klasik orman işletmeciliği anlayışından ziyade, fonksiyonel bakış açısıyla değerlendirilmesi, doğal, tarihi, kültürel ve sosyal değerlerinin ön plana çıkarılarak kontrollü ekoturizm faaliyetlerine yönelinmesi (Arslan, 2005; Serengil, 2001) yarımadayı ekoturizm açısından cazip hale getirirken aynı zamanda da doğa ile ilgili koruma faaliyetlerine de yeni bir boyut kazandırması açısından göz ardı edilemeyecek bir gerekliliktir. 64 ÖZET Bu çalışma Güney Marmara Bölgesi, Balıkesir İlinin Erdek İlçesi siyasi sınırları içinde yer alan Kapıdağ Yarımadası’nın fitososyolojik ve fitoekolojik yönden incelenmesini içermektedir. Yarımada 27o 53' 24.73'' batı boylamı ve 40o 27' 41.33'' kuzey enlemi arasında yer almaktadır. Yüzölçümü yaklaşık 300 kilometrekare olan bir “tombolo” oluşumudur. Yarımadanın kara ile birleştiği kıstağın doğu yanında Bandırma Körfezi, batı yanında ise Erdek Körfezi yer almaktadır. Kapıdağ Yarımadası’nın jeolojik yapısı üç ayrı litolojik birimden oluşmaktadır: • Permiyen öncesi yaşlı, ayırtlanmamış metamorfik karmaşık, • Paleosende granitoid magması ve • Güncel alüvyon çökeller. Granodiyoritik ve granitik türde bir sokulum olan ve Kapıdağ graniti olarak adlandırılan kütle Kapıdağ Yarımadası’nın %75’ini kaplamaktadır. Kapıdağ Yarımadası yağışlı Akdeniz biyoiklim katının serin değişkeninde yer almakta olup, oseyanik iklimin etkisine de açıktır. Yapılan çalışmalar sonucunda bölgede sekiz bitki birliği ve bu birliklere ait yedi alt birlik tespit edilmiştir. • • • • • • • • Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova Violo sieheanae – Fagetum orientalis ass. nova Carpino betuli – Castanetum sativae ass. nova Sambutesum nigrae subass. nova Tiletosum tomentosae subass. nova Carpinetosum betuli subass. nova Acero – Quercetum petraeae ass. nova Cerastio bannaticii – Quercetum frainetto ass. nova Crataego monogynae – Quercetum infectoriae ass. nova Vibirno – Arbutetum unedo ass. Nova Arbutesum unedo subass. nova Ericetosum arborae subass. nova Phillretosum latifoliae subass. nova Sytretosum officinale subass. nova Asphodelo aestivii – Sarcopoterietum spinosi ass. nova 65 Bu birliklerden Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova birliği Quercetalia(ea) Ilicis ordo ve sınıfına bağlı Quercion Ilicis alyansına dahil edilmiştir. Asphodelo aestivi – Sarcopoterietum spinosi ass. nova birliği CistoMicromerietalia(ea) sınıfı ve ordosu içine dahil edilmiştir. Diğer bütün birlikler ve bu birliklere ait alt birlikler ise Quercetea pubescentis sınıfı içinde yer alan Querco-Carpinetalia orientalis ordosuna bağlı Quercion frainetto alyansı içinde değerlendirilmiştir. 66 SUMMARY This study were within the boundaries of Province of Balıkesir and County of Erdek. The workspace is located South Marmara Region. It is reviewing the phytosociologic and phytoecologic of the Kapıdağ Peninsula. The area is remains between 27o 53' 24.73'' west longitude and 40o 27'41.33'' north latitude The peninsula is approximately 300 square kilometers. which is an the"tombolo" formation. There are two bays of the peninsula: Bandırma Bay in the East and Erdek Bay in the west. Geological structure of the Kapıdağ Peninsula consists of three lithologic units: • Permian pre-elderly, not separated metamorphic complex, • Granitoid magma in Paleocene and • Actual alluvial sediments The Kapıdağ Peninsula is located in the rainy Mediterranean biological climate layer and the area is affected by oceanic climate. Results of studies have been identified eight associations and seven subassociations are belonging to two of associations in the region. These are: • Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova • Violo sieheanae – Fagetum orientalis ass. nova • Carpino betuli – Castanetum sativae ass. nova Sambutesum nigrae subass. nova Tiletosum tomentosae subass. nova Carpinetosum betuli subass. nova • Acero – Quercetum petraeae ass. nova • Cerastio bannaticii – Quercetum frainetto ass. nova • Crataego monogynae – Quercetum infectoriae ass. nova • Vibirno – Arbutetum unedo ass. nova Arbutesum unedo subass. nova Ericetosum arborae subass. nova Phillretosum latifoliae subass. nova Sytretosum officinale subass. nova Asphodelo aestivii – Sarcopoterietum spinosi ass. nova Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova association belongs to Quercetalia(ea) ilicis class-ordo and Quersion ilicis alliance. Asphodelo aestivii – Sarcopoterietum spinosi ass. nova association belongs to Cisto-Micromerietalia(ea) class and ordo. All other associations belong to Quercetea pubescentis class, Querco-Carpinetalia orientalis ordo and Quercion frainetto alliance. 67 KAYNAKLAR DİZİNİ AKMAN, Y., BARBÉRO, M. et QUÉEZEL, P., 1979. Contribution A l’étude de la Végétation Foretiére d’Anatolie Méditerranéenne. Phytocoenologia. 5(2) 189-276, Stutgart-Lehre. Meseille. AKMAN, Y., BARBÉRO, M. et QUÉEZEL, P., 1979. Contribution A l’étude de la Végétation Foretiére d’Anatolie Méditerranéenne. Phytocoenologia. 5(3) 277-346, Stutgart-Lehre. Meseille. AKMAN, Y., 1990. İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim Metodları ve Türkiye İklimleri). Palme Kitabevi. Ankara. AKMAN, Y., 1999. İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim Metodları ve Türkiye İklimleri). Ankara. 350s. AKMAN, Y., 1995. Türkiye Orman Vejetasyonu. Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi. Ankara. AKMAN., Y. ve KETENOĞLU, O., 1992. Vejetasyon Ekolojisi ve Araştırma Metodları. Ankara Üniversitesi. Fen Fakültesi. Biyoloji Bölümü. Botanik Anabilim Dalı. Ankara, 271s. AKMAN, Y., KÜÇÜKÖDÜK, M., DÜZENLİ, S., Fizyolojisi, ISBN 975-97436-0-4, Ankara). TUĞ, G. N., 2001. Bitki AKSOY, R.,1998. Strain analysis of the Kapıdağı Peninsula shear zone in the Ocaklar Granitoid. NW Turkey: Tübitak, Turkish Journal of Earth Sciences. v.7. 79-85p. AKYOL, Y., 2009. Kıyı Ege’nin (Edremit Körfezi-Gökova Körfezi Arası) Vejetasyon Ekolojisi ve Biyolojik Çeşitliliğinin Yönetimi. Doktora Tezi. Ege Üniversitesi. Biyoloji Ana Bilim Dalı. İzmir. ALEMDAĞ, Ş. 1963: Tokat mıntıkasındaki Doğukayınında Bazı Artım ve Büyüme Münasebetleri ve Bu Ormanlara Uygulanacak İdare Müddeti. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları. Teknik Bülten Serisi No.12. Ankara. ANONİM, 1980. Marmara Havzası Toprakları. Topraksu Genel Müdürlüğü Yayınları. Raporlar Serisi: 91. Ankara. ANONİM, 1985. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları El Kitabı Dizisi:1 Kayın. Muhtelif Yayınlar Serisi: 42, Ankara. ANONİM, 1987. MTA Enstitüsü Yayınları. 1: 500 000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritasıİstanbul. Ankara ANONİM, 1993. Soil Survey Division Staff. Soil Survey Manual. Soil Conservation Service. U.S. Department of Agriculture Handbook 18. 68 ANONİM, 2002. Erdek Orman İşletme Şefliği Amenajman Planı. ANONİM, 2006a. Türkiye’nin Önemli Doğa Alanları. Cilt I, ISBN: 978-975-9801-3-1 (TK. No) / 978-975-9890-1-4-8 (I-C.). ANONİM, 2006b. Guidlines for Soil Description, Fourth Edition, Food and Agriculture Organization of The United Nations (FAO). Rome. ANONİM, 2007a. Understanding A Soil Analysis. AgSource Haris Laboratory Services. Technical Bulletins. ANONİM, 2007b. Explanation of Exchangeable Cation Analysis and Interpretation. Soil Survey in NSW. ANONİM, 2008. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Bandırma İstasyonu İklim Verileri. Ankara ANŞİN, R.,1983. Türkiye’nin Flora Bölgeleri ve Bu Bölgelerde Yayılan Asal Vejetasyon Tipleri. Karadeniz Üniversitesi Dergisi. Orman Fakültesi. Cilt: 6. Sayı: 2. Trabzon. 332-339s. ARSLAN, Y., 2005. Erdek ve Çevresinin Ekoturizm Açısından Değerlendirilmesi. Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Cilt:8. Sayı: 13., Balıkesir. ATALAY, İ. 1992: Kayın (Fagus orientalis Lipsky.) Ormanlarının Ekolojisi ve Tohum Transferi Yönünden Bölgelere Ayrılması. Orman Bakanlığı Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü Yayın No: 5. Ankara ATALAY, İ., SEZER, İ., ÇUKUR, H., 1998. Kızılçam (Pinus brutia Ten.)Ormanlarının Ekolojik Özellikleri ve Tohum Nakli Açısından Bölgelere Ayrılması. Orman Bakanlığı. Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü Yayın No: 6.İzmir. ATALAY, İ., 2002. Türkiye’nin Ekolojik Bölgeleri. Orman Bakanlığı yayınları No:163, ISBN: 975-8273-41-8. 1. Baskı. Meta Basımevi. Bornova, İzmir. ATAY, İ., 1987. Doğal Gençleştirme Yöntemleri I-II. İstanbul Üniversitesi Yayın No:3461. Fen Bilimleri Enstitüsü Yayın No:1. İstanbul. AYDINÖZÜ, D., 2007: Türkiye’de Gerçek Sıcaklıkların Dağılışı ve Bitki Örtüsü Arasındaki İlişkiler. Kastamonu Üniversitesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt: 15. No: 1. Mart 2007.: 353–372s Kastamonu. BAYTOP, A., 2004. Türkiye’de Botanik Tarihi Araştırmaları, TÜBİTAK Yayınları. Akademik Dizi : 3. ISBN 975-403-340-4, Ankara. BRAUN-BLANQUET, (J.), 1969. L’Ecole Phytosociologique. Zuricho-Montpelliéraine et la S.I.G.M.A. Comm. S.I.G.M.A., no 179 69 BREMNER, J., M., 1965. Total Nitrogen In ; Methods of Soil Analysis (Edit C. A. Black) Part 2. Amer. Soc. Of Agr. Inc. Publisher, Madison, Wisconsin. CULLEN, J., COODE, M.J.E., CHAMBERLAIN, D.F., MATTHEWS, V.A., KUBICHA, F.K., PARRIS, B.S., EDMANSON, J.R., 1998, Flora of Turkey and The East Aegan Islands (supplement), Volume Ten, Edinburgh. ÇEPEL, N., 1985. Toprak Fiziği. İstanbul Üniversitesi Yayın No:3313. Orman Fakültesi Yayın No: 374.İstanbul. ÇEPEL, N. ve ZECH, W. 1993: Antalya Bölgesindeki Bazı Kızılçam Meşcerelerinin Gelişimi ile Toprak ve Relief Özellikleri Arasındaki İlişkiler. T.C. Orman Bakanlığı. Uluslararası Kızılçam Sempozyumu (18–23 Ekim 1993-Marmaris) Bildirileri. Sayfa: 129–136. Ankara. ÇEPEL, N., 1995. Orman Ekolojisi. 4. baskı. İstanbul Üniversitesi Yayın No:3886. Orman Fakültesi Yayın No: 433.İstanbul. DAVIS, P.H., 1965-88. Flora of Turkey and East Aegean Islands. Edinburgh. DUMAN, H., 1985. Manisa Dağı (Spil Dağı) Milli Parkının Flora ve Vejetasyonu Üzerine Bir Çalışma. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara. EMBERGER, L., 1960. Les Végétaux Vasculaires, Fasicule I. Traité De Botanique Systématique. Masson et CIE. Paris. ERDEM, R., 1951. Türkiye’de Kestane ölümünün Sebepleri ve Savaş İmkanları. O.G. M. Yayın No: 102/11. Ankara. ERİNÇ, S., 1996. Klimatoloji ve Metodları. Yayın No: 276. Coğ. Dizi No: 1. İstanbul. 538s. ERKAL, C., 1996. Kapıdağ Yarımadası (Erdek) ve Çevresinin Makrofungusları Üzerine Taksonomik Araştırmalar. Yüksek Lisans Tezi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı. Balıkesir. GEMİCİ, Y., 1986. Sandıklı ve Dinar İlçeleri Arasında Kalan Akdağ ve Çevresinin Flora ve Vejetasyonu. Doktora tezi. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü. Bornova-İzmir. GEMİCİ, Y. ve SEÇMEN, Ö. 1990: Kuzey Anadolu Ormanları Üzerinde Ekolojik Gözlemler. Ege Coğrafya Dergisi, Sayı: 5, 94–109s, İzmir. GEMİCİ, Y., 1992. Bolkar Dağlarının (Orta Toroslar) Flora ve Vejetasyonu, Ege Üniversitesi Araştırma Fonu. Proje No: 1988/011. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Botanik Anabilim Dalı. Bornova-İzmir. 70 GEMİCİ, Y., ACAR, İ., GÖRK, G. ve LEBLEBİCİ, E., 1993. Contribution A'La' Etude de La Plore Du Kazdağ I. (Balıkesir) Journ. Fa. of Sc., E. Ü. B.. 15(2):1-16. İzmir. GEMİCİ, Y., 1999. Biyoçeşitlilik ve Bitki genetik Kaynakları (Ders Notları). Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü. Bornova-İzmir. GÖL, C., ÇELİK, N., ÇAKIR, M. ve GÜL, E., 2008: Türkmen Dağı (Evkondu Tepe) Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Ormanlarının Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. Seri: A. Sayı: 1. Sayfa: 48–60. Isparta. GÜLÇUR, F., 1974. Toprağın Fiziksel ve Kimyasal Analiz Metodları. İstanbul Üniversitesi Yayın No: 1970. Orman Fakültesi Yayın No: 201. İstanbul. GÜNER, A., ÖZHATAY, N., EKİM, T., BAŞER, K.H.C., 2000, Flora of Turkey and The East Aegan Islands (supplement 2), Volume Eleven, Edinburgh. GÜNGÖRDÜ, M.,1999. Marmara Bölgesinin Bitki Coğrafyası. İstanbul Üniversitesi Yayın No: 4176. Edebiyat Fakültesi Yayın No: 3416. ISBN: 975-404-536-4. İstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi. İstanbul. GÜRER, S., DÖNMEZ, R.E., 1986. Ağaçlandırma Mekanizasyonuna Giriş. Ağaçlandırma (Hazırlayan: İ. Özkahraman). Ankara. HIZAL, E., 2008. Kapıdağ Yarımadası Memeli (Mammalia) Faunası. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. Yıl: 2008 Cilt:10 Sayı:14. IUCN, 2001. IUCN Red List Categories. Version 3.1. Prepared by IUCN Species Survival Commission. Gland & Cambridge. JACKSON, M., 1958. Soil Chemical Analysis, Universty of Nebraska. Collage of Agricalture. Department of Agrinomy Lincoln. Nebrasca. KACAR, B., 1993. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri III.. Toprak Analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Eğitim Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayın No: 3. Bizim Büro Basımevi. Ankara. KANTARCI, M. D. 1976: Trakya Orman Mıntıkalarının Bölgesel Orman Yetişme Muhiti Özelliklerine Göre Doğal Ağaç ve Çalı Türleri ile Sınıflandırılması. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. Seri: A. Cilt: 26. Sayı: 2. İstanbul. KANTARCI, M. D., 1980. Belgrat Ormanı Toprak Tipleri ve Orman Yetiştirme Ortamı Birimlerinin Haritalanması Üzerine Araştırmalar. İ. Ü. Yayın No: 2636. Orman Fakültesi Yayın No: 275. İstanbul. KANTARCI, M. D., 1987. Toprak İlmi. İ. Ü. Yayın No : 3444. Orman Fak. Yayın No: 387. İstanbul 71 KANTARCI, M. D., 2005. Orman Ekosistemleri Bilgisi. İ. Ü. Yayın No: 4594. Orman Fakültesi Yayın No: 488. İstanbul. KANTARCI, M. D. 2008: Türkiye’de Çalılaştırılmış Ormanlar Sorununa (Maki, Frigana, Garig, Fundalıklar, Meşe Çalılıkları vd.) Ekoloji Açısından Bakış. Türkiye Ormancılar Derneği. Eğitim Dizisi: 5. Ankara. KAVGACI A. ve ÖZALP, G, 2006. Ekosistem Yönetiminde Bitki Sosyolojisinin Yeri ve Önemi. Batı Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü Dergisi. Çevre ve Orman Bakanlığı Yayın No: 319. Müdürlük yayın No: 034. Sayı: 7. ISSN: 13008579. KAYA, Z., KÜN, E., GÜNER, A., 1997. Türkiye Genetik Çeşitliliğinin Yerinde (in situ) Korunması Ulusal Planı, Çevre Bakanlığı, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Orman Bakanlığı, Ankara KILCI, M., SAYMAN, M. ve AKBİN, G., 2003. Orman Ekosistemi ve Toprak Etüdü. Orman Bak. Yayın No: 187. İzmir Orman Toprak Lab. Yayın No:17. İzmir. KILINÇ, M., 2005. Bitki Sosyolojisi (Vejetasyon Bilimi), Palme Yayınları: 324, ISBN: 975-8982-28-1, Ankara. KOÇ, T., 2001. Kapıdağ’da Çevre Sorunları ve Bekleyen Tehlikeler. Orman Mühendisliği Dergisi. Yıl:38. Sayı:9. Ankara. 25-31s. KOSTANTINIDIS, P., TSIOURLIS, G., XOFIS, P. and BUCLEY, P., 2007.Taxonomy and Ecology of Castanea sativa Mill. Forest in Greece. Plant Ecology. DOI 10.1007/s11258-9323-8. MAYER, H. ve AKSOY, H, 1998. Türkiye Ormanları. T.C. Orman Bakanlığı Batı Karadeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. ISSN: 975-7829-56-0, ODC:188. Muhtelif Yayın No: 1. Bolu. NEYİŞÇİ, T., 1987: Kızılçamın Ekolojisi. Kızılçam. El Kitabı Dizisi: 2. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları. Muhtelif Yayınlar Serisi: 52. Ankara. ÖVÜNÇ, A., 1996, Karadağ’ın (Karacabey/Bursa) Florası. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı. Bornova-İzmir. ÖZALP, G., 2000, Sert Yapraklı Ormanlar ve Maki. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. Seri:A. Cilt:52. Sayı:2. ISSN 0535-8418. İstanbul. ÖZEL, N, 1996. Beşparmak Dağları ve Dilek Yarımadası Milli Parkı Bitki Örtüsü Üzerine Araştırmalar. Teknik Bülten NO: 1. Orm. Bkn. Yayın No: 021. Enst. Müd. Yayın No: 1. ISSN 1300-9508. Ege Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. İzmir. ÖZEL, N., 1999. Kaz Dağları Orman Vejetasyonu Üzerine Fitososyolojik ve Fitoekolojik Araştırmalar. Teknik Bülten No: 11. T.C. Orman Bakanlığı Ege Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. İzmir. 72 ÖZEL, N., ALBAYRAK AKBİN, N., ALTUN, N., ÖNER, H., H. ve AKBİN, G., 2006. Ege bölgesi Maki Alanlarında Bitki Toplumları ile Yetişme Ortamları Arasındaki İlişkiler. Teknik Bülten No: 31, T.C. Orman Bakanlığı Ege Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. İzmir. ÖZEN, F., 1993. Alaçam-Gerze ve Boyabat-Durağan Arasında Kalan Bölgenin Vejetasyonu Üzerinde Floristik Fitosoyolojik ve Ekolojik Bir Araştırma. Doktora Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Samsun. ÖZEN, F. ve KILINÇ, M., 2002. The Flora and Vegetation of Kunduz Forest (Vezirköprü/Samsun). Turk J Bot. 26 (2002) 371-393. TÜBİTAK. ÖZPAY, Z., 1999. Bolu Ayıkkaya Bölgesi Güzören Havzasın’da Değişik Yükseltilerdeki Yetişme Ortamlarında Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.)’na Eşlik Eden Floranın Tesbiti. ODC : 17-182.49, ISSN: 1301-2207, Orm. Bkn. Yay. No: 066, Müd. Yay. No: 05. Teknik Bülten No: 3, T.C. Orman Bakanlığı Batı Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. Bolu. ÖZTÜRK M., SEÇMEN Ö., 1992. Bitki Ekolojisi, Ege Ünv. Fen Fak. Biyoloji Bölümü Botanik Anabilim Dalı, EÜ. F.F Yay: Yayın No: 141, Bornova- İzmir. SAATÇİOĞLU, F., 1969: Silvikültür I (Silvikültürün Biyolojik Esasları ve Prensipleri). İstanbul Üniversitesi Yayın No:1429 Orman Fakültesi Yayın No: 138, İstanbul. SERENGİL, M., 2001. Ekolojik Turizm ve Kapıdağ. Orman Mühendisliği Dergisi. Yıl:38. Sayı:9. Ankara. 4-8s. SÖNMEZ, S., 2001. Kapıdağ Yarımadası’ndaki Orman Mühendisliği Dergisi. Yıl:38. Sayı:9. Ankara. 11-17s. Ekosistemi. Orman SÖNMEZ, S. 2005. Balıkesir İlinin Vejetasyon Formasyonları. Balıkesir 2005 Sempozyumu Tebliğler Kitabı. Coğrafya Bilim Dalı Tebliğleri. 77–98s. Balıkesir. SÖNMEZ, S., 2005. Kurtçalı Tepe (Balıkesir) Ağaçlandırma Sahasında Vejetasyonun Süksesyonel Değişimi ve Floristik Gözlemler. Çev-Kor Ekoloji Dergisi. Çevre Koruma ve Araştırmaları Vakfı Yayınları. Cilt:14. No:57. 1-12s. SÖNMEZ, S., 2006. Botanik Turizmi Potansiyeli Bakımından Balıkesir İli. II. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, 20-22 Nisan 2006. Balıkesir. ŞIK, L., 1992. Yunt Dağı (Manisa) Flora ve Vejetasyonu. Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı. İzmir. ŞIK, L. ve GEMİCİ, Y., 1994: Batı Anadolu’da Maki ve Frigana Vejetasyonunda Kayaca Bağlı Değişimler Üzerine Gözlemler. Türk Botanik Dergisi. Cilt: 18, Sayı: 2. 73–88s. Ankara. TAŞTÜNER, A., 1993. Kapıdağ Yarımadası’nın Bitki Örtüsü. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkiye Coğrafyası Anabilim Dalı. İstanbul. 73 TOSUN, S., KARADAĞ, M., ÖZPAY.,Z. ve COŞGUN, S., 1999. Anadolu Kestanesi (Castanea sativa Mill.) Yayılışı, Silvikültürel Çzellikleri ve Ekolojik İstekleri, Botanik Özellikleri ve Islah Çalışmaları, T.C. Orman Bakanlığı Batı Karadeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Araştırma Dergisi, ISSN: 1302-017x. Orman Bakanlığı Yayın No: 069. Müdürlük Yayın No: 09. S: 43-64. Bolu. TSIOURILIS, G., KONSTANTINIDIS, P. and XAOFIS, P., 2007. Taxonomy and Ecology of Phryganic Communites with Sarcopoterium Plant Sciences, Volume 55. Number 1/27. URAL, E., EKİM, T., DEMİRSOY, A., 2005. Türkiye’nin Biyolojik Zenginlikleri. Türkiye Çevre Vakfı Yayını. TÇV Yayın No: 170. Ankara. USLU, T., 1985. Aydın’ın Batısında Küçük ve Büyük Menderes Arasında Kalan Bölge Vejetasyonunun Bitki Ekolojisi ve Sosyolojisi Yönünden Araştırılması. Gazi Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi. Yayın No: 8. Ankara. VILLEE, C., A., 1981. Genel Biyoloji (çev. N. Şişli, V. Bozcuk, S. Bozcuk, A. Boşgelmez). MEGS Bakanlığı. Bilim ve Kültür Eserleri Dizisi. No: 8. WEBER, H. E., MORAVEC, J. & THEURILLAT, J. P., 2000. International Code of Phytosociological Nomenclature, 3 rd. Edition. Journal of Vegetation Science II: 789-768, IAVE. Opulus Pres Uppsala. Printed in Sweden. YALTIRIK, F.; 1984. Türkiye Meşeleri Teşhis Kılavuzu. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Genel Müdürlüğü Yayını. İstanbul. YARCI, C., 1991. Demirköy (Kırklareli) ve Civarının Flora ve Vejetasyonu. Doktora Tezi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı. İzmir. YARCI, C., 2000, Demirköy (Istıranca Dağları/Trakya Bölgesi) ve Civarının Orman Vejetasyonu. Çev-Kor Ekoloji Çevre Dergisi, Çevre Koruma ve Araştırma Vakfı Yayınları. Cilt:9. Sayı:35. 13-18s. YARCI, C., 2002. Istıranca Dağları’ndan (Trakya Bölgesi) İki Yeni Birlik: Carpino betuli-Fagetum orientalis Yarcı ass. nov. Ve Querco cerridis-Carpinetum orientalis Yarcı ass. nov., Ekoloji ve Çevre Dergisi. Çevre Koruma ve Araştırma Vakfı Yayınları. Ocak-Şubat-Mart. Cilt:11. Sayı:42. 1-7s. ZECH, W. ve ÇEPEL, N. 1972: Güney Anadolu’da Pinus brutia Meşcerelerinin Gelişimi ile Toprak ve Relief Özellikleri Arasındaki İlişkiler. İstanbul Üniversitesi Yayın No: 1753. Orman Fakültesi Yayın No: 191. İstanbul. 74 EKLER Ek 1. Kapıdağ Yarımadası’nda alınan örnek alanların lokaliteleri Örnek Alan no Enlem Boylam Yükseklik Habitat Kp 1 : 35T 564775 - 4484363, 170 m Çalılık (Arbutus unedo), 12.08.2006 Kp 2: 35T 573157 - 4485241, 90 m Çalılık (Erica arborea), 12.08.2006 Kp 3: 35T 566138 - 4480373, 290 m Castanea sativa ormanı, 12.08.2006 Kp 4: 35T 565950 - 4480512, 280 m Fagus orientalis ormanı, 13.08 2006 Kp 5: 35T 563224 - 4480153, 440 m Fagus orientalis ormanı, 13.08 2006 Kp 6: Alınamadı 375 m Quercus petraea ormanı, 13.08.2006 Kp 7: 35T 570561 - 4478600, 590 m Fagus orientalis ormanı, 14.08.2006 Kp 8: 35T 569340 - 4479152, 620 m Fagus orientalis ormanı, 14.08.2006 Kp 9: 35T 569375 - 4478334, 660 m Fagus orientalis ormanı, 14.08.2006 Kp 10: 35T 569284 - 4481300, 350 m Fagus orientalis ormanı, 14.08.2006 Kp 11: 35T 576221 - 4478274, 300 m Castanea sativa ormanı, 15.08.2006 Kp 12: 35T 578640 - 4477649, 380 m Castanea sativa ormanı, 15.08.2006 Kp 13: 35T 575099 - 4482627, 470 m Fagus orientalis ormanı, 15.08.2006 Kp 14: 35T 576092 - 4480251, 260 m Carpinus betulus ormanı, 15.08.2006 Kp 15: 35T 579726 - 4474345, 15 m Çalılık (Erica arborea) 16.08.2006 Kp 16: 35T 585277 - 4478392, 72 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 16.08.2006 Kp 17: 35T 569165 - 4476658, 320 m Çalılık (Quercus coccifera), 17.04.2007 Kp 18: 35T 569397 - 4476306, 273 m Çalılık (Phillyrea latifolia), 17.04.2007 Kp 19: 35T 570079 - 4476652, 495 m Çalılık (Crataegus monogyna), 17.04.2007 Kp 20: 35T 570528 - 4477139, 550 m Quercus infectoria ormanı, 17.04.2007 Kp 21: 35T 570589 - 4477347, 540 m Quercus infectoria ormanı, 17.04.2007 Kp 22: 35T 576579 - 4472325, 80 m Çalılık (Quercus coccifera), 18.04.2008 Kp 23: 35T 580504 - 4474774, 90 m Çalılık (Erica arborea ), 18.04.2008 Kp 24: 35T 585535 - 4478333, 50 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 18.04.2008 Kp 25: 35T 586012 - 4478407, 30 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 18.04.2008 Kp 26: 35T 586944 - 4481176, 140 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 18.04.2008 Kp 27: 35T 584662 - 4481756, 112 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 18.04.2008 Kp 28: 35T 565285 - 4477392, 225 m Çalılık (Phillyrea latifolia), 19.04.2007 Kp 29: 35T 566234 - 4477675, 215 m Castanea sativa ormanı, 19.04.2007 Kp 30: 35T 569133 - 4476639, 358 m Çalılık (Sytrax officinalis), 19.04.2007 75 Örnek Alan no Enlem Boylam Yükseklik Habitat Kp 31: 35T 571112 - 4477842, 560 m Quercus frainetto ormanı, 20.04.2007 Kp 32: 35T 570940 - 4478072, 549 m Fagus orientalis ormanı, 20.04.2007 Kp 33. 35T 569532 - 4480006, 650 m Fagus orientalis ormanı, 20.04.2007 Kp 34. 35T 569349 - 4476211, 220 m Çalılık (Arbutus unedo), 29.05.2007 Kp 35: 35T 570081 - 4477065, 482 m Quercus infectoria ormanı, 29.05.2007 Kp 36: 35T 568030 - 4478495, 368 m Quercus petraea ormanı, 29.05.2007 Kp 37: 35T 567840 - 4478563, 295 m Quercus petraea ormanı, 29.05.2007 Kp 38: 35T 560965 - 4478789, 63 m Çalılık (Erica arborea ), 30.05.2007 Kp 39: 35T 558028 - 4483502, 22 m Frigana (Centaurea spinosa), 30.05.2007 Kp 40: 35T 561263 , 4485535, 81 m Çalılık (Phillyrea latifolia), 30.05.2007 Kp 41: 35T 564294 - 4484609, 119 m Çalılık (Erica arborea ), 30.05.2007 Kp 42: 35T 568748 - 4485426, 52 m Çalılık (Erica arborea ), 30.05.2007 Kp 43: 35T 582054 - 4480503, 14 m Alnus glutinosa topluluğu, 01.06.2007 Kp 44: 35T 579248 - 4482677, 138 m Çalılık (Arbutus unedo), 01.06.2007 Kp 45: 35T 578632 - 4483132, 140 m Tilia tomentosa topluluğu, 01.06.2007 Kp 46: 35T 571441 - 4485161, 48 m Çalılık (Erica arborea ), 01.06.2007 Kp 47: 35T 570609 - 4477352, 420 m Quercus petraea ormanı, 02.06.2007 Kp 48: 35T 571161 - 4477544, 494 m Carpinus betulus topluluğu, 02.06.2007 Kp 49: 35T 572189 - 4479506, 330 m Fagus orientalis ormanı, 02.06.2007 Kp 50: 35T 565129 - 4480216, 297 m Quercus infectoria ormanı, 31.07.2007 Kp 51: 35T 565203 - 4479679, 340 m Quercus infectoria ormanı, 31.07.2007 Kp 52: 35T 565172 - 4479593, 339 m Fagus orientalis ormanı, 31.07.2007 Kp 53: 35T 565141 - 4479791, 320 m Fagus orientalis ormanı, 31.07.2007 Kp 54: 35T 565323 - 4480047, 310 m Castanea sativa ormanı, 31.07.2007 Kp 55: 35T 565444 - 4480291, 280 m Castanea sativa ormanı, 01.08.2007 Kp 56: 35T 565513 - 4480345, 272 m Castanea sativa ormanı, 01.08.2007 Kp 57: 35T 565832 - 4480673, 262 m Çalılık (Arbutus unedo), 01.08.2007 Kp 58: 35T 566228 - 4880478, 301 m Castanea sativa ormanı, 01.08.2007 Kp 59: Alınamadı 392 m Fagus orientalis ormanı, 01.08.2007 Kp 60: 35T 567421 - 4479845, 419 m Fagus orientalis ormanı, 02.08.2007 Kp 61: 35T 568192 - 4480277, 530 m Fagus orientalis ormanı, 02.08.2007 Kp 62: 35T 568426 - 4479841, 450 m Acer pseudoplatonoides topluluğu, 02.08.2007 Kp 63: 35T 569702 - 4479226, 510 m Fagus orientalis ormanı, 02.08.2007 Kp 64: 35T 569705 - 4479186, 472 m Fagus orientalis ormanı, 02.08.2007 76 Örnek Alan no Enlem Boylam Yükseklik Habitat Kp 65: 35T 564634 - 4478628, 191 m Çalılık (Arbutus unedo), 03.08.2007 Kp 66: 35T 565062 - 4479957, 328 m Corylus avellana topluluğu, 03.08.2007 Kp 67: 35T 564658 - 4480262, 322 m Çalılık (Erica arborea ), 03.08.2007 Kp 68: 35T 571605 - 4481410, 475 m Carpinus betulus topluluğu, 24.04.2008 Kp 69: 35T 572032 - 4479379, 455 m Quercus frainetto ormanı, 24.04.2008 Kp 70: 35T 563570 - 4479403, 120 m Çalılık (Erica arborea ), 25.04.2008 Kp 71: 35T 560425 - 4479472, 21 m Çalılık (Erica arborea ), 25.04.2008 Kp 72: 35T 561334 - 4485316, 30 m Çalılık (Quercus coccifera), 25.04.2008 Kp 73: 35T 575203 - 4480977, 320 m Tilia argentea topluluğu, 26.04.2008 Kp 74: 35T 575045 - 4481138, 320 m Castanea sativa ormanı, 26.04.2008 Kp 75: 35T 575353 - 4481625, 310 m Tilia tomentosa topluluğu, 26.04.2008 Kp 76: 35T 580978 - 4481065, 180 m Çalılık (Sytrax officinalis), 27.04.2008 Kp 77: 35T 580837 - 4481091, 350 m Çalılık (Erica arborea ), 27.04.2008 Kp 78: 35T 583113 - 4480944, 90 m Pinus brutia ormanı, 27.04.2008 Kp 79: 35T 582537 - 4481068, 10 m Pinus brutia ormanı, 27.04.2008 Kp 80: 35T 581124 - 4475371, 5m Frigana (Lavandula stoeachys), 28.04.2008 Kp 81: 35T 585874 - 4478424, 44 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 28.04.2008 Kp 82: 35T 586044 - 4478730, 10 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 28.04.2008 Kp 83: 35T 575873 - 4482496, 202 m Tilia tomentosa topluluğu, 27.05.2008 Kp 84: 35T 575690 - 4482370, 232 m Tilia tomentosa topluluğu, 27.05.2008 Kp 85: 35T 576048 - 4479622, 260 m Fagus orientalis ormanı, 27.05.2008 Kp 86: 35T 576051 - 4478386, 290 m Castanea sativa ormanı, 27.05.2008 Kp 87: 35T 573556 4479566, 612 m Tilia tomentosa topluluğu, 28.05.2008 Kp 88: 35T 577295 - 4478045, 210 m Castanea sativa ormanı, 28.05.2008 Kp 89: 35T 582279 - 4479356, 120 m Pinus brutia ormanı, 29.05.2008 Kp 90: 35T 582148 - 4479658, 132 m Pinus brutia ormanı, 29.05.2008 Kp 91: 35T 583007 - 4480918, 89 m Pinus brutia ormanı, , 29.05.2008 Kp 92: 35T 581724 - 4481079, 49 m Pinus brutia ormanı, 29.05.2008 Kp 93: 35T 575000 - 4472851, 82 m Çalılık (Quercus coccifera), 29.05.2008 Kp 94: 35T 585465 - 4482311, 49 m Frigana, (Sarcopoterium spinosum), 30.05.2008 Kp 95: 35T 576582 - 4477328, 417 m Castanea sativa ormanı, 23.09.2008 Kp 96: 35T 577348 - 4479244, 212 m Quercus frainetto ormanı, 23.09.2008 Kp 97: 35T 578179 - 4479222, 270 m Quercus petraea ormanı, 23.09.2008 Kp 98: 35T 574992 - 4480644, 412 m Quercus petraea ormanı, 24.09.2008 77 Örnek Alan no Enlem Boylam Yükseklik Habitat Kp 99: 35T 573453 - 4480252, 420 m Castanea sativa ormanı, 24.09.2008 Kp 100: 35T 575473 - 4479359, 362 m Castanea sativa ormanı, 24.09.2008 Kp 101: 35T 564729 - 4482025, 361 m Çalılık (Arbutus unedo), 25.09.2008 Kp 102: 35T 563657 - 4480512, 418 m Populus tremula topluluğu, 25.09.2008 Kp 103: 35T 570021 - 4482819, 222 m Populus tremula topluluğu, 22.07.2009 Ek 2. Roso caninae - Pinetum brutiae ass. nova genel görünüş 78 Ek 3. Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova, holotip: 78 nolu örnek alan Örnek Alan No Alan (m2) Yükseklik (m) Bakı Eğim (%) Anakaya Vejetasyon Örtüsü (%) Vejetasyon Yüksekliği (m) 78 79 89 90 91 92 . 1000 1000 1000 1000 1000 1000 B 90 10 120 132 89 49 U GB KD GD Düz K KD L 10 10 15 1 45 3 U Klv. Tzt. Grd. Kmt. Krç. Kmt. F. N 75 70 50 65 100 100 U 13 13 10 8 12 6 Ş Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri Pinus brutia 54 Rosa canina '+1 Stachys byzantina +2 Misopates orontium +1 Lathyrus bithynica . Quercion frainetto Karakteristikleri Achillea grandiflora '+1 Mespilus germanica . Carpino -Acerion Karakteristikleri Quercus petraea subsp. iberica . Querco-Carpinetalia orientalis Karakteristikleri Fraxinus ornus . Smilax excelsa . Quercetea pubescentis Karakteristikler Sytrax officinalis 12 Campanula lyrata '+1 Tamus communis . Crataegus monogyna . Coronilla varia '+1 Pyrus amgydaliformis . Filipendula vulgaris . Carex sylvatica subsp sylvatica . Ilex aquifolium . Sorbus torminalis . Viola sieheana . Populus tremula . Fagetalia sylvaticae Karakteristikleri Festuca sylvatica '+1 Rhodendro-Fagetalia orientalis Karakteristikleri Hypericum calycinum +2 79 34 +2 . '+1 43 '+1 +2 . . 43 '+1 +2 . . 43 . . . . 55 . . . . 6 4 3 1 1 . . . . . '+1 . . . 1 . 1 12 . . . '+1 2 +1 . . . . . . . . 1 +1 1 . +2 . . . . . . . . . +2 '+1 . . . '+1 +1 . . . . . 23 '+1 '+1 '+1 . . . +1 . . . . 33 . '+1 '+1 . . . . '+1 +2 '+1 . 12 '+1 '+1 . . . . . . . . +1 +2 '+1 '+1 '+1 '+1 6 . . . '+1 . 2 5 4 4 2 1 1 1 1 1 1 1 1 Örnek Alan No 78 Quercion Ilicis Karakteristikleri Quercus coccifera +2 Rubia peregrina . Oleo - Ceratonion Karakteristikleri Ceratonia siliqua . Quercetalia(ea) Ilicis Karakteristikleri Pistacia terebinthus subsp. palaestina 23 Phillyrea latifolia '+1 Asparagus acutifolius +2 Arbutus unedo 12 Ruscus aculeatus 12 Olea europaea +1 Juniperus oxycedrus . Lonicera etrusca . Laurus nobilis . Viburnum lantana . Querco-Fagea Karakteristikleri Vicia cracca '+1 Pteridium aquilinum +2 Cerasus avium 22 Hedera helix . Cisto-Micromerietalia(ea) Karakteristikleri Erica arborea '+1 Cistus creticus 12 Asphodelus aestivus +2 Lavandula stoeachys '+1 Sarcopoterium spinosum 12 Cistus salviifolius '+1 Cayicotome villosa '+1 Origanum vulgare subsp. hirtum +2 Spartium junceum 12 Micromeria juliana '+1 Calycotome spinosa . Eşlik Eden Türler Dactylis glomerata '+1 Trifolium campestre '+1 Asplenium adiantum-nigrum '+1 Geranium dissectum '+1 Quercus sp. 22 Geranium tuberosum . Avena barbata . 80 79 89 90 91 92 . +2 '+1 . . '+1 . +2 '+1 . 4 '+1 3 12 . . . . 1 23 23 22 +2 22 . 12 '+1 +1 . 12 '+1 '+1 . . . . . . . '+1 12 '+1 '+1 '+1 . '+1 . . . +2 23 +2 23 +2 '+1 . '+1 . 34 +2 '+1 '+1 '+1 '+1 . . . . . 6 6 6 5 5 2 2 2 1 1 . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . . '+1 . . . . 2 2 1 1 33 . 12 '+1 . 12 . . . . . '+1 +1 . '+1 '+1 . '+2 +2 . . . 23 '+1 . . '+1 . . . . . . 44 . . . . . . . . . . 12 +2 '+1 . . . . . +2 . +2 6 4 3 3 3 2 2 2 2 1 1 '+1 . . '+1 . '+1 . '+1 '+1 . . . '+1 +1 '+1 '+1 '+1 '+1 . '+1 '+1 . . '+1 . '+1 . . '+1 '+1 . . +2 . '+1 5 4 3 3 3 3 3 Örnek Alan No Briza maxima Cynosurus echinatus Trifolium angustifolium Trifolium tomentosum Logfia arvensis Pilosella ploselloides subsp. megalomastix Rumex pulcher Rubus discolor 78 79 . . . . . . . . . . . . . . . . 89 '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 +1 '+1 '+1 90 '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 +1 '+1 . 91 . . . . . . . '+1 92 '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 +1 '+1 '+1 . 3 3 3 3 3 3 3 3 İki tekerrürlü eşlik eden türler Leontodon tuberosus (78:+1), (79:+1); Tamus communis subsp communis (78:+1), (79:+1);Tordylium apulum (78:+1), (79:+1); Foeniculum vulgare (78:+1), (79:+1);Torilis arvensis (79:+1), (90:+1); Bellis perennis (89:+1), (90:+1);Carduus pycnocephalus (89:+1), (90:+1); Carum carvi (89:+1), (90:+1); Eryngium campestre (89:+1), (90:+1); Gaudinia fragilis (89:+1), (90:+1); Hedypnois cretica (89:+1), (90:+1); Hirschfeldia incana (89:+1), (90:+1); Linum strictum var. spicatum (89:+1), (90:+1); Pallenis spinosa (89:+1), (90:+1); Poa pratensis (89:+1), (90:+1); Turgenia latifolia (89:+1), (90:+1); Phleum subulatum (89:+1), (90:+1); Echium plantagineum (89:+1), (90:+1); Anthemis tinctoria (89:+1), (92:+1); Bellardia trixago (89:+1), (92:+1); Petrorhargia velutina (89:+1), (92:+1); Picnomon acarna (89:+1), (92:+1); Salvia sp. (90:+1), (92:+1); Crepis foemina (90:+1), (92:+1). Tek tekerrürlü eşlik eden türler Cephalantera longifolia (78:+1), Moenchia mantica subsp. mantica (78:+1), Crepis sp. (78:+1), Luzula sylvatica (78:+1), Heracleum sphondylium subsp. ternatum (78:+1), Miyosotis ramosissimum (78:+1), Muscari comosum (78:+1), Pisum sativum subsp. elatius var. elatus (78:+1), Sanguisorba minor subsp. lasicarpa (78:+1), Scrophularia scropolii (78:+1), Briza media (79:+1), Inula britannica (79:+1), Marrubium vulgare (79:+1), Linaria pelisseriana (79:+1), Lonicera caprifolium (79:+1), Anthriscus caucalis (79:+1), Aegilops triuncilata (89:+1), Asteriscus aquaticus (89:+1), Carthamus lanatus (89:+1), Caucalis platycarpos (89:+1), Cerastium dichotomum (89:+1), Cichorium intybus (89:+1), Crepis sancta (89:+1), Euphorbia amgydaliformis (89:+1), Hordeum bulbosum (89:+1), Hymenocarpus circinnatus (89:+1), Oenanthe silaifolia (89:+1), Ornithopus compressus (89:+1), Prunus spinosa (89:+1), Lolium temulentum var. temulentum (89:+1), Quercus petraea (89:+1), Thymus longicaulis var. subisophyllus (89:+1), Thymus pulvinatus (89:+1), Torillis arvensis subsp. purpurea (89:+1), Trifolium hirtum (89:+1), Urospermum picroides (89:+1), Anthemis cotula (90:+1), Anthemis tinctoria subsp. pallida (90:+1), Campanula persiciifolia (90:+1), Cerastium anomalum (90:+1), Crepis reuterana subsp. reuterana (90:+1), Holosteum umbellatum (90:+1), Rhagadiolus stellatus (90:+1), Rubus idaeus (90:+1), Sherardia arvensis (90:+1), Sisymbrium orientale (90:+1), Tolpis virgata (90:+1), Poa bulbosa (90:+1), Sorbus acuparia (91:+1), Lathyrus sativus (92:+1), Trifolium repens (92:+1), Centaurea virgata (92:+1), Stachys thirkei (92:+1), Cynodon dactylon (92:+1), Dorycnium pentaphyllum (92:+1). 81 Ek 4. Roso caninae – Pinetum brutiae ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Organik -3 CaCO3 ECx10 (%) (mmhos/cm) pH MAKRO ELEMENTLER Mutlak Fizyolojik İskelet Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) TOPRAK TÜRÜ Madde N P K Ca Mg Na Derinlik Derinlik Miktarı (%) (%) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (cm) (cm) (%) P78 0-9 46,48 8,24 45,28 Balçık 0,24 0,156 6,61 2,688 0,152 0,83 47,8 3500 328 86,7 P78 9-21 52,48 10,24 37,28 Balçık Eseri 0,121 6,68 1,440 0,115 0,24 32,5 2800 292 98,4 100+ 120+ 10 P78 21-50 48,48 11,24 40,28 Balçık Eseri 0,099 6,79 0,953 0,082 0,33 29,1 3000 324 81,0 5 P78 50-100+ 50,48 9,24 40,28 Balçık Eseri 0,101 6,90 0,290 0,023 Eseri 29,1 3200 364 75,5 35 P79 0-14 27,48 20,24 52,28 Toz Balçığı 0,08 0,409 6,66 3,891 0,238 0,16 74,6 1786 1050 239,4 P79 14-43 25,48 24,24 50,28 Toz Balçığı Eseri 0,444 6,96 1,428 0,127 Eseri 56,2 650 1330 195,9 P79 43-90 27,48 30,24 42,28 Killi Balçık 0,08 0,513 7,10 1,007 0,083 " 29,1 330 1740 220,4 Anakaya 1 Kollüviyal 1 90 120+ 5 Toztaşı 7 89 0-9 62,00 12,80 25,20 Kumlu Balçık 0,32 0,306 5,85 7,913 0,275 16,07 95,2 1900 291 70,2 89 9-42 53,00 15,80 31,20 Kumlu Balçık 0,64 0,149 5,65 0,971 0,121 9,84 32,5 930 505 92,4 89 42-85 58,00 10,80 31,20 Kumlu Balçık 0,48 0,133 5,53 0,799 0,053 15,58 29,1 660 420 98,4 90 0-12 48,00 13,80 38,20 Balçık 0,40 0,129 5,70 4,428 0,277 3,85 51,9 1800 415 24,3 12 120+ 25 Kumtaşı 91 0-15 40,64 16,72 42,64 Balçık 4,37 0,382 7,31 5,693 0,173 0,77 69,8 4267 400 59,9 24 120+ 2 Kireçli Kumtaşı 91 15-24 48,64 8,72 42,64 Balçık 13,82 0,279 7,87 2,047 0,166 2,85 43,8 4465 291 36,6 92 0-12 42,00 16,80 41,20 Balçık 0,56 0,304 6,77 4,405 0,230 1,88 47,8 2481 485 40,6 30 120+ 92 12-30 52,00 15,80 32,20 Balçık 0,40 0,230 6,70 1,150 0,180 0,82 39,9 1488 660 75,6 Profil No. P78 P79 P89 P90 P91 P92 Yüzeysel Yüzeysel Kaya (%) 10 _ _ _ 0,5 _ Taşlılık (%) _ _ _ _ _ _ 10 85 120+ _ 15 1 70 Arazi Yüzü Şekli Drenaj Bakı İyi Orta İyi Orta İyi İyi GB KD GD Düz K KD 82 Eğim (%) 10 10 15 1 45 3 Rakım (m) 90 10 120 132 89 49 Granodiorit _ Üst Yamaç Alt Yamaç Üst Yamaç Tepe Orta Yamaç Orta Yamaç Fillat Ek 5. Violo sieheanae - Fagetum orientalis ass. nova genel görünüş 83 Ek 6. Violo sieheanae - Fagetum orientalis ass. nova, Holotip: 8 nolu örnek alan Örnek Alan No Alan (m2) Yükseklik (m) Bakı Eğim (%) Anakaya Vejetasyon Örtüsü (%) Vejetasyon Yüksekliği (m) Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri Fagus orientalis Viola sieheana Campanula persiciifolia Galium elongatum Humulus lupulus Paeonia peregrina Solidago virgourea Tripleospermum rosellum Verbascum aschersonii Quercion frainetto Karakteristikleri Castanea sativa Mespilus germanica Achillea grandiflora Chamaecytisus austriacus Chamaecytisus hirsutus Quercus cerris Quercus frainetto Tilia tomentosa Carpino - Acerion Karakteristikleri Carpinus betulus Helleborus orientalis Quercus petraea subsp. iberica Pino- cistion laurifolii Karakteristikleri Genista lydia 4 7 8 9 10 1000 1000 1000 1000 1000 280 590 620 660 350 K K GD GD GD 130 60 60 5 20 G. Tzt. Tzt. Tzt. Klv. 80 90 90 95 85 24 20 30 20/8 24 13 1000 470 KB 70 G. 90 22 32 1000 549 KD 70 Tzt. 80 14 33 1000 650 KB 20 Kmt. 90 33 49 1000 330 KD 55 F. 70 20 52 1000 339 K 40 Grd. 80 6,3 53 1000 320 KB 50 Grd. 90 8 59 1000 392 KD 70 Grd. 75 30 60 1000 419 KD 50 Grd. 75 18 61 1000 530 K 5 G. 75 13 63 1000 450 GB 35 Tzt. 80 36 64 1000 510 GD 60 Klv. 60 35 85 1000 472 GB 35 Grd. 90 22 62 1000 260 KD 80 Klv. 75 13 B U L U N U Ş . 45 . +1 . . . . . . 55 . . . . . . +1 . 55 +1 . . . . +1 . +1 34 +2 . . . 2 . . . 44 . . . . . . . . 55 . +2 . . . . . . 54 . . . . . . . . 55 . . . . . . . . 44 +1 . '+1 . . . . . 54 '+1 . . . . . . . 44 . . . . . . . . 54 . +1 . . . . . . 44 . . . . . . . . 55 . . . . . . . . 55 +1 . . . . . . . 33 +1 . . . . . . . 44 '+1 . . . . . . . . +1 . . +1 . . . . 17 8 3 1 1 1 1 1 1 32 . +1 +1 . . . . . . . +1 . . . . . +2 . +1 . . . . . +2 . . . . . . 34 . . . . . . . +2 . . . . +2 . . 22 . . . . . 22 . . . . . +1 . . . 32 12 '+1 . . . . . 33 +2 '+1 . +1 . . 22 22 '+1 '+1 . . . . . 12 . . . . . . . 22 12 +1 . . . . . . . . . . . . . . +2 +1 . . . . . 12 +2 . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . 11 8 6 3 2 1 1 1 . . . . . . . . . . +2 . +2 . . . +1 . . . . . . . 32 . . 22 '+1 . 44 . . . . . . . . . . . . . . . . 12 43 +2 . . . . 5 4 1 . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . 1 84 Örnek Alan No Buxo - Staphyllion Karakteristikleri Tanacetum parthenium Lauroserasus officinalis Querco - Carpinetalia orientalis Karakteristikleri Digitalis ferruginea Astragallus glicofillos subsp. glicofiloides Lathyrus hirsutus Quercetea pubescentis Karakteristikleri Crataegus monogyna Alliaria petiolata Ilex aquifolium Populus tremula Veronica chamaedrys Brachypodium pinnatum Euonymus latifolius Sytrax officinalis Sorbus torminalis Campanula lyrata Clematis vitalba Tamus communis subsp. communis Fagetalia sylvaticae Karakteristikleri Cardamine bulbifera Festuca sylvatica Polygonatum multiflorum Populetalia albae Karakteristikleri Sambucus ebulus Potentilla reptans Alnus glutinosa Eupotarium cannabinum Rumex coglomeratus Rhodendro-Fagetalia orientalis Karakteristikleri Ruscus hypoglossum Hypericum calycinum Daphne pontica Lapsana communis subsp intermedia Acer trauvetterii Trachystemon orientalis Tilia rubra subsp. caucasica 4 7 8 9 10 13 32 33 49 52 53 59 60 61 63 64 85 62 . . . +1 . +1 . . . . +2 . . . . . . . . '+1 . '+1 . . 22 . 33 . . . . . . . . +1 12 5 4 . . . . . . . +1 . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . +1 . . . . . . . . . 2 1 1 . . +1 +2 . . +1 . +1 . . . . . . . . +2 . . . . . . +2 . +1 . . +2 . . . . . . 33 . +1 . . . . +1 . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . '+1 '+1 . 12 +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 '+1 . . '+1 . '+1 . . '+1 . . 22 . . . '+1 . . . . . +2 . 12 . . . '+1 . . 22 . . . . . . . . . . . . . . . . 12 +1 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . +2 . . . . . . . . . +1 +2 . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . 7 6 5 4 4 3 2 2 1 1 1 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . '+1 . 12 +1 . +1 . . . +1 . . +1 . +1 . +2 '+1 '+1 +1 +1 +1 . 6 6 2 +2 +2 . . . +3 +1 . . . +3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . 22 . . 12 . . +1 . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . 23 . . 12 . . . . 6 2 2 1 1 +2 +2 +2 . . . 23 +2 . +1 . . . +1 +2 . . +1 . . +2 22 . . . . . +2 12 +1 . 12 . . +1 . +1 . . +2 . . '+1 +2 . . . . . . +2 . . . . '+1 '+1 '+1 '+1 . . . '+1 '+1 '+1 . . . . +2 +1 '+1 +1 . . . +1 . . +1 . . . +1 . . +1 . . . +1 . . . . . . +1 +1 . +1 +1 +1 . +1 . +1 . 33 . . '+1 '+1 22 . . . . +1 . . +1 . . . 15 11 10 7 4 2 1 85 Örnek Alan No Vaccinium arctostaphlos Ilex colchica Querco-Fagetea Karakteristikleri Galium odoratum Circaea lutetiana Querco-Fagae Karakteristikleri Primula vulgaris Pteridium aquilinum Hedera helix Lapsana communis Luzula forsteri Geum urbanum Clinopodium vulgare Prunella vulgaris Corylus avellana Euphorbia amygdaloides Vicia cracca Pyrus amgydaliformis Lamium garganicum Eşlik Eden Türler Rubus idaeus Cardamine graeca Epilobium hirsutum Dryopteris filix-max Prunus spinosa Sambucus niger Erica arborea Viola odorata Euonymus europaeus Quercus infectoria Polystichum setiferum Acer pseudoplatanus Doronicum orientale Dorycnium pentaphyllum Verbascum sp. Taxus baccata Rosa canina 4 7 8 9 10 . . . . . . . . . . +1 . . . +1 +1 +2 . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . +1 . +1 . . . +2 . . . . . +2 . . . . +2 . +1 . . . . . . . . . +1 +1 . . 32 33 49 52 53 59 60 61 63 64 85 62 . 13 +1 . . . 12 . . . . . . . . . . 1 1 . . . . . . '+1 . +1 . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . +1 2 2 . 24 . . . . +1 +1 . . +1 . . +2 24 +2 . . . . . . . . +1 . . 22 +3 . . . . +2 . . . . . +1 22 +3 . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . '+1 . . . +1 . . . . . . . . +1 . . . +1 . '+1 '+1 +1 . . '+1 12 . . . . +1 '+1 '+1 . +1 . +1 . . . . . . '+1 +1 '+1 +1 '+1 . . 22 . . . . +2 +1 . +1 . . . . . . . . . +1 12 +1 +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 +1 +1 . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . '+1 . . 12 . . . . +1 . . +1 . . . . . . . . +1 12 11 9 7 3 3 3 3 3 2 1 1 1 +2 . +1 . . . . . . . . . . +1 +1 . . 13 . . . +1 . . +2 . . . . . . . +1 . +2 . . . . . . . . . . . . . . +1 . +1 . . +2 . . . . . . . . . . . . . +1 +1 . +1 . . +2 +2 12 . . . . . . . . . . . . +1 . . '+1 '+1 12 . . . . . . . '+1 +1 '+1 '+1 . . . . . 22 . . '+1 . . . '+1 +2 '+1 . . '+1 . +2 . . 32 '+1 . . '+1 . . . '+1 '+1 '+1 . '+1 . 12 . . 11 '+1 . . . . . 12 +1 +1 . . . 11 . . +2 . . . . . . . . +1 +1 . +2 12 12 . . . . +1 33 . . . 12 12 . . . . . . . . +1 . . . . . . . . +1 . . . . +1 . . . . . +1 . . +1 . . +1 . . . . +1 . . . . . 12 . . . . . '+1 . . +2 . . . . . . . . '+1 . . . . +1 +1 +1 +1 . 22 . . . . +2 43 . . . . . 16 7 6 6 5 5 4 4 4 4 4 4 3 3 3 3 3 86 İki tekerrürlü eşlik eden türler Arbutus unedo (4:+1), (10:+1); Ruscus aculeatus (4:+1), (32:+1); Atropa belladona (7:+2), (8:+2) Platanus orientalis (32:12), (62:33); Luzula sylvatica (49:+1), (85:+1); Calamintha sylvatica subsp. ascencens (49:+1), (33:+1); Chenopodium album (52:+1), (53:+1); Cerastium bannaticum (52:+1), (85:+1); Campanula rapunculoides subsp. cordifolia (60:+1), (62:+1); Valerianella locusta (60:+1), (62:+1); Adenocarpus complicatus (60:+1), (62:+1); Tripleuspermum tenuifolium (63:+1), (62:+1); Fritillaria pinardii (85:+1), (62:+1). Tek tekerrürlü eşlik eden türler Malus sylvestris subsp. orientalis var. orientalis (4:+1); Juncus effesus (7:+1); Hypericum perforatum (7:+1), Chenopodium botyris (8:+1), Orobanche sp. (10:+1), Erodium sp. (13:+1), Calamintha nepetifolia subsp. glandulosa (13:+1), (); Origanum vulgare subsp hirtum (33:+1), Viola sp. (49:+1), Polypodium australe (49:+1), Miyosotis alpestris (49:+1), Lathyrus nissolia (49:+1), Euphorbia helioscopia (49:+1), Veronica cymbalaria (52:+1), Geranium dissectum (52:+1), Osyris alba (52:+1), Asperula tenella (52:+1), Anthemis tinctoria (52:+1), Daucus carota (53:+1), Crepis sancta (53:+1), Vitis vinifera (53:+1); Scrophularia scopolii (53:+1), Quercus sp. (59:12); Viola tricolor (60:+1), Dianthus caleocephalus (60:+1); Paeonia mascula (63:+2), Digitalis ferruginea subsp. ferruginea (63:+1), Acer platonoides (64:12); Poa pratensis (85:+1), Arum maculatum (85:+1); Agrostis stolonifera (85:+1), Chondrilla juncea var. juncea (85:+1); Miyosotis ramosissimum (85:+1), Galium aparine (85:+1); Geranium macrorrhizum (85:+1), Rubus discolor (62:+1); Campanula rapunculus var. lambertiana (62:+1), Campanula rapunculoides var. rapunculus (62:+1).Quercus robur subsp. robur (12; +2) 87 Ek 7. Violo sieheanae - Fagetum orientalis ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) Organik -3 CaCO3 ECx10 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) pH MAKRO ELEMENTLER Mutlak Fizyolojik İskelet Madde N P K Ca Mg Na Derinlik Derinlik Miktarı (%) (%) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (cm) (cm) (%) 85 120+ <1 P4 0-15 66,28 6,16 27,56 Kumlu Balçık 0,16 0,126 5,55 3,163 0,120 36,05 84,6 230 108 20,5 P4 15-55 69,28 7,16 23,56 Kumlu Balçık 0,16 0,061 5,78 1,034 0,050 27,00 89,9 140 130 20,5 P4 55-85 73,28 5,16 21,56 Kumlu Balçık 0,16 0,052 5,63 0,606 0,053 22,34 162,9 350 261 28,2 5 P7 0-40 24,28 23,16 52,56 Toz Balçığı 0,24 0,088 5,17 6,367 0,159 1,44 51,9 290 288 45,5 15 P7 40-95 24,28 28,16 47,56 Killi Balçık 0,16 0,073 5,26 1,565 0,079 0,25 60,6 520 505 92,4 P8 0-30 24,00 24,16 51,84 Toz Balçığı 0,24 0,123 4,99 7,774 0,320 0,93 86,4 390 164 24,3 P8 30-100+ 19,00 46,16 34,84 Kil 0,24 0,068 5,19 2,454 0,122 0,25 47,8 310 180 20,5 P9 0-20 22,00 23,16 54,84 Toz Balçığı 0,32 0,109 5,26 9,242 0,483 1,79 191,5 570 297 20,5 P9 20-35 22,00 27,16 50,84 Killi Balçık 0,40 0,078 5,24 6,065 0,227 0,59 69,8 250 150 20,5 P9 35-95 23,00 32,16 44,84 Killi Balçık 0,32 0,064 5,41 2,317 0,144 0,42 29,1 250 198 32,3 15 P10 0-15 48,00 20,16 31,84 Balçık 0,47 0,125 5,57 4,274 0,151 1,52 263,7 730 220 28,2 _ 1 95 120+ 100+ 120+ 95 120+ 30 15 5 5 15-35 45,00 28,80 26,20 Killi Balçık 0,32 0,079 5,33 2,248 0,076 0,25 238,4 480 216 24,3 P10 35-75 36,00 41,80 22,20 Kil 0,24 0,075 5,37 1,159 0,055 0,25 169,8 340 285 28,2 P10 75-100+ 37,00 33,80 29,20 Killi Balçık 0,24 0,059 5,44 0,793 0,047 0,17 69,8 370 282 36,6 _ P13 0-20 48,28 21,52 30,20 Balçık 0,24 0,083 4,92 5,533 0,164 1,52 89,9 270 108 16,8 _ Balçık 20-40 48,28 25,52 26,20 0,40 0,061 5,42 1,153 0,067 1,27 60,6 200 158 16,8 P13 40-100+ 48,28 29,52 22,20 Kumlu Killi Balçık 0,08 0,065 5,38 0,538 0,052 0,59 60,6 210 202 20,5 P32 0-5 35,48 17,88 46,64 Balçık 0,32 0,134 5,87 8,023 0,471 2,97 199 1900 430 36,6 P32 5-55 32,48 21,88 45,64 Balçık 0,32 0,057 5,89 1,910 0,152 2,25 74,6 710 360 24,3 P33 0-13 56,48 16,88 26,64 Kumlu Balçık 0,48 0,128 5,22 8,891 0,314 1,64 136,4 1092 207 16,8 P33 13-43 32,48 38,88 28,64 Killi Balçık 0,40 0,083 5,58 1,710 0,135 Eseri 163 516 288 16,8 P33 43-86 33,48 35,88 30,64 Killi Balçık 0,48 0,062 5,30 0,910 0,102 Eseri 207 327 177 16,8 P33 86-100+ 32,48 35,88 31,64 Killi Balçık 0,32 0,058 5,15 0,275 0,036 Eseri 272 248 114 41,0 P49 0-11 32,64 18,16 49,20 Balçık 0,40 0,072 5,79 3,408 0,158 4,21 163 665 364 36,6 88 Granit Toztaşı Toztaşı 5 P10 P13 Anakaya 100+ 100+ 120+ 120+ 1 _ _ Toztaşı Kollüviyal Granit 1 55 120+ <1 40 Toztaşı <1 100+ 120+ 23 95 4 1 Kumtaşı 2 1 Fillat FİZİKSEL ANALİZLER Organik Mutlak Fizyolojik İskelet Madde N P K Ca Mg Na Derinlik Derinlik Miktarı (%) (%) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (cm) (cm) (%) 5,78 0,987 0,124 2,47 69,8 655 504 45,6 5 5,85 4,660 0,188 11,88 142,8 750 168 13,3 1 0,081 5,51 2,066 0,098 3,86 106,3 320 128 16,8 0,24 0,172 4,40 4,198 0,131 7,03 117,9 357 122 20,5 0,40 0,088 4,92 1,616 0,087 7,13 106,3 417 170 24,4 CaCO3 ECx10-3 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) 18,16 49,16 Balçık 0,40 0,074 12,88 28,56 Kumlu Balçık 0,48 0,181 13,88 27,56 Kumlu Balçık 0,40 25,56 Kumlu Balçık 11,88 27,56 Kumlu Balçık Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) P49 11-23 32,68 P52 0-33 58,56 P52 33-100+ 58,56 P53 0-6 64,56 9,88 P53 6-26 60,56 pH MAKRO ELEMENTLER P59 0-6 55,64 18,72 25,64 Kumlu Balçık 0,16 0,174 4,89 7,091 0,320 10,20 143 695 213 20,5 P59 6-43 51,64 22,80 22,56 Balçık 0,40 0,087 4,80 3,174 0,114 1,98 106,3 308 124 13,3 P59 43-100+ 42,64 33,80 23,56 Killi Balçık 0,16 0,082 4,75 0,923 0,074 Eseri 130,0 278 164 13,3 P60 0-17 68,64 3,80 27,56 Kumlu Balçık 0,47 0,076 4,68 2,755 0,086 12,82 65,0 119 28 9,9 P60 17-67 68,64 2,80 28,56 Kumlu Balçık 0,47 0,069 4,89 1,548 0,070 14,57 48,0 49,6 20 16,8 100+ 120+ 26 120+ 100+ 120+ 60 5 1 67 120+ 60 120+ 5 20 0-6 51,64 22,80 22,56 Balçık 0,16 0,159 4,50 7,928 0,357 7,44 112,0 764 152 16,8 6-18 52,64 21,80 25,56 Balçık 0,56 0,093 4,43 4,564 0,166 2,60 65,0 89,3 32 9,9 P61 18-60 50,64 23,80 25,56 Balçık 0,56 0,076 4,61 1,568 0,122 1,67 48,0 109,2 52 13,3 1 35 0-30 55,64 18,80 25,56 Kumlu Balçık 0,56 0,075 4,91 2,555 0,070 8,04 48 337 140 9,9 30-52 55,64 16,80 27,56 Kumlu Balçık 0,40 0,066 4,83 1,856 0,023 9,56 33 228 102 13,3 P62 52-73 52,64 13,80 33,56 Balçık 0,16 0,062 5,10 1,123 0,015 18,59 65,1 298 144 16,8 P62 73-100+ 51,64 10,80 37,56 Balçık 0,48 0,057 5,22 0,399 0,011 22,54 74,6 318 186 20,5 100+ 120+ 1 55 90 0-10 25,64 26,80 47,56 Balçık 0,48 0,105 4,67 5,605 0,238 16,01 142,8 238 92 16,8 10-19 23,64 29,80 46,56 Killi Balçık 0,48 0,084 4,92 3,588 0,165 3,72 69,8 258 184 16,8 P63 19-60 23,64 32,80 43,56 Killi Balçık 0,64 0,089 4,99 2,387 0,099 2,35 65,1 337 246 32,3 35 P64 0-28 25,00 23,80 51,20 Balçık 0,48 0,116 4,82 8,015 0,348 6,45 162,9 675 264 24,3 20 P64 28-50 24,00 32,80 43,20 Killi Balçık 0,72 0,081 5,07 3,656 0,168 3,05 60,6 297 249 28,2 P64 50-100+ 23,00 37,80 39,20 Killi Balçık 0,16 0,085 5,12 1,600 0,096 3,41 47,8 576 432 24,3 0-8 68,28 7,52 24,20 Kumlu Balçık 0,4 0,113 5,59 4,430 0,240 6,31 149,4 420 132 24,3 8-26 66,28 10,52 23,20 Kumlu Balçık 0,48 0,061 5,24 1,954 0,199 2,21 89,9 220 94 16,8 89 Granodiorit Granit Kollüviyal 85 P63 85 Granodiorit 1 P63 85 Granodiorit 1 P61 P62 Granodiorit 2 1 P61 P62 Anakaya 15 60 100+ 120+ 120+ 22 3 Toztaşı Kollüviyal 45 90 120+ 1 1 Granodiorit FİZİKSEL ANALİZLER Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) 85 26-90 61,28 18,52 20,20 Organik CaCO3 ECx10-3 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) Kumlu Balçık 0,56 0,057 pH 5,29 Mutlak Fizyolojik İskelet Madde N P MAKRO ELEMENTLER K Ca Mg Na Derinlik Derinlik Miktarı (%) (%) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) (cm) (cm) (%) 0,613 0,071 0,34 51,9 310 150 20,5 10 Yüzeysel Yüzeysel Profil Kaya Taşlılık Arazi Yüzü Şekli No. (%) (%) P4 10 _ İyi K 120 280 Orta Yamaç P7 _ 40 İyi K 80 590 Orta Yamaç P8 _ 10 İyi GD 80 620 Orta Yamaç Drenaj Bakı Eğim Rakım (%) (m) P9 _ 1 İyi GD 6 660 Tepe P10 1 15 İyi GD 20 350 Orta Yamaç P13 5 _ İyi KB 70 470 Tepe P32 _ _ Orta KD 70 549 Orta Yamaç P33 _ _ İyi KB 20 650 Orta Yamaç P49 _ _ Orta KD 66 330 Orta Yamaç P52 _ _ İyi K 40 339 Alt Yamaç P53 _ _ İyi KB 60 320 Orta Yamaç P59 _ _ İyi KD 70 392 Orta Yamaç P60 30 _ İyi KD 60 419 Orta Yamaç P61 _ _ İyi K 6 530 Sırt P62 _ _ İyi KD 80 450 Alt Yamaç P63 _ _ Orta GB 86 510 Orta Yamaç P64 _ _ İyi GD 80 472 Alt Yamaç 85 0,5 _ İyi GB 86 260 Alt Yamaç 90 Anakaya Ek 8. Carpino betuli-Castanaetum sativae ass. nova genel görünüş 91 Ek 9. Carpino betuli-Castanaetum sativae ass. nova, Holotip. 56 nolu örnek alan Örnek Alan No Alan (m2) Yükseklik (m) Bakı Eğim (%) Anakaya Vejetasyon Örtüsü (%) Vejetasyon Yüksekliği (m) 3 6 11 12 29 54 55 56 58 74 86 88 95 99 100 43 45 73 75 83 84 87 102 66 14 48 68 103 100010001000100010001000100010001000 1000 100010001000100010001000100010001000100010001000100010001000100010001000 B 290 375 300 380 215 310 280 272 301 320 290 210 417 420 362 14 140 320 310 202 232 612 418 328 260 494 475 200 U 70 70 70 95 75 100 85 22 20 20 23 22 16 18 L U G. Klv. Tzt. Klv. G. N 100 70 80 85 100 U 8 25 12 18 16 Ş 44 +1 22 33 23 23 13 45 34 33 22 '+1 KB KD KB K KB KB KB B KD KD B KD GB K K KD K KD GD D GD B GD GB GB D KD D 45 30 25 70 10 10 10 60 G. 70 65 45 25 30 5 5 70 60 25 60 G. Klv. Grd. G. Kv. Ş. Grd. Grd. Grd. G. Grd. Alv. G. Klv. Klv. Grd. Grd. G. G. G. Klv. G. G. 85 85 90 90 95 90 70 80 90 65 25 20 12 15 5 10 13 17 10 18 8 16 10 29 20 25 45 45 33 44 33 43 44 34 54 44 54 34 100 60 100 60 100 80 80 30 35 50 20 20 15 20 70 32 12 31 28 Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri Castanea sativa Dryopteris filix-max Myosotis ramosissimum Cistus salviifolius Euphorbia helioscopia Quercus petraea subsp. iberica Galium album subsp. pycnotrichum Tilia tomentosum Carpinus betulus Sambucus nigra 44 55 . . . . '+1 . . . . '+1 '+1 . . . . +2 +2 . . . . '+1 . '+1 . . . . . . . . . . . '+1 . '+1 . . . . . . . 12 . . +1 '+1 +2 12 . . 12 . . . +1 '+1 '+1 '+1 '+1 . . +2 '+1 . . . . . '+1 . 12 . . '+1 . '+1 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . 23 12 . 23 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 12 34 . 33 . . . . . 54 12 . 12 12 . . 12 12 . '+1 . +1 . . . . . . . +2 12 . 33 11 . . . . . . . 22 . . 34 45 . . 12 . '+1 '+1 12 . '+1 10 . . 5 '+1 . 4 12 . 6 . '+1 '+1 +2 . . 3 34 54 54 . . . 10 32 +2 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 35 33 54 15 . 12 . 5 '+1 '+1 . . . 12 . . +1 Sambucetosum nigrae subass. nova Karakteristikleri Lamium garganicum Ilex aquifolium . . . . . . '+1 . . . . . . +2 . . . . . . . +2 . . . . . 92 '+1 '+1 '+1 . . . 6 4 Ek 9. (devam) Örnek Alan No Epilobium hirsutum Sambucus ebulus Festuca callierii Quercus cerris Eupotarium cannabinum Atropa belladona Hypericum linarioides Pyrus amgydaliformis Tulipa alphania Cytisus villosus Acer trauvetterii Polystichum setiferum Tlia rubra subsp. caucasica Solanum dulcamara Stellaria graminea Crataegus microphylla Galium odoratum 3 6 . . 11 12 29 54 55 56 58 74 86 88 95 99 100 43 45 73 75 83 84 87 102 66 14 48 68 103 . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . +1 . . . . +2 . . . . . . +1 . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . 3 . . . . . '+1 . . . . . . . . +2 . . . . . . . +1 . . . . . 3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . +3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . '+1 . . '+1 +1 . . . . . . . . . . . . '+1 . '+1 . . . +2 '+1 '+1 '+1 . +2 +2 '+1 +1 . . . 4 1 1 . 1 1 . . . . . . . . . 1 1 1 Tiletosum tomentosae subass. nova Karakteristikleri Umblicus erectus Lathyrus palustris subsp. palustris Lamium garganicum subsp. laevigatum Arabis caucasica subsp. caucasica Doronicum orientale Inula viscosa . . . . . . . . +1 . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . '+1 . . . . . 93 . +2 +2 . . '+1 . '+1 +1 . . +1 +1 . . . +2 12 +1 '+1 '+1 '+1 . . . . . . . . . . 4 6 . . . . . . +1 . 5 5 . . . +1 . 5 . . . 4 Ek 9. (devam) Örnek Alan No Tamus communis Stelleria media Scrophularia scopolii var. scopolii Agrostis stolonifera Chondrilla juncea var. juncea Fritillaria pinardii Fritillaria pontica Geranium macrorrhizum Acer campestre subsp. campestre Acer platonoides Arum maculatum Diplotaxis muralis Lychnis coronaria Glechoma hederacea Paeonia mascula subsp. peregrina 3 6 . . 11 12 29 54 55 56 58 74 86 88 95 99 100 43 45 73 75 83 84 87 102 66 14 48 68 103 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . +1 '+1 . '+1 '+1 . . . . . . . . 4 '+1 . '+1 . . . . . . 3 . . . +1 . . . . . 3 . . . . . . 3 . . . . . . 3 . . . . 3 . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 +1 +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . 32 . . . . . . 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . 1 '+1 '+1 +1 +1 Carpinetosum betuli subass. nova Karakteristikleri Ilex colchica Circaea lutetiana Calamintha nepeta subsp. glandulosa Festuca heteropylla Potentilla micranta Lauraserasus officinalis Genista tinctoria 94 +1 '+1 Ek 9. (devam) Örnek Alan No Hesperis matronalis sbsp. matronalis Paeonia mascula subsp. ariettina Lathyrus undulatus Scillia bifolia 3 6 . . 11 12 29 54 55 56 58 74 86 88 95 99 100 43 45 73 75 83 84 87 102 66 14 48 68 103 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . 1 . . . . Quercion frainetto Karakteristikleri Mespilus germanica Achillea grandiflora Quercus frainetto Chamaecytisus hirsutus Chamaecytisus austriacus +2 . . +1 . +2 12 12 11 +1 . . . . '+1 +2 +2 . +1 . '+1 . . . . . . 22 . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . +1 . . . . '+1 12 '+1 '+1 . . '+1 . . . +1 '+1 . +2 . . . 13 . . . . . . . . . +1 . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 12 . 22 +1 +2 18 '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 +2 +2 +1 +2 '+1 +1 . . . 14 22 . . 22 . 5 . . . . +2 5 . . . . 1 . . 12 . 12 4 +2 +2 Carpino -Acerion Karakteristikleri Helleborus orientalis 12 12 Pino- cistion laurifolii Karakteristikleri Pinus nigra subsp. pallasiana . . . . . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . 1 . . '+1 . . . . +2 . . . 3 '+1 . . '+1 . . . . . . . 2 +1 . . . . . . . . . 1 Buxo - Staphyllion Karakteristikleri Tanacetum parthenium Querco-Carpinetalia orientalis Karakteristikleri Smilax excelsa Digitalis ferruginea Astragalus glycyphyllos subsp. glycyphyllos Quercetea pubescentis Karakteristikleri Sorbus torminalis Crataegus monogyna Viola sieheana +1 +1 +1 +1 +2 23 22 22 23 22 '+1 '+1 . . . +1 . . 12 . . . . . +1 . . . . . . +2 95 . +2 +2 . +1 +2 11 '+1 . '+1 . . '+1 . +2 22 12 '+1 22 . . . '+1 +2 '+1 '+1 . +1 . . 12 33 . . . +2 11 . 22 '+1 . . +1 +1 23 . +2 +1 '+1 12 . 10 Ek 9. (devam) Örnek Alan No Sytrax officinalis Populus tremula Veronica chamaedrys Alliaria petiolata Lathyrus laxiflorus subsp laxiflorus Carex sylvatica Brachypodium pinnatum Campanula lyrata Brachypodium sylvaticum Euonymus latifolius 3 6 . . 11 12 29 54 55 56 58 74 86 88 95 99 100 43 45 73 75 83 84 87 102 66 14 48 68 103 . . 22 +1 . . . . . . . . +2 . . . . +2 12 23 . '+1 23 . . +1 . . 12 . . . . . . . . . . . . +1 . . . . '+1 . . . . 12 43 22 . +1 '+1 . . 11 . . . . 9 . . . 44 . . . '+1 43 7 . . . . . +2 . +1 . 7 +1 '+1 . 6 . . . . . . . +1 . . . . . . . +2 . . . +1 . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . +2 '+1 +1 +1 . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . +1 . . . 4 . +2 . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . 3 . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . '+1 . . . . . . . 2 . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . 1 . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . '+1 . . . 11 . . . . '+1 . 4 +1 +1 . 5 Fagetalia sylvaticae Karakteristikleri Cardamine bulbifera Festuca sylvaticum Polygonatum multiflorum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . 2 . 11 . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . 44 . . 23 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 . +1 . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . 1 . . . +2 . . +2 +1 '+1 +1 '+1 . . . . . '+1 . . . . 33 . Populetalia albae Karakteristikleri Alnus glutinosa Cornus sanguinea subsp. sanguinea Humulus lupulus Rumex conglomeratus Rhodendro-Fagetalia orientalis Karakteristikleri Daphne pontica Hypericum calycinum Ruscus hypoglossum Fagus orientalis . +2 +1 +1 . +2 12 23 12 22 12 22 12 12 . +2 +1 '+1 +2 +1 . +1 +2 . +2 '+1 +2 +1 +1 . . . . . . . . . 22 22 22 12 . 44 32 . 96 +2 . . 23 23 32 33 23 +2 23 . . '+1 '+1 . . . 11 11 12 +2 +1 20 '+1 +2 11 +2 '+1 +1 +1 20 . 12 12 +1 . . . '+1 '+1 23 33 . . 14 . 13 Ek 9. (devam) Örnek Alan No Lapsana communis subsp intermedia Trachystemon orientalis Galium palustre 3 6 11 12 29 54 55 56 58 74 86 88 95 99 100 43 45 73 75 83 84 87 102 66 14 48 68 103 . +1 +1 11 . . . . . . . . . . . +1 . +1 . . . . . . 12 . '+1 . . . . +2 . . . . . 22 . '+1 . . . . . . . . . . . +2 . . . . . 12 . . 22 33 22 . . . . . . 7 . . . . . . . . . . . . +1 . 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . +1 . 2 . . . . +1 . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . '+1 11 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . 3 . '+1 +1 '+1 . . . . . . . 3 . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . 1 . . . . . . . 1 . 7 Querco-Fagetea Karakteristikleri Stellaria holostea Myosotis sylvatica . . Quercion Ilicis Karakteristikleri Rubia peregrina Quercus coccifera . Oleo - Ceratonion Karakteristikleri Ceratonia siliqua Clematis cirrhosa . . . Quercetalia(ea) Ilicis Karakteristikleri Arbutus unedo Laurus nobilis Viburnum lantana Phillyrea latifolia Ruscus aculeatus Juniperus oxycedrus subsp. oxycedrus Arbutus andrachne Smilax aspera Melissa officinalis Pistacia terebinthus subsp. palaestina Lonicera etrusca Rhus coriaria +1 . 12 +1 33 . +2 12 33 . 43 +2 . 23 12 . 12 . . . . . +2 . +2 12 +2 . . . . +2 . 11 '+1 . . 12 33 . 33 33 +1 . . '+1 '+1 . . 11 . . . 33 18 . +2 11 . '+1 +2 . . . . . 33 . . . . . . . '+1 '+1 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . +2 +1 +2 . . . . . +1 . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . 33 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97 . +1 . . . . . 34 7 . +2 . . . . . 5 . . . . . . . . . . . 2 . . . . . . . . 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 2 . . . . '+1 . . . . . . . . '+1 2 . . . . . . +2 . . . . . . . . 1 . . . . . . . +2 . . . . . . . 1 . . . +1 . . . . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . +2 . . . . . 1 . . Örnek Alan No 3 6 11 12 29 54 55 56 58 74 86 88 95 99 100 43 45 73 75 83 84 87 102 66 14 48 68 103 33 +1 . . . . . . . . . . . . . . 12 . . . . . +1 . . . . . . . . . Querco-Fagae Karakteristikleri Pteridium aquilinum Hedera helix Primula vulgaris Geum urbanum Vicia cracca Corylus avellana var. avellana Lapsana communis Euphorbia amgydaloides Luzula forsteri Geranium robertianum Fragaria vesca Clinipodium vulgare Milium vernale subsp. vernale Prunella vulgaris Epilobium montanum Silene italica 21 . . . +2 . +1 +2 . . . . . . . . 22 . +1 +1 . +2 11 . . . . . . . . . . +2 . . +2 . . . . . . . . . . . +2 '+1 '+1 . . 12 . . . . . +1 . . . . +2 +2 +2 . . 22 . . . . . . . . . . +2 . . . . 22 . . . . . . . . . . 22 . . . . . . . . . . . . . . . '+1 +1 +2 '+1 +2 . . . +1 . +1 . +1 . . . . . . . . . . +1 +1 . . . . . . . 32 '+1 . '+1 '+1 33 . . . . '+1 . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . 12 '+1 . . '+1 . +1 12 +1 . '+1 '+1 . '+1 . +1 +2 +2 '+1 . . 12 '+1 '+1 '+1 '+1 . . '+1 '+1 +2 '+1 '+1 . . 12 . . 12 . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 '+1 '+1 +1 . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . 12 12 33 22 12 12 22 '+1 . . . +2 . . . +1 '+1 . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . 22 . . . . '+1 . '+1 . . '+1 . . . . . 12 . . . . +1 . . . . . . +1 12 '+1 +2 . . +2 12 '+1 86 . . . +2 . '+1 88 . . . . . '+1 95 . '+1 . +2 . . . . 34 . . . . '+1 . . . . . . +1 . . . . . +1 . . . . . . . . 11 +1 +1 '+1 . 33 . . . . . . . . . . 11 +2 +2 12 . 12 12 +1 +2 . . +2 . +2 . . . '+1 '+1 '+1 . 22 . +1 +1 . '+1 . +1 . . . +1 +1 +1 '+1 '+1 . '+1 . +1 +1 . . . . . . +1 . . . '+1 . . . . . . . . . . +1 19 18 14 13 12 11 6 5 5 5 4 3 2 1 1 1 Cisto-Micromerietalia(ea) Karakteristikleri Erica arborea Cistus creticus Origanum vulgare subsp hirtum Sparteum junseum Stipa capensis 11 . . . . '+1 . . . . . . +2 . . . . +2 . . . . . . . . 22 11 +1 . +2 . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . +2 20 . +1 6 . . 5 . . 1 . . 1 Eşlik Eden Türler Rubus idaeus Quercus petraea subsp. petraea Rosa canina Örnek Alan No Cerastium bannaticum Prunus spinosa Galium aparine 33 +1 . 3 . . . 12 22 . 6 . . . 23 22 . 11 . . . 23 +1 . 12 +2 +1 . +2 . 12 29 . . +1 +2 . . 54 '+1 . . 22 32 . 55 . . . +2 12 . 56 . . +1 98 12 . . 58 . +1 . '+1 . '+1 74 . . +2 . 23 . 99 . +1 . 12 12 . 100 . . . 22 . . 43 . . 11 . 11 +2 45 . . . 22 . . 73 '+1 . . +2 12 '+1 75 '+1 . +1 '+1 33 '+1 83 . '+1 '+1 '+1 22 '+1 84 . '+1 '+1 +2 . . 23 '+1 +2 87 102 +1 +1 '+1 +1 '+1 . . . +1 66 +1 . . +2 23 . 14 +2 . . +2 33 '+1 48 '+1 . . +1 . . 68 +1 . . +1 32 +1 103 . . . 22 17 14 10 8 8 Platanus orientalis Crepis sancta Asplenium adiantum-nigrum Carex sylvatica subsp sylvatica Rubus discolor Rubus fruticosus Dorycnium pentaphyllum Circium arvense Briza maxima Cardamine graeca Veronica pectinata var pectinata Quercus infectoria Symphum orientale Anthemis tinctoria Vitis vinifera Campanula persiciifolia Juncus effesus Cerastium dichotomum Stellaria media subsp. pallida Cynosurus echinatus Circium arvense subsp. vestitum Viola odorata Cornus sanguinea Geranium dissectum . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 +1 . . +1 +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . 22 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . 99 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32 +1 . . . . . . . +1 . . . . . . +1 '+1 '+1 . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 . . . . '+1 . . . . . . . . . . . +2 . . '+1 . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . +1 . . . . +1 . . . 33 . . . . 12 . . . . . . . +1 . . '+1 . . . +2 . . . '+1 . . . +2 . . . . . . . . . . . '+1 12 . . . . '+1 '+1 . . . . . . +1 . . . . . . . . +1 . +1 . . . 13 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . 23 23 '+1 '+1 '+1 . . . +2 . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . '+1 . +2 . . . . . '+1 . . . . . . . . . +1 . '+1 . . . . +2 . . . . . '+1 . '+1 . . . . . . . . . . '+1 . . . +1 . +2 +1 . . . . . +1 . . +2 . . . +1 . . . . . +1 . . . . . . . . . +1 . +1 . . . . . . . . . +1 . . . +1 +2 . 12 . . . . +2 . . . . . +2 . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 +1 '+1 . . . . '+1 . . +1 . . +1 +1 . +1 . . 6 6 6 5 5 5 4 4 4 4 3 3 . 3 . 3 . 3 3 . 3 . 3 . 3 +1 3 . 3 . 3 32 3 . 3 İki tekerrürlü eşlik eden türler Hypericum perforatum (3:+1), (87:+1); Erodium sylvaticum (12:+1), (14:+1); Veronica cymbalaria (29:+2), (87:+1); Equisetum ramosissimum (54:+1), (43:+1); Polytichum setiferum (55:11), (66:+2); Acer pseudoplatanus (74:12), (48:12); Poa trivialis (74:+1), (74:+1); Trifolium campestre (74:+1), (84:+1); Juncus sylvatica var. sylvatica (74:+1), (43: 12); Hypericum empetrifolium (95:+1), (103:+1); Taxus baccata (99:+2), (48:12); Luzula sylvatica (73:+1), (48:+1); Geranium tuberosum (75:+1), (84:+1); Sonchus oleraceus (75:+1), (48:+1); Veronica persica (75:+1), (68:+1); Anthemis cotula (83:+1), (84:+1); Erodium cicutarium (83:+1), (84:+1); Rumex tuberosus (83:+1), (103:+1); Lamium sp. (84:+1), (87:+1); Galium album (84:+1), (87:+1); Carex acuta (43:12), (84:+1); Tripleuspermum tenuifolium (66:+1), (48:+1); Festuca sp. (66:+1), (48:+1); Circium vulgare (43:+1), (103:+1); Asperula tenella (102:+1), (68:+1); Daucus carrota (66:+1), (103:+1) Plantago logopus (55:+1), (14:+2). Tek tekerrürlü eşlik eden türler Helichyrsum sp. (29:+1), Cerastium anomalum (29:+1), Juncus gerardi (29:+1), Lathyrus nissolia (29:+1), Adiantum capillus-veneris (54:+1), Euphorbia sp. (54:+1), Quercus sp. (55: 32), Chenopodium sp (56:+1), Tilia rubra (56: 22), Umbilicus horizontalis var. horizontalis (56:+1), Sorbus aucuparia (58:+1), Trifolium pratense (74:+1)), Bellis perennis (74:+1), Carex divulsa subsp. divulsa (74:+1), Carlina vulgaris (74:+1), Galium verum (74:+1), Polygonum lapathifolium (74:+1), Trifolium repens var. repens (74:+1), Euphorbia amygdaloides var. robbiae (86:+1), Euphorbia stricta (86:+1), Cichorium intybus (95:+1), Fumana thymifolia var. viridis (95:+1), Malus sylvestris (95: 12), Clinipodium vulgare subsp vulgare (100:+1), Stachys sp. (100:+1), Bromus denthoniae (45:+1), Catapodium rigidum var. rigidum var. majus (45:+1), Convolvulus arvensis (45:+1), Hypericum perfoliatum (45:+1), Rumex acetocella (45:+1), Juncus effesus (73:+1), Myosotis sylvatica subsp. cyanea (73:+1), Sophora alopecuroides (75:+1), Holosteum umbellatum (75:+1), Pisum sativum subsp. elatius var. elatus (75:+1), Asplenium onopteris (83:+1), Polygonum pulchellum (83:+1), Rubus canescens (83:+2), Asplenium trichomanes (84:+1), Calamintha nepetifolia (84:+1), Carduus pycnocephalus (84:+1), Dactylis glomerata (84:+1), Galium heldreichii (84:+1), Myrrhoides nodosa (84:+1), Pistacia terebinthus (84:+2), Rhagadiolus stellatus (84:+1), Torillis arvensis (84:+1), Paeonia mascula (87:+1), Quercus infectoria subsp infectoria (87:12) Senecio pseudo-orientalis (87:+1), Silene vulgaris (87:+1), Sisymbrium altissimum (87:+1), Mentha spicata (14:+2), Calamintha nepetifolia subsp. glandulosa (14:+2), Allium ampeloprasium (14:+21, Salvia virgata (14:+2), Shenopactus bulbosus (14:+2), Galium album (14:+2), Galium elongatum (48:+1), Galium peplidifolium (48:+1), Circium vulgaris (48:+1), Euphorbia amygdaloides var amygdaloides (48:+1), Ranunculus muricatus (68:+1), Lamium maculatum (68:+1), Sonchus asper (68:+1), Veronica serpyllifolia (68:+1), Echium plantagineum (43:+1), Anagallis arvensis (43:+1), Centaurea cyanus (43:+1), Ficus carica (43: 12), Juglans regia (dikim) (43: 22), Urtica dioica (43: 11), Myrrhoides nodosa (43: 11), Hordeum murinum (43:+1), Anethum graviolens (43:+1), Arundo donax (43:22), Poa dentoides (43:+1), Periploca graeca var. graeca (43: +1), Prunus divaricata (43: +2), Salix alba (43: 12), Plantago major (43:+1), Potentilla recta (43:+1), Anthriscus carefolium (43: 12), Polygonum lapathyfolium (43:+1), Foeniculum vulgare (43:+1), Umblicus dichotomum (43:+1), Bromus sterilis (43:+1), Poa annua (43:+1), Carex hirta (43:+1), Anchusa azurea (66:+1), Dactylis glomerata (66:+1), Rumex bucephalophorus (66:+1), Solidago virgourea (66:+1), Thymus lomgicaulis var. subisophyllus (66:+2), Koelaria cristata (102:+1), Linaria genistifolia subsp. genistifolia (102:+1), Trifolium angustifolium (103:+1), Tanacetum vulgare (103:+1), Petrorhagia velutina (103:+1). Hesperis matronalis subsp. matronalis (68;+1) 100 Ek 10. Carpino betuli-Castanaetum sativae ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Organik CaCO3 ECx10-3 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) Kumlu Balçık 0,16 12,88 23,92 Kumlu Balçık 77,20 7,88 14,92 56,28 16,16 27,56 Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) P3 0-15 70,20 6,88 22,92 P3 15-40 63,20 P3 40-74 P6 0-10 MAKRO ELEMENTLER N P K Mg Mutlak Fizyolojik İskelet Derinlik Derinlik Miktarı (ppm) (cm) (cm) (%) 74 120+ Madde (%) % 0,213 5,25 5,223 0,115 21,94 308,6 830 207 24,3 0,16 0,094 5,51 2,309 0,065 8,26 214,4 340 160 24,3 Kumlu Balçık 0,16 0,074 5,50 0,787 0,040 3,25 184,1 360 188 24,3 5 Kumlu Balçık 0,24 0,130 5,38 4,810 0,140 0,76 156 300 146 20,5 <1 (ppm) (ppm) Ca Na pH (ppm) (ppm) P6 10-40 53,28 24,16 22,56 Kumlu Killi Balçık Eseri 0,068 5,49 1,410 0,068 0,51 112 200 154 24,3 P6 40-100+ 44,28 31,16 24,56 0,24 0,058 5,37 0,793 0,064 Eseri 162,9 220 208 28,2 Killi Balçık P11 0-30 59,00 14,80 26,20 Kumlu Balçık 0,32 0,078 5,62 1,861 0,092 0,93 65,1 480 212 24,3 P11 30-100+ 53,00 18,80 28,20 Kumlu Balçık 0,16 0,057 5,60 1,292 0,053 0,34 69,7 530 264 20,5 P12 0-30 55,28 19,52 25,20 Kumlu Balçık 0,40 0,079 5,27 2,596 0,106 3,30 142,8 520 84 20,5 P12 30-100+ 65,28 5,52 29,20 Kumlu Balçık 0,40 0,074 5,48 1,617 0,021 8,89 106,3 430 93 20,5 P14 0-15 60,28 14,52 25,20 Kumlu Balçık 0,24 0,072 5,00 2,421 0,097 1,52 69,8 230 192 16,8 P14 15-35 60,28 26,52 13,20 Kumlu Killi Balçık 0,16 0,044 5,09 1,381 0,056 0,34 51,9 140 102 13,3 P14 35-100+ 61,28 20,16 18,56 Kumlu Balçık 0,24 0,040 5,24 0,644 0,044 0,08 47,8 220 164 16,8 P29 0-11 65,56 6,80 27,64 Kumlu Balçık 0,24 0,077 6,16 1,839 0,098 13,33 156 870 234 24,3 P29 11-32 66,56 8,80 24,64 Kumlu Balçık 0,40 0,045 5,80 0,874 0,066 12,72 74,6 650 204 16,8 P43 0-7 71,64 3,16 25,20 Kumlu Balçık 0,47 0,247 6,08 3,589 0,254 24,30 69,8 980 186 24,3 P43 7-27 78,64 2,16 19,20 Balçıklı Kum 0,55 0,112 5,87 1,586 0,202 10,91 39,9 665 112 13,3 P43 27-100+ 92,64 2,16 5,20 Kum 0,47 0,223 5,93 0,279 0,185 6,69 22,5 417 80 6,6 P45 0-7 51,64 13,16 35,2 Balçık 0,47 0,120 6,56 7,633 0,317 6,32 143 2500 564 41,0 P45 7-42 51,64 14,16 34,2 Balçık 0,47 0,078 6,44 2,339 0,275 1,55 65,1 1600 485 45,5 P45 42-95 55,64 8,16 36,2 Kumlu Balçık 0,55 0,115 6,03 0,279 0,054 1,19 36,1 1800 576 54,9 P48 0-18 32,64 19,16 48,2 Balçık 0,40 0,109 5,98 8,133 0,287 4,58 149,4 2200 534 28,2 P48 18-31 32,64 22,16 45,2 Balçık 0,32 0,064 5,54 4,325 0,254 1,46 74,6 1500 516 24,3 P48 31-90 28,64 25,16 46,2 Balçık 0,32 0,107 5,83 1,586 0,151 0,73 47,8 810 465 24,3 101 Anakaya <1 100+ 120+ _ _ Granit Kolluviyal _ 60 120+ _ Granit 5 100+ 120+ 1 Granit 1 _ 100+ 120+ _ Kollüviyal 1 32 120+ 1 Granit 1 _ 100+ 120+ _ Allüviyal _ _ 95 120+ 1 Granit 4 _ 90 120+ 10 2 Toztaşı FİZİKSEL ANALİZLER Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) Organik CaCO3 ECx10-3 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) pH MAKRO ELEMENTLER Madde N (%) % P K (ppm) (ppm) Ca Mg (ppm) (ppm) Mutlak Fizyolojik İskelet Na Derinlik Derinlik Miktarı (ppm) (cm) (cm) (%) 85 120+ P54 0-3 54,56 15,88 29,56 Kumlu Balçık 0,48 0,243 5,63 6,656 0,229 15,95 162,9 640 282 20,5 P54 3-15 60,56 13,88 25,56 Kumlu Balçık 0,40 0,110 4,42 2,685 0,121 4,55 47,8 110 86 9,9 P54 15-85 55,56 19,88 24,56 Kumlu Balçık 0,32 0,081 5,51 1,031 0,097 3,76 136,4 350 190 13,3 P55 0-4 56,56 14,88 28,56 Kumlu Balçık 0,32 0,439 6,02 8,767 0,405 27,44 214,4 2100 400 24,3 P55 4-28 54,56 19,88 25,56 Kumlu Balçık 0,32 0,141 4,99 4,925 0,210 3,96 106,3 400 208 13,3 P55 28-100+ 52,92 25,80 21,28 Kumlu Killi Balçık 0,32 0,108 5,38 0,793 0,101 1,09 156,1 535 291 20,5 _ 3 Granit 1 5 100+ 120+ 10 Kolluviyal 2 P56 0-10 58,56 15,88 25,56 Kumlu Balçık 0,24 0,338 6,80 6,237 0,333 9,71 222,3 2100 297 13,3 P56 10-23 55,56 18,88 25,56 Kumlu Balçık 0,32 0,142 5,91 2,409 0,131 2,57 89,9 630 234 9,9 P56 23-62 57,92 19,80 22,28 Kumlu Balçık 0,08 0,076 5,17 0,930 0,074 8,03 112,0 510 214 13,3 P58 0-17 52,92 18,80 28,28 Balçık 0,32 0,340 5,61 8,744 0,341 5,25 246,7 1800 475 20,5 P58 17-45 60,64 15,72 23,64 Kumlu Balçık 0,32 0,126 4,65 4,100 0,140 1,68 74,6 377 206 16,8 P58 45-66 46,64 27,72 25,64 Killi Balçık 0,24 0,096 4,86 1,940 0,080 Eseri 124 556 356 16,8 P66 0-28 61,00 11,80 27,20 Kumlu Balçık 0,48 0,140 5,63 4,249 0,688 3,11 136,4 774 176 16,8 P66 28-78 58,00 16,80 25,20 Kumlu Balçık 0,56 0,080 5,51 1,049 0,053 0,98 130,0 496 124 16,8 P68 0-15 41,64 15,52 42,84 Balçık 0,16 0,096 5,62 6,760 0,176 0,32 169,8 760 395 32,3 P68 15-40 35,64 22,52 41,84 Balçık 0,08 0,060 5,79 2,215 0,158 0,16 79,6 576 312 28,2 P68 40-100+ 36,64 22,52 40,84 Balçık 0,08 0,047 5,83 1,112 0,026 Eseri 65,1 566 416 24,3 P73 0-5 33,00 8,16 58,84 Toz Balçığı 0,08 0,204 6,96 7,150 0,313 0,66 136,4 2400 285 28,2 P73 5-20 32,00 14,16 53,84 Toz Balçığı 0,24 0,104 6,49 4,086 0,178 Eseri 60,6 840 184 24,3 P73 20-45 31,00 14,16 54,84 Toz Balçığı 0,32 0,067 6,20 2,510 0,112 " 29,1 580 188 32,3 10 P73 45 - 100+ 30,00 17,16 52,84 Toz Balçığı 0,08 0,057 6,08 0,979 0,080 " 25,7 470 178 36,6 35 P74 0-14 35,00 15,16 49,84 Balçık 0,08 0,074 5,99 3,862 0,169 0,66 106,3 1500 306 20,5 8 P74 14-25 33,00 21,16 45,84 Balçık 0,08 0,056 5,81 2,269 0,107 0,16 56,2 2000 550 28,2 P74 25-58 46,00 21,16 32,84 Balçık 0,16 0,106 6,00 1,980 0,063 0,08 69,8 2800 990 45,5 5 P74 58-90 35,00 24,16 40,84 Balçık 0,08 0,120 602 0,500 0,041 2,57 56,2 3800 1356 50,1 60 102 Anakaya 1 62 120+ 1 Granodiorit 3 5 66 120+ 1 Granit 20 78 120+ 2 Granit 10 30 100+ 120+ 10 Kollüviyal 15 5 100+ 90 120+ 120+ 40 1 Kollüviyal Kuvarsit Şist FİZİKSEL ANALİZLER Organik CaCO3 ECx10-3 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) Toz Balçığı eseri 0,186 Balçık " 0,074 26,16 41,84 Balçık " 28,00 24,16 47,84 Balçık 52,28 11,52 36,20 Balçık 4-24 55,28 13,52 31,20 Kumlu Balçık P83 24-55 56,28 10,52 33,20 P83 55-76 60,28 8,52 31,20 P84 0-7 58,28 9,52 P84 7-18 57,28 9,52 P84 18-38 P86 Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) P75 0-7 35,00 5,16 59,84 P75 7-48 33,00 17,16 49,84 P75 48-82 32,00 P75 82-100+ P83 0-4 P83 pH MAKRO ELEMENTLER Madde N (%) % 6,84 8,210 6,59 3,702 0,079 6,49 " 0,073 0,56 0,162 0,48 Kumlu Balçık Kumlu Balçık 32,20 P K Ca Mg Mutlak Fizyolojik İskelet Na Derinlik Derinlik Miktarı (ppm) (cm) (cm) (%) 100+ 120+ 55 (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) 0,312 15,35 142,8 2300 380 28,2 0,222 2,73 60,6 1786 356 24,3 1,174 0,104 0,24 54,9 2000 575 47,8 15 6,70 0,477 0,052 0,91 64,9 2000 686 43,8 5 5,62 6,054 0,254 13,44 95,2 2000 344 28,2 0,069 4,82 2,500 0,051 8,20 43,8 620 220 20,5 0,40 0,051 5,17 1,345 0,045 2,70 25,7 860 74 24,3 3 0,40 0,047 5,49 0,823 0,038 2,46 25,7 1000 273 36,6 1 Kumlu Balçık 0,40 0,363 7,15 8,804 0,491 12,54 246,7 2400 300 20,5 33,20 Kumlu Balçık 0,48 0,241 6,64 6,329 0,250 5,82 206,6 1600 228 16,8 57,28 11,52 31,20 Kumlu Balçık 0,56 0,163 5,31 2,202 0,121 6,72 123,9 1300 171 16,8 0-8 57,28 15,52 27,20 Kumlu Balçık 0,56 0,173 5,77 5,768 0,257 3,19 222,3 1687 267 24,3 P86 8-33 50,64 20,72 28,64 Balçık 0,16 0,074 5,64 1,402 0,125 Eseri 149,4 665 240 20,5 3 P86 33-78 48,64 24,72 26,64 Balçık 0,48 0,073 5,73 1,223 0,078 " 142,8 794 303 24,3 3 P86 78-100+ 48,64 23,72 27,64 Balçık 0,48 0,075 5,45 0,534 0,045 0,16 142,8 685 318 20,5 87 0-30 63,28 5,52 31,20 Kumlu Balçık 0,48 0,137 5,69 8,654 0,588 12,30 214,4 900 252 28,2 87 30-46 64,28 6,52 29,20 Kumlu Balçık 0,56 0,047 5,56 4,471 0,425 2,54 106,3 208 81 16,8 1 87 46-71 66,28 5,52 28,20 Kumlu Balçık 0,48 0,035 5,44 1,474 0,228 1,64 84,6 109 34 16,8 15 P88 0-14 63,00 12,80 24,20 Kumlu Balçık 0,64 0,094 5,40 3,731 0,226 3,36 89,9 655 210 16,8 P88 14-40 62,00 14,80 23,20 Kumlu Balçık 0,32 0,078 5,22 1,777 0,125 0,91 56,2 387 174 16,8 P88 40-100+ 56,00 19,80 24,20 Kumlu Balçık P95 0-23 58,08 20,72 21,20 Kumlu Killi Balçık P95 23-100+ 69,08 10,72 20,20 P99 0-14 65,08 P99 14-44 60,92 0,40 0,076 5,20 0,269 0,083 0,24 39,9 446 200 20,5 Eseri 0,061 5,40 1,203 0,146 0,26 69,8 724,4 246 16,8 Kumlu Balçık " 0,092 5,25 0,681 0,121 2,47 84,6 615,2 110 16,8 10,72 24,20 Kumlu Balçık Eseri 0,079 4,86 5,917 0,222 1,88 69,8 277,8 60 16,8 19,80 19,28 Kumlu Balçık " 0,052 4,65 1,553 0,105 2,91 51,9 79,4 12 16,8 103 Anakaya 1 Kollüviyal 1 100+ 120+ 3 Granodiorit 1 38 120+ 5 Granodiorit 55 100+ 120+ 1 Granodiorit 1 71 100+ 120+ 120+ 5 _ Granit Granodiorit _ 1 100+ 120+ 1 Granodiorit 2 44 120+ 2 1 Granit FİZİKSEL ANALİZLER Organik CaCO3 ECx10-3 (%) (mmhos/cm) pH MAKRO ELEMENTLER Madde N (%) % K Mg Mutlak Fizyolojik İskelet Derinlik Miktarı (ppm) (cm) (cm) (%) 14 120+ 10 Granodiorit 32 120+ 3 Granit KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) TOPRAK TÜRÜ P100 0-14 69,08 8,72 22,20 Kumlu Balçık " 0,070 5,07 4,170 0,156 2,13 89,9 248,1 47 16,8 P102 0-12 70,08 4,72 25,20 Kumlu Balçık Eseri 0,138 6,46 5,228 0,189 7,59 176,9 1588 210 16,8 P102 12-32 71,08 9,72 19,20 Kumlu Balçık " 0,048 6,32 0,548 0,077 2,90 106,3 287,8 56 13,3 P103 0-7 68,00 7,16 24,84 Kumlu Balçık 0,49 0,183 6,14 8,363 0,337 5,25 199,0 3300 704 41,0 P103 7-15 69,00 9,16 21,84 Kumlu Balçık 0,40 0,079 5,18 3,053 0,145 2,58 106,3 1100 267 28,2 P103 15-33 63,00 14,16 22,84 Kumlu Balçık 0,32 0,045 4,91 1,617 0,092 1,21 69,8 600 198 28,2 (ppm) (ppm) Ca Derinlik Derinlik 104 P Na Profil (ppm) (ppm) Anakaya 20 <1 33 120+ 3 3 Granit Profil No. P3 P6 P11 P12 P14 P29 P43 P45 P48 P54 P55 P56 P58 P66 P68 P73 P74 P75 P83 P84 P86 P87 P88 P95 P99 P100 P102 P103 Yüzeysel Kaya (%) 5 _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 5 5 2 1 5 55 _ _ _ _ 30 _ _ _ Yüzeysel Taşlılık (%) _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 5 40 _ _ _ _ _ _ _ _ 40 _ _ _ Drenaj Bakı İyi İyi İyi İyi İyi İyi İyi İyi Orta İyi Orta İyi İyi İyi Orta Orta Orta İyi İyi İyi Orta İyi İyi İyi İyi İyi İyi İyi KB KD KB K GB KB KD K D KB KB B KD GB KD KD KD GD D GD B B KD GB K K GD D 105 Eğim (%) 45 30 10 10 20 60 10 80 15 70 65 45 25 20 20 30 30 35 50 60 25 25 5 5 70 70 60 70 Rakım (m) 290 375 300 380 260 215 14 140 494 310 280 272 301 328 475 320 320 310 202 232 290 612 210 417 420 362 418 222 Arazi Yüzü Şekli Orta Yamaç Orta Yamaç Üst Yamaç Tepe Yamaç Dibi Orta Yamaç Dere içi Orta Yamaç Orta Yamaç Orta Yamaç Alt Yamaç Orta Yamaç Orta Yamaç Üst Yamaç Orta Yamaç Orta Yamaç Orta Yamaç Orta Yamaç Orta Yamaç Üst Yamaç Alt Yamaç Üst Yamaç Orta Yamaç Tepe Orta Yamaç Orta Yamaç Orta Yamaç Tepe Ek 11. Acero - Quercetum petraeae ass. nova genel görünüş 106 Ek 12 Acero - Quercetum petraeae ass. nova, Holotip: 36 Örnek alan ve Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova, Holotip: 31. Örnek alan Örnek Alan No Alan (m2) Yükseklik (m) Bakı Eğim (%) Anakaya Vejetasyon Örtüsü (%) Vejetasyon Yüksekliği (m) Acero - Quercetum petraeae ass. nova Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri Quercus petraea Acer pseudoplatanus Galium elongatum Veronica pectinata var. pectinata Aristolochia hirta Aegopodium podagraria Viola odorata Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri Quercus frainetto Cerastium bannaticum Hesperis matronalis subsp. matronalis Quercion frainetto Karakteristikleri Castanea sativa Mespilus germanica Achillea grandiflora Tilia tomentosa Chamaecytisus austriacus Carpino -Acerion Karakteristikleri Carpinus betulus 5 20x50 440 D 40 G. 90 8 36 20x50 368 GB 10 Tzt. 95 16 37 20x50 295 GD 60 Kmt. 95 25 47 20x50 420 GB 100 Kmt. 60 10 97 20x50 270 GB 40 Grd. 65 28 98 20x50 412 B 60 G. 50 23 31 20x50 560 KD 10 Tzt. 95 8 69 20x50 455 GD 70 Klv. 90 15 96 20x50 212 KB 15 Grd. 75 25 B U L U N U Ş 55 . . +2 . . . 54 12 +1 . . . . 54 12 +1 . 2 . . 33 . . . . '+1 '+1 33 . . . . . . 34 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 2 2 1 1 1 1 . +2 . . . . . . . . . . . . . . '+1 . 44 +1 . 54 . 12 44 '+1 . 3 4 1 +1 . 12 22 12 . 12 . 22 11 +2 . . +4 23 '+1 . . 12 . '+1 . . . . +2 . +2 12 12 +1 +3 . 23 12 +2 33 12 +1 +1 . . . 8 7 7 3 2 . . . 22 23 . . '+1 34 4 107 Ek 12 (devam) Örnek Alan No Quercus petraea subsp. iberica Pino- cistion laurifolii Karakteristikleri Genista lydia Querco-Carpinetalia orientalis Karakteristikleri Lamium garganicum subsp. laevigatum Smilax excelsa Lathyrus hirsistus Quercetea pubescentis Karakteristikleri Crataegus monogyna Lathyrus laxiflora subsp laxiflora Sorbus torminalis Sytrax officinalis Alliaria petiolata Campanula lyrata Ilex aquifolium Veronica chamaedrys Viola sieheana Brachypodium pinnatum Dorycnium graecum Coronilla varia Euonymus latifolius Tamus communis subsp. communis Adenocarpus complicatus Fagetalia sylvaticae Karakteristikleri Festuca sylvatica Populetalia albae Karakteristikleri Rumex conglomeratus Alnus glutinosa Rhodendro-Fagetalia orientalis Karakteristikleri Hypericum calycinum Daphne pontica Lapsana communis subsp. intermedia 5 . 36 . 37 . 47 . 97 33 98 34 31 . 69 . 96 . 2 . . . . . . . '+1 . 1 . . . . . +1 . . . '+1 . . . . . . . . +1 . . . . . . +2 . 2 1 1 . +1 . . . . . . . 45 . . . . . . . . +1 . +1 . . . . +1 . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . 12 '+1 22 . . . . . . . +2 12 '+1 . '+1 . '+1 . . . 12 . . . . . . . . '+1 . . . . . . . 22 '+1 . . +1 . +2 +1 +2 . . . . . . 12 +1 12 . . . . . . . . . . . +2 23 . . . '+1 '+1 . . '+1 . . . . . . 5 4 4 3 2 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1 . +1 +1 . '+1 . +2 . '+1 5 . . . . . . +2 . . . . . . . . . . 34 1 1 12 . +1 +2 +2 +1 12 . '+1 +2 '+1 . 12 . '+1 . . +2 +2 '+1 +2 12 . '+1 23 . 8 7 3 108 . +1 '+1 . . Ek 12 (devam) Örnek Alan No Ruscus hypoglossum Acer trauvetterii Fagus orientalis Trachystemon orientalis Querco-Fagetea Karakteristikleri Galium odoratum Stelleria holostea Quercion Ilicis Karakteristikleri Rubia peregrina Quercetalia(ea) Ilicis Karakteristikleri Arbutus unedo Arbutus andrachne Laurus nobilis Viburnum lantana Ruscus aculeatus Querco-Fagae Karakteristikleri Hedera helix Corylus avellana Pteridium aquilinum Euphorbia amygdaloides Geranium robertianum Hypericum linarioides Clinipodium vulgare Cerasus avium Prunella vulgaris Geum urbanum Luzula forsteri Fragaria vesca Vicia cracca Silene italica 5 . . . . 36 +1 . . . 37 +1 12 12 +2 47 . . . . 97 . . . . 98 . . . . 31 . . . . 69 . 12 +2 . 96 . . . . 2 2 2 1 . . . . . . . . . . . +2 . . '+1 . . 1 1 . +1 '+1 '+1 . . '+1 . 4 +1 . . . . 22 . . 12 . +2 12 . . . . . . . . . . . . 12 . . . '+1 . . . . . . . . 3 1 1 1 1 . . . +1 . +1 . . . . . . . . +1 +2 +1 +1 +1 . '+1 . . . . . . . 12 12 +2 . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . '+1 . . . . . . . +1 '+1 +2 '+1 . . '+1 . +1 '+1 . . . 32 . . . . . +2 . . . . '+1 '+1 '+1 23 +1 . . . . . . . . . . . 4 4 4 3 3 2 2 2 2 1 1 1 1 1 109 . . '+1 . . 22 . +1 . . . . Ek 12 (devam) Örnek Alan No Cisto-Micromerietalia(ea) Karakteristikleri Erica arborea Cistus creticus Calycotome spinosa 5 36 37 47 97 98 31 69 96 . . . 12 . . 12 . . . . . '+1 '+1 . +2 . '+1 22 . . +2 . . +2 . . 7 1 1 Thymelae tartonraira Origanum vulgare subsp. vulgare . . . . . . . . . . . . +2 . . . . +1 1 1 +2 . . +2 +1 +1 +2 . . 22 . . '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 +2 +1 '+1 12 . 23 +2 . 7 6 4 Rosa canina Cytisus villosus Euphorbia helioscopia . . . . +2 . . +2 +1 12 . '+1 '+1 . . . . . 12 +2 . . . '+1 +2 . . 4 3 3 Stelleria media Veronica cymbalaria . . . . . . +1 '+1 . . . . +2 +2 '+1 '+1 . . 3 3 Eşlik Eden Türler Rubus idaeus Dryopteris filix-max Crepis sancta 110 İki Tekerrürlü Eşlik Eden Türler Rubus discolor (5:+1), (69:+2); Lathyrus nissolina (36:+1), (37:+1); Crepis foetida (36:+1), (47:+1); Cynosurus echinatus (36:+1), (47:+1); Galium aparine(36:+1), (47:+1); Thymus longicaulis var. subisophyllus (36:+1); (31:+2), Koelaria cristata (47:+1), (97:+1); Circium arvense (47:+1), (98:+1); Tripleuspermum tenuifolium (47:+2), (31:+1); Cerastium dichotomum (47:+1), (31:+1); Prunus spinosa (47: 12), (69: 12); Geranium dissectum (47:+1), (69:+1); Myosotis ramosissimum (47:+1), (69:+1); Urtica dioica (47:+2), (96:+1); Doronicum orientale (31:+1), (69:+1); Platanus orientalis (31: 22), (93: 13). Tek tekerrürlü eşlik eden türler Alcanna tinctoria (5:+1), Cuscuta campestris (5:+1), Dactylis glomerata (5:+2), Epilobium hirsutum (5:+1), Asplenium adiantum-nigrum (36:+1), Trifolium arvense (36:+1), Veronica anagallis-aquiatica (36:+1), Raphanus raphanistrum (47:+1), Briza maxima (47:+1), Foeniculum vulgare (47:+1), Fritillaria pinardii (47:+1), Hordeum bulbosum (47:+1), Polystichum setiferum (47:+2), Legosia pentagonia (47:+1), Linum bienne (47:+1), Paoenia peregrina (47:+2), Malva sylvestris (47:+1), Mentha aquatica (47: 12), Rumex acetocella (47:+1), Scrophularia scropolii (47:+1), Silene vulgaris (47:+1), Torilis arvensis (47:+1), Trifolium tomentosum (47:+1), Umblicus erectus (47:+1), Plantago major (47:+1), Polypodium australe (47:+1), Campanula persiciifolia (47:+1), Rubus canescens (97:+1), Festucacallierii (98:+1), Erodium cicutarium (31:+1), Euonymus europaeus (31:+2), Fritillaria pontica (31:+1), Agrostis stolonifera (31:+1), Asperula tenella (31:+2), Cardamine graeca (31:+2), Carex acuta (31:+1), Juncus gerardi (31:+2), Verbascum sp. (31:+1), Sonchus asper(69:+1), Bellis perennis (69:+1), Raphanus raphanistrum (69:+1), Rumex tuberosus (69:+1), Ranunculus muricatus (69:+1), Paeonia mascula (69: 22), 'Veronica serpyllifolia (69:+1), Rubus sanctus (96:+1), Rubus fruticosus (96: 2), Sambucus niger (96:+2). 111 Ek 13 Acero - Quercetum petraeae ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Organik Profil Derinlik KUM KİL TOZ CaCO3 ECx10-3 pH Madde No. (cm) (%) (%) (%) TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) (%) P5 0-6 64,28 7,16 28,56 Kumlu Balçık 0,16 0,156 5,78 5,838 P5 6-31 64,28 13,16 22,56 Kumlu Balçık 0,16 0,065 5,31 1,574 P5 31-51 65,28 11,16 23,56 Kumlu Balçık 0,31 0,084 6,23 0,651 P36 0-8 33,92 9,16 56,92 0,32 0,211 5,80 8,850 Toz Balçığı P36 8-65 35,92 14,16 49,92 Balçık 0,32 0,206 5,41 1,282 P37 0-10 45,92 21,16 32,92 Balçık 0,16 0,903 6,05 5,146 P37 10-48 45,92 25,16 28,92 Balçık 0,24 0,697 5,23 1,454 P37 48-80 46,92 25,16 27,92 Balçık 0,4 0,542 5,13 0,416 P47 0-7 44,64 9,16 46,2 Balçık 0,47 0,153 6,1 9,12 P97 0-9 63,08 13,72 23,20 Kumlu Balçık Eseri 0,135 6,05 3,620 P97 9-19 63,08 14,72 22,20 Kumlu Balçık 0,08 0,139 6,29 1,646 P97 19-29 61,08 16,72 22,20 Kumlu Balçık 0,16 0,132 6,31 1,225 P97 29-49 55,08 22,72 22,20 Kumlu Killi Balçık 0,08 0,093 5,77 0,278 P98 0-28 44,92 15,80 39,28 Balçık Eseri 0,077 5,17 4,573 MAKRO ELEMENTLER N P K Ca Mg (%) (ppm) (ppm) (ppm) (ppm) 0,195 20,06 169,8 940 210 0,091 19,55 95,2 320 90 0,061 10,24 84,6 240 84 0,175 63,27 408,3 2076 430 0,042 38,69 230,3 960 328 0,163 11,37 206,6 1580 324 0,107 2,1 149,4 885 370 0,053 1,46 89,9 786 445 0,412 33,56 429,8 3000 516 0,221 3,84 207 810 201 0,145 2,30 192 730 166 0,047 1,71 184,1 730 224 0,015 1,02 136,4 640 189 0,162 1,53 84,6 486,2 164 Yüzeysel Yüzeysel Humus Profil Kaya Taşlılık Tipi No. (%) (%) P5 5 _ Çürüntü P36 40 10 Çürüntü İyi GB P37 _ _ Mull Orta GD P47 50 _ Mull Orta GB P97 _ _ Mull İyi P98 0,1 _ Çürüntü İyi Na (ppm) 28,2 20,5 20,5 41 32,3 24,3 24,3 28,2 28,2 24,3 24,3 24,3 20,5 20,5 Mutlak Fizyolojik İskelet Derinlik Derinlik Miktarı (cm) (cm) (%) _ 51 120+ 1 1 65 120+ 1 80 2 80 120+ 4 3 7 90 15 _ 49 120+ 1 10 1 28 120+ 10 Arazi Yüzü Şekli Drenaj İyi 112 Bakı Eğim Rakım (%) (m) 40 440 Orta Yamaç 10 368 Orta Yamaç 60 295 Alt Yamaç 100 420 Alt Yamaç GB 40 270 Orta Yamaç B 60 412 Orta Yamaç D Anakaya Granit Toztaşı Kumtaşı Kumtaşı Granodiorit Granit Ek 14. Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova genel görünüş 113 Ek 15. Cerastio bannaticii - Quercetum frainetto ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Organik MAKRO ELEMENTLER Mutlak Fizyolojik İskelet Derinlik Derinlik Miktarı (cm) (cm) (%) 35 85 1 100+ 120+ CaCO3 ECx10-3 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) 23,88 52,64 Toz Balçığı 0,40 0,130 24,48 29,88 45,64 Killi Balçık 0,32 0,082 5,98 3,196 0,156 0,41 69,8 1025 388 28,2 27,64 23,52 48,84 Balçık Eseri 0,066 5,92 4,007 0,199 0,24 176,9 830 328 24,3 10-80 25,64 28,52 45,84 Killi Balçık Eseri 0,049 5,98 2,269 0,121 eseri 47,8 740 424 28,2 P69 80-100+ 26,64 31,52 41,84 Killi Balçık Eseri 0,045 6,25 0,979 0,073 " 32,5 1400 470 28,2 P96 0-12 60,08 13,72 26,20 Kumlu Balçık Eseri 0,089 4,84 1,998 0,257 2,13 189,9 337,4 83 13,3 P96 12-64 47,92 23,80 28,28 Balçık Eseri 0,060 5,07 0,820 0,175 0,68 101,0 387 112 20,5 1 P96 64-100+ 50,92 22,80 26,28 Balçık 0,08 0,069 5,03 0,160 0,065 0,68 106,3 377 160 20,5 1 Profil Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) P31 0-12 23,48 P31 12-35 P69 0-10 P69 pH 6,40 Yüzeysel Yüzeysel Profil Kaya Taşlılık No. (%) (%) P31 _ _ Orta P69 1 1 P96 _ _ Madde N (%) (%) 6,168 0,334 P (ppm) 1,13 K Ca (ppm) (ppm) 142,8 2481 Mg (ppm) 460 Na (ppm) 36,6 Bakı Eğim 3 Kollüviyal 8 50 100+ 120+ Rakım (%) (m) KD 10 560 Orta Yamaç Orta GD 70 455 Orta Yamaç İyi KB 15 212 Orta Yamaç 114 Toztaşı 15 _ Arazi Yüzü Şekli Drenaj Anakaya Granodiorit Ek 16. Crataego monogynae - Quercetum infectoriae ass. nova genel görünüş 115 Ek 17. Crataego monogynae - Quercetum infectoriae ass. nova, Holotip: 51.nolu örnek alan Örnek Alan No Alan (m2) Yükseklik (m) Bakı Eğim (%) Anakaya Vejetasyon Örtüsü (%) Vejetasyon Yüksekliği (m) 20 1000 550 GD 20 Tzt. 85 3 21 1000 540 KD 35 Tzt. 90 14 35 1000 482 B 30 Kmt. 100 7.50 50 1000 297 K 5 Grd. 80 4 51 1000 340 KB 40 Grd. 90 8 B U L U N U Ş 54 22 +1 44 +2 . 55 12 +1 43 '+1 . 44 32 . 5 5 2 . . . . . . . +2 . . . 12 +1 . . . +2 22 +1 +1 33 . . 12 +2 . 33 '+1 . 3 3 2 2 1 1 . +1 . . . 1 Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri Quercus infectoria Crataegus monogyna Asperula tenella Quercion frainetto Karakteristikleri Mespilus germanica Achillea grandiflora Chamaecytisus hirsutus Castanea sativa Quercus frainetto Chamaecytisus austriacus Carpino -Acerion Karakteristikleri Asperula involucrata 116 Ek 17. (devam) Örnek Alan No Helleborus orientalis Querco-Carpinetalia orientalis Karakteristikleri Lamium garganicum subsp. laevigatum Lathyrus hirsustus Quercetea pubescentis Karakteristikleri Sytrax officinalis Viola sieheana Lathyrus laxiflorus subsp. laxiflorus Pyrus amgydaliformis Alliaria petiolata Sorbus torminalis Campanula lyrata Brachypodium sylvaticum Ilex aquifolium Fagetalia sylvaticae Karakteristikleri Festuca sylvatica Populetalia albae Karakteristikleri Cornus sanguinea var. sanguinea Sambucus ebulus Rhodendro-Fagetalia orientalis Karakteristikleri Hypericum calycinum Daphne pontica 20 +2 21 . 35 . 50 . 51 . 1 '+1 . . . . +1 . . . . 1 1 +2 +1 '+1 +2 . . . . . . . . +1 +1 . . . . 12 +1 . . +1 . '+1 '+1 . . +1 '+1 . . 12 . . +2 22 . '+1 . . 22 . . . 3 3 3 2 2 2 1 1 1 +2 . +1 . . 2 . . . . +2 . . . . +2 1 1 33 . 22 . 12 . 22 . +2 12 5 1 117 Ek 17. (devam) Örnek Alan No Querco-Fagetea Karakteristikleri Stellaria holostea Quercion Ilicis Karakteristikleri Rubia peregrina Quercetalia(ea) Ilicis Karakteristikleri Rhus coriaria Lonicera etrusca Osyris alba Arbutus unedo Laurus nobilis Querco-Fagae Karakteristikleri Pteridium aquilinum Hypericum linarioides Vicia cracca Silene italica Geranium robertianum Geum urbanum Euphorbia amygdaloides Hedera helix Cerasus avium Clinipodium vulgare Corylus avellana 20 21 35 50 51 . +1 . . . 1 . +1 +1 . . 2 . . . . . . +1 +1 . . 12 . . . . +2 . . 22 . 12 . . . +2 3 1 1 1 1 . +2 . . . . . . . . . +2 . +1 . . . . . . . . . . . +1 +1 +1 . . . . . 22 . . . . . +1 '+1 . . . 12 . . . . . . . +1 '+1 22 3 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 118 Ek 17. (devam) Örnek Alan No Cisto-Micromerietalia(ea) Karakteristikleri Erica arborea Cistus creticus Cistus salviifolius Eşlik Eden Türler Rubus idaeus Rosa canina 20 21 35 50 51 22 +2 . 22 . . 12 +2 . 22 '+2 +2 32 . . 5 3 1 +2 +2 +1 . +2 +2 22 . . +2 4 3 119 İki tekerrürlü eşlik eden türler Fumana arabica (20:+1), (21:+1); Myosotis ramosissimum (20:+1), (21:+1); Bromus tectorum (20:+2), (35:+1); Galium aparine (20:+1), (35:+1); Cynosurus echinatus (35:+1), (50:+1); Briza maxima (35:+1), (50:+1); Cerastium bannaticum (50:+1), (51:+1);Crepis sancta (50:+1), (51:+1. Tek tekerrürlü eşlik eden türler Cardaria draba (20:+1), Geranium dissectum (20:+1), Vicia hybrida (20:+1), Veronica cymbalaria (20:+2), Paeonia mascula (20:+2), Achillea millefolium, (20:+2), Astragalus sp. (21:+1), Erodium rotundifolium (21:+1), Euphorbia orientalis (21:+1), Hypericum confertum (21:+2), Daucus carota (35:+1),Acer campestre subsp. campestre (35:+2), Anthemis coelopoda (35:+1), Arabis caucasica subsp caucasica (35:+1), Asperula arvensis (35:+1), Avenabarbata (35:+1), Cerastium anomalum (35:+1), Chrysanthemum segetum (35:+1), Circium vulgare (35:+1), Crepis foetida (35:+1), Doronicum orientalis (35:+1), Anthemis cotula (35:+1), Epilobium hirsutum (35:+1), Hedypnois cretica (35:+1), Leontodon tuberosus (35:+1), Paoenia peregrina (35:12),Petrorhargia prolifera (35:+1), Poa bulbosa (35:+1), Polygonum lapathifolium (35:+1), Potentilla recta (35:+1), Potentilla sp. (35:+1), Raphanusraphanistrum (35:+1), Rumex acetocella (35:+1), Silene vulgaris (35:+1), Stachys byzantina (35:+1), Stelleria media (35:+1), Thymus longicaulis var. subisophyllus (35:+1), Thymus zygoides (35:+1), Torillis arvensis (35:+1), Trifolium arvense (35:+1), Catapodium rigidum var. rigidum (35:+1), Crupina crupinastrum (35:+1), Filago eriocephala (35:+1), Gaudinia fragilis (35:+1), Hordeum murinum subsp. leporinum var. leporinum (35:+1), Lavatera arborea (35:+1), Origanum vulgare (35:+1), Phleum subulatum (35:+1), Sonchus asper (35:+1), Trifolium angustifolium (35:+1), Trifolium glomeratum (35:+1), Trifolium pratense (35:+1), Turgenia latifolia (35:+1), Dorcnium graecum (50:+1), Euphorbia helioscopia (50:+1), Sorbus acuparia (50:+1), Veronica sp. (50:+1), Campanula persiciifolia (51:+1), Campanula persiciifolia (51:+1), Carex acuta (51:+1), Dorycnium pentaphyllum (51:+2), Festuca sp. (51:+1), Fritillaria pinardii (51:+1), Hypericum empetrifolium (51:+1), Prunus spinosa (51:+1), Rubus fruticosa (51: 22). 120 Ek 18. Crataego monogynae - Quercetum infectoriae ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Organik CaCO3 ECx10-3 (%) (mmhos/cm) MAKRO ELEMENTLER K Ca (ppm) (ppm) Mg (ppm) Mutlak pH Madde (%) N (%) P (ppm) Na Derinlik (ppm) (cm) 0,153 6,1 7,575 0,368 2,87 356,7 2000 348 32,3 0,109 5,98 2,223 0,029 1,23 214,4 1585 294 28,2 Fizyolojik İskelet Derinlik (cm) Miktarı (%) Profil No. Derinlik (cm) KUM (%) KİL (%) TOZ (%) TOPRAK TÜRÜ P20 0-10 35,56 22,44 42 Balçık 0,24 P20 10-35 36,56 22,44 41 Balçık 0,08 P20 35-55 36,56 23,44 40 Balçık 0,16 0,064 5,54 0,686 0,015 0,72 106,3 1585 470 50,1 30 P21 0-10 35,56 15,44 49 Balçık 0,24 0,107 5,83 7,612 0,434 3,59 191,5 1600 352 32,3 30 P21 10-22 35,56 17,44 47 Balçık 0,16 0,072 5,79 4,737 0,185 0,92 106,3 590 219 28,2 P21 22-50 31,56 27,44 41 Killi Balçık 0,24 0,074 5,78 1,713 0,080 0,2 51,9 510 273 32,3 P21 50-90 25,56 36,80 37,64 P35 0-75 45,92 9,80 P50 0-15 57,56 P50 15-60 P51 0-3 P51 P51 Anakaya 1 55 90 5 120+ 120+ 50 Toztaşı Toztaşı 15 Killi Balçık 0,48 0,077 5,84 0,772 0,030 0,51 39,9 780 385 45,5 Balçık 0,08 0,153 5,27 5,981 0,312 12,37 230,3 610 231 32,3 73 120+ 15 Kumtaşı 14,88 27,56 Kumlu Balçık 0,32 0,195 5,16 3,428 0,389 4,16 95,2 605 153 20,6 60 120+ 1 Granodiorit 55,56 17,88 26,56 Kumlu Balçık 0,32 0,101 5,06 1,130 0,061 0,49 80,6 486 170 13,3 5 5356 15,88 30,56 Kumlu Balçık 0,40 0,299 5,80 6,511 0,280 19,91 123,9 1282 228 32,3 1 3-26 56,56 15,88 27,56 Kumlu Balçık 0,40 0,096 4,68 2,364 0,129 4,16 74,6 357 106 13,3 26-100+ 56,56 16,88 26,56 Kumlu Balçık 0,40 0,078 5,06 0,920 0,091 3,27 65,1 397 142 13,3 44,28 Yüzeysel Yüzeysel Profil Kaya Taşlılık No. (%) (%) P20 _ _ İyi P21 _ _ İyi P35 1 _ İyi 35 100+ 120+ 2 1 Arazi Yüzü Şekli Drenaj Bakı Eğim Rakım (%) (m) GD 20 550 KD 35 540 Üst Yamaç B 30 482 Orta Yamaç Üst Yamaç P50 - - İyi K 5 297 Orta Yamaç P51 _ _ İyi KB 40 340 Orta Yamaç 121 Granodiorit Ek 19. Vibirno-Arbutetum unedo ass. nova genel görünüş 122 Ek 20 Vibirno - Arbutetum unedo ass. nova Örnek Alan No 1 34 44 57 65 101 2 15 23 38 41 42 46 67 70 71 77 19 17 22 72 93 18 28 40 30 76 Alan (m ) 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 400 B Yükseklik (m) 170 220 138 262 191 361 90 Bakı GB B KD B GD GD GD GD G KD KB GB GD B KD GD G GD G Eğim (%) 70 40 60 25 34 60 2 G D 75 15 90 63 119 52 48 322 120 21 350 495 320 80 30 80 273 225 81 358 180 U D KB GD GB G D Anakaya G. M. Klv.Grd. G. Grd. G. G. Grd. G. Klv. G. G. Grd.Grd. G. V.T.Klv.Tzt. G. G. G. M. G. G. Tzt. F. Vejetasyon Örtüsü (%) 95 90 85 80 60 100 50 60 100 95 95 100 30 100 70 80 99 98 90 90 100 75 100 99 60 90 Vejetasyon Yüksekliği (m) 2 1,30 2 10/3 2 1,801,5/4,5 6,5 1,4 1.40 2,5 1,6 1,4 2 2,5 1,5 0,8 5 5.5 3 2 2,10 2 Erica arborea 22 12 12 22 33 23 33 34 33 33 33 33 33 33 33 34 54 33 33 23 12 11 +2 Cistus creticus 11 12 '+1 +1 +1 +2 33 33 12 22 22 22 33 22 +2 +2 Arbutus unedo 43 33 33 33 33 45 +1 Phillyrea latifolia 22 . 21 Sytrax officinalis . 12 12 12 33 . . . . . . Quercus coccifera . +1 . . +1 . . 12 80 L 50 70 60 30 98 40 15 20 70 25 25 50 5 40 10 70 50 20 10 100 U 3 3 2,5 3 N U Ş Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri . . . . . . . . . . . +2 22 12 33 22 33 33 23 33 22 12 +2 12 +1 +2 33 12 22 22 12 +2 12 '+1 . . . . . 12 . . . . +2 23 23 33 33 54 . . . 12 24 +2 +2 12 '+1 24 +2 23 12 33 . '+1 12 32 22 +2 22 23 12 . '+1 12 12 33 34 34 34 12 . . +2 . 22 . . 18 33 54 16 22 . . 10 Arbutesum unedo subass. nova Karakteristikleri Holotip:44. örnek alan Hypericum calycinum +2 +2 '+1 +2 +1 +2 . . . . '+1 . . . . +2 . . +2 . 14 Dorycnium pentaphyllum +2 . . . . '+1 +2 '+1 . . '+1 '+1 . . . . . . . . . . 10 Viburnum lantana 22 +2 33 22 12 +2 . . . Laurus nobilis . Sorbus torminalis . . Sorbus acuparia +1 . Chamaecytisus austriacus '+1 +1 +1 '+1 +1 12 +2 12 22 . 12 +2 +2 22 '+1 . '+1 '+1 23 . +2 . . . . . . . +2 . . . 12 . 22 . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . 10 . . . . 12 . . . . . . . 11 . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . 4 . . . . . 3 +2 +1 6 '+2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Pyrus pyraster . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Prunus divaricata subsp. divaricata . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Clematis vitalba . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Lychnis coronaria . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 123 Ek 20. (devam) Örnek Alan No Lonicera caprifolium Linum strictum var. spicatum 1 . . 34 44 57 +1 . . +1 . . 65 101 . . . . 2 . . 15 23 38 . . . . . . . 11 . +1 . . . . . . . . . . . . . . +1 +1 . . +1 . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . 41 42 46 . . . . . . 67 . . 70 71 77 19 17 22 72 . . . . . . . . . . . . . . 93 . . 18 . . 28 . . 40 . . 30 . . 76 . 1 . 1 Ericetosum arborae subass. nova Karakteristikleri Holotip:71. örnek alan Calicotome villosa Briza maxima Pistacia terebinthus subsp. palaestina Poa bulbosa Anthemis coelopoda Aira caryophlloides Linaria pelisseriana Silene gallica Petrorhargia velutina Anthemis chia Ornithopus compressus Juniperus oxycedrus subsp. oxycedrus Vicia lutea Myritus communis Vicia grandiflora var. grandiflora Viola tricolor Pistacia lentiscus Linaria genistifolia subsp. genistifolia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 '+1 22 . +1 . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 22 12 22 12 . 12 12 12 . . '+1 '+1 '+1 . . +1 . . +1 12 12 +2 +2 +2 . +1 . . +1 +1 . '+1 '+1 . '+1 . '+1 '+1 '+1 . . . . . . . . '+1 +1 +1 '+1 . . . +1 . . +1 +1 '+1 . . . . . . '+1 '+1 '+1 . . . . . . . '+1 +1 . . . . . . . '+1 '+1 . . +1 '+1 . . . . . . . 22 12 22 . 22 . . . . '+1 . . . . '+1 +1 . 12 . +2 . +2 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . '+1 '+1 . . . '+1 . . . . . . . . '+1 '+1 . . '+1 . . . . . +1 . . . '+1 . . . . . . . . +2 '+1 +2 . . . . 11 +2 12 +2 . . . 15 . . . . '+1 . . 12 12 12 . . 22 . . 10 '+1 . . . . . '+1 9 . . . '+1 . '+1 . 9 '+1 . . . . . . 7 '+1 . . . . . '+1 6 '+1 . . . . '+1 5 +1 '+1 . . . . +1 5 '+1 . . . . . '+1 5 +1 . . . . . . 4 . . . . . . . 4 . . . . '+1 . . 4 . . . . . . . 3 . . . . . . . 2 . . . . . . . 1 . . . . . . . 1 . . . . . . . 1 Phillretosum latifoliae subass. nova Karakteristikleri Holotip:18. örnek alan Asparagus acutifolius Ruscus aculeatus Valeriana officinalis Phytospermum cornubiense . . . . +1 '+1 +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124 . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . +2 +2 +1 +2 12 '+1 12 . . +1 . . . . . . . . . . 8 7 1 1 Ek 20. (devam) Örnek Alan No Corydothymus capitatus Cardaria draba Lupinus varius Orchis papillonase 1 . . . . 34 44 57 . . . . . . . . . . . . 65 101 . . . . . . . . 2 . . . . 15 23 38 . . . . . . . . . . . . 41 42 46 . . . . . . . . . . . . 67 . . . . 70 71 77 19 17 22 72 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93 18 28 40 . +2 . . . '+1 '+1 . . +2 . . . '+1 . . 30 . . . . 76 . . . . 1 2 1 1 Sytretosum officinale subass. nova Karakteristikleri Holotip:76. örnek alan Veronica triloba Trogopagon aureus Trogopagon dubius Cornus mas Quercion frainetto Karakteristikleri Mespilus germanica Castanea sativa Chamaecytisus hirsutus Achillea grandifolia Quercus frainetto Tilia tomentosa Carpino Acerion Karakteristikleri Quercus petraea subsp. iberica Asperula involucrata Helleborus orientalis Pino- cistion laurifolii Karakteristikleri Pinus nigra subsp. pallasiana Genista lydia Querco-Carpinetalia orientalis Karakteristikleri Coronilla emeroides Lamium garganicum subsp. laevigatum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 . '+1 . 23 22 32 +2 +1 . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . '+2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . '+1 4 . 1 . 1 . . . . . . +3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . 1 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 1 +1 . . '+1 . . . . 12 125 . +1 1 . '+1 1 . '+1 1 +2 . 1 5 4 3 2 2 1 Ek 20. (devam) Örnek Alan No 1 Lathyrus hirsistus . 34 44 57 . . . 65 101 . . 2 . 15 23 38 Crataegus monogyna . . . 12 . . . . . . . . . +2 . . . 34 12 +2 . . . Pyrus amgydaliformis . . . . . . . +1 . +2 . . . +2 11 . . +2 '+1 +2 . . . Campanula lyrata . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . +1 . . '+1 . . . . . . . . 41 42 46 . . . 67 . 70 71 77 19 17 22 72 . . . . . . . 93 18 28 40 30 76 . . . . +2 . . . +2 '+1 7 . . . . '+1 . . . . '+1 . 4 . . . . . 4 '+1 . 4 1 Quercetea pubescentis Karakteristikleri +1 '+1 Veronica chamaedrys . . '+1 Adenocarpus complicatus . . . Lathyrus laxiflorus subsp laxiflorus . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . 12 . . . . '+1 . Tamus communis subsp. communis . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . +1 . Populus tremula . . 12 34 . . . . . . . . . . . . . . . . . . Viola sieheana . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . Silene compacta . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . Dorycnium graecum . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . Alliaria petiolata . . . . . . . . . . . . . . . . . Cotinus coggyria . . . . . . . . . . . . . . . . . Coronilla varia . . . . . . . . . . . . . . . . . Teucrium chamaedrys . +2 . . . . . . . . . +1 +2 . Ilex aquifolium . . . . . +1 . . . . . . . . . . Brachypodium pinnatum . . . . . . . +2 . . . . . . . . . Carex sylvatica subsp. sylvatica . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . '+1 . . '+1 . . . +2 . . . . Alnus glutinosa . . . . . . . . . . . . . . . Solanum dulcamara . . . . . . . . . . . . . . . Rumex conglomeratus . . . . . . . . . . . . . . . 7 . 3 . . 2 . . . 2 '+1 . . 2 . '+1 . . . . . . 2 . . . . . . . . 2 . +2 . . . 12 . . . 2 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . +1 +1 . . '+1 6 '+1 2 . 1 . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . 1 . . +2 . . . . . +2 +2 . 8 . . . 12 . . . . . . . . 1 . . . . . . . . '+1 . . . 1 . . . . . . . . . '+1 . . 1 Fagetalia sylvaticae Karakteristikleri Festuca sylvatica '+1 +1 Populetalia albae Karakteristikleri 126 Ek 20. (devam) Örnek Alan No 1 34 44 57 65 101 Rhodendro-Fagetalia orientalis Karakteristikler Ruscus hypoglossum . . +1 . . . Fagus orientalis . . . 32 . . Tilia rubra subsp. caucasica . . . . . . Trachystemon orientalis . . . . . . Querco-Fagetea Karakteristikleri Galium odoratum . . . . . . Quercion Ilicis Karakteristikleri Rubia peregrina +1 . '+1 . . '+1 Oleo - Ceratonion Karakteristikleri Clematis cirrhosa . . . . . . Quercetalia(ea) Ilicis Karakteristikleri Olea europea . +2 . . . . Arbutus andrachne . 22 . . 12 . Osyris alba . +1 . . . . Pinus brutia . . . . +2 . Rhus coriaria . . . . . Similax aspera . . . . . Geranium purpureum . . . . . . Querco-Fagae Karakteristikleri Vicia cracca . . '+1 +1 +1 . Geranium robertianum . +1 '+1 . . . Hedera helix . . '+1 +2 . . Pteridium aquilinum . . . +2 . . Primula vulgaris . . '+1 . . . Geum urbanum . . +1 . . . Silene italica . . '+1 . . . 2 15 23 38 41 42 46 67 70 71 77 19 17 22 72 93 18 28 40 30 76 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 1 1 1 . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 +2 . . . . . . . . . . . '+1 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . +2 . . '+1 . . . . . . +2 . . . . . . . . . . . . +2 12 . . 22 . +1 . . . . . . . '+1 . +2 . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . 6 5 3 2 2 2 1 . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . '+1 . +1 . '+1 '+1 . . . . . . 12 . . . . . . '+1 12 . . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . +1 '+1 . . . . . . . . '+1 . . . '+1 . . . . . . . . '+1 . . . . . +2 '+1 . . . . . . . . . . . . . +1 +2 . . . . +2 . . +2 . . . 10 5 5 4 3 3 3 127 '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . Ek 20. (devam) Örnek Alan No Hypericum linarioides Luzula forsteri Euphorbia amygdaloides Prunella vulgaris Cisto-Micromerietalia(ea) Karakteristikleri Asphodelus aestivus Cistus salviifolius Sparteum junseum Lavandula stoeachys Stipa capensis Origanum vulgare subsp. hirtum Parentucellia latifolia Micromeria juliana Sarcopoterium spinosum Eşlik Edenler Crepis sancta Rubus idaeus Tamus communis Trifolium campestre Myosotis ramosissimum Koelaria cristata Torillis arvensis Crepis foetida Galium aparine Rosa canina Tordylium apulum 1 . . . . 34 44 57 . . . . . . . . . . . . 65 101 +1 . . . . . . . 2 . . . . 15 23 38 . +2 . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . +2 +2 +2 . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . . . +2 22 +1 . . . . . . 33 33 12 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . +1 . . +1 . . . . . . +1 12 +2 +2 '+1 . . '+1 . . '+1 . . . '+1 . . '+1 . . '+1 . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . +1 . . . . +1 . +1 . . . . . . . . . +1 . . . '+1 . . '+1 '+1 '+1 128 . . . . . . . . . . . 41 42 46 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 67 . . . . . . . . . . . . . '+1 . '+1 . . . . . . '+1 . . . '+1 . . . . . . '+1 '+1 . '+1 '+1 '+1 . . . +1 . . . . . . . . +2 . . . . 70 71 77 19 17 22 72 . . . . . . . . . . '+1 . . . +1 . . . . . . . . . . . . . 30 . . . . 76 . . . +1 3 2 2 1 +2 . . . . . . . . . 12 . +2 . +2 +1 . . 10 9 7 6 2 2 2 1 1 '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 . . . '+1 '+1 '+1 . +1 '+1 +2 +2 . . . '+1 . '+1 . . . '+1 . . '+1 +1 '+1 +1 '+1 . '+1 '+1 . . . . '+1 . . . '+1 '+1 '+1 '+1 . . '+1 '+1 +1 . '+1 '+1 . . . . . . '+1 '+1 '+1 +2 '+1 . '+1 . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . '+1 '+1 '+1 . . '+1 . . . . . 12 +2 12 . . . . . 12 . '+1 '+1 . '+1 . . . '+1 . . +1 '+1 15 10 10 9 9 9 7 7 7 7 7 . . '+1 12 33 12 . . . 11 33 . . . . '+1 . . . . +1 . . . . . . '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 . '+1 . '+1 11 . . . . . . . . . . 93 . . . . 18 28 40 . '+1 . . . . +1 . . . . 22 22 . . +2 . . 11 '+1 12 . 22 '+1 . +2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . 12 . . . . . . . . +2 . . . . . . Ek 20. (devam) Örnek Alan No Geranium dissectum Circium vulgare Cynosurus echinatus Dactylis glomerata Rumex bucephalophorus Cytinus hypocistis Quercus infectoria Trifolium stellatum Echium plantagineum Cerastium dichotomum Trifolium tomentosum Hymenocarpus circinnatus Anagallis arvensis Dryopteris filix-max Lathyrus nissolia Asplenium adiantum-nigrum Carex acuta Daucus carota Orobanche cernua Anthemis cotula Carthamus lanatus Trifolium pratense Thymus longicaulis var. subisophyllus Sherardia arvensis Rubus discolor Vitis vinifera 1 . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . +3 . 34 44 57 . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . +1 +1 . +1 . . +1 . +1 . . '+1 . . '+1 . . '+1 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . 65 101 . . . . +1 . +1 . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 . . +1 +2 . . . +1 . . +1 +1 . . . . . . +1 . . . . . . . 23 38 41 42 . . . '+1 . +1 . . . . '+1 . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . '+1 . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . +1 . . '+1 '+1 . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . . . '+1 . 129 46 67 70 71 77 19 17 22 . . '+1 . . . . . . . '+1 '+1 . . . . '+1 . . . . . . . +1 +1 . . . . '+1 . . +1 +1 . . . . '+1 . +1 '+1 . . . . . . . . . . . 12 . . . '+1 . . . '+1 . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . +2 . . '+1 . . . . . . . . . '+1 . +1 . . . . . . . . . '+1 . +1 . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . '+1 . . . . . +1 . . . . '+1 . . '+1 . '+1 . . . . +2 . . . . . . . . . . . . . . 72 93 '+1 '+1 . . . . . '+1 '+1 '+1 . . . '+1 . . '+1 '+1 . . . +1 . . . . . . . '+1 . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . 18 28 40 30 76 +1 . '+1 . '+1 7 . . '+1 +1 . 6 . . '+1 . . 6 . . . . . 6 . '+1 . '+1 6 . . . '+1 '+1 6 . . . 33 5 . . . '+1 '+1 5 . . . '+1 . 5 . . . . 4 . . . '+1 . 4 . . . . +1 4 '+1 '+1 . . 4 . . . . 12 4 . . '+1 '+1 . 4 . . . . . 4 '+1 . . '+1 . 4 . . . '+1 . 4 . . '+1 . 4 . . . . 4 . . '+1 . . 4 . . . '+1 . 4 . +2 . '+1 . 4 +1 . . +1 4 . . . . '+1 3 . . . . . 3 Ek 20. (devam) Örnek Alan No 1 Umblicus erectus . 34 44 57 . . . 65 101 . . 2 . 15 23 38 . . . 41 42 46 . . . . . '+1 . . Trifolium arvense . +1 . . . . . +1 . . . . . . . . . . Trifolium angustifolium . +1 . . . . . +1 . . . . . . . . . . Plantago afra . +1 . . . . . . . . '+1 . . . . . '+1 '+1 67 70 71 77 19 17 22 72 93 18 28 40 30 76 . '+1 . . . . . . 3 '+1 . . . . . . . . 3 . . . . . . . '+1 . 3 . . '+1 . . . . . . 3 Stachys byzantina . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 Anthemis tinctoria . . '+1 . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . 3 Lactuca seriola . . '+1 . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . '+1 . . 3 Prunus spinosa . . +2 . . . . . . . . . . 12 . . . . . 12 . . . . . . . 3 Doronicum hirsutum . . . . +1 . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . +1 . . . 3 +2 . +1 '+1 . 3 . Alcanna tinctoria . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Linum bienne . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . +1 . . . . . . . Cerastium anomalum . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . '+1 . . . . . . '+1 Chrysanthemum segetum . . . . . . . . . . . . '+1 . . . +1 . . . +1 Raphanus raphanistrum . . . . . . . . . . . . . . +2 . '+1 . . '+1 '+1 3 . 3 . . . . . . 3 . . . . . . 3 Capsella bursa-pastoris . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . '+1 . . . . . Erodium cicutarium . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . +1 . . '+1 Foeniculum vulgare . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . +1 . . . . . . . . . +1 +1 . . . 3 . . . . . '+1 . 3 Muscari comosum . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . Leontodon tuberosus . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130 '+1 '+1 '+1 3 . 3 +1 3 131 İki tekerrürlü eşlik eden türler Knautia integrifolia 34:+1), (21:+1); Hypericum perfoliatum (34:+1), (42:+1); Hypericum empetrifolium (34:+1), (46:+1); Onobrychis caput-galli (34:+1), (77:+1); Achillea millefolium (34:+1), (22:+1); Bellardia trixago (34: +1 (76:+1); Fritillaria pinardii (34:+1), (44:+1); Rubus fruticosa, (44:+2), (42:+2); Phlomis sp.(44:+1), (42:+1); Bromus denthoniae (44:+1), (42:+1); Pulicaria odorata (44:+1), (46:+1); Malus sylvestris (44:+2), (19:+2); Quercus petraea subsp. petraea (44: 12), (93:+2); Cynodon dactylon (44:+1), (93:+1); Bromus tomentellus (44:+1), (28:+1); Rumex acetocella (44:+1), (30:+1); Quercus petraea (57:+2), (77:+1); Trifolium pallidum (65:+1), (28:+1); Medicago falcata (65:+1), (71:+1); Avena barbata (15:+1), (93:+1); Filago vulgaris (23:+1), (38:+1); Orobanche ramosa (23:+1), (71:+1); Taraxacum officinale (23:+1), (72:+1); Anchusa azurea (23:+1), (18:+2); Ranunculus lateriflorus (23:+1), (18:+1); Tropagon sp. (23:+1), (30:+1); Trifolium arvense var. arvense (38:+1), (72:+1); Filago eriocephala (38:+1), (41:+1); Lonicera etrusca var. etrusca (41:+1), (42:+1); Bromus madritensis (41:+1), (71:+1); Phleum subulatum (42:+1), (46:+1); Circium arvense (46:+1), (17:+1) Origanum vulgare subsp. vulgare (67:+1), (17:+1); Papaver dubium (70:+1), (77:+1); Moenchia mantica subsp mantica (70:+1), (72:+1); Briza minima (70:+1), (72:+1); Rumex tuberosus subsp. tuberosus (70:+1), (30:+1); Lathyrus palustris ssp. palustris (71:+1), (77:+1); Anchusa leptophylla (71:+1), (72:+1); Trifolium repens (71:+1), (30:+1); Sonchus asper (77:+1), (72:+1); Conzya canadensis (77:+1), (93:+1); Quercus pubescens (77: 33, (28: 22); Torillis arvensis subsp. purpurea (77:+1), (76:+1); Cephalantera longifolia (77:+1), (76:+1); Androsace albana (17:+1), (18:+1); Aristolochia hirta (17:+1), (30:+1); Muscari comosum (22:+1), (93:+1); Carduus pycnocephalus (22:+1), (93:+1); Lupinus albus subsp. graecus (22:+2), (18:+2); Bromus lanceolatus (22:+1), (28:+1); Asparagus veticillatus (22:+2), (28:+2); Fumaria officinalis (72:+1), (18:+1). Tek tekerrürlü eşlik eden türler Thymus zygoides (34:+1), Teucrium chamaedrys subsp. chamaedrys (34:+2), Platanus orientalis (34: 12), Convolvulus scammonia (34:+1), Ficus carica (34:+1), Kanutia drymeia (34:+1), Crupina crupinastrum (34:+1), Asperula tenella (34:+1), Paoenia peregrina (34:+1), Hypericum confertum (44:+1),Plantago major (44:+1), Trifolium trichocephalum (44:+1), Tilia tomentosa (44:23), Galium elongatum (44:+1), Umblicus dichotomum (44:+1), Chamaecytisus drepanolobus (2:+1), Lagurus ovatus (15:+1), Logfia arvensis (15:+1), Silene pallida (15:+2), Shenopactus maritimus (15:+2), Hedypnois cretica (15:+1), Chondrilla juncea (15:+2), Carlina corymbosa (15:+1), Bromus tectorum (15:+1), Juncus effesus (23: 22), Inula viscosa (23:+2), Leontodon sp. (23:+1), Potentilla reptans (23:+1), Plantago belardii (23:+1), Serapias vomeraceae subsp. laxiflora (23:+1), Cerastium bannaticum (23:+1), Allysum sp. (23:+1), Rubus canescens (38:+2), Bromus hordeaceus subsp. hordeaceus (41:+1), Tamus communis subsp. cretica (46:+1), Sonchus oleraceus (46:+1), Pulicaria dysenterica (46:+1), Eryngium maritimum (46:+1), Anethum graveolens (46:+1), Achillea millefolium subs. pannonica (67:+1), Thlaspi perfoliatum (70:+1), Medicago maritima (70:+1), Fumaria muralis (70:+1), Tripleuspermum teunifolium (70:+1), Geranium rotundifolium (70:+1), Doronicum orientalis (70:+1), Raphanus raphanistrum (70:+1), Chamaecytisus pungens (70:+1), Papaver rhoeas (71:+1), Medicago polymorpha (71:+1), Asteriscus aquaticus (71:+1), Scrophularia canina subsp. bicolor (71:+1), Tetragonolobus purpureus (77:+1), Hirschfeldia incana (77:+1), Genista tinctoria (77:+1), Vicia sativa (77:+1), Odontites lutea (77:+1), Nepeta italica (77:+1), Misopates orontium (77:+1),Minuartia anatolica var. polymorpha (77:+1), Osyris alba var. serotina (19:+2), Rumex crispus (17:+1),Ornithopus sativus subsp roseus (17:+1), Melilotus officinalis (17:+1), Prunus divaricara (17:+2), Leontodon oxylepis (17:+1), Stellaria media (22:+2), Verbascum sp. (22:+1), Hordeum murinum (22:+1), Lupinus angustifolius subsp. angustifolius (22:+2), Erodium rotundifolium (22:+1), Centaurea cyanus (22:+1), Bunias erucago (22:+1), Bromus squarosus (22:+1), Agrostis stolonifera (22:+1), Dactylis glomerata subsp. glomerata (72:+1) , Crepis foemina (93:+1), Pilosella ploselloides subsp. megalomastix (93:+1), Festuca callierii (93:+1), Bromus riparius (93:+1), Alopecurus sp. (93:+1), Allium ampeloprasium (93:+1), Trogopagon pratensis subsp. pratensis (18:+1), Ranunculus ficaria subsp. ficariiformis (18:+1), Fumana arabica (18:+1), 131 132 Fritillaria pontica (18:+1), Pimpinella peregrina (18:+1), Centarium erythraea (18:+1), Euphorbia helioscopia (18:+1), Euphorbia falcata var. falcata (18:+1), Salvia sp. (28:+2), Quercus sp. (28: 22), Euphorbia amygdaloides var. amygdaloides (28:+1), Erodium rotundifolium (28:+1), Euphorbia macloclada (28:+1),Cynoglossum officinale (28:+1), Diplotaxis muralis (28:+1), Phleum subulatum (40:+1), Orchys sp. (40:+1), Lactuca serriola (40:+1), Origanum vulgare (40:+2), Hordeum bulbosum (40:+1), Echium italicum (40:+1), Alcea pallida (40:+1), Turgenia sp. (40:+1), Trifolium pannonicum (40:+1),Lathyrus birthynica (30:+1), Trifolium ambigium (30:+1), Medicago orbicularis (30:+1), Cerastium dichotomum subsp. inflatum (30:+1), Antyllis tetraphylla (30:+1), Medicago hispida (30:+1), Tetragonolobus maritimus (30:+1), Holosteum marginatum (30:+1), Anthemis tinctoria subsp. discoidea (76:+1),Eryngium campestre var. campestre (76:+1), Rumex scutatus (76:+1). 132 133 Ek 21 Vibirno - Arbutetum unedo ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Organik -3 ECx10 (%) (mmhos/cm) pH Madde N (%) (%) P K 5,59 1,900 0,078 0,76 56,2 290 5,68 6,295 0,099 26,15 100,7 730 5,44 1,858 0,075 2,54 60,6 660 Mg Fizyolojik İskelet Derinlik KUM KİL TOZ No. (cm) (%) (%) (%) P1 0-45 49,28 19,16 31,56 Balçık 0,24 0,086 P2 0-3 50,28 6,16 43,56 Kumlu Balçık 0,24 0,279 P2 3-33 53,28 4,16 42,56 Kumlu Balçık 0,16 0,085 P15 0-25 70,28 7,16 22,56 Kumlu Balçık 0,24 0,083 5,90 1,177 0,047 3,81 79,6 620 166 20,5 25 120+ 1 Granit P17 0-15 31,56 23,44 45,00 Balçık 0,16 0,203 5,83 6,137 0,320 3,18 69,8 2374 465 28,2 65 80 5 Toztaşı P17 15-65 27,56 27,44 45,00 Killi Balçık 0,32 0,146 5,65 1,462 0,052 1,74 43,8 1977 455 24,3 P18 0-11 43,56 16,44 40,00 Balçık 0,32 0,180 6,72 7,436 0,348 1,64 117,9 2878 174 36,6 P18 11-30 40,56 20,44 39,00 Balçık 0,33 0,120 6,52 2,638 0,102 0,72 36,1 2200 152 36,6 P18 30-80 39,56 22,44 38,00 Balçık 0,08 0,078 6,44 0,796 0,029 0,82 29,1 2100 148 28,2 P19 0-17 36,56 23,44 40,00 Balçık 0,16 0,115 6,03 2,506 0,170 1,74 162,9 1878 480 Eseri P19 17-100+ 38,56 28,44 33,00 Killi Balçık 0,32 0,077 5,75 0,272 0,079 0,51 123,9 2275 679 " (ppm) (ppm) Ca Mutlak Profil TOPRAK TÜRÜ CaCO3 MAKRO ELEMENTLER Na Derinlik Derinlik Miktarı (ppm) (cm) (cm) (%) 252 54,9 45 120+ 1 Granit 297 50,1 33 120+ <1 Granit 318 59,9 (ppm) (ppm) Anakaya <1 35 3 80 120+ 1 Mermer 5 100+ 120+ 1 Kollüviyal 5 P22 0-18 70,56 4,80 24,64 Kumlu Balçık 0,40 0,073 5,78 1,306 0,076 4,51 29,1 774 156 Eseri P22 18-35 76,56 4,80 18,64 Balçıklı Kum 0,32 0,065 6,11 0,291 0,036 5,43 19,5 863 150 " P23 0-6 65,56 7,80 26,64 Kumlu Balçık 0,40 0,338 5,88 6,143 0,294 2,36 84,6 900 190 45,5 P28 0-8 59,56 14,80 25,64 Kumlu Balçık 0,48 0,310 6,68 6,719 0,281 8,10 463 1975 375 36,6 1 2 Granit Toztaşı P28 8-24 60,92 15,80 23,28 Kumlu Balçık 0,48 0,198 6,63 2,403 0,102 2,56 281 1588 213 24,3 P28 24-100 55,92 19,80 24,28 Kumlu Balçık 0,40 0,200 6,67 0,800 0,016 0,41 65,1 1488 285 45,5 P30 0-33 22,48 21,88 55,64 Toz Balçığı 0,48 0,096 6,39 4,295 0,211 1,74 79,6 1800 356 24,3 P30 33-44 21,48 30,88 47,64 Killi Balçık 0,32 0,069 6,43 1,697 0,091 2,15 51,9 1700 336 20,5 P34 0-24 35,92 21,16 42,92 Balçık 2,19 0,236 7,45 7,449 0,378 Eseri 89,9 5895 198 P38 0-5 65,92 3,16 30,92 Kumlu Balçık 0,32 0,613 6,09 5,423 0,183 15,68 272,4 1600 P40 0-12 63,92 6,16 29,92 Kumlu Balçık 0,55 1,250 6,62 6,707 0,250 81,15 337 P41 0-22 68,92 3,16 27,92 Kumlu Balçık 0,40 0,097 6,37 1,437 0,048 10,08 P41 22-100+ 75,64 2,16 22,20 Balçıklı Kum 0,55 0,050 5,92 0,278 0,033 3,75 133 35 120+ 1 Granit 10 6 120+ 2 Granodiorit 44 120+ 5 41 24 95 50 Mermer 240 24,3 5 120+ 2 Granit 1588 216 50,1 12 120+ 4 Granit 29,1 700 225 24,3 100+ 120+ 3 Kollüviyal 22,5 610 222 24,3 5 15 134 FİZİKSEL ANALİZLER Organik CaCO3 ECx10-3 TOPRAK TÜRÜ (%) (mmhos/cm) Kumlu Balçık 0,47 0,096 Kumlu Balçık 0,40 Kumlu Balçık 0,47 Kumlu Balçık 37,20 16,28 pH MAKRO ELEMENTLER P K Mutlak Fizyolojik İskelet Na Derinlik Derinlik Miktarı (ppm) (cm) (cm) (%) 201 9,9 12 110 18 1427 455 41,0 810 261 28,2 100+ 120+ 25 586 156 28,2 Profil Derinlik KUM KİL TOZ Madde N No. (cm) (%) (%) (%) (%) (%) P42 0-12 68,64 4,16 27,20 5,99 1,726 0,127 7,15 39,9 620 P44 0-10 58,64 7,16 34,20 P44 10-22 56,68 10,16 33,16 0,203 5,83 8,299 0,288 16,32 387 0,146 5,65 3,354 0,161 3,94 184 P44 22-100+ 56,68 13,16 30,16 0,24 0,180 6,72 1,084 0,096 9,26 101 P46 0-9 53,64 9,16 P57 0-10 79,92 3,80 Kumlu Balçık 0,55 0,077 5,75 3,063 0,325 4,40 231,0 670 255 70,2 Balçıklı Kum 0,24 0,122 5,85 1,821 0,153 11,09 51,9 590 190 16,8 P57 10-24 48,92 19,80 31,28 Balçık 0,32 0,160 5,10 1,330 0,142 5,45 39,9 850 309 24,3 P57 24-100+ 52,92 19,80 27,28 Kumlu Balçık 0,32 0,090 4,90 0,880 0,076 0,69 47,8 387 178 13,3 (ppm) (ppm) Ca Mg (ppm) (ppm) Anakaya Granit 1 Kollüviyal 25 9 80 1 Granit 2 100+ 120+ 1 Granodiorit 1 P65 0-36 65,00 8,80 26,20 Kumlu Balçık 0,64 0,106 5,59 3,733 0,217 5,61 130 566 144 9,9 36 55 8 Granit P67 0-14 63,00 10,80 26,20 Kumlu Balçık 0,56 0,115 5,25 0,780 0,181 4,40 47,8 716 150 13,3 14 35 25 Granodiorit P70 0-5 76,64 5,52 17,84 Balçıklı Kum Eseri 0,075 6,49 3,634 0,163 4,65 130,1 824 135 13,3 45 120+ 1 Granodiorit P70 5-45 76,64 5,52 17,84 Balçıklı Kum Eseri 0,030 6,18 0,425 0,082 0,08 43,8 318 70 9,9 P71 0-5 80,00 4,16 15,84 Balçıklı Kum Eseri 0,038 6,14 1,456 0,085 1,49 32,5 615 80 9,9 5 120+ 35 Granit P72 0-10 74,00 5,16 20,84 Kumlu Balçık Eseri 0,062 5,90 2,598 0,132 1,24 84,6 933 176 41,0 10 120+ 30 Granit P76 0-14 46,00 17,16 36,84 Balçık Eseri 0,146 6,20 3,715 0,203 2,82 100,7 1885 530 28,2 14 120+ 5 Fillat P77 0-50 34,00 18,16 47,84 Balçık 0,08 0,088 6,50 2,438 0,170 0,16 29,1 1600 412 32,3 50 50 5 Volkanik tüf P93 0-8 75,00 2,80 22,20 Balçıklı Kum 0,48 0,051 5,28 2,020 0,215 78,31 51,9 457 120 13,3 P93 8-32 76,00 2,80 21,20 Balçıklı Kum 0,56 0,030 5,37 1,477 0,173 46,90 43,8 377 153 9,9 100+ 120+ P93 32-55 76,00 4,80 19,20 Balçıklı Kum 0,48 0,033 5,54 1,006 0,077 44,60 47,8 476 153 28,2 2 P93 55-120+ 75,00 3,80 21,20 Balçıklı Kum 0,48 0,031 5,64 0,151 0,021 55,47 39,9 516 147 16,8 5 P101 0-17 67,08 10,72 22,20 Kumlu Balçık Eseri 0,084 5,93 3,216 0,227 22,42 123,9 764,1 146 24,3 134 1 5 17 120+ 2 3 Granit Granodiorit 135 Yüzeysel Yüzeysel Profil Kaya Taşlılık No. (%) (%) P1 _ P2 Arazi Yüzü Şekli Drenaj Bakı Eğim Rakım (%) (m) _ Orta GB 70 170 Alt Yamaç _ _ Orta GD 75 90 Üst Yamaç P15 _ _ İyi GD 50 15 Orta Yamaç P17 2 _ Orta G 50 320 Orta Yamaç P18 8 _ İyi KB 70 273 Orta Yamaç P19 _ _ İyi GD 25 495 Orta Yamaç P22 _ _ İyi GD 5 80 Orta Yamaç P23 _ _ İyi GD 70 90 Alt Yamaç P28 50 _ Orta GD 50 225 Tepe P30 _ _ Orta G 10 358 Orta Yamaç P34 25 _ Orta B 40 220 Orta Yamaç P38 50 _ İyi GD 60 63 Orta Yamaç P40 _ _ İyi GB 20 81 Orta Yamaç P41 _ _ İyi G 30 119 Alt Yamaç P42 5 _ İyi KD 98 52 Orta Yamaç P44 _ _ İyi KD 60 138 Alt Yamaç P46 _ _ İyi KB 40 48 Orta Yamaç P57 _ _ Orta B 25 262 Orta Yamaç P65 35 _ İyi G 34 191 Orta Yamaç P67 _ _ İyi GB 15 322 Üst Yamaç P70 40 5 İyi GD 20 120 Alt Yamaç. P71 10 _ İyi B 70 21 Alt Yamaç P72 8 _ İyi G 40 30 Alt Yamaç P76 _ _ İyi D 100 180 Orta Yamaç P77 _ _ İyi KD 25 350 Tepe 93 _ _ İyi D 10 82 Üst Yamaç P101 _ _ İyi D 60 361 Orta Yamaç 135 136 Ek 22. Asphodelo aestivii - Sarcopoterietum spinosi ass. nova genel görünüş 136 137 Ek 23 Asphodelo aestvii - Sarcopoterietum spinosi ass. nova, Holotip: 24.nolu örnek alan Örnek Alan No Alan (m2) Yükseklik (m) Bakı Eğim (%) Anakaya Vejetasyon Örtüsü (%) Vejetasyon Yüksekliği (m) 16 100 72 GB 60 Ş. 65 0,5 Birliğin Karakteristik ve Ayırt Edici Türleri Sarcopoterium spinosum 55 Asphodelus aestivus . Antyllis tetraphylla . Serapias vomeraceae subsp. laxiflora . Orchis italica . Cisto-Micromerietalia(ea) Karakteristikleri Aira caryophllea 11 Lavandula stoeachys . Origanum vulgare subsp. hirtum . Calicotome villosa . Sparteum junseum . Stipa capensis 11 24 100 50 GD 55 Tzt. 90 0,3 25 100 30 GD 40 F. 75 0,6 26 100 140 KB 30 F. 100 0,3 27 100 112 KD 35 Grd. 100 0,5 80 100 5 D 10 Grd. 20 0,3 81 100 44 GB 15 Tzt. 100 0,25 82 100 10 G 5 Tzt. 90 0.4 94 100 49 D 5 Grd. 60 0,3 39 100 22 KB 70 Kmt. 20 1.30 B U L U N U Ş 43 . '+1 +1 '+1 44 . '+1 . . 54 '+1 '+1 . . 33 +2 . . . . . . . . 54 . . . . 54 '+1 . '+1 . 33 . . . . 12 . . . . 9 3 3 2 1 '+1 22 +1 . . . '+1 22 . 22 +2 . . . . 12 . . . 12 . . . . '+1 12 +2 . . . '+1 +2 . . . . . . '+1 . . . '+1 . . . . . '+1 . . . 33 . 7 5 3 2 2 1 137 138 Ek 23. (devam) Örnek Alan No Cistus salviifolius Micromeria juliana Cistus creticus Parantucelia latifolia Calycotome spinosa Erica arborea Cisto-Micromerietea'a Yakın Türler Briza maxima Petrorhargia velutina Linaria pelisseriana Rumex bucephalophorus Lagurus ovatus Hymenocarpus circinnatus Stellarietea media Karakteristikleri Anthemis tinctoria Anagallis arvensis Veronica cymbalaria Urospermum picroides Moenchia mantica subsp. mantica Trifolium arvense Holosteum marginatum Trifolium tomentosum Trifolium stellatum Echium vulgare 16 . . . 11 . . 24 . . . . . '+1 25 . . 12 . . +2 26 . . . . . . 27 . . 33 . . +2 80 12 . '+1 . . . 81 . . '+1 . . . 82 . '+1 . . . +2 94 . . . . . . 39 . . . . 33 . 1 1 4 1 1 4 11 11 . . . 11 . +1 . . . . '+1 . '+1 . . . . . . '+1 . . . . . . . . . +1 '+1 . '+1 . '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 . '+1 '+1 . '+1 '+1 '+1 '+1 . . '+1 '+1 . 6 5 4 5 4 3 +2 . . . 11 . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . '+1 '+1 . . '+1 . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 . . +1 . . +1 '+1 '+1 . . '+1 . . . . . '+1 . +1 '+1 . . +1 . . . . '+1 . . . . . '+1 . . . . 3 3 3 3 2 2 2 2 2 2 138 '+1 '+1 +1 . . . +! '+1 +1 . . +1 139 Ek 23. (devam) Örnek Alan No 16 Trifolium repens . Cynodon dactylon 12 Carlina corymbosa 11 Rumex crispus +1 Bunias erucago . Vicia grandiflora var. grandiflora . Silene vulgaris . Euphorbia helioscopia . Trifolium pallidum . Trogopagon dubius . Erodium cicutarium . Calendula arvensis . Stellaria media subsp. pallida . Chrysanthemum segetum . Geranium tuberosum . Anagallis foemina . Linum strictum var. spicatum . Bromus arvensis . Sinapis arvensis . Papaver rhoeas . Medicago polymorpha . Chenopodio - Stellarienea Karakteristikleri Sherardia arvensis 11 Tordylium apulum . 24 . . . . '+1 '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . . . 25 . . . . . . . '+1 '+1 +1 . . . . . . . . . . . 26 . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . 27 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 . . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . 81 . . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . 82 '+1 . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . '+1 94 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . 39 . . . . . . . . . . . . . . . . . +1 +1 '+1 . 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 +1 '+1 +1 '+1 . . . . . . '+1 . . . . . +1 . 5 2 139 140 Ek 23. (devam) Örnek Alan No 16 Thymus longicaulis var. subisophyllus . Anchusa azurea . Coronilla emeroides . Trifolium pratense . Ornithopus compressus . Onobrychis caput-galli . Onobrychis aquidentata . Lagoecia cuminoides . Sisymbrietalia officinalis Karakteristikleri Anthemis cotula . Avena barbata 11 Carthamus lanatus . Echium plantagineum . Cichorium intybus +1 Campanula lyrata . Bellardia trixago . Eryngium creticum 12 Lupinus angustifolius . Daucus carota . Foeniculum vulgare . Briza media . Tuberaria guttata . Erysimum smyrnaeum . Picnomon acarna . 24 +2 '+1 . . . . . . 25 . . . . . . . . 26 +2 . . . . . . . 27 . . . . . . . . 80 . . . '+1 . . . . 81 . . . . +1 . . . 82 . '+1 '+1 . . . . . 94 . . . . . +1 '+1 . +1 2 2 1 1 1 1 1 1 . . '+1 '+1 . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . '+1 . . . . . . . . '+1 '+1 . . '+1 . . '+1 . . . . . . . . . '+1 . '+1 . . '+1 . '+1 '+1 . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 +1 '+1 . '+1 '+1 +1 . . . . . . . . 4 3 3 3 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1 1 140 39 . . . . . 141 Ek 23. (devam) Örnek Alan No Centaurea spinosa Medicago radiata Torillis arvensis Centarium erythraea Hordeion leporini Karakteristikleri Poa bulbosa Koelaria cristata Crepis sancta Dactylis glomerata Trifolium campestre Cynosurus echinatus Linum bienne Crepis foetida Logfia arvensis Hordeum murinum Parantucelia latifolia Tolpis barbata Trifolium baconii Plantago belardii Filago eriocephala Filago vulgaris Plantago logopus Carduus pycnocephalus Biscutella didyma 16 . . . . 24 . . . . 25 . . . . 26 . . . . 27 . . . . 80 . . . . 81 . . . . 82 . . . . 94 . . . . 39 12 '+1 '+1 '+1 11 11 11 11 11 11 . . . . 11 11 11 . . . . . . '+1 '+1 '+1 . . . '+1 '+1 . . . . . . . . . . . . +1 . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . '+1 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 . . . . . . . . . . . '+1 . '+1 . . . . . . . . . . '+1 +1 . . . . '+1 '+1 '+1 '+1 '+1 +1 '+1 . '+1 . '+1 . . . . . . . '+1 . . . . '+1 '+1 '+1 '+1 . . . +1 . . . . . . . '+1 . . . . . '+1 '+1 141 '+1 '+1 . . . '+1 '+1 . . . . . +1 . . . '+1 . . . . . . . . . . +1 1 1 1 1 6 5 5 5 5 3 3 3 2 2 1 1 1 1 1 1 1 1 1 142 Ek 23. (devam) Örnek Alan No Artemisetea vulgaris Karakteristikleri Circium vulgare Eryngium campestre Quercetea pubescentis Karakteristikleri Brachypodium sylvaticum Quercion Ilicis Karakteristikleri Quercus coccifera Quercetalia(ea) Ilicis Karakteristikleri Olea europea Phillyrea latifolia Ruscus aculeatus Asparagus acutifolius Querco-Fagae Karakteristikleri Pyrus amgydaliformis Hypericum linarioides Vicia cracca Silene italica Eşlik Eden Türler Cerastium anomalum Taraxacum officinale Miyosotis ramosissimum Hordeum bulbosum Trifolium angustifolium Hedypnois cretica 16 24 25 26 27 80 81 82 94 39 . . '+1 . . . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 . 2 1 . . . . . . . . +1 . 1 . . . . . . . . . +2 1 . . . . +2 +2 . . . . . . '+1 . . . . . . . . . 2 . . . . . . . . . . . . . . . . '+1 '+1 1 1 1 +1 . . . . . . . '+1 . . . . . . . +2 . . . . '+1 . . . . . . . . '+1 '+1 . . . . . . . . 3 1 1 1 . . . . 11 +1 +1 '+1 '+1 . . . '+1 '+1 . '+1 . . +2 '+1 '+1 . . . +1 . '+1 '+1 . . . . '+1 . '+1 . +1 . . '+1 +1 . '+1 '+1 . . . +1 . . . . . '+1 . . . +1 . . 6 4 4 4 3 3 142 143 Ek 23. (devam) Örnek Alan No Diplotaxis muralis Anthemis coelopoda Festuca sp. Silene gallica Asteriscus aquaticus Rubus idaeus Orobanche cernua Leontodon tuberosus Bellis perennis 16 . . . . . . . . . 24 '+1 '+1 . . . '+1 . . . 25 . . '+1 . . . '+1 '+1 . 26 '+1 '+1 . . . . . . '+1 27 '+1 . . . '+1 . . . 80 . . . +1 +1 . . '+1 . 81 . . '+1 +1 . . . . 82 . . '+1 '+1 . . . . '+1 94 . . . '+1 +1 . . . . 39 . '+1 . . . . '+1 . '+1 3 3 3 3 3 2 2 2 3 İki tekerrürlü eşlik eden türler Hypochoeris glabra (80:+1), (81:+1); Centaurea cyanus (80:+1), (94:+1); Pilosella ploselloides subsp. megalomastix (81:+1), (82:+1). Tek tekerrürlü eşlik eden türler Trifolium echinatum (16:11), Rumex acetocella (16:11), Trifolium stellatum subsp. adpressum (24:+1), Silene dichotoma subsp. dichotoma (24:+1), Ranunculus lateriflorus (25:+1), Poa trivialis (25:+1), Lathyrus nissolia (25:+1), Cardaria draba (25:+1), Lathyrus hirsustus (26:+1),Circium arvense (26:+1), Erodium sp. (27:+1), Umblicus rupestris (27:+1), Muscari comosum (27:+1), Leontodon sp. (27:+1), Rubus discolor (80:+1), Mentha aquatica (80:+1), Cytinus hypocistis (80:+1), Anthemis chia (80:+1), Alisma plantago-aquatica (80:+1), Bromus tectorum (81:+1), Hippocrepis unicilicosa (82:+1), Alcanna tinctoria (82:+1), Minuartia anatolica var. polymorpha (94:+1), Hordeum murinum var. pubescens (94:+1), Festuca callierii (94:+1), Verbascum densiflorum (94:+1), Dianthus caleocephalus (94:+1), Bromus denthoniae (94:+1), Phleum subulatum (39:+1), Eryngium maritimum (39:+1), Rhagadiolus stellatus (39:+1). 143 144 Ek 24 Asphodelo aestvii - Sarcopoterietum spinosi ass. nova Alanlarına Ait Bazı Yetişme Ortamı Özellikleri FİZİKSEL ANALİZLER Organik MAKRO ELEMENTLER Profil Derinlik KUM KİL TOZ CaCO3 Ecx103 (%) (mmhos/cm) 0,24 0,113 0,16 0,40 pH Mutlak Fizyolojik İskelet Mg Na Derinlik Derinlik Miktarı (ppm) (ppm) (cm) (cm) (%) 2700 776 75,5 20 60 5 Şeyl 25,7 2200 495 32,3 10 10 10 Toztaşı 47,8 2382 495 45,5 55 55 10 10 Madde N P K (%) (%) (ppm) 6,17 1,052 0,065 2,96 22,5 0,161 6,64 2,458 0,115 1,74 0,201 6,10 2,252 0,083 1,54 Ca Anakaya TOPRAK No. (cm) (%) (%) (%) TÜRÜ (ppm) (ppm) Tozlu P16 0-20 37,28 8,16 54,56 Balçık P24 0-10 39,56 6,80 53,64 Balçık Tozlu Kumlu P25 0-12 53,56 15,80 30,64 Balçık 1 Fillat Kumlu P25 12-55 59,56 9,80 30,64 Balçık 0,40 0,063 5,91 1,277 0,045 0,20 25,7 1687 588 36,6 P26 0-10 43,56 9,80 46,64 Balçık 0,40 0,147 6,07 2,012 0,158 0,82 56,2 2900 784 64,9 15 P27 0-30 59,56 4,80 35,64 Balçık 0,40 0,086 6,10 0,549 0,133 1,95 32,5 814 240 32,3 30 P39 0-10 46,92 9,16 43,92 Balçık 0,48 0,978 6,36 4,303 0,278 3,94 156 1786 410 246,1 40 P39 10-40 45,92 18,16 35,92 Balçık 0,40 0,938 6,25 1,459 0,138 0,96 51,9 1389 396 599 P80 0-6 78,48 3,24 18,28 0,08 0,067 6,26 1,527 0,097 4,81 36,1 754 176 13,3 6 120+ P81 0-4 49,48 6,24 44,28 Balçık 0,24 0,319 6,91 3,559 0,329 10,04 32,5 3500 920 136,8 60 120+ P81 4-60 40,48 12,24 47,28 Balçık 0,16 0,113 6,52 1,172 0,172 0,66 19,5 3400 790 110,6 P82 0-12 41,48 21,24 37,28 Balçık 0,40 0,289 6,71 2,811 0,210 14,18 56,2 3900 1100 70,2 P82 12-37 30,48 23,24 46,28 Balçık 0,16 0,114 6,22 0,937 0,094 15,06 29,1 3400 790 75,5 1 P82 37-64 47,48 16,24 36,28 Balçık 0,08 0,163 6,63 0,637 0,053 15,82 29,1 2800 800 143,7 50 94 0-11 75,00 3,80 21,20 0,40 0,144 6,37 1,797 0,058 5,24 29,1 920 294 212,2 1 Fillat 90 5 Granodiorit 95 4 Kumtaşı Kumlu 20 Balçıklı Kum Kumlu 10 1 Granodiorit Toztaşı 3 64 120+ 3 Toztaşı Kumlu Balçık 144 11 25 30 Granodiorit 145 Yüzeysel Yüzeysel Arazi Yüzü Şekli Profil Kaya Taşlılık No. (%) (%) P16 _ _ Orta P24 _ _ Drenaj Bakı Eğim Rakım (%) (m) GB 60 72 Orta Yamaç Orta GD 55 50 Orta Yamaç Orta Yamaç. P25 _ _ Orta GD 40 30 P26 _ _ Orta KB 30 140 Üst Yamaç P27 _ _ İyi KD 35 112 Orta Yamaç Alt Yamaç P39 1 _ Orta KB 70 22 P80 _ _ İyi D 10 5 Alt Yamaç P81 _ _ İyi GB 15 44 Orta Yamaç P82 _ _ Orta G 5 10 Alt Yamaç 94 _ _ İyi D 5 49 Üst Yamaç 145 146 Ek:25 Bitki Listesi PTERIDOPHYTA ADIANTACEAE Adiantum capillus-veneris L., kestane ormanı (54. örn. aln.), HÖ.538 ASPIDIACEAE Dryopteris filix-max (L.) Schott, Yukarı Yapıcı K., Gölet üzeri, kayın ormanı (13. örn. aln.), HÖ.195 Polystichum setiferum (Forks.) Woyner, meşe ormanı (47. örn. aln.), HÖ.526 Asplenium adiantum-nigrum L., meşe ormanı (36. örn. aln.), HÖ.452 Asplenium onopteris L., Ihlamur Alanı, HÖ.644 Asplenium trichomanes L,. Ihlamur Alanı, HÖ.648 EQUICETACEAE Equisetum arvense L., Gölet üzeri, kayın ormanı çevresi, çeşme yanı, HÖ.692 Equisetum palustre L., Eğridere dere boyu, HÖ.693 Equisetum ramosissimum Desf., Kızılağaç topluluğu, dere içi, HÖ.495 Equisetum telmateia Ehrh., dere içi, HÖ.694 HYPOLEPIDACEAE Pteridium aquilinum (L.) Kuhn., kestane ormanı (3. örn. aln.), HÖ.129 OSMUNDACEAE Osmundo regalis L., Eğridere civarı, HÖ.695 POLYPODIACEAE Polypodium australe Feé, meşe ormanı (47. örn. aln.), HÖ.525 Polypodium vulgare L. subsp. vulgare, kayın-meşe ormanı, HÖ.696 SPERMATOPHYTA GYMNOSPERMAE CUPRESSACEAE Juniperus oxycedrus L. subsp. oxycedrus, çalılık (41. örn. aln.), HÖ.482 EPHEDRACEAE Ephedra campylopoda C. A. Meyer, Aşağı Yapıcı K.-Doğanlar K., yol üzeri, HÖ.697 146 147 PINACEAE Pinus brutia Ten., çalılık (65. örn. aln.), D. Akd., HÖ.567 Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe, kestane ormanı (99. örn. aln.), HÖ.688 TAXACEAE Taxus baccata L., kayın ormanı (9. örn. aln.), HÖ.182 ANGIOSPERMAE MAGNOLIOPSIDA (DICOTYLEDONEAE) ACERACEAE Acer campestre L. subsp. campestre, meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.429 Acer platonoides L., Ihlamur Alanı, Avr.-Sib. HÖ.564 Acer pseudoplatanus L., meşe ormanı (36. örn. aln.), Avr.-Sib. HÖ.451 Acer trautvetteri Medw., kayın ormanı (8. örn.aln.), Öks., HÖ.166 AMARANTHACEAE Amaranthus albus L., Belkıs Tombolosu, HÖ.698 Amaranthus deflexus L., Belkıs Tombolosu, HÖ.699 Salsola ruthenica Iljin, Ormanlı-Ballıpınar K. arası, kumsal, HÖ.700 ANACARDIACEAE Cotinus coggyria Scop., çalılık (22. örn. aln), HÖ.332 Pistacia atlantica Desf., Erdek-Doğanlar arası, çalılık, HÖ.701 Pistacia lentiscus L., Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.) Akd. HÖ.226 Pistacia terebinthus L. subsp. terebinthus, Ihlamur Alanı, HÖ.702 Rhus coriaria L, çalılık (18. örn. aln.), HÖ.303 AQUIFOLIACEAE (ILICIACEAE) Ilex aquifolium L., kayın ormanı (4. örn. aln.), Öks. HÖ.143 Ilex colchica Poj., kayın ormanı (49.örn. aln), Öks. HÖ.529 ARALIACEAE Hedera helix L., kestane ormanı (3. örn. aln.), HÖ.125 ARISTOLOCHIACEAE Aristolochia hirta L., Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), D. Akd., End. HÖ.254 147 148 ASCLEPIADACEAE Cynachum acutum L. subsp. acutum, Çayağzı K. civarı, çalılık, HÖ.703 Cionura erecta (L.) Griseb., Çayağzı K. civarı, çalılık, D. Akd., HÖ.704 Periploca graeca L. var. graeca, Kızılağaç topluluğu, dere içi, D. Akd. HÖ.501 BETULACEAE Alnus glutinosa (L.) Gaertner subsp. glutinosa, Arnavut Köy mevkii, kestane ormanı, Avr.-Sib. HÖ.251 BORAGINACEAE Alkanna tinctoria (L.) Tausch subsp. tinctoria, kayın ormanı (65. örn. aln.), Akd., HÖ.150 Anchusa azurea Miller var. azurea, çalılık (18. örn. aln.), HÖ.276 Anchusa leptophylla Roemer & Schultes subsp. incana (Ledeb.) Chamb., çalılık (71. örn. aln.), İr-Tur ?, End., HÖ.595 Cynoglossum officinale L., çalılık (28. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.374 Echium angustifolium Miller, İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, D. Akd., HÖ.705 Echium italicum L., Tatlısu K. çayırlık alan, Akd.?, HÖ.706 Echium plantagineum L., Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), Akd., HÖ.258 Echium vulgare L., frigana (81. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.641 Heliotropium europaeum L., İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, HÖ.707 Heliotropium hirsutissimum Grauer, İlhanlı K. girişi, çayırlık alan , D. Akd., HÖ.708 Myosotis alpestris F.W. Schmidt,'kayın ormanı (49.örn. aln), HÖ.533 Myosotis ramosissima Rochel ex. Schultes subsp. ramosissima, Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), HÖ.266 Myosotis sylvatica Ehrh. Ex. Hoffm. subsp. cyanea, Westergen,'Ihlamur Alanı, HÖ.602 Symphum orientale L., Ihlamur Alanı, Avr.-Sib. ? HÖ.387 Trachystemon orientalis (L.) G. Don, Ağaçlandırma sahası civarı, kestane ormanı (12. örn. aln.), Öks., HÖ.192 BRASSICACEAE (CRUCIFERAE) Alliaria petiolata (Bieb.) Cavora & Grande, Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), HÖ.250 Allysum foliosum Bory & Chaub. var. magalocarpum, çalılık, Hal., HÖ.709 148 149 Arabis caucasica Willd. subsp. caucasica, HÖ.430 Biscutella didyma L., frigana (39. örn. aln), HÖ.461 Bunias erucago L. çalılık (22. örn. aln.), HÖ.329 Capsella bursa-pastoris (L.), çalılık (70. örn. aln.), Akd.. HÖ.588 Cardamine bulbifera (L.) Crantz, kayın ormanı (52. örn. aln.), HÖ.536 Cardamine graeca L., meşe ormanı (31. örn. aln.), Avr.-Sib. HÖ.582 Cardaria draba (L.) Desu subsp. draba, çalılık (18. örn. aln.), HÖ.279 Chorispera tenella (Pall.) DC, Çayağazı K., açıklık alan, HÖ.710 Diplotaxis muralis (L.) D C, frigana (24. örn. aln.), HÖ.356 Erysimum smyrnaeum Boiss. & Ball, frigana (81. örn. aln.), HÖ.642. Hesperis matronalis L. subsp. matronalis, Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), HÖ.575 Hirschfeldia incana (L.) Lag.-Foss., çalılık (77. örn. aln.), HÖ.621 Lepidium spinosum Ard., frigana, HÖ.711 Malcomia flexuosa (Sibth.&Sm.) Sibth.&Sm., İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, D. Akd., HÖ.712 Raphanus raphanistrum L., çalılık (22. örn. aln.), HÖ.338 Sinapis arvensis L., frigana (39. örn. aln.), HÖ:471 Sisymbrium orientale L., kızılçam ormanı (90. örn. aln.), HÖ:679 Sisymbrium altissimum L., Ihlamur Alanı, HÖ.661 Thlaspi perfoliatum L., çalılık (70. örn. aln.), HÖ.594 CAMPANULACEAE Campanula lyrata Lam., çalılık (34. örn. aln.), HÖ:408 Campanula lyrata Lam. subsp. lyrata, çalılık (34. örn. aln.), End., HÖ.712 Campanula persiciifolia L., kayın ormanı, yol üzeri, Avr.-Sib. HÖ.136 Campanula rapunculoides L. subsp. cordifolia (C. Koch.) Damboldt., Kayın ormanı (60. örn. aln.) HÖ.546 Campanula rapunculus L var. rapunculus, Çınar yapraklı akçağaç topluluğu, dere içi, HÖ.560 Campanula rapunculus L. var. lambertiana, Çınar yapraklı akçağaç topluluğu, dere içi, Avro-Sib., HÖ.561 Campanula trachhelium L. var. athoa (Boiss & Heldr) Hayek, kayın ormanı, yol üzeri, 149 150 HÖ.713 Legosia pentagonia (L.) Thellung, meşe ormanı (47. örn. aln.), D. Akd., HÖ.522 CANNABACEAE Cannabis sativa L., Ocaklar-Turan K. yol üzeri, HÖ.714 Humulus lupulus L., Erdek girişi, Kızılağaç topuluğu, dere içi, Avr.-Sib., HÖ.496 CAPRIFOLIACEAE Lonicera caprifolium L., çalılık (34. örn. aln.), HÖ.419 Lonicera etrusca G. Santi var. etrusca, çalılık (41. örn. aln.), Akd., HÖ.483 Sambucus ebulus L., kestane ormanı (3. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.133 Sambucus nigra L., kestane ormanı (3. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.134 Viburnum lantana L., çalılık (1. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.106 CARYOPHYLLACEAE Cerastium anomalum Waldst.&Kit., Arnavutköy mevkii, çalılık, HÖ.257 Cerastium bannaticum (Roch.) Heuffel, kayın ormanı (5. örn. aln.), HÖ.152 Cerastium dichotomum L. subsp. inflatum (Link.) Cullen, çalılık (30. örn. aln.), HÖ.388 Cerastium dichotomum L. subsp. dichotomum, çalılık, HÖ.715 Cerastium glomeratum Thurill, meşe ormanı, HÖ.716 Dianthus calocephalus Boiss., frigana (94. örn. aln.), HÖ.547 Holosteum marginatum C. A. Meyer, çalılık (30. örn. aln.), HÖ.391 Holosteum umbellatum L., ıhlamur Alanı, HÖ.610 Lychnis coronaria (L.) Desr., çalılık (44. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.510 Minuartia anatolica (Boiss) Woron. var. polymorpha Mc Neill, çalılık (77. örn. aln.), HÖ.622 Minuartia hybrida (Vill.) Schisch. subsp. hybrida, çalılık, yol üzeri, HÖ.717 Moenchia mantica (L.) Bartl. subsp. mantica, Moenchia mantica subsp. mantica, HÖ:239 Petrorhagia prolifera (L.) Ball & Heywood, meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.442 Petrorhagia velutina (Guss.) Ball & Heywood, Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), HÖ.241 Silene compacta Fischer, çalılık (40. örn. aln.), HÖ.475 Silene dichotoma Ehrh. subsp. dichotoma,'frigana (24. örn. aln.), HÖ.360 150 151 Silene gallica L., çalılık (70. örn. aln.), HÖ.593 Silene italica (L.) Pers, meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.447 Silene vulgaris (Moench) Gacke var. vulgaris, kayın ormanı, yol üzeri, HÖ.718 Spergularia pentandra L., İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, HÖ.719 Stellaria graminea L, kestane ormanı (74. örn. aln.), HÖ.606 Stellaria holostea L., meşe ormanı (21. örn. aln), Avr.-Sib HÖ.324. Stellaria media (L.) Vill. var. pallida (Dumort.) Aschers & Graebn., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), HÖ:581 CELESTRACEAE Euonymus europaeus L., meşe ormanı (31. örn. aln.), Avr.-Sib. HÖ:401 Euonymus latifolius (L.) Miller subsp. latifolius, kayın ormanı (4. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.14 CHENOPODIACEAE Atriplex hastata L., Ihlamur Alanı, açıklık, HÖ.720 Atriplex lasiantha Boiss, Belkıs Tombolosu, HÖ.721 Chenopodium album L., kayın ormanı (52. örn. aln.), HÖ:537 Chenopodium botrys L., Muyla-Kurtboğazı arası, kayın ormanı, HÖ:168 CISTACEAE Cistus creticus L., Erdek-İlhanlı köyü yol üzeri, çalılık, asl. Akd., HÖ.102 Cistus salviifolius L., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.281 Fumana arabica (L.) Spach. var. arabica, Tatlısu K. girişi, frigana, HÖ.722 Fumana thymifolia (L.) Verlot var. viridis (Ten.) Boiss., kestane ormanı (95. örn. aln.), Akd., HÖ.686 Tuberaria guttata (L.) Fourr. var. guttata, Tatlısu K.-Karşıyaka K. yol üzeri, çalılık, HÖ.723 COMPOSITAE (ASTERACEAE) Achillea grandifolia Friv., kestane ormanı (3. örn. aln.), HÖ.119 Achillea millefolium L. subsp. pannonica (Scheele) Hayek, çalılık (67. örn.aln.), Avr.Sib. HÖ.571 Anthemis chia L., Arnavut Köy mevkii, kestane ormanı, D. Akd., HÖ.253 Anthemis coelopoda Boiss., Tatlısu Köyü, çalılık, HÖ.211 151 152 Anthemis cotula L., çalılık (23. örn. aln), HÖ.343 Anthemis tinctoria L. var. pallida DC., kızılçam ormanı (90.örn. aln.), HÖ.545 Anthemis tinctoria L. var. discoidea (All.) D C, Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, HÖ.570 Artemisia annua L., Yukarıyapıcı K., fıstık çamı dikim alanı civarı, HÖ.724 Aster tripolium L., Çayağazı K., çayırlık alan, Avr.-Sib., HÖ.725 Asteriscus aquaticus (L.) Less., çalılık (71. örn. aln.), Akd., HÖ.596 Bellis perennis L., Çakıl Köyü civarı, frigana (26. örn. aln.), Avr.-Sib. HÖ.370 Bellis sylvestris Cyr., Çayağazı K., çayırlık alan, HÖ.726 Calendula arvensis L., Doğanlar-Turan yol üzeri, çalılık, HÖ.638 Carduus nutans L., Doğanlar-Turan yol üzeri, çalılık, HÖ.639 Carduus pycnocephalus L., çalılık (22. örn. aln.), HÖ.330 Carlina corymbosa L., çalılık (15. örn. aln.) Akd., HÖ.216 Carlina vulgaris L., kestane ormanı (74. örn. aln.), HÖ.604 Carthamus lanatus L., Arnavut Köy mevkii, kestane ormanı, HÖ.256 Centaurea cyanus L., çalılık (22. örn. aln.), HÖ.331 Centaurea polyclada DC, D., örnek alan 1 civarı, Akd., End., HÖ.728 Centaurea solstitialis L., Deniz feneri yakını, çöplük alanı, HÖ.729 Centaurea spinosa L. var. spinosa, Deniz feneri yakını, çöplük alanı, HÖ.730 Centaurea virgata Lam., kızılçam ormanı (92. örn. aln.), HÖ:664 Chondrilla juncea L. var. juncea, Ihlamur Alanı, HÖ.645 Chrysanthemum coronarium L., Karşıyaka-Dalyan K. arası, yol üzeri, Akd., HÖ.731 Chrysanthemum segetum L., 22. örnek alan civarı, KD, 125 m, Akd. ?, HÖ.434 Cichorium intybus L., Karşıyaka-Çakıl Köyü uol üzeri, frigana, HÖ.236. Circium arvense (L.) Scop., Yukarı Yapıcı K., Kızlar Manastırı mevkii, kestane ormanı HÖ.188 Circium arvense (L.) Scop. subsp. vestitum (Wimmer & Grab.) Petrak, çalılık (66. örn. aln.), HÖ.569 Circium vulgare (Savi) Ten., frigana (24. örn. aln.), HÖ.354 Conyza bonariensis (L.) Cronquist, Ocaklar-Narlı K. yol üzeri, HÖ.641 Conzya canadensis (L.) Cronquist, çalılık (77. örn. aln.), HÖ.732 152 153 Crepis foetida L., çalılık (2. örn. aln.), HÖ.116 Crepis reuterana Boiss. subsp. reuterana, kızılçam ormanı (90. örn. aln.) D. Akd., HÖ.666 Crepis sancta (L.) Babcock, çalılık (15. örn. aln), HÖ.218 Crupina crupinastrum (Moris)Vis., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.412 Doronicum orientale Hoffm., kayın ormanı (4. örn. aln.), HÖ.139 Eupatorium cannabium L., kestane ormanı (3. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.123 Filago eriocephala Guss., meşe ormanı (35. örn. aln.), D. Akd., HÖ.436 Filago pyramidata L., Çakıl-Kestanelik K., yol üzeri, HÖ.733 Filago vulgaris Lam., çalılık (23. örn. aln.), HÖ.344 Hedypnois cretica (L.) Dum.-Cours., Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), Akd., HÖ.219 Hypochoeris glabra L., frigana (80. örn. aln.), HÖ.639 Inula britannica L., kızılçam ormanı (79. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.635 Inula germanica L., Ocaklar-Turan yol üzeri, Avr.-Sib., 735 Inula viscosa (L.) Aiton, çalılık (23. örn. aln.) Akd., HÖ.345 Lactuca serriola L., Doğanlar K., çalılık (40. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.473 Lapsana communis L. subsp. intermedia (Bieb.) Hayek, kayın ormanı (5. örn. aln.), HÖ.157 Leontodon oxylepis Boiss. & Heldr. var. oxylepis, çalılık, D. Akd. d. ?, HÖ.735 Leontodon tuberosus L., Akd., Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), HÖ.263 Logfia arvensis (L.) Holub, Tatlısu K., çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.) HÖ.244 Matricaria chamomilla L. var. recutila (L.) Grierson, İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, HÖ.736 Otanthus maritimus (L.) Hoffmans, Turan-Ormanlı arası, sahil, Akd., HÖ.737 Pallenis spinosa (L.) Cass., kızılçam ormanı (89. örn. aln.), Akd., HÖ.672 Picnomon acarna (L.) Cass., kızılçam ormanı (89. örn. aln.) Akd., HÖ.673 Pilosella hieracioides L., frigana, Avr.-Sib., 738 Pilosella ploselloides (Vill.) Sojak subsp. megalomastix (NP.) Sell & West, 'frigana (81. örn. aln.), HÖ.643 Pulicaria dysentrica (L.) Bernh, çalılık ( 46. örn. aln.), HÖ.516 153 154 Pulicaria odorata (L.) Reichb., çalılık (44. örn. aln.), Akd., HÖ.512 Pulicaria vulgaris (L.) Gaertner, çalılık, Avr.-Sib. ?, HÖ.739 Rhagadiolus stellatus (L.) Gaertner, frigana (39. örn. aln.), HÖ.470 Scolymus hispanicus L., Deniz Feneri civarı, Akd., HÖ.740 Senecio integrifolius (L.) Clairv. subsp. aucheri (DC.) Malthews, kumsal, (Öks. ?) Avr.-Sib., HÖ.741 Senecio pseudo-orientalis Schischkin, Ihlamur Alanı, İr-Tur., HÖ.660 Senecio vernalis Waldst & Kit., Gölet civarı, HÖ.742 Solidago virgourea L. subsp. virgurea, Gölet civarı, HÖ.743 Sonchus asper (L.) Hill subsp. glaucescens (Jordan) Ball., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.744 Sonchus oleraceus L., çalılık ( 46. örn. aln.), HÖ.517 Tanacetum parthenifolium (Wild.) Schultz, İr-Tur. ?, HÖ.162 Taraxacum officinale Weber, HÖ.351 Tolpis barbata (L.) Gaertner, Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), Akd., HÖ.246 Tolpis virgata (Desf.) Bertol, Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana, Akd., HÖ.680 Tragopagon aureus Boiss., Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, End., HÖ.618 Tragopogon dubius Scop., frigana (25. örn. aln.), HÖ.369 Tragopogon pratensis L. subsp. pratensis, Avr.-Sib. HÖ.306 Tripleurospermum rosellum (Boiss. & Orph.) Hayek subsp. rosellum, kayın ormanı (7. örn. aln.), HÖ.164 Tripleurospermum tenuifolium (Kit) Freyn, meşe ormanı (31. örn. aln.) Avr.-Sib. HÖ.405 Tussilago farfara L., Kestanelik-Çakıl K. yol üzeri Avr.-Sib., HÖ.745 Urospermum picroides (L.) F. W. Schimidt., frigana (80. örn. aln.), Akd., HÖ.640 Xanthium strumarium L. subsp. cavanillesii D. Love & Daunserau, kumsal, HÖ.746 CONVOLVULACEAE Convolvulus arvensis L. Ihlamur Alanı, HÖ.514 Convolvulus scammonia L., çalılık (34. örn. aln.), D. Akd., HÖ.410 Calystegia silvatica (Kit.) Griseb., meşe ormanı, HÖ.747 154 155 Calystegia soldanella (L.) R. Br., meşe ormanı, HÖ.748 CORNACEAE Cornus mas L., çalılık (30. örn. aln.), Avr.-Sib.?, HÖ.389 Cornus sanguinea L. var. sanguinea, meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.435 CORYLACEAE Carpinus betulus L., Avr-Sib, kestane ormanı, HÖ.121 Corylus avellana L. var. pontica C. Koch., 87. alan civarı, Öks., HÖ.749 Corylus avellana L. var. avellana, Kızılağaç topuluğu, dere içi, Avr.-Sib., HÖ.190 CRASSULACEAE Umbilicus erectus DC., Ihlamur Alanı, HÖ.515 Umbilicus horizontalis (Guss) DC. var. horizontalis, kestane ormanı (56. örn. aln.) HÖ.543 Umbilicus rupestris (Salisb.) Dandy, frigana (27. örn. aln.), HÖ.372 CUCURBITACEAE Ecballium elaterium (L.) A. Rich, Belkıs Tombolosu, HÖ.750 CUSCUTACEAE Cuscuta campestris Yuncker, kayın ormanı (5. örn. aln.), HÖ.153 DATISCACEAE Datisca cannabina L., Ocaklar-Daoğanlar arası, yol üzeri, HÖ. 751 DIPSACACEAE Knautia drymeia Heuffel, Avr.-Sib., çalılık (34. örn. aln.), HÖ.417 Knautia integrifolia (L.) Bert. var. bidens (sm.) Barba's, çalılık (34. örn. aln.), D. Akd., HÖ.335 ERICACEAE Arbutus andrachne L., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.277 Arbutus unedo L., çalılık (1. örn. aln.), HÖ.103 Erica arborea L., çalılık (1. örn. aln.), HÖ.101 Vaccinum arctostaphylos L., Yukarı Yapıcı K., Gölet üzeri, kayın ormanı (13. örn. aln.) Öks., HÖ.197 155 156 EUPHORBIACEAE Euphorbia amgydaloides L. var. amygadoloides, Çifte çınarlar, çalılık (28. örn. aln.) Avr.-Sib. HÖ.376 Euphorbia amygdaloides L. var. robbiae (Turrill) Radeliffee-Smith, kestane ormanı (86. örn. aln.), Öks. HÖ.654 Euphorbia falcata L. var. falcata, çalılık (18. örn. aln.), HÖ.285 Euphorbia helioscopia L., çalılık (18. örn. aln.) HÖ.286 Euphorbia macloclada Boiss., Çifte çınarlar, çalılık (28. örn. aln.), İr-Tur., HÖ.377 Euphorbia orientalis L., meşe ormanı (21. örn. aln), Ir-Tur., HÖ.320 Euphorbia stricta L., kestane ormanı (86. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.655 Mercuralis annua L., Çifte çınarlar, dere kenarı, yol üzeri, HÖ.752 FAGACEAE Castanea sativa Miller, Arnavut Köy mevkii, kestane ormanı, Avr.-Sib., HÖ.122 Fagus orientalis Lipsky, kestane ormanı (3. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.124 Quercus cerris L. var. cerris, Yukarı Yapıcı K.,Kirazlı Manastır civarı, kestane ormanı (11. örn. aln.) Akd., HÖ.753 Quercus coccifera L., Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), Akd., HÖ.227 Quercus frainetto Ten., kayın ormanı (32. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.406 Quercus infectoria Olivier subsp. infectoria, Ihlamur Alanı, Avr.-Sib., HÖ.659 Quercus petraea Mattuschka subsp. petraea, kestane ormanı (3. örn. aln.), HÖ.230 Quercus petraea Mattuschka subsp. iberica (Steven ex Bieb) Krassilin, çalılık (19. örn. aln.), HÖ.310 Quercus pubescens Wild., Çifte çınarlar, çalılık (28. örn. aln.), HÖ.754 Quercus robur L. subsp. robur, Yukarıyapıcı K. civarı, Gölet mevkii, Avr.-Sib.,HÖ.755 GENTIANACEAE Centaurium erythraea Rafn. subsp. rumeliucum (Velon) Melteris, kızılçam orman açıklığı, Akd., HÖ. 756 Centaurium erythraea Rafn. subsp. erythraea, kızılçam orman açıklığı, Avr.-Sib., HÖ.757 156 157 GERANIACEAE Erodium cicutarium (L.) L'Herit subsp. cicutarium, kestane ormanı, HÖ.758 Geranium dissectum L., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.290 Geranium macrorrhizum L., Ihlamur Alanı, HÖ.646 Geranium purpureum Vill., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.291 Geranium robertianum L,. Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), HÖ.261 Geranium rotundifolium L., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.438 Geranium sylvaticum L., meşe ormanı, Avr-Sib, HÖ.760 Geranium tuberosum L. subsp. tuberosum, meşe ormanı, HÖ.759 GUTTIFERAE Hypericum calycinum L., çalılık (1. örn. aln.), Öks., HÖ.104 Hypericum cerastoiodes (Spach) Robson, Ocaklar-Turanlar K. yol üzeri, HÖ.761 Hypericum confertum Choisy subsp. confertum, meşe ormanı (21. örn. aln), HÖ.321 Hypericum empetrifolium Wiid., çalılık (34. örn. aln.), Akd., HÖ.415 Hypericum imberbe Sibth. & Sm., çalılık, HÖ.762 Hypericum linarioides Bosse, kayın ormanı (5. örn. aln.), HÖ.156 Hypericum montbretii Spach, Gölet civarı, HÖ.763 Hypericum perfoliatum L., çalılık (34. örn. aln.), çalılık (34. örn. aln.), Akd., HÖ.416 JUNGLANDACEAE Juglans regia L., Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.497 LABIATAE (LAMIACEAE) Ajuga orientalis L., Şahinburgaz civarı, yol üzeri, HÖ.764 Ballota nigra L. subsp. anatlica P. H. Davis, kızılçam orman açıklığı, HÖ.765 Calamintha nepeta (L.) Savi subsp. glandulosa (Req.) P.W. Ball, Yukarı Yapıcı Köyü, Gölet mevkii, HÖ.194 Calamintha sylvatica Bromf. subsp. ascendens (Jordan) P. W. Ball., kayın ormanı, HÖ.532 Clinopodium vulgare L. subsp. vulgare, kestane ormanı (100. örn. aln.), HÖ.766 Corydothymus capitatus (L.) Reichb., çalılık (18. örn. aln.), Akd., HÖ.283 Glechoma hederacea L., Ihlamur Alanı, Avr.-Sib., HÖ.657 Lamium amplexicaule L, kestane ormanı, HÖ.767 157 158 Lamium garganicum L. subsp. laevigatum Arcangelii, meşe ormanı (20. örn aln.), Öks., HÖ.311 Lamium maculatum L., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), HÖ.576 Lavandula stoeachas L. subsp. stoechas, Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), Akd., HÖ.223 Marrubium vulgare L., kızılçam ormanı (79. örn. aln.), HÖ.636 Melissa officinalis L. subsp. altissima (Sm.) Arcangeli, Arnavutköy mevkii, çalılık, D.Akd., HÖ.768 Mentha aquatica L., meşe ormanı (47. örn. aln.), HÖ.524 Mentha longifolia (L.) Hudson, Kızlar Manastırı civarı, HÖ.771 Mentha pulegium L. var. hirsuta, Kızlar Manastırı, Gölet civarı, dere içi, HÖ.769 Mentha spicata L. subsp. spicata, Mulya deposu, Gölet civarı, Gürgen Oturağı, (14. örn. aln.), HÖ.204 Mentha suaveolens Ehrh., Ihlamur alanı, Akd., HÖ.770 Micromeria juliana (L.) Bentham ex. Reichb., çalılık (34. örn. aln.), Akd., HÖ.420 Nepeta italica L., çalılık (77. örn. aln.), HÖ.624 Prunella vulgaris L., Mulya-Kurtboğazı arası, kayın ormanı (8. örn. aln), Avr.-Sib., HÖ.171 Salvia virgata Jacq., Mulya deposu, Gölet civarı, İr-Tur., HÖ.207 Salvia viridis L., Erdek girişi, yol üzeri, Akd., HÖ.772 Scutellaria albida L. subsp. albida, Şahinburgaz-Manastır yol üzeri, D. Akd.,773 Sideritis lanata L., Çifte Çınarlar, KB, 220 m, HÖ.774 Stachys byzantina C. Koch, çalılık (34. örn. aln.), Avr-Sib., HÖ.424 Stachys cretica L. var. lesbiaca Rech., çalılık, End., HÖ.775 Stachys thirkei C. Kochh, kızılçam ormanı (92. örn. aln.), HÖ.681 Teucrium chamaedrys L. subsp. chamaedrys, çalılık (34. örn. aln.), Avr.-Sib., Hö.426 Thymus longicaulis C. Presl. var. subisophyllus (Barbas) Jalas, Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), HÖ.273 Thymus pulvinatus Celak, kızılçam ormanı (89. örn. aln.), D. Akd. d., End., HÖ.676 Thymus zygoides Griseb. var. lycaonicus (Celak) Romiger, çalılık (34. örn. aln.), D. Akd., End., HÖ.427 158 159 LAURACEAE Laurus nobilis L., çalılık (22. örn. aln.), Akd., HÖ.292 LEGUMINOSAE (FABACEAE) Adenocarpus complicatus (L.) Gay, çalılık (57. örn. aln.), Akd., HÖ.544 Adenocarpus umblicatus Zuhukovsky, kestane ormanı, yol üzeri, HÖ.776 Anthyllis vulneraria L., frigana, İr-Tur., HÖ.777 Antyllis tetraphylla L. subsp. praeprogera (Kerner) Bornm, frigana (24. örn. aln.), Akd., HÖ.353 Astragalus glycyphyllos L., Mulya-Kurtboğazı arası, kayın ormanı, Akd., HÖ.167 Calycotome villosa (Poiret) Link, Tatlısu Köyü, çalılık, Avr.-Sib., HÖ.215 Calycotome spinosa (L.) Link, frigana, Akd., HÖ.463 Ceratonia siliqua L., kızılçam ormanı, HÖ.632 Chamaecytisus austriacus (L.) Link., Erdek-İlhanlı köyü yol üzeri, çalılık, Avr-Sib., HÖ.108 Chamaecytisus supinus (L.) Link, çalılık, Avr.-Sib., HÖ.118 Chamaecytisus hirsutus (L.) Link, meşe ormanı, HÖ.318 Chronanthus orientalis (Lois) Heywood & Frodin, Kestane ormanı, Gölet civarı, HÖ.778 Colutea cilicica Boiss. & Ball, çalılık, D. Akd., HÖ.779 Coronilla emerus L. subsp. emeroidea (Boiss &Sprun.) Uhrova, çalılık (34. örn. aln.), HÖ.411 Coronilla varia L. subsp. varia, meşe ormanı (47. örn. aln.), HÖ.521 Cytisus scoparius (L.)Link, çalılık, HÖ.780 Cytisus villosus Pouee., kestane ormanı (29. örn. aln), HÖ.383 Dorycnium graecum (L.) Ser, meşe ormanı (36. örn. aln.), Öks., HÖ.454 Dorycnium hirsutum (L.) Ser., Çifte çınarlar, çalılık (28. örn. aln.), Akd., HÖ.375 Dorycnium pentaphyllum Scop. subsp. herbaceum (Vill.) Rouy., çalılık (1. örn. aln.), HÖ.105 Galega officinalis L., İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, Avr.-Sib., HÖ.781 Genista lydia Boiss. var. lydia, Mulya-Kurtboğazı arası, kayın ormanı (8. örn. aln), HÖ.170 159 160 Genista tinctoria L., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.574 Hippocrepis unicilicosa L., frigana (82. örn. aln.), HÖ.645 Hymenocarpus circinnatus (L.) Savi, Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), Akd., HÖ.220 Lathyrus birthynica L., çalılık (30. örn. aln.), HÖ.392 Lathyrus hirsutus L., frigana (26. örn. aln.), HÖ.371 Lathyrus laxiflorus (Desf.) O. Kuntze subsp. laxiflorus, kayın ormanı (5. örn. aln.), HÖ.158 Lathyrus nissolia L., meşe ormanı (20. örn aln.), HÖ.312 Lathyrus palustris L. subsp. palustris, çalılık (71. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.597 Lathyrus sativus L., kızılçam ormanı (92. örn. aln.), HÖ.669 Lathyrus saxatilis (Vent) Vis., çalılık, Akd., HÖ.782 Lathyrus undulatus Boiss., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), Öks.?, End., HÖ.577 Lupinus albus L. subsp. graecus (Boiss & Sprun) Franco & Silva, çalılık (18. örn. aln.), D. Akd., HÖ.293 Lupinus angustifolius L. subsp. angustifolius, çalılık (22. örn. aln.), HÖ.336 Lupinus varius L., çalılık (18. örn. aln.), Akd., HÖ.294 Medicago falcata L., çalılık (65. örn. aln.), HÖ.566 Medicago marina L., çalılık (70. örn. aln.), HÖ.591 Medicago orbicularis (L.) Bart., çalılık (30. örn. aln.), HÖ.394 Medicago polymorpha L. var. vulgaris (Benth.) Shinners, çalılık (71. örn. aln.), HÖ.598 Medicago radiata L., frigana (39. örn. aln.), İr-Tur., HÖ.467 Melilotus officinalis (L.) Desr., Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), HÖ.265 Onobrychis aquidentata (Sibth. & Sm.) d'Urv., frigana (94. örn. aln.), Akd., HÖ.683 Onobrychis caput-galli (L.) Lam., çalılık (34. örn. aln.), Akd., HÖ.421 Origanum vulgare L. subsp. hirtum (Link.) Irtswaard, frigana (24. örn. aln.), D. Akd., HÖ.359 Origanum vulgare L. subsp. vulgare, Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), Avr.Sib., HÖ.267 Ornithopus compressus L., çalılık (22. örn. aln.), Akd., HÖ.337 Ornithopus sativus Brot. subsp. roseus (Dufour) Dostal, Arnavutköy mevkii, çalılık 160 161 (17. örn. aln.), HÖ.268 Pisum sativum L. subsp. elatius (Bieb.) Aschers & Graebn. var. elatius (Bieb) Ascher. & Graebn., Ihlamur Alanı,, Akd., ? HÖ.611 Pisum sativum L. var. arvense (L.) Poiret, kestane ormanı, HÖ.783 Psoralea bituminosa L., 42. örnek alan civarı, KB, 242 m, Akd., HÖ.784 Securigera securidaca (L.) Degen & Dörfler, çalılık, HÖ.785 Sophora jaubertii Spach., Gölet civarı, kestane ormanı, Öks., HÖ.786 Spartium junseum L., çalılık (18. örn. aln.), Akd., HÖ.304 Teline monspessulana (L.) C. Koch, Gölet civarı, meşe ormanı, Akd., HÖ.787 Tetragonolobus maritimus (L.) Roth., çalılık (30. örn. aln.), HÖ.396 Tetragonolobus purpureus Moench, çalılık (30. örn. aln.), HÖ.626 Trifolium affine C. Presl., kızılçam ormanı, açıklık, HÖ.788 Trifolium ambiguum Bieb., çalılık (30. örn. aln.), HÖ.397 Trifolium angustifolium L. var. angustifolium, atlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), HÖ.230 Trifolium arvense L. var. arvense, çalılık (38. örn. aln.), HÖ.460 Trifolium bocconei Savi, Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), Akd., HÖ.247 Trifolium campestre Schreb., Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), HÖ.248 Trifolium echinatum Bieb., Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), D. Akd., HÖ.249 Trifolium globosum L., Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, HÖ.789 Trifolium glomeratum L., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.449 Trifolium hirtum All., kızılçam ormanı (89. örn. aln.), Akd., HÖ.677 Trifolium pallidum Waldst. & Kit., frigana (25. örn. aln.), HÖ.368 Trifolium pannonicum Jacq., Doğanlar K., çalılık (40. örn. aln.), HÖ.476 Trifolium pratense L. var. pratense, çalılık (30. örn. aln.) HÖ.398 Trifolium repens L. var. repens, kestane ormanı (74. örn. aln.), HÖ.607 Trifolium resupinatum L., çalılık, HÖ.790 Trifolium stellatum L var. adpressum Turill, frigana (24. örn. aln.), D. Akd., HÖ.362 161 162 Trifolium tomentosum L., Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), HÖ.233 Trifolium uniflorum L., Kara İbrahim Çayırı, Akd., HÖ.791 Vicia cracca L. subsp. sytenophylla Vel.,Ihlamur Alanı, HÖ.792 Vicia cracca L., Mulya-Kurtboğazı arası, kayın ormanı (8. örn. aln), HÖ.174 Vicia cypria Kotschy ex Unger & Kotschy, Ormanlı-Turan yol üzeri, çalılık, HÖ.793 Vicia grandiflora Scop. var. grandiflora, çalılık (22. örn. aln.), D. Akd.-Avr.-Sib. ile İr.-Tur., HÖ.341 Vicia hybrida L., meşe ormanı (20. örn aln.), HÖ.315 Vicia lutea L., Doğanlar K., çalılık (40. örn. aln.), HÖ.478 Vicia monantha Retz. subsp. monantha, kestane ormanı, HÖ.794 Vicia narborensis L., Gölet civarı, tarla kenarı, HÖ.795 Vicia sativa L., çalılık (77. örn. aln.), HÖ.627 Vicia truncatula Fischer ex Bieb., Çayağzı K. açıklık alan, Avr.-Sib., HÖ. Vicia villosa Roth. subsp. villosa, çalılık, HÖ.797 LINACEAE Linum bienne Miller, Hızır-İlyas Ab-ı Hayat Çesmesi civarı, çalılık, Akd., HÖ.615 Linum strictum L. var. spicatum Pers., çalılık (34. örn. aln.), HÖ.418 LYTHRACEAE Lythrum salicaria L., Narlı-İlhanlı K. yol üzeri, Çınarlı çeşme yanı, Avr.-Sib., HÖ.798 MALVACEAE Alcea pallida Waldst & Kit., Doğanlar K.,çalılık (40. örn. aln), HÖ.472 Althea officinalis L. çalılık, HÖ.799 Lavatera arborea L., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.440 Malva sylvestris L., meşe ormanı (47. örn. aln.), HÖ.523 MORACEAE Ficus carica L. subsp. carica, çalılık (34. örn. aln.), HÖ.413 MYRTACEAE Myrtus communis L. subsp. communis, çalılık (38. örn. aln.), HÖ.458 OLEACEAE Olea europaea L. var. sylvestris (Miller) Lehr., çalılık (18. örn. aln.), Akd., HÖ.297 Fraxinus ornus L. subsp. ornus, kızılçam ormanı (79. örn. aln.) Avr.-Sib. ?, HÖ.633 162 163 Phillyrea latifolia L., çalılık (1. örn. aln.), Akd., HÖ.112 ONOGRACEAE Circaea lutetiana L., Mulya deposu, Gölet civarı, Gürgen Oturağı, HÖ.200 Epilobium hirsutum L., kayın ormanı (4. örn. aln.), HÖ.140 Epilobium montanum L., Kızılağaç topuluğu, dere içi, Avr.-Sib., HÖ.494 Epilobium roseum Schreber subsp. roseum, Gölet civarı, kayın ormanı, HÖ.800 OROBANCHACEAE Orobanche ramosa L., çalılık (23. örn. aln.), HÖ.347 Orobanche cernua Loefl., Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), HÖ.225 PAEONIACEAE Paeonia mascula (L.) Miller subsp. arietina (Anders) Cullen & Heywood, Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), HÖ.578 Paeonia mascula (L.) Miller subsp. peregrina, Ihlamur Alanı, HÖ.658 Paeonia peregrina Miller, kayın ormanı (9. örn. aln.), HÖ.178 PAPAVERACEAE Corydalis solida (L.) Swartz subsp. brachyloba (Boiss) Cullen & Davis, D. Akd., dereiçi, HÖ.801 Fumaria densifolia D.C., İlhanlı K. çıkışı, K, 6 m, HÖ.802 Fumaria officinalis L., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.289 Glaucium corniculatum (L.) Rud. subsp. corniculatum, Turan-Ormanlı K. arası, yol üzeri, HÖ.803 Glaucium flavum Crantz, Ormanlı yol üzeri, açıklık alan, HÖ.804 Papaver dubium L., çalılık (70. örn. aln.), HÖ.592 Papaver rhoeas L., frigana (39. örn. aln.), HÖ.469 PHYTOLACCACEAE Phytolacca americana L., kayın ormanı, dereiçi, HÖ.805 PLANTAGINACEAE Plantago afra (L.), çalılık (34. örn. aln.), HÖ.423 Plantago belardii All., çalılık (23. örn. aln.), D. Akd., HÖ.348 Plantago logopus L., Mulya deposu, Gölet civarı, Gürgen Oturağı, (14. örn. aln.) Akd., HÖ.205 163 164 Plantago major L. subsp. intermedia (Gilib.) Lange, Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.502 Plantago maritima L., Turan sahil yolu, kumsal, HÖ.806 PLATANACEAE Platanus orientalis L., kestane ormanı (29. örn. aln), HÖ.386 POLYGALACEAE Polygala vulgaris L., çalılık, Avr.-Sib., HÖ.807 POLYGONACEAE Polygonum aviculare L., Belkıs Tombolosu, HÖ.808 Polygonum equisetiforme Sibth. & Sm., Ormanlı-Ballıpınar sahil yolu, HÖ.809 Polygonum lapathifolium L., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.444 Polygonum pulchellum Lois, Ihlamur Alanı, HÖ.647 Rumex scutatus L., Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, HÖ.616 Rumex acetocella L., Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), HÖ.242 Rumex bucephalophorus L., çalılık (23. örn. aln.), Akd., HÖ.349 Rumex conglomeratus Murray, çalılık (40. örn. aln.), HÖ.479 Rumex crispus L., Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), HÖ.243 Rumex pulcher L., kızılçam ormanı (89. örn. aln.), HÖ.675 Rumex tuberosus L. subsp. tuberosus, çalılık (30. örn. aln.), HÖ.395 PRIMULACEAE Anagallis arvensis L. var. parviflora (Hoffmanns. & Link), çalılık, Akd., HÖ.275 Anagallis foemina Miller, frigana (82. örn. aln.), Akd., HÖ.644 Androsace albana Steven, Hir.-Öks. d., Arnavut Köy mevkii, kestane ormanı, HÖ.252 Lysimachia atropurpurea L., kestane ormanı, D. Akd., HÖ.810 Lysimachia punctata L., kestane ormanı, HÖ.811 Lysimachia vulgaris L., kestane ormanı, HÖ.812 Primula vulgaris Huds. subsp. sibthorpii Hoffmanns, kayın ormanı (4. örn. aln.) Öks., HÖ.147 PULUMBAGINACEAE Limonium graecum (Poiret) Rech. var. graecum, İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, D. Akdeniz, HÖ.813 164 165 RAFFLESIACEAE Cytinus hypocistis L. subsp. orientalis Wetts., yarımada kuzey sahili, çalılık, Akd., HÖ.814 Cytinus hypocistis L. subsp. kermesinus (Guss.) Wettst., yarımada kuzey sahili, çalılık Akd., HÖ.815 RANUNCULACEAE Clematis cirrhosa L., çalılık, Akd., HÖ.282 Clematis vitalba L., Kirazlı manastır civarı, HÖ.409 Helleborus orientalis Lam., Yukarı Yapıcı K., Gölet üzeri, kayın ormanı (13. örn. aln.), Öks., HÖ.177 Ranunculus ficaria L. subsp. ficariiformis Rouy & Fouc., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.301 Ranunculus lateriflorus DC., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.302 Ranunculus muricatus L., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), HÖ.579 RHAMNACEAE Paliurus spina-christi Miller, 92. örnek alan civarı, HÖ.816 Rhamnus frangula Miller subsp. alnus, çalılık, Avr.-Sib., HÖ.817 Zizyphus jujuba Miller, Ocaklar K. girişi, HÖ.818 ROSACEAE Cerasus avium (L.) Moench, meşe ormanı, HÖ.520 Crataegus microphylla C. Koch, kestane ormanı (95. örn. aln.), Hir.-Öks., HÖ.685 Crataegus monogyna Jacq. subsp. monogyna, Mulya-Kurtboğazı arası, kayın ormanı (8. örn. aln.), HÖ.169 Filipendula vulgaris Moench., kızılçam ormanı (89. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.668 Fragaria vesca L. meşe ormanı (31. örn. aln.), HÖ.403 Geum urbanum L., kayın ormanı (4. örn. aln.), Avr-Sib, HÖ.142 Laurocerasus officinalis Roemer, Kurtboğazı civarı, kayın ormanı (10. örn. aln.), HÖ.184 Malus sylvestris Miller subsp. orientalis (A. Uglitzkich) Browicz var. orientalis, kayın ormanı (4. örn. aln.), HÖ.145 Mespilus germanica L., kestane ormanı (3. örn. aln.), Hir.-Öks., HÖ.127 Potentilla argantea L., Çayağazı K. üstü, açıklık alan, HÖ.819 165 166 Potentilla micranta Ramond ex DC., Mulya deposu, Gölet civarı, Gürgen Oturağı, (14. örn. aln.), HÖ.206 Potentilla recta L., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.445 Potentilla reptans L., kayın ormanı (4. örn. aln.), HÖ.146 Prunus amgydalus L., kayın ormanı (9. örn. aln.), HÖ.180 Prunus divaricata Ledeb. subsp. divaricata, çalılık (44. örn. aln.), HÖ.511 Prunus spinosa L. subsp. dasyphylla (Schur) Domin, kayın ormanı (9. örn. aln.), Avr.Sib. Pyrus amgydaliformis Vill. var. amygdaliformis, kayın ormanı, HÖ,820 Pyrus elaeagnifolia Pallas subsp. elaeagnifolia, kestane ormanı, HÖ.821 Pyrus pyraster L. subsp. communis, çalılık (65. örn. aln.), HÖ.568 Rosa canina L., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.270 Rosa sempervirens L., çalılık, Akd., HÖ.822 Rubus canescens DC. subsp. glabratus (Godron) Davis & Meikle, çalılık (38. örn. aln.), Avr-.Sib., HÖ.459 Rubus discolor Weihe & Nees, çalılık (1. örn. aln.), HÖ.111 Rubus idaeus L., kestane ormanı (3. örn. aln.), HÖ.131 Rubus sanctus Screber, meşe ormanı (96. örn. aln.), HÖ.687 Sanguisorba minor Scop. subsp. lasicarpa (Boiss & Hausskn.) Nordb., kızılçam ormanı (78. örn. aln.), HÖ.630 Sanguisorba minor L. subsp. muricata Scop., kızılçam ormanı, HÖ.823 Sarcopoterium spinosum (L.) Spach, Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), D. Akd., HÖ.244 Sorbus aucuparia L., çalılık (1. örn. aln.), Avr-Sib., HÖ.107 Sorbus torminalis (L.) Crantz var. torminalis, kestane ormanı (3. örn. aln.) Avr.-Sib. ?, HÖ.135 RUBIACEAE Asperula arvensis L., meşe ormanı (35. örn. aln.), Akd., HÖ.431 Asperula involucrata Wahlenb., meşe ormanı (21. örn. aln), Öks., HÖ.316 Asperula tenella Heuffel ex Degen, meşe ormanı (20. örn. aln.), HÖ.296 Galium album Miller subsp. pycnotrichum (H. Broun) Krendl, Mulya deposu, Gölet 166 167 civarı, Gürgen Oturağı, (14. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.203 Galium aparine L., Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), HÖ.260 Galium elongatum C. Presl., meşe ormanı (36. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ. 455 Galium heldreichii Hal., Ihlamur Alanı, D. Akd., HÖ.650 Galium odoratum (L.) Scop., çalılık (22. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.333 Galium palustre L., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.573 Galium peplidifolium Boiss., Gürgen Oturağı, D. Akd., HÖ.528 Galium verum L. subsp. verum, kestane ormanı (74. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.605 Rubia peregrina L., çalılık (1. örn. aln.), Akd., HÖ.109 Sherardia arvensis L., Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), Akd.?, HÖ.245 SALICACEAE Populus tremula L., kestane ormanı (3. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.128 Salix alba L., Edek girişi, Kızılağaç topuluğu, dere içi, Avr.-Sib., HÖ.506 Salix caprea L., dereiçi, Avr.-Sib., HÖ.824 SANTALACEAE Osyris alba L. var. serotina, çalılık (19. örn. aln.) Akd., HÖ.309 SCROPHULARIACEAE Bellardia trixago (L.) All., çalılık (34. örn. alan.), HÖ.407 Digitalis ferruginea L. subsp. ferruginea, kayın ormanı (63. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.562 Digitalis ferruginea L. subsp. schischkinii (Ivan) Werner, kayın ormanı, yol üzeri, Öks., HÖ.825 Digitalis ferruginea L., kayın ormanı (9. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.176 Kickxia elatine (L.) Dumert, Şahinburgaz dağyolu, yol üzeri, Akd. ?, HÖ.826 Linaria genistifolia (L.) Miller subsp. genistifolia, çalılık (67. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.572 Linaria pelisseriana (L.) Miller, frigana (25. örn. aln.), Akd., HÖ.366 Misopates orontium (L.) Rafin, kızılçam ormanı, açıklık alan, HÖ.827 Odontites lutea (L.) Clairv., çalılık (77. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.625 Parentucellia latifolia (L.) Caruel subsp. latifolia Scrop., Kara İbrahim Çayırı, HÖ.240 167 168 Scrophularia canina L. subsp. bicolor (Sm) Grauter, çalılık (71. örn. aln.), D. Akd., HÖ.599 Scrophularia scropolii (Hoppe ex) Pers. var. scropolii, Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.507 Verbascum aschersonii Boiss. & Sint. ex Murb., Mulya-Kurtboğazı arası, kayın ormanı (8. örn. aln), Akd., End., HÖ.173 Verbascum densiflorum Bertol, frigana (94. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.684 Verbascum gnaphaloides Bieb., kestane ormanı, yol üzeri, Öks., HÖ.828 Verbascum lasianthum Boiss. ex Bentham, kestane-karın ormanı, yol üzeri, HÖ.829 Verbascum phlomoides L., Meşe ormanı, yol üzeri, Avr.-Sib., HÖ.830 Veronica anagallis-aquiatica L., meşe ormanı (36. örn. aln.), HÖ.457 Veronica arvensis L., çalılık, Avr.-Sib., HÖ.831 Veronica chamaedyris L., Mulya deposu, Gölet civarı, Gürgen Oturağı, (14. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.210 Veronica cymbalaria Bodard., meşe ormanı (20. örn aln.) Akd., HÖ.314 Veronica officinalis L., Ihlamur Alanı, Avr.-Sib., HÖ.832 Veronica pectinata L. var. pectinata, kayın ormanı (5. örn. aln.), HÖ.160 Veronica persica Poiret, Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), HÖ.582 Veronica serpyllifolia L., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), HÖ.583 Veronica triloba (Opiz) Kerner, Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, HÖ.619 SOLANACEAE Atropa belladona L., kestane ormanı (3. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.120 Datura stromarinum L., Ocaklar K. girişi, HÖ.833 Lycium chinense Miller, İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, HÖ.834 Physalis alkegengi L., Turan-Tatlısu K. yolu, yol üzeri, HÖ. 835 Solanum dulcamara L., kestane ormanı (56. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.381 Solanum nigrum L., çalılık, HÖ.836 SYTRACACEAE Styrax officinalis L., kayın ormanı (9. örn. aln.), HÖ.181 THYMELAEACEAE Thymelaea tartonraira (L.) All. subsp. argantea (Sm.) Holmoe, 168 169 var. angustifolia (d'Urv.) Meissner, meşe ormanı (31. örn. aln.), D. Akd., HÖ.404 Daphne pontica L., kayın ormanı (4. örn. aln.) HÖ.138 TILIACEAE Tilia tomentosa Desf. ex DC., meşe ormanı (36. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.456 Tilia platyphylios Scop., kestane ormanı, dereiçi, HÖ.837 Tilia rubra D.C. subsp. caucasica (Rupr.) V. Engler, kestane ormanı (56. örn. aln.), HÖ.837 UMBELLIFERAE (APIACEAE) Aegopodium podagraria L., meşe ormanı (47. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.519 Anethum graveolens L. Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.488 Anthriscus carefolium (L.) Hoffm. Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.489 Anthriscus caucalis Bieb. kızılçam ormanı (79. örn. aln.), HÖ.631 Carum carvi L., kızılçam ormanı, HÖ.662 Caucalis plathycarpos L. kızılçam ormanı, HÖ.663 Daucus carota L., frigana (24. örn. aln.), HÖ.355 Eryngium campestre L. var. campestre Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, HÖ.614 Eryngium campestre L. var. virens Link, kızılçam ormanı (89. örn. aln.), HÖ.667 Eryngium creticum Lam., Karşıyaka-Çakıl Köyü yol üzeri, frigana (16. örn. aln.), D. Akd., HÖ.238 Eryngium maritimum L., frigana (39. örn. aln.), HÖ.465 Ferula communis L. subsp. communis Belkıs Tombolosu, HÖ.838 Foeniculum vulgare Miller, frigana (25. örn. aln.), HÖ.364 Heracleum sphondylium L. subsp. ternatum (Velen.) Brummitt., kızılçam ormanı (78. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.629 Lagoecia cuminoides L., frigana (39. örn. aln.), Akd., HÖ.466 Myrrhoides nodosa (L.) Connon, Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.500 Oenanthe silaifolia Bieb., kızılçam ormanı (89. örn. aln.), HÖ.671 Physospermum cornubiense (L.) DC., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.299 Pimpinella peregrina L., çalılık (18. örn. aln.), HÖ.300 Sanicula europea (L.), meşe ormanı, Avr.-Sib., HÖ.839 169 170 Tordylium apulum L., Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), Akd., HÖ.274 Torilis arvensis (Huds.) Link. subsp. neglecta (Sprengel) Thellung, çalılık, HÖ.840 Torilis arvensis (Huds.) Link. subsp. purpurea (Ten.) Hayek, Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, Akd., HÖ.617 Turgenia latifolia (L.) Hoffm., meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.450 URTICACEAE Parietaria judaica L., Ocaklar-Turan yol üzeri, Cumhuriyet Savcısı Melek Çelik Çeşmesi yanı, HÖ.841 Urtica dioica L., Kızılağaç topuluğu, dere içi, Avr.-Sib., HÖ.509 VALERIANACEAE Valeriana officinalis L., çalılık, HÖ.307 Valerianella locusta (L.) Laterrade, kayın ormanı (60. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.548 VERBANACEAE Verbana officinalis L., Çınarlı çeşme yanı, HÖ.842 Vitex pseudo-negundo (Hausskn. Ex Bornm.) Hand.-Mazzi, Ocaklar-Turan yol üzeri, Cumhuriyet Savcısı Melek Çelik Çeşmesi yanı, İr-Tur. ?, HÖ.843 VIOLACEAE Viola odorata L., kayın ormanı (9. örn. aln.), HÖ.183 Viola sieheana Becker, Mulya-Kurtboğazı arası, kayın ormanı (8. örn. aln), HÖ.175 VITACEAE Vitis sylvestris Gmelin, çalılık, HÖ.844 Vitis vinifera L., çalılık (41. örn. aln.), HÖ.484 LILIOPSIDA (MONOCOTYLEDONEAE) ALISMATACEAE Alisma plantago-aquatica L., Erdek-İlhanlı Köy yol üzeri, frigana, Avr.-Sib., HÖ.637 AMARYALLIDACEAE Galanthus gracilis Celak., dere içi, D. Akd., HÖ.845 ARACEAE Arum maculatum L., Ihlamur Alanı, HÖ.608 CYPERACEAE Carex acuta L., Arnavut Köy mevkii, çalılık, Avr.-Sib., HÖ.255 170 171 Carex divulsa Stokes subsp. divulsa, kestane ormanı, Avr.-Sib.?, HÖ.603 Carex hirta L., Kızılağaç topuluğu, dere içi, Avr.-Sib., HÖ.492 Carex otrubae Podp., Belkıs Tombolosu, HÖ.846 Carex sylvatica Hudson subsp. sylvatica Yukarı Yapıcı Köyü, Kzikos manastırı mevkii, kestane ormanı, Avr.-Sib., HÖ.187 Cyperus longus L., Belkıs Tombolosu, HÖ.847 Holoschenus vulgaris (L.) Sojak, Belkıs Tombolosu, HÖ.848 Schoneoplectus lacutris (L.) Palla subsp. lacutris, Belkıs Tombolosu, HÖ.849 DIOSCOREACEAE Tamus communis L. subsp. communis, çalılık (22. örn. aln.), HÖ.340 Tamus communis L. subsp. cretica (L.) Kit Tan, çalılık ( 46. örn. aln.), HÖ.518 GRAMINEAE (POACEAE) Aegilops umbellulata L., kızılçam ormanı, Avr.-Sib., HÖ.850 Aegilops triuncialis L. subsp. triuncialis, kızılçam ormanı (89. örn. aln.), HÖ.656 Agrostis stolonifera L., 'Ihlamur Alanı, Avr.-Sib., HÖ.325 Aira caryophlyllae L., frigana (16. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.234 Ammophila arenaria (L.) Link subsp. arundinacea H. Lindb., yarımada kuzey sahil yolu, Akd., HÖ.851 Arundo donax L., Belkıs Tombolosu, HÖ.852 Avena barbata Pott ex. Link subsp. barbata, Tatlısu Köyü, çalılık, Akd., HÖ.213 Brachypodium pinnatum (L.) P. Beauv., kayın ormanı (5. örn. aln), Avr.-Sib., HÖ.151 Brachypodium sylvaticum (Hudson) P. Beauv., meşe ormanı (35. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.432 Briza maxima L., çalılık (2. örn. aln.), HÖ.113 Briza minor L., çalılık (70. örn. aln.), HÖ.587 Bromus arvensis L., çalılık (39. örn. aln), HÖ.462 Bromus danthoniae Trin., çalılık (42. örn. aln.), HÖ.485 Bromus hordeaceus L. subsp. hordeaceus, çalılık (41. örn. aln.), HÖ.480 Bromus lanceolatus Roth, çalılık (22. örn. aln.), HÖ.327 Bromus madritensis L., çalılık (41. örn. aln.), HÖ.481 Bromus riparius Rehm., çalılık (93. örn. aln.), HÖ.674 171 172 Bromus scoparius L., çalılık, HÖ.853 Bromus squarrosus L., çalılık (22. örn. aln.), HÖ.328 Bromus sterilis L., Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.491 Bromus tectorum L., çalılık, HÖ.214 Bromus tomentellus Boiss., çalılık, İr-Tur., HÖ.373 Calamagrostis arundinacea (L.) Roth, yarımada kuzey sahil yolu Avr.-Sib., HÖ.854 Catapodium rigidum (L.) C. E. Hubbard ex Dony subsp. rigidum var. majus (C. Presl.)Lainz., Ihlamur Alanı, HÖ.513 Catapodium rigidum (L.) C. E. Hubbard ex Dony subsp. rigidum var. rigidum, meşe ormanı, HÖ.433 Cynodon dactylon (L.) Pers. var. dactylon, frigana (16. örn. aln.), HÖ.237 Cynosurus echinatus L., çalılık (2. örn. aln.), Akd., HÖ.117 Dactylis glomerata L., kayın ormanı (5. örn. aln.), HÖ.154 Dactylis glomerata L. subsp. glomerata, çalılık (72. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.600 Festuca callierii (Hackel ex St.-Yves) F.Markgraf apud Hayek subsp. callieri, kestane ormanı (54. örn. aln.), D.Akd., HÖ.540 Festuca heteropylla Lam., Mulya deposu, Gölet civarı, Gürgen Oturağı, (14. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.201 Festuca sylvaticum (Hudson) P. Beauv., Arnavutköy mevkii, çalılık (17. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.259 Gaudinia fragilis (L.) P. Beauv., meşe ormanı (35. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.437 Hordeum bulbosum L., frigana (25. örn. aln.), HÖ.365 Hordeum murinum L. subsp. leporinum (Link.) Arc. var. leporinum, meşe ormanı (35. öen. Aln.), HÖ.439 Hordeum murinum L. var. pubescens (Guss.) Nevski, frigana (94. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.682 Koeleria cristata (L.) Pers, Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), HÖ.221 Koeleria cristata (L.) Tzvelev var. glabriflora (Trautv.) M. Doğan, çalılık, HÖ.855 Lagurus ovatus L., Akd., Tatlısu Köyü, çöplük yolu, çalılık (15. örn. aln.), HÖ.222 Lolium perenne L., kızılçam ormanı, HÖ.856 Lolium temulentum L. var. temulentum, kızılçam ormanı (89. örn. aln.), HÖ.670 172 173 Milium vernale Bieb. subsp. vernale, Akd., ?, HÖ.531 Phleum subulatum (Savi) Aschers. & Graebn. subsp. subulatum, meşe ormanı (35. örn. aln.), HÖ.443 Phragmites australis (Cav.) Trin. ex. Steudel, Belkıs Tombolosu, Avr.-Sib., HÖ.857 Piptatherum miliaceum (L.) Cosson subsp. thomasii, çalılık, HÖ.858 Poa annua L., Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.504 Poa bulbosa L., çalılık (2. örn. aln.), HÖ.114 Poa distans (Jacq.) Perl., Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.505 Poa pratensis L., kayın ormanı (64. örn. aln.), HÖ.653 Poa trivialis L., frigana (25. örn. aln.), HÖ.367 Polypogon monspeliensis (L.) Desf., çalılık- açık alan, HÖ.859 Sorghum halepense (L.) Pers, çalılık, HÖ.860 Stipa capensis Thunb., Akd.,frigana, HÖ.861 Vulpia ciliata Dumort., çalılık, HÖ.662 IRIDACEAE Iris pseudacorus L., Erdek girişi-Ormanlı K. yol üzeri, HÖ.863 Romulea linaresii Parr., İlhanlı K. girişi, çayırlık alan, HÖ.864 JUNCACEAE Juncus conglomeratus L., Bekıs Tombolosu, Avr.-Sib., HÖ.865 Juncus effesus L., Kızılağaç topuluğu, dere içi, HÖ.497 Juncus gerardi Loisel. subsp. gerardi, kestane ormanı (29. örn. aln), HÖ.385 Juncus sylvatica (Hudson) Gaudin, Kızılağaç topluluğu, dere içi, Avr.-Sib., HÖ.498 Luzula forsteri (Sm) DC., kayın ormanı (4. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.144 Luzula sylvatica (Hudson) Gaudin, kayın ormanı (49.örn. aln) Avr.-Sib., HÖ.530 LILIACEAE Asphodelus aestivus Brot., Tatlısu Köyü, çalılık, Akd., HÖ.212 Asparagus acutifolius L., çalılık (18. örn.aln.), Akd., HÖ.278 Asparagus veticillatus L., çalılık (22. örn. aln.), HÖ.326 Fritillaria pinardii Boiss., çalılık (34. örn. aln.), İr-Tur., HÖ.414 Fritilleria pontica Wahlenb., çalılık (18. örn. aln.) Avr.-Sib., HÖ.287 Gagea chrysantha (Jan) Schult. & Schult. f., İlhanlı K. girişi, çayırlık, HÖ.866 Muscari armeniacum Leichtlin ex Baker, İlhanlı K. girişi, çayıllık, HÖ.867 Muscari comosum (L.) Miller, İlhanlı K. girişi, çayırlık, Akd., HÖ.868 Muscari neglectum Guss., İlhanlı K. girişi, çayırlık, HÖ.869 173 174 Ornithagalum umbellatum L., İlhanlı K. girişi, çayırlık, HÖ.870 Polygonatum multiflorum (L.) All., kayın ormanı (85. örn. aln.), HÖ.565 Ruscus aculeatus L. var. angustifolius Boiss., kayın ormanı (4. örn. aln.), HÖ.148 Ruscus hypoglossum L., kestane ormanı (3. örn. aln.), Avr.-Sib., HÖ.132 Scilla bifolia L., Gürgen Oturağı (68. örn. aln.), Akd. ?, HÖ.580 Smilax aspera L., Ihlamur Alanı, HÖ.612 Smilax excelsa L., Mulya deposu, Gölet civarı, Gürgen Oturağı, (14. örn. aln.), Öks., HÖ.209 ORCHIDACEAE Cephalantera longifolia (L.) Fritsch, Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, Avr.-Sib., HÖ.584 Cephalantera rubra (L.) C. M. Richard, meşe ormanı, HÖ.867 Orchis italica Poiret, Akd., meşe ormanı, HÖ.868 Orchis papillonase L. var. papilionaceae kızılçam ormanı, açıklık, HÖ.869 Serapias vomeraceae (Burm. fil.) Briq. subsp. laxiflora (Soo) Gölz & Reinhard, Hızır-İlyas Ab-ı hayat Çesmesi civarı, çalılık, D. Akd., HÖ.870 THYPHACEAE Typha domingensis Pers., Gölet civarı, HÖ.871 Typha angustifolia L., dere içi, HÖ:872 174 175 Ek 26.Sisli hava durumu Ek 27.Geranium macrorrhizum genel görünüş 175